Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen:
„IIOORDBRABAHD"
DE GOUDEN BRUG
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
dl
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen.
EERSTE BLAD.
••'DE MAAT- EN DE STRIJKSTOK.
FEU ILLETON
HET VALSCHE DILEMMA.
De Winteravondcursussen der Rijksschool
voor Leerlooiers en Schoenmakers
te Waalwijk
SUMMER 77.
ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1936.
59c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs: per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELÈN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag et
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
In de pers verscheen dezer dagen
weer eens 'n aardig verhaal over wat
er bij het bestuur onzer gemeenschap
zoo hier en daar aan de maat. en
strijkstok blijft hangen. Dat is niet
weinig. De moraal van den parti
culiertegenover de onwezenlijke fi
guur van „de overheid" is in het
algemeen een zeer eigenaardige.
Dingen, die men zich tegenover z n
medemenschen nooit zou durven
noch willen veroorloven welke
dingen meestal neerkomen op bena-
deelingverworden tot een spor
tief handigheidje, wanneer, «alléén
maar» de gemeente of de provincie
of het rijk de benadeelde is. Zoo
iets is natuurlijk nimmer goed te
praten, maar men voelt het nu een.
maal niet als slecht aan en dóórom
doet men het.
Wie zich z'n militairen diensttijd
herinnert, bewaart zoele gedachten
op eiken regel zijn uitzonderingen
over de manier, waarop hij den
foerier er tusschen heeft genomen
en 'n extra stel sokken of andere
artikelen wist «achterover te druk
ken». Niet-militairen houden zich
soms bezig met het afweeken van
zegels om die een tweeden keer te
gebruiken; ze ontduiken alle moge
lijke vormen van belasting, smok
kelen sigarettenpapier, maken eigen
margarine enz. enz. We doen dat
en voelen er ons niet slechter om;
we beseften het meestal niet, dat een
benadeeling van de overheid ook
een benadeeling is. Wij, belasting
betalers bestelen eigenlijk elkaar.
Als we een stuk grond of wat
ook verkóópen aan de overheid
hoevelen bedingen dan denzelfden
prijs als aan particulieren?
En toch is het in zich een fatale
gedachtengang dat benadeeling van
ROMAN VAN HANNO PLESSEN.
(Nadruk verboden.)
28).
Houdt u alstublieft op met dal
naamgenoot! Daar heb ik nu langza
merhand genoeg van.... Maar als u
het weten wilt: die meneer de musi
cus, die toevallig denzelfden naam
heeft als een eerbare bierbrouwer,
heeft mij wel de eer willen aandoen
een tijdlang mijn gastvrijheid te ge
nieten
Hij heeft dus bij u gewoond?
Ja, maar ruim een half jaar ge
leden heb ik hem eruit gegis
hij weggegaan.
Weet u misschien waarheen?
Nee. en ik ben er ook heele-
maal niet nieuwsgierig naar.
Dank u
Tot uw dienst!
Johanna legt de hoorn op de haak
en haalt diep adem. Dan zet zij haar
hoed op en trekt haar mantel aan.
Het slaat elf uur, als zij voor het
hotel een taxi neemt.
Kirchplatzstraat 16, geeft zij als
doel van den rit op.
De chauffeur herhaalt het vragend.
Johanna knikt. Ja, dat is Munchen
een zedelijk lichaam als «de over
heid» minder erg zou zijn als het
berokkenen van schade aan parti
culieren. Die fatalen gedachtengang
voert van kleine misbruiken tot
groote diefstallen. Die weg is
een zeer gemakkelijke en daarom is
het noodig, in het belang van de
maatschappij in het alge neen én
van het individu, dat naar eventueele
misbruiken wordt gespeurd om ze
te beletten.
