Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
EEN LIEFDE IN CHINA
FEUILLETON
maf
Dit nummer bestaat uit TWEE bladen.
EERSTE BLAD.
foetbal, honden- en duivensport zullen bij
Politieverordening op Zondag verboden
worden.
MER 88.
WOENSDAG 13 NOVEMBER 1935.
58c JAARGANG.
Nalwybschc en Langstr#ats«lie Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
iranco ie zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
VVAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38 Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Gemeenteraad Sprang-Capelle.
De Raad dezer gemeente kwam op
rijdag 8 Nov., des avonds half 8 in
jenbare vergadering bijeen.
Opvallend was de over-groote pu-
lieke belangstelling, speciaal van de
jde der voetballers.
De publieke tribunes bleken veel te
lein om al deze belangstellenden een
laatsje in de raadzaal te verschaffen.
Voorzitter de Edelachtb. Heer Bur
gmeester.
Aanwezig alle leden.
De notulen der vorige vergadering
orden ongewijzigd vastgesteld, doch
aar aanleiding van een verzoek in de
Diige vergadering gedaan door den
eer Jac. Vos, om voortaan 's avonds
vergaderen, merkt de heer Micliaël
dat het voor velen erg bezwaarlijk
iJ zijn om 's avonds half 8 te verga-
eren. Persoonlijk zal hij dan niet al-
jd present kunnen zijn. Zoolang spr.
aadslid is, zijn de vergaderingen des
ïiddags gehouden en zulks zou voor
e meeste leden het gemakkelijkst nit-
omen.
De heer Verheijden wijst er op, dat
ij in de vorige vergadering reeds zijn
landpunt heeft uiteengezet. Ook hij
al, vooral in den winter, niet altijd
i avonds met de fiets van Capelle af
unnen komen. Hij meent dat de Raad
net dat voorstel overrompeld werd.
De Voorzitter merkt op, dat in de
"orige vergadering slechts één der le
ien zich tegen avond-vergadering ver
jaarde, n.l. de heer Verheijden. De
nderen hebben naar spr.'s meening
tilzwijgend toegestemd. De heer Mi-
hael heeft nog wel opgemerkt dat ze
an maar geen raadslid moesten wor-
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch,
door
BEN BOLT.
Nadruk verboden.
Ching, die opnieuw betreurde dat dé
dokter geen korte metten met den man
darijn en zjjn secretaris had gemaakt,
beaamde dit volkomen en gaf als zijn
Nening te kennen dat ze den tocht den
frheelen nacht moesten voortzetten, om,
E's het licht werd, een plekje te zoekón,
'aar zij zich konden verbergen.
Ze waren tot aan de eerste, lage heu-
els genaderd en kwamen aan een punt,
fvaar de weg over ging in een lange,
Moeizame traphelling. De steilte deed
hijne het heel gewicht van draagstoel en
Passagier op de schouders van Forsyth
|di ukken en de dokter dankte den hemel
-toen hij, buiten adem en hijgend bij een
bocht in het pad een plaats ontdekte
l^aar zij den draagstoel konden neerzet-
(ten. i
■Toen het primitieve vervoermiddel op
l'len grond stond, werd het gordijn ter-
i'ijde geschoven en verscheen het hoofd
Span Kathleen.
I Dokter Forsythbegon zij,
jniaar de dokter viel haar onmiddellijk
l"1 de rede:
Ik heet Dick!
Ja, antwoordde zij met een lachje,
Ijk herinner me, dat U me eens verteld
"eht, dat Uw goede vrienden U Dick
|noemden.
j Je wou me vragen, Kathleen?
JaDick! De intieme naam
l^'crd uitgesproken met een verlegen
"«arzeling, die nauwelijks luider deed
'nken dan een fluistering.
Ik wilde vragen waar we waren.
den, doch dat achtte spr. nog geen
pertinente verklaring tegen het voor
stel. Spr. meende daarom het best in
den geest van den raad te hebben ge
handeld door de vergadering 's avonds
te houden. Persoonlijk vergadert hij
ook liever des middags.
De heer Vos vindt half 8 nogal laat
en zou dit liever op half 7 gesteld zien.
