Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON HET HOOGSTE RECHT m JOORD 8RUAHD" EERSTE BLAD, BINNENLAND. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. WAT KATHOLIEK NEDERLAND WIL. ima lol ven. [ER It. WOENSDAG 5 FEBRUARI 1936. entie ess erw 59e JAARGANG o vet. NAC N'OAL— "ingen i ver klaag em I] 'al op s ko- keet rwin- ïlriste B op~ ehiel- tuvel- e Ni. geen Wil- met Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. tranco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 33. Telegr.-adresECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prys der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. By contract flink rabat. en? EC. ans Na ich- wel iten an- uit i te zou >ik- dat lik- ge- tun op FX ïit- »op ers en. in ar- len de De landdag der R.K. Staatspartij' te Amster dam. Oud-Minisler\ Steenberg he ziet geen uitweg zónder deva luatie. De landdag van het kader der R.K. Staatspartij Zondag te Am sterdam in de Apollohal en in het genouw Carré gehouden is1 geworden tot een grootsche demon stratie van den oprechten wensch van het katholieke volksdeel om zijn krachten in dienst te stellen van het belang van geheel ons Ne derlandsche volk. 7ÜÜÜ katholieken waren uit alle deelen van het land naar de hoofdstad gestroomd om getuigenis af te leggen van dezen eendrachtigen wensch, die zij uitten bij monde van vier promomenten der partijMr. Goseling, Jhr. Mr. Ruys de Beerenbrouck, Mgr. dr. Poels en mr. M. Steenberghe- Onder de toehoorders de geestdriftige toehoorders 1 waren ook dediie katholieke ministers en de meeste R. K. kamerleden. De drie aspecten van het vage begrip «algemeen welzijn» werden achtereenvolgens nader belichthel nationale, het geestelijke en het stoffelijke. Het nationale aspect kon moeilijk beter behan^ deld worden dan het door den warm voelenden vaderlander Jhr. Ruys geschiedde, in zijn spontane rede rekende deze spreker eens en voorgoed af met hen die de katho lieke Staatspartij ervan verdenken eigen, kortzichtige groepsbelangen na te streven. Met den niet-kalho- lieken Leidschen hoogleeraar prof. Huizinga riep hij uit »dat slechts van „De Echo van het Zuiden". Naar het Amerikaansch bewerkt door VAN DER SLUYS. Nadruk verboden. 5) Werkelijk, Massa Jackson, praat te de oude kindermeid, U heb vast een goede vrouw gekozen, Jonathan heeft liet me verteld en we gelooven allebei dat zij de „ware" voor U is. Dank je, Dina. Ja mijnheer. En ik denk, dat de rechter wel blij is. Ja Dina, dat is hij. Ja mijnheer, maar Massa Jack son. Ja? Ze heeft een paar sokken met een gat ingepakt. En de oude negerin ging naar de keuken, in haar zelf grinnekend. Beneden zaten Rechter Kent en 't jonge paar te praten, tot het tijd werd voor den trein, 't Was een gezellige avond en niettegenstaande zijn pogin gen hen alleen te laten stonden ze ei op, dat hij bleef tot het Jackson's tijd werd. De rechter liet zich, meer dan an ders in 't gesprek betrekken en, vooral Virginia, als hoofdpersoon, eisehte zijn gezelschapp op en voelde, dat t haar gelukt was, het wolkje van een zaamheid, dat zooals ze bij intuïtie hij in onzen tijd reëel politiek denkt, die uitgaat van de premisse, dat het lot van Europa thans af hankelijk is van waarden als kerk en geloof.» Deze waarden zijn het bij uitstek, die de Staatspartij den moed, de overtuiging en de bezie ling geven om de Staatkunde te voeren, die zij voert. Met bezieling nep hij het uit dat het gezond, onvervalscht Neder- landsch bloed is, dat de katholie ken door de aderen stroomt, en een stormachtige ovatie van de duizenden was en spontane beves tiging dezer uitspraak 1 Het geestelijke aspect werd in een geestdriftige, be vattelijke beschouwing behandeld door den Limburgschen aalmoeze nier van den arbeid, mgr. Dr. Poels. De priester wilde niet met vage theorieën komen, wilde ook vooral niet verdoezelen de verontrustende verheidensching van onze wereld. Integendeel, met open oog voor de geestelijke nooden van dezen tijd verklaarde hij