Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
7r-
BLACKBOy
FEUILLETON
SM
L2U..W iM'-
EERSTE BLAD-
DE RECLASSEERINGS-
8
(l
3k,
gel. HEI HUIS IN DE STILTE-
door. F,uvAwm
[II NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADER.
1BR!
Slalin spreekt over menschen.
R.K. Hogere Burgerschool met 3-j. c. en
R.K. Hogere Handelsschool met 5-j. c. te Waalwijk.
8 en 9 Juli vanaf 9 uur v*m*
am
d
'an
enbc>
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
"elo<i irauco te zenden aan den Uitgever.
1 abonnementsprijs per 3 maanden j 1.2a.
DHuj pranco p. post door 't geheele rijk 1.41).
;en k
Jgieri
lie I
UITGAVE:
WAALW1JKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON
Telefoon No. 38 Telegr.-adres
TIELEN
ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Nu ter gelegenheid van den Natio
r vannalen Reclasseeringsdag ook in ver-
van -chillende plaatsen van de Langstraat
ITTTen collecte voor het Reclasseerings
werk wordt gehouden, achten wij het
aadzaam een enkel woord te zeggen
,Ver het heilzame werk der reclassee-
B -T ingsvereenigingen, dat jammer genoeg
•j velen nog te onbekend is.
Het reclasseeringswerk beoogt de
n KBorq voor den ontslagen gevangene.
eneinde deze weer tot ordelijk maat-
v!:r chappelijk leven te brengen. Dit is een
V eet belangrijke taak, want daardoor
vordt voorkomen, dat zij, op wien den
moreelen last der gevangenisstraf
Irukt, zich voorgoed in de samenleving
onmogelijk maken, door telkens op-
lieuw in herhaling van hun misdaad te
-ervallen.
sianui Een tweede en misschien nog oelang-
koket ijkere taak der reclasseering is het sa
J UN
»r Bi
stand
SLECHTS
PER PAK
ze v
won
PRESTO VOOR DE WAS
MOEDER IN HAAR SAS
nnoot
menwerken met den strafrechter om
aan niet verdorven delinquenten de
kennismaking met de gevangenis te be
sparen. door toepassing der voorwaar
delijke veroordeeling. De reclassee-
ringsvereenigingen brengen over deze,
meerendeels jonge, menschen rapport
uit, waaruit de rechter weet met we k
een soort overtreder hij te doen heelt.
Volgt voorwaardelijke veroordeeling
na een gunstig rapport, dan wordt de
veroordeelde voor een bepaalden tijd
gesteld onder patronaat van een daar
toe door de reclasseeringsvereemging
aangewezen persoon.
De reclasseering heeft door haar
werk dat de laatste jaren zeer is uit
gebreid, in het maatschappelijk leven
een plaats ingenomen, die zij niet zou
kunnen verlaten zonder zeer groote
nadeelen te veroorzaken. Hoevele per
sonen, die dreigden den verkeerden
weg op te gaan, zijn door de reclassee
ring voor de ordelijke samenleving be-
Het reclasseeringswerk wordt in ons
land verricht door: het Nederlandsch
Genootschap tot zedelijke verbetermg
der gevangenen (opgericht 1823): de
R. K. Reclasseeringsvereemging: de
Protestantsch - Christelijke Reclassee
ringsvereemging: het Leger des rieils,
en tal van andere kleinere vereemgin-
qen en plaatselijke bureaux.
De Regeering subsidieert dezen ar
beid, maar is genoodzaakt in dezen tijd
de subsidies sterk te verminderen. 1 ot
nu toe hebben enkele reclasseeringsin-
stellingen wel afzonderlijk collecten ge
organiseerd (terwijl de financiën bui
tendien versterkt worden door de con
tributies van particulieren), maar nu
hebben alle reclasseeringsvereemgingen
in Nederland zich verbonden om een
Nationale Reclasseeringsdag te orgam-
seeren, waarvan de opbrengst percents
gewijs zal worden verdeeld.
Deze reclasseeringsdag wordt aanbe
volen door een Nationaal Comité van
aanbeveling, waarin zitting nebben
vooraanstaande Nederlanders: Minis
ters: Commissarissen van de Koningin;
alle bisschoppen van de R. K. Kerk:
presidenten van Synodes: enz.
