Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. 7t™ L« i PRUIMTABAM. FCU1L' ETON HET HUIS IN DE STILTE DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. TEN BELANGRIJK CONGRES. Steun voor't Reclasseeringsiwerk! Ilet nieuwe pakje DOOR, STEBÖS Dit blad verschijnt \V OENSDAG en ZATERDAG Rrieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. >nJ Suco ie zenden aan den Uitgever abonnementsprijs per 3 maanden 1. o- n. nost door 't geheele rijk 1.40. can- m ing van ang- reau e.k., in gere i een i /en gel. uerd 'aals rkie. den ind- oor 1935 :md, Franco p. post door 't geheele UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Hel Maandag in Den Haag ge houden Industrialisatie Congresheelt weliswaar weinig nieuws ter tatel gebracht, al werden de regeering enkele goede practische wenken geneven, maar desondanks moeten wede beteekenis van een dergelijke ietooging niet onderschatten. Hier varen achthonderd vooraanstaande fabrikanten, arbeiders, middenstan ders en hoeren bijeen, om aan de regeering duidelijk te maken, dat zij het met hel beleid der langzame aanpassing lang niet eens waren. Het Congres was een roep tot de regeering om te trachten wat meei positief werk te doen, om aan in dustrie en handel nieuwe levens sappen te geven en zoodoende het economisch leven weer wat op te fleuren, in plaats van het ten doode toe te laten uitzieken. De roep was trouwens ook voor het Congres in katholieke kringen meermalen geuit. Pater Hendnkus heeft het te Helmond misschien wel op de duidelijkste manier gezegd »We zitten straks met een gaven gulden en zooveel honderdduizend lompige zigeuners!» Alleen is het jammer dat het Congres, hoe eensgezind het ook was over de noodzakelijkheid van prac tische daden van werkverruiming, niet even eensgezind gemandesteei <1 heeft in de keuze der middelen om dat doel ook te bereiken. eau PER PAK oor- EEN BEETJE PRESTO, DOET EEN GROTE WAS De gave gulden heelt het op het Congres weer moeten kennen, tiet was het prae-advies van den Tilburg- schen hoogleeraar Kaag, kampioen voor de devaluatie, dat zijn stempel op het geheele Congres drukte, om dat er tegen zijn indrukwekkend betoog geen tegenwicht gesteld was Wij willen ons geenszins uitlaten over 't groote probleem devaluatie of aanpassing, waarover de hooge oomes in den lande het maar steeds oneens blijven. Maar wel moeten wij prof. Kaag toegeven dat we de haide aanpassing aan den lijve gaan voelen, vooral ten plattelande waar we al zooveel hebben moeten missen waarmede we als 't ware vergroeid waren. In weinige jaren tijd trouwens zijn de meeningen wel voor een gi°° deel naar de zienswijze van prol. Kaag overgeslagen thans werd de hoogleeraar ten congresse met ap plans ontvangen, iets wat hem hij erkende dat zelf - voor vijf jaren niet zou zijn overkomen. Ook op dit stuk kan het Congres ons daarom veel leeren. Minister Steenberghe vroeg aan het Congres vooral practische maat- regelen op te sommen, waardoor op korten termiin het bedrijfsleven kon worden gestimuleerd. Er zijn dan ook enkele direct uitvoerbare v erken genoemd. Het instituut der Industrie- bank, met daaraan verbonden eco- nomischtechnologisch bureau, is weer eens op den voorgrond gescho ven, en er is op gewezen dat dit instituut in Limburg nu reeds goede resultaten heeft weten te bereiken. De regeering moge het denkbeeld njg eens duchtig overwegen. it men een behoorlijk geordend be drijfsleven scheppen dan lijkt ons daarvoor een dergelijke instelling van het grootste nut. Maar meer dan aan »piaclische wenken» heeft de