Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
EEN LIEFDE IN CHINA
Gemeenteraad Raamsdonk.
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Twee Bladen.
EERSTE BLAD.
I NUMMER 84.
WOENSDAG 30 OCTOBER 1935.
58c JAARGANG.
*1
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
iranco re zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Verzuim van den Ont
vanger. De gemeente-
begrooting vastgesteld.
De raad der gemeente Raamsdonk
vergaderde Zaterdagavond ten raad-
huize op 't Veer, onder voorzitterschap
van Burgemeester Moons.
Secretaris de heer v. d. Kieboom.
Aanwezig alle leden.
De notulen der vorige vergadering
worden ongewijzigd vastgesteld.
AAN DE ORDE:
1. Ingekomen stukken.
Van Ged. Staten zijn ontvangen ver
schillende goedkeuringen van raadsbe
sluiten, en van de Waterleidingmij. een
afschrift van een ministerieel schrijven
inzake de bekende moties.
Deze stukken worden voor kennis
geving aangenomen.
Van den chef-veldwachter is bericht
ontvangen dat hij volgens beschikking
van den Commissaris der Kon. de hem
toegekende gratificatie van 100.—
niet mag aanvaarden.
Toeslag op de steun-
uitkeeringen.
Van de R.K. Werkliedenvereenigin-
gen van Raamsdonk en 't Veer zijn ver
zoeken ingekomen om diegenen, die
steun trekken uit de kassen der organi
saties, een toeslag uit de gemeentekas
te geven, zoodat zij evenveel trekken
als steuntrekkers uit de gemeentekas.
Bovendien verzoeken de organisaties
weer een kolentoeslag te geven gedu
rende de wintermaanden.
De Voorzitter zegt, dat B. en W. op
het oogenblik nog geen advies op dit
verzoek kunnen geven, daar zij nog
geen gelegenheid hebben gehad de fi-
nancieele consequenties te overzien. B.
en W. zullen den minister vragen of 't
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch,
door
BEN BOLT.
Nadruk verboden.
33.
De hoofdpoort was vroolijk met
lampions verlicht, en daar de schild
wachten nog steeds scherp op hun
hoede waren, vermeed hij het heldere
schijnsel en begon langs den muur
te loopen, van tijd tot tijd stil staand
om te zien of hij erover zou kunnen
komen. Eindelijk, na lang zoeken,
vond hij een punt waar het mogelijk
was er zonder hulp over te klimmen;
twee minuten later lag hij plat voor
over boven op den muur en keek in
den tuin.
De tuin was ook al geïllumineerd
als voor een feest, maar lag voor zoo
ver hij kon nagaan geheel verlaten.
Zijn oogen wendden zich naar het
huis. De blinden van latwerk aan zijn
kant waren allemaal open en de ka
mers verlicht. Hij tuurde, gretig en
met oogen strak van spanning, in de
hoop een spoor van Kathleen Barring
ton te ontdekken, maar zijn moeite
werd niet beloond. In een van de ka
mers echter, zag hij een man die zat
te schrijven. Het was Ah Yeo, in rijke
kleedij voor een festiviteit of voor een
offcieele gelegenheid.
Behoedzaam hield hij den secreta
ris een oogenblik in het oog, deze
verliet de kamer en keerde geen mi
nuut later terug met zijn hoed op.
rijk een bijdrage geeft in dezen toeslag.
De heer van Seters vraagt of het niet
mogelijk is dat de raad reeds thans een
besluit neemt.
De Voorzitter zegt dat de raad zich
alvast kan uitspreken of hij voor het
inwilligen van het verzoek voelt. Is dat
niet het geval, dan behoeven B. en W.
zich niet tot den minister te richten.
De heer v. Seters merkt op, dat de
minister blijkbaar zelf ook een onbil
lijkheid ziet in het feit, dat de uitkee-
ringen uit de kassen der organisaties te
laag zijn. De minister heeft tenminste
toegestaan een toeslag te verstrekken.
Spr. zegt dat het voor de gemeente geen
groot bedrag kan uitmaken, daar de
ongelijkheid in feite alleen bestaat voor
menschen met groote gezinnen. Spr. ge
looft dat het maximum van het totaal
der toeslagen 400.— zal bedragen;
geeft het rijk dan hetzelfde subsidie,
dan kost het aan de gemeente slechts
100. Spr. vindt het onbillijk wan
neer georganiseerden zouden worden
achtergesteld bij ongeorganiseerden.
