Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
HET HOOGSTE RECHT
L
BETER SCHILDERWERK
R. Crielaars
V ONTEVREDENHEID
OVER HET
REGEERINGSBELEID,
FEUILLETON
JOQRD BRABAIID"
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen.
EERSTE BLAD.
NUMMER 48.
ZATERDAG 13 JUNI 1936.
59c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs: per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
De toestand wordt er werkelijk niet
duidelijker op.
De Tweede Kamer verwerpt twee
wetsontwerpen, die het crisis-beleid
der regeering nauw raken en deze ver
klaart meteen dat ze dit votum naast
zich neerlegt.
De Kamer, of een groot deel althans,
heeft met deze verwerping zeer zeker
willen uitspreken, dat zij de politiek der
regeering niet goedkeurt. De een bij
deze wetsontwerpen of terzake de aan
passing, de ander om de steunverle
ning, een derde mogelijk om hare hou
ding ten opzichte der industrie, in elk
geval over haar regeeringsbeleid, ter
wijl ook bij de voorstemmers van deze
ontwerpen vele niet-enthousiasten zul
len zijn, doch die maar vast genomen
hebben wat ze krijgen konden of an
deren, b.v. de socialisten, die om rede
nen van tactiek het vastenlasten-ont-
werp vermoedelijk hebben gesteund.
De burgerlijke partijen hebben het
unaniem verworpen en toch verklaart
de regeering dat ze blijven zal en met
een doet ze duidelijk uitkomen, dat van
haar geen vrijwillige devaluatie te ver
wachten is.
We komen dus geenszins verder.
De regeering houdt zich aan haar po
litiek, de deflatie-politiek, die tot dus
verre zeker gefaald heeft, anderen pro-
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch bewerkt
door
J. VAN DER SLUYS.
Nadruk verboden.
42)
Ze vonden niets. Maar toen ze een
plank onder de toonbank leeghaalden,
herinnerde Marlow zich plotseling, dat
er een pakje voor Jackson Morgan
door het loket was afgegeven.
't Was zoo slordig verpakt geweest,
dat hij het ergens op een plank had
neergelegd en het heelemaal vergeten
had. Nu was 't er niet meer.
De vier mannen stonden elkaar aan
te zien. Bob zag er ongerust uit en de
procuratiehouder moest inwendig la
chen om den verdrietigen trek, die in
het jongensachtig gezicht lag. Maar
het was jammer. Hij reconstrueerde
in gedachten de heele geschiedenis en
stelde op het laatst voor, dat ze den
man die iederen avond het gebouw
schoonmaakte en tegelijkertijd nacht
waker was, eens zouden ondervragen.
Ze gingen direct naar het achterste
deel van het gebouw en van daar naar
den kelder. Daar vonden ze hem, maar
hij kon zich niets van een pakje her
inneren. Hij verbrandde alle rommel.
Nee, wacht even. Toen hij op een avond
aan het opruimen was, had hij een
kistje gezien, en langzaam liep de wa
ker op een donkere plaats toe en haal
de een pakje te voorschijn. Bob sprong
op hem toe, rukte het ding uit zijn
pageeren devaluatie en verdere maat
regelen. Vooral de laatste dagen is dit
onderwerp weer danig naar voren ge
komen. Voor de R. K. Studentenver-
eenigingen in congres te Nijmegen,
sprak Dr. Veraart pro, van Sandick
contra, terwijl ook professor Kaag zijn
standpunt nogmaals belichtte.
Wij behoeven werkelijk niet op
nieuw de economische crisis in haar
volle realiteit te beschrijven: iedereen
kent den thans heerschenden noodtoe
stand in het economische en ook in het
sociale leven. En nu mag mr. Trip in
zijn jaarverslag van de Nederlandsche
Bank wel wijzen op een geringe verbe
tering: een grootere stabiliteit en een
voortschrijding naar het evenwicht,
feit is toch dat de huidige situatie on
houdbaar is.
Mr. Trip heeft opnieuw het pleidooi
voor dr. Colijn opgenomen, toen hij in
zijn verslag beweerde, dat Nederland
op den ingeslagen weg moet voortgaan,
maar dan in sneller tempo, terwijl de
overheid ten spoedigste de crisismaat
regelen moet inperken en zoo mogelijk
opheffen, wil zij de zoo noodige aan
passing niet vertragen. Devaluatie
noemde mr. Trip een noodsprong, wel
ke niet dan ten koste van de minst
draagkrachtigen gedaan kan worden.