rondborstig Wat onze politieke leiders voort durend voor de geest moet staan willen zij het vertrouwen ver dienen, maar dan ook krijgen van die millioenen, die thans aan den lijve leeren voelen wat «moderne beschaving» is i#het feit, dat, wo.dt niet »zonder dralen» in vol len ernst althans een krachtig begin gemaakt met werkelijk radicale hervormingen, die de grondslagen zelf aantasten van de moderne hei. densche maatschappij wij dan zonder eenigen twijfel spoedig zeer korte metten te lezen krijgen, en dat al komt daardoor het menschdom in nog grooter ellende na heel korten tijd aan dezen chaos een einde wordt gemaakt met revolutionnair geweid. Meer in het bijzonder sprak mgr. Poels over de katholieke stands- organisaties, die leven uit echt katholieke beginselen en die de wereldlijke organisaties zijn, waar doorheen het katholieke bioed naar het wereldlijke terrein moet worden gepompt. Waarschuwend hief spr. voelde, zich van den rechter wilde meester maken, te doen wegtrekken. Tot op het laatste moment ver wachtten zij alle drie Lloyd, maai hij kwam niet. Virginia was meer te leurgesteld, dan zij wilde lalen mer ken, omdat ze na haar broer's laatste woorden tot haar en Jackson, dien morgen, hem opgezocht en vrede met hem had gesloten, hoewel hij ongelijk had gehad. Zelfs had ze een belofte van hem gekregen, dat hij dien avond bij de Kent's zou komen, om Jackson goedendag te zeggen, en tegelijkertijd alles tusschen hen weer goed te ma ken. 'I Laatste oogenblik kwam, maar geen Lloyd. Virginia verborg haar verdriet over haar broer's onachtzaamheid, zoodal niemand er iets van merken zou en ging voor naar de taxi. Lloyd was van plan geweest, zijn belofte gestand te doen; meestal, hoe wel niet altijd was hij dat van plan. 't Feit, dat hij zijn belofte haast nooit hield, legde hij op duizend manieren uit, zonder te erkennen, dat hij een slappeling en een egoïst was. Hij had dien morgen dat geld broodnoodig gehad, om een spelletje poker met een paar vrienden te doen. Hij had toch kunnen gaan en schuld bekentenissen afgeven, voor 't geval dat hij verloor, maar ongelukkiger wijze wisten zijn kameraden zijn be loften naar waarde te schatten; iets dat Lloyd niet onbekend was. Daarom bleef hij den heelen dag in huis rondhangen, at 's middags al leen, en ging toen naar de stal, waar hij Virginia's merrie „Hilda" zadelde. Hij was van plan een rit in het maan licht te maken, op den terugweg Vir ginia te halen, met haar naar t sta- daarom den vinger op tegen het toenemend streven om de katho lieken terug te dringen in de kerk. Mocht deze beweging veld winnen, dan zou zij het hart wegnemen uit de standsorganisaties. In het slot van zijn rede gaf spr. als de strekking van zijn betoog aan dat van groote waarde ook voor de godsdienst en de zedelijke belangen van een volk is een echt Christelijke Landsregeering, waar voor dan ook de Katholieke Staats partij naar beste vermogen heeft zorg te dragen. De behandeling van het stoffelijke aspect door oud--minister mr. Steenberghe bracht een niet zoo zeer verrassende dan wel over tuigde uitspraak van dezen jeugdi gen practischen econoom ten gunste van devaluatie. «Arbeid voor ons Volk» vroeg spr., maar hij moest jammerlijk beginnen met aanhalingen uit sta tistieken, die klaar en duidelijk aantoonden dat ons land econo misch achteruit holt en 'n schrille tegenstelling vormt tegenover ,5/16 EEN POLIS LEVENSVERZEKERING deel der wereld, waar óf een stil stand in den achteruitgang der conjunctuur óf een opgaande lijn te bespeuren valt. Mr. Steenberghe stelde als primaire eisch voor her leving der welvaart in ons land: herstel der rentabiliteit van het bedrijfsleven, hetgeen alleen te be reiken is door het kosten peil ten onzent te verlagen tot dat in het buitenland door deflatie of devalua tie, maar in deze jaren is wel ge bleken dat de door de regeering ge volgde weg van deflatie wel theo retisch maar niet practisch bestaat. Men kan niet meer volstaan met de keuze