De heer van Woerden merkt daarbij
op dat, ook al krijgen de georganiseer
den dezen toeslag, zij nog in ongunstige
verhouding blijven tot de anderen, om
dat zij nog de contributie aan hun bond
moeten betalen.
De Voorzitter zegt dat de gemeente
reeds veel voor de bondsmenschen
doet; het kleine aantal georganiseerde
steuntrekkers kost de gemeente jaar
lijks 8 a 9000 gld. zonder eenige sub
sidie. B. en W. willen daarom eerst
overwegen of het toelaatbaar is er deze
verhooging nog bij te nemen. Wanneer
het niet meer dan 100 zou kosten, dan
zijn B. en W. bereid het verzoek in te
willigen.
Naar aanleiding van een opmerking
Forsyth had het wel kunnen uit-
scheeuwen van blijdschapde man
ging uit. Hij wachtte tol Ah Yeo op
nieuw de kamer had verlaten en ving
toen een rondgang om het huis aan.
Het hoofdgebouw was donker, maar
in den daaraan vastgebouwden vleu
gel, lagen de verlichte kamers. Een
latwerk gaf toegang tot een ruim ver
trek waar zachtgekleurde schemer
lampen brandden en waar zich op dit
moment niemand bevond.
Hij keek naar binnen, besluiteloos
wat te doen. Toen gebeurde er plotse
ling iets wat tot een onmiddellijke be
slissing noopte. Een zijden voorhang
aan het andere einde der kamer werd
op zij geschoven en een meisje trad
binnen, gekleed als de Chineesche da
mes uit den hoogsten stand, in een
hemelsblauw zijden kimoni, zalm-rose
kousen en gouden schoentjes van het
iraditioneele model aan de voeten.
Het kostte Dick Forsyth geen
rnoeitè haar te herkennen.
Kathleen, kwam het hijgend
over zijn trillende lippen.
Kathleen.
HOOFDSTUK XVI.
VAN AANGEZICHT TOT
AANGEZICHT.
Een oogenblik na zijn ontdekking
bleef dokter Forsyth in de kamer tu
ren. Toen greep een verschrikkelijke
twijfel hem aan. Dit weelderige ver
trek met zijn zachte lampen, zijn zij
den gordijnen, zijn gebeeldhouwde
nissen met kostbare schilderijen, leek
niet veel op een gevangenis. Het had
een vergulde kooi kunnen zijn, maar
de open vensters spraken een andere
taal. En die Chineesche kleedij
de kleedij van een dame van stand?
Wat deed Kathleen Barrington daar
in, als zij niet reeds den trots van haar
van den heer v. Woerden zegt de voor
zitter nog, dat het voor de gemeente
een voordeel zou zijn als de menschen
niet georganiseerd waren. Evenwel
acht spr. het van groot belang dat de
menschen in de organisatie zijn en
meent hij dat de gemeente dit moet be
vorderen.
De heer van Seters is B. en W. dank
baar voor de medewerking, die zij wil
len geven. Spr. meent echter dat het
genoemde bedrag van 9000.— een
verkeerden indruk moet wekken. Inder
daad is dit het totaalbedrag, dat de ge
meente aan de kassen betaalt, maar
men moet niet vergeten, dat de werk-
loozen, zoolang zij uit de bondskassen
trekken, van de steunverleening ver
vallen. Spr. is er bovendien van over
tuigd, dat B. en W. er prijs op stellen
dat de menschen in de organisatie zijn.
De heer Kanters sluit zich aan bij
de woorden van den heer van Seters
en wil voorloopig voorstellen inlichtin
gen in te winnen bij den minister.
Besloten wordt aan den minister toe
stemming te vragen om den gevraagden
toeslag te verleenen.
2. Voorstel van Burgemeester en
ras had afgelegd? De twijfel werd na
drukkelijker. Had hij zich dan ach
teraf toch vergist? Was ze dan, zooals
Ah Yeo had geinsunieerd geen ge
vangene, maar een gewillige bruid?
Deze gedachte deed enkele secon
den den adem in zijn keel stikken, tot
zijn oogen. die hij weer op het meisje
gericht had, zagen hoe er een veran
dering ovér haar kwam. Ze staarde
het donker in, vouwde toen plotseling
de handen als in gebed, en een uit
drukking van namelooze beklem
mend verdriet. Neen, dat was geen
verlangende bruid. Die verschrikte
oogen, door tranen verduisterd, waren
niet de oogen van een jonge vrouw,
die de zonnige uren telde.
Het volgend moment had hij den af
stand, die hem van haar scheidde af
gelegd; hij zocht zijn wTeg door het lat
werk, zonder eraan te denken, dat het
masker dat hij droeg en zijn beslijkte
kleeren, een allesbehalve aantrekke
lijke verschijning van hem maakte.