regeering mis schien aan het feit, dat zij uit dit Congres kan constateeren dat ons volk meer en meer gaat vragen naar jositieve maatregelen, waardoor ons Dedrijfsleven uit den put gehaald wordt, waardoor ons leger werk- oozen weer in het economisch productie proces wordt ingeschakeld. Ook dit zal zeker met gruote offers oepaard gaan, maar het volk zal die gaarne brengen als er weer perspec tief in het economisch leven gaat komen, als men zijn offer niet moet brengen in de overweging: »Nudit, morgen dat, wat zal er straks nog overschieten?» De Congres—voorzitter Mr. van Heil en burg Hubar heeft het in een van zijn slotconclusies aldus gezegd »Er moet een geest van gezond optimisme, van durf, geestkracht en Godsvertrouwen over ons volk vaardig worden. Deze geest zal ons volk bereid moeten maken tot hel brengen van groote offers in het algemeen belang. Het bewustzijn, dat wij, ondernemers en arbeiders, boeren en middenstanders, schouder aan schouder den strijd om het bestaan met elkander en voor elkaar wenschen te voeren, zal ons sterk doen staan in onzen onverzettelijken wil om de noodlottige greep, waarin wij gevangen zitten, te verbreken en om de lijn van onze welvaart, die nu nog steeds dieper naar beneden buigt, te dwingen van richting te veranderen.» Gezonde levenskracht is er inder daad nog in ons volk. Thans nog. Het is daarom nu tijd van handelen. Bij de behandeling van het «Bezui nigingsplan» zal vermoedelijk in de Kamers wel eens ronduit gezegd wor-len waar het op staat. Als het daarbij werkelijk tot een «debat in grooten stijl» komt, dan kan er een belangrijke politieke noot gekraakt worden I md, van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van ADELINE SERGEANT. Een beroep op ons volk. In een persconferentie, belegd door de met de uitvoering van den Beclasseeringsdag belaste commissie, was het vooral een uiteenzetting van pater Patricius van het IVK. Con sultatiebureau te Helmond en be stuurslid van de Vereeuiging van Beclasseeringsinstellingen, die aller aandacht had. Pater Patricius zeideo.m. dat men een goed begrip dient te hebben van de sfeer, waarin de misdaad wordt geboren. De maatschappij zeide Bij is voor een goed deel oorzaak dat de criminaliteit toeneemt. In Helmond zijn van de 6200 arbeids krachten ongeveer 3500 reeds drie tot vier jaar werkloos en de invloed daarvan is op deze meo*chen ui'eist demornliseerend. De steun, die zij genieten, is alleen voldoende om hen in het leven te houden van ontspan riing is geen sprake. Dat velen van hen tot oneerlijkheid zijn vervallen zoovel en zilten invoorarrest.dat men in Helmond nie! weet wat men beginnen moei kon pater Patri cius zich besl indenken, want het is uiterst moeilijk om in dergelijke omstandigheden staande te blijven. De sociaal—economische verhoudin gen zijn van dien aard, dat velen op den weg der misdaad gedreven worden. Daarbij komt dat de gevan genis niet verbetert, maar verbittert. Ook de opvoeding speed wat het vraagstuk der criminaliteit betielt, een groote rol. Maar in ieder menscb, die gevallen is, schuilt nog iets goeds en het is de plicht der maatschappij, hem de helpende hand toe te steken. Noor dit werk is de nationale Beclassee ringsdag in het leven geroepen i] vie.den hierin naast een barmhai tig- heidsgevoel, dat voor zichzelf spreekt e n sociaal motief, wijl de aandacht van het publiek op de reclasseei mg wordt gevestigd tenslotte een soli- is onbetwistbaar de beste. Nadruk verboden. Ik hoop dat we niet in dergelijke uitersten behoeven te vervallen, gaf Geoffrey te kennen. Heb