Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Een Liefde in China
EERSTE BLAD
GEMEENTERAAD
FEUILLETON
011 NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
UeK 60
WACHTEN.
De
cnlr
35.
nisgevin
WOENSDAG 7 AUGUSTUS 1935.
58c JAARGANG
taalwpsclie en Langstraatsclie Courant,
irhan
onti
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
iranco te zenden aan den Uitgever.
V6 V° Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
RT.
!.C.
t het
cl voo
Here
kract
komt
;dstrjj(
om
het
radio-rede van Dr. Colijn,
geen nieuwe gezichtspunten
tT heeft «-• -
or", oebracht. Dr. Coign heeft ons niet
Waal [unnen geruststellen met de mede
sche I eeling dat het conflict tusschen
e een em en de R.K. Kamerfractie was
biiüeleöd. Hij heeft slechts kunnen
hd 'eggen dat er tusschen dit kabinet
en de Kamer geen conflict bestaat,
:elijk i,naaals die mededeeling niet in-
iek onloudt dat de heer Colijn zijn beleid
ecn'nSal gaan ombuigen in de door de
int-serRK. aangewezen richting, dan is
lanronbet een ontwijken der moeilijk beid.
brand Het heeft er trouwens allen schijn
Rozvan dat deze kabinetsformatie
btsins#Techts ten doel heeft uitstel te
ieeren verkrijgen en dat den derden Dins-
11.4/;dag van September de moeilijk-
11 WÜ heden zich opnieuw zullen voor-
aa" 'doen. Waar het dan hee.i moet?
mermalop het oogenblik is daarvan nog
en gamoeilijk iets te zeggen,
ep in Dr. Colijn meende dat ons land
op 't moment op de eerste plaats
t"hen?rust noodig heeft. Zeker, het zou
af te onverantwoordelijk zijn in deze
voor'omstandigheden door overhaast
ing wcjhandelen een politieke wanorde te
Sars-cjveroorzaken. Maar toch durven wij
P1 ons afvragen of het nu wel nood-
e 3de i zakelijk was temidden der nijpende
wint P moeilijkheden het politieke leven
intoon. enkele maanden stil te zetten. Lr
e()ve'rtu moet zouden we zeggen doordacht
de v! en snel gehandeld worden om de
1 gend teruggang van ons economische
3 P. Ti ieven te remmen. Dr. Colijn zeide
in zijn rede al dat alle mooie
cïachtl industrialisatie plannen der katho-
npo wo lieken pas in de verre toekomst tot
1 Pror hun recht kunnen komen. Natuur-
lirect g iijk is het werkelijk effect daarvan
"ol enl niet binnen enkele weken te ver
ierna e wachten. Ln daarom is er des te
den eei meer reden om terstond de hand
plan is tegemoetkomingen te doen
aan de zienswijze der katholieke
fractie, dan had hij beter gedaan
geen politieke vacantie in te luiden.
Misschien echter is dit een aan
wijzing dat hij deze zienswijze nog
eens ernstig wil overwegen om
straks met een verjongd regeenngs-
program voor de Kamer tei ver
schijnen, een artikeltje in de Maas
bode van gisteravond wees ook al
in die richting, wat wij in 's lands
belang van harte hopen.
SPRANG—CAPLLLE.
Waterleiding. H uurverlaging.
Sabotage bij de Werkverschaffing.
Vrijdagmiddag vergaderde de raad
der gemeente SprangCapelle ten
raadhuize.
Voorzitter burgemeester Smit.
Secretaris de heer v. d. Berg.
Afwezig wethouder Middelkoop en
de heeren de Bas, Kerst en Vos.
De notulen der vorige vergadering
worden ongewijzigd vastgesteld.
Aan de orde:
tien eet meer reuen uw
A"t- i aan den ploeg te slaan. Er mag geen
la£d' Ph maand verloren gaan!
u s®b Daarom, als Dr. Colijn niet van
tussc
d won
(t de k
Iname:
ans; G
ipAnl
rand—F
er reet
•ntvluck
de eer.1
n het k
mans d
brenger
zijn P,
allen er
lierna
rsC. 1
rk te zi;
hebben
lierna
en strij
van
„De Echo van het Zuiden".
ZIJ
'IJL
Uit het Engelsch,
door
BEN BOLT.
Nadruk verboden.
te vet
1 en he
iners \v>
noeten
zich ge
n in u ten
erom o|
ii B-kll
n kwarl
dat mt
EN
ennis van
on
Misschien kunnen wij helpen,
stelde een van de Engelsche meisjes
voor.
Kent u de taal? vroeg de Ameri
kaan bruusk.
Ik wel, antwoordde Kathleen
Barrington rustig.
