Buitenlandsch Nieuws.
frTTn
en
„DE GLADDEKKERS"
ECHO'S.
ONS WEEKPRAATJE.
Tweede Blad
55 Zaterdag Mei 1936 No. 38.
De Echo van het Zuiden.
Ie
d.
n.
<1
K.
rij.
ng
ïn,
en
en
Arme rijke kinderen.
Gloria Vanderbilt en Shirley
Temple 1
Het eerste kind is een 14.jarig
meisje, dat een persoonlijk fortuin
vaa eenige millioenen bezit, geërfd
van haar vroeg gestorven vader.
Gloria's moeder moet regelmatig aan
een toezienden voogd verslag uit
brengen over hetgeen ze voor haar
bind heeft uitgegeven. Het meisje
wordt verzorgd door een Fransche
nUrse, die 125 dollar per maand
verdient. Het bedrag dat aan de
waakzame detectives werd uitbetaald
bedraagt bijna twee duizend dollar,
berekeningen van dokter en tandarts
beliepen in totaal 13,191 dollar. Het
personeel verdiende 11.515 dollar.
Gloria's moeder ontvangt 9000 dollar
per jaar voor haar zorgen en 34.000
dollar voor de huishouding. Op haar
huishoudboekje stond voor speel
goed een bedrag van 415 dollar
genoteerd.
Onlangs kwam het tot een conflict
tusschen haar moeder en een tante.
Het geval werd voor de rechtbank
uitgevochten. Gloria wilde liever bij
haar tante wonen, daar haar moeder
zich, volgens het kind, niet om haar
bekommerde. Het meisje moest
daarop een proeftijd bij haar moeder
doormaken. Bleek haar moeder zich
gebeterd (sic!) te hebben, dan zou
Gloria bij haar moeder blijven. Uit
is gebeurd, daar de moeder ver.
klaarde het niet zonder het geld,
dat ze voor Gloria's onderhoud
ontving, te kunnen stellen.
Dit materialistisch motief vormde
dus den eenigen band tusschen
moeder en kind.
Ishet niet een ontzettende gedachte
dat ue moeder door het kind gere
geerd wordt, terwijl toch eigenlijk
het meisje van haar moeder, die
haar het leven schonk, moest afhan
gen en door haar lichamelijk en
vooral ook geestelijk moest worden
opgevoed.
bhirley Temple, het Amerikaan-
sche filmsterretje, dat zulk een dwaze
vereering geniet, is al een even rijk
als arm kind. Zij verdient een jaar
salaris van 350.000 gulden, üp haar
zevenden verjaardag is bekend ge
maakt, dat zij een contract heelt
aangegaan voor den tijd van zeven
jaar. Huim 2'/a millioen gulden zal
zij daarmede verdienen. Ook zij
heeft onbewust haar ouders in haar
macht. Deze exploiteeren het kind
op bedenkelijke wijze en laten zich
duur betalen voor hun toestemming,
dat Shirley's naam voor reclame
doeleinden mag gebruikt worden.
Zij laten hun dochtertje voor radio
en gramofoon zingen en halen
daarmede massa's geld binnen.
Bovengenoemde feiten stuiten
ieder rechtgeaard mensch, die nog
een beetje begrip heeft van moraal
en ouderplicht, fel tegen de borst.
Een schandelijk beeld van onzen
vermaterialiseerden tijd, waarover
de menschheid zich moest schamen
ALS WE ZATERDAG ALLEN
EENS VRIJWILLIG EEN GELD
BOETE BETAALDEN
Wanneer een begrafenisstoet me
passeert, denk ik devoot: Hodie tibe,
gras mihi! Of, om t op z n Neder-
landsch te zeggen: Heden gij. morgen
ik. En als een celwagen me. voorbij
rijdt, denk ik een heel klejn beetje in
denzelfden geest. Let wel, ik behoef
me tegenover den lezer niet slechter
voor te doen, dan ik ben. Zoo lang ik
de beschikking mag houden over de
geestelijke kracht, welke op het oogen-
blik mijn deel is en zoolang de econo
mische omstandigheden mijn betrekke
lijke sociale welvaart niet vernietigen,
zal ik waarschijnlijk wel braaf genoeg
blijven om 'n direct contact met den
strafrechter te ontgaan. Ik ben geluk
kig ^og bezield van meerdere maat
schappelijke deugden, welke het sieraad
plegen te zijn van de goede staatsbur
gers, wien het aan niet al te veel van
het goede der aarde mankeert.
