Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
if «f» ve.Koop. 100 Heeren- en Jongens-Ulsters'
Si»1"" Dames- en pris
VIRGINIA'S KEUZE.
„ROORD 8RAB AdD"
BINNENLAND.
FEUILLETON
Het voorgenomen verbod van
arbeid voor de gehuwde vrouw.
Dit nummer bestaat uit Drie 8laden
EERSTE BLAD
Een waar woord*
ZATERDAG 18 DECEMBER 1937.
60c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag et
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat
In crilischen zin vormt zich ge
makkelijk een communis opinio,
een algemeene gedachtengang, maar
als dezen ^algemeeneu gedachten«
tegemoet wordt gekomen met een
d&ad, dan scheidt het leger der
criticasters zich in groepen, die
principieele. dan wel op portunis-
tische bedenkingen laten hooren en
bereid zijn om bet kind te verwer
pen mél het waschwater.
Dat zien we thans weer met de
zeer jonge geschiedenis van minis
ter Romaic's vóórontwerp van wet
tot verood van arbeid voor de
gehuwde vrouw. Tot voor kort
bevatten bladen van allerlei richting
herhaaldelijk protesten tegen het
feit, dat zelfs uit overheidsdien
sten gezinnen (en meestal kleine
gezinnen) dubbele inkomsten geno
ten door loonarbeid van man èn
vrouw, terwijl enkele honderddui
zenden gezinnen, doordat de man
nelijke verzorgers werkloos zijn, op
onderhoud ten koste van de ge
meenschap zijn aangewezen.
Nu minister Romme een daad
wil stellen door het uitlokken van
een verbod van arbeid voor de
gehuwde vrouw, voor zoover deze
geen kostwinster is, worden allerlei
principieele bedenkingen gelanceerd,
welke vóór er van dit initiatief
sprake was vlot waren achter
gesteld bij de eischen van de prac-
tijk. Dat achten we jammer, omdat
we geen maatschappelijke ordening
mogelijk achten, wanneer die niet
uegiiit met een rationeele verdeeling
van den beschikbaren arbeid.
Ongetwijfeld plaatst minister Rom
me zich hier op de eerste plaats
op principieel standpunt, waar hij
terecht zegt »de gehuwde vrouw
terug in het gezin«.
Maar ook degenen die anders
denken dan hij kunnen de klem
mende eischen der practijk naar
voren brengen en dan moeten ze
dergelijk verbod volkomen recht
vaardigen.
Tegenstanders en tegenstandsters
van het ontwerp beweren
dat geen overheid zich het recht
mag aanmatigen om den weg naar
het levensideaal van het individu
af te snijdenen
dat de vrouw bij den man wordt
achtergesteld, wanneer men haar
het recht op vrijen arbeid onthoudt.
Wat het eerst-aangevoerde be
zwaar betreft, algemeen maat
schappelijke vrijheid zou onbestaan
baar wezen, wanneer deze niet ware
gegrondve t op een zekere gebon
denheid van de vrijheid van het
individu. Zonder wetten, welke de
persoonlijke vrijheid reglementee
ren, zouden »we«, als massa, slacht
offers zijn van de willekeur der
bautalen en van de onverzadigbaren.
Het komt herhaaldelijk voor, dat
we omwille van het algemeene be
lang een persoonlijk ideaal moeten
opofferen. We kunnen menschen
van den vrede zijn en toch zedelijk
ook wettelijk gedwongen wor
den om het volk met de wapenen
in de hand bij te staan. Er zijn tal
van voorbeelden te noemen, waarin
menschen worden gedwongen om
idealen op te geven, omdat grootere
belangen dan dat van het individu,
zulks vereischen. Als ieder geheel
werd vrijgelaten om het leven in te
richten, zooals hij dat wil, werd de
maatschappij een chaos.
En wat het tweede bezwaar be
treft, een verbod van arbeid voor
welke categorie ook, behoeft geen
ontkenning te wezen van het recht
in principe op arbeid, want
het verbod is als een maatregel van
economische orde bedoeld. Wanneer
de dokter een patiënt dieet voor
schrijft, ontkent hij daarmee niet
het recht van dien mensch om te
eten als een ander, 'n Journalist
mag per dag 24 uur werken (en hij
moet het helaas wel eens óók). Is
nu een arbeider, die maar 8 uur
aan de machine mag staan of een
winkelier, die op een bepaald uur
moet sluiten, bij hem »ten achter
gesteld« De overheid bepaalt, dat
een 65-jarige, die in haar dienst is
ontslag moet nemen. Behoeft hij
zich daarom minderwaardig te ge-
voelen, of in zijn rechten beknot
te achten?