Dat gebeurt ook inderdaad in onze
maatschappij. We hebben een Reken
kamer, welke met groote accuratesse
speurt naar de onnoodigheid van
sommige uitgaven. Als ze die on
noodigheid vaststelt, zorgt ze, dat er
maatregelen worden getroffen om
herhaling te voorkomen. Met groote
openhartigheid worden de achter
haalde misbruiken gesignaleerd, ge
publiceerd, aan de kaak gesteld.
Opdat de publieke opinie zal oor-
deelen en veroordeelen, en opdat
anderen van den weg van het mis
bruik worden afgehouden.
Daarom is zulke Rekenkamer,
zulke controle, zulke publicatie een
zegen. Kwaad is kwaad, als het
gebeurt en ómdat het gebeurt. Niet
omdat het aan het licht komt.
Vooral bij crisisinstellingen bleek
het misbruik, bestaande uit heton-
noodig diep graaien in de overheids
kas, ernstig te woeden. De Reken
kamer legde het bloot, dat één or
ganisatie aan koffie, thee en sigaren
in één maand tijds f325 uitgaf. Bij
een der crisiscentrales kostte het
schenken van koffie en thee voor
het personeel met bijkomende on
kosten f 1600 a f1800 per jaar. Deze
versnaperingen werden door ons,
belastingbetalers, bekostigd, zonder
dat wij het wisten natuurlijk.
Een ander euvel betrof de rijwiel
vergoedingen. Het crisis-personeel
Au. Zij herinnert zich het adres
zeer nauwkeurig.
Dat klopt, jazegt de chauf
feur, maar terwijl hij wegrijdt, vraagt
hij zich verbaasd af, wat deze elegante
dame uit het Grand Hotel Grunwald
in dit deel van de stad heeft te zoe
ken.
De Au, in het Zuid-Oosten van
Munchen gelegen in de wijk van den
kleinen, zoo niet van den kleinsten
man.
Smalle straten en steegjes met
kleine grauwe huizen en herbergen,
welke uitzien op troostelooze binnen
plaatsen, grenzende aan den Auer
Muhlbach, welks groenachtig, troebel
water allerlei huisvuil en afval met
zich voert. I)e panden, waarin de ne
ringdoenden gevestigd zijn, toonen een
treffende overeenkomst met de twee
kamers en keuken-woningen, welke
den arbeidersgezinnen hier onderdak
bieden: een paar armzalige winkels in
levensmiddelen, donker en duf, uit
dragerijen en antiquairs, die de, onder
'n dikke laag stof begraven eigendom
men van eens welgestelde ingezetenen
hier aan den man trachten te brengen
en daartusschen door schoenmake
rijen, duistere kroegjes met gerafelde
en verschoten gordijnen voor de lage
vensters, een volksbioscoop, in welker
wormstekige uitstalkasten vergeelde
scène foto's van oude sensatiefilms
het publiek moeten lokken en boven
de lage daken uit als een dreigende
waarschuwing het hooge gebouw
maakte er een soort cultus van
deze vergoedingen aldus de Kamer
waren «vaak noodeloos hoog».
Er waren crisisambtenaren die f200
a f300 rijwielvergoeding per jaar
ontvingen. Nu moet men eens na
gaan, hoeveel een goede fiets tegen
woordig kost, dus hoeveel fietsen
zoo'n ambtenaar van zoo'n vergoe
ding kon koopen. De Kamer heeft
ingegrepen, de vergoedingen zeer
verminderd en daardoor voor het
Rijk f 15.000 per jaar bespaard.»
Sommigen hebben zóózeer hun
geestelijk evenwicht verloren,dat ze
de gedane onthullingen willen laten
getuigen tegen de onvolkomenheid
van ons politiek of maatschappelijk
bestel. Dat is dwaas. Diefstal, ver
duistering, misbruik van vertrouwen,
al zulke dingen komen voort uit
menschelijke onvolkomenheid. Als
we een ander politiek bestel zouden
forceeren, zouden daar de men-
schen in hun karakter niet mee ver
anderen Velen zouden dus blijven
knoeien, als ze hun kans behielden.
Nu mag de Rekenkamer, en ook
van hel paleis van justitie aan het
Mariahilfplein.
Johanna neemt dit veranderde beeld
van een mooie, haar slechts van de
lichtzijde bekende stad in zich op met
een kalmte, die haar nu den gehee-
len dag niet meer verlaat. Zij leest de
verschillende naambordjes en waar
schuwt den chauffeur nog juist op tijd
voor nummer 16 van de Kirschplatz-
straat den hoek om te slaan en te
stoppen.
Hier stapt zij uit om zich naar de
woning van Emma Koch te begeven.
Zij handelt in een soort trance toe
stand, als zij de schel in beweging
brengt, welke naast de vervelooze deur
met het kartonnen naambordje Emma
Koch Verstelnaaister is aange
bracht.
Zij belt eenmaal, tweemaal, drie
maal. Tevergeefs.
Tenslotte opent ze de deur van de,
tegenover die van Emma Koch liggen
de woning. Een vrouw, de typische
buurvrouw in dit inillieu, steekt haar
hoofd naar buiten en gluurt nieuws
gierig naar de elegante, hier wel al
lerminst op haar plaatst zijnde ver
schijning. En zonder op een vraag van
Johanna te wachten, geeft zij onmid
dellijk uit eigener beweging de noo-
dige opheldering:
Juffrouw Koch is boodschappen
doen. Ze is al een half uur geleden
weg gegaan, zoodat ze wel gauw terug
zal zijn, maar als u niet kunt wachten,
wil ik de boodschap wel aannemen..
u en wij en de krant b.v. vast
stellen, óf er geknoeid wordt en in
welke mate. Dat zal meerder ge
knoei kunnen voorkomen. Er is
echter óók een politiek en maat
schappelijk bestel denkbaar, waarbij
het als verraad» aan den staat of
aan de politieke machthebbers zou
worden uitgelegd, als men misstan
den zou durven aanwijzen, maat
regelen daartegen zou durven ver
langen, kortom: wanneer men
een eigen meening en critiek zou
durven hebben.
Zulk politiek bestel moet een eldo
rado voor knoeiers zijn.
Het zou geen gelegenheid laten
»oor verhaaltjes in de krant over
uitwassen en dezer onderdrukking.
Bij zulk een bestel zou naast de
schatkist de doofpot staan.
Er zijn groepen, die ons stellen
voor de keuze communisme óf
fascisme. Maar dit is een valsch
dilemma. »De Nederlander» geeft
dit duidelijk aan, als't blad schrijft:
»Er kan geen sprake zijn van een
keuze tusschen communisme en
fascisme. Reeds hierom niet, omdat
deze beide stroomingen onderling
geen tegenstelling vormen. Zij hebben
immers dezen wezenstrek gemeen,
dat zij beide staatsalmacht, de dicta
tuur van een kleine groep regeerders
voorop stellen.
Beide stroomingen, communisme
zoowel als nationaal-socialisme of
fascisme, ontkennen het recht van
den onderdaan op vrije meenings-
uiting, vergadering- en vereenigings-
vrijheid, vrijheid van drukpers.
Beide stroomingen ook bestrijden
metterdaad diegenen, die van af
wijkende gevoelens of opvattingen
blijk geven.
Beide stroomingen ook verzetten
zich tegen de Christelijke Kerk. Het
communisme omdat het de gods
dienstalszoodanig wil uitbannen, het
nationaal-socialisme zoodra de kerk
of de individueele geloovige zich
tegen eenige Staatsopvatting verzpt
omdat de Christenplicht daartegen
in opstand koml.
Stroomingen, die in zoovele prin-
cipieele punten identiek zijn, kunnen
nimmer als principieele tegenstellin
gen ten tooneele worden gevoerd.»
BEGINNEN WEER 1 OCTOB ER AS.
Aangifte aan de school op Maandag 28 September van 7—8
uur voor de Meisjes en op Dinsdag 29 en Woensdag 30
September van 7-8 uur voor de Jongens.
Gegeven worden cursussen in alle onderdeelen van de schoen,
fabricage en een cursus in het kleuren van leder aan de
Looierij-afdeeling.
De Directeur,
VAN DER WAERDEN.
Dat is heel vriendelijk van u,
antwoordt Johanna tegemoetkomend.
De buurvrouw, eenmaal opgewon
den als een uurwerk, bespaart haar
de moeite van eventueele nadere in-,
formaties en terwijl zij spreekt, komt
zij geheel naar buiten.
O, dat is heel geen moeite....
je moet elkaar een beetje helpen, voor
al tegenwoordig en juffrouw Koch
heeft het toch al niet zoo gemakke
lijk
Die werkt dag en nacht en toch
mankeert er niet zóóveel aan.... En
dan zoo'n pech -als 't goeie inensch
heeft met d'r commensaals.... Ver
leden jaar is er al eens een zonder be
talen tusschenuit gegaan en nou pas
weer eenEen heele meneer leek
liet en juffrouw Koch had waarachtig
nog een piano voor hem aangeschaft
ook, wel niet zoo'n heele mooie, twee-
dehandsch natuurlijk, maar voor ons
mcnschen kost zoo'n ding toch nog
altijd handen vol geld.... Ja, zegt u
nou zelf
Onbekommerd en ongevraagd ra
telt de buurvrouw, die nog tot de
soort der goedmoedigen behoort, door.
Zij heeft geen enkel geheim voor de
onbekende dame, in wie zij een be
langstellende toehoordster vermoedt
en die weerloos aan haar kletspraat
jes is overgeleverd. Eerst een door
dringende lucht van overgekookte
melk verlost haar van deze plaag.
Met een verschrikt Hemel, m'n
melkverdwijnt de vrouw en met een
smak valt de deur achter haar in het
slot.
Johanna maakt haastig van deze
gelegenheid gebruik om hel huis te
verlaten. Zij weet voorloopig genoeg.
Diep de buitenlucht inademend, blijft
zij op den stoep nog even staan.
Uit een kleinen boekwinkel aan den
overkant, aan welks voorgevel een
ouderwetsch uithangbord met de
woorden
MAXIMILIAN GOLL
ANTIQUAIR
hangt, komt een vrouw. Een stijve
vormlooze vrouw. Haar grauw, onver
zorgd haar en de vale, van veel huis
werk getuigende gelaatskleur doen
haar ouder lijken dan zij waarschijn
lijk in werkelijkheid is. Een verbeten
trek om den ingevallen mond draagt
daartoe trouwens in niet geringe mate
bij. Misschien is die mond eens mooi
geweest, toen zijn bezitster nog jong
was en vroolijk kon lachen. Datzelfde
geldt voor de vermoeide, doffe oogen,
die onder lichte wimpers en wenk
brauwen hun omgeving zonder eenige
belangstelling opnemen. De vrouw
draagt een goedkoope, grijze mantel,
die op de naden glimt en met een, in
de dierenwereld onbekende bontsoort
aan de kraag en mouwen is afgezet.
Over haar linkerarm hangt een bood-
schappentasch van gevlochten riet,
een zgn. karbies, waarin tusschen een
paar weinig belovende, in krantenpa
pier gewikkelde pakjes duidelijk een
roode kool te onderscheiden is.
H. L
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsclic en Langstraatsche Courant»
Zich verzekeren bij een
goede maatschappij is een
wijze voorzorgsmaatregel
WIST U DAT EEN HALF MILLIOEN
PERSONEN BIJ DE
VERZEKERD ZIJN
De „NOORD-BRABAND" betaalde in 1935
circa f 1.500.000 uit aan hare verzekerden