Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
EEN LIEFDE IN CHINA
De liÉraoÉirmiii der fiijteetool
Leerlooiers oo kÉnokers le Waalwijk
mgdödbpaband
EERSTE BLAD.
FEUILLETON
DiT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
SOMBERE KLANKEN
Onze gulden en de werkloosheid.
Een volk zonder taal en vlag.
beginnen weer 1 October a» s*
LmMER 73. ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1935. 58c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
iranco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
VVAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
20 cènt per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
De eerste klanken rond de Troon
rede zijn verstorven. Men kan niet
zeggen dat ze erg optimistisch gesteld
waren, integendeel, zij waren al even
somber als de Troonrede zelf.
We waren op onaangename verras
singen voorbereid, maar eerlijk ge
zegd niet op zooveel somberheid, zoo
veel pessimisme als deze 1 roonrede
inhield.
En dan vinden we de nieuwe belas
tingen, die weer worden aangekon
digd, nog niet liet ergst. Zeker, men
moet zich afvragen waar het heen
moet met deze nieuwe lasten, waar
toch minister Oud persoonlijk vroe
ger al verklaard heeft, dat aan nieuwe
verhooging der op de bevolking (huk
kende lasten niet kon worden gedacht.
Dat de regeering zich in haar systeem
gedwongen ziet om toch deze verhoo
ging aan te kondigen, is een veeg tee-
ken. Het zal moeten blijken of hel Ne-
derlandsche volksinkomen deze nieu
we aderlating nog kan ondergaan; o.i.
is er alle kans dat deze nieuwe heffin
gen op een fiasco uitloopen, zooals we
trouwens de laatste jaren met tal -van
nieuwe lasten hebben zien gebeuren.
Er is nu eenmaal een peil, waarboven
men de belastingopbrengst onmogelijk
kan opvoeren, ook al schroeft men de
heffing-pers nog zoo strak aan.
Maar wij zeiden: dit was niet onze
onaangenaamste verrassing. Bedenke
lijker vinden wij het dat deze 1 roon
rede gespeend was van elke overtui
ging, dat de reeks van genoemde maat-
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch,
door
BEN BOLT.
Nadruk verboden.
22.
Ja, maar ze blijft in haar hut en
ze is gesluierd, niemand mag haar
zien. Het is de reis naar de huwelijks
plechtigheid en alleen mijn meester
heeft liet voorrecht den sluier te mo
gen opheffen.
De Engelschman hield zich van den
domme.
Is het onbescheiden naar den
naam van de jonge dame te informee-
ren
Ah Yeo lachte. Die kent u reeds,
beste dokter. Als ze u dat briet je niet
had gestuurd
Is het Miss Barrington? riep For
syth quasi verwonderd.
De Chineesch boog en het geluid van
?cn boosaardig lachje kwam over zijn
lippen.
Mijn dierbare meester koestert
een groote vereering voor de Engel-
sche jonge dame.
Dat zou je tenminste zoo zeggen,
antwoordde Forsyth niet zonder grim
migheid. Maar ik moet erkennen dat
hel mij verbaast dat de jonge dame
zich een dergelijke vereering laat wel
gevallen.
Weer was er die schampere keel
lach.
Zijn Excellentie, mijn hoogge-
regelen ook werkelijk onze nationale
gemeenschap ten goede zal komen. De
regeering heeft weliswaar gevolg ge
geven aan de gezonde wensehen van
een groot deel van ons volk: industri
alisatie, industriefinanciering, verbe
tering der handelsvoorlichting, maat
regelen tegen jeugdwerkloosheid, be
perking van vestiging van nieuwe in
dustrieën en zaken, bescherming van
den middenstand, meer industrialisa
tie van Indië, e.m.a.
Maar gelooft zij, vooral Dr. Colijn
zelf, wel aan 't nut van al deze maatre
gelen, die haar zijn opgedrongen tegen
vroeger uitgesproken persoonlijke over
tuiging in. Wij kunnen b.v. moeilijk
gelooven dat de industriebank voor
dr. Colijn in één jaar tijcis van een be
lachelijke „stroppenbank" tot 'n bruik
baar instituut geworden zal zijn. Wij
hebben uit deze Troonrede den indruk
gekregen dat Dr. Colijn zich wil gaan
stellen voor de uitvoering van 'n taak,
waarvan hij zelf heel weinig heil ver
wacht, doch die hem door anderen is
opgedrongen. Ware dit niet het geval,
dan zou in dit regeeringsprogram, dat
toch ongetwijfeld naar een nieuwe
richting stuwt, al lichL een zinsnede te
vinden zijn, waaruit blijkt, dat het
kabinet deze richting ook met overtui
ging ingaat.
Hoe zal men, vragen wij ons af, een
zoo grootsche taaie kunnen ten uitvoer
leggen, als men voortdurend twij
felt of de gekozen richting wel juist
is? Men moet niet vergeten dat de om
standigheden, waar. i ons economisch
leven de laatste jaren i* komen le vtr-
keeren, een geheel gewijzigd regeerbe-
leid noodzakelijk hebben gemaakt,
waarin de liberalistische inslag volko
men moet worden losgelaten. Hier
valt met halfheid niets te bereiken,
men moet noodgedwongen met nieuwe
ideeën den nieuwen weg ten einde toe
gaan.
schatte meester, is onmetelijk rijk en
Europeesche dames zijn, net als hun
Chineesche zusters, verzot op rijkdom
en weelde, of is dat niet zoo?
