Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. EEN LIEFDE IN CHINA De liÉraoÉirmiii der fiijteetool Leerlooiers oo kÉnokers le Waalwijk mgdödbpaband EERSTE BLAD. FEUILLETON DiT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. SOMBERE KLANKEN Onze gulden en de werkloosheid. Een volk zonder taal en vlag. beginnen weer 1 October a» s* LmMER 73. ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1935. 58c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. iranco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: VVAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiën: 20 cènt per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. De eerste klanken rond de Troon rede zijn verstorven. Men kan niet zeggen dat ze erg optimistisch gesteld waren, integendeel, zij waren al even somber als de Troonrede zelf. We waren op onaangename verras singen voorbereid, maar eerlijk ge zegd niet op zooveel somberheid, zoo veel pessimisme als deze 1 roonrede inhield. En dan vinden we de nieuwe belas tingen, die weer worden aangekon digd, nog niet liet ergst. Zeker, men moet zich afvragen waar het heen moet met deze nieuwe lasten, waar toch minister Oud persoonlijk vroe ger al verklaard heeft, dat aan nieuwe verhooging der op de bevolking (huk kende lasten niet kon worden gedacht. Dat de regeering zich in haar systeem gedwongen ziet om toch deze verhoo ging aan te kondigen, is een veeg tee- ken. Het zal moeten blijken of hel Ne- derlandsche volksinkomen deze nieu we aderlating nog kan ondergaan; o.i. is er alle kans dat deze nieuwe heffin gen op een fiasco uitloopen, zooals we trouwens de laatste jaren met tal -van nieuwe lasten hebben zien gebeuren. Er is nu eenmaal een peil, waarboven men de belastingopbrengst onmogelijk kan opvoeren, ook al schroeft men de heffing-pers nog zoo strak aan. Maar wij zeiden: dit was niet onze onaangenaamste verrassing. Bedenke lijker vinden wij het dat deze 1 roon rede gespeend was van elke overtui ging, dat de reeks van genoemde maat- van „De Echo van het Zuiden". Uit het Engelsch, door BEN BOLT. Nadruk verboden. 22. Ja, maar ze blijft in haar hut en ze is gesluierd, niemand mag haar zien. Het is de reis naar de huwelijks plechtigheid en alleen mijn meester heeft liet voorrecht den sluier te mo gen opheffen. De Engelschman hield zich van den domme. Is het onbescheiden naar den naam van de jonge dame te informee- ren Ah Yeo lachte. Die kent u reeds, beste dokter. Als ze u dat briet je niet had gestuurd Is het Miss Barrington? riep For syth quasi verwonderd. De Chineesch boog en het geluid van ?cn boosaardig lachje kwam over zijn lippen. Mijn dierbare meester koestert een groote vereering voor de Engel- sche jonge dame. Dat zou je tenminste zoo zeggen, antwoordde Forsyth niet zonder grim migheid. Maar ik moet erkennen dat hel mij verbaast dat de jonge dame zich een dergelijke vereering laat wel gevallen. Weer was er die schampere keel lach. Zijn Excellentie, mijn hoogge- regelen ook werkelijk onze nationale gemeenschap ten goede zal komen. De regeering heeft weliswaar gevolg ge geven aan de gezonde wensehen van een groot deel van ons volk: industri alisatie, industriefinanciering, verbe tering der handelsvoorlichting, maat regelen tegen jeugdwerkloosheid, be perking van vestiging van nieuwe in dustrieën en zaken, bescherming van den middenstand, meer industrialisa tie van Indië, e.m.a. Maar gelooft zij, vooral Dr. Colijn zelf, wel aan 't nut van al deze maatre gelen, die haar zijn opgedrongen tegen vroeger uitgesproken persoonlijke over tuiging in. Wij kunnen b.v. moeilijk gelooven dat de industriebank voor dr. Colijn in één jaar tijcis van een be lachelijke „stroppenbank" tot 'n bruik baar instituut geworden zal zijn. Wij hebben uit deze Troonrede den indruk gekregen dat Dr. Colijn zich wil gaan stellen voor de uitvoering van 'n taak, waarvan hij zelf heel weinig heil ver wacht, doch die hem door anderen is opgedrongen. Ware dit niet het geval, dan zou in dit regeeringsprogram, dat toch ongetwijfeld naar een nieuwe richting stuwt, al lichL een zinsnede te vinden zijn, waaruit blijkt, dat het kabinet deze richting ook met overtui ging ingaat. Hoe zal men, vragen wij ons af, een zoo grootsche taaie kunnen ten uitvoer leggen, als men voortdurend twij felt of de gekozen richting wel juist is? Men moet niet vergeten dat de om standigheden, waar. i ons economisch leven de laatste