De heer Michaël zou, om alle moei
lijkheden te omzeilen, in den winter
des middags vergaderen. In den zomer
is het geen bezwaar dit 's avonds te
doen.
De heer Timmermans begrijpt niet,
waarom nu weer zooveel woorden ver
spild moeten worden aan een kwestie,
welke in de vorige vergadering met
10 tegen 1 stemmen is aangenomen.
De heer Jac. Vos zegt, met genoegen
te hebben gezien, dat reeds na de eer
ste vergadering rekening is gehouden
met den wensch van de arbeiders, die
als ondergeschikten des middags niet
licht in de gelegenheid zullen zijn om
ter vergadering te komen.
Na nog enkele opmerkingen wordt
de discussie hierover gesloten.
2. Ingekomen stukken.
Proces-verbaal van kas-opname bij
den gemeente-ontvanger.
Schrijven van Ged. Staten, houden
de goedkeuring der Gemeente-begroo
ting 1935.
Schrijven van de Waterleiding Mij.
houdende afschrift van de brieven ge
richt aan de burgemeesters van Geer-
trüidenberg en Waspik, inzake de be
kende kwestie.
Mededeeling van Ged. Staten dat
weer enkele gemeenten zijn toegetre-
We zijn juist bij het begin van
die heuvels.
En zooals ik zie staan we hier op
een van die ellendige, lange hellingen.
Ik stap uit en ga verder loopen. Ik kan
werkelijk niet toestaan, dat Ching en jij
zich zoo moe maken.
Het is heusch niet zoo erg,
Kathleen. We kunnen jouw gewicht
best aan.
Je kunt praten wat je wilt, ik ga
loopen, hield ze vol.
i Ik zou me op een heuveltrap als
deze zelfs niet door koelies laten dragen,
bovendien kunnen we niet samen pra
ten als ik in den stoel zit, en ik wou wel
eens wat van jullie avonturen hooren.
Je begrijpt toch zeker wel, dat ik brand
van nieuwsgierigheid om gewaar te wor
den hoe je op die jonk van Li-Weng-Ho
kwam en hoe je het gelukt is te ontsnap
pen en Pi-Chow te bereiken.
Ze sprong op den grond, en toen
Ching en Forsyth den thans veel lichter
geworden draagstoel op hun schouders
namen, stapte zij naast den dokter voort,
gelijk met hem op.
Vertel me nu alles Dick!
Hij gaf een levendig verslag van de
gebeurtenissen sedert het ontvangen van
haar briefje, en zyn verhaal was nog
niet geheel geëindigd, toen ze de bo
venste ruwe treden beklommen. Eens
klaps liet Ching, die voorop liep, een
lichten waarschuwenden kreet hooren.
Wat is er? vroeg Forsyth direct be
zorgd.
Daar voor ons vuur. Lijkt kamp
vuur.
Een oogenblik later zag ook Forsvth
het, een klein rond vuur, terwijl op den
achtergrond de omtrekken van een tent
zichtbaar waren.
Wat kan dat zijn, Ching?
Weet niet. Kan niet zeggen tot wij
zien.
En stilstaanden staarden zij alle drie in
de door het vuur verlichte duisternis
naar de silhouet van die onheilspelende
tent. i
HOOFDSTUK XVIII.
LANGS HET BERGPAD.
Een paar minuten beraadslaagden de
vluchtelingen, tot Ching aanbood op vtr-
den tot het streekplan.
Verzoek van de vereeniging voor
Chr. Middelbaar- en Hoogér Onderwijs
te Dordrecht om een bijdrage uit de
gemeentekas voor een leerling uit deze
gemeente, die deze school bezoekt.
Op voorstel van B. en W. wordt dit
verzoek ingewilligd.
De Zondags-heiliging.
Verzoek van de Ned. Herv. gemeen
te te Capelle om de gemeentelijke ver
ordening zoodanig te wijzigen, dat op
Zondag geen voetbal-, honden- en dui
vensport mag plaats hebben. Een ad-
haesie-betuiging met dit verzoek is
ontvangen van de kerkeraden der Ge
reformeerde Kerk te Sprang, de Geref.
Kerk te Vrijh.-Capelle en de Ned. Her
vormde Gemeente te Sprang.