Ten laste van de maatschappij
moeten nu eenmaal de honderd
duizenden gezinnen worden onder,
houden, welker natuurlijke ver
zorgers werkloos zijn. Wat is nu
logischer dan dat deze maatschappij
ordenend optreedt en haar financiën
reëel beheert, door de arbeids
gelegenheid zoo rationeel mogelijk
te verdeelen, d.i. in de eerste plaats
onder hen, die niet alleen uit een
persoonlijke, maar ook uit natuur
lijke roeping zijn aangewezen om
loonend te arbeiden voor't gezin 1
Bij een beschouwing over den
wereldtoestand, speciaal in 't verre
Oosten, de kwestie tusschen Japan
en Amerika en Engeland, schrijft
een der bladen terecht de volgende
juiste woorden:
«Zoo kunnen wij Nederlanders
«bijna iederen dag een levensles
«putten uit de gebeurtenissen van
«de laatste weken. Want wanueer
«de Engelschen en Amerikanen
«door onmacht resp. onwil nog
«niet te wapen loopen, wanneer
«hun eigen onderdanen worden
«neergeschoten, hun eigen vlag
«wordt belasterd en bezittingen
«worden vernield, dan moet men
»wel een groot optimist zijn om
«te meenen, dat deze volken wel
«naar de wapenen zullen grijpen,
«indien het bezit van anderen
«wordt aangerande:.
Ma is tevreden...
Het is rijpe Ster Tabak
Amsterdam krijgt garnizoen.
Amsterdam krijgt garnizoen, n.l.
het op te richten 2e regiment lucht
doel artillerie. Deze zal gelegerd
worden in de Oranje-Nassau-kazerne
aan de Sarphatistraat. Voorloopig
komt er 400 man, dat geleidelijk
aangroeit tot er meer ruimte komt.
Er wordt een groot oefenterrein
aangelegd in den z.g. Riekenpolder
bij .Schiphol.
Eindhoven krijgt garnizoen.
Naar het Eindh. Dagbl. ter oore
komt moet het thans vaststaan dat
Eindhoven garnizoenstad wordt.
Het grensbataljon (infanterie, dat te
Eindhoven gelegerd wordt, is 700
man sterk.
Voor Kerstmis wordt twee ton van
de spaarregeling uitgekeerd.
Minister Romme heeft aan de
gemeentebesturen meegedeeld, dat
voor Kerstmis de eerste uilkeering
van f200.000 uit het kleeding-,
schoeisel en dikkingfonds zal ge
schieden aan hen die op het tijdstip
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
7)
Daarom willen we nu ook samen
naar New York, zie je. Ik geloof zeker,
dat het wat zal worden, 't Zal in het
begin wel heel vreemd zijn, we zijn
nog nooit van huis geweest. Maar ik
zal daar puist alles vinden wat ik
noodig heb, contact met anderen en
zoo.
Hij zweeg en Mary Lee staarde over
het blauwe water.
Je praat over vrijheid, zei ze
even later. Maar ik vraag me af of je
zuster je niet een beetje onder den
duim houdt.
Rickey hief verontwaardigd zijn
hoofd op.
Mij onder den duim
Neem nu bijvoorbeeld het geval
met die kandelaars. Jij zult ze niet
verkoopen, als zij het niet hebben wil.
Zij zweeg en liet dat bezinken. Even
later zei Rickey, 'n beetje beschaamd:
O, maar je moet niet denken, dat
het met alles zoo gaat of dat ik bang
voor haar ben.
Zij keek hem vast aan.
Bang ben je zeker niet, maar ik
zoh het'bewijs wel eens van je willen
zien. Zij lachte ondeugend. Waarom
zou je het niet doen? Je doet er mij
een plezier mee en jezelf, en alles is
in orde.
Rickey lachte nu ook.
Ja, waarom eigenlijk niet? Ik zal
het tegen Grogan zeggen, als we te
rugkomen.
Zij keek op haar horloge, uiterlijk
kalm, maar innerlijk zegevierend.
Het wordt tijd, dat we opstappen.
Hij hielp haar met opruimen en toen
hij naast haar in de auto zat, zei hij
't Is eigenlijk een goeie mop.
Mary Lee voelde een oogenblik
wroeging.
Misschien wel meer dan een mop
zei ze ernstig, maar meteen weer met
haar oude zorgeloosheid: Enfin, doe
precies, zooals je zelf wilt en draag
de gevolgen, dat is mijn levensleus!
Toen Grogan de nieuwe instructies
ontving, vroeg hij:
Weet uw zuster ervan?
