Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
95
„N00BD-B8ABAND"
REGAL
Hit is waarborg voor
VIRGINIA'S KEUZE
Rijwielen
Loopen
Licht
Van Boxtel n.v
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
De S.O.A.P. in de oppositie.
ZELFMOORDEN.
JAAR
NOG STEEDS OSS.
NUMMER 33.
ZATERDAG 23 APRIL 1938.
61e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE;
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag e|
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Per motie heeft de S-D.A.P, haar
leiders laten weten, dat ze méér oppo
sitie partij wil zijn. van minder adoratie
voor het koningshuis wil laten blijken
geen plasdankjes in de vorm van on
derscheidingen van onze regeering wil
zien aanvaard en het repubhkeinsche
beginsel méér op den voorgrond wil
zien gesteld.
Dat alles vormt en zaak, welke de
partij alleen aangaat.
Als buitenstaanders betreuren wij
deze houding echter Omville van veel
goeds, dat niet slechts de partij en ons
ten deel is. maar heel ons Nederlandsche
gemeenschap.
Al zijn het nog maar kleine groepjes
welke ons geestelijk volksbezit van
binnenuit bedreigen, de drang van
buiten af is des te grooter Wanneer we
ward :n gedwongen in een oo log onze
zelfstandigheid te verdedigen, dan scha
ren we ons in één front: rooden,
katholieken, christelijken. vrijzinnigen
W'j blijven weten wat we zijn en
wnrinwe van elkaar verschillen, maar
zoolang er oorlog is en 'n gemeenschap
pelijke vijand tegenover ons staat, dan
praten we niet over wat ons scneidt,
maar handelen we, vechten we,
tesamen, kracht puttende uit de begin
selen, welke we gemeen hebben.
We leven ook thans in oorlogstijd, -
we zitten midden in 'n geestelijken we-
reldstrijd- £n het is jammer, dat in
deze digen een groote bevolkingsgroep
het uitspreektlaten we toch in de
oppositie blijven binnen het leger der
geallieerden', laten we toch vooral doen
uitkomen, dat wi andere manieren
hebben dan een groot deel van degenen
die mèt ons voor het behoud van onze
geest dijke onafhankelijkheid strijden;
laten we niet meedoen aan huiselijke
spelletjes (decoraties) van onze wapen
broeders; laten we vechten tegen den
gemeenschappelijken vijand, maarintus-
schen trappen tegen onze medestanders.
Wat «de partij* nastreeft, zij het on
bewust, is een verzwakking van onze
nationale geestelijke verdediging. En het
zijn misschien wel het ergst de leden
dier partij, die te lijden zullen hebben
als het nationale front ineen komt te
storten.
«De partijis naar onze meening
wel zéér op het verkeerde spoor geloo-
pen. Wie de liefde niet heeft kan haar
ook niet geven. Niet ten onrechte bliiken
vele burgerlijke democraten te hebben
betwijfeld, of de nati male bewustwor
ding wel zoo écht was in den linkschen
hoek, als men ze daar deed schijnen.
Wie* de liefde niet heeft kan ze niet
schenken. Maar hij kan alfhans zijn
vóóroordeel onderdrukken al ware het
maar uit tactische overwegingen.
De massa hoe ook gekleurd
is nooit tactisch. Daarom doet een partij
zich schade, als ze zich »en masse« de
zorg voor de partijpractijk aanhaalt.
Tactiek is een zaak der bestuurders
die uit den aard van hun functie de
mogelijkheden en moeilijkheden, welke
de politiek oplevert, het beste kennen
en kunnen beoordeelen.
In sommige builenlandsche bladen
was een groot getal genoemd om
aan te geven, hoeveel zelfmoorden
er den laatsten tijd in Weenen
waren gepleegd. Het officieele
Duitsche Nieuwsbureau spreekt 't
cijfer tegen en herinnert er aan,
dat in Weenen ook vóór den
Anschluss «dagelijks gemiddeld 5
zeltmoorden« werden gepleegd, welk
getal thans niet hooger zou zijn.
Met den politieken kant van het
gecijfer laat ik me thans niet in,
maar ik wil getuigen van mijn
ontzetting over het getal »5« als
gemiddelde van 't aantal zelf
moorden per dag in één stad 1
Ook ten onzent hoort men heel
veel is het niet meer dan
vroeger? van menschen, die
vrijwillig den dood zochten.
