I
es
19-
DANIËL DONKERS
Buitenlandsch Nieuws.
Zaterdag 26 September 1936. No. 77.
De Echo van het Zuiden.
Tweede Blad.
IE
M"
}NS
OP UNIVERSITEITS-Z0NDA6.
Wv Rechterarm
ER
WWIT
ENKB
BBEN
E BE
)NDB
EELINC
ALV
De R.K. Universiteit of'n VoortgezetOffer
Namens het Centraal Kath. Uni
versiteitscomité ontvingen wij van
de hand van Mgr. Dr. van Gils
onder bovenstaand opschrift een
artikel, waaraan wij het volgende
ontleenen
Trokken de Kruisvaarders uit om
het Graf des Heeren uit de handen
der ongeloovigen te ontweldigen,
onze taak is verhevener. Wij toch
moeten trachten, ieder naar mate
zijner kracht, den levenden Christus
aan de maatschappij terug te schen
ken.
Zeker geen gemakkelijke taak,
want, zien wij niet allerwegen de
grondslagen der christelijke maat
schappij bestookt? de Kerk van
Christus gehoond en vervolgd?
Den levenden Christus aan de
Maatschappij teruggeven. Hem doen
kennen, Hem uitdragen op de edelste
en hoogste wijze, dat geschiedt door
't Apostolaat des Gerstesdoor de
beoefening der wetenschap aan de
Katholieke Universiteit.
Apostel zijn is een hooge taak
vervullen.
In den volsten zin des woords
was Christus zelf apostel: Hij werd
door zijn Vader tot heil der wereld
gezonden.
Wij nu hebben 't geluk in dat
apostolaat te deelen, omdat wij door
gebed en aalmoes 't hooge geestelijke
werk der Katholieke wetenschap in
Nederland mogelijk maken.
Wel opbeurend is de gedachte
mee te kunnen werktn aan de uit.
breiding van 't Godsrijk door ons
gebed en onze stoffelijke gave maar
wij hebben ook een verantwoorde
lijkheid wij Katholiek volk van
Nederlandgeestelijken en leeken.
In 'n belangrijke rede, getiteld
«Waarom een eigen Universiteit
heeft professor Slijpen het antwoord
gegevenniet op de eerste plaats
omdat een eigen universiteit politiek
voordeel brengt, niet omdat de Bis
schoppen zulks verlangen, niet om
de wetenschap zelve, niet uit zede
lijkheidsoverwegingen, maar het
eigenlijk motief is de eer en de ver
heerlijking van den Heer onzen God,
door de wetenschap.
Willen wij onze katholieke levens
beschouwing aan de wereld doen
kennen, ja er zelf in bevestigd wor
den, dan is in onze dagen een
Katholieke Universiteit, meer dan
welke andere instelling van onder
wijs, volstrekt noodig.
Nu is 't echter een wondere zaak,
dat in ons huidige vrij en vrijgevig
Nederland 't oprichten van scholen,
waarin kinderen, knapen en meisjes,
in onze katholieke beginselen wor
den onderwezen, niet buitensporig
moeilijk is, althans veel gem.akke
lijker dan waar ter wereld ook dat
er financieele gelijkstelling bestaat
voor het lager onderwijs en 'n dege
lijke subsidieregeling voor 't gym
nasiaal en middelbaar onderwijs,
doch dat de poort gegrendeld blijft
waar 't geldt ook onze levensbe
schouwing aan de Universiteiten, als
medegerechtigden bij de verdeeling
der Staatsgelden, te doen optreden.
Waar de loodzware lasten voor
de lagere scholen en die van voor
bereidend hooger en middelbaar
onderwijs ons van de schouders zijn
genomen, moeten wij als katholieke
volksgemeenschap des te krachtigèr
ijveren voor ons katholiek hooger
onderwijs. Niet het minst tot onze
onderwijzende congregaties moge ik
de bede richten de katholieke Uni
versiteit te Nijmegen en de R.K.
Economische Hoogeschool teTilburg
naar vermogen te gedenken. Wat
toch daar (en ook aan de R.K. Leer
gangen) wordt geleeraard, dringt
binnen eenigen tijd tot de kweek
scholen door en gaat van daar weer
naar U. L. O. en L O. Daargelaten
nog 'lat de kweekscholen niet zelden
rechtstreeks genieten van het onder
wijs aan die instellingen. Dit geldt in
nog sterkere mate voor Lycea, Hoo-
gere Burgerscholen en Handels
scholen.
Komt het ten onzent tot een
»noodgemeenschap« dt r wetenschap,
dan zijn helaas de eerst-betrokkenen
bij die »noodgemeenschap« onze
instellingen van hooger onderwijs:
de Nijmeegsche Universiteit en de
Tilburgsche Economische Hooge
school. Aan beide wegens kloeke
prestaties met bekrompen middelen,
een woord van hulde en dank.
Wij moeten werken, ja zwoegen
voor 'n eigen Katholieke universiteit
n.l. om de zaken daar te bestu
deeren »>sub specie aeternitatis«,
onder de belichting der eeuwigheid.
'k Moge hier een bijzonder woord
van hulde en aansporing richten
tot de werkers die met den bedelnap
rondgaan, straat aan straat, huis
aan huis.
De Katholieken hebben hier een
eeuwenoude traditie op te houden,
want de Katholieke Kerk was sinds
eeuwen de verdedigster der weten
schap.
'k Moge dan den raad van wijlen
den Nederlandschen Kardinaal Z.
Em. van Rossum »studeeren en
na beëndiging der academische
studiën blijven studeeren«, herhalen
en eindigen met het beteekenisvolle
woord van wijlen den pauselijken
nuntius Mgr. Schioppa»Mede
arbeiden aan de verbreiding der
katholieke wetenschap is de hoogste
godsdienstige en sociale zending«,
Gods zegen ruste op onze Uni
versiteit 1
i Huis
ren c
rijdaf
steed
AAL:
i
alwijk
rijk
XVI.
„Hè, gelukkig, daar komt-ie!" zei
ze, toen ze hem eindelijk uit de werk
plaats in de gang hoorde komen.
Maar wat was dat? Hij ging niet de
trap op. De deur naar de tuin werd
geopend. Hij zou toch niet bij zó'n
weer naar buiten gaan? Dat was
immers niet denkbaar. Wat zou die
stakker daar willen?
Nog een poosje zat ze te luisteren.
Ze had een drukke dag gehad. Ze was
inoe. De regen gutste door en
het was of die voor haar een wiege
lied zong. Zachtjes liet ze zich even
achterover leunen en, zonder dat ze
het wilde, was ze ingeslapen. Haar re
gelmatig ademhalen verkondigde de
gezonde slaap.
Buurman, de kleermaker, die wat
last van asthma had, was bij dit weer
wat later naar bed gegaan als anders.
Toen het onweer w7as overgegaan in
deze stortbui, had hij de naald in het
kussen gestoken en zijn slaapkamer
opgezocht; die lag net tegenover de
tuin van Daniël Donkers. Een half
uur geleden had hij het licht uitgebla
zen en nog lag hij met zijn vrouw te
luisteren naar de stromende regen
buiten.
„Hoest toch niet zo, Hendrik Jan!"
zei zijn dikke vrouw naast hem.
„Ja, ja, Triene, je hebt goed praten.
Als ik jou longen had, zou ik het ook
wel niet doen. Hoor toch eens wat die
regen klettert!"
Op dit ogenblik hoorden beiden de
achterdeur van het kuipershuis open-
klinken en bekende stappen door de
tuin draven.
„Nou stil 'ns. Wel heb ik van in'n
leven!" riep de vrouw van den kleer
maker, „daar geloof ik, dat de oude
Donkers nog een wandeling wil gaan
maken".
„Och, laat 'm", zei de kleermaker en
hoestte verder.
„Nee, dat zal niet gaan! Wat mot
dat betekenen?" Meteen was de vrouw
al met beide benen tegelijk uit bed
gesprongen. Ze ging voor het raam
staan en probeerde met haar ogen de
duisternis te doorhoren.
„Ik geloof", zei ze, „dat-ie daar door
de aardappelen loopt. Die moesten
trouwens ook al lang in de kelder
wezen! Wat zou-d-ie daar moeten?"
De man in bed antwoordde niet.
Maar op hetzelfde ogenblik klonken
er door het geraas van het weer een
paar verstaanbare geluiden uit de
tuin van hun buurman naar boven
Pietje! M'n Pietje!" hoorden ze hem
smekend roepen. Dan hoorden ze niets
meer, door het lawaai van de neer
stromende regen. Even later weer een
jammerend geschrei, zodat de door
het hoesten uitgeputte kleermaker
rechtop in de kussens ging zitten.
„Stil toch 'ns!" riep de vrouw en
drukte haar hoofd nog vaster tegen de
ruiten.
„Triene!" riep de man weer, „dat
was de ou'e Donkers! Zou'en we 'm
moeten helpen As ik in dat weer bui
ten was, haalde ik me de dood op de
hals".
DE MOEILIJKHEDEN IN
FRANKRIJK.
Een aantal chocoladefabrieken en
banketbakkerijen in de buurt van Pa
rijs en in die stad zelf, worden bezet
gehouden door ongeveer 70U0 arbei
ders, in verband met een geschil over
de toepassing van de collectieve ar
beidsovereenkomst. Er zijn besprekin
gen gaande tusschen de werkgevers
en de arbeiders, die de hoop zouden
wettigen, dat een einde van dit con
flict spoedig te bereiken zal zijn.
Afgevaardigden van de werkgevers
en de arbeiders in de textielindustrie
te Rijssel hebben gisteren het plan
voor de collectieve arbeidsovereen
komst, die Vrijdag geteekend zal wor
den, goedgekeurd.
TITULESCU'S TOESTAND.
Naar uit Innsbruck wordt gemeld,
heeft prof. Breitner, die naar 't ziek
bed van Titulescu is ontboden en de
eerste bloedtransfusie heeft verricht,
verklaard, dat de Roemeensche staats
man niet het slachtoffer van een po
ging tot vergiftiging is geworden.
Titulescu lijdt aan moeras-bloed-
armoede, een ziekte, die uiterst ge
vaarlijk en zeer moeilijk te genezen is.
Inmiddels is een verbeterfng in den
toestand van den oud-minister inge
treden.
DE BURGEROORLOG IN SPANJE.
Het Alcazar nog niet geval
len. Wil Azana den strijd
opgeven. Een kellner ver
overt 3 dorpen.
De positie van de belegerde nalio-
nalen in het Alcazar is sinds Dinsdag
ongewijzigd gebleven, ondanks de be
richten van het agentschap Fabra,
waarin sprake was van een bezetting
van de puinen der vesting door de
volksfronttroepen.
Boven het fort zijn met behulp van
vliegtuigen biljetten uitgeworpen
waarin den belegerden medegedeeld
wordt, dat binnen 48 uur een aanval
zal worden ontketend om hen te ont
zetten.
Inmiddels zet de colonne van gene
raal Jague den opmarsch naar Toledo
voort. De stad Tor rij os werd reeds
door de nationale troepen bezet.
Hoe zwak de positie der rooden is,
blijkt uit het besluit van president
Azana om den strijd op te geven.
Largo Caballero heeft zich daarte
gen echter met beslistheid verzet, daar
hij van oordeel is, dat de regeering
over voldoende middelen beschikt om
den oorlog voort te zetten.
Voorts zou het kabinet besloten heb
ben tot de vorming van een geregeld
volksleger, waardoor de militaire ac
tie sterk gecentraliseerd wordt.
De volksfrontpartijen hebben reeds
een manifest verspreid, waarin alle
„lichamelijk gezonde burgers" worden
opgeroepen naar het front te gaan en
te helpen de „militaire verraders" te
overwinnen.
De levensmiddelenvoorziening der
volksfrontmilities aan het front stuit
op groote moeilijkheden.
Bij de inneming van Maqueda zou
den de rooden 900 dooden op 't slag
veld achtergelaten hebben.
Een aardig verhaaltje wordt uit
Londen gemeld.
Bij den strijd aan het Talavero-
front zijn drie dorpen door één kell
ner veroverd.
Een luitenant der rechtschen wilde
Triene wachtte lnng met antwoor
den. Nog een paar maal hadden ze
horen roepen, toen was het stil ge
worden.
„Och", zei ze toen, „laat 'm; zulke
zonderlingen kunnen meer verdragen
als jij. Wat wil-d-ie ook met die vo
gel in de tuin 's-nachts?"
Daarop kroop ze weer onder de de
kens. De kerktoren liet zijn elf slagen
horen. Het duurde niet erg lang meer,
of de beide knorrepotten snurkten te
vreden.
De volgende dag ging het gerucht,
dat de vorige avond Daniël Donkers'
vogel gevlogen was. Hij was in de
donkere regennacht door zijn aard
appelveld gelopen, had bij iedere struik
gezocht, maar van het diertje geen
spoor kunnen vinden.
's Middags moest de hele stad
lachen, toen zelfs de omroeper rond
ging, met zijn stok op het koperen
bekken sloeg en A'oor ieder, die het
horen wilde uitriep: „Gisteravond is
de goudvink van Daniel Donkers weg
gevlogen. Het diertje zingt op kunst
zinnige wijze de melodie van: „Wat
pikt er tegen 't vensterglas". Degene,
die het terug bezorgt, kan op een
grote beloning rekenen".
„Warempel", zeiden sommigen,
„dat is het werk van die Rika There-
bint, die wil er 'n paar zilverstukken
aan wagen, om den ouden man gerust
te stellen".
En dat hadden ze goed gedacht. Juf
fer Rika's werk was die omroep ge
weest, maarhet vogeltje kwam
niet meer terug. De omroeper trok
zich van die lachende gezichten van
die mensen niets aan. Als ze hem maar
betaalden
„Ja, ja," zei hij tegen Rika, toen zij
hem uitbetaalde en vertelde, dat het
hele omroepen niets geholpen had,
„as 't nou nog een kat of een k'nijntje
was geweest, dan zou ik d'r niks van
zeggen; maar zo'n vogel met staart en
vleugels,die kun je eigenlijk
niet omroepen". Juffrouw Therebint
stond hierover nog na te denken, toen
de omroeper na beleefde groet al lang
weer weg was.
Nog eenmaal doorzocht ze met den
ouden Daniël elk plekje in het huis en
in de tuin. Maar niets was er, dat aan
het vogeltje herinnerde dan het lege
kooitje, dat met zijn openstaand
deurtje de werkplaats nóg eenzamer
maakte.
Dat Slijm moet van Uw Borst
Hoest-Griep-Bronchitis-Asthma
Verhoog
Verlaagde pryzen_/i
Dc oude man was na al het ver
geefse zoeken totaal op; juller Rika
probeerde hem met wat eronica-
druppels, die ze nog van haar gravin
had, weer wat op te monteren. Daniël
schudde echter langzaam het grijze
hoofd: „Dank je wel, beste juffrouw.
Het is nou eenmaal niet anders. Voor
mij zijn de aardse vreugden voorbij".
Na die tijd zat hij voor het raam en
keek naar de blauwe lucht, alsof hij
daar zocht de Poort der Eeuwigheid.
Van dit ogenblik wordt de geschie
denis van Daniël Donkers donkerdei
en donkerder. Hij werd van dag tot
dag al zonderlinger en zonderlinger.
Het gevoel van allen verlaten te zijn
werd té veel voor zijn oude hoofd. De
goede juffrouw Therebint sloeg hem
met grote bezorgdheid gade. „Als dat
maar goed afloopt", zei ze meer dan
eens bij zichzelf.
En zo kon het volgende gebeuren.
Op een middag in September liet de
zon haar herfstkleurige stralen vallen
op de bruine dakpannen van ons
stadje. Een troepje van ongeveer twin
tig opgeschoten jongens trok door "de
straten, in plechtige optocht schijn
baar ging het verder. Slechts zelden
werd er een woord gefluisterd, in
kleine draf ging het voorwaarts. Niets
anders dan het geluid van schoenen
of klompen werd er gehoord. Onder
weg werd de stoet nog telkens wat
groter. Hier en daar kwam er nog één
uit een huis te voorschijn en sloot zich
bij de troep aan. Ze wisten dan nog
wel niet, wat er ging gebeuren, maar
al dravende er achteraan, kwamen ze
er na enige vragen wel achter.
„Wat is er toch aan de hand?"
vroeg net een kleine dikke jongen, die
zich bij de anderen aansloot.
„O, Jö, daar wil d'r zich één ver
drinken?'"
„Je bent niet lekker, jijVerdrin
ken! Wie doet dat nou?
„Nou, as-ie 't dan zelf gezeit het!
Wordt vervolgd.
Oplossing
raadsels van de vorige week.
Verborgen plaatsnamen:
Venlo. Weert. Standaardbuiten.
Omdat het voor hem te ver is om
achterom te lopen.
Omdat hij z'n liedje van buiten kent.
zich na de bezetting van Los Santos
met zijn mannen juist op marsch be
geven naar een naburig dorp, toen hij
eensklaps werd aangesproken door 'n
kellner, die hem vroeg of het inder
daad in zijn bedoeling lag, zijn dorp
aan te vallen.
Natuurlijk, gaf de officier ten ant
woord. De kellner stelde daarop voor,
het dorp liever zonder bloedvergieten
in te nemen; hij zou het zaakje wel
klaarspelen. De luitenant ging op het
voorstel in en inderdaad keerde de
kellner een paar uur later terug. Hij
was nu gewapend met een ouder-
wetsch geweer en werd ter zijde ge
staan door vijf dorpelingen, uitgerust
met oude pistolen. Voor het groepje
uit marcheerde als gevangene 't heele
dorpsbestuur. De kellner had zijn
mededorpelingen er van overtuigd,
dat het verstandiger was, B. en W.
uit te leveren, dan zich aan een be
schieting hloot te stellen.
Op dezelfde wijze speelde de kellner
dien zelfden middag nog twee dorpen
in handen der rechtschen.
Een ondier.
Die het laatste lacht, lacht het beste.
Nieuwe bezems vegen schoon.
Laat nimmer iets tot morgen staan.
Dat heden dient te zijn gedaan.
NIEUWE RAADSELS.
1.
Het geheel bestaat uit 42 letters en
is een spreekwoord.
37, 30, 13, 24, 40, 7, 25, (i, 23, 8 is een
luchtschip.
2, 36, 20, 14, 17, 21, 42, 9, 40 stil.
4, 5, 12, 18, 35 brandweer.
26 38 28 9 10 29 35 grote kast.
15, 19, 34, 1, 29, 8 vuurwapen.
22 16 21 9 niet lelijk.
31, 38, 3, 33, 27, 8, 6 maand v. 't jaar.
2.
Het geheel bestaat uit 50 letters en
vormt een spreekwoord.
15, 34, 26, 31, 34, 1, 25, 27, 36 kamerlid.
7, 19, 12, 8, 11, 31, 2, 3, 16 maakt macht.
14, 33, 42, 13, 40 is een getal.
43, 28, 13, 22, 47, 32 raar.
21, 4, 23, 29, 31, 15, 34, 17, 38, 46,
48, 39 stoomschepen.
15, 6, 9, 41, 24, 30, 31, 37, 44, 20 wagon.
42, 5, 10, 35, 16 niet klein.
18, 45, 49, 50, 49, 40 terug gaan.
3.
Het geheel bestaal uit 50 letters en
is een spreekwoord.
6, 31, 48, 17, 33, 11, 21, 22, 14 toespijs
15, 26, 8, 10, 16, 19, 24, 27, 36 vlugge
reisgelegenheid.
20, 27, 23, 18, 34, 47, 48, 9, 28, 10
min soort volk
45, 32, 47, 19, 29, 41, 42, 28, 10
gezellig vermaak.
1, 38, 17, 3 warm, of niet koud.
30, 2, 49, 33, 41, 4, 5, 37, 49, 50
heide kanten.
39, 43, 14, 40, 46, 15, 12, 13, 32, 42
geleerdheid.
(of uw rechter-richting-
aanwijzer) steekt u na
tuurlijk altoos tijdig uit,
voor u een bocht naar
rechts neemt. U weet
zeker wel, wat tijdig be-
teekent? (vóór u de
bocht ingaat I)
TUK
DOOR
JAN DE JONGE.
verwijderd worden. Zeker is het
dat Gij vannacht minder benauwd 1
zult zijn, indien Gij vandaag Akker's
Abdijsiroop neemt. Uw ademhalings
organen worden dan bevrijd van do
slijm die daar vastzit. Zonder moeite,
zonder pijn wordt Gij dan Uw be
nauwdheid of beklemming de baas.
In ongelooflijk korten tijd werkt Ab
dijsiroop zuiverend, verzachtend en
genezend. Morgen kunt Gij U reeds
een ander mensch gevoelen. Door
haar bijzondere samenstelling hèt
geneesmiddel bij aandoeningen als»
AKKER'
Nlr.ilW