je gezien waar de boot lag? Ja, juist onder de doorvaart, waar over de weg naar de voordeur gaat. We gingen zoo ver we konden om het huis heen. Toen liet hij mij den ommuur den tuin zijn. Het zou een mooie tuin zijn, als hij goed onderhouden werd. Ik liep er rond. en ontdekte natuurlijk heel toevallig het deurtje in den muur. Ik wilde zien wat er achter was en ik pro beerde de deur te openen. Hij maakte bezwaren, zei, dat de sleutel er niet was, en dat hij hem eerst zoeken moest. Tenslotte werd ik prikkelbaar en ver klaarde naar huis te zullen gaan, als hij hem niet haalde. Dat kon hij niet heb ben, hij ging weg en kwam een paar minuten later met den sleutel terug. Voor wij den tuin verlieten hing hij hem op zijn oude plaats aan de plank in het schuurtje, waarvan ik hem, toen hij zich even omdraaide, weghaalde en in mijn tasch stak. En verder, Phillida? Neem jij nu die sleutel mee en maak er zoo spoedig mogelijk een af druk van, dan zal ik een briefje schrij ven en hem naar Cyril Lancaster terug sturen. Ik zal hem wel wat wijs maken. HOOFDSTUK XXVIII. VRIENDEN EN VIJANDEN. Phillida's bezoek had Nell volko men verrast. Zij had haar niet ver wacht, maar zij was er zeker van dat ;:ij meer reden had om te komen dan zoo op het eerste gezicht leek. Phil lida's geheele belangstelling scheen uit te gaan naar Cyril, het was alsof zij gekomen was om met hem te pra ten. Nell voelde zich buitengewoon een zaam, nu Claire zoo zwak bleef Ze vroeg zich steeds meer af wat er toch met haar aan de hand zou zijn. Zij had gemerkt dat haar toestand ver ergerde wanneer Lancaster haar van het medicijn had gegeven. Nell zag uit naar een gelegenheid om er eens iets van over te schenken in een fleschje, zoodat zij het te gelegener tijd aan een onderzoek kon laten on derwerpen. Zij vond den geheelen toestand vreemd; nooit werd er een dokter ge haald, terwijl Claire met den dag zwakker werd. Toch had het weinig zin er over te piekeren.. Dien avond dineerde zij alleen. Lan caster en zijn zoon waren uit en zij was aan haar lot overgelaten. Toen zij, voor zij naar boven ging, door de hall liep, merkte zij dat juffrouw Plow den en Jacob geheimzinnig stonden te fluisteren. Terwijl zij langs liep hielden beiden plotseling hun mond; zij hervatten hun gesprek, toen zij de trap opliep. Eenmaal keek ze achterom, ze zag dat ze haar vanuit de flauw verlichte hall nakeken, en verbeeldde zich een soort schrik op hun gezichten te ontdekken. Wat kon er zijn? vroeg zij zich af: Want Lan caster was niet thuis, en Claire's toe stand was dezelfde als den dag tevo- Maar zij schrok toen zij hoven kwam en Claire's kamer leeg vond. Zij gm0 „aar de deur van de zitkamer m de hoop haar daar te zien, maar ook deze Wai öaire, waar ben je? riep Nell en toen rende ze met een gezicht waaruit plotseling alle kleur was weggetrok ken. naar beneden. Juffrouw PlowdenJuf trouw Valery is niet in haar kamer! Wat is er gebeurd? Waar is ze naar toe. Maakt u zich niet ongerust, jut- frouw. antwoordde de huishoudster. Ze is enkel maar naar een andere ka mer overgebracht. Waar hebt u haar dan gelaten. En waarom vertelde u mij dat niet eerder? vroeg Nell verder. U hebt me vreeselijk doen schrikken. In welke kamer is ze? Vanavond mag u haar niet meei lastig vallen, zei juffrouw Plowden op ongewoon vriendelijken toon. Ze is erg moe. Meneer Lancaster vond dal die kamers te soml>er% waren en hij gat order om een paar andere voor haar in gereedheid te brengen. Er is heele- mnal geen reden tot ongerustheid, want zij is goed verzorgd Maar waar