Buitenlandsch Nieuws. frTTn en „DE GLADDEKKERS" ECHO'S. ONS WEEKPRAATJE. Tweede Blad 55 Zaterdag Mei 1936 No. 38. De Echo van het Zuiden. Ie d. n. <1 K. rij. ng ïn, en en Arme rijke kinderen. Gloria Vanderbilt en Shirley Temple 1 Het eerste kind is een 14.jarig meisje, dat een persoonlijk fortuin vaa eenige millioenen bezit, geërfd van haar vroeg gestorven vader. Gloria's moeder moet regelmatig aan een toezienden voogd verslag uit brengen over hetgeen ze voor haar bind heeft uitgegeven. Het meisje wordt verzorgd door een Fransche nUrse, die 125 dollar per maand verdient. Het bedrag dat aan de waakzame detectives werd uitbetaald bedraagt bijna twee duizend dollar, berekeningen van dokter en tandarts beliepen in totaal 13,191 dollar. Het personeel verdiende 11.515 dollar. Gloria's moeder ontvangt 9000 dollar per jaar voor haar zorgen en 34.000 dollar voor de huishouding. Op haar huishoudboekje stond voor speel goed een bedrag van 415 dollar genoteerd. Onlangs kwam het tot een conflict tusschen haar moeder en een tante. Het geval werd voor de rechtbank uitgevochten. Gloria wilde liever bij haar tante wonen, daar haar moeder zich, volgens het kind, niet om haar bekommerde. Het meisje moest daarop een proeftijd bij haar moeder doormaken. Bleek haar moeder zich gebeterd (sic!) te hebben, dan zou Gloria bij haar moeder blijven. Uit is gebeurd, daar de moeder ver. klaarde het niet zonder het geld, dat ze voor Gloria's onderhoud ontving, te kunnen stellen. Dit materialistisch motief vormde dus den eenigen band tusschen moeder en kind. Ishet niet een ontzettende gedachte dat ue moeder door het kind gere geerd wordt, terwijl toch eigenlijk het meisje van haar moeder, die haar het leven schonk, moest afhan gen en door haar lichamelijk en vooral ook geestelijk moest worden opgevoed. bhirley Temple, het Amerikaan- sche filmsterretje, dat zulk een dwaze vereering geniet, is al een even rijk als arm kind. Zij verdient een jaar salaris van 350.000 gulden, üp haar zevenden verjaardag is bekend ge maakt, dat zij een contract heelt aangegaan voor den tijd van zeven jaar. Huim 2'/a millioen gulden zal zij daarmede verdienen. Ook zij heeft onbewust haar ouders in haar macht. Deze exploiteeren het kind op bedenkelijke wijze en laten zich duur betalen voor hun toestemming, dat Shirley's naam voor reclame doeleinden mag gebruikt worden. Zij laten hun dochtertje voor radio en gramofoon zingen en halen daarmede massa's geld binnen. Bovengenoemde feiten stuiten ieder rechtgeaard mensch, die nog een beetje begrip heeft van moraal en ouderplicht, fel tegen de borst. Een schandelijk beeld van onzen vermaterialiseerden tijd, waarover de menschheid zich moest schamen ALS WE ZATERDAG ALLEN EENS VRIJWILLIG EEN GELD BOETE BETAALDEN Wanneer een begrafenisstoet me passeert, denk ik devoot: Hodie tibe, gras mihi! Of, om t op z n Neder- landsch te zeggen: Heden gij. morgen ik. En als een celwagen me. voorbij rijdt, denk ik een heel klejn beetje in denzelfden geest. Let wel, ik behoef me tegenover den lezer niet slechter voor te doen, dan ik ben. Zoo lang ik de beschikking mag houden over de geestelijke kracht, welke op het oogen- blik mijn deel is en zoolang de econo mische omstandigheden mijn betrekke lijke sociale welvaart niet vernietigen, zal ik waarschijnlijk wel braaf genoeg blijven om 'n direct contact met den strafrechter te ontgaan. Ik ben geluk kig ^og bezield van meerdere maat schappelijke deugden, welke het sieraad plegen te zijn van de goede staatsbur gers, wien het aan niet al te veel van het goede der aarde mankeert. Materieele omstandigheden echter blijken vaak