Dokter Burrit wierp haar een stug-
gen, goedkeurenden blik toe en sprak:
Mooi. Als u dan dat arme meiske
probeert te kahneeren, maken wij al
les klaar. Kom mee.
Door de twee doktoren vergezeld,
liep ze naar een kamer, als zieken
zaaltje ingericht, waar vier bedjes
stonden, in een waarvan het kleine
patiëntje lag te kreunen van pijn.
Burrit wees naar het bedje en fluister
de Kathleen toe:
Praat wat met haar. Doe wat u
kunt. Ze heeft ontzettende pijn en is
bang van ons. We zijn over tien minu
ten klaar.
Alleen gelaten met het kind, begaf
'athleen zich naar het bedje. Het
meisje had de oogen gesloten. Haar
nkere wimpers waren nat van tra-
li en een klaaglijk gekreun kwam
1. Ingekomen stukken.
Van de heeren v. d. Hoeven en
J. A. Verheijden is bericht ingekomen
dat zij hun benoeming tot lid der
Schaltingscommissie aannemen.
B. en W. hebben bij den gemeente
ontvanger de kas opgenomen en alles
in orde bevonden.
Ged Staten hebben goedkeuring
verleend aan verschillende raads
besluiten.
Naar aanleiding van de verorde
ning op de inning van reinigings
rechten zegt de Voorzitter dat bij
den reinigingsdienst tot heden 1/
personen zijn aangesloten.
Van den burgemeester van lilburg
is een verzoek ingekomen om een
aandeel te nemen in de op te richten
maatschappij tot exploitatie van een
vliegveld voor Middenen W est
Brabant.
Op voorstel van B. en Wwoidt
hierop afwijzend beschikt.
Waterleiding
Ingekomen is voorts het verslag
der N.V. Waterleidingmaatschappij
over haar lippen. Kathleen stond een
oogenblik stil, door medelijden bewo
gen; toen ging ze op een bankje zit
ten en nam de hand van het kind m
de hare.
Kleine bloem! zei ze met rustige
stem.
Het meisje opende de oogen, die
vol verwondering op Kathleen ge
richt werden, maar eensklaps kromp
ze weer ineen door de hevige pijn.
Mijn voeten, fluisterde ze. Ze
branden zoo.
Ja, ik weet het. Maar de dokter
komt. Hij zal ze losmaken van de
windsels, dan branden ze niet meer.
Je moet niet bang zijn, kleintje!
Neen als u bij me blijft. Ik
weet niet wie u bent, maar ik houd
West—Noord-Brabant.
De heer Michael zegt naar aanlei
ding hiervan, dat hij de raadsversla-
gen van Waspik en Geertruidenberg
gelezen heeft. Op de daar besproken
punten wil spr. niet ingaan, daar hij
de cijfers niet gezien heeft. Hier in
Sprang—Capelle wil spr. echter
eenige andere punten naar voren
brengen.
Op de eerste plaats vraagt spr. hoe
het staat met de financieele verhou
ding van het Land van Heusden en
Altena tegenover de reeds vroeger
aangesloten gemeenten. Indertijd
heeft spr. gevraagd of de aangesloten
gemeenten de uitbreiding in het Land
van Heusden en Altena zouden
moeten betalen. Toen is deze vraag
ontkennend beantwoord, maar als
spr. het nu goed begrepen heeft
wordt er geen afzonderlijk financieel
beheer gehouden en wordt de heele
zaak maar door elkaar gegooid.
Spr. zou graag zien dat deze zaak
door het gemeentebestuur eens
grondig werd onderzocht. Is het
werkelijk zoo, dat er geen afzon
derlijk financieel beheer gevoerd
wordt, dan vindt spr. dat er door
de Waterleiding Mij. met geld ge
smeten wordt.
Spr hoopt in de volgende verga
dering hierover de noodige inlictr
tingen te ontvangen.
Er is nog een andere kwestie, die
volgens spr. niet door den beugel
kan. De kosten voor de aanleg van
een dienstleiding bij bouwwerken
hebben altijd f 10 bedragen, maar
thans zijn deze kosten tot f 17.50
verhoogd, zonder dat daarvan door
de maatschappij op eenigerlei wijze
is kennis gegeven. Hoever worden
de aansluitingen gemaakt uit het
hart van den weg? Daar weet nie
mand iets van. De Waterleiding Mij.
verandert dat alles maar op eigen
houtje. Dergelijke dingen moesten
volgens spr. niet mogen voorkomen.
De heer Verheijden vraagt hoe
groot het aandeelenkapitaal is van
de gemeenten in het Land van
Heusden en Altena en dat van de
gemeenten, die reeds vroeger waren
aangesloten.
