De Middenstand in nood.
Buitenlandsch Nieuws.
Wreef in één dag
RHEUMATIEK weg
KLOOSTERBALSEM
Zaterdag 26 Februari 1938 No. 17
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
met den Kloosterbalsem
Hoe wij aan onze tijdrekening zijn gekomen.
Ja, de middenslandskwestie is
een urgente kwestie, die zoo maar
niet met een handomdraaien ge
regeld is. Toch is hij zelf mede de
oorzaak van zijn achteruitgang.
Dr. v. Beurden heeft in Aug. '18 reeds
gewezen op't dreigend gevaar op de
nalatigheid van den middenstand
zelf om zich te organiseeren en
zich krachtig te maken tegen de
aanvallen van het groot-kapitaal en
de coöperaties. In 1918 zijn de
richtlijnen in het praeadvies van
Dr. van Beurden duidelijk uitge
stippeld, al betreuren wij het altijd
nog, dat het als een Advies is ge
accepteerd het had veeleer een
geschrtven wet moeten zijn en er
had toen aangepakt dienen te wor
den
Wie toen zijn oogen en ooren
den kost gaf, moest erkennen, dat
de indivudualistische klassieke en
de neo kiassiekeeconomische theorie
en politiek ons onvermijdelijk tot
een catastrophe voerde.
Jammer dat de afgunst, de
jaloeischheid bij den middenstand
en het zgn. almeten van eikaars
welstand ondeugden, die hem min
der simpathiek maken, terwijl de
oorzaken hiervan gezocht moeten
worden, niet alleen by den midden,
stand.
Politiek genomen is de midden
stand steeds verwaarloosd, erger
nogin den steek gelaten, her
inneren wij ons nog de debacles
der middenstandsbanken. Wel zijn
er toen enkelen geweest, die pro
beerden destijds een overtuiging te
brengen, dat m het belang van den
middenstand en ook in 's lands
belang nuttig en noodzakelijk was
om van de regeering hulp verschaft
te krijgen, want slechts 4 millioen
gulden, zou destijds de situatie
en de vele spaarcentjes hebben
gered en vooral het moeizame werk
der organisatie niet hebben afge
broken. Maar het waren toen juist
de vogels van diverse pluimage in
de Tweede Kamer, die den genade
slag gaven, maar die wel grootere
banken (gewoon uitgedrukt) aan
een slordige 60 millioen hielpen en
ook een groote coöperatieve ver
eeniging met enkele millioenen weer
opnieuw op de been hielpen. Ze
konden dato zoo gemakkelijk doen,
zij vooral die als kamerlid ook
heftige coöperatie mannen waren.
Wat een groote opoffering en
Een jaar is 31.558.149 seconden.
Het behoorde reeds tot de wensen
van keizer Karei V om alle klokken
precies gelijk te laten lopen, zodat de
ene niet een groot tijdsverschil met de
andere aanwees. Maar alles wat hij
daarvoor liet doen had geen succes.
Ongeveer 100 jaren later werd in ons
land voor het eerst een torenklok ge
bouwd met een slinger. Die slinger
was zeven meter lang en er hing een
gewicht van vijftig pond aan. Huy*
gens maakte die klok, in Schevenin-
gen. Maar ook die ging onnauwkeu
rig net als alle klokken van Karei V.
En nu nog, honderden jaren later, is
het niet veranderd. Ook de allerfijn
ste zuiverste uurwerken gaan niet
helemaal goed, al is de afwijking soms
ook maar een honderdste deel van 'n
seconde. En dat wil wat zeggen in
deze wereld, waarin met uiterst grote
nauwkeurigheid de kringloop van een
jaar berekend kan worden. Niet zo
moeilijk is het om uit te rekenen, dat
een jaar van 365 dagen, zes uren, 9
minuten en 9.35 seconden in het ge
heel 31.558.149 seconden telt. In
schrikkeljaren komen daar nog 86.400
seconden bij.