aan verandering onderhe vig te zijn, en als de nood aan den rnan is gekomen, dan moeten het sterke beenen wezen, als ze armoe en ontbe ring onvervaard weten te torsen. Ik wensch geen enkele poging te onder nemen om de misdaad goed te praten, maar wel is het mijn bedoeling om op heden te trachten eenig welwillend begrip te wekken voor den mensch in den misdadiger. Het zijn lang niet allen verstokte boosdoeners, die in gevangenissen zit ten opgesloten. Velen hunner zouden 'misschien betere menschen zijn gewor den dan wij, als ze onder gelijke om standigheden waren grootgebracht en met evenveel liefde waren omringd ge weest. Wat weten we tenslotte van den innerlijken strijd om behoud van het goede, gestreden door medemenschen, die bij de geboorte wellicht reeds een neiging tot het kwade meekregen, in een a-sociaal milieu werden grootge bracht en door de „geordende" maat schappij werden afgestooten? Wat we ten we van de moeilijkheid om een ver zoeking te weerstaan, als driften biui schen, of de nood de keel prangt? Wie zou er braaf blijven in een omgeving, waar de ondeugd een woestijn zonder oasen is? Het zijn dikwijls slechts de omstan digheden, welke den dief en, meer in het algemeen gesproken, welke den misdadiger maken, terwijl het veel al evenzeer slechts de omstandigheden zijn, welke ons deugdelijk houden en ons tot „geachte burgers" stempelen, steunpilaren van de maatschappij. En daarom: zoo deze maatschappij al tot taak en plicht heeft om „misda digers" te straffen, laten we bedenken, dat zij evenzeer geroepen is om de ge vallenen te helpen en op te richten. En hun sociale levensvoorwaarden zoodanig te verbeteren, dat ze de kans krijgen om voortaan, als wij, zoo eer lijk mogelijk door het leven te gaan. We hebben tenslotte zoo weinig re den om ons te verhoovaardigen over ons zelf. „Misdadigers", d.w.z. men schen die van tijd tot tijd plegen mis te doen, zijn we allemaal. Strafbaar echter voor den aardschen rechter zijn slechts degenen, die misdoen jegens de maatschappelijke orde. Er zijn veel groote misdrijven, welke straffeloos kunnen worden gepleegd. Iemand, die in drift, een medemensch doodt, be landt in de gevangenis. Maar hoevelen loopen er niet rond als gewaardeerde burgers, die door hun huiselijk wange drag, door dronkenschap, zedeloosheid, door wreedheid van karakter vrouw of kinderen den dood injagen? Wie steelt wordt opgepakt. Maar geen politie noch justitie vermag iets tegen hen, die onmeedoogend woekeren of met sluwe middelen hun bezit vergrooten ten kos te van het bestaan van anderen. Som mige zedenmisdrijven worden te recht overigens! zwaar gestraft, maar de onverlaat, die vrouw en kin deren, en mogelijk meerdere geslachts generaties, besmet met den vreeselijk- sten lichaamskanker, gaat „vrij uit". Ik wil maar zeggen, dat misdadigers niet alleen in gevangenissen wonen. Daarin komen slechts diegenen terecht, die tegen onze overigens zeer on volmaakte maatschappelijke orde in hebben gehandeld. Wij, menschen, we „misdoen" alle maal, zij het dan in meerdere of min dere mate, we misdoen practisch el- ken dag. Van ons, d.i. van degenen, die deze regelen lezen, werd door de samenle ving niet geëischt, dat we voor onze fouten boeten in een cel. Schuld ech ter hebben we toch allen, laten we daarom ook vrijwillig onze boeten, geldboeten, voldoen. Ik vind de instelling van een reclas- seeringsdag 'n prachtige vinding en hoop, dat deze dag jaarlijks zal weer- keeren, want hij biedt ons gelegenheid om gezamenlijk de boeten te betalen, tot welke we, zooal niet door het offi- cieele gerecht, dan toch door de mo- reele gerechtigheid worden