jaren i* komen le vtr- keeren, een geheel gewijzigd regeerbe- leid noodzakelijk hebben gemaakt, waarin de liberalistische inslag volko men moet worden losgelaten. Hier valt met halfheid niets te bereiken, men moet noodgedwongen met nieuwe ideeën den nieuwen weg ten einde toe gaan. schatte meester, is onmetelijk rijk en Europeesche dames zijn, net als hun Chineesche zusters, verzot op rijkdom en weelde, of is dat niet zoo? Misschien! Het antwoord werd schouderophalend gegeven. En daarop verviel Forsyth in zoo'n hardnekkig stilzwijgen, clat de Chi nees zijn heil maar elders ging zoe ken. De dokter liep naar de verschansing van de jonk en staarde peinzend naai den oever. Wat hij vernomen had was in hooge mate verbazingwekkend en hij kon zich niet losmaken van de ge dachte dat zijn ontdekking, dat Ka thleen zich aan boord bevond, niet al leen aan het toeval te danken was, maar het vinden van den schoen een in elkaar gezette comedie was om het hem le doen weten. Ah Ling was op het psychologische moment op het tooneel verschenen Bij die gedachte keerde hij zich haastig om en keek naar de kajuits trap. Het schoentje was verdwenen, maar even verder stond Ah Yeo hem met een ondoorgrondelijken blik op zijn geel gezicht aan te staren. Forsyth keerde zich nu weer naai den oever. Wat heeft dat in vredesnaam te beteekencn? fluisterde hij heesch. XI. VRIJ MAN. Terwijl hij zich deze vraag stelde, drong het klinken van gongs tot zijn oor door. Hij keek op en zag op een uitstekende rots, hoog boven de rivier een Boeddhistischen tempel met daar naast een gebouw, dat wel niets an- In het komende groolsehe Kamer debat zullen Dr. Colijn en de zijnen klaar voor den dag moeten komen. Een nadere opheldering omtrent de vele vaag aangestipte plannen moet thans spoedig volgen. Eerst daarna zal het pas volkomen duidelijk zijn wat we van dit nieuwe kabinet hebben le ver wachten, of krachtig en con amore op den nieuw ingeslagen weg kan worden voortgewerkt. Het groote principieele verschil tusschen de regeering en de oppo sitie in de Kamer ligt, voor wat althans de crisispolitiek betreft, in de waardeering van deze twee pun ten öf handhaving van den gulden of bestrijding van de werkloosheid. Handhaving van de volwaardigheid van den gulden het Standpunt van de regeering kan niet gepaard gaan met een poging om de werk- Aangifte aan de school op Maandag 23 September van 7—8 uur voor de meisjes en op Dinsdag 24 en Woensdag 25 September van 7-8 uur voor de jongens. In alle onderdeelen van het vak worden cursussen gegeven. De Directeur, H. VAN DER WAERDEN. ders als een klooster kon zijn. Een klok, zangerig van toon begon te klin gelen toen de gongs zwegen, hij ont dekte een rij mannen, monniken, die in processie naar de godscjienstoele- ning gingen, waartoe de bel hen op liep. Even later waren de monniken, het vredige klokgelui, de tempel, die als een adelaarsnest op de rots gebouwd was, in zijn bewustzijn uitgewischt door de klank van een heldere meis jesstem,die uit de opening van de ka* juitstrap omhoog steeg, als geïnspi reerd door de vrome klanken van den oever, de eerste regels van een En gelsch kerkgezang aanhief. De rest van het lied werd verdron ken in een plotseling lawaai op het dek, maar Dick Forsyth hoefde ook niet meer te hooren. Hij zou die stem uit duizenden hebben herkend. De schoen, om welke reden die er ook neergelegd was, bleek in elk geval geen bedrog. Kathleen Barrington was aan boord van de jonkZou wat Ah Yeo verder verteld had, evenmin leu gen geweest zijn? Het briefje met haar bede om hulp kwam in Dick Forsyth's gedachten. Het meisje was hevig be angst geweest. Waarschijnlijk voor 't huwelijk, waarvan Ah Yeo gesproken had. Ze had hem om hulp gevraagd en toen hij op het punt had gestaan om haar die te verleenen, was hij overrompeld; tegelijkertijd was zij, met of zonder Leiand Barrington's in stemming, gevangen genomen. Ook de inhoud van het lied wat ze zooeven aangeheven had, vormde een getuige nis dat ze niet goedschiks in het hu welijk toestemde. Zoo moet het gebeurd zijn, over woog hij. Zij wachtte op mij bij de loosheid te verminderen, want de volwaardigheid van den gulden eischl bezuiniging, vóóral op personeels uitgaven, en belemmert concurrentie met het buitenland, hetgeen merk baar is in onze exportcijfers en ons havenverkeer. Het is een feit dat de werkloosheid in het algemeen, d.i. over heel de wereld aanmerkelijk