tusschen deflatie en devalua tie te stellen gelijk prof. Aalberse in Juli deed, het deflatie program is mislukt en we hebben geen tijd te verliezen met een definitieven keer te brengen in onze politiek! Wij zullen bij devaluatie niet alle moeilijkheden overwonnen hebben, bezuinigingen zullen noodig blij ven, maar men opent het perspectief van 'tverderewegblijven van tekorten: We zijn er niet met devaluatie alleen, maar zij legt het noodzakelijke fun dament voor een actieve economi sche politiek. Desecundaire middelen die slechts met succes toegepast kunnen wor den na herstel van de rendabiliteit door munt-aanpassing zijn land bouwpolitiek en landbouwsteun, handelspolitiek, industrialisatie en financiering der industrie, verbete ring van de voorlichting in binnen en buitenland en ordening. Na elk dezer punten te hebben toegelicht concludeerde de oud minister De regeering heeft de laatste jaren ondanks ijver en toewijding, het deflationist experiment niet tot een goed resultaat kunnen brengen. Integendeel, wij gaan bergafwaa-ts. Een totale ommekeer is noodzake lijk voor nu en voor de toekomst van ons volk. Moge het vlug geschieden, dan zal met Gods hulp bereikt worden, het. reen in de eerste plaats noodig is: Arbeid voor ons volk! In een slotrede vatte mr. Gose ling kort en scherp geformuleerd het besprokene samen en daarbij kon hij er niet aan ontkomen zich aan te sluiten bij het standpunt van mr. Steenberghe inzake devaluatie. Ook de partij--voorzitter zag in dat weg der werkelijke deflatie onbe gaanbaar is en dat een overgangs. phase onvermijdelijk is geworden Zoo leverde deze landdag, die natuurlijk op spontaannationale wijze met het volkslied gesloten werd, ons een duidelijke aanwijzing der kenterende meeningen in de R K. Staatspartij. Of deze openlijke uiting die door de regeering niet per radio mocht worden uitgezon den -- op korten termijn politieke gevolgen zal hebben, staat thans te bezien. Volledigheidshalve en om een juist beeld van den toestand te krij gen, moeten wij ten aanzien van 't standpunt van mr. Steenberghen mededeelen, dat noch de geheele katholieke fractie, noch de geheele Staatspartij met zijn standpunt ten opzichte van devaluatie accoosd gaan. De werkloosheid Bij 1064 organen der openbare arbeidsbemiddeling stonden op 11 Januari 1936 in totaal 491,198 werk. zoekenden ingeschreven, onder wie 464,936 mannen. Van deze werk zoekenden waren er 471,348 werkloos, onder wie 450.792 mannen. Blijkens mededeelirg van de af- deeling Werkverschaffing en Steun- verleening van het Departement van Sociale Zaken waren einde December 1935 51,354 werklooze arbeiders ge plaatst bij een werkverscha fing Bovendien waren 2150 personen met financieelen steun van de Overheid tewerkgesteld in het landbouw en tuinbouwbedrijf; laatstbedoeld aantal is niet begrepen onder het over het einde December 1935 als werkloos opgegeven aan'al personen tion te gaan en vrede te sluiten niet Jackson, zooals hij beloofd had. Hilda was een zacht dier maar nerveus en vurig, want irginia ge bruikte zelden haar rijzweep en had een goede verstandhouuing tusschen zichzelf en de merrie geschapen, een voudig door zelf zacht te zijn. Lloyii gebruikte de merrie dien avond al leen, omdat zijn eigen rijpaard een ijzer miste, maar hij had Hilda wei nig bereden en kende haar nog min der. Zoo gebeurde 't, dat zij uit pure levendigheid schrok van gekalkte trottoirsteenen, toen zij een zijstraat insloegen. Lloyd gaf een wilden ruk aan de teugels en deed tegelijkertijd zijn rijzweep op de flank van het dier neerkomen, een ongewone en zeer onaangename ervaring voor Hilda. Na een star moment van pure ver bazing en pijn, klemde zij de tanden op het bit en ging er zoo hard zij kon van door, langs den maanlichten weg, met de vage hoop haar ongewenscli- ten berijder zoo ver mogelijk achter zich te laten. Maar stomme dieren hebben nu eenmaal niet het voorrecht over middelen te beschikken, om on- gewenschte elementen kwijt te