De Voorzitter stelt namens de meer
derheid van B. en W. voor aan dit
college op te dragen een wijziging dei-
verordening te ontwerpen, zooals in
bedoeld adres wordt gevraagd.
De heer Michaël vraagt of dit ver
zoekschrift wel in behandeling kan
worden genomen, daar het ongezegeld
is. Mogelijk is dat niet noodzakelijk,
doch er wordt z.i. toch een gunst in
gevraagd, al wordt er dan ook geen
geldsom in genoemd.
De Voorzitter zegt, dat het adres niet
kenning uit te gaan. Forsyth stemde
toe en toen zijn trouwe lijftrawant weg
glipte, bleef hij, met den arm om Kath
leen naar het vuur kijken.
Het kunnen geen mannen van den
Yamen zijn, meende het meisje, want
ik heb Li-Weng-Ho order hooren geven,
dat niemand in den particulieren vleu
gel van den Yamen binnen mocht gaan
en Chineesche bedienden zijn de gehoor
zaamste ter wereld. Het zal nog ver-
scheidenen uren duren, voor er van
eenige vervolging sprake kan zijn.
Ik hoop het, was het wederwoord,
en het is een geluk dat we niet veel spo
ren hebben achtergelaten. Het zal zelfs
Li-Weng-Ho met alle hulpmiddelen
waarover hij beschikt, eenigen tijd kos
ten om ons spoor te vinden, tenzij wij
den tegenvaller mochten hebben iemand
te ontmoeten die hem het nieuws over
brengt. Hij zweeg eenige oogenblikken;
toen. Je zegt, dat je Li-Weng-Ho de order
hebt hooren geven. Wanneer was dat?
Hoorde je die gong?
Ja, dat deed mij den angst om het
hart slaan.
Het was toen. Ik had schoenen en
een mantel gehaald zooals we afgespro
ken hadden en op den terugweg ont
moette ik Li-Weng-Ho. Ik was vreeselijk
geschrokken, want ik wist niet, dat hy
thuis was.
Hij moet thuis gekomen zijn terwijl
wij met elkaar praatten. We hebben ont
zettend geboft, dat hij ons toen niet ver
rast heeft.
Ja, gaf Kathleen toe. Toen ik hem
zag, was ik gewoon wanhopig.
Ik wou je waarschuwen, maar wist
niet zoo gauw hoe ik dat doen moest.
Maar opeens kreeg ik een idee. Ik had
den mantel over mijn arm en daaronder
myn kleinen handkoffer en schoenen,
en toen hij op me toe kwam, klaagde ik
over de warmte en zei, dat ik even naar
buiten wilde gaan in zijn particulieren
tuin. Hy stond erop mij te begeleiden en
daarop wandelde ik langzaam naar de
kamer waar jij achtergebleven was, luid
pratend om jé te waarschuwen en in de
hoop, dat je een goed heenkomen zou
zoeken. Ik was ontzettend angstig over
je.
En ik over jou. Maar ik zou niet
gezegeld behoeft te zijn. Z.i. wordt er
geen gunst gevraagd en deze zou een
waarde van minstens 1000.moeten
hebben.
Verheijden: Met verbazing heb ik
kennis genomen, dat de Kerkeraad zich
gaat bemoeien met Gemeentezaken.
Heeft de Gemeenteraad zich ooit be
moeid met kerkelijke aangelegenhe
den? Men zou kunnen spreken van 'n
Staat in den Staat. Mijn Grootvader en
Vader, orthodoxe Wethouders van Ca
pelle, hebben een dergelijk verzoek
evenmin als ikzelf in mijn meer dan
25-jarig raadslidmaatschap, te behan
delen gekregen. Het meest frappeerde
mij nog dat men dit kattebelletje liet
teekenen door een ernstig ziek zijnde
Ouderling, verpleegde in het R.K.
Groot Ziekenhuis te 's-Hertogenbosch,
hoewel mij gezegd was, dat het onein
dig beter was, dat de kerk in haar
eigen belang er buiten moest blijven.
Wie in deze zaak op zoo infaam on-
kiesche wijze de hoofdschuldige is, laat
mij koud. Ik kwalificeer deze daad als
eene specifiek Calvinistische inquisi
tie. Calvijn was in zulk een zaak nog
een Heer contra een gezond servet.