De actie wordt kort besproken voor
de microfoon als volgt:
Vrijdag 10 Mei 7.15-7.30 N.C.R.V.
Mr. Dr. j. Donner;
Zaterdag 11 Mei 5.00-5.15 V.A.R.A.
Mr. G. T. J. de Jongh;
Dinsdag 14 Mei 7.15—7.35 K.R.O.
Prof. Mr. W. P. J. Pompe;
Vrijdag 17 Mei 10.15—10.45 n.m.,
V.P.R.O. Ds. J. J. Thomson.
Men luistere eens naar deze toe
spraken en bedenke dat men, door een
bijdrage te geven aan het reclassee
ringswerk, een groot en belangrijk
maatschappelijk werk steunt.
Stalin, de stalen leider van de
Russische Sowjetrepubliek, heeft
dezer dagen het woord gevoerd voor
eenige honderden cadetten. Enkele
dagen tevoren had hij al tot het
Roode Leger gesproken. Scherp en
flitsend klonken zijn woorden van
strijd en overwinning tot de roode
wapenmacht.
Onder onbeschrijfelijke stormen
van applaus riep Stalir. het uit dat
de led. n der regeering geen ander
leven hebben, dan het leven voor
den strijd voor het algemeene wel
zijn van het vol Ir, voor de vreugde
van alle werkers.
In zijn laatste redevoering had
Stalin het voornamelijk over de be
teekenis van den mensch, den ge
wonen arbeider voor de ontwikke
ling van de Sowjet—Unie.
We ontleenen enkele passages aan
deze typeerende toespraak.
»Wij hebben als erfdeel in vroeger
tijden een achterlijk, half verhongerd
en verwoest land gekregen en onze
taak was dat land uit den toestand
van middeleeuwsche duisternis te
brengen en op den grondslag te
stellen van de moderne industrie.
De vooruitzichten waren aldus: of
wel wij slagen er in en ons land is
in korten tijd een machtige factor
in de wereld ófwel wij slagen niet
en het land wordt een speelbal van
de belangen der imperialistische
mogendheden.
Het ergste was de honger naar
lechniek, waaraan Rusland destijds
leed. Er waren maar weinige dingen
beschikbaar voor al wal er noodig
is om een machtige industrie te
scheppen. Wij stonden voor de
noodzakelijkheid om ons op alle
terreinen verschrikkelijk te beper
ken. Daarvoor hadden wij sterke
zenuwen, volharding en geduld
noodig.
Thans is de honger naar techniek
vrijwel gestild, het land bezit nu een
zware industrie, een gemechaniseerd
boerenbedrijf en een schitterend be
wapend leger.
lnplaats van den honger naai
techniek is nu een anderen honger
Piet' T
Pruim ^^^8
Peinsti
Of ik onder in de grond graaf
Of 'k zit boven op het dak,
Of ik timmer, sjouw of metsel,
BLACK-BOY is mijn pruimtabak.
GESAUSDE ZWARE
PRUIMTABAK
van „De Echo van het Zuiden".
n var
liggen
t h 3 01| Naar hct Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
vragen
zing en
:n be.
gekomen, de honger naar menschen,
naar bekwame arbeiders, die tech
nisch onlwikkeld zijn en die met
de machines welen om te gaan.
Het TOELATINGS-EXAMEN vcor de nieuwe cursus wordt
afgenomen op
v. Coothstraat 27]. namiddae
Spreekuur v. d. Directeur's Maandags van 4-5 en 7-8 namiddag.
De Directeur,
Drs. G. J. DE VRIES.
Nadruk verboden.
ITIE-
00R
TURG.
30.
Dag juffrouw Davenant! riep
ze. Toen liet zij haar stem dalen en
vroeg: Kunt U nogal met meneer
Lancaster opschieten? En denkt U,
Jat hij te vertrouwen is?
Pillida was het roodharige meisje,
Jat in de wachtkamer in Gower
Street had zitten lezen en Nell tegen
Lancaster had gewaarschuwd.
