Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UOLKS-ALMAIIflK
UILEItSPIEGEL 1938
VIRGINIA'S KEUZE.
„KOORD BRASHIID"
FEUILLETON
De valsche tegenstelling.
Prettige conversatie en nog wat!
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
NUMMER 99.
ZATERDAG 11 DECEMBER 1937.
60e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 38. Telegr,-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag e|
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
t&Wij lezen in het D. v. N. en Z.
ï&Er is in bepaal ie bladen ook
eeu katholiek blad was erbij de
voorstellinggewekt, alsof de militaire
slokop thans met grooten muil ge
reed zou staan, om alles weg te
happen wat anders aan sociale maat
regelen zou kunnen worden besteed.
Men zou bij het lezen van die
klachten haast gaan gelooven, dat
ons land een woestijn van sociale
onmacht zou worden en dat alleen
om de promotiekansen van officie
ren te gerieven. Gelukkig heeft de
hoofdwoordvoerder van de katho
lieke fractie, de heer van Poll, deze
voorstelling van zaken zoo krachtig
mogelijk terug gewezen. Deze re
geenng treft reeds sociale maatrege
len, zoo constateerde hij terecht en
ze heeft er nog meer aangekondigd
in de Troonrede.
Dit is echter niet het voornaamste.
De heele tegenstelling tusschen so
ciale en militaire maatregelen deugt
niet. De grondslag van onze sociale
structuur van onze beschaving,van
onze geestelijke en godsdienstige
vrijheden wordt gevormd door het
zelfstandige volksbestaan. Wat nood
zakelijk is om dit zelfstandige volks
bestaan tegen aanslagen te verdedi
gen, heeft dus ook sociale en geeste
lijke strekking- Wat de regeering
voorstelt, beteekent een druk, welke
relatief nog geringer is dan die van
de armste Europeesche staten. Ter
wijl wij nog steeds betrekkelijk rijk
genoemd mogen worden, waarvoor
de gunstige gezondheidscijfers vol
doende getuigenis afleggen.
Ziedaar den gedichtengang van
den heer van Poll in ietwatandere
woorden weergegeven. En wie hem
objectief volgt, kan aan de dwin
gende kracht ervan niet ontkomen.
Wenschdroomen moeten achter
achter staan bij de logica van feiten
en omstandigheden Als bijkomstig
heid - een belangrijke bijkomstig
heid kan nog worden aangestipt,
dat de sterker bewapening zeker
ook tijdelijk het bedrijfsleven op
belangrijke punten kan stimuleeren.
En voor de bestellingen, welke in
het buitenland moeten gedaan wor.
den, kan men export-compensatie
bedingen.
Zoo is er geen plaats voor de
jammerklachten welke er naar aan
leiding van deze ontwerpen zijn
aangeheven. Vastberadenheid en
saamhoorigheid zullen ons den door
de omstandigheden opgelegder plicht
kloekmoedig doen aanvaarden.
Het is een feit dat velen onzer
tekort schieten in de kunst van
converseeren.
Dezer dagen werd dat nog ergens
aardig gedemonstreerd, toen een
jonge dume de eer had voor de
eerste maal een tafelhter te hebben
Deze gezellige prater was aan het
einde van zijn latijn, toen hij ge
vraagd had hoe de vader, moeder,
zuster, broer, enz. van het meisje
't maakte! Toen stokte't gesprek
tot de jonge dame. deze situatie
moede, zeide «mijnheer, ik heb ook
nog een grootmoeder!»
Ja, is 't en door dat gemis aan
conversatie-lust of flair, worden we
dikwijls grof als we «stemming»
willen vertoonen.
Let eens op b.v. op 't groote ver
schil tusschen de fijn besnaarde,
humoristische Fransche chansons
en de rauwe boertigheid van vele
liedjes in onze kleinkunst.
Wij hebben behoefte het boven
staande eens te zeggen nu wij Zater
dag en Zondag j 1. veroordeeld waren»
om de verschillende Sinterklaas-
programma's van de Nederlandsche
ümroep' ereenigingen te beluisteren.
