Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
HET HOOGSTE RECHT
m
JOORD 8RUAHD"
EERSTE BLAD,
BINNENLAND.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
WAT KATHOLIEK NEDERLAND WIL.
ima
lol ven.
[ER It.
WOENSDAG 5 FEBRUARI 1936.
entie
ess
erw
59e JAARGANG
o vet.
NAC
N'OAL—
"ingen
i ver
klaag
em I]
'al op
s ko-
keet
rwin-
ïlriste
B op~
ehiel-
tuvel-
e Ni.
geen
Wil-
met
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
tranco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 33.
Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prys der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
By contract flink rabat.
en?
EC.
ans
Na
ich-
wel
iten
an-
uit
i te
zou
>ik-
dat
lik-
ge-
tun
op
FX
ïit-
»op
ers
en.
in
ar-
len
de
De landdag der R.K.
Staatspartij' te Amster
dam. Oud-Minisler\
Steenberg he ziet geen
uitweg zónder deva
luatie.
De landdag van het kader der
R.K. Staatspartij Zondag te Am
sterdam in de Apollohal en in
het genouw Carré gehouden is1
geworden tot een grootsche demon
stratie van den oprechten wensch
van het katholieke volksdeel om
zijn krachten in dienst te stellen
van het belang van geheel ons Ne
derlandsche volk. 7ÜÜÜ katholieken
waren uit alle deelen van het land
naar de hoofdstad gestroomd om
getuigenis af te leggen van dezen
eendrachtigen wensch, die zij uitten
bij monde van vier promomenten
der partijMr. Goseling, Jhr. Mr.
Ruys de Beerenbrouck, Mgr. dr.
Poels en mr. M. Steenberghe- Onder
de toehoorders de geestdriftige
toehoorders 1 waren ook dediie
katholieke ministers en de meeste
R. K. kamerleden.
De drie aspecten van het vage
begrip «algemeen welzijn» werden
achtereenvolgens nader belichthel
nationale, het geestelijke en het
stoffelijke.
Het nationale
aspect kon moeilijk beter behan^
deld worden dan het door den
warm voelenden vaderlander Jhr.
Ruys geschiedde, in zijn spontane
rede rekende deze spreker eens en
voorgoed af met hen die de katho
lieke Staatspartij ervan verdenken
eigen, kortzichtige groepsbelangen
na te streven. Met den niet-kalho-
lieken Leidschen hoogleeraar prof.
Huizinga riep hij uit »dat slechts
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch bewerkt
door
VAN DER SLUYS.
Nadruk verboden.
5)
Werkelijk, Massa Jackson, praat
te de oude kindermeid, U heb vast een
goede vrouw gekozen, Jonathan heeft
liet me verteld en we gelooven allebei
dat zij de „ware" voor U is.
Dank je, Dina.
Ja mijnheer. En ik denk, dat de
rechter wel blij is.
Ja Dina, dat is hij.
Ja mijnheer, maar Massa Jack
son.
Ja?
Ze heeft een paar sokken met een
gat ingepakt.
En de oude negerin ging naar de
keuken, in haar zelf grinnekend.
Beneden zaten Rechter Kent en 't
jonge paar te praten, tot het tijd werd
voor den trein, 't Was een gezellige
avond en niettegenstaande zijn pogin
gen hen alleen te laten stonden ze ei
op, dat hij bleef tot het Jackson's tijd
werd.
De rechter liet zich, meer dan an
ders in 't gesprek betrekken en, vooral
Virginia, als hoofdpersoon, eisehte
zijn gezelschapp op en voelde, dat t
haar gelukt was, het wolkje van een
zaamheid, dat zooals ze bij intuïtie
hij in onzen tijd reëel politiek
denkt, die uitgaat van de premisse,
dat het lot van Europa thans af
hankelijk is van waarden als kerk
en geloof.» Deze waarden zijn het
bij uitstek, die de Staatspartij den
moed, de overtuiging en de bezie
ling geven om de Staatkunde te
voeren, die zij voert.
Met bezieling nep hij het uit dat
het gezond, onvervalscht Neder-
landsch bloed is, dat de katholie
ken door de aderen stroomt, en
een stormachtige ovatie van de
duizenden was en spontane beves
tiging dezer uitspraak 1
Het geestelijke
aspect werd in een geestdriftige, be
vattelijke beschouwing behandeld
door den Limburgschen aalmoeze
nier van den arbeid, mgr. Dr. Poels.
De priester wilde niet met vage
theorieën komen, wilde ook vooral
niet verdoezelen de verontrustende
verheidensching van onze wereld.
