Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUiLLETON
HET HOOGSTE RECHT
JOOID jiiiinr
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
VOLKENBOND EN VREDE.
SAMENWERKING!
RUMMER 42.
ZATERDAG 23 MEI 1936.
59c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs: per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Volkenbondsdag (of wel Vredes.
dag) wordt ten onzent met steeds
groeiende interesse en belangstelling
gevierd. De vrouwenbetooging op
den 18en Mei in Amsterdam was
weer grooter en indrukwekkender
dan in het jaar tevoren, toen
waren er 9000 deelneemsters, thans
het dubbele aantal. Het valt te
voorzien, dat deze vrouwenbetoo-
gingen binnen enkele jaren een
geweldigen omvang zullen hebben
verkregen.
Ze zullen den vredeswil van ons
volk sterken, want zulk openbaar
getuigen van vrouwen maakt on
tegenzeggelijk indruk. Mannen reali-
seeren zich de beteekenis er van
gemakkelijk. Ze verstaan de woor
den, die mevrouw Mr de Kanter-
Van Hettinga Tromp sprak tot Sir
Cecil Hurst, den president van het
Wereldgerechtshof te 's Gravenhage:
»Door alle eeuwen heen tot op
»heden, wordt de vrouw door den
«man geeerd en bemindvoor
»ons vrouwen, heeft deze eer en
«liefde waarde, wanneer de man
»nen eerbied toonen voor wat
»door de vrouw aan de wereld
«gegeven wordt: het leven«.
We verwachten van deze vrou-
wenbetoogingen op den duur een
krachtige propaganda voor den
vrede. Jammer is, dat deze actie
voor onze grenzen halt moet hou
den. Als de stem der vrouwen zich
uitspreekt over zulke zaak en als
die stem zou zijn aangezweld tot
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch bewerkt
door
j. VAN DER SLIIYS.
36.
Nadruk verboden.
HOOFDSTUK XIII.
HET DONKERSTE UUR.
Een goed uur later stond Virginia
langzaam van haar bed op, en ging
weer naar Lloyd's kamer terug. Hij
lag daar nog net zoo als ze hem had
verlaten, starend naar den muur.
In weerwil van alles werd irginia
van droefheid vervuld, toen zij de
doffe wanhoop in zijn gezicht zag.
Als 't nu iemand anders was ge
weest tegenover wien Lloyd zoo ge
handeld had, dan zou ze geprobeerd
hebben hem te troosten, maar om
Jackson's leven en het hare te ver
woesten, alleen omdat hij bang was
voor de gevolgen van zijn daad, was
wel verregaand egoistisch en wreed.
Ik geloof, dat je beter doet mij
alles te vertellen, zei ze.
En na een oogenblik keek Lloyd
haar met een moedeloozen doffen blik
aan, en vertelde wat er dien avond
was gebeurd. Hij vertelde ook van
Gloria Fanwick, hoe zij erop had aan
gedrongen een paarlensnoer te krij-
de kracht van een millioenenkoor
dat over heel een wereld is opge
steld, dan zou de oorlog haast
practisch onmogelijk zijn geworden.
Helaas is de politieke constellatie
in sommige groote landen zoodanig
we noemen Duitschland, Rus
land en Italië, - dat de volkeren
er niet meer vrij zijn om te ge
tuigen van de idealen, van welke
ze zijn bezield of welke worden
gewekt. Wereldbelangen worden
daar ondergeschikt gemaakt aan
hetgeen de machthebbers als het
nationale belang zien.
Nochtans, <le vrouwenbetooging
heeft het beangstigde vredesgemoed
van velen gesterkt, de tijd en de
omstandigheden leken zoo somber.
Al ons vredes- en rechtsvertrouwen
hadden we op den Volkenbond
overgedragen, maar is van dit
schoone statuut thans nog veel
meer dan een ruïne over?
En toen het is een belofte
voor de toekomst, dat uit de diepe
teleurstelling over den gang van
zaken in den Volkenbond geen
twijfel noch groote mismoedigheid
is gerezen, maar dat die teleur
stelling een hernieuwde vredes-
agitatie heeft voortgebracht.