Wenscht men Zondagsrust of -hei
liging, laat dan de Christelijke Regee
ring in Den Haag den Engelschcn Zon
dag invoeren. Men meet alsdan met
gelijke maten. Wordt deze eventueel
in Nederland ingevoerd, ik zal er per
soonlijk geen woord over kikken.
Tot goed begrip diene, dat ik per
soonlijk in mijn geheele leven bijna,
nooit op Zondagen plaatsen van ver
maak bezocht, omredejn men dit in het
ouderlijk huis liever niet had. Verbo
den was het evenwel niet.
Plaatselijk wil ik even memoreeren,
dat ik volgens de onderteekenaars wel
eens een enkele maal mij bezondigd
zou hebben, door in den zomer op de
buitenplaats van wijlen mijn oom Bur
gemeester Vermeulen in mijn jeugd in
den tuin aan den openbaren weg gecro-
quet te hebben. Predikanten of Ker
keraad, hier steeds orthodox, hebben
nooit of nimmer hierop aanmerkingen
gemaakt.
In mijne jeugd woonden deze ortho
doxe Burgemeester met zijn echtgenoo-
te, benevens alle Capelsche orthodoxe
weggegaan zijn en jou met dien scha
vuit alleen hebben gelaten, zelfs al had
ik zeker geweten dat hij me levend zou
laten villen, zooals hij gedreigd heeft.
Hoe je een seconde hebt kunnen den
ken, Kathleen, dat ik zou weg gaan en je
alleen laten, begrijp ik niet.
Ik geloof ook niet, dat ik werke
lijk verwachtte, dat je dat doen zou,
luidde het bescheid. Maar ik wilde je
de kans geven.
Daarom bleef je in de deur staan?
Terwyl hij sprak, voelde hij haar hui
veren.
Wat is er? wilde hy weten.
O, fluisterde zij, dat was een vreese
lijk oogenblik. Ik moest coquetteeren en
dien ellendeling aanmoedigen. Hy legde
zijn afschuwelijke hand op mijn schou
der. Ik had het wel kunnen uitschreeu
wen, maar in plaats daarvan gaf ik hem
lonkjes en om te ontkomen aan wat ko
men moest, trok ik het gordijn opzij. By
den eersten blik dacht ik dat de kamer
leeg was, dat je was weggegaan; toen
zag ik je achter het scherm staan en om
te verhinderen, dat Li-Weng-Ho je ook
zou zien, manouvreerde ik zoo, dat hy
met zijn rug naar je toekwam, en daar
ik begreep dat je op een gegeven mo
ment tusschenbeide zou komen, leidde
ik het gesprek zoo, dat je op het juiste
oogenblik je kans zou krijgen, ofschoon
ik al dien tyd wel had kunnen huilen.
Je bent heel moedig, Kathleen,
antwoordde hij ernstig, haar hand aan
zijn lippen brengend-
Heelemaal niet. In werkelijkheid
wist ik me geen raad van angst. Ik had
wel willen gillen.
Maar je hebt het niet gedaan, viel
Forsyth in, en daarmede staat je moed
boven alle verdenking! Mijn heele leven
zal ik trotsch op je zijn, liefste. Het was
in een woord prachtig!
Ik was net een klein kind, dat van
benauwdheid op zijn beenen staat te tril
len, weerde Kathleen zijn lof luchtig af
en opeens van toon veranderend voegde
zij er fluisterend aan toe: Daar is
Ching!
Forsyth keek. Tegen den gloed van het
vuur zag hij de lange gestalte van den
Chinees afgeteekend. Er waren nog twee
mannen zichtbaar en het geluid van
notabelen de vier winteruitvoeringen
bij die steeds met een geanimeerd bal
werden besloten, van de Rederijkers
kamer en het Mannenkoor, waarvan
spreker niet alleen jarenlang Voorzit
ter, doch tevens werkend lid was. Dit
zal nu wel taboe worden.