Daarbij bleek allereerst, hoezeer
men den zin tot beperking mist,
welke een der grondslagen van eiken
goeden en logischen opzet is. Van
Zaterdagmiddag af tot Zondagavond
toe zijn de luisteiaars vervolgd met
tallooze variaties op «Sinterklaas en
z'n Zwarte Piet.»
Dat is tenslotte nog dóóraan toe,
maar de conversaties, welke
voor de microfoon werden gerepro
duceerd, waren de meeste althans
absoluut ongenietbaar voor wie
over eenigen goeden smaak beschik
ken. De «gein» was vrij platvloersch,
de rollen zoo geforceerd, dat de
«kunst» van dat alles tesamen het
gewone gehalte van het repertoir
van de artisttn, die bruiloften en
partijen plegen op te luisteren, niet
te b >ven ging.
Wij weten niet, of er niet een
Omroepvereeniging was, welke iets
EEN POLIS
LEVENSVERZEKERING
behoorlijk-» ten gehoore heeft ge
bracht, wij zeil hebben dau Uat
üeel tier uitzending toeva.lig gemist.
Wat wij hebben gehoord, was geens
zins passend in de steer, welae wij
ons uit oude, goed-Hollandsche tra
ditie herinnerden en die ons thans,
luistei eude naar de radio-uitzeudin-
geu, verre bleet. Wij vinden het echt
jammer, dat het karakter van zoo'n
mooi, lypiseh-vauerlandsch feest,
gewelu wordt aangedaan, door het
geweld van een soort kermislot,
welke uit de luidsprtkeis de huis
kamers de luisteraars veivulde.
Wie Sinterklaasstemming willen
brengen met onnatuurlijk bromme
rig uiigespioken nonsenaikaliteiten,
hall bedwongen gelach en geginne-
gap op den achtergrond van de
studio-kamer, flauwiteiten als het
herhaaldelijk aanspreken van den
bisschop met »bao&sie», die
geven blijk, dat ze geeu flauwe notie
hebben van de ideëele waarden,
welke verscholen liggen in de volks
gebruiken en -gewooiiten,opschoone
legenden gebouwd.
En nu wij het tóch aan den stok
hebuen met de omroepvereenigingen
welker groote verdiensten in het
algemeen wij niet ontkennen en
welker programma's meestentijds de
toets der critiek, als we ze met die
uil het buitenland vergelijken, best
doorstaan - meenen wij aanmerking
te moeten maken op hel te veel aan
propaganda voor het eigen bedrijf
en nel eigen propagandablad, inde
zenduren. De strijd om het bestaan
in den aether voert de intensiviteit
dier propaganda steeds hooger op
zoodat het middel méér dreigt te
gaan beteekene.» dan het doel.
Kunnen we ons een uitgever van
'n krant voorstellen, die de kolom
men van zijn blad van de eerste
tot en met de laatste bladzijde ge
bruikt om het nut van zijn eigen
uitgave en de noodzaak van het
betalen van het abonnementsgeld
duidelijk te maken en in zijn ijver
vergeet om... ook nog wat nieuws
berichten op te nemen.
Een zeer giool deel van de Sinter-
klaasprogramma's zijn door de Om.
roepveretnigingen dienstbaar ge
maakt aan reclame voor haar zaak.
Trouwens ook op andere dagen kan
men z'n luidspreker haast niet meer
„aan" zetten, of nun „valt"
aetherisch gespiuktn middenin
een opwekkingom het «omroepblad
met gi atis nummers en 'n geschenk"
te bestellen, dan wel een lidmaat
schapsbijdrage tegireeren. Het wordt
alleverveleiidst.
Men houdt ons in Huizen en
Hilversum graag het spook van de
radio belasting voor. Als de luiste
raars niet vrijwillig betalen, dón
Welnu, laat dan komen wat moet
en rechtvaardig is. Het is betei, dat
de klaploopers worden gedwongen
te betalen voor wat ze betrekken,
dan dat de «contribuanten uit eigen
beweging» hun aetbergenot perma
nent zien of juister: hóóren vergald
door openbare vermaningen aan de
slimmelingen, die de appels uit
buurmans tuin het lekkerst vinden
smaken.