verplicht. Het gezamenlijk bedrag dier vrijwil lige boeten zal worden aangewend om de menschen, die anders misdeden dan wij en daardoor met het maatschappe lijk belang in botsing kwamen, de hel pende hand te bieden. Opdat ze „bete re" menschen zullen worden, zooals we dat ook zelf probeeren. Zij, de ex- gevangenen, hebben er onvoorwaarde lijk onze hulp voor noodig, omdat z ij komen te staan voor bergen van voor oordeel en wantrouwen. En omdat z ij helpen we niet weer in sociale en materieele omstandigheden komen te verkeeren, waarin een nieuwe val on vermijdelijk is. Gedenk dat alles, wanneer heden, Zaterdag, de collecte wordt gehouden voor den reclasseeringsarbeid van alle gezindten. Geef mild. Betaal uw boete! N.B. We herinneren er aan, dat er gelegenheid is geboden om op attrac tieve wijze aan het goede doel van den reclasseeringsdag mee te werken, n.l. door middel van een prijsvraag, waar aan 650 prijzen zijn verbonden, w.o. een auto. Onder de inzenders van de goede oplossing van onderstaande puzzle worden de prijzen door loting aange wezen. Inzending van oplossingen kan tot 2 Juni a.s. plaats vinden op gewone briefkaarten met 20 cent extra post zegels aan BUREAU RECLASSEE- RINGSKRANT, VAN EEGHEN- STRAAT 63, AMSTERDAM-Z. De trekking zal in het openbaar plaats vinden op Maandag 15 Juni a.s., ten overstaan van Notaris E. Bennink Bolt te zijnen kantore, Heerengracht 538, Amsterdam-C. De prijzen zullen aan de belangheb benden worden toegezonden. DE PUZZLE: Het geheel bestaat uit 17 letters en noemt iets van groote beteekenis voor den arbeid onder de gestraften. 1. De meeste koeien komen ten slotte bij den 14-4-16-13-2-10. 2. Een verblijf in de 3-8-4 wen- schen wij niemand toe. 3. Aan eiken hoed zit een 1-5-12-15 4. Een 9-2-12-15 zwemt, vliegt, loopt, is nuttig voor zijn geboorte, tij dens zijn leven en na zijn dood. 5. Elke wagen heeft een 16-7. 6. Een 1-11-12-17 siert menigmaal de hand. 7. Een 15-5-6 is een dier, voltooit het heerentoilet en verwarmt. Op de briefkaart te adresseeren: van Eeghenstraat 63, Amsterdam-Z., waar op 20 cent extra postzegels moet wor den geplakt, achter elk no. de oplossing te vermelden. Daaronder de eind-uit komst. DE ITALIAANSCHE TRIOMF IN ABESSINIE. Met een zucht van verlichting heelt de politieke wereld, die zwanger gaat van zorg over de vele internationale conflicten, vernomen dat een einde is gekomen aan den Italiaansch-Abes- sijnschen oorlog, welke zeven maan den lang geduurd heeft. Niemand zal sympathiseeren met de Mussoliaan- sche oorlogsmethode. Alleen met gif gassen en bombardementsvliegtuigen is men in staat geweest door de ge brekkig gewapende Abessijnsche li nies heen te breken. Maar de oorlog is ten einde en dat stemt vreugdevol, omdat aan het bloedvergieten en het offeren van menschenlevens een einde is gekomen. Uit Addis Abeba wordt melding ge maakt van den glorieuzen intocht van Maarschalk Badoglio in de Ethiopi sche hoofdstad. Aan het hoofd van 25000 Italiaansche manschappen, ge zeten op een wit paard, rukte de veld heer triomfantelijk de geplunderde en deels lot een ruïne verbrande stad bin nen. Links en rechts van den over- winnenden maarschalk reden de gou verneur van Rome, Z.Exc. Giuseppe Bottai, en de onderstaatssecretaris van koloniën, Lessona. Na den intocht begon de indrukwek kende plechtigheid van het hijsclien der Italiaansche vlag, ten teeken dat het koninkrijk Italië bezit nam van het keizerrijk Ethiopië. In het cen trum der stad werd een groote vlag genmast geplant en even later ging. terwijl fanfares geestdriftig het Ita liaansche volkslied over de stad deden weerklinken, langzaam de driekleur omhoog. Daarna betrok Badoglio de gebou wen der Italiaansche legatie. In den avond hebben de Abessijn- Na den intocht begon de indukwek- Jend werk verricht in de stadswijken die nog niet door de Italianen waren bezet. Van den Koning van Italië en van Mussolini ontving Badoglio een tele gram van gelukwensch met zijn be haald succes. Tot civiel gouverneur van Addis Abeba is Giuseppe Bottai, de voorma- door JAN DE JONGE. 