Toegewijd een Hendel, Industrie en Cemeentebelengen.
HET HOOGSTE RECHT
FEUILLETON
I
„IIIIORD 8RQIARl"
Dit nummer bestaat uit Twee Bladen.
EERSTE BLAD.
SUMMER 47.
WOENSDAG 10 JUNI 1936.
59c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs: per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Intrede van den heer Kraak
als nieuw benoemd raadslid.
Alle venters moeten voor
taan een ventvergunning heb
ben.
De raad der gemeente Sprang-Ca-
pelle kwam Vrijdagavond in openbare
vergadering bijeen onder voorzitter
schap van Burgemeester A. Smit.
Secretaris de heer van den Berg.
Van de heeren Middelkoop en v. d.
Hoeven is bericht van verhindering
binnengekomen.
1. Vaststelling van de notulen der
vergadering van 9 April 1936.
De notulen worden ongewijzigd
vastgesteld.
2. Onderzoek geloofsbrief nieuw
benoemd lid van den gemeenteraad,
den heer Kraak.
De Voorzitter draagt de heeren
Kerst, Michaël en Verheijden op de
geloofsbrieven te onderzoeken en
schorst de vergadering-.
Na de heropening deelt de heer Ver
heijden namens de commissie mede, dat
alles in orde is bevonden en de com
missie tot toelating van den heer Kraak
adviseert.
3 Beëdiging nieuw benoemd iiu
ven den Gemeenteraad.
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch bewerkt
door
J. VAN DER SLUYS.
In handen van den Voorzitter legt
de heer Kraak de beloften af, waarna
de Voorzitter den hem reeds van vroe
ger bekenden heer Kraak een welkom
toeioept. Het nieuwe raadslid heeft
zich onderscheiden door het feit, dat
iedereen wist, wat hij aan den heer
Kraak had. Verschil van meening heeft
aan de aangename samenwerking geen
afbreuk gedaan. Spr. hoopt, dat de
heer Kraak gedurende de periode dat
hij als raadslid zitting heeft, veel in het
belang van de gemeente zal doen.
De heer Kraak bedankt met enkele
woorden.
4. Ingekomen stukken.
Van den heer C. J. van den Hoek is
een schrijven binnengekomen, dat hij
zijn benoeming als lid van het Arm
bestuur aanneemt.
Alsvoren van den heer W. J. van
Willigenburg, dat hij zijn benoeming
tot gemeente-opzichter in vasten dienst
in dank aanvaart.
Van Ged. Staten is bericht van goed
keuring ontvangen van de vaststelling
der gemeenschappelijke regeling keu
ringsdienst van vee en vleesch en van
de begrotingswijziging.
Voorts is van Ged. Staten een schrij
ven met een afschrift van het rapport
van den inspecteur van Volksgezond
heid ontvangen, waarin verzocht wordt
de bouwverordening, als door den In
specteur voorgeste d, te wijzigen.
De Voorzitter deelt mede, dat de
betreffende commissie reeds heeft ver
gaderd, de wijzigingen, welke veelal
van formeelen aard zijn, heeft bespro
ken en voorstelt de veranderingen aan
te brengen, voorzoover zij in het be
lang van de gemeente gewenscht voor
komen.
De raad gaat hiermede accoord.
Van eenige groentehandelaren uit
de gemeente is een adres binnengeko
men, waarin deze klagen over de
scherpe concurrentie door vreemde
groentehandelaren of neringdoende
personen. Adressanten verzoeken den
Nadruk verboden.
41)
Mijne Heeren, zei hij. Het is een
ongewone procedure, mnor in er-
band met de nieuwe feiten, die aan
het licht zijn gekomen, hen ik over
tuigd dat U Uw uitspraak nog eens in
overweging zult willen nemen. Ioen
wendde hij zich tot Boh.
Wilt U zoo vriendelijk zijn hier
te komen, rechter Kent wees naar de
getuigenbank, en te vertellen, wat U
te zeggen hebt?