Toen ze de vreemde gestalte zag,
stond het meisje als gehypnotiseerd.
Vol angst waren haar violette oogen
op hem gericht; ze scheen niet in
staat zich te bewegen, en hij was de
kamer in voordat zij zich omkeerde
om de vlucht te nemen.
Kathleen! riep hij zachtjes, maar
dringend. Kathleen! Ze bleef staan
en keerde zich verbijsterd naar hem.
Jijriep zij met een lage, trillen
de stem, ongeloovig naar zijn gemas
kerd gezich starend. Jij
Ja, ik; Kathleen.
Haar twijfel begrijpend, trok hij het
masker van het gezicht en wierp het
op den grond.
Maarmaarstamelde zij.
Ik ben gekomen om je te redden.
Je moet met me weg gaanonmid
dellijk.
Ik dacht, dat je in gevangen
schap was, hernam zij, den zin die
haar woorden onderbroken hadden,
Wethouders, om aan Hare Majesteit de
Koningin afwijking te verzoeken van
den in art. 19, eerste lid, der Lager-on-
derwijswet 1920 gestelden regel tot in
standhouding eener openbare school.
Besloten wordt opnieuw voor 5 jaren
ontheffing te vragen van den wettekj-
ken plicht, daar de behoefte aan een
openbare school nog niet gevoeld
wordt.
De volgende voorstellen worden zon
der discussie aangenomen:
3. Ontwerp-besluiten tot het aan
gaan van rekening-courant-overeen
komsten.
4. Voorstel van Burg. en Weth., tot
het opnieuw vaststellen der verordening
op de heffing en invordering van de
Rioolbelasting A.
5. Alsvoor der verordening op de
heffing en invordering eener Rioolbe
lasting B.
6. Alsvoor der verordening tot hef
fing en invordering van 75 opcenten op
de hoofdsom der gemeentefondsbelas
ting.
7. Ontwerp-besluit, om het getal
opcenten op de hoofdsom der personee-
le belasting weder te bepalen op 200.
De heer v. Woerden vraagt of de
perceelen, die niet aan het riool liggen
ook rioolbelasting moeten betalen.
De Voorzitter zegt dat worden aan
geslagen alle perceelen, die in staat zijn
aan te sluiten aan het riool.
8. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders, tot inwilliging verzoek
van het Bestuur van scholen der Ned.
Hervormde gemeente van Raamsdonk,
om de benoodigde gelden toe te staan
voor aanschaffing eener kachel.
Besloten wordt voor dit doel een be
drag van 65. —beschikbaar te stellen.
Verzuim van den Ontvanger.
9. Voorloopige vaststelling der re
kening van de bedrijven en de gemeen
te, dienst 1934.
De heer Elemans brengt namens de
commissie van onderzoek verslag uit
over de rekeningen, die allen in orde
bevonden zijn.
Een opmerking heeft de commissie
voltooiend.
Dat was ik ook, maar ik ont
snapte den avond toen jij de jonk ver
liet.
Je ontsnapteWeer maakte
zij haar zin niet af en keek hem aan,
als vertrouwde zij haar ooren niet.
Ja. En van dat oogenblik af heb
ik niets gedaan, dan pogen tot hier
door te dringen.
Maar Ah Yeo vertelde me nog
geen half uur geleden, dat je hier in
een van de kamers van de Yamen ge
vangen zat. Hij verzekerde me, dat je
vannacht zou worden gefolterd, en
daar ik weet hoe duivelachtig-geraffi-
neerd Chineesche martelingen kun
nen zijndaarom, om je te redden,
heb ikheb ik..!....
Om me te reddenja?
Eh... heb ik beloofdom
omLi-Weng-Ho te huwen!
En trek van ontzetting kwam over
Dick Forsyth's gezicht. In zijn oogen
flitste een plotselinge vlam.
Jij beloofde Li-Weng-Ho te hu
wen, herhaalde hij op strakken stil
len toon. om mij te kunnen redden?
Ja, hernam zij eenvoudig, of
schoon ik liever zou sterven.
En daarom draag je die kleeren?
Ja, antwoordde ze weer, met een
klank in haar stem, die een steenen
hart had moeten vermurmen. Dit zijn
de offerkleeren. Ah Yeo heeft ze me
gegeven. Ze waren voor me gemaakt,
en vanavond of morgen moet ik de
bruid worden van den mandarijn,
als
Neenlieveling!