In Waspik en Geertruidenberg
heeft men een groote boom opge
zet over de waterleiding. Spr. heelt
er vroeger al op gewezen dat het
electriciteitsnet en de waterleiding
in Noord—Brabant zijn aangelegd
in een tijd, toen de materiaalprijzen
en de loonen juist op het hoogste
punt waren. Lr is zoodoende een
reusachtig kapitaal in den grond
gestoken, en waren dePNEMende
Waterleidingmij. particuliere onder
nemingen geweest, dan zouden zij
dan ook al lang op de llesch zijn
geweest.
Met de opmerking van den heer
Michael gaat spr. niet accoord. Juist
omdat de leiding in het Land van
Heusden en Altena in een goedkoo-
pen tijd is gelegd, zou het voor de
reeds vroeger aangesloten gemeenten
een vooideel zijn, wanneer de finan-
cieelen niet gescheiden waren gehou
den. Spr. wil vervolgens nog een ge
heel andere kwestie aanroeren, nl.
de benoeming van den nieuwen
directeur. Volgens spr. is dit een
zuiver clericale benoeming geweest.
Een zeer serieus sollicitant uit 's-Gra
vendeel is gepasseerd ofschoon spr.
deze persoon zeer graag als direc
teur zou hebben gezien en hij liever
met hem in zee zou zijn gegaan,
dan met den thans aangestelden
directeur. Maar in Noord-Brabant
krijgt de persoon, die spr. op het
oog heeft, geen kans I
De heer Michael zegt dat na de
renteverlaging van 6 tot 41 2 pct.de
tarieven in totaal met t 55000 ver
laagd zijn. Spr. is van meening dat
de verlaging veel grooter had kun
nen zijn. Door den minister was als
eisch gesteld dat een nieuwe her
schatting der aangesloten perceelen
zou plaats hebben, in het hijzijn
van een regeeringsambtenaar, een
vertegenwoordiger van de gemeente
en een van de maatschappij. De
herschatting is echter gebeurd door
den pres.—commissaris en enkele
andere heeren der maatschappij,
hetgeen spr. niet in den haak vindt.
Spr. wijst erop dat Sprang Capelle
altijd tegen de Waterleiding Mij.
geageerd heelt, zoo zelfs dat de bur
gemeester voor het kantongerecht
moest verklaren dat verschillende
menschen uit onwil niet aansloten.
De toestand, zooals die op het
oogenblik is, vindt spr. onhoudbaar.
Hij wil daarom een adies aan de
regeering richten, waarin het finan
cieele beheer der Waterleiding Mij.
onder de loupe genomen wordt.
De heer Verheijden wil geen adres
verzenden maar zeil erop uit trekken
om ter bevoegder plaatse de bezwa
ren onder het oog te brengen.
De Voorzitter zegt dat, voorzoover
hem hekend is, het financieel beheer
van het Land van Heusden en Altena
geheel apart staat. De gemeenten in
dat gebied zenden ook geen vertegen
woordiger naar de aandeelhouders
vergadering. De gemeenten heb' en
zich garant gesteld voor de afname
van een voldoende hoeveelheid
water, zoodat de exploitatie slechts
ten voordeele der maatschappij kan
zijn.
Op de tweede opmerking van den
heer Michael antwoordt spr. dat de
kosten van dienstleidingen door de
directie bepaald worden naar een
speciaal tarief, dat onlangs gewijzigd
is. Van deze wijziging is wel degelijk
aan het gemeentebestuur kennis
gegeven. Spr. wil wel aan de directie
verzoeken om aan eventueele wijzi
gingen in de tarieven meer bekend
heid te geven. Spr. vindt 't bovendien
beter rijzende geschillen tusschen
de Maatschappij en aannemers niet
van u.
Ze gaf Kathleen's hand een drukje
en sloot de oogen weer. Zonder verder
iets te zeggen, bleef Kathleen het
handje vasthouden, ze keek met me
delijdende oogen naar het kleine
figuurtje, dat gekleed was in een
blauw jakje en rose zijden broek, met
de zielig gebonden voetjes, die kreu
pel waren door de barbaarsche ge
woonte, die jaarlijks duizenden kim
deren het leven kost en de jeugd van
een halve natie tot één vreeselijke
nachtmerrie doet zijn.
Terwijl ze zoo zat, kwamen de dok
ters weer binnen en na een kort on
derzoek, waarbij Kathleen het kinder
handje bleef vasthouden, bracht For
syth het meisje onder narcose. Toen
legden ze het kind op een tafel en
terwijl ze de arme verminkte voetjes
ontzwachtelden, wendde Kathleen
haar oogen af. Ze hoorde Dick For
syth zeggen, dat het een geluk was,
dat het verband er niet meer zoo
vast omheen zat en ving het geluid van
water op, toen dokter BurriU de wind
sels nat maakte om te verhinderen,
dat het vleesch meegetrokken werd.