Met verbazing, om 't niet sterker uit
te drukken, zullen de meeste onderne
mers wel de passage van Trip's betoog
hebben gelezen, waarin deze verwijten
richt aan het bedrijfsleven, dat volgens
hem noodzakelijk moet streven naar
goedkoopere productie, afzet en distri
butie. Alsof al niet genoeg particuliere
hand en zwaaide het in de lucht, waar
door een wolk van stof over den pro
curatiehouder en Davis neerdaalden.
Gevonden, schreeuwde hij. Toen
scheurde hij het gekreukelde papier
er af, trok het kistje open en voelde
erin. Zijn hand hield een bundel bank
biljetten stevig omvat.
Zie je 't Davis? Zie je 't? Hel
geld is er aldoor in geweest!
De oogen van den nachtwaker puil
den haast uit hun kassen en toen het
drietal hem had verlaten en Bob en
Davis weer op weg waren naar het
gerechtsgebouw, liep hij somber den
kelder op en neer, vloekend over de
verloren kans, tot de procuratiehou
der hem een briefje stuurde, om hem
te bedanken, met een vijf dollar biljet.
Bob en Davis stormden de rechtzaal
binnen, Bob zwaaiend met de bank*
biljetten. De jury was van 't wachten
rusteloos geworden, maar de eerstvol
gende oogenblikken beloofden in ieder
geval interessant te worden. Bob liep
de gaanderij door, volkomen ongevoe
lig voor het statige van zijn omgeving
en legde den stapel bankbiljetten voor
rechter Kent neer.
Hier zijn ze, meneer, zei hij. Ze
zijn daar aldoor geweest.
Rechter Kent keek Davis vragend
aan en deze bromde toestemmend. Hij
bevestigde het feit dat het geld ge
vonden was in een pakje, geadresseerd
aan Jackson Morgan en dat aan het
kassiersloket was afgegeven, maar de
rechter wendde zich tot Bob en viel
hem in de rede.
Jongeman, wilt U zoo vriendelijk
zijn te gaan zitten en te wachten tot U
wat gevraagd wordt, zei hij, en Bob
gehoorzaamde.
Rechter Kent richtte zich toen tot
de jury.
Heeren van de jury, begon hij,
initiatieven zijn genomen tot saneering
van bepaalde bedrijfstakken! De re
geering onthield er zich echter van der
gelijke pogingen krachtig te steunen.
Integendeel, zij trok zich vaak terug en
verwaarloosde haar plicht om in te grij
pen, waar de ordeningsmaatregelen,
welke door particulieren werden geno
men, tekort schoten. De toestand ware
op verschillend terrein reeds lang ver
beterd, als de regeering geholpen had.
Bij de algemeene beschouwingen
over het wetsontwerp van de vaste las
ten is het kabinet door de vertegen
woordigers van verschillende fracties
duidelijk te verstaan gegeven, dat dit
wetsontwerp een voorbeeld is van de
slappe en eenzijdige aanpassingspoli
tiek der regeering. De voorzitter van de
katholieke fractie, mr. Goseling, heeft
VERZEKER U BIJ DE
in een forsche redevoering niet alleen
dit gedeelte van het regeeringsbeleid,
maar de geheele politiek van het kabi
net becritiseerd en daarmede een dui
delijk antwoord aan mr. Trip gegeven.