Reeds in de allervroegste tijden
rekende men het jaar op 365£ dag, wat
jullie misschien zal verbazen. Even
wonderlijk is het, dat ze in die tijden
moeite is het toen geweest, om
ondanks groote teleurstelling en
tegenwerking de gebroken stukken
bijeen te rapen, wij denken hier
in onze omgeving aan onzen vriend
Röhling, die pionierswerk heef
gedaan, hoe dikwijls zijn we met
hem op stap geweest hoeveel
teleurstellingen ondervond hij en
hoe was de waardeering. Hij is
begraven en bedankt.
Jammer, dat een man als Prof.
Veraart heen ging, deze had blijken
genoeg gegeven, dat hij het midden-
standsvraagstuk meer in de diepte,
dan in de breedte wilde zien, het
solidariteitsbeginsel, wat geen mid-
denstandsvraagstuk alleen is.
Het is met den middenstand een
gesukkel geweest al moeten wij
erkennen, dat ondanks de ongun
stige en allerlei bijkomstige om
standigheden, vooral de laatste
paar jaren de middenstands voor
mannen belangstelling hebben ge
wekt ook in 's lands vergaderzaal,
ze zijn meer tot het offensief over
gegaan.
Of de middenstand in zijn huidigen
vorm zal blijven is een vraag!
Hierover worden andere meeningen
verkondigd I Dat de standenkwestie
zoo zal blijven, zooals deze thans
is is mede een vraag als men
rekening wil houden met de beroeps
standen-ordening. Deze geeft een
betere oplossing aan de hand het
zal nuttiger en voornamer zijn de
gemeenschap in te deelen naar de
beroepen om ook de zoo zeer ge
stoorden socialen vrede te her
stellen. (Tot ons genoegen lezen we
zoo juist dat aan het Angelicum
te Rome is gepromoveerd tot doctor
in de philosophic, sociaal-ethische
richting de Weleerw. heer Jansens
uit Tilburg op proefschrift «Klasse
en standa) Wij willen hiermede
betoogen, dat er in deze, al zal het
nog wel wat duren iets gebeuren
gaat. Zoo kan het niet blijven hier
helpt geen vestigingswet alleen,
wanneer de sociale vrede niet zal
worden bereikt.
In het beginsel en werkprogram
van Dr. van Beurden van 1933
schrijft hij hierover onder meer,
dat het economisch leven in de
burgerlijke maatschappij zich moet
houden aan en regelen naar het
natuurlijk doel, dat aan de burger
lijke gemeenschap is gesteld. Noch
de economische dictatuur, noch de
ook al van de sterrenkunde zoveel af
wisten. Zowel de theoretische geleerd
heid als de practische ervaringen wa
ren verrassend groot. Hoe kwamen ze
aan die wetenschap van de verwijder
de sterren, van de geheimzinninge
hemellichamen? De oude Grieken
bouwden voort op de wetenschap der
Chaldeeën en der Egyptenaren, die
reeds in het jaar 4241 voor Christus
de eerste kalender uitdachten. Vond
sten, die men heeft gedaan in Baby-
Ion, in Egypte en in China laten zien,
dat men daar duizenden jaren geleden
de tijd al in bepaalde tijdruimten,
zoals jaren en maanden had vastge
legd. Maar hoe zijn dan die Chaldee
ën, die Egyptenaren en die Chinezen
aan zoveel wijsheid gekomen? Dat
zullen wij wel nooit helemaal na kun
nen gaan. Reeds van de alleroudste
tijden af, moet de wereld van zon,
maan en sterren de aandacht der
mensen hebben getrokken. Zij wilden
er graag meer van weten en gingen
de wereld in haar verschillende ge
daanten bestuderen. Zo zijn ze dan ge
komen tot berekeningen, van de zon
nestanden en de volle- en nieuwe
maannachten en daaruit is langzamer
hand de kalender ontstaan.