daalt. En juist in onze dagen van oorlogsdreiging helaas 1 gaat deze daling snel In de Economische Commissie van den Volkenbond werd dezer dagen nog vastgesteld dat tusschen 1932 en 1935 de index der indu- strieele bedrijvigheid gestegen is van 78 op 9ö en de index der industrieele productie van 81 op 94. Over hel algemeen zijn de wereldvoorraden verminderd en loopt de werkloos heid terug. In óns land echter vertoont het economisch leven een geheel ander aspect. Bij ons blijft de werkloosheid toenemen en stijgen de voorraden. Dat bewerkt de volwaardigheid van onzen gulden tegenover gede- precieerde buitenlandsche munt. We moeten dat durven erkennen, óók al zouden we devaluatie iets nóg ergers meenen. Toen dezer dagen het stoffelijk overschot van den in Turkije jam merlijk omgekomen Nederlandschen officier Jhr. van Sandberg per vlieg tuig in Eindhoven werd aangevoerd, was de baar gedekt met de Neder- landsche vlag,althans met de kleuren rood-wit en blauw. We welen het niet meer, of deze kleuren inderdaad nog de Nederlandschevlag uilmaken, want toen de kist op de grond was neergezet, trad een kapitein nader, die in tegenwoordigheid van een groot aantal burgerlijke militaire gezagsdragers, w.o. minister Deckers, het rood, wit en blauw weghaalde en over de baar een vlag in de kleuren oranje-blanje-bleu legde. poort en tehwijl ik bewusteloos was, hebben ze haar ontvoerd. Maar om welke reden wilde Ah Yeo dat-ik ken nis kreeg van haar aanwezigheid aan boord? t. Ternauwernood was hem dit alles door zijn brein gegaan, of het ant woord op zijn vraag kwam als van zelf. Dat Ah Yeo had gezorgd dat hij te weten kwam dat Kathleen aan boord was, was als een verfijnde mar teling bedoeld hij moest zijn hulpe loosheid goed voelen. Deze meening werd een oogenblik later bevestigd, toen een van de bemanning naderbij kwam en hem beval naar zijn gevan genis terug te keeren. Waarom? vroeg hij. Ik weet het niet, het is een order. Een order van wien? De man wierp een blik over zijn schouder eer hij antwoordde Van den secretaris van Zijne Ex cellentie. De dokter keek het dek langs. Een meter of tien verder stond Ah Yeo met een kwaadaardigen glimlach naar hem te staren, 's Mans vriendelijkheid was maar schijn geweest. Even aar zelde Forsyth, maar Ah Yeo maakte een gebiedend gebaar. Het bloed stroomde den jongen dok ter naar het gezicht en terwijl hij bleef staan, gaf Ah Yeo een teeken. De Chi nees die hem de boosdchap gebracht had, sprong op Forsyth toe cn sleepte lipm over het dek. Twee anderen scho ten te hulp en verdoofd door den on- verwachten aanval werd Forsyth door het luik in zijn kerker gesmeten. De val deed iedere zenuw in zijn lichaam trillen en terwijl hij als versuft op den grond lag, werd het luik boven hem dichtgegooid. Een paar minuten bleef hij zoo lig gen; toen richtte hij zich een weinig op cn overtuigde zich in zittende hou ding dat hij niets gebroken had. Zijn hoofd bonsde, hij heesch zich met moeite op zijn brits en stak zijn ge zicht door de opening van het wegge schoven paneel om frissche lucht te krijgen. Na een tijdje kwam hij weer wat tot zichzelf en begon de situatie te over denken. Het was duidelijk dat hij van Ah Yeo niet veel goeds meer te ver wachten had. Hij had uitstekend voed sel gekregen, was rijkelijk van siga retten voorzien, de secretaris van den mandarijn was hem met groot vertoon van hoffelijkheid tegemoet gekomen. En nu deze behandeling. De korte vrijheid, die hij genoten had en de ont dekking dat Kathleen Barrington aan boord was, waren slechts een gedeelte van het plan. Het was nog maar het begin van wat volgen zou. Hij kende zijn Chineezen De stroom van zijn gedachten werd onderbroken, toen opeens het luik opgetild werd en twee mannen, ge volgd door Ah Yeo naar heneden kwa men. De laatste liet een kort hevel hoo ien, waarop de bedienden zijn voeten weer begonnen te boeien. Beseffend, hoe nutteloos protest of verzet zou zijn, stak Forsyth zijn voet uit en lach te tegelijkertijd om iets dat hem eens klaps te binnen schoot. Die lach scheen Ah Yeo te verontrusten. Zijn glad voorhoofd trok in rimpels en hij keek den Engelschman onderzoekend aan. Ik begrijp niet wat je te lachen hebt, barbaarsche hond (Wordt vervolgd). ie Echo van het Zuiden, Waalwyksche en Langstraatsebe Conrant* MMISCHAPPy VAM vifUKKERIMG OP HET LEVtfl

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1935 | | pagina 1