En toen kwam alles los, in een wil
den onsamenhangenden woorden
vloed. Hoe Bob in het nauw gezeten
en Jackson om geld had gevraagd. Hoe
d-'ze geweigerd had en Bob zeil 't geld
had bemachtigd. Hoe Boh zich toen
bedacht had en 't geld terug ha 1 ge
zonden. En hoe hij was weggegaan, tot
hij 2.\in toelage zou krijgen en nu te
ruggekomen was, om zijn schuld te
betalen en had gehoord, dat het g«ld
blijkbaar niet terecht was gekomen
en dat Jackson nu veroordeeld was.
De jury luisterde met alle aandacht,
terwijl de geschiedenis verteld werd
•n gelukte hen, door met volle
aandacht te luisteren Bob's relaas te
hegrijpen, maar de voorzitter was een
mager, obstinaat man, met dunne lip
pen, en toen Bob geëindigd had, stond
hij op en vroeg permissie hem te on
dervragen. Dit werd toegestaan en hij
wendde zich tot Bob.
Als U al 't geld terug gestuurd
raad de betreffende ventverordening te
wijzigen om dergelijke personen uit de
gemeente te weren, temeer waar adres
santen in omliggende gemeenten steeds
tegen betaling een ventvergunning
moeten halen.
De Voorzitter deelt mede, dat B. en
W. bereids over deze kwestie hebben
gesproken en thans voorstellen het ar
tikel van de politie-verordening te
schrappen, waarin is bepaald, dat het
venten in Sprang-Capelle is toegestaan,
mits de venters een verklaring kunnen
toonen van den burgemeester uit hun
gemeente, dat ze ter plaatse een win
kelnering hebben. Wordt dit voorstel
aangenomen, dan zal voortaan iedere
venter een ventvergunning moeten heb
ben.
De heer Verheijden verklaart zich
pertinent tegen het voorstel, omdat hij
een voorstander is van de liberale eco
nomie en van den vrijen handel.
De heer Kerst wijst er op, dat in
deze gemeente veel grootwarenhuizen
hun artikelen verkoopen zonder vent
vergunning, terwijl de kleine luiden wel
een ventbewijs zouden moeten hebben.
Spr. acht dit bezwaarlijk.
De heer Verheijden vreest, dat de
gemeente met dergelijke maatregel een
autarkie wordt. Zouden de vischboeren
dan ook een ventvergunning moeten
hebben?
De Voorzitter leest de betreffende
artikelen van de politieverordening
voor, waarin is bepaald, dat vreemde
winkeliers en marktventers voorzien
moeten zijn van een ventvergunning,
tenzij deze een bewijs van den burge
meester van hun woonplaats toonen,
dat zij in deze gemeente een winkel
nering hebben. Den heer Kerst ant
woordt spr., dat de grootwarenhuizen
s'echts op bestelling hun artikelen be
zorgen laten. Aan den heer Verheijden
zegt spr. dat de ventverordening even
goed geldt voor degenen die met visch
komen venten.
De heer Verheijden merkt op. dat
dan de groote firma's uit Dordrecht en
Rotterdam ook een ventbewijs zouden
moeten hebben.
Voorzitter: Tenzij zij alleen op be
stelling leveren.
Weth. v. Willigenburg pleit voor 't
voorstel van B. en W.. dat gelijkheid
zal scheppen met de bepalingen van
omliggende gemeenten. De handelaren
uit deze plaats kunnen niet verkoopen
in de omliggende gemeenten tenzij zij
voorzien zijn van een ventvergunning.
Om hen tegemoet te komen, moet de
gemeentelijke verordening gewijzigd
worden, zooals door B. en W. voorge
steld.
De Voorzitter deelt hetzelfde stand
punt. Hierdoor bereikt men niet de ge
meentelijke authrkie, maar maakt stren
gere bepalingen ten aanzien van de
vreemde venters.
Wanneer de handelaren uit onze ge
meente elders venten, worden zij on
middellijk aangehouden en krijgen een
verbaal. De voorgestelde wijziging zal
bewerken, dat er goed op gelet zal
worden, of alle venters voorzien zijn
van een ventvergunning. Spr. acht het
begrijpelijk, dat de groentehandelaren
voor hun belangen in een adres zijn
opgekomen.
De heer Verheijden meent, dat de
kosten, welke de venters voor het be
wijs moeten betalen, toch weer ver
haald zullen worden op de ten verkoop
aangeboden artikelen. Spr. verklaart
hebt, lijmde hij, waar is 't dan?