14) Zo werd dan de koe een sterk touw om de hals gebondendit gooiden ze over de muurj en be gonnen aan het andere eind te trek. ken. Door het trekken werd de strik om de hals dicht gesnoerd en werd de koe, zoals vooruit te zien was, geworgd ze liet de tong uit de bek hangen. Een lange Gladdekker, die dit het eerst zag, riep geheel verheugd uit »Trek! trek! nog een klein eindje en we zijn er En de burgemeester zelf riep »Trek Ze heeft het gras geroken Zie eens, hoe ze de tong er naar uitstrektZe is alleen wat stijf en onhandig, dat ze zelf zich niet kan ophijsen. Toe, laat iemand ze eens wat naar boven drukken.» Maar het was tevergeefsde Gladdekkers konden de koe niet naar boven krijgen en lieten ze daarom maar weer naar beneden zakken. En nu pas zagen ze, dat de koe reeds lang dood was De vrouwen van de Gladdekkers ging het niet anders dan de mannen Ze gedroegen zich zó dwaas, alsof ze het nooit anders in hun leven gewend waren geweest. Onder de vrouwen van Gladda was ook een weduwe, dieniets anders bezat dan één enkele kipdeze legde voor haar elke dag een ei. Eens had ze zooveel eieren opge zameld dat ze dacht daarvoor twee dubbeltjes te kunnen krijgen. Ze pakte ze daarom in een mandje en ging er mee naar de markt. Onder weg kwamen er allerlei gedachten en plannen bij haar op. Zo dacht ze ook aan de koopwaar, waarmee ze nu naar de markt ging. De ge hele weg over praatte ze met en tegen zichzelf en weldra had ze de volgende rekening klaar: »Zie,» zei ze bij zichzelf, »op de markt beur je twee dubbeltjes. Wat wil je daarmee doen? Wel, je koopt er twee kippen voor. Die twee met de ene, die je al hebt, leggen je in zoveel dagen zo en zoveel eieren. Als je deze verkoopt, kun je er nog drie kippen bijkopen dan heb je zes kippen. Deze zes leggen je in een maand zo en zoveel eieren die verkoop je weer en het geld spaar je op. De oude kippen, die niet meer leggen, verkoop je ook. De jonge kippen gaan door met eieren leggen, en andere jonge kippen uit te broeden. Deze jonge kippen kun je gedeeltelijk groot brengen en daardoor je aantal kippen vermeer deren, gedeeltelijk kun je ze ook verkopen en er geld voor beuren. Sommigen kun je ook plukken, net zo als je ganzen plukt. Van het opgespaarde geld koop je dan enkele ganzendaar heb je ook veel voor deel van: eieren, jongen en veren. Zo kom je in een week zo ver, dat je een geit kunt kopen: die geeltje melk en jonge sikjes, üp deze manier krijg je jonge en oude kippen, jonge en oude ganzen, eieren, veren, melk, geitjes en wol. Misschien kun je zells de geit nog scheren, in elk geval zou je het kunnen proberen. Daarna koop je een varken; dat brengt je zóveel op, dat is niet in een paar woorden te zeggenjonge speen— varkentjes, spek worsten en nog veel meer. Daarvoor krijg je zoveel geld, dat je een koe kunt kopen. Die geeft je weer melk, kalfjes en mest. Maar wat wil je met die mest beginnen? Warempel, dan zit er niets anders voor je op, dan een akker te kopen. Daar kun je genoeg koren op verbouwen danbehoetje dat niet meer te kopen. Daarna schaf je je paarden aan en huurt knechten, die het vee verzorgen en de akker bebouwen. Dan ga je ook je huis laten vergroten, dat je