De Romeinen verdeelden eerst een
jaar in tien maanden, totdat eindelijk
koning Numa Pompilius het jaar met
365 dagen en twaalf ongelijke maan
den invoerde. Maar omdat er toen z<,
vaak schrikkeljaren nodig waren,
maakte Gajus en Julius Caesar daar
weer een eind aan en stelde in het
jaar 46 voor Christus de Juliaanse
kalender in. Volgens die kalender had
het jaar al 365 dagen en om de vier
jaar een schrikkeljaar.Dat was dus al
bijna net zo als wij het hebben. Maar
in 1582 zolang heeft die Juliaanse
tijdrekening bestaan was het jaar
tien dagen achter bij de loop van de
zon en daar heeft de Gregoriaanse ka
lender toen weer verbetering in ge
bracht. Want volgens die regeling is
er aan het eind van iedere eeuw en het
bqgin van de volgende (dus in 1800,
1900) geen schrikkeljaar, behalve als
de eerste twee cijfers van de oude
eeuw door vier deelbaar zijn. In 1700
was er dus wel een schrikkeldag, om
dat de vorige eeuw 16 als eerste cij
fers had, wat door vier gedeeld kan
worden.
Men heeft er ook al over gedacht
om een jaar in 13 gelijke maanden te
verdelen en dan zou men ook het
Paasfeest op een bepaalde datum
willen stellen, net als Kerstmis, maar
tot nog toe is dat niet ingevoerd. Wel
spreekt men over de mogelijkheid om
overal op de hele wereld dezelfde tijd
in te voeren, zodat je niet meer je
horloge gelijk hoeft te zetten, als je
naar België of Zwitserland of een an
der land gaat. Want over de hele aar
de scheelt dat nogal wat. Als we hier
in Midden-Europa aan het middag
eten zijn. dan komen in New York de
mensen uit hun bed en in San Fran-
sisco is het op datzelfde uur nog mid
den in de nacht, terwijl tegelijk op Ja
va het net een beetje licht begint te
worden. Aan dat verschil van licht en
donker kan natuurlijk niets veran
derd worden, maar wel aan het ver
schil in de uren misschien.
W ETENS W A A R DIG H EI) EN
Sterven dieren in de vrijheid eerder'!
Eenige zooiogen in Zuid-Afrika be
weren, dal dieren in de vrije natuur
gemiddeld niet zo oud worden, als die
ren die in een dierentuin leven. Mis
schien komt het, dat ze aan meer ge
varen zijn blootgesteld, maar ze ster
ven haast allen vroeger.
Vliegtuig-modellen voor kinde
ren en volwassenen.
Het Wetenschappelijk Museum te
New York geeft speciale cursussen,
waar kinderen en volwassen mensen
kosteloos onderricht kunnen Krijgen
in het bouwen van vliegtuigmodellen.
Drie duizend jaar geleden ook
al stakingen.
Uit Egyptische grafinscripties kan
men lezen dat reeds in 1179 voor Chr.
bij het bouwen van een koningsgraf
de arbeiders een staking begonnen en
pas weer doorgingen met het werk,
toen hun vragen ingewilligd waren.
Zilvervossen in Nooru>cgen.
Toen er onlangs een overzicht werd
gemaakt van het kweken van pels-
dieren in Noorwegen, bleek het dat in
dat land ongeveer 17000 zilvervossen
fokkeryen zijn en dat daar jaarlijks
niet minder dan 390.000 zilvervossen
worden geteeld.
5. Rendier, Gekregen, Heft, Ge
breken, Dijk, Zeker.
Iedere gek heeft zijn gebrek.
6. Onderwijzer, September, Weg
nemen, Aas, Koningin, Spin.
Spreken is goed, maar zwijgen is
beter.
7. Eenzaam, Rome, Beginnen,
Dinsdag, Koningin, Roer.
Er is niemand zonder gebreken.