Niet alleen van den kant der
vrouwen.
De Volkenbond moge dan tot
een ruïne zijn vervallen, van alle
kanten komen de mannen toege
stroomd, die zich verdienstelijk
wenschen te maken bij de estaui atie.
Nog nimmer heeft de Vereeniging
voor Volkenbond en Vrede zulk
gen, en hoe hij dat had gestolen,
waarna hij bang \oor ontdekking, het
•n Jackson's jaszak had weggemof
feld. Van het moment dal ze wegge
gaan was, waren zijn herrens weer
langzaam gaan werken, en was hij zicli
bewust geworden dal ;-.ij hel nu wist.
Hij kon raar beter niks zelf vertel
len voor ze het verhaal t an iemand
anders Ik orde.
Virginia luisterde totdat hij klaar
was. Toen stond ze op, en keek op
hem neer. Ik zal voor je doen wat ik
kan, Lloyd, hernam ze Maar je moet
het rechter Kent ook vertellen, er moet
nu klaarheid komen.
Lloyd bleef een poos stil liggen,
voordat hij antwoordde.
Hij had een vaag gevoel, dat dit het
einde voor hem beteekende. Maar hij
wist nauwelijks wat hij zei, toen hij
begon te spreken.
Je zult wel voor me doen, wat je
kunt, hè, spotte hij. Maar ik denk niet,
dat het noodig is. Maak je om mij niet
bezorgd
Virginia keerde zich af. De werke
lijke beteekenis van die woorden drong
op dat oogenblik niet tot haar door.
Ze liet hem alleen en ging naar haar
kamer om te pakken, laat in den mid
dag zou ze naar Evansville vertrekken
om rechter Kent haar nieuws te ver
tellen.
Toen ze weg was, stond Lloyd
langzaam op en kleedde zich, zijn bar
stende hoofdpijn vervloekend. Hij zag
doodsbleek, zijn knieën knikten, maar
wat kwam het er op aan? Als hij weer
een inzinking moest krijgen, dan kon
hij het er nog wel eens van nemen,
vond hij en zoo strompelde hij dooi
den rustigen namiddag naar zijn spe
ciale hoekje in zijn geliefkoosde bar.
Maar in Evansville volgden de ge-
een succesvolle bijeenkomst ge
houden als juist op den Vredesdag
van dit jaar. Verheugend daarbij
was vooral de belangstelling van
de zijde der regeering.
De heer Colijn heeft er ons allen
weer een hart onder den riem ge
stoken en het vertrouwen in den
Volkenbond eenigszins hersteld.
»Tot degenen, die thans smalend
«over den Volkenbond weten te
«spreken en zelfs aanbevelen
«om er ons maar dadelijk van
«los te maken, stelde spreker de
«vraag: wat is het alternatief?
«Moet men den Volkenbond in
«zijn huidigen vorm geheel doen
«verdwijnen en dan weer van
«nieuw aan weer beginnen met
«den opbouw van wat anders?
«Die oplossing zou toch van
«weinig practischen zin getuigen
VERZEKER U BIJ DE
«en dient reeds daarom terzijde
«te worden gesteld. We moeten
«thans afwachten, het hoofd
«koel houden en nadenken over
«mogelijke wijzigingen in het
«handvest, die de werkzaam -
«heden van den bond op meer
«reëelen grondslag zullen kun-
«nen vestigen.»
Inderdaad. Het zou toch eigenlijk
een wonder zijn geweest, als de zoo
korte jaren bestaan hebbende Vol
kenbond, thans reeds in staat zou
zijn gebleken om met succes te op
poneeren tegen de veroveringsplan
nen van een groote mogendheid.
Abessinië beeft zijn onafhankelijk
heid verloren, maar wie eenig be
grip heeft voor de mate der econo
mische ontwrichting in Italië als
gevolg van de Volkenbondsmaat
regelen tegen dat land, zal moeten
toegeven, dat elke mogendheid be.
vreesd zal moeten zijn om te her
halen, wat Mussolini ondernam en
daarmee een wereldoordeel en een
wereldactie tegen zich uit te lokken,
welke door de leering en ervaring
van thans, vernietigender zullen zijn
in haar uitwerking dan tevoren.