Maar wat kwam U daar doen?
vroeg Nell, want Pillida zag er op dat
oogenblik stellig niet uit, als een
jongedame die haar eigen broo
moest verdienen.
Ik was op ondervinding uit, ver
klaarde Phillida. Ik had het in mijn
hoofd gezet, om iets nuttigs in de we
reld te doen, maar ik kon geen be
trekking vinden, die me heelemaal
beviel.
Het was een gril van haar, viel
Geoffrey, die er bij stond haar in de
rede. Zij wilde iets vreemds en origi
neels doen. Maar het is aardig dot
jullie beiden elkaar ontmoet hebt.
IJ Hij zei niet waarom, en er was geen
tijd om het verder uit te leggen, want
ontstond op dat oogenblik een al-
V neene beweging om aan tafel te
an, en Nell bevond zich in gezel
aap van Claude Meynell.
Dus hebben we elkaar toch weer
ontmoet? begon de jongeman.
Het spijt me, dat ik niet weg kon
komen, zei Nell kortaf. Ik had me
neer Hume graag willen spreken,
maar dat kan ik hier niet goed doen.
Cyril Lancaster stond juist voor
hen, en Nell was bang dat hij iets
zou kunen hooien.
We zullen na het diner tijd heb
ben, sprak hij. Ik zal U meenemen
naar de serre, dan kunnen we met el
kaar praten zonder dat we bang hoe
ven te zijn, afgeluisterd te worden.
Ik vrees, dat Hume zeer teleurgesteld
is. hij verwachtte juffrouw Valery
vanavond hier te zien.
Het is allemaal veinzerij van
Lancaster, verklaarde Nell, om
de menschen te doen gelooven, dat
Claire volkomen vrij is. Maar nu moe
ten wij niet spreken! Ik weet zeker,
dat Lancaster mij in de gaten houdt.
Nog voor het diner was afgeloopen
stonden zij op den allerbesten voet met
elkaar, en lachten en praatten teza
men. Maar één ding kon Nell niet na
laten hem te vragen, hoewel ze bang
was om afgefluisterd te worden.
Vertelt U me eens, verzocht zij,
weet U iets van den hertog van die
selden af?
Ja, ik weet een heeleboel van
hem, maar ik heb hem nog nooit ont
moet.
Ik, geloof ik, ook niet, tenminste
ik kan het mij niet meer herinneren,
maar Geoffrey vertelt dat hij mij en
iuffrouw Valery schijnt te kennen,
en dat begrijp ik niet. Weet U mis
schien hoe dat in elkaar zit? vroeg
Ja, antwoordde hij ernstig, dat
weet ik. Maar het is geen geheim
waarover U zich zorgen hoeft te raa-
ken-
Wat is dan den naam van den
hertog?
Hij antwoordde haar zonder te aar
zelen. Zijn achternaam is dezelfde
als de mijne Meynell. Wat zijn
voornaam betreft, heeft hij er zooveel,
dat ik niet denk dat ik ze allemaal
kan opnoemen, maar ik weet dat éen
van zijn namen John is.
John Meynell, mompelde Nel
Toen schudde zij het hoofd. Neen, ik
ken niemand van dien naam.
Misschien zult U het begrijpen,
als U hem ziet.
Hierna spraken zij over onverschil
lige onderwerpen en Nell was verwon
derd toen haar gastvrouw het teeken
gaf om van tafel te gaan. Nog nooit
had een diner'tje haar zoo kort toege
schenen.
Toen de heeren uit de eetkamer
kwamen, liepen Claude en Nell naar
de serre, waar zij in een afgezonderd
hoekje tusschen de palmen plaats na-
men.
Ik heb met Hume afgesproken
dat hij zoo hier komt, begon bij. Het
is hier een aardig plekje, vindt
niet?
Het is hier heerlijk rustig, vond
Nel1-
Het heeft hier wel iets van den
wintertuin op Cheselden. Het is een
historisch landgoed, weet U Er ko
men veel menschen om naar de schil
derijen en zoo meer te kijken.
Ja, ik heb er heel veel over ge
hoord, van mijn vader.
U moet eens komen kijken als
het voor het publiek gesloten is, noo-
digde Claude op zoo'n zelfverzekerden
toon, dat Nell hem verrast aankeek.