8. Rat, Harder, Heldhaftig, Dien
der, Beletten, Belangen, Hengel.
Die het breed heeft, laat het breed
hangen.
Verborgen plaatsnamen.
1 Wageningen.
2 Ameide.
9.
Spreekwoord-raadsel.
9 11 42 30 26 37, in z'n geheel.
27 29 3 17 33 6 28 10 21 1 45, ver
bonden.
25 19 32 2 32 4 23 7 20 17, be
kendmaking.
5 24 36 38 26 34 39, prov. in Nederl.
13 6 41 12 14 18 31, getal.
8 15 16 27 30 38, timmer-gereed-
schap.
35 22 40 44 38 21 10 43 41 9 4 37,
vliegmachine.
10.
Spreekwoord-raadsel.
15 35 28 9 36 21 19, wielrijder.
16 18 17 19 10 5 22 19 11 26, op
prijs stellen.
188 2 29 13 30 2 32, modern ver
voermiddel.
36 33 34 3 7 20 8 14, wit paard.
25 6 27 31 2 10 5 26, strak trekken.
1 17 6 36 12 31 19 32 29, harle-
kein, pias.
24 10 28 4 23 11 3 10, verwaand,
trots.
algeheele opheffing daarvan, door
naasting en overdracht van alle
productiemiddelen aan de gemeen
schap, kunnen tot het natuurlijke
sociaal-economische doel der bur
gerlijke samenleving leiden. Om
daar toe te komen, moet de maat
schappij sociaal en juridisch worden
geordend op den grondslag der
verscheidenheid van sociale functies,
welke de diverse groepen van
burgers uitoefenen met het doel,
om, door voorziening ieder voor
zich in een bepaald onderdeel
van de totaal behoeften der samen
leving, tevens zich het eigen onder
houd te verzekeren. De voren
bedoelde onderscheidene groepen
van burgers behooren zich te
constitueeren, evenzoo de vele
bedrijfschappen (beroepsschappen),
waarin vertegenwoordigd zijn allen
arbeiders zoowel als patroons
die op eenigerlei wijze werkzaam
zijn in eenzelfden tak van bedrijf
of dienst en welke bedrijfschappen
de bevoegdheid moeten bezitten,
om de gemeenschappelijke aange
legenheden van het betrokken
bedrijlschap zelfstandig en bindend
te regelen onder direct of indirect
toezicht van de overheid als be
waakster van de rechtmatige be
langen der minderheden en van
bet algemeen welzijn des volks.
Het is dus zaak ook voer den
middenstand om op te staan uit
de holen en gaten en zijn defensieve
houding danig te wijzigen.
G'berg, Febr. 1938. W. S.
Genève biedt geen garantie voor
collectieve veiligheid.
Dinsdagavond is in het Engelsche
Lagerhuis een door de Labourpariij
iogediende motie van wantrouwen
iu Caamberlain's beleid in stemming
gebracht. De motie werd verworpen
met drie honderd dertig tegen hon.
derd acht en zestig stemmen.
Aan de siemming ging een vrij
bewogen debat vooraf.
Munster-president Neville Cham
berlain heeft uitvoerig zijnstandpunt
ten opzichte van den volkenbond
uiteengezet. De volkenbond, zoo
betoogde de premier, is niet in staat
de collectieve veiligheid te verschaf
fen. Niettemin moet Engeland lid
blijven van den bond, omdat hij
vertrouwen heeft, dat de bond zal
worden hervormd.
Men moet niet trachten, zei Cham
berlain, zichzelf en anderen een rad
voor de oogen te draaien of kleine
mogendheden te doen denken dat
zij door den bond beschermd zullen
worden tegen een aanval, wanneer
men weet, dat iets dergelijKS niet
kan worden verwacht.
Indien de bond zijn vermomming
af wilde werpen, welke een ieder
kan zien en duidelijk uiteen zou
zetten, waartoe hij bereid is,dan zou
zijn moreele kracht als samenvatting
van de openbare meening sterk
toenemen.
