Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
PUS
HET HOOGSTE RECHT
EERSTE BLAD,
BUITENLAND.
FEUILLETON
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
Verdrijf dien Hoest
flMER 18.
torium J
VerecnlftJ
UARI 18j
T5 M.
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Langslraatsclie Courant
lypoj
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIEREN
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
By contract flink rabat.
V Wie biedt er meer
De gemeenteraad van Enschede,
naar we lezen, heeft met 19 tegen
18 stemmen een motie aangenomen
van den heer Pieperiet (U.S.A.P.)
waarin de Raad als zijn oordeel
uitspreekt, dat het gewenscht is,
dat in de textielindustrie, zulks in
verband met de groote werkloosheid
een 40-urige werkweek wordt inge
voerd zonder dat loonkorting plaats
vindt.
Vóór de motie stemden de SDAP,
de Communisten, de RSAP, deChr.
Dem. Unie en de Katholieke Dem.
Partij.
Deze meerderheid van den En-
schedeschen raad heeft me bitter
teleurgesteld en me in mijn demo
cratische gevoelens diep geschokt.
Ik zelf vind het, óók in verband
met de groote werkloosheid, veel
wenschelijker om b.v. een twintig-
urige werkweek in te voeren en
een crisistoeslag van 100 pCt. op
de loonen uit te laten keeren.
Waarom zouden we elkaar zoo
iets niet gunnen?
Ik vind het baantje van raadslid
of journalist daarom juist zoo
»emmes«, dat je duizenderlei wen-
schelijkheden kunt uitspreken,
zonder dit je voor de uitvoering
ervan verantwoordelijk kunt worden
gesteld.
De wersch is aan ons.
De uitvoering laten we
anderen over.
Het bloeiende overheidsbedrijf
Als particuliere werkgevers zoo
gemakkelijk met de binnen- en
buitenlandsche concurrentie konden
afrekenen, als de overheid dat ver
mag, ja, dón zou eenig zot
geëxperimenteer met de wenschen
van buiienstaanders nog niet direct
doodelijk .behoeven te zijn.
Hoe gemakkelijk een overheids
bedrijf het zich tenslotte kan maken,
bewijst het nieuwe ontwerp-girowet.
Zich verzekerende van de mede
werking van het P.T.T. apparaat,
kon de overheid een girodienst in
het leven roepen, welke een belang
rijke rol in ons handelsleven is
gaan vervullen. De overheid profi
teert middels dit girobedrijf van de
kasmiddelen der particuliere be
leggers, zonder dat ze aan dezen
rente vergoedt. In principe is dat
onjuist, maar ja, de overheid
kan haar pootje strak houden,
omdat ze haar bedrijven monopoli
seert.
Toch konden naast 't algemeene
girobedrijf ook eenige gemeentelijke
girodiensten tot bloei komen, ón
danks de omstandigheid zelfs, dat
deze rente plachten te verleenen
aan de beleggers.
Tegen die rentebetalers gaat de
regeering thans maatregelen nemen.
Ze heeft een ontwerp-girowet inge
diend, waarvan de voornaamste
bepalingen zijn, dat gemeenten, die
een eigen girodienst wenschen in
te stellen, aan te wijzen of voort
te zetten, daartoe vergunning van
de Kroon behoeven en dat over de
saldi tegoed, welke bij den dienst
worden aangehouden, geen rente
mag worden vergoed.
Het zal ons toch benieuwen, of
de Kamers deze dwingelandij, deze
kunstmatige smoring van normaal-
bedrijven ten behoeve van een
overheidsdienst, welke slechts op
het voordeel van de schatkist is
ingericht, zullen aanvaarden.
We beweren niet, dat de handel
niet gebaat is met den Rijkspost
cheque- en girodienst, maar deze
zou indien bij particulier werd
geëxploiteerd niet alleen van
gelijk voordeel voor den handel
zijn, maar bovendien aan de
rekeninghouders een normale rente
verzekeren van de gelden, welke
ze aan den dienst ten gebruike
beschikbaar stellen.
Het Wilhelmus op commando!
Zeer zeker groeit ook ten onzent
de dictatoriale gedachte, maar tóch
geloof ik niet, dat Nederland ooit
zal worden geregeerd door één
dictator. Daarvoor misgunnen we
elkaar veel te veel de bovenste
plaats. Vele Nederlanders voelen zich
geknipt voor dictator en spelen deze
rol reeds graag in eigen omgeving.