Misschien! Het antwoord werd
schouderophalend gegeven.
En daarop verviel Forsyth in zoo'n
hardnekkig stilzwijgen, clat de Chi
nees zijn heil maar elders ging zoe
ken.
De dokter liep naar de verschansing
van de jonk en staarde peinzend naai
den oever. Wat hij vernomen had was
in hooge mate verbazingwekkend en
hij kon zich niet losmaken van de ge
dachte dat zijn ontdekking, dat Ka
thleen zich aan boord bevond, niet al
leen aan het toeval te danken was,
maar het vinden van den schoen een
in elkaar gezette comedie was om het
hem le doen weten. Ah Ling was op
het psychologische moment op het
tooneel verschenen
Bij die gedachte keerde hij zich
haastig om en keek naar de kajuits
trap. Het schoentje was verdwenen,
maar even verder stond Ah Yeo hem
met een ondoorgrondelijken blik op
zijn geel gezicht aan te staren.
Forsyth keerde zich nu weer naai
den oever.
Wat heeft dat in vredesnaam te
beteekencn? fluisterde hij heesch.
XI.
VRIJ MAN.
Terwijl hij zich deze vraag stelde,
drong het klinken van gongs tot zijn
oor door. Hij keek op en zag op een
uitstekende rots, hoog boven de rivier
een Boeddhistischen tempel met daar
naast een gebouw, dat wel niets an-
In het komende groolsehe Kamer
debat zullen Dr. Colijn en de zijnen
klaar voor den dag moeten komen. Een
nadere opheldering omtrent de vele
vaag aangestipte plannen moet thans
spoedig volgen. Eerst daarna zal het
pas volkomen duidelijk zijn wat we
van dit nieuwe kabinet hebben le ver
wachten, of krachtig en con amore op
den nieuw ingeslagen weg kan worden
voortgewerkt.
Het groote principieele verschil
tusschen de regeering en de oppo
sitie in de Kamer ligt, voor wat
althans de crisispolitiek betreft, in
de waardeering van deze twee pun
ten öf handhaving van den gulden
of bestrijding van de werkloosheid.
Handhaving van de volwaardigheid
van den gulden het Standpunt van
de regeering kan niet gepaard
gaan met een poging om de werk-
Aangifte aan de school op Maandag 23 September van
7—8 uur voor de meisjes en op Dinsdag 24 en Woensdag
25 September van 7-8 uur voor de jongens.
In alle onderdeelen van het vak worden cursussen gegeven.
De Directeur,
H. VAN DER WAERDEN.
ders als een klooster kon zijn. Een
klok, zangerig van toon begon te klin
gelen toen de gongs zwegen, hij ont
dekte een rij mannen, monniken, die
in processie naar de godscjienstoele-
ning gingen, waartoe de bel hen op
liep.
Even later waren de monniken, het
vredige klokgelui, de tempel, die als
een adelaarsnest op de rots gebouwd
was, in zijn bewustzijn uitgewischt
door de klank van een heldere meis
jesstem,die uit de opening van de ka*
juitstrap omhoog steeg, als geïnspi
reerd door de vrome klanken van den
oever, de eerste regels van een En
gelsch kerkgezang aanhief.
De rest van het lied werd verdron
ken in een plotseling lawaai op het
dek, maar Dick Forsyth hoefde ook
niet meer te hooren. Hij zou die stem
uit duizenden hebben herkend. De
schoen, om welke reden die er ook
neergelegd was, bleek in elk geval
geen bedrog. Kathleen Barrington was
aan boord van de jonkZou wat Ah
Yeo verder verteld had, evenmin leu
gen geweest zijn? Het briefje met haar
bede om hulp kwam in Dick Forsyth's
gedachten. Het meisje was hevig be
angst geweest. Waarschijnlijk voor 't
huwelijk, waarvan Ah Yeo gesproken
had. Ze had hem om hulp gevraagd
en toen hij op het punt had gestaan
om haar die te verleenen, was hij
overrompeld; tegelijkertijd was zij,
met of zonder Leiand Barrington's in
stemming, gevangen genomen. Ook
de inhoud van het lied wat ze zooeven
aangeheven had, vormde een getuige
nis dat ze niet goedschiks in het hu
welijk toestemde.
Zoo moet het gebeurd zijn, over
woog hij. Zij wachtte op mij bij de
loosheid te verminderen, want de
volwaardigheid van den gulden eischl
bezuiniging, vóóral op personeels
uitgaven, en belemmert concurrentie
met het buitenland, hetgeen merk
baar is in onze exportcijfers en ons
havenverkeer.