Materieele omstandigheden echter
blijken vaak aan verandering onderhe
vig te zijn, en als de nood aan den rnan
is gekomen, dan moeten het sterke
beenen wezen, als ze armoe en ontbe
ring onvervaard weten te torsen. Ik
wensch geen enkele poging te onder
nemen om de misdaad goed te praten,
maar wel is het mijn bedoeling om op
heden te trachten eenig welwillend
begrip te wekken voor den mensch
in den misdadiger.
Het zijn lang niet allen verstokte
boosdoeners, die in gevangenissen zit
ten opgesloten. Velen hunner zouden
'misschien betere menschen zijn gewor
den dan wij, als ze onder gelijke om
standigheden waren grootgebracht en
met evenveel liefde waren omringd ge
weest. Wat weten we tenslotte van den
innerlijken strijd om behoud van het
goede, gestreden door medemenschen,
die bij de geboorte wellicht reeds een
neiging tot het kwade meekregen, in
een a-sociaal milieu werden grootge
bracht en door de „geordende" maat
schappij werden afgestooten? Wat we
ten we van de moeilijkheid om een ver
zoeking te weerstaan, als driften biui
schen, of de nood de keel prangt? Wie
zou er braaf blijven in een omgeving,
waar de ondeugd een woestijn zonder
oasen is?
Het zijn dikwijls slechts de omstan
digheden, welke den dief en, meer
in het algemeen gesproken, welke
den misdadiger maken, terwijl het veel
al evenzeer slechts de omstandigheden
zijn, welke ons deugdelijk houden en
ons tot „geachte burgers" stempelen,
steunpilaren van de maatschappij.
En daarom: zoo deze maatschappij
al tot taak en plicht heeft om „misda
digers" te straffen, laten we bedenken,
dat zij evenzeer geroepen is om de ge
vallenen te helpen en op te richten.
En hun sociale levensvoorwaarden
zoodanig te verbeteren, dat ze de kans
krijgen om voortaan, als wij, zoo eer
lijk mogelijk door het leven te gaan.
We hebben tenslotte zoo weinig re
den om ons te verhoovaardigen over
ons zelf. „Misdadigers", d.w.z. men
schen die van tijd tot tijd plegen mis
te doen, zijn we allemaal. Strafbaar
echter voor den aardschen rechter zijn
slechts degenen, die misdoen jegens de
maatschappelijke orde. Er zijn veel
groote misdrijven, welke straffeloos
kunnen worden gepleegd. Iemand, die
in drift, een medemensch doodt, be
landt in de gevangenis. Maar hoevelen
loopen er niet rond als gewaardeerde
burgers, die door hun huiselijk wange
drag, door dronkenschap, zedeloosheid,
door wreedheid van karakter vrouw of
kinderen den dood injagen? Wie steelt
wordt opgepakt. Maar geen politie
noch justitie vermag iets tegen hen, die
onmeedoogend woekeren of met sluwe
middelen hun bezit vergrooten ten kos
te van het bestaan van anderen. Som
mige zedenmisdrijven worden te
recht overigens! zwaar gestraft,
maar de onverlaat, die vrouw en kin
deren, en mogelijk meerdere geslachts
generaties, besmet met den vreeselijk-
sten lichaamskanker, gaat „vrij uit".
Ik wil maar zeggen, dat misdadigers
niet alleen in gevangenissen wonen.
Daarin komen slechts diegenen terecht,
die tegen onze overigens zeer on
volmaakte maatschappelijke orde in
hebben gehandeld.
Wij, menschen, we „misdoen" alle
maal, zij het dan in meerdere of min
dere mate, we misdoen practisch el-
ken dag.
Van ons, d.i. van degenen, die deze
regelen lezen, werd door de samenle
ving niet geëischt, dat we voor onze
fouten boeten in een cel. Schuld ech
ter hebben we toch allen, laten we
daarom ook vrijwillig onze boeten,
geldboeten, voldoen.
Ik vind de instelling van een reclas-
seeringsdag 'n prachtige vinding en
hoop, dat deze dag jaarlijks zal weer-
keeren, want hij biedt ons gelegenheid
om gezamenlijk de boeten te betalen,
tot welke we, zooal niet door het offi-
cieele gerecht, dan toch door de mo-
reele gerechtigheid worden verplicht.