Juist van een algemeene dictator
zouden deze kleine potentaatjes alles
hebben te vreezen.
Naar het »Volksblad« bericht, zou
de afdeeling Zoelen vandeS.D.A P.
dezer dagen een feestelijke bijeen
komst organiseeren, maar ze kon
daartoe alleen vergunning krijgen,
indien de spreker tevoren zijn rede
ter inzage zond aan den burgemees
ter. Bovendien moest aan het slot
van de bijeenkomsthet «Wil
helmus® worden gezongen.
Onder deze omstandigheden heeft
de afdeeling Zoelen derSDA.P. de
spreekbeurt enz. laten overgaan.
Hetgeen we ons levendig kunnen
voorstellen.
Deze burgemeester mr. L. Ridder
van Rappart, is zijn boekje ver te
buiten gegaan.
Persoonlijk zing ik even graag
bet »Wilhelmus« als de genoemde
burgemeester, maar als ik onze
nationale hymne, het lied onzer
vrijheid, op commando zou moeten
aanheffen, dan zou ik me een vurig
revolulionnair betoonen.
Noch de preventieve censuur,
welke de burgemeester van Zoelen
wilde toepassen, noch zijn concen-
tratiekamperige methode om het
volk het volkslied te leeren zingen,
steunen op wet en bevoegdheid.
En dat zal Ridder van Rappard
van Den Haag uit, wel duidelijk
worden gemaakt.
EEN POLIS
LEVENSVERZEKERING
GESLOTEN BIJ DE
GEEFT ZEKERHEID VOOR DE TOE-
KOMST VAN U EN DE UWEN.
Na de revolutie in Japan
Hoewel de eerste berichten
spraken van een militaire staats
greep in Japan, draagt de pulch
toch geenszins het karakter van
een streven naar militaire dictatuur.
De muiterij is ontstaan door
enkele jonge officieren, die reeds
lang giieven tegen de regeerings
politiek hadden.
Onder hun leiding snelden de
soldaten van het 3e regiment
infanterie, terwijl zij op weg waren
naar den trein, welke naar Man-
sjoekwo zou vertrekken, naar de
strategische punten van Tokio
en maakten zich meester van de
ministeries van oorlog, het bureau
van den minister van binnenland-
sche zaken en het hoofdbureau van
politie, waar zij het bloedbad aan
richtten.
In totaal zouden 80 personen
zijn gedood of gewond.
De aanstichters der actie werden
gearresteerd.
Van Japansche zijde wordt mede
gedeeld, dat de regeering den
toestand meester is, terwijl men
geen gevaarvoor uitbreiding behoeft
te vreezen.
In alle landen slaat men met
ongerustheid de ontwikkeling der
gebeurtenissen gade.
Van hel Abessijnsche oorlogsfront.
De Italiaansche vliegtuigen hebben
Magalo in het öebied van Bsle ge-
Gij hoest, de slijm benauwt U meer
en meer. Wacht niet, morgen kunt
Ge reeds een bronchitis te pakken
hebben. Neem vandaag nog Akker's
Abdijsiroop, overbekend door haar
eigenschappen taaie slijm op te los
sen en om hoest te genezen. Ze
werkt reeds na den eersten lepel en
vannacht kan dan Uw slaap rustig
en verkwikkend zijn zonder benauwd
heden. Abdijsiroop woelt de slijm los
en stopt den hoest. Uw ademhalings
organen vinden hun veerkracht terug.
Het werkzaamste geneesmiddel bi|t
Hoest-Griep-Bronchitis-Aséhma
Verlaagde prijzen
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch bewerkt
door
J. VAN DER SLUYS.
Nadruk verboden.
12)
Onzin, je zou 't best kunnen, als
je maar wilde.
Ik zeg je toch, dat ik geen geld
tot mijn beschikking heb. Virginia heeft
ook niets, ik weet 't, omdat ik dat aan
de bank geinformeerd heb.
Ik begrijp best waar 't hem in zit.
Gloria stond met booze oogen tegen
over hem en Lloyd kromp ineen.
Waarin dan? vroeg hij.
Dat je me niet liefhebt.
—Ik zeg je, dat ik dolveel van je
houd.
En vreemd genoeg was dat waar.