Integendeel, met open oog voor de
geestelijke nooden van dezen tijd
verklaarde hij rondborstig
Wat onze politieke leiders voort
durend voor de geest moet staan
willen zij het vertrouwen ver
dienen, maar dan ook krijgen van
die millioenen, die thans aan den
lijve leeren voelen wat «moderne
beschaving» is i#het feit, dat,
wo.dt niet »zonder dralen» in vol
len ernst althans een krachtig begin
gemaakt met werkelijk radicale
hervormingen, die de grondslagen
zelf aantasten van de moderne hei.
densche maatschappij wij dan
zonder eenigen twijfel spoedig zeer
korte metten te lezen krijgen, en
dat al komt daardoor het
menschdom in nog grooter ellende
na heel korten tijd aan dezen
chaos een einde wordt gemaakt met
revolutionnair geweid.
Meer in het bijzonder sprak mgr.
Poels over de katholieke stands-
organisaties, die leven uit echt
katholieke beginselen en die de
wereldlijke organisaties zijn, waar
doorheen het katholieke bioed naar
het wereldlijke terrein moet worden
gepompt. Waarschuwend hief spr.
voelde, zich van den rechter wilde
meester maken, te doen wegtrekken.
Tot op het laatste moment ver
wachtten zij alle drie Lloyd, maai
hij kwam niet. Virginia was meer te
leurgesteld, dan zij wilde lalen mer
ken, omdat ze na haar broer's laatste
woorden tot haar en Jackson, dien
morgen, hem opgezocht en vrede met
hem had gesloten, hoewel hij ongelijk
had gehad. Zelfs had ze een belofte van
hem gekregen, dat hij dien avond bij
de Kent's zou komen, om Jackson
goedendag te zeggen, en tegelijkertijd
alles tusschen hen weer goed te ma
ken.
'I Laatste oogenblik kwam, maar
geen Lloyd.
Virginia verborg haar verdriet over
haar broer's onachtzaamheid, zoodal
niemand er iets van merken zou en
ging voor naar de taxi.
Lloyd was van plan geweest, zijn
belofte gestand te doen; meestal, hoe
wel niet altijd was hij dat van plan.
't Feit, dat hij zijn belofte haast nooit
hield, legde hij op duizend manieren
uit, zonder te erkennen, dat hij een
slappeling en een egoïst was.
Hij had dien morgen dat geld
broodnoodig gehad, om een spelletje
poker met een paar vrienden te doen.
Hij had toch kunnen gaan en schuld
bekentenissen afgeven, voor 't geval
dat hij verloor, maar ongelukkiger
wijze wisten zijn kameraden zijn be
loften naar waarde te schatten; iets
dat Lloyd niet onbekend was.
Daarom bleef hij den heelen dag in
huis rondhangen, at 's middags al
leen, en ging toen naar de stal, waar
hij Virginia's merrie „Hilda" zadelde.
Hij was van plan een rit in het maan
licht te maken, op den terugweg Vir
ginia te halen, met haar naar t sta-
daarom den vinger op tegen het
toenemend streven om de katho
lieken terug te dringen in de kerk.
Mocht deze beweging veld winnen,
dan zou zij het hart wegnemen uit
de standsorganisaties.
In het slot van zijn rede gaf spr.
als de strekking van zijn betoog
aan dat van groote waarde ook
voor de godsdienst en de zedelijke
belangen van een volk is een echt
Christelijke Landsregeering, waar
voor dan ook de Katholieke Staats
partij naar beste vermogen heeft
zorg te dragen.
De behandeling van
het stoffelijke
aspect door oud--minister mr.
Steenberghe bracht een niet zoo
zeer verrassende dan wel over
tuigde uitspraak van dezen jeugdi
gen practischen econoom ten gunste
van devaluatie.
«Arbeid voor ons Volk» vroeg
spr., maar hij moest jammerlijk
beginnen met aanhalingen uit sta
tistieken, die klaar en duidelijk
aantoonden dat ons land econo
misch achteruit holt en 'n schrille
tegenstelling vormt tegenover ,5/16
EEN POLIS
LEVENSVERZEKERING
deel der wereld, waar óf een stil
stand in den achteruitgang der
conjunctuur óf een opgaande lijn te
bespeuren valt. Mr. Steenberghe
stelde als primaire eisch voor her
leving der welvaart in ons land:
herstel der rentabiliteit van het
bedrijfsleven, hetgeen alleen te be
reiken is door het kosten peil ten
onzent te verlagen tot dat in het
buitenland door deflatie of devalua
tie, maar in deze jaren is wel ge
bleken dat de door de regeering ge
volgde weg van deflatie wel theo
retisch maar niet practisch bestaat.