Wetend, dat Mary Lee naar hem
keek, antwoordde Rickey:
Neen, maar ik heb ertoe besloten.
De venduhouder begreep onmiddel
lijk den toestand.
Hebt u er een oogje op, miss Lo
gan?
Ja, als de prijs niet te hoog loopt
wil ik ze hebben.
Maar de prijs liep ie hoog. Want
vóórdat de kandelaars aan de beurt
waren kwam Michael McMillan, die
met de kandelaars ging strijken, al
was het dan ook voor een prijs, die
ver boven zijn budget ging. Doch het
was niet alleen om hun historische
waarde, dat hij er zoo fel op was, maar
omdat zij van Virginia waren. Het
verwonderde hem, dat Grogan ze te
koop aanbood. Hij vroeg zich af, of
Virginia hiervan op de hoogte was.
Zoo niet, dan zou hij ze haar terug
geven.
Toen Marty met Michael naar het
huis liep, zag Rickey haar. Hij stond
in de deur en toen zijn oog op haar
viel, verdween al het andere. Mary
Lee was vergeten, alles was vergeten,
voor hem bestond alleen nog maar
dat glanzende, zilvergrijze figuurtje.
Marty was gewend aan bewonde
ring, maar toen zij den blik van dien
jongen zag, voelde zij, dat dit meer
dan de gewone bewondering was.
Wie is dat? vroeg ze zachtjes
aan Michael.
De broer van Virginia Farquhar.
Ken je hem?
Ik heb hem daarstraks gespro
ken, als je dat bedoelt.
Ik zou hem willen leeren kennen.
Michael stelde hen achteloos aan
elkaar voor en Marty zei:
Hoe kunt u afstand doen van al
die mooie oude dingen.
Omdat ik op zoek ben naar nieu
we dingen, die nóg mooier zijn.
Zij keek hem vragend aan.
Wat bedoelt u?
Wel, dat ik het leven wil leeren
kennen. Hier in dit oude stadje leef
je niet, je bestaat hier alleen maar.
Zij voelde zich ontroerd door de
emotie en de opwinding in zijn stem.
Verwacht niet te veel van het
leven.
Waarom niet?
Het geeft ons nooit wat wij ver
langen.
O, maar, ikik zal het dwin
gen.
Wéér voelde zij een vreemde ont
roering, maar zij zweeg. Even later
liep zij door met Michael. Toen zij het
hek bereikt had, keek zij om, Rickey's
blik was nog steeds op haar gericht.
Hij is anders, dacht zij, anders
dan alle andere mannen, die ik ken.
Rickey voelde plotseling een tikje
op zijn arm. Toen hij zich omdraaide,
zag hij Mary Lee.
Wie is dat meisje? vroeg zij.
Welk meisje?
Waar je de laatste tien minuten
naar hebt staan staren.
Rickey scheen uit een droom te ont
waken.
Heb ik heusch staan staren?
Ja. Wie is zij?
Miss van Duyne uit New York.
Hoelang ken je haar al?
Ongeveer tien minuten.
Tien minuten! Jij kunt 't gauw...
Rickey's gezicht betrok.
Wat bedoel je?
O, dat je smoor verliefd op haar
ben
Hij draaide zich boos om, maar zij
hield hem tegen.
Ik heb je niet willen kwetsen.
Dat denk ik ook niet.
Zij stak hem haar hand toe.
Als ik je niet meer zie kom je
me in New York dan eens opzoeken?
Ga je al weg?
Vanavond.
Er lag een schaduw over haar, zy
was niet meer zoo vroolijk en over
moedig als daar straks. Zij gef Ricky
haar adres. Hij noteerde het, schudde
haar de hand en was haar oogenblik-
kelijk vergeten.
Grogan kwam met een stalen doos
naar hem toe.
Vood ik het vergeet, mr. Farqu
har, zei hij, ik heb hier een massa
contanten, Ik zal u die maar meteen
overhandigen, de chèques krijgt u
morgen uitbetaald.
Hij telde de bankbiljetten na, de
som liep over de duizend dollar.
Berg het veilig wag, waarschuw
de hij.
Rickey lachte.
(Wordt vervolgd).
o van het Zuiden,
Waalwpstbe en Langstraatsclie Courant*
Zich verzekartn bij en
goede maatschappij Ie een
wijze voorzorgsmaatregel
WIST U DAT EEN HALF MILLIOEN
PERSONEN BIJ DE
VERZEKERD ZIJN
De ..NOORD-BRABAND" betaalde In 1936
circa f 1.500 OOO uit aan hare verzekerden
L