Het gezamenlijk bedrag dier vrijwil
lige boeten zal worden aangewend om
de menschen, die anders misdeden dan
wij en daardoor met het maatschappe
lijk belang in botsing kwamen, de hel
pende hand te bieden. Opdat ze „bete
re" menschen zullen worden, zooals
we dat ook zelf probeeren. Zij, de ex-
gevangenen, hebben er onvoorwaarde
lijk onze hulp voor noodig, omdat z ij
komen te staan voor bergen van voor
oordeel en wantrouwen. En omdat z ij
helpen we niet weer in sociale
en materieele omstandigheden komen te
verkeeren, waarin een nieuwe val on
vermijdelijk is.
Gedenk dat alles, wanneer heden,
Zaterdag, de collecte wordt gehouden
voor den reclasseeringsarbeid van alle
gezindten.
Geef mild.
Betaal uw boete!
N.B. We herinneren er aan, dat er
gelegenheid is geboden om op attrac
tieve wijze aan het goede doel van den
reclasseeringsdag mee te werken, n.l.
door middel van een prijsvraag, waar
aan 650 prijzen zijn verbonden, w.o.
een auto.
Onder de inzenders van de goede
oplossing van onderstaande puzzle
worden de prijzen door loting aange
wezen.
Inzending van oplossingen kan tot 2
Juni a.s. plaats vinden op gewone
briefkaarten met 20 cent extra post
zegels aan BUREAU RECLASSEE-
RINGSKRANT, VAN EEGHEN-
STRAAT 63, AMSTERDAM-Z.
De trekking zal in het openbaar
plaats vinden op Maandag 15 Juni a.s.,
ten overstaan van Notaris E. Bennink
Bolt te zijnen kantore, Heerengracht
538, Amsterdam-C.
De prijzen zullen aan de belangheb
benden worden toegezonden.
DE PUZZLE:
Het geheel bestaat uit 17 letters en
noemt iets van groote beteekenis voor
den arbeid onder de gestraften.
1. De meeste koeien komen ten
slotte bij den 14-4-16-13-2-10.
2. Een verblijf in de 3-8-4 wen-
schen wij niemand toe.
3. Aan eiken hoed zit een 1-5-12-15
4. Een 9-2-12-15 zwemt, vliegt,
loopt, is nuttig voor zijn geboorte, tij
dens zijn leven en na zijn dood.
5. Elke wagen heeft een 16-7.
6. Een 1-11-12-17 siert menigmaal
de hand.
7. Een 15-5-6 is een dier, voltooit
het heerentoilet en verwarmt.
Op de briefkaart te adresseeren: van
Eeghenstraat 63, Amsterdam-Z., waar
op 20 cent extra postzegels moet wor
den geplakt, achter elk no. de oplossing
te vermelden. Daaronder de eind-uit
komst.
DE ITALIAANSCHE TRIOMF IN
ABESSINIE.
Met een zucht van verlichting heelt
de politieke wereld, die zwanger gaat
van zorg over de vele internationale
conflicten, vernomen dat een einde is
gekomen aan den Italiaansch-Abes-
sijnschen oorlog, welke zeven maan
den lang geduurd heeft. Niemand zal
sympathiseeren met de Mussoliaan-
sche oorlogsmethode. Alleen met gif
gassen en bombardementsvliegtuigen
is men in staat geweest door de ge
brekkig gewapende Abessijnsche li
nies heen te breken. Maar de oorlog
is ten einde en dat stemt vreugdevol,
omdat aan het bloedvergieten en het
offeren van menschenlevens een einde
is gekomen.
Uit Addis Abeba wordt melding ge
maakt van den glorieuzen intocht van
Maarschalk Badoglio in de Ethiopi
sche hoofdstad. Aan het hoofd van
25000 Italiaansche manschappen, ge
zeten op een wit paard, rukte de veld
heer triomfantelijk de geplunderde en
deels lot een ruïne verbrande stad bin
nen. Links en rechts van den over-
winnenden maarschalk reden de gou
verneur van Rome, Z.Exc. Giuseppe
Bottai, en de onderstaatssecretaris
van koloniën, Lessona.
Na den intocht begon de indrukwek
kende plechtigheid van het hijsclien
der Italiaansche vlag, ten teeken dat
het koninkrijk Italië bezit nam van
het keizerrijk Ethiopië. In het cen
trum der stad werd een groote vlag
genmast geplant en even later ging.
terwijl fanfares geestdriftig het Ita
liaansche volkslied over de stad deden
weerklinken, langzaam de driekleur
omhoog.