Men kan niet meer volstaan met de
keuze tusschen deflatie en devalua
tie te stellen gelijk prof. Aalberse in
Juli deed, het deflatie program is
mislukt en we hebben geen tijd te
verliezen met een definitieven keer
te brengen in onze politiek!
Wij zullen bij devaluatie niet alle
moeilijkheden overwonnen hebben,
bezuinigingen zullen noodig blij ven,
maar men opent het perspectief van
'tverderewegblijven van tekorten: We
zijn er niet met devaluatie alleen,
maar zij legt het noodzakelijke fun
dament voor een actieve economi
sche politiek.
Desecundaire middelen die slechts
met succes toegepast kunnen wor
den na herstel van de rendabiliteit
door munt-aanpassing zijn land
bouwpolitiek en landbouwsteun,
handelspolitiek, industrialisatie en
financiering der industrie, verbete
ring van de voorlichting in binnen
en buitenland en ordening.
Na elk dezer punten te hebben
toegelicht concludeerde de oud
minister
De regeering heeft de laatste jaren
ondanks ijver en toewijding, het
deflationist experiment niet tot een
goed resultaat kunnen brengen.
Integendeel, wij gaan bergafwaa-ts.
Een totale ommekeer is noodzake
lijk voor nu en voor de toekomst
van ons volk.
Moge het vlug geschieden, dan zal
met Gods hulp bereikt worden, het.
reen in de eerste plaats noodig is:
Arbeid voor ons volk!
In een slotrede vatte mr. Gose
ling kort en scherp geformuleerd
het besprokene samen en daarbij
kon hij er niet aan ontkomen zich
aan te sluiten bij het standpunt van
mr. Steenberghe inzake devaluatie.
Ook de partij--voorzitter zag in dat
weg der werkelijke deflatie onbe
gaanbaar is en dat een overgangs.
phase onvermijdelijk is geworden
Zoo leverde deze landdag, die
natuurlijk op spontaannationale
wijze met het volkslied gesloten
werd, ons een duidelijke aanwijzing
der kenterende meeningen in de
R K. Staatspartij. Of deze openlijke
uiting die door de regeering niet
per radio mocht worden uitgezon
den -- op korten termijn politieke
gevolgen zal hebben, staat thans te
bezien.
Volledigheidshalve en om een
juist beeld van den toestand te krij
gen, moeten wij ten aanzien van 't
standpunt van mr. Steenberghen
mededeelen, dat noch de geheele
katholieke fractie, noch de geheele
Staatspartij met zijn standpunt ten
opzichte van devaluatie accoosd
gaan.
De werkloosheid
Bij 1064 organen der openbare
arbeidsbemiddeling stonden op 11
Januari 1936 in totaal 491,198 werk.
zoekenden ingeschreven, onder wie
464,936 mannen. Van deze werk
zoekenden waren er 471,348 werkloos,
onder wie 450.792 mannen.
Blijkens mededeelirg van de af-
deeling Werkverschaffing en Steun-
verleening van het Departement van
Sociale Zaken waren einde December
1935 51,354 werklooze arbeiders ge
plaatst bij een werkverscha fing
Bovendien waren 2150 personen met
financieelen steun van de Overheid
tewerkgesteld in het landbouw en
tuinbouwbedrijf; laatstbedoeld aantal
is niet begrepen onder het over het
einde December 1935 als werkloos
opgegeven aan'al personen
tion te gaan en vrede te sluiten niet
Jackson, zooals hij beloofd had.
Hilda was een zacht dier maar
nerveus en vurig, want irginia ge
bruikte zelden haar rijzweep en had
een goede verstandhouuing tusschen
zichzelf en de merrie geschapen, een
voudig door zelf zacht te zijn. Lloyii
gebruikte de merrie dien avond al
leen, omdat zijn eigen rijpaard een
ijzer miste, maar hij had Hilda wei
nig bereden en kende haar nog min
der. Zoo gebeurde 't, dat zij uit pure
levendigheid schrok van gekalkte
trottoirsteenen, toen zij een zijstraat
insloegen. Lloyd gaf een wilden ruk
aan de teugels en deed tegelijkertijd
zijn rijzweep op de flank van het dier
neerkomen, een ongewone en zeer
onaangename ervaring voor Hilda.
Na een star moment van pure ver
bazing en pijn, klemde zij de tanden
op het bit en ging er zoo hard zij kon
van door, langs den maanlichten weg,
met de vage hoop haar ongewenscli-
ten berijder zoo ver mogelijk achter
zich te laten. Maar stomme dieren
hebben nu eenmaal niet het voorrecht
over middelen te beschikken, om on-
gewenschte elementen kwijt te raken.