Na den minister-president sprak
Churchill, die Eden in verdediging
nam en een aanval richtte op
Duitschland en Italië.
De Duitsche dictator heeft zijn
zware hand gelegd op een klein
doch historisch land en de Italiaan-
sche dictator heett zijn vendetta
tegen Eden lot een goed einde ge
voerd. Mussolini heeft gewonnen.
Ten aanzien van de Britsch lta.
liaansche besprekingen zeide Chur
chill, dat Engeland veel zal moeten
geven en er kan weinig ontvangen
worden, behalve dan het staken van
een langdurig onuitgelokte actie van
Italië tegen Engelaud. Indien het
mogelijk zou zijn, dat Italië tezamen
met Engeland en Frankrijk de on-
alhankelykheid en onaantastbaar
heid van Oostenrijk zou verdedigen
dan zou spreker zoo ver willen gaan
in het doen van concessies als wie
dan ook.
„Engeland gaat geen laffe
onderhandeling aan".
Sir Samuel Hoare heeft aan het
noenmaal der nationale kamer van
koophandel gesproken over de vraag
stukken, waarvoor de regeering zich
in het afgeloopen weekeinde heeft
geplaatst gezien.
Maandenlang scheen Europa zich
onherroepelijk te splitsen in twee
vijandelijke kampen, die zich beide
op koortsachtige wijze wapenen. Bij
beiden zijn gevaarlijke geruchten in
omloop over een onvermijdelijke
botsing.
Hoare voegde hier aantoe, dat de
regeering voor de keuze geplaatst
stond de fatalistische opvatting.dat
een oorlog onvermijdelijk was te
aanvaarden of haar uiterste best te
doen de wereld te onttrekken aan
den vicieuzen cirkel, welke tot een
ramp leidt.
Had een pijn in z'n schouder
om tureluursch van te worden
AKKER'S ORIGINEEL TER INZAGE
„Geen goud zoo goed
De Engelsche regeering koos het
laatste.
Neemt Delbos ontslag?
Naar een deel van de Fransche
pers beweert, zou de heer Delbos
in den ministerraad zijn ontslag
hebben aangeboden. Na de jongste
ont wikkeling van den internationalen
politieken toestand te hebben uit
eengezet, zou de Minister van Bui-
tenlandsche Zaken er op gewezen
hebben, dat het heengaan van Eden
als chef van het Foreign Olfiice het
einde beteekent van een politiek,
waaraan hij (Delbos) van harte had
medegewerkt en dat bij dus zijn
porteleuille ter beschikking van
Chautemps stelde.
De minister-president zou daarop
echter, volgens dezelfde inföi malies,
den minister van Buitenlandsche
Zaken verklaard hebben, dat bij het
vertrouwen van al zijn collega's
behield en dat er dus geen aanleiding
bestond zijn aanbod in overweging
te nemen. Mede in vei band met wat
reeds over de huidige politieke
situatie in Frankrijk gemeld is, beeft
men redenen aan te nemen, dat de
hierboven weergegeven lezing van
het verloop van den ministerraad
juist is.
,En zoo in eenst Ik kon niet meer
heen of weer. Ik houd niet van tabletfe»
en liet mijn vrouw mij wrijven met
Kloosterbalsem. Niet te hard, zeg tk,
want alles, ook de geheele omgeving,
deed me zeer. Zij wreef mij zachtjes
om te beginnennaderhand wat harder
en het was of er een wonder gebeurde.
Omler 't wrijven verminderde de pijn
al en toen het 's avonds herhaald was,
stond ik den volgenden morgen weer
even frlsch op als altijd."
Fr. D. te O.
Onovertroffen bij brand-en snfiwonden
Ook ongeëvenaard als wrfjftmudel bfj
Rheumatiek, spit en pfinlfjke spioren
Schroefdoos 35 ct Potten: 627e ct en f 1.04