Daarna betrok Badoglio de gebou
wen der Italiaansche legatie.
In den avond hebben de Abessijn-
Na den intocht begon de indukwek-
Jend werk verricht in de stadswijken
die nog niet door de Italianen waren
bezet.
Van den Koning van Italië en van
Mussolini ontving Badoglio een tele
gram van gelukwensch met zijn be
haald succes.
Tot civiel gouverneur van Addis
Abeba is Giuseppe Bottai, de voorma-
door
JAN DE JONGE.
14)
Zo werd dan de koe een sterk
touw om de hals gebondendit
gooiden ze over de muurj en be
gonnen aan het andere eind te trek.
ken. Door het trekken werd de
strik om de hals dicht gesnoerd en
werd de koe, zoals vooruit te zien
was, geworgd ze liet de tong uit de
bek hangen.
Een lange Gladdekker, die dit het
eerst zag, riep geheel verheugd uit
»Trek! trek! nog een klein eindje
en we zijn er
En de burgemeester zelf riep
»Trek Ze heeft het gras geroken
Zie eens, hoe ze de tong er naar
uitstrektZe is alleen wat stijf en
onhandig, dat ze zelf zich niet kan
ophijsen. Toe, laat iemand ze eens
wat naar boven drukken.» Maar het
was tevergeefsde Gladdekkers
konden de koe niet naar boven
krijgen en lieten ze daarom maar
weer naar beneden zakken. En nu
pas zagen ze, dat de koe reeds lang
dood was
De vrouwen van de Gladdekkers
ging het niet anders dan de mannen
Ze gedroegen zich zó dwaas, alsof
ze het nooit anders in hun leven
gewend waren geweest.
Onder de vrouwen van Gladda
was ook een weduwe, dieniets anders
bezat dan één enkele kipdeze
legde voor haar elke dag een ei.
Eens had ze zooveel eieren opge
zameld dat ze dacht daarvoor twee
dubbeltjes te kunnen krijgen. Ze
pakte ze daarom in een mandje en
ging er mee naar de markt. Onder
weg kwamen er allerlei gedachten
en plannen bij haar op. Zo dacht
ze ook aan de koopwaar, waarmee
ze nu naar de markt ging. De ge
hele weg over praatte ze met en
tegen zichzelf en weldra had ze de
volgende rekening klaar:
»Zie,» zei ze bij zichzelf, »op de
markt beur je twee dubbeltjes. Wat
wil je daarmee doen? Wel, je koopt
er twee kippen voor. Die twee met
de ene, die je al hebt, leggen je in
zoveel dagen zo en zoveel eieren.
Als je deze verkoopt, kun je er nog
drie kippen bijkopen dan heb je
zes kippen. Deze zes leggen je in
een maand zo en zoveel eieren die
verkoop je weer en het geld spaar
je op. De oude kippen, die niet
meer leggen, verkoop je ook. De
jonge kippen gaan door met eieren
leggen, en andere jonge kippen uit
te broeden. Deze jonge kippen kun
je gedeeltelijk groot brengen en
daardoor je aantal kippen vermeer
deren, gedeeltelijk kun je ze ook
verkopen en er geld voor beuren.
Sommigen kun je ook plukken, net
zo als je ganzen plukt. Van het
opgespaarde geld koop je dan enkele
ganzendaar heb je ook veel voor
deel van: eieren, jongen en veren.
Zo kom je in een week zo ver, dat
je een geit kunt kopen: die geeltje
melk en jonge sikjes, üp deze manier
krijg je jonge en oude kippen, jonge
en oude ganzen, eieren, veren, melk,
geitjes en wol. Misschien kun je zells
de geit nog scheren, in elk geval zou
je het kunnen proberen. Daarna
koop je een varken; dat brengt je
zóveel op, dat is niet in een paar
woorden te zeggenjonge speen—
varkentjes, spek worsten en nog veel
meer. Daarvoor krijg je zoveel geld,
dat je een koe kunt kopen. Die geeft
je weer melk, kalfjes en mest.
