Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Het Saar plebisciet.
FEUILLETON,
Cïkikers
OkUjsircóp
EERSTE BLAD-
DE TWEE MACHTEN !N HET
LEVEN
BINNENLAND.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
Jui steents
centc
(Uleen, de pdjs venandentf
v[IMMER 5.
WOENSDAG 16 JANUARI 1935.
58e JAARGANG
it bal
dat
ooft,
toni
S,'l
222
787
1009
laald
v. d.
het Zuiden,
Waalwpsclie en Liisstrailsrhe Conrant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.2ft.
Pranco p. post door 't geheele rijk 1.40
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Advertentifin moeten Woensdag en
Vrijdag des morgeus om uiterliik 9 u«r
in ons bezit siJn.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Prils der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.00.
Overweldigende meerder
heid voor terugkeer naar
Duitschland.
Het Saar—plebisciet, dat zoo lan
gen tijd heel West-Europa in
spanning heeft gehouden is uitge-
loopen opeen resolute volksuitspraak
voor terugkeer van het Saargebied
naar Duitschland.
Het was nauwelijks twijfelachtig
dat deze uitspraak anders zou zijn
geweest, zij had hoogstens minder
overtuigend kunnen zijn, dan thans
het geval is. Gissingen van ingewij
den hadden gerekend op een meer
derheid van 60 h 70 procent der
stemmen ten gunste van Duitschland,
in welk geval de Volkenbond toch
al een voldoende meerderheid aan
wezig geacht zou hebben om de
hereeniging met het vaderland uit
te spreken.
Nu blijkt de meeiderheid, die het
»Duitsche Front» behaalde, alle gis
singen te overtreffen. Ruim 9 pCt.
der opgekomen stemmers sprak zich
uit voor terugkeer en het is duidelijk,
dat de Volkenbondsraad zich niet
tegen deze volksmeerderheid zal
verzetten, zoodat we ervan verzekerd
kunnen zijn dat de Duitsche grens
binnen korten tijd tot voorbij Saar-
brücken verlegd zal worden.
Wij hebben er Zaterdag al op
gewezen, dat de overwinning van
Duitschland niet dank zij, doch
ondanks Hitier behaald zou worden
Men vereenzelvige daarom het
Duitsche front niet met de nationaal,
socalistische partij. Bij de laatste
verkiezingen nog was de Hitier
partij in de Saar stukken zwakker
dan in »das Reich», ten tijde dat
Hitier de macht in handen nam. En
men weet dat de Führer toen nog
van „De Echo van het Zuiden"
Naar het Engelsch.
31)
Mevrouw Waring, wendde hij
zich nu tot Cora, die in druk gesprek
was met een zeeofficier, mag ik u
voorstellen: mijnheer Vyvian. U zuil
hem wel wat kunnen vertellen van het
nichtje van kapitein Lauderdale, is 't
niet?
Jocelyn Lauderdale en ik zijn
goede vriendinnen. Zij heeft een hee-
ien tijd hij ons gelogeerd en is nu pas
een paar weken geleden vertrokken.
Kent u haar? Hoe eigenaardig!
Ja ik ken haar.
Cora vond, dat die mijnheer Vyvian
dan al een bijzonder saai mensch was.
Hij zei geen woord meer dan noodig
was en ze was gewoon, dat de heeren
haar veel aandacht en oplettendheid
schonken.
Zij is een nichtje van kapitein
Lauderdale, niet waar? vroeg degene,
die hen aan elkaar voorgesteld had.
Maar nu zal de band nog wel inni
ger worden, naar algemeen verwacht
wordt. Hij is gelukkig te achten, als
dit zoo wezen mocht.
Ja, dat is hij ook, want het is nog
wel niet publiek, maar het komt er
v el van. Me dunkt, als zij z'n ring om
den hals draagt, dan kan dit toch wel
slechts de helft van alle Duitschers
achter zich aan zag loopen. Men
mag daarom aannemen dat het nat.-
soc. in het Saargebied veel minder
is doorgedrongen als uit deze uiislag
zou blijken. Onder deze pCt. is im
mers een groot aantal menschen,
die, het koste wat het kost, naar
Duitschland terug wilden en dus
het Hitierregiem maar op den
koop toenamen.
Bürckel, Hitler's gevolmachtigde
voor de Saar, wordt nu opperheer
in het gebied en zal volgens de be
proefde methode de zaken komen
»gleichschalten». Voor de 10 pCt.
verraders is dit een onaangename
gewaarwording en wij veronderstel
len, dat zij met de handen in het
haar de zegeningen van het wDritte
Reich» zitten af le wachten.