al het personeel onderdak kunt verschaf fen en waarin je je geld bewaren kunt. Dan koopt je nog meer goe deren, want je behoeft aan niets gebrek te hebben 1 Je hebt immers de opbrengst van kippen, van ganzen, van eieren, van geitenmelk, van wol, van sikjes, van lammetjes, van speen varkentjes, van koeien die zou je ook nog de hoornen kunnen laten afzagen en die aan de messensmid verkopen verder heb je de opbrengst van kalveren, van akkers, van weilanden, rente van huizen en nog véél meer Nee, maar! dat kan eenleven worden van vreugde en blijdschap 1 Dan ben je immers een rijke trotse vrouw Van je héla, hóla, hou' er de moed maar in Zo liep ten slotte de jonge weduwe over de weg le huppelen en te springen. Ze begon met haar armen te zwaaien en dacht heelemaal niet meer aan de maand met eieren, die ze voorzichtig diende te dragen. Ze stiet er plotseling met haar arm tegen aan, zodat hij met een smak op de grond viel en och arme alle eieren waren gebroken. Hiermede waren in een kort ogen- dik ook al haarschone luchtkastelen in elkaar gestort. De Gladdekkers hadden een molen gebouwd. In een molen behoort een molensteen. Die hadden ze op een hoge berg in een steengroeve uitgehakt. Daar boven hadden ze die ook de goede vorm gegeven, met een groot gat in het midden, waardoor de as zou gestoken worden Met grote moeite en inspanning van alle krachten brachten ze de zware steen van de berg af naar beneden. Toen ze de steen eindelijk aan de voet van de berg hadden, schoot het hen te binnen, hoe ze lang ge leden de bomen, die ze voor de bouw van het nieuwe Raadhuis hadden gebruikt, met zo héél weinig moeite de berg hadden laten afglij den; het was natuurlijk de burge meester, die daar eerst aan dacht »Wat zijn we toch grote dwazen», riepen ze uit, »dat we ons wéér zo'n grote moeite getroost hebben En nu droegen ze met de grootste moeite de steen weer de berg op. Boven aangekomen, hadden ze niets anders te doen dan hem naar be neden te laten rollen. Vóór ze zo ver waren, was er echter één van de Gladdekkers die eraan dacht de vraag testellen: »Maar als die steen nu naar beneden loopt, hoe zullen we dan weten, waar hij gebleven is?» »Ei, ei», zei de burgemeester, die zo straks de verstandige raad had gegeten hem naar beneden te laten rollen, »daar is gemakkelijk wat op te vinden. Een van ons allen moet zijn hoofd in dal gat steken en dan mee naar beneden rollen.» Dat werd door allen goedgevonden, en weldra werd er een aan gewezen, die zijnhootdin het gat moest steken en met de steen naar bene den moest rollen. (Wordt vervolgd). Oplossingen raadsels vorige week. 1 De haarkam. 2 De straatweg. 3 Oorlog. 4 De Nederlandse vlag. 5 Kwik staart. Raadsels. 1 Mijn geheel bestaat uit vier woor den, of achttien letters en is een spreekwoord. 8 9 10 11 1 heeft een man 3 9 6 is een deel van het jaar 4 15 11 is meer waard dan geld 13 5 16 14 is warm 1 2 16 6 7 maakt bemind 9 10 14 18 2 is rond 12 14 10 9 17 als een slak 2 Hoe kan men wijn uit een fles krijgen zonder kurkentrekker te gebruiken, zonder een gat in de kurk te maken, of de flesch te breken. 3 Verborgen dranknamen. Wal heeft hij daar mee te maken. Met die rommei hunnen wij niets doen. Weet ge ook of //entje vandaag nog komt. Ik heb Ierland meermalen bezocht Dit zijn geen goede, wij nemen altijd de beste. Ik was toch nog te laat aan de trein. Weet ge het al dat die spil stuk is. Ik ben gisteren nog bij heeroom geweest. Jongen, jongen zei de vader ik weet niet wat er van U terecht moet komen. Had Emma de raad van mij maar opgevolgd. 1 c

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1936 | | pagina 5