Maar wat wil je met die mest
beginnen? Warempel, dan zit er
niets anders voor je op, dan een
akker te kopen. Daar kun je genoeg
koren op verbouwen danbehoetje
dat niet meer te kopen. Daarna
schaf je je paarden aan en huurt
knechten, die het vee verzorgen en
de akker bebouwen. Dan ga je ook
je huis laten vergroten, dat je al het
personeel onderdak kunt verschaf
fen en waarin je je geld bewaren
kunt. Dan koopt je nog meer goe
deren, want je behoeft aan niets
gebrek te hebben 1
Je hebt immers de opbrengst van
kippen, van ganzen, van eieren, van
geitenmelk, van wol, van sikjes, van
lammetjes, van speen varkentjes, van
koeien die zou je ook nog de
hoornen kunnen laten afzagen en
die aan de messensmid verkopen
verder heb je de opbrengst van
kalveren, van akkers, van weilanden,
rente van huizen en nog véél meer
Nee, maar! dat kan eenleven worden
van vreugde en blijdschap 1 Dan ben
je immers een rijke trotse vrouw
Van je héla, hóla, hou' er de moed
maar in
Zo liep ten slotte de jonge weduwe
over de weg le huppelen en te
springen. Ze begon met haar armen
te zwaaien en dacht heelemaal niet
meer aan de maand met eieren, die
ze voorzichtig diende te dragen. Ze
stiet er plotseling met haar arm
tegen aan, zodat hij met een smak
op de grond viel en och arme
alle eieren waren gebroken.
Hiermede waren in een kort ogen-
dik ook al haarschone luchtkastelen
in elkaar gestort.
De Gladdekkers hadden een molen
gebouwd. In een molen behoort
een molensteen. Die hadden ze op
een hoge berg in een steengroeve
uitgehakt. Daar boven hadden ze
die ook de goede vorm gegeven,
met een groot gat in het midden,
waardoor de as zou gestoken worden
Met grote moeite en inspanning van
alle krachten brachten ze de zware
steen van de berg af naar beneden.
Toen ze de steen eindelijk aan de
voet van de berg hadden, schoot
het hen te binnen, hoe ze lang ge
leden de bomen, die ze voor de
bouw van het nieuwe Raadhuis
hadden gebruikt, met zo héél weinig
moeite de berg hadden laten afglij
den; het was natuurlijk de burge
meester, die daar eerst aan dacht
»Wat zijn we toch grote dwazen»,
riepen ze uit, »dat we ons wéér zo'n
grote moeite getroost hebben
En nu droegen ze met de grootste
moeite de steen weer de berg op.
Boven aangekomen, hadden ze niets
anders te doen dan hem naar be
neden te laten rollen. Vóór ze zo
ver waren, was er echter één van
de Gladdekkers die eraan dacht de
vraag testellen: »Maar als die steen
nu naar beneden loopt, hoe zullen
we dan weten, waar hij gebleven is?»
»Ei, ei», zei de burgemeester, die
zo straks de verstandige raad had
gegeten hem naar beneden te laten
rollen, »daar is gemakkelijk wat op
te vinden. Een van ons allen moet
zijn hoofd in dal gat steken en dan
mee naar beneden rollen.»
Dat werd door allen goedgevonden,
en weldra werd er een aan
gewezen, die zijnhootdin
het gat moest steken en
met de steen naar bene
den moest rollen.
(Wordt vervolgd).
Oplossingen raadsels vorige week.
1 De haarkam.
2 De straatweg.
3 Oorlog.
4 De Nederlandse vlag.
5 Kwik staart.
Raadsels.
1 Mijn geheel bestaat uit vier woor
den, of achttien letters en is een
spreekwoord.
8 9 10 11 1 heeft een man
3 9 6 is een deel van het jaar
4 15 11 is meer waard dan geld
13 5 16 14 is warm
1 2 16 6 7 maakt bemind
9 10 14 18 2 is rond
12 14 10 9 17 als een slak
2 Hoe kan men wijn uit een fles
krijgen zonder kurkentrekker
te gebruiken, zonder een gat in
de kurk te maken, of de flesch
te breken.
3 Verborgen dranknamen.
Wal heeft hij daar mee te maken.
Met die rommei hunnen wij niets
doen.
Weet ge ook of //entje vandaag
nog komt.
Ik heb Ierland meermalen bezocht
Dit zijn geen goede, wij nemen
altijd de beste.
Ik was toch nog te laat aan de
trein.
Weet ge het al dat die spil stuk is.
Ik ben gisteren nog bij heeroom
geweest.
Jongen, jongen zei de vader ik weet
niet wat er van U terecht
moet komen.
Had Emma de raad van mij maar
opgevolgd.
1
c