Na een heelen tijd hoorde ze de stem
van den Amerikaan, die van veron -
waardiging trilde
Alle teenen van den rechtervoet
en twee van den linker. Arm kind!
De idioten, die dat gedaan hebben,
moesten gestraft worden
Zullen we de voetjes kunnen red
den, Burritt?
Wie zal het zeggen?
Het werd weer een poos stil; zoo
nu en dan klonk een korte aanwij
zing: toen sprak Dick Forsyth
Klaar, gelukkig! Vreeselijk vind
ik zoo iets en dan te moeten bedenken,
dat er millioenen zijn, die in hetzeltde
geval verkeeren als deze peuter.
De twee sterke mannen legden het
kind zacht in het bedje, ruimden den
rommel op, terwijl Kathleen Bai ring
ton haar plaats naast het kind weer
innam. Daarna ging dokter Burritt
weg om enkele minuten later terug te
komen met den vader van het kind.
Zijn gezicht was even uitdrukkingloos
als dat van een steenen Boeddha,
maar door het vlugge bewegen van
zijn waaier, terwijl hij zich over het
kind heen bukte, merkte men de ont
roering, die zijn gezicht verborg. Een
minuut lang keek hij onafgebroken
naar het kleine slachtoffer van een
barbaarsche gewoonte, toen zochten
zijn oogen die van Kathleen Barring
ton.
Zult u goed op mijn duifje pas
sen? vroeg hij plotseling.
Dokter Burritt begon te spreken,
maar werd door Kathleen zelf in de
rede gevallen.
Voor een paar dagen, ja als
ik mag? voegde ze er in het Engelsch
aan toe, terwijl ze zich tot dokter
Burritt wendde.
Mag! beet hij haar haast toe. Ik
wilde het u juist vragen, want ik heb
wel gemerkt, dat de kleine meid erg
op u gesteld is en als ik dit kind
redden kan dan heb ik met mijn werk
meer bereikt dan in al die vijf jaar,
die achter mij liggen.
Dan zal ik blijven, antwoordde
ze, en na nog een blik op zijn doch
tertje geworpen te hebben, groette de
mandarijn Kathleen ten afscheid met
zijn waaier, waarna hij in gezelschap
van den Amerikaan het vertrek ver
liet.
Wat zal uw vader zeggen? vroeg
Dick Forsyth, toen hij met het meisje
alleen was.
Ik weet het niet, zei ze kalm. Ik
kan dit arme kleine ding niet alleen
laten. Maar als u alles behalve
mijn eigen bagage meeneemt naar
Yong-Foo, dan is hij misschien niet
kwaad. De vader van het kind is een
mandarijn ze zweeg even en liet
een schel lachje hooren en mijn
vader wakkert de vriendschap met
officieele personen graag aan. Mis
schien beschouwt hij mijn verblijf
hier als 't brood op de wateren.
Er klonk iets bitters in haar stem,
hetgeen Forsyth niet ontging, maai
hij wenschte er geen aandacht aan te
schenken.
Ik vindt het heel lief van u,
klonk het warm. Als u mij vertelt
welke bagage van u is, zal ik die da
delijk halen en er zorg voor dragen,
dat de rest met den grootsten spoed
naar uw vader gestuurd wordt!
Ze beschreef de bagage, die ze noo
dig had en zonder eerst te eten ver
liet Forsyth het ziekenhuis en bega»
zich door de stad naar de rivier. Daar
overkwam hem een ongewoon avon
tuur. In tegenstelling met de stad met
de honderd lantaarns, was de kade
erg donker en nagenoeg verlaten en
het kostte hem eenige. moeite om een
hoot te krijgen, die hem naar de sam
pan zou brengen. Plotseling maakte
zich een boot in de duisternis los,
waarvan de inzittenden drie Chinee-
zen waren en hij begon met hen te
onderhandelen.
Ja, zei een van de mannen, wij
roeien u voor twee tael naar de sam-
pan.
De prijs was exorbitant hoog, maar
zonder af te pingelen, stapte Forsyth
in de boot die onmiddellijk afvoer. Na
de eerste slagen schenen ze in de
richting van de - sampan te varen,
waarvan de lichten helder zichtbaar
waren, toen veranderden zij van koers
en gingen stroomopwaarts.
Dat is de boot, waar ik heen
moet, verklaarde Forsyth tegen den
man aan het roer, terwijl hij naar de
sampan wees.
Deze echter nam er niet de minste
notitie van.
Hoor je me? Dat is de sampan.
Hij maakte zijn zin niet af. Tot zijn
verbazing nam de man vlug zijn roei
riem uit het water en zwaaide die bo
ven zij hoofd om te slaan. Maar Dick
Forsyth was een handig man. Blik
semsnel greep hij de beenen van de
Chinees vast, en, toen de man strui
kelde, vielen ze samen overboord.
(Wordt vervolgd).