Beware me, dat weet ik niet, ant
woordde Bob, ik weet alleen, dat ik t
met onzen negerbediende, Nicodemus
gestuurd heb.
De voorzitter keerde zich nu tot
rechter Kent.
Ik vind dat dit onderzocht moet
worden en de waarheid van dit getui
genis nagegaan moet worden, sprak
hij op drogen toon.
Bob sprong op.
Ik zal wel gaan en het vinden,
schreeuwde hij. Geeft U als 't U blieft
iemand met,me mee, meneer? zei Bob
tot den rechter.
Davis, ga jij mee en houd een oog
op dezen jongeman, om na te gaan, of
hij de waarheid spreekt.
Bob verliet zijn plaats, toen eerst
viel zijn oog op zijn vaders's verschrik
te gezicht.
Hij liep op hem toe en porde hem
vriendschappelijk in den rug.
Heb maar geen angst, vader, riep
hij vroolijk. We krijgen hem vrij en
dat is het voornaamste. Maar ik had
geen idee, dat hij me zoo zou ontzien.
Kom, meneer Davis! En samen
haastten ze zich de rechtzaal uit.
De bankdirecteur zakte in een stoel
neer en veegde zijn gezicht met een
zakdoek af. De gebeurtenissen volgden
elkaar wel wat snel op, zelfs voor een
schranderen bankdirecteur.
Virginia had de zaalwachters ver
zocht, haar naar de rechtzaal terug
te laten gaan, in verband met het
nieuwe bewijsmateriaal en beloofd rus
tig te zullen zijn. Ze hadden 't toege
staan en nu liep ze langzaam terug en
ging voor in de zaal op een stoel zitten.
Rechter Kent's schitterende oogen,
die hoopvol glansden, lachten in de
hare, en Virginia begon te begrijpen,
dat de nachtmerrie voorbij was. En
zoo bleven ze allen in de stille recht
zaal wachten op Bob's terugkomst.
HOORDSTUK XV.
De zon komt weer door.
Bob rende de straat op met Davis,
den deurwaarder, hijgend achter zich
aan. Verscheidene personen hieven
\erbaasd staan, meenend, dat de jon
geman poogde te ontsnappen. Maar
zoodra ze Boh herkenden glimlachten
ze, en liepen door. 't Was zeker weer
een of andere grap en vroeg of laat zou
iedereen er wel van hooren, dus waar
om er zich verder in te verdiepen
Nu hadden ze de bank bereikt. Davis
was buiten adem van 't loopen, maar
Bob wrong zich door de draaideur en
iiep legelrecht naar het kassiersloket.
Hallo Marlow! riep hij; ik moet
't pakje hebben, dat hier Dinsdag, den
vijftienden, voor Jack Morgan is at-
gegevcn, waar is dat? Geef 't me vlug,
't is heel belangrijk!
Wat? Een pakje voor Morgan?
Hij zhl het wel in ontvangst hebben
genomen, denk ik.
Neen, dat heeft hij juist niet, t
is hier afgegeven, nadat hij weg was,
want hij heeft 't nooit ontvangen, 't
Moet hier ergens zijn!
Maar ik heb 't niet gezien, Bob!
Bob dacht een oogenblik na. Toen
keerde hij zich om, en liep 't kantoor
van den procuratiehouder binnen,
weer gevolgd door den hijgenden
Davis.
fMeneer zoudt U zoo vriendelijk
willen zijn, even iemand naar huis te
sturen? Ik heb het vermiste geld hier
Dinsdag door onzen neger Nicodemus,
laten bezorgen en nu is 't nergens te
vinden. Ik moet nu dien neger hebben;
laat iemand hem zoo gauw mogelijk
halen!
De procuratiehouder was heel ver
baasd, maar stuurde direct een bedien
de naar het woonhuis van den direc
teur. Toen begon hij Bob te ondervra
gen, terwijl Davis in een stoel neerzak
te, om op adem te komen.
Bob wilde graag alles vertellen.
't Zat zoo, ziet U, begon hij.
Tusschen ons gezegd, ik ben in handen
van valsche spelers gevallen, ze heb
ben me voor vijfhonderd dollar opge
licht. Ik ben een hoon, als ik weet hoe,
maar ze deden het, en ik had geen
geld. Toen zelden ze, dat ze er vader
over zouden aanspreken. Bob zweeg
en keek den procuratiehouder met het
hoofd scheef, aan. U was in de kamer,
geloof ik, toen vader me de laatste
keer op het zondaarsbankje riep, om
eens even „vriendschappelijk" met me
te praten, niet waar?