raken. Rijden was een van de weinige din gen, die Lloyd goed kon, en door de stemming waarin hij verkeerde ver schafte het vooruitzicht, van „meten van kracht" hem bepaald genoegen. In een wilden ren vlogen ze voor bij rechter Kent's huis, terwijl Lloyd de merrie met de rijzweep ranselde en deze af en toe omkeerde, om 't zware eind op haar zachte neus te doen neerdalen. Hilda's kleine hoeven sloegen een roffel in het stof, dat in wolken ach ter haar opwarrelde en haar wijd open oogen en snuivende neusgaten waren in een horizontale lijn met de verre uitgestrektheid van den weg voor haar. Haar verontwaardiging had plaats gemaakt voor een waanzinnige haat tegen het wezen op haar rug. Als ze maar hard genoeg liep, zou ze hem wel af kunnen werpen. Lloyd genoot van de rit. De nacht w;is helder en koel en de wind be zwangerd met den geur van bloemen en gewassen en pas gemaaid gras, suisde in zijn ooren en deed zijn losse das langs zijn boord fladderen. Dit en de wetenschap, het overspannen en angstige dier de baas te zijn bracht hem tot kalmte en wischte voor 'l oogenblik de onaangename gedachten aan zijn schulden en zijn achterdoch tige vrienden en de terechtwijzing van dien morgen uit. Hij brak zich het hoofd niet met de gedachte, hoe het paard den rit vond, of wat Virginia denken zou als ze wist? hoe haar lieveling behandeld werd. Op dat oogenblik renden zij het laatste huis voorbij, op 't open land af. Lloyd had opgehouden de merrie te slaan, want ze kon niet harder loo- pen en zijn arm werd moe. Hij wilde haar niet doen stilstaan veel liever haar laten loopen, zooals ze nog nooit gedaan had en tegelijkertijd haar laten voelen dat hij meester was. 't Kostte hem geen moeite in 't zadel te blijven en zelfs bij dezen wilden galop was haar gang ongewoon regelmatig. Op 't laatst kreeg hij toch genoeg van het tempo waarin ze gingen en poogde haar in een korten galop te doen over gaan. Hij wilde haar geestkracht niet breken of haar lichamelijk letsel toe brengen want dat zou lastig, zelfs heel onaangename gevolgen geven, daar Virginia Hilda van rechter Kent cadeau had gekregen. De ademhaling van de merrie kwam mei horten en stooten, maar Lloyd merkte dat het moeilijker was, haar tempo te doen verminderen, dan hij verwacht had. Hilda had liet bit stevig tusschen de landen en al zijn pogingen om haar snelheid te temperen, door sterk aan de teugels te trekken, maakte slechts, dal haar kop zich heen en weer be woog, zonder dat hij vaart vermin derde. Toen begon hij weer te slaan, maar Hilda voelde geen pijn meer. Virginia, haar goede behandeling, haar mooie stal, alles was vergeten, behalve het brandend verlangen, dat wreede schepsel van haar rug kwijt te raken en te rennen tot ze niet meer kon on dan neer te vallen, om op de plaats zelf te sterven. Zij kwamen nu voorbij een land, waar 't koren meer dan kniehoog stond en Lloyd dien kant opkijkend, in de hoop, een oplossing le vinden, realiseerde plotseling, dat als 't hem gelukte de merrie in dat korenveld le jagen, 't koren en de zacht geploegde grond haar, buiten haar wil, in snel heid zouden doen verminderen. Er was geen hek, alleen een lirge heg tusschen het veld en den weg. Dus trok hij regelmatig de teugels in. ter wijl hij de merrie naar de uiterste zijde van den weg dwong te gaan van het veld weg. 't Lukte hem haar langzamer le la ten loopen en toen leidde hij haar schuin naar de heg. 't Was buitenge woon gevaarlijk maar Lloyd bad een bepaald soort van moed. Toch bleef Hilda, niettegenstaande de plotselinge halve draai, dien ze genoodzaakt werd te maken, op de been en hoewel ze half struikelende over de heg was gesprongen en baast viel, trok Lloyd haar weer over eind, waarna zij als waanzinnig voort- rende, een lange strook koren plai trappend. Wordt vervolgd. het Zniden HaaltUksfkt en Langstraatseke Courant GESLOTEN BIJ DE GEEFT ZEKERHEID VOOR DE TOE KOMST VAN U EN DE UWEN.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1936 | | pagina 1