De Volkenbond kan, zal en moet
blijven, zijn vredesmiddelen zullen
moeten worden herzien en uitge
breid.
Het arsenaal der vredeswapenen
moet opnieuw worden ingericht.
Dat arsenaal zal soliede en gevuld
moeten zijn. Met actieve en zeer
reëele dwangmiddelen, maar vooral
ook met de waardevolle deposito s
van der volkeren vredeswil.
Blijft getuigen en demonstreeren
voor den vrede, van jaar tot jaar
draagt uw wil en verlangen naar
Genève. D6&r moeten de grooten
der wereld weten en voelen, wat de
geest der menscheid van hen ver-j
langt, verwacht en e i s c h t.
De vorige week gaven wij eenfc
staaltje van het gemis aan samen-J
werking tusschen ministerieelei
departementen. Dit gemis openbaart;
zich bij tal van overheidsorganen.;
In een raadsvergadering bleek,
het volgende:
Een in belangrijkheid steeds toe-f
nemende weg moet nóódig verbeterd'
worden, daarover is iedereen het]
roerend eens. De gemeente kan voorj
het doel gelden bekomen uit het
Werkfonds, maar het bestuur van
het Werkfonds stelt als eisch, dat
ter bevordering van de Nederland-
sche industrie de te verharden
baan van klinkers als wegdek
zal worden voorzien. Anders wordt
het geld niet beschikbaar gesteld.
Ged. Staten der provincie echter
eischen dat de te verharden baan
een asfalt—betonlaag als wegdek
krijgt, omdat deze per M2 goed-
kooper is dan een wegdek van
kiinkers.
Beide instanties handhaven haar
standpunt En het gevolg is:
dat een noodige verkeersverbete-
ring op zich laat wachten;
dat voorhanden zijnde arbeid
niet wordt uitgevoerd; en
dat het verschil in prijs nu al
I ruimschoots wordt overtroffen door
de som, welke onnoodig als steun
geld wordt uitbetaald, omdat een
zeker aantal arbeiders anders pro
ductieven arbeid zouden hebben
gehad.
De voorzitter van het bedoelde
gemeentebestuur wist mede te deelen
dat gelijke kwesties zich in ver.
beurtenissen elkaar snel op, lot ze een
crisis in het leven van meerdere per
sonen brachten. Jacson was nu al drie
dagen in arrest. Hij had geen geld en
geen andere vrienden dan de Evans.
Bob had zich niet vertoond, hoewel
Jackson wist dat hij nu zijn toelage
ontvangen moest hebben en de bank
directeur kon hij nauwelijks als een
vriend beschouwen. Jackson kon na
tuurlijk niet vermoeden, dat Bob hem
het geld had teruggezonden en dat hij
uit de stad was, en gedurende de som
bere uren in de gevangenis, verbaasde
bij zich erover, waarom Bob niets ge
daan had, om de zaak in orde te bren
gen. Hij kon zich niet indenken, dat de
jongen lang zou zwijgen. Hij had ver
trouwen in zijn oprechtheid, als de
ernst van de situatie maar tot hem
doordrong. Maar hij kwam niet, er
gebeurde niets en den volgenden dag
zou Jackson's zaak voorkomen.
Laat in dien middag, toen Virginia
zich met het goede nieuws stads-
waarts haastte, begaf de dienstdoende
bewaker zich in Jackson s cel cn
deelde hem mede, dat meneer Evans
hem wilde bezoeken. Jackson keek
zijn cel rond. Eén stoel één krib, een
kom en kan en een gebroken kam. Hij
wendde zich half lachend tot den be
waker en zei:
Goed, laat meneer Evans maar
binnenkomen.
De deur van de cel werd geopend en
even later trad meneer Evans binnen.
Jackson stond rechtop in de lage cel.