Zij dacht dat hij den hertog heel goed
moest kennen, hoewel hij beweerde
dat hij hem nooit ontmoet had. Mis
schien voert hij in zijn functie van
secretaris correspondentie met hem,
dacht zij.
Maar op dat oogenblik verscheen
Everard Hume ten tooneele.
Ik vrees, dat we hier niet al te
lang kunnen blijven, zei hij, want
enkelen praten al over weggaan.
Neen, hernam Nell, het zou ook
niet wenschelijk zijn, als meneer Lan
caster mij hier met U aantrof. Als U
een boodschap of een brief voor
Claire hebt, geef hem mij dan dade
lijk. Ik kon U niet te spreken krijgen,
omdat zij mij verhinderden de laan
in te gaan na Uw bezoek op Moat
House. Door de tuindeur kan ik ook
niet meer wegkomen. De sleutel is
verdwenen.
Dat is jammer, merkte Everard
op. We zijn een paar maal aan den an
deren kant geweest.
Ik wil U waarschuwen, dat u
zich niet door Lancasters vriendelijk
heid laat beetnemen. Ik ben er van
overtuigd, dat hij U aan het lijntje
houdt, en dat U geen stap verder zult
komen als U zijn beloften gelooft
totdat het te laat is.
Te laat! riep Everard verschrikt.
Wat bedoelt U?
Ik weet het niet, antwoordde
Nell ik voel alleen dat er iets drei
gends in de lucht hangt. Claire was
gisteren zoo goed, dat ik werkelijk
verwachtte dat zij vanavond met ons
mee zou kunnen gaan. Maar vanmor
gen werd zij wakker met de oude
symptomen, ze kreunde alsof zij he
vige pijn had. Ik geloof dat Lancaster
haar iets ingeeft, voegde ze er fluiste
rend aan toe.
Lieve deugd, riep hij, als dat
mocht blijken, zal hij er voor boeten!
Hoe het ook zij, mengde Claude
zich in t gesprek, het is wenschelijk,
dat wij juffrouw Valery uit dat huis
krijgen. Veronderstel, ging hij voort,
terwijl hij zich tot Nell wendde, dat U
door de tuindeur kunt ontsnappen,
is er dan een huis hier in de buurt,
waar U tijdelijk naar toe kunt gaan?
Zou Lady Langdale U beiden bijvoor
beeld niet opnemen?
Ik ben bang van niet, verklaarde
Nell. Ik zou het tenminste vervelend
vinden, als ik haar in vertrouwen
moest nemen.
Dan zal ik U een goeden raad
geven, hernam Claude. Gaat U naar
Cheselden Park!
Cheselden Park! Ik kan toch niet
naar een vreemd huis gaan?
Ik moet U nog vertellen, zei
Claude, dat Hume hier, mijn diensten
aan den hertog van Cheselden heelt
overgedaan, zoodat ik het recht heb
om in naam van den hertog te spre
ken. Hij kan er voor instaan, —dat
kun je toch, Hume?
Hume knikte, en Nell keek verbaasd
van den een naar den ander, ol schoon
zij nu begreep, waarom Meynell met
zooveel autoriteit kon spreken.
Mag U dan doen, waar U zin in
hebt, vroeg zij, tot de hertog thuis-
Ja, zei Claude, ik heb volmacht.
Dus U kunt zelfs vreemden op
het huis vragen?
Zeker, en ik heb zoo n idee, ging
hij voort, dat Geoffrey ons daarbij
kan helpen. Als het hem gelukt om
Mevrouw en juffrouw Davenant te
bewegen een paar dagen naar Chesel
den te komen, zouden zij daar zijn,
als U en juffrouw Valery er in slaag
den weg te komen.
(Wordt vervolgd).
laaUiifesche en Langstraatsche Conrant
i.„i:»n mnalpn WnPnSl
;pergf|
5 Ptr
II 2—;
9-11
Ka
srs II
k; BI
Per
-1.1/2
abarbi
Ir»!
Wordt vervolgd
'rt^SCHAPPy VAM VERZEKERING OP HETLEgn
Nel1- x- J 4