De uitslag.
De officieele uitslag luidt als volgt
Uitgebracht zijn 528.005 stemmen,
terwijl er 539.005 stemgerechtigden
waren.
Daarvan waren er 46613 ten
gunste voor den «Status quo.»
2083 voor overgang naar Frankrijk
en 476.089 voor terugkeer naar
Duitschland en 3256 in blanco.
Een rustig verloop.
De stemdag zelf is zeer rustig ver-
loopen. Schier nergens is het tot
eenig incident gekomen en de stem
gerechtigden hielden zich streng aan
het consigne om in de stemlokalen
zich van elke politieke uiting te
onthouden.
De propaganda werd 's avonds
voor de stemming besloten meteen
grootsch opgezette radio—campagne
van het Duitsche Front. Bürckel
heeft daarbij een daverende rede
voering gehouden en de «verraders»
nu reeds een weinig aantrekkelijke
toekomst beloofd.
Overigens heef! het Duitsche Front,
zeker van zijn overwinning, zich
wel gewacht de stemming te ver
storen.
In Saarbrücken hebben Zondag
avond nog nngeveer 150 communis
ten een betooging op touw gezet.
Toen de politie de menigte ver-
Vyvian gaf echter zoo weinig ant
woord oj) het geanimeerd gebabbel
van Cora, dat die tenslotte het hoofd
afwendde en verder uitsluitend praat
te met den jongen zeeofficier.
Mijnheer George Rustler, degene,
die Vyvian de plaats op de triune had
bezorgd, dacht, dat hij zich soms niet
wel voelde, zóó stil en afgetrokken
was hij. Maar, daar hij hem volkomen
berekend achtte, om voor zichzelven
le zorgen, mocht dit zoo wezen, ging
hij zich ook verder verdiepen in een
levendig gesprek met een dame, die
zijn gezelschap meer waard leek.
Toen het militair vertoon eindelijk
afgeloopen was, wendde Sir George
zich tot Vyvian en zei
Nu, ik groet je man. We zullen
elkaar wel gauw eens weer zien!
En zoo begaf ook Vyvian zich op
den terugweg, of eigenlijk kan men
dit niet zeggen, want hij liep werktui
gelijk voort, volstrekt niet in zich op
nemend de beelden, die zijn oog trof
fen, maar niets anders voor zich zien,
dan de twee van wie zijn geest ver
vuld was.
Haar neef!.... Die verrader, die
moordenaar was haar neef!.... En
moest die nu maar vrij blijven rond-
loopen?.... Maar als men hèm trof,
dan trof men tegelijk haar. De oneer,
die Vyvian zelve met zooveel moeite
gedragen had, moest dus overgebracht
worden op haar!
En nog veel meer leed Launcelot in
dal oogenblikdie achteloos uitgespro
ken mededeeling van Cora Waring
had het schoonste uitzicht zijns levens
vernietigd. De man, die Jack ten val
had gebracht, was niet alleen haar
neef. hij was haar verloofde!
Was het mogelijk, dat het jonge
meisje, dat enkele maanden geleden
ekor voor hem gevoeld had.
spreidde, ontstond eenig tumult. Er
werden enkele personen gearres
teerd.
In Neunkirchen wierpen onbe
kenden een bom in het gebouw van
het Duitsche Front. Ernstige gevol
gen maakte deze echter niet. De
vermoedelijke daders zijn gearres
teerd.
Minister Kalf'f overleden.
In den nacht van Zaterdag op
Zondag is te zijnen huize te Wasse
naar overleden de minister van
Waterstaat ir. J. A. Ka Iff.
Sinds enkele dagen was minister
Kalff lijdende aan een dubbele long
ontsteking.
Met minister Kalff is een man
heengegaan, die op velerlei gebied
zijn land heeft gediend en in ver
schillende functiën aan de gemeen
schap belangrijke diensten heeft be-
bewezen. Hij was 65 jaar oud en
sinds Mei 1933 belast met de porte
feuille van waterstaat. Voordien was
hij voorzitter van den Ondernemers-
raad van Ned-Indië. Deze functie
heeft hij slechts enkele jaren bekleed,
haar genegenheid in zoo korten tijd
op een ander had overgedragen?