Het is een feit dat de werkloosheid
in het algemeen, d.i. over heel de
wereld aanmerkelijk daalt. En juist
in onze dagen van oorlogsdreiging
helaas 1 gaat deze daling snel
In de Economische Commissie
van den Volkenbond werd dezer
dagen nog vastgesteld dat tusschen
1932 en 1935 de index der indu-
strieele bedrijvigheid gestegen is van
78 op 9ö en de index der industrieele
productie van 81 op 94. Over hel
algemeen zijn de wereldvoorraden
verminderd en loopt de werkloos
heid terug.
In óns land echter vertoont het
economisch leven een geheel ander
aspect. Bij ons blijft de werkloosheid
toenemen en stijgen de voorraden.
Dat bewerkt de volwaardigheid
van onzen gulden tegenover gede-
precieerde buitenlandsche munt.
We moeten dat durven erkennen,
óók al zouden we devaluatie iets
nóg ergers meenen.
Toen dezer dagen het stoffelijk
overschot van den in Turkije jam
merlijk omgekomen Nederlandschen
officier Jhr. van Sandberg per vlieg
tuig in Eindhoven werd aangevoerd,
was de baar gedekt met de Neder-
landsche vlag,althans met de kleuren
rood-wit en blauw. We welen het
niet meer, of deze kleuren inderdaad
nog de Nederlandschevlag uilmaken,
want toen de kist op de grond was
neergezet, trad een kapitein nader,
die in tegenwoordigheid van een
groot aantal burgerlijke militaire
gezagsdragers, w.o. minister Deckers,
het rood, wit en blauw weghaalde
en over de baar een vlag in de
kleuren oranje-blanje-bleu legde.
poort en tehwijl ik bewusteloos was,
hebben ze haar ontvoerd. Maar om
welke reden wilde Ah Yeo dat-ik ken
nis kreeg van haar aanwezigheid aan
boord? t.
Ternauwernood was hem dit alles
door zijn brein gegaan, of het ant
woord op zijn vraag kwam als van
zelf. Dat Ah Yeo had gezorgd dat hij
te weten kwam dat Kathleen aan
boord was, was als een verfijnde mar
teling bedoeld hij moest zijn hulpe
loosheid goed voelen. Deze meening
werd een oogenblik later bevestigd,
toen een van de bemanning naderbij
kwam en hem beval naar zijn gevan
genis terug te keeren.
Waarom? vroeg hij.
Ik weet het niet, het is een order.
Een order van wien?
De man wierp een blik over zijn
schouder eer hij antwoordde
Van den secretaris van Zijne Ex
cellentie.
De dokter keek het dek langs. Een
meter of tien verder stond Ah Yeo
met een kwaadaardigen glimlach naar
hem te staren, 's Mans vriendelijkheid
was maar schijn geweest. Even aar
zelde Forsyth, maar Ah Yeo maakte
een gebiedend gebaar.
Het bloed stroomde den jongen dok
ter naar het gezicht en terwijl hij bleef
staan, gaf Ah Yeo een teeken. De Chi
nees die hem de boosdchap gebracht
had, sprong op Forsyth toe cn sleepte
lipm over het dek. Twee anderen scho
ten te hulp en verdoofd door den on-
verwachten aanval werd Forsyth door
het luik in zijn kerker gesmeten. De
val deed iedere zenuw in zijn lichaam
trillen en terwijl hij als versuft op den
grond lag, werd het luik boven hem
dichtgegooid.
Een paar minuten bleef hij zoo lig
gen; toen richtte hij zich een weinig
op cn overtuigde zich in zittende hou
ding dat hij niets gebroken had. Zijn
hoofd bonsde, hij heesch zich met
moeite op zijn brits en stak zijn ge
zicht door de opening van het wegge
schoven paneel om frissche lucht te
krijgen.
Na een tijdje kwam hij weer wat tot
zichzelf en begon de situatie te over
denken. Het was duidelijk dat hij van
Ah Yeo niet veel goeds meer te ver
wachten had. Hij had uitstekend voed
sel gekregen, was rijkelijk van siga
retten voorzien, de secretaris van den
mandarijn was hem met groot vertoon
van hoffelijkheid tegemoet gekomen.
En nu deze behandeling. De korte
vrijheid, die hij genoten had en de ont
dekking dat Kathleen Barrington aan
boord was, waren slechts een gedeelte
van het plan. Het was nog maar het
begin van wat volgen zou. Hij kende
zijn Chineezen
De stroom van zijn gedachten werd
onderbroken, toen opeens het luik
opgetild werd en twee mannen, ge
volgd door Ah Yeo naar heneden kwa
men.
De laatste liet een kort hevel hoo
ien, waarop de bedienden zijn voeten
weer begonnen te boeien. Beseffend,
hoe nutteloos protest of verzet zou
zijn, stak Forsyth zijn voet uit en lach
te tegelijkertijd om iets dat hem eens
klaps te binnen schoot. Die lach
scheen Ah Yeo te verontrusten. Zijn
glad voorhoofd trok in rimpels en hij
keek den Engelschman onderzoekend
aan.
Ik begrijp niet wat je te lachen
hebt, barbaarsche hond
(Wordt vervolgd).
ie Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Langstraatsebe Conrant*
MMISCHAPPy VAM vifUKKERIMG OP HET LEVtfl