is zij? wilde Nell we ten, terwijl zij de vrouw scherp aan keek. In haar nieuwe kamer jut-rouw. En dat is alles wat u vanavond behoed te weten, gaf zij vinnig ten antwoord. Lieve deugd het moet u toch onver schillig zijn, welke kamers ze heeft. Ik ben toch niet van plan u vanavond bij haar te laten. -Ik wil haar niet lastig vallen, drong Nell aan, maar u kunt me toch wel vertellen welke kamers voor haar uitgezocht zijn. Niet op deze verdieping, gat de huishoudster kortaf ten antwoord. En ik ben niet van plan u meer te vertel len. Anders zoudt u het haar toch maar lastig maken. Ik weet meer van u juffrouw Davenant, dan u wel denkt. Ik weet dat u soms midden in den nacht naar binnen sluipt om te zien hoe het met de juffrouw gaat. Ik vindt dat u haar meer kwaad dan goed doet. Als u mij wilt vertellen, waar zij is, beloof ik u vanavond niet naar binnen te gaan, hield Nell vol. Ik doe het niet, nu weet u het, verklaarde de huishoudster kwaad. Ik houd mij aan de order van mijn heer Lancaster. Nell keerde zich ontstemd om en liep de trap op naar haar eigen ka mer, wel wetend dat het onbegonnen werk was tegen juffrouw Plowden's gezag te strijden. Maar ze was uiterst bezorgd en vroeg zich voortdurend af of zij op haar eigen houtje geen onder zoek zou instellen waar Claire heen was gebracht. Ze vond het op z'n minst genomen vreemd, dat Claire uit de kamers die speciaal voor haar ingericht waren, was weggehaald. Bovendien was zij op een geheimzinnige manier overge bracht. Den volgenden morgen, toen jut- frouw Plowden haar zelf het ontbijt bracht, begon Nell opnieuw haar te ondervragen. Als u een beetje meer geduld had, antwoordde deze, zou het voor iedereen veel beter zijn. Men zou wer kelijk denken dat u zich verbeeldt dat wij kwaad in den zin hebben. Dat js niet zoo, dus u hoeft zich geen zorgen te maken. Nell keek haar opmerkzaam aan. Meent u wat u daar zegt Waarom niet? vroeg de huis houdster, met een blik op Nells b ee- ke wangen. U schijnt te denken, bitste 7ii dat wij haar vermoord of wegge voerd hebben of zooiels. Dan ben, u absoluut abuis. Ze ligt m bed, in een kamer niet ver van de uwe, en ze mag niet lastig gevallen worden, oordat meneer Lancaster thuis komt. Ik zorg goed genoeg voor haar en hoogstwaar schijnlijk zal meneer een verpleegster voor haar meebrengen. Nu weet u hoe de zaken staan. Nell zweeg. Als juffrouw P^wden waarheid sprak, hoefde zij zich stellig niet zoo ongerust te maken Zi] keek de oude vrouw een oogenbhk ondei- zoekend aan. U houdt me toch niet voor den mal, juffrouw Plowden? U weet, dat ik heel veel van Claire houd en wan neer ik bij haar wil zijn, is het enkel omdat ik haar graag zelf wil verple gen en haar gelukkig maken. Ik weet dat u dol op haar bent antwoordde de huishoudster heesch, en ik zou niet graag willen dat het ar me kind leed berokkend werd, zoo waar als ik hier sta. Maar zij maakt •het goed op bet oogenblik. HOOFDSTUK XXIX. IN AFWACHTING. Nell vond het vreemd dat Lancaster niet thuis was, nu Claire zoo ziek was. Na verloop van tijd ontdekte zij, waar Claire's kamers ongeveer gelegen moesten zijn. Moat House had een langwerpigen vorm, behalve aan den eenen kant, waar een kleine vleugel was bijgebouwd, die aan de binnen zijde grensde aan de binnenplaats, die gelegen was aan de eenige zijde van het huis, waar geen water langs liep. i hel ente is 12 zal l der nge arde vino ende laalwiibscbe en Laiiptraatsche Cooranti 3fd- ver- den ente SLECHTS PER Vz ONS -.V. 32. T*pn

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1935 | | pagina 1