Hij strekte zijn armen uit. Weer
vlamden zijn oogen, en zijn gelaatsuit
drukking openbaarde meer dan zijn
woorden. Voor een oogenblik stond
ze daar en staarde hem aan alsof ze
het niet kon begrijpen, niet durfde ge-
looven; toen kleurde een diepe blos
van vreugde het mooie meisjesgezicht
en als een vogel naar het nest, vloog
echter over den achterstand in de beta
ling van het schoolgeld. Reeds in 1933
wees de commissie op het groote be
drag aan achterstallige belastingen en
was twijfel gerezen of de gemeente-ont
vanger wel de noodige voortvarendheid
betrachtte bij het innen der schoolgel
den. B. en W. hebben toen toegezegd
de noodige maatregelen te nemen om
verandering in den toestand te brengen.
De commissie heeft thans echter moeten
constateeren, dat dit nog tot geen enkel
resultaat heeft geleid, zoodat thans nog
steeds dezelfde menschen op de lijst van
achterstallige posten voorkomen, het
geen temeer verwondert daar van de
meeste dezer personen moet veronder
steld worden dat zij niet onwillig of
onmachtig zijn om te betalen. De com
missie betreurt de nalatigheid van den
ontvanger, die waarschijnlijk tot een
schadepost voor de gemeente zal leiden.
Immers verschillende menschen, die in
1932 wel konden betalen, zullen dat
thans niet meer kunnen. De commissie
stelt dan ook de vraag wie of voor dit
tekort aansprakelijk gesteld moet wor
den.
De Voorzitter antwoordt hierop na
mens B. en W. dat overeenkomstig de
toezegging in 1933 gedaan het college
een scherpe brief aan den gemeente
ontvanger heeft gezonden. Ook in den
loop van het jaar is de ontvanger me
nigmaal aan het tekort herinnerd. Uit
het schriftelijk antwoord, dat eerst na
herhaalde aanmaning bij B. en W. is
binnen gekomen, bleek dat weliswaar
iets van den achterstand was ingeloo-
pen, maar dat toch nog een bedrag van
3000.te vorderen bleef. Nadien is
nog herhaalde malen een aanschrijving
verstuurd. Het bleek dat tusschen den
ontvanger en den deurwaarder niet de
noodige samenwerking bestond. Voort
durend wierp de ontvanger de schuld
op den deurwaarder, de deurwaarder
daarentegen verwees naar den ontvan
ger. Er is daarom een andere ambte
naar als deurwaarder aangewezen. Ook
dit heeft echter geen verbetering ge
bracht. Het komt B. en W. voor dat de
ontvanger voor een eventueel tekort
zij in zijn armen. Die hielden haar om
vat en zij begroef haar gezicht legen
zijn schouders, terwijl zij snikte van
cindelooze opluchting. Voor een oogen
blik was al het andere vergetenhet
gevaar, dat van zoo nabij was,
en de. hoodzakelijkheid om te ont
snappen, terwijl het nog tijd was.
Lieveling, fluisterde hij, kijk me
aan.
Langzaam lichtte zij het stralende
gezichtje, waarin de violette oogen
vochtig blonken, naar hem op. Hij
boog zijn hoofd dieper naar het hare
en kuste haar.
Lieveling! klonk het opnieuw.
Jij bent van mij, voor lijd en eeuwig
heidnooit zul je een anderen man
loebehooren.
Neen, nooit een anderen man,
herhaalde zij zacht en innig. Jou, jou
alleen, die gewaagd hebt
Wat ik riskeerde was niets, ver
geleken bij wat jij deed, weerde hij
af. .Jij hebt oog in oog gestaan met
iets veel ergers dan den dood, om
mij te reddenzooals je dacht.
Ik zou alles verduurd hebben
tot je bevrijd was uit de klauwen van
Li-Weng-Ho, en dan
Ja? En dan
Dan zou ik doodgegaan zijn,
Haar woorden braken in een gesmoor-
den snik
Maar nu zul je leven, kwam hij
snel, terwijl hij haar nogmaals kuste.
Je zult bevrijd zijn van de verschrik
king van dat offer. We
Hij hield zijn adem in, daar hij
meende in den tuin iets te hooren be
wegen, en zich omkeerend terwijl hij
haar nog in zijn armen hield, tuurde
hij naar huiten in de duisternis. Hij
kon niets zien en het geluid, wat het
dan ook veroorzaakt mocht hebben,
herhaalde zich niet. Hij was echter
thans tot de werkelijkheid terugge
bracht.
(Wordt vervolgd.
IWaalwybscbe en Langstraatscbe Courant,