Mr. Goseling toonde aan, dat het aan
passingsbeleid faalde: aanpassing werd
niet bereikt in de staatshuishouding en
niet in het bedrijfsleven (landbouw,
handel, verkeer en industrie). Men
heeft geen evenwicht in de rijksbegroo-
ting kunnen krijgen en de middelenop
brengst verminderde. De spoorwegte
korten en de noodtoestand van de ha
vens te Rotterdam en Amsterdam du
ren voort. De werkeloosheidscijfers
stijgen. De vermindering is paradoxaal
gezichtsbedrog. Dat jeugdige arbeiders
gemakkelijker plaats vinden dan de
ouderen, is het gevolg van een ratio
nalisatie, waartoe de bedrijven door de
deflatie worden gedwongen. Van aan
passing is dan ook geen sprake. De
aarzelende deflatiepolitiek is onaan
vaardbaar, omdat zij devaluatie in den
slechtsten vorm zal brengen. De regee
ring zegt: ,,Ik spreek er niet over; ik
doe het toch niet". Mr. Goseling wilde
er verder niets meer over zeggen, om
dat hij 's lands belang niet zou dienen,
als hij een zaak zou aansnijden, die de
Kamer niet in de hand heeft. ,,Hoe
noodzakelijk devaluatie kan zijn, aldus
spr., zij kan zoo min het herstel bren
gen, als een operatie voor een zieke.
Maar devaluatie en operatie kunnen
wel de voorwaarden voor herstel zijn".
Deze laatste woorden van Mr. Go
seling vertolken zeker de opinie van
een groot volksdeel, dat juist devalua
tie als het beste aanpassingsmiddel ziet
en van muntverzwakking handhaving
van de internationale prijsverhoudin
gen verwacht. Zoo zou het verbroken
evenwicht in den financieelen en eco-
VOOR HINDER GELD
ONDER VOLLE GARANTIE.
VRAAGT PRIJSOPGAAF.
Mr. Schilder
Burg. v. d.Klokkenlaan 91.
nomischen toestand wederom worden
hersteld en de mogelijkheid van uit
breiding der internationale stabilisatie
op lager niveau bestaan.
De tegenstanders van dit standpunt
zeggen, dat zij het wel psychologisch
verklaarbaar vinden, dat men het nu
eens met devaluatie wil probeeren, na
dat alle pogingen om de crisis te be
zweren, faalden. Maar zij achten het
niet verantwoord, dat men tot muntver
zwakking wil overgaan, enkel omdat
de politiek van de regeering niet een
van consequente deflatie is. Zij noe
men devaluatie een daad van willekeur,
die geen waarborgen biedt voor een
rechtvaardige verdeeling van voordee-
len en lasten, omdat de gevolgen niet
kunnen worden overzien en ook aan
export geen hulp zal bieden.
Een en ander is ook weer op den
Nijmeegschen Socialen Studentendag
j.l. Maandag uitvoerig betoogd, zooals
we hierboven zeiden.
Hoe het ook zij, of men voor- of te
genstander van devaluatie is, feit is,
dat ten allerspoedigste gestreefd moet
worden naar het herstel van de wel
vaart, zij het een geleidelijke en be
perkte, want zoo is de toestand zeker
dit is een zeer ongewoon verloop. Niet
temin, wil ik met Uw toestemming den
verdachte verzoeken te vertellen, wat
er op den avond van den vijftienden
gebeurd is en hoe hij er toe kwam, die
valsche boeking te maken.
De juryleden kuchten, hogen of
glimlachten, al naar hun aanleg
eenigszins verlegen en toen richtte
rechter Kent het woord tot Jackson.
Het gezicht dat hij hem toekeerde, was
van een vredige rust en gelukkig maar
toch was er een ironisch lichtje in
zijn oogen.
Verdachte, hernam hij, wilt U
de heeren vertellen, hoe U in deze
eigenaardige hoogst onaangename po
sitie gekomen bent?
Jackson had door de zaal heen Vir
ginia aangezien, en zij had met be
traande gelukkige oogen naar hem ge
keken. Hij hoorde nauwelijks rechter
Kent's woorden, doch keerde zich toen
snel om, zag zijn vader aan, terwijl
een onderdrukt gelach door de recht
zaal klonk om den woordenkeus van
den rechter.
Het was echter doodstil in de zaal,
toen Jackson met zachte stem begon
uit te leggen, hoe hij het geld gemist
had, toen had begrepen, dat Bob het
geleend moest hebben en die boeking
gemaakt, om te voorkomen, dat Bob's
vader er achter zou komen. Maar toen
hij verder vertelde, hoe hij na de ont
dekking gedacht had, dat het beter
voor Bob zou zijn, als hij zelf beken
de en hij, Jackson daarom gezwegen
en zóó de blaam op zich genomen had,
ging er een gemompel van verbazing
door de zaal. De juryleden staarden
hem nieuwsgierig aan, die wijze van
handelen leek hen uitermate onge
rijmd, doch hun blik verried ook be
wondering en achting.