Mogelijk was dat niet zoo vreemd,
want ze had hem haar sympathie ge
geven en begreep hem, dat wil zeggen,
ze was het eens geweest, met alles wat
hij gezegd had.
Als ik niet van je hield, denk je
dan, dat ik bij de bank geprobeerd had
een voorschot op mijn toelage los te
krijgen, zonder dat rechter Kent het
wist? Als ik naar hem toeging, zou ik
hem moeten uitleggen, waarvoor ik het
hebben wilde.
Je zoudt hem toch een andere re
den kunnen opgeven.
Neen, hij zou er toch achter ko
men. Hij is een geslepen rakker!
Nu luister goed, Lloyd Fairfax
Ik houd van je, en dat weet je, maar
zoolang ik je ken, heb je me nog nooit
iets gegeven. Niet om het cadeau zelf,
dat weet je wel, maar jongen, ik zou
zoo graag een bewijs van je liefde heb
ben. Lieveling, Lloyd, je houdt toch
van me?
Natuurlijk schat, maar wat moet
ik doen. Ik
Ik heb je niet om een halssnoer
gevraagd, 't was je eigen idee, maar
ik dacht bij mijzelf: ik heb aan zijn lief
de getwijfeld, maar als hij nu een hals
snoer meebrengt, dan ben ik zeker, dat
ik hem verkeerd beoordeeld heb, maar
het halssnoer kwam niet, Lloyd.
Toen ik dat zei, was ik
Wat?
Gloria sprak het vlug uit, maar in
haar oogen kwam een vreemde uit
drukking.
Niets, antwoordde hij.
Er viel een lange stilte. Op t laatst
stak Gloria haar hand uit.
Dan is 't zeker voorbij? vroeg ze.
Lloyd stond onhandig op.
Wat bedoel je? stamelde hij, wat
is voorbij?
Onze liefde en vriendschap, na
tuurlijk.
Maar die bestaat nog. Je weet
hoeveel ik van je houd, lieve Gloria,
ik zou je alles willen geven, als ik het
maar kon.
Gloria Fenwick lachte bitter.
Beloften, woorden, beloften, an
ders niet.
Ze kwam een stap naderbij en stak
even haar armen naar hem uit, toen.
voor hij tijd had zich te bewegen, liet
zij ze weer zakken.
Vaarwel, zei ze. Lloyd staarde
bombardeerd, alsmede Ghigner, een
belangrijk k uispunt van karavaanwe
gen en het op ongeveer 110 K.M.
van Neghelli gelegen Allata.
Volgens te Addis Abeba ontvangen
berichien is Dessie opnieuw hevig
door Italiaansche vliegtuigen gebom-
bardeerd.
De buitengewone uitgaven van
de Italiaansche regeering, die bij
verschillende decreten sedert 20 Ju
ni jl ziin toegestaan, bedragen
6.170 000 000 lire.
De leider der Duitsche jeugd spieektt
Voor twee duizend leiders der
Hiller-jeugd heeft de algemeene
jeugdleider Baldur von Scbirach een
program-rede gehouden, waarin hij
sprak over de plannen tot reorgani
satie der Deutsche jeugd in 1936
«Weldra», zoo zei hij, «zal er in
Duitschland geen enkele jongen
haar voor een oogenblik aan. Toen
kneep hij zijn handen plotseling samen.
Ik bezweer je, dat ik er een voor
je zal krijgen, hoe dan ook, riep hij, wat
kan het mij ook schelen!
O, Lloyd, lieveling, wil je dat7
riep ze vol verrukking. Beloof je het?
Ik beloof het.
Hij had haar vast in zijn armen, en
over zijn schouder heen. keek ze on
geduldig naar de klok.
Mijn lieveling, herhaalde ze. Maar
Lloyd, nu moet je gaan. En jij bezorgt
me een halssnoer? Nu dan, tot ziens,
ik weet dat jij je woord niet zult bre
ken.
En zoo ging Lloyd heen.
HOOFDSTUK V.
SCHEMERING.
Den volgenden morgen na Lloyd s
belofte aan Gloria Fenwick om haar
een bewijs van zijn liefde te geven, viel
er een soort opschudding in Rechter
Kent's huishouding waar te nemen. De
rechter had een heeleboel tegen Jona
than, den butler te zeggen onderwijl
deze het ontbijt opdiende: Jonathan
wreef zich af en toe vergenoegd over
zi}n krullebol en liet daarbij een grin-
nekend geluid hooren. In de keuken
ne.uride Dina een vrooi ;k liedje en de
oidejs, die ze aan haar helpster, ecu
,onge negerin van buitengewone lui
heid gaf, hadden iets van ha-v been
de scherpte verloren Jonathan herstel
de den hoed van den re 'Htei*. liet hem
uit, en ging toen zoo snel zijn wa ?r-
difchcid dit toeliet, naar de keuken.