Rijden was een van de weinige din
gen, die Lloyd goed kon, en door de
stemming waarin hij verkeerde ver
schafte het vooruitzicht, van „meten
van kracht" hem bepaald genoegen.
In een wilden ren vlogen ze voor
bij rechter Kent's huis, terwijl Lloyd
de merrie met de rijzweep ranselde
en deze af en toe omkeerde, om 't
zware eind op haar zachte neus te
doen neerdalen.
Hilda's kleine hoeven sloegen een
roffel in het stof, dat in wolken ach
ter haar opwarrelde en haar wijd open
oogen en snuivende neusgaten waren
in een horizontale lijn met de verre
uitgestrektheid van den weg voor
haar. Haar verontwaardiging had
plaats gemaakt voor een waanzinnige
haat tegen het wezen op haar rug.
Als ze maar hard genoeg liep, zou ze
hem wel af kunnen werpen.
Lloyd genoot van de rit. De nacht
w;is helder en koel en de wind be
zwangerd met den geur van bloemen
en gewassen en pas gemaaid gras,
suisde in zijn ooren en deed zijn losse
das langs zijn boord fladderen. Dit en
de wetenschap, het overspannen en
angstige dier de baas te zijn bracht
hem tot kalmte en wischte voor 'l
oogenblik de onaangename gedachten
aan zijn schulden en zijn achterdoch
tige vrienden en de terechtwijzing
van dien morgen uit.
Hij brak zich het hoofd niet met de
gedachte, hoe het paard den rit vond,
of wat Virginia denken zou als ze
wist? hoe haar lieveling behandeld
werd. Op dat oogenblik renden zij het
laatste huis voorbij, op 't open land
af. Lloyd had opgehouden de merrie
te slaan, want ze kon niet harder loo-
pen en zijn arm werd moe. Hij wilde
haar niet doen stilstaan veel liever
haar laten loopen, zooals ze nog nooit
gedaan had en tegelijkertijd haar laten
voelen dat hij meester was. 't Kostte
hem geen moeite in 't zadel te blijven
en zelfs bij dezen wilden galop was
haar gang ongewoon regelmatig. Op
't laatst kreeg hij toch genoeg van het
tempo waarin ze gingen en poogde
haar in een korten galop te doen over
gaan. Hij wilde haar geestkracht niet
breken of haar lichamelijk letsel toe
brengen want dat zou lastig, zelfs
heel onaangename gevolgen geven,
daar Virginia Hilda van rechter Kent
cadeau had gekregen. De ademhaling
van de merrie kwam mei horten en
stooten, maar Lloyd merkte dat het
moeilijker was, haar tempo te doen
verminderen, dan hij verwacht had.
Hilda had liet bit stevig tusschen de
landen en al zijn pogingen om haar
snelheid te temperen, door sterk aan
de teugels te trekken, maakte slechts,
dal haar kop zich heen en weer be
woog, zonder dat hij vaart vermin
derde. Toen begon hij weer te slaan,
maar Hilda voelde geen pijn meer.
Virginia, haar goede behandeling,
haar mooie stal, alles was vergeten,
behalve het brandend verlangen, dat
wreede schepsel van haar rug kwijt
te raken en te rennen tot ze niet meer
kon on dan neer te vallen, om op de
plaats zelf te sterven.
Zij kwamen nu voorbij een land,
waar 't koren meer dan kniehoog
stond en Lloyd dien kant opkijkend,
in de hoop, een oplossing le vinden,
realiseerde plotseling, dat als 't hem
gelukte de merrie in dat korenveld le
jagen, 't koren en de zacht geploegde
grond haar, buiten haar wil, in snel
heid zouden doen verminderen. Er
was geen hek, alleen een lirge heg
tusschen het veld en den weg. Dus
trok hij regelmatig de teugels in. ter
wijl hij de merrie naar de uiterste
zijde van den weg dwong te gaan van
het veld weg.
't Lukte hem haar langzamer le la
ten loopen en toen leidde hij haar
schuin naar de heg. 't Was buitenge
woon gevaarlijk maar Lloyd bad een
bepaald soort van moed.
Toch bleef Hilda, niettegenstaande
de plotselinge halve draai, dien ze
genoodzaakt werd te maken, op de
been en hoewel ze half struikelende
over de heg was gesprongen en
baast viel, trok Lloyd haar weer over
eind, waarna zij als waanzinnig voort-
rende, een lange strook koren plai
trappend. Wordt vervolgd.
het Zniden
HaaltUksfkt en Langstraatseke Courant
GESLOTEN BIJ DE
GEEFT ZEKERHEID VOOR DE TOE
KOMST VAN U EN DE UWEN.