De slachtoffers zijn grootendeels
stakkerds, wier geestelijke kracht
niet sterk genoeg was om den
zwarigheden van het leven 't hoofd
te bieden. Ze raakten uit hun
evenwicht, velen dezer onge
luk kigen zijn ongetwijfeld niet ver
antwoordelijk te stellen voor wat
ze tegenover zich zelf, hun gezin
en tegenover God, den Heer van
leven en dood, misdreven.
Maar wij, wij, de.... sterkeren.
Zijn wij wel geheel onschuldig aan
die tragedies? Doen wij wel alles,
wat we kunnen, om het leven van
de geestelijk.zwakken minder zwaar
te maken of het dragelijk te doen
schijnen
Eén zorg wordt den laatsten tijd
al te zeer verwaarloosd en dat is
onze terughouding tegenover het
zelfmoordeuvel. Zelfmoordgevallen
worden vooral in de pers te
veel als een sensatie behandeld.
En sensatie lokt de zwaarmoedigen.
Jaren geleden is van hoogerhand
eens 'n verzoek gedaan aan de
Levensverzekering
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
pers om van zelfmoordgevallen,als
bijzondere omstandigheden daartoe
geeu aanleiding geven, niet of op
slechls uiterst sobeie wijze rucht
baarheid te verleenen. Dat was
een goede wenk, want verhalen met
details over zellmoordi n, werKen op
geesielijk-onevenwichligen zeer aan-
slekeiijk. Vooral vóór en najaar
scüijnt een gevaarlijke tijd voor
zielszieken te zijn.
Nu is het me opgevallen, dat er
op het oogenblik iets van een zelf
moord-epidemie ten onzent schijnt
te woeden. Om aan enkele zeer
recente en bloedige voorvallen te
herinneren Lochem,Nieuwenhage,
Den Haag, Eindhoven, enz. enz.
Laten de bladen in hun berichten
toch sober zijn, wat lugubere bij
zonderheden belieft. En laten we
met z'n allen, ieder voor zich,
diezelfde soberheid betrachten in
onze gesprekken over dergelijke
gebeurtenissen. Er over zwijgen zou
nog beter zijn.
Volledige
garantie.
In de Kamer hebben zich ver
tegenwoordigd s van alle politieke
partijen uitgezonderd natuurlijk
die van Mussert en Ds. Kersten
volkomen bevredigd verklaard door
de verklaringen van minister Gose-
ling, maar bladen van verschillende
politieke richling blijven mokken
en wantrouwen wekken.
Mr. Wendelaar, voorzitter van
den Vrijheidsbond en leider der
liberale Kamtrfiactie stelt in het
«Liberale VVeekblad« nog eens
duidelijk zijn conclusie, welke een
veroordeeling is van het gewroet.
Hij schrijft:
Wat een grooten indruk maakte,
was dat de Minister elk woord dat
hij sprak waar wist te maken met
aanhalingen uit ambtelijke rap
porten, bijna zonder uitzondering
opgemaakt door de aangevallen
marechaussée zelve. Het was inder
daad alles zóó klemmend, dat er
geen speld tusschen te krijgen was.
De eenige vragen waarover ver-
Reeds vanaf 75 ct. p. week
Contant vanaf f39.75
RUIME KEUZE.
GROOTESTRAAT 313 WAALWIJK
TELEF. 293
REGAL
VA L U A S
CYRUS
SAFFIER
worden van de beste materialen
in de grootste Nederlandsche
Rijwielfabiiek vervaardigd111
schil van meening mogelijk blijlt,
zijn deze, of de Minister de mare
chaussee te üss niet onnoodig hard
heeft aangepakt en waarom er zulk
een haast noodig was, maar uit de
door den minister opgesomde ge
vallen bleek stellig b.el duidelijk,
dat de brigade Oss der marechaussee
in strijd met de belangen van het
volk, meermalen buiten hare be
voegdheid was gegaan en onnoodig
hard was opgetreden. Dat de
Minister daaraan een einde heeft
willen maken was niet alleen zijn
goed recht, het was zijn plicht.
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
43)
(Nadruk verboden).
Hij kuste haar broederlijk op alle
bei haar wangen en Mary Lee had wel
kunnen jubelen!
Komt u ook op het feest? riep
kleine Roger.
En Rickey zei:
Natuurlijk, daar kom ik voor. Ik
kon er niet aan denken met Kerstmis
zonder jou aan tafel te zitten, Jinny.
Ik ga terug met den trