Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. DE GOUDEN BRUG „IIOORDBRABAID" Dit nummer bestaat uit Drie Bladen. EERSTE BLAD. ia:: VOLKSVERGIF». FE UILLETON RONDOM DE PRIJSOPDRIJVING EN DEVALUATIE-WINST. DE MODERNE TECHNIEK. Het „gevaar" dreigt nog steeds. i en pjUMMER 85. ZATERDAG 24 OCTOBER 1936. 59c JAARGANG. :ten nde 10- van Ge- 3op, iter, nes i V aen Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag e| Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Al heeft de gewone mensch in de sleur van het dagelijksche leven weinig tijd over om iets aan zijn ontwikkeling te doen, vaak vindt hij toch wel den tijd om even naar een of andere lezing, welke door de radio wordt uitgezon den, te luisteren. Ongetwijfeld zullen de uitzendingen van de Radio-Volks- Universiteit (R.V.U.) door een groot aantal Nederlanders worden gevolgd. Wanneer deze luisteraars maar al len over de noodige ontwikkeling op prineipieelen grondslag beschikten, zouden zij al ras bemerkt hebben, dat de colleges, welke de R.V.U. voor het volk geeft, door den geloovigen mensch niet altijd fnogen en kunnen aan hoord worden. Zoo is er bijvoorbeeld Dinsdagna- iddag een lezing gehouden over bet jéluk: een ethisch onderwerp, waar over door talrijke philosophen geheel van elkaar verschillende theoriën zijn ipgezel. Dat de luisteraars de stelsels moes ten slikken van den zooals de spre ker zeide „genialen psycholoog Freud en den overgenialen philosoof Hegel", is o.i. een sprekend staaltje van volksvergiftiging. Het is natuurlijk ondoenlijk even in het kort uiteen te zetten, welke wijs- geerige stelsels deze „geniale" heeren ingang hebben doen vinden, maar bet komt ons toch gewenscht voor enkele van hun verfoeilijke theoriën te om schrijven. De psycho-analyst Freud beschouwt het zieleleven van den mensch als een mechanisme en; erkent dus niet den geest, welke de stof beheerschen moet. Hegel is een pantheïst (alles is God) cn leert, dat de ziel een openbarings vorm der Goddelijke zelfstandigheid is. Dit wil deze philosoof, die notabene niet het bestaan erkent van absolute ROMAN VAN HANNO PLESSEN. (Nadruk verboden.) 36. De echo der bergen weerkaatst het gebeier van de klokken, die 't nieuwe jaar inluiden Sylvester, denkt Renate en zij glimlacht weemoedig. De hond wordt plotseling onrustig. Hij blaft kort, blijft eensklaps stok stijf staan en snuffelt met de neus in den wind om dan met een paar spron gen in het bosch te verdwijnen. Van daar dringt opnieuw herhaald geblaf tot Renate, die het dier met stijgende belangstelling heeft gadegeslagen, door. Terwijl zij nog besluiteloos over legt, komt Bella reeds uit het bosch tevoorschijn; zij loopt op Renate toe en trekt haar bij den mantel mee. Daarbij ligt in de verstandige honden- oogen een onmiskenbaar dringend verzoek haar te volgen Ja, zegt Renate, terwijl zij de dog bij den halsband neemt en zich door haar laat leiden Eenige minuten later staat zij tegen over Sylvester Vonberg, die met ge sloten oogen languit op den grond 'jgt. In het vale licht van de maan lijkt zijn gelaat nog bleeker dan het waarheden, als een waarheid verkon digen. Om een meer begrijpelijk voorbeeld te noemen: de theorieën van Hegel werden door Marx, den grondlegger van het socialisme, geprezen en toe gepast op het materialistisch systeem van het klassenstrijdstelsel. Wij die weten waar het eene ware geluk te vinden is, leggen ons oor niet te luisteren naar de theorieën van 'n Freud en een Hegel. En ten slotte moge er met nadruk op gewezen, dat men voorzichtig zij met (le theorieën die dikwijls door de radio ons worden voorgezet, waar nog steeds aan de Dageraad-Godlooche- naars het woord wordt gelaten. Wij allen worden opgeroepen tot den strijd tegen de Godloochenaars, legen het communisme, tegen den steeds driester wordenden phalanx die geloof, christelijk leven en beschaving belagen, maar als men anderzijds de heeren gelegenheid blijft geven hun verderfelijke theorieën door de radio de wereld in te zenden en bet volk en vooral de jeugd, te vergiftigen, dan zal deze goede strijd ernstig worden gehandicapt en wordt 't dus ten hoog- sten tijd dat daaraan paal en perk worde gesteld en dat boe eerder hoe beter. Een winkeliertje uit het dorpje Wij he stond voor den kantonrechter te Deventer terecht, verdacht van over treding van de wet tegen onwettige prijsopdrijving. De man had knotten koordwol met 5 ct. per knot verhoogd. Het kwam vast te staan, dat ook zijn inkoopsprijzen waren verhoogd en daarom waren de winkeliers overeen- in werkelijkheid is Een doode, denkt Renate. In een eerste opwelling van schrik en afgrij zen doet zij instinctief een stap ach terwaarts. De dog echter blaft weder om, kort en scherp. Het klinkt als een aanmoediging. Zij duwt haar kop tegen het gelaat van den man en be gint dit, eerst «aarzelend, maar gaan deweg sneller en systematisch met haar vochtige warme tong te stree- len. Bella, bravo hond, zegt Renate zachtjes, bijna beschaamd, terwijl ook zij zich nu over den verongelukte heenbuigt. Dan ziet ze, hoe uit diens half ge- openden mond een lichte, fijne damp in de koude lucht stijgt. Nog ademt de man! Hier in de sneeuw in te sla pen, zou zeker zijn einde hebben be- teekend, als de hond hem niet ont dekt had. Snel overlegt Renate, wat haar te doen staat en even snel gaat zij tot handelen over. Zij tilt het hoofd van den man wat op, knoopt zijn skipak open en mas seert zijn borst. Daarna knielt zij bij hem neer en begint zijn armen regel matig op en neer te bewegen om de ademhaling te bevorderen. Spoedig moet zij echter erkennen, dat het on mogelijk is haar Samaritaan werk hier ter plaatse te voleindigen. Zij taxeert den afstand tot haar woning. Het moet gaan, denkt ze en zich daarna tot den hond wendend, be veelt ze luid gekomen om ook zelf iets meer le vragen. Dat mocht niet, zei de ambtenaar van hel O.M. „Dit is nou een voor beeld zoo betoogde hij van hoe het niet moet". Hij eischte 25. boete. En de kantonrechter maakte de opmerking, „dat verdachte zijn ouden voorraad voor den ouden prijs had moeten verkoopen. Extra verdienste achtte bij niet noodig". Het is een geluk voor dezen kanton rechter dat hij kantonrechter is ge worden en niet in den handel is ge gaan. Zijn failliet ware niet uitgeble ven. Als de markt terugloopt, kan een winkelier dan óók zijn voorraad le gen den ouden prijs omzetten. En als de voorraad uitgeput is, wat moet hij dan doen? Het doet wat „klein" aan, dit voor den rechter sleepcn van kleine win keliertjes, die een paar centen op hun grutten of hun knotten koordwol heb ben gezet, nadat de grossiers of fabri kanten hun prijzen verhoogd hebben en vermoedelijk terecht. Laat men de VERZEKER U BIJ DE Pak aan, Bellanaar huis! Het slimme dier begrijpt onmiddel lijk, wat zijn meesteres bedoelt. Hel zet zijn tanden in de kleeren van den man en sleept het lichaam handig over de dikke sneeuwlaag tot voor den ingang van de woning. Zóó snel volbrengt de dog haar taak, dat Re nate het transport slechts in de loop pas kan volgen Spoedig heeft ze den bewustelooze in de hall neergelegd. Hier in de Lan taarn zijn kussens en dekens, cognac, warme thee en verder alles wat noo dig is om den man weer tot bewust zijn te brengen. En Renate's pogingen worden met succes bekroond. Eenige diepe zuch ten ontsnappen den mond van den bij na verongelukte. Daarna begint hij met (ie handen om zich heen te tasten en keert hij het hoofd om Op dit ontploffen van donderbussen, waar» mee de Tirolers het nieuwe jaar ple gen in te luiden. In den langzaam tot het leven te rugkeerenden geest wekken deze de tonaties allereerst hel gehoor. Lui sterend heft de man het hoofd op en nu bewegen zich ook reeds zijn lip pen in een vraag: Wat is dat Renate, die even moet zoeken naar een antwoord, dat den ontwakenden man aan haar voeten niet verontrust, zegt de dubbele beteekenis van het woord wel allerminst vermoedend oogenblik weerklinkt het oorzaken van prijsverhooging ook eens aan de bron nagaan. Ik ben daarenboven niet zoo bang voor onwettige prijsopdrijving van winkeliers. Die knauwen elkaar zoo veel mogelijk met hun prijzen, een voudig omdat de markt van nering doenden overvoerd is. Daarbij komt nog dat de zakenman gecontroleerd wordt op alle mogelijke manieren, of bij misschien, na lang lijden en groote risico's, niet wat de valuatie-winst maakt. En hoe gaat bet ter beurze met de effectenmarkt. Is daar geen devaluatie-winst? We mogen al eens smalen, dat de technische vooruitgang niet altijd ver betering voor de mcnschheid heeft beteekend, toch krijgen we nu en dan gelegenheid om in eerbiedige bewon dering dankbaar te gedenken, wat groote geesten onder ons hebben ge wrocht. Zoo'n gelegenheid deed zich ook de zer dagen voor bij het vergaan van de Indische Pakketboot „Van der Wijck". Dat schip zonk plots in den don keren nacht met 250 opvarenden aan boord. Vroeger zouden man en muis zijn vergaan lang voordat iemand iets van de vermissing van het schip te weten kwam. Thans kon de marconist, zij het mei opoffering van eigen leven, nog juist een S.O.S. uitseincn en van alle kanten daagde de hulp op. Schepen zochten aanvankelijk ver geefs rond, maar de piloten van wa tervliegtuigen ontdekten een groote olievlek en de rondspartelende dren kelingen. Tweede uitkomst. Die wa tervliegtuigen streken op zee neer en pikten degenen op, die met den dood lagen te worstelen. Ze vlogen af en aan en redden aldus tientallen men- schen. Zoo iets doet je toch weer dank baar zijp voor de zegeningen van de moderne techniek. op geruststellenden toon: SylvesterDaarbij buigt zij zich vol vrouwelijke zorg over hem heen om haar arm voorzichtig onder zijn schouder te schuiven. Het woord en de aanraking van de vrouw tooveren een glimlach op zijn gelaat en tot haar verbazing ziet Re nate hoe dit plotseling verheldert en oneindig veel knapper wordt. Langzaam openen zich nu ook zijn oogen. Groote, donkere oogen zijn het, die geleidelijk het beeld van de vrouw in zich opnemen. Het ontpopt zich als de tot mensch geworden goedheid, waarop ware zielenadel het stempel der schoonheid heeft gedrukt. En de donkere, sprekende oogen omvatten het met een blik, waarin dankbaar heid en diepe vereering liggen opge sloten Hemelsche. stamelt de man. Dan zinkt zijn hoofd terug op haar arm. Zijn oogen sluiten zich weer en spoedig hoort men nog slechts zijn re gelmatige ademhaling. Hij slaapt De slaap der genezing. Innerlijk diep ontroerd bewaakt Re nate deze sluimering. Teneinde hem niet te storen, volhardt zij in haar half knielende, half gebukte en op den duur zeer ongemakkelijke hou ding. Zij verroert haar arm niet, niet tegenstaande deze onder het zware gewicht van den man spoedig in slaapt Er hangt een hoopvolle stilte in de hall, een stilte, welke slechts even ver broken wordt door een slag van dc «Wanneer krijgen we nu het nieuwe Tehuis?» Het wordt me dagelijks gevraagd door den Katholieken Marineman, die met mij de noodzakelijkheid van een nieuw Tehuis voelt. Ik moet nog steeds een teleur stellend antwoord geven. Het spijt me, méór dan ik zeggen kan, maar het is zoo. Ik weet wel, dat heel veel voor name zaken Uw financieelen steun vragen ik weet ook, dat iedereen, die in verantwoordelijkheid voor een van deze voorname zaken ge plaatst is, denkt, dat zijn zaak eigen lijk de voornaamste is; ik weet ook, dat men tegenwoor dig niet zoo erg royaal met zijn dubbeltjes of guldentjes mag wezen maar hier en daar zit toch nog wel geld en waar het niet zit, daar voldoet reeds een dubbeltje en een kaartje maar al bent U niet precies op de hoogte (misschien gelukkig!) van de noodzakelijkheid van mijn werk, U zult toch wel aannemen, dat nöch de Minister van Staat, Minister van Defensie ad interim, nöch de Bis schoppen van Nederland, nöch de Hoofdaalmoezenier van Leger en Vloot, zich voor het «geval» zouden interesseeren, als de zaak niet «allervoornaamst» was maar waar blijven de vooraanstaande Katholieke landgenooten, die door God met rijke goederen gezegend zijn en die ons onmiddellijk door een koninklijke gift uit den nood zouden kunnen helpen Er is er slechts één komen opdagen zegge één Ik weet zeker, dat er velen zijn, die, als ik eens zou kome i praten, meer dan royaal te voorschijn oude pendule, die het eerste uur van het nieuwe jaar aankondigt. Renate heft het hoofd op. Door de half geopende deur blijven haar oogen gericht op den irouwen metgezel van haar leven. Er ligt een vraag in opgesloten, een dringende vraag aan de toekomst. Nog slechts een uur geleden vervulde haar geen enkele wensch, was zij vrij van alle nieuwsgierigheid, omdat zij de toekomst voor zich afgebakend achtte en in de stellige overtuiging verkeer de, dat geen enkele belevenis daarin ook maar eenige verandering zou kunnen brengen. En nu staat zij plot seling met al haar ervaring en met al haar resignatie voor de poort van die toekomst als een klein kind voor de deur van een kamer vol geschen ken. In zestig minuten, een helache- lijk korte spanne tijds, kon een der gelijke omwenteling zich in haar vol trekken. Wat moet dat alles beteeke- nen Haar vragende blik verkeert in een dringende bede om raad en hulp. Tik-tak, iik-tak, antwoordt de oude klok. Tracht er toch zelf een verklaring voor te vinden. Jij, alwe tende vrouw met zooveel rijpe erva ring. I)e 1ste Januari 1930 heeft in den vroegen ochtend wat sneeuw gebracht. Tegcrt 10 uur scheuren de wolken uit een. De zon breekt door, stralender dan ooit en een half uur later koepëlt ten diepblauwe beinel over het Inns- brucker bergland. (Wordt vervolgd). hun ikcr, doch and wii 3t. loer- naar De Echo van het Zniden, IVaalwUbscbe en Langstraatsclie Couranl, NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN CONCURREERENDE TARIEVEN EN VOOR- DEELIGE VOORWAARDEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1936 | | pagina 1