Toen hij alles had verteld, wat hij
wist, werd hij verzocht te wachten,
waarna de rechter Bob verzocht zijn
aandeel in de gebeurtenissen van dien
avond te vertellen.
Bob herhaalde wat hij den procu
ratiehouder reeds meegedeeld had.
Hij gaf openhartig toe, dat hij dooi
valsche spelers was afgezet en dat ze
hem gedreigd hadden zijn schuldbe
kentenis aan zijn vader te laten zien.
De oude heer had hem juist over zijn
spelen gekapitteld en nu had hij 't wil
len vermijden, hem weer lastig te val
len. Toen hij zoover met zijn relaas
gekomen was, ging er een storm van
gelach door de zaal, wat door rechter
Kent werd toegelaten en iedereen
gluurde naar den bankdirecteur, die
op zijn beurt zijn zoon aanstaarde en
daarna weer voor zich keek.
Toen Bob vertelde, dat hij naai
Jackson gegaan was om het geld te
vragen en zich meester had gemaakt
van de vijfhonderd dollar, terwijl de
ander zich even omgekeerd had, ke
ken de heeren van de jury natuurlijk
ernstig en Bob wendde zich tot rech
ter Kent.
Neemt U mij niet kwalijk, me
neer, maar als ik gearresteerd word
en aangeklaagd wegens het leenen van
dat geld, moet ik dan nu alles vertel
len?
Rechter Kent keek den bankdirec
teur aan. De laatste deed zijn uiterste
best om een kwaad gezicht te zetten,
maar Bob's plotselinge naïve omzich
tigheid, nadat hij toch uit zichzelf ge
komen was en bekend had, was te
echt jongensachtig om boos te blijven
en meneer Evans lippen bewogen
krampachtig, zonder dat hij het ver
hinderen kon.
IIk betwijfel ten zeerste of U wel
een gerechtelijk onderzoek te wachten
staat, antwoordde rechter Kent, hoe
wel ik natuurlijk niet beoordeclen kan,
waarover U zich verder te veranwoor-
den zult hebben.
Neen, meneer, antwoordde Bob
met een berouwvollen blik naar zijn
vader en de zaal schudde van 't la
chen. Er is altijd hij iedere rechtzaal
een groote spanning, maar deze zaak
had heel wat meer emotie gebracht,
dan gewoonlijk het geval was. Daar
door kwam het ook dat Bob's komst
een reactie veroorzaakte en men hij
de minste aanleiding in lachen uit
barstte.
Bob legde verder uit dat hij met
twee dagen zijn toelage moest ontvan
gen en dan de vijfhonderd dollar zou
terugbetalen. Daarom had hij gedacht,
dat het geen kwaad kon, het geld mee
te nemen. Deze verklaring werd met
een zekere verbazing ontvangen, maar
daar merkte Bob niets van. Later had
hij bedacht dat Jackson er mogelijk
door in moeilijkheden zou kunnen ko
men, daarom had hij het geld inge
pakt en het teruggestuurd, toen de
eerste de beste trein genomen, om weg
te blijven, totdat die valsche spelers-
geschiedenis uit de voeten zou zijn.
Sindsdien had hij gehoord, dat ze hee
lemaal niet van plan waren geweest,
hun dreigementen ten uitvoer te bren
gen, want dat ze kort na hem de stad
verlaten hadden, 't Was dus vreeselijk
jammer, dat Jackson het geld niet
ontvangen had, omdat er dan niets ge.
beurd zou zijn. Toch veronderstelde
hij, dat het eigenlijk stelen geweest
was, en wat hem betrof, hij zou zeker
iets dergelijks nooit weer doen. Maar
toch wilde hij nog even zeggen, dat hij
nooit van zooiets buitengewoons, als
Jackson voor hem had gedaan ge
hoord had en dat het doodjammer
was, dat hij zoo'n ellende had doorge
maakt.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsebe en Langstraatsche Coorant,
NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN
CONCURREERENDE
TARIEVEN EN VOOR-
DEELIGE VOORWAARDEN