Vijf honderd dollar, hijgde de
procuratiehouder. Jij, aap van een
jongen!
Bob lachte boetvaardig.
Nu dan, ik durfde vader 't geld
niet te vragen en daarom kwam ik hier
en vroeg Morgan om 't me te leenen.
De procuratiehouder werd ernstig.
Wou je zeggen, dat hij jou die
vijfhonderd dollar uit de kas gaf?
Neen, viel Bob hem in de rede.
Hij weigerde, en toen nam ik ze, ter
wijl hij met den rug naar me toestond,
en ging er mee van door.
Wat?
Natuurlijk, ik moest 't geld heb
ben, begrijpt dat niet? En met twee
dagen zou ik het geld van mijn toelage
krijgen, dus eigenlijk leende ik ze.
De beheerder staarde hem aan.
Nu, je bent 't koelbloedigste type,
dat ik ooit zag: Dat noem ik geen lee
nen, dat noem ik stelen!
Bob liet het hoofd hangen.
Dat is het ook, dat zie ik nu in,
gaf hij toe. Maar toen, begrijpt U,
dacht ik dat de bank me wel een be
drag boven mijn saldo zou toestaan.
Maar ik wou het niet vragen, omdat
ik 't juist gedaan had en Vader daar
ook 't noodige over te zeggen had ge
had. Daarom leek dit de eenvoudigste
manier, omdat 't maar om twee dagen
te doen was. Hij klopte den procura
tiehouder vriendschappelijk op den
schouder. Dus 't was geen echt stelen,
voegde hij er triomfantelijk aan toe.
De man wachtte en dacht na. Per
slot zou zijn chef er ook over hooren
en de zaak met Bob uitmaken, verder
was Bob een beschermeling van hem
en hij zag dus geen gegronde reden
om den jongeman onder handen te ne
men. Dus liet hij 't bij de opmerking,
dat Bob in de gevangenis thuis hoor
de en daar wel gauw belanden zou, en
vroeg toen wat er in de rechtzaal voor
gevallen was.
Bob vertelde wat hij wist, en juist
toen hij midden in zijn verhaal was
kwam de bediende terug met den te
genstribbelenden en doodelijk ver
schrikten Nicodemus op sleeptouw.
Maar toen hij Bob zag, werd hij rustig
en nam een houding van beleedigde
onschuld aan, die Bob in een vroolij-
ken lach deed uitbarsten.
Niets scheen in staat Bob's goede
bui te verstoren.
Eerst verklaarde Nicodemus bru
taalweg, dat hij het pakje zooals hem
gezegd was, op den vijftienden had af
gegeven, maar enkele vragen zooals,
hoe laat hij aan de bank was geweest
en wie 't in ontvangst had genomen,
maakten hem zoo in de war, dat hij
eindelijk door de mand viel en heken-
de dat hij op den vijftienden te laat
gekomen was en Bob's pakje pas den
zestienden 'smiddags had afgegeven.
Er bestond toen geen twijfel wie toen
als kassier dienst gedaan had. t Was
Marlow. En hoewel deze volhield, dat
hij zich niets van een pakje herinnerde
en niet geloofde, dat het hij hem was
afgegeven, bleef de neger zoo op zijn
stuk staan dat besloten werd het kan
toor van den kassier te doorzoeken.
Daarop rende Bob het kantoor in en
hij en Marlow doorzochten de kamer,
terwijl de procuratiehouder stond toe
te zien en Bob, tot diens groot ver
maak, scherp in het oog hield.
(Slot volgt.)
De Echo van het Zuiden,
Waahvpscle en Langstraatsehe Conrant,
Gemeenteraad Spraed-Capelle.
Zich verzekeren bi| een
goede maatschappij is een
wijze voorzorgsmaatregel
WIST U DAT EEN HALF MILLIOEN
PERSONEN BIJ DE
VERZEKERD ZIJN
De ..NOORD-BRABAND" betaalde In 1934
circa f 1.500 000 uit aan hare verzekerden