Hij maakte een lichte buiging, maar
zei niets. Hij was er nog steeds van
overtuigd, dat Bob de zaak in orde
zou brengen. Hij kon toch niet weten
wat er met Bob was. Misschien wacht
te hij op een geschikte gelegenheid
om alles op te biechten. En Jackson
wilde zijn plannen niet in de war stu
ren. Wat kwam het er ook op aan? t
Kon hem niet eens veel schelen, of
Bob hem in den steek liet en zweeg en
hij moest boekhouden of hennen pluk
ken. En Bob h;id zooveel om voor te
leven.
Ik ben gekomen om je te vragen,
begon meneer Evans, ol je genoeg
geld hebt voor een advocaat, om je te
verdedigen, 't Is misschien een beetje
ongewoon, maar eerlijk gezegd ge
loof ik, dat er iets achter deze ge
schiedenis schuilt en ik wilde graag
dat je een goede kans had. De bank
wil niet graag iemand vervolgen, die
onschuldig is.
Hij brak af, en wachtte even, maar
Jackson zei niets en hij vervolgde: Ge
deeltelijk om je vriendschap voor mijn
zoon en gedeeltelijk, omdat ik van een
eerlijke kans houd, wil ik het geld
voorschieten zoodat je een advocaat
kunt nemen.
Jackson keek hem aan. 't Is vrien
delijk van U, meneer Evans, zei hij, en
ik waardeer Uw edelmoedig aanbod
ten zeerste, maar ik zal mijzelf verde
digen. Er is feitelijk geen kwestie van
verdediging, waarom dus geld weg
gooien voor een advocaat.' Daarbij
zou ik het U waarschijnlijk niet terug
kunnen betalen.
Morgan, hernam de oude heer op
ernstigen toon, je weet misschien even
goed als ik, dat verzachtende om
standigheden vaak van grooten in
vloed zijn bij een vonnis, vooral als
men schuld bekent, zooals jij hebt ge
daan en klaarblijkelijk van plan bent
te doen. Een advocaat kan van deze
omstandigheden altijd partij trekken.
De bank kan iets dergelijks onmoge
lijk laten passeeren. Wij moeten er
een zaak van maken. Maar dat sluit
niet in, dat wij graag de zwaarste strat
hooien uitspreken als verzachtende
omstandigheden in aanmerking kun-
komen. Je wilt me niet vertellen,
waarom je dat geld hebt weggenomen,
maar toch wil ik je zeggen, dat ik
mijn best heb gedaan, je daad te ver
zachten, voorzoover ik dat kon doen
en ik deed het, omdat ik geloof, dat
er zekere motieven achter schuilen.
Ik heb je, sinds je op de bank bent, ge
observeerd en ik geloot niet dat jij
steelt als je er niet toe gedwongen
werd. Daarbij ben je al zeer ondoor
dacht te werk gegaan, het moest zoo
immers direct ontdekt worden. Ik ben
van meening, dat er iets achter steekt.
Een oogenblik aarzelde hij, ging een
stap vooruit. Wil je me niet zeggen,
waarom je het gedaan hebt?
Jackson antwoordde niet dadelijk,
en toen hij sprak, beefde zijn stem.
Meneer Evans, antwoordde hij.
U bent heel edelmoedig geweest, en
ik zal daarom tegenover U openhartig
zijn. Waarom zou ik een ot ander ver
haal over dien diefstal verzinnen? De
werkelijke feiten ik bedoel mijn wer
kelijke reden, kan ik U niet zeggen:
dat is eenvoudig onmogelijk.
De oude heer keek hem nog even
aan, en liep toen naar de deur.
Goed dan, zei hij, waarna hij de
cel verliet.
Een poos hierna, kwam Virinia in
Evansville aan; ze haastte zich naar
het hotel, waar de rechter zijn intrek
genomen had. De komst van het
mooie meisje, dat ademloos aankwam
bracht een opschudding in het groote
hotel teweeg.
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwijkscbe en Langstraatsehe Conranl,
NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN
CONCURREERENDE
TARIEVEN EN VOOR-
DEELIGE VOORWAARDEN