Men ergert zich tegenwoordig aan
gezonde sport. Ik heb mij jarenlang,
vóór 15 jaren geleden, geërgerd aan de
Zondagsche dronkemanspartijen, ver
kregen binnen en buiten onze gemeen
te, met al den misselijken aankleve van
dien. Ik wil in het midden laten of de
sport, vervat in het request, op Zon
dag zonde is. Hierover kan men van
mecning verschillen. Ik acht het beter
van de twee kwaden aan gezonde sport
te doen in de open lucht op een terrein
ver buiten bebouwde gedeelten, dan de
jongelui zich te laten vervelen met
eveneens alle bekende gevolgen der
jeugd. Ledigheid is des duivels oor
kussen.
In beschaving is Capelle in de laat
ste 20 jaren sterk vooruitgegaan, dank
zij een goed neutraal verenigingsle
ven op alle gebied, sport, muziek en
tooneel werken opvoedkundig.
Hierover heb ik reeds op andere
plaatsen mijne vreugde uitgesproken.
In betrekkelijk korten tijd is het nu
reeds zoover gekomen dat wandelaars
die Zondags tusschen 4 en 5 uur kerk
gangers tegenkomen over de tong wor
den gehaald. Eveneens hoorde ik af
keuring uitspreken door dezelfde lie
den over den bouw van onze muziek-
kiosk over de haven, waar de openbare
concerten des zomers massa's bezoe
kers trekken en zeer in den smaak val
len. Ik zal het hierbij laten, hoewel ik
nog meerdere en scherpere pijlen op
mijn boog heb, doch deze wensch ik in
een openbare vergadering, waar de
Pers vertegenwoordigd is, niet noode-
loos aan de belachelijkheid prijs te ge
ven. Ik kan mij nu eenigszins inden
ken, wat Geloofsvervolging is, waarop
het meer en meer in onze gemeente
gaat gelijken. Zouden soms de opge
jaagde Hugenoten in Frankrijk even
zoo onverdraagzaam geweest zijn als
een kleine Capelsche secte onzer Herv.
Kerk, die de lakens hier eveneens
schijnen uit te willen deelen en die men
stemmen drong nu tot hen door. Ching
kwam snel naderbij en toen hy weer bij
hen was, uitte hij maar een woord: Me-
laatschen.
Kathleen rilde even, terwyl de dok
ter vroeg?
Bedoel je dat dat een kampement
met melaatschen is, Ching?
Ja. Vier melaatschenéén
heel slecht. .Gaan niet naar Pi-Chow;
zeggen de mandarijn ze verbrandt.
Ze verbrandt? herhaalde de dokter
verschrikt.
Ja, verklaarde Ching met philoso-
phische berusting. Is gewoonte in dit
deel van China. Geven ze opium, weet U,
en als zy slapen, steken ze huis in brand.
Kunnen melaatschen niet beter maken
en Chinaman heel hang hij het ook
krijgt en ze daarom verbrandt. Vindt hij
een goed middel.
Even viel er stilte na deze schokkende
mededeeling; toen merkte Forsyth op:
Het ongeluk van deze menschen
is ons voordeel. Niemand zal met hen
praten en dat bevordert onze veiligheid.
We kunnen gerust voortgaan.
Zij trokken verder en ontmoetten op
nieuw een serie treden, in een zoo ver
waarloosden toestand verkeerden, dat ze
voor nachtelijke reizigers gevaar ople
verden. Kathleen ging nu voorop en
waarschuwde de mannen die den stoel
moesten dragen, wanneer bijzondere
voorzichtigheid vereischt werd. De
lange, steile helling, die zich tusschen
hooge rotswanden wond, eindigde in een
niet pijnboomen bedekte plateau.
Wij hier rusten, stelde Ching voor,
en wat eten.
Rust zal zeker welkom zijn, sprak
Forsyth, toen zy den stoel neerzetten.
En voor een hapje eten zal ik ook heel
dankbaar zijn-
Is voor gezorgd, grinnikte Ching.
Dacht by mijzelf, onderweg honger en
misschien geen herberg om wat te koo-
pen en dus geleend van mijn broer,
heel ryke man en voorraad ingeslagen.
De dokter lachte. Ching, je bent een
juweel!
En je broer ook! viel Kathleen hem,
eveneens lachend, bij.
Wordt vervolgd.