1 lij vond Dina over de tafel gebo
gen. met haar handen in Mwt meel be
graven. Het meel breid'ie zich over
haar zwarte gespierde armen uit en gaf
haar een eigenaardig feestelijk aan
zien, wat overeen kwam met haar stem
ming. Jonathan begon zelden een ge
sprek. Hij voelde zich haar meerdere,
wat Dina soms geweldig hinderde. Na
een oogenblik keek ze op.
't Is jammer, dat jullie t geen van
allen noodig gevonden hebben om me
te vei tellen, dat meneer Jackson van
morgen thuiskomt. Ik maak nu lekkere
koekjes voor hem, waar hij zooveel van
houdt en ik zal een haantje braden
maar er is geen snipper spek in huis,
en wat zal hij zeggen, als hij 't haan
tje ziet, maar geen knapperig bruin
gebakken spek!
Dinah zette de kom, waarin ze eie
ren klopte, hard op de tafel neer.
Jonathan voelde dat hij een fout be
gaan had, maar hij wist dat Dina niet
werkelijk boos op hem was, dus ver
anderde hij van onderwerp.
De rechter was vanmorgen heel
anders dan gewoonlijk, zei hij.
Dina zweeg lang genoeg, om haar
gevoel van verongelijkt te zijn te be
vredigen en haar ongenoegen te toonen
maar haar hart was te vol, nu haar lie
ve jongen terugkwam, om lang boos te
blijven.
Ja, dat geloof ik graag, antwoord
de ze- .I-
Ja, vervolgde Jonathan. Hij vroeg
vanmorgen het eerst naar mijn rheu-
matiek
Neen maar!, lachte Dina, je hebt
niet eens rheumatiek. Maar ze keerde
zich om en keek Jonathan vriendelijk
aan. Ik verlang er vreeselijk naar
jongeheer Jackson weer te zien, dat is
zeker, en ik denk, dat de rechter ook
erg blij is. Maar houd mij alsjeblieft
niet langer van mijn werk, anders kom
ik niet op tijd klaar. En ze liep vlug
naar haar tafel terug. Je bent zelf ook
heel anders dan anders, voegde ze er
aan toe.
Ik mag toch zeker wel af en toe
lachen, zonder er iemand permissie
voor te vragen, is 't niet? vroeg Jona
than met zekere waardigheid, waarna
hij weer opgewekt aan t werk ging.
Dina had den spijker op den kop ge
slagen. Ze had de reden voor de onder
drukte vreugde in huis dien morgen
onder woorden gebracht, wat Jonathan
beneden zijn waardigheid geacht zou
hebben, hoewel hij 't er. in het geheim,
mee eens was.
Jackson kwam, zooals werd ver
wacht, met den morgentrein en den
rechter haalde hem af en liep met hem
naar huis. Tijdens de wandeling rustte
de hand van den ouden man lang op
zijn zoon's schouder. Alhoewel zijn
uiterlijk even rustig en gereserveerd
was, als altijd, was het een groote dag
voor den rechter. Hij keek af en toe
naar zijn grooten zoon op terwijl deze
sprak: hij verborg zijn vadertrots niet.
nu niemand hem gadesloeg. Eerst had
den ze gesproken over wat de rechter
tijdens zijn zoon's afwezigheid gedaan
had en over Jackson's vrienden, maar
op 't laatst kon de rechter de vraag, die
hem op de punt van zijn tong las, niet
meer inhouden.
Hoe is het gegaan, faijn jongen?
vroeg hij met effen stem. Waren ze
was het erg moeilijk?
Jackson zag met een plotseling lief
hebbend begrijpen op hem neer.
Hè Vader, hebt U zich ongerust
gemaakt? Ik ik geloof, dat het in
orde is. Ik heb geen flater begaan, zoo
ver ik weet
De rechter zw» eg een poosje en be
gon karakteristiek over een ander on
derwerp zonder den loop van zijn ge
dachten te veranderen.
(Wordt vervolgd).