KOOPT OE
bevattende kalender, mark ten,water
getijden, tuinier.-- en vele andere
nuttige gegevens, tal van aardige
anecdoten, verhalen enz. met een
inhoud van 96 bladzijden.
PRIJS 15 CENT.
Verkrijgbaar Bureau van dit blad.
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Araerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
5)
Mis. Bleecker voelde waarschijnlijk
wel, dat zij te ver was gegaan, want
even later zei ze:
Ik zou graag van alles, wat ik ge
kocht heb, de geschiedenis weten, miss
Farquhar vooral van de Oud-Holland-
sche lepels. Kunt u niet met ons gaan
lunchen? Wij staan juist op het punt
om een restaurant op te zoeken.
Ik denk niet, dat het gaan zal,
antwoordde Virginia.
Maar Tony smeekte dadelijk:
O, alstublieft, miss Farquhar!
Wij zijn allemaal zoo verschrikkelijk
benieuwd naar het verhaal van die
lepels
Vóór zij kon antwoorden, kwam
Marty van Duyne met McMillan op
hen toe.
Jane, ik heb Michael uitgenoodigd
om met ons te lunchen. Je hebt er
toch niets op tegen?
Het was om Michael dat Virginia
toestemde. Zij vond mrs. Bleecker on
uitstaanbaar, maar zij kon zich het
pleizier van een nadere kennismaking
met Michael McMillan niet ontzeggen.
Dus dan zijn we met ons vijven,
zei Jane Bleecker. Tony, je doet hel
beste met even een tafel te reservee
ren.
Tony ging. Hij was ervan overtuigd
dat Virginia om zijn aandringen ja
had gezegd. Rickey had uit het zolder
raam zijn zuster gade geslagen. Hij
zag, hoe zij haar excuses maakte over
den spiegel. Echt iets voor Jinny, om
zoo op haar eer te staanWat maakte
het voor verschil voor die menschen
Rickey was er zich niet van bewust,
dat zijn zuster mooi was. Hij hield
van haar en hing aan haar, omdat zij
van zijn prilste jeugd af zijn eenige
kameraad was geweest, zijn steun in
moeilijkheden, zijn veiligheidsklep in
booze buien en zijn troost in alle ver
drietelijkheden. Maar voor hem was
zij geen sprookjesprinses, zooals voor
Tony en Michael.
Schoonheid zag Rickey alleen in
vrouwen, zooals die eene daar bene
den, die heelemaal in het zilvergrijs
was. Die was pas mooi, mooi als een
zilveren tooverfee. De zon scheen pal
op haar, maar de hitte scheen haar
niet te deren. Zij was koel en bleek,
van een glanzende, doorschijnende
bleekheid, alsof er binnen in haar een
licht brandde. Hij kon zijn oogen niet
van haar af houden en draaide onwil
lig zijn hoofd af, toen hij Virginia's
stem achter zich hoorde.
Zeg Rickey, stel je voor, de
Bleeckers hebben mij te lunchen ge
vraagd
Hij draaide zich snel heelemaal om
en zag haar stralende oogen.
Wat moeten ze van je hebben?
Virginia maakte een kleine buiging.
Mijn gezelschap!
Toen zag ze den rimpel in zijn voor
hoofd, en voegde eraan toe:
Ze willen graag de geschiedenis
weten van de dingen, die ze gekocht
hebbefi, zie je, daar is het om begon
nen. Vind je het erg?
Het is nogal vervelend voor mij
om er buiten te worden gelaten.
Maar Rickey.
Nou, schiet maar op.
Hij wendde zich weer naar het ven
ster.
Zeg, wie is dat meisje dat er bij
is?
Marty van Duyne.
Wat is zij mooi!
Ik vind haar niet aardig.
Waarom niet?
Och ik weet het niet, het is na
tuurlijk maar onzin, want ik ken haar
niet eens. Maar zij doet mij denken
aan de ijskoningin uit het sprookje.
Ik ben van plan haar later in een
boek te laten optreden.
Daar hoort ze ook thuis, niet in
het echte leven, glimlachte Jinny.
Zeg Rickey, zie ik er niet vreeselijk
armoedig uit naast die anderen?
Hij keek naar de groene jumper en
de oude bruine schoenen.
Nou, chic is het ensemble niet,
maar het is het beste wat je hebt.
Zij trok een klein, groen hoedje
over haar haar.
Later, Rickey, als we rijk zijn,
dan zul je eens zien, hoe ik me kan
kleeden.
Zijn gezicht klaarde op.
Ja, later, dan zullen we dien men
schen daar wel eens laten zien, wat
we zijn.
Je bedoelt, als jij je boek ge
schreven hebt?
Ja. Er zal een tijd komen, dat
iedereen ons zal willen zien en ken
nen.
Dat iedereen jou zal willen ken
nen Rickey. Ik hen dan alleen maar
de beroemdheid.
Hij aanvaardde dat als vanzelfspre
kend. Jinny zei altijd zulke dingen en
hij groeide er in.
Toen ze de trap afging hing hij over
de balustrade:
Jinnv, meen je het heusch, ,wat
je daar straks zei van die kandelaars?
Ja.
Weet je wel, dat je niet wijs bent?
O, Rickey, begin er alsjeblieft
niet over te kibbelen!
Ik kibbel niet.
Nou dan.
Zij voltooide den zin niet maar liep
teneergeslagen door. Het scheen Ric
key niets te kosten het oude leven
vaarwel te zeggen. Maar hij was jong,
hij had een toekomst. Het verleden had
hem aan banden gelegd, nu was hij
vrij. Rickey zou zijn kans hebben en
zij was trotsch, dat ze hem zou kun
nen helpen.
III.
DE ZILVEREN TOOVERFEE.
Met een somber gezicht staarde
Rickey naar het groepje beneden. Hij
voelde zich te kort gedaan. Virginia
had zich bij de anderen gevoegd en
nu liepen ze allemaal samen naar het
hek toe. Maar Rickey zag alleen Marty
van Duyne, Hij was een dichter en een
droomer en hij droomde van roem en
eer. Hy was niet van plan om het te
doen zooals vader gedaan had, senti-
menteele nonsens te schrijven, waar
om niemand vroeg. Neen, eerst een
boek. Dan met het geld daarvoor in
zijn zak zou hij zich rustig kunnen
wijden aan al de verzen, die er in zijn
hoofd zongen. En daarna zou de roem
komenjj
Wat dat prachtige zilvermeisje be
treft, hij zou dadelijk een sonnet op
haar schrijven. Het was vervelend, dat
hij niet met Jinny mee kon gaan. Niet
om de lunch, hoewel het toch wel hard
was, zich nu tevreden te moeten stel
len met een paar droge boterhammen
en een fleschje melk. Maar naast Mar-
van Duyne te mogen zitten, dat zou
zijn eten en drinken zijn geweest.
Grogan zette den verkoop voort en
het meisje in den Schotschcn mantel
riep nog steeds haar bedragen met
haar prettige stem, die een zacht, Zui
delijk accent had. Rickey hekeek haar
met het oog van een artiest en vond,
dat zij wel iets aantrekkelijks had.
Maar wat eeii kleeren. De volgende
oogenblikken begon hij te fantaseeren
hoe zij eruit zou zien als hij haar cos-
tuums kon ontwerpen. Hij zou haar in
het zwart kleeden, een zwart getail
leerd mantelpak met een witte blousse
en hooggehakte zwarte pumps, haar
voeten waren goed gevormd.
Het voorwerp van zijn belangstel
ling keek opeens naar boven en toen
zij Rickey zag, wenkte zij hem. Toen
hij aarzelde, maakte zij een trompet
van haar handen en riep:
Kom naar beneden.
(Wordt vervolgd).
De Echo van hel Zuiden,
Waalwijksi'bc en Langstrantsehe Courant,
GESLOTEN BIJ DE
GEEFT ZEKERHEID VCCR OE-
KOMST VAN U EN DE UWEN.