Maar zijn eigen houding was hier ook
weer schuld aan. Zóó zorgvuldig had
hij zijn waar gevoelen voor haar ver
borgen, dat zij den indruk moest heb
ben gekregen, hoe hij niet meer dan
vriendschap voor haar koesterde. En
toen deze.... schurk.... misschien
woorden van liefde tot haar had ge
sproken, had zij zich door hem laten
winnen; want zij droeg zijn ring; dan
moest zij toch ook wel verloofd zijn
met hem
Eenzaam en verlaten lag zijn eigen
leven voor hemZijn moeder en
zijn broer waren van hem gegaan; de
vrouw, voor wie hij liefde koesterde,
had een ander lief; zijn naam bleef
ten eeuwigen dage bezoedeld met een
smet, die hij er ter wille van haar niet
zou afwisschen.
Hij klemde de tanden opeen, een
geluid als van een onderdrukte snik
ontsnapte zijn borst.
Zij had dien man lief en om der
wille van haar zou Vyvian het gerecht
dus niet zijn loop laten gaan.
Even flitste het in hem op, of hij
haar niet waarschuwen moest; dat
zij gered zou worden voor hem.
Maar toch ook weer onmiddellijk
verwierp hij deze gedachte: dit was
immers zijn eigen verlangen, dat hier
achter school, verborgen achter het
mom, van voor haar bestwil te zullen
zijn.
Neen, hij zou niet degene wezen, die
het haar vertelde.
Uren lang stond hij, deze gedachte
overwegend, te turen over de zee en
de enkelen, die hem langs het strand
voorbijgingen, keken vol verbazing
naar den man, die zoo vreemd bewo
gen scheen, dat hij hen niet eens waar
nam.
want toen verzocht dr. Colijn hem
zitting le nemen in het door hem
gevormde crisis kabinet.
Ir. Kalff stond bekend als een even
krachtig als humaan man. In den
dagelijkschen omgang was hij een
beminnelijk en hoffelijk mensch, die
toch echter met groote energie en
voortvarendheid de zaken, zijn de
partement rakende, wist door te
zetten.
Het grootste deel van zijn loop
baan heeft minister Kalff doorge
bracht bij de Spoorwegen. Begonnen
als adspirant-adjunct-inspecteur bij
dit bedrijf heeft hij alle rangen door-
loopen, tot hij in 1917 benoemd
werd tot directeur. Tot 1929 is hij
directeur geweest van de Nederland-
sche Spoorwegen.
In al die jaren heeft hij zich zeer
bemind gemaakt, niet in de laatste
plaats bij het personeel, ondanks de
groote verschillen welke de directie
vaak gescheiden heeft gehouden van
de organisaties van personeel. De
sympathie, welke zijn persoon genoot
bleek wel duidelijk bij zijn aftreden
als directeur van de spoorwegen.
Van alle kanten, niet in de laatste
plaats van de zijde van het perso
neel, is hem toen hulde gebracht.
Na zijn hoogst eervolle loopbaan
bij de spoorwegen, zocht en vond
ir. Kalff ander werk, waaraan hij
zich kon wijden. Gedurende eenige
jaren was hij algemeen voorzitter
van het Verbond van Nederlandsche
Werkgevers en in 1931 volgde hij
mr. Trip op als voorzitter van den
Ondernemersraad.
Minister Kalff heeft voorts als
commissaris een belangrijke plaats
ingenomen bij verschillende maat
schappijen en bedrijven op het ge
bied van industrie, scheepvaart e.d.
O.m. was de thans ontslapene com
missaris van Heemaf, Werkspoor,
Hoogovens, Associatie Cassa, Kon.
Net. Stoombootmaatschappij Zee
land. Ned. Buurtspoormaatschappij,
Ijzergieterij Vulcanus, Centr. Werk.
gevers Risicobank e.a.
Ir. Kalff was groot-officier in de
Orde van Oranje Nassau en ridder
in de Orde van den Nederlandschen
Leeuw.
Toen ging hij terug naar zijn hotel
en liet zijn koffers pakken. Maar waai-
zou hij heengaan?. Niet terug naar
Merlin, somber en verlaten als dit
was, met dat graf in den tuin, waar
nooit een naam op prijken zou, daar
deze nu niet meer van smet bevrijd
zou worden. Ook niet naar zijn huis
in Wales. Daar was enkel het graf van
zijn moeder. Neen, er was geen plaats
ter wereld, waartoe hij zich aange
trokken voelde.
Daar zag hij ergens tegen den muur
hangen een aanbeveling van het stadje
Midhurst en hij herinnerde zich nu,
hoe hij ook een van zijn kennissen
had hooien zeggen, dat dit plaatsje
wel. een bezoek waard was.
Dan maar naar Midhurst, dacht hij.
Het een was hem toch even onver
schillig als hel ander.
HOOFDSTUK XXIX.
Midhurst bleek ook een allerliefst
plaatsje te zijn, met een uitstekend
hotel en een omgeving, die tot wande
len noodde.
Den avond van den dag, dat hij ei
aangekomen was, maakte hij een lan
gen toer door het park, zoodat hij
zeer vermoeid thuis kwam, goed sliep
en den volgenden ochtend aan het ont
bijt een gezonden eetlust bezat.
Weer ging hij op verkenningstocht,
bezocht er de ruïne van het kasteel
Cowdray en sloeg toen den weg naar
Londen in. Slechts in beweging kon
hij afleiding vinden voor het verplet
terend gevoel van eenzaamheid en
verlatenheid dat zijn hart vervulde.
Het was een heerlijke voorjaarsdag;
met ieder uur zag men het jonge groen
schooner ontluiken; de vogels kweel
den hun lentelied, alom was vreugde
en vernieuwing en ygTiojjgint' al-
»De Maasbode» zegt over den
overledene o.m.
Kalff was een man, die den indruk
maakte van groote rechtschapenheid
en van een onkreukbaar karakter.
Wie hem van nabij hebben gekend,
roemen zijn humaniteit, zijn plichts
besef en zijn bekwaamheid.
Hoe bekwaam de heer Kalff moge
geweest zijn, met hoeveel toewijding
hij zich ook aan zijn ambt gaf, on
miskenbaar was hij de zwakste fi
guur in het ministerie. Het feit, dat
hij nooit in een der Kamers had
gezeten, handicapte dezen minister,
die het waarschijnlijk alleen aan
zijn persoonlijkheid en aan den
moeilijken tijd, dien wij beleven te
danken had, dal hem ernstige poli
tieke nederlagen bespaard bleven.
In onze Kameroverzichten is steeds
gewezen op den klaarblijkelijk
goeden wil van dezen minister. Hij
was een liberaal, maar zijn ingrijpen
in het verkeersvraagstuk bewees, dat
hij althans niet van de orthodoxe
laisser faire-richting was en hij heeft
zich blijkbaar niet verzet tegen de
indiening van de door minister
Verschuur nog gereed gemaakte
Karl el wet.
De prijs van Akker's Abdijsiroop, met de
vanouds bekende geneeskracht, is zóó ver
laagd, dat elkeen Abdijsiroop kan koopen.
Niets behoeft U dus le weerhouden Abdij
siroop te gebruiken bij verkoudheid, griep,
hoest, benauwdheid, bronchitis, asthma.
Than. 65 Ct. I f 1.05 I f 1.75 I 1 3.-
voor i 3 dagen 6 dagen 12 dage* 24 dagen
De grooie ilacom lijn voordeeliger in 't gebruikt
leen in zijn ziel was droefenis en som
berheid.
Troosteloos ging hij den steilen
heuvel beklimmen en terwijl hij moe
dig voortschreed, hoorde hij ineens
het luide getoeter van een auto en zag
hij den wagen met razende spoed van
den top van den heuvel dalen, terwijl
tegelijkertijd een paardekar van een
zijweg kwam, zoodat een botsing niet
te vermijden was.
Het volgend oogenblik lag dan ook
de wagen half in de sloot, het paard
trachtte zich los te werken uit zijn
tuig en de voerman was er goed ge
noeg afgekomen om het dier daarbij te
helpen.
In den auto hadden drie personen
gezeten. De een, wiens val door een
heg gebroken was, stond op; wèl lang
zaam en pijnlijk, maar toch scbccn hij
niets gebroken te hebben. De beide
anderen lagen roerloos en zonder
eenig geluid van zich te geven.
Vyvian ijlde op dengene af, die het
dichtst bij lag. Hij riep de beide an
deren, maar, terwijl hij dit deed, be
greep hij wel, dat hier geen hulp meer
noodig zou zijn: de man was dood.
De ander scheen nog te leven.
Degene, die blijkbaar de chauffeur
was, riep:
Het is toch niet met hem ge
daan?. Het was mijn schuld niet!.
Waarom reed die voerman ook ineens
dwars over den weg?. Mijnheer is
de eigenaar van den auto: Sir Brew
ster, artillerie-officier. O, hij is zeker
dood!.... Wat zullen wij beginnen?
Kunnen wij hem niet ergens binnen
dragen?. Die ander is er ook niet
best afgekomen; die is van de Victo-
ria-kazerne, een kapitein Lauderdale.
Vyvian knielde naast hem neer en
herkende dan ook wel degelijk het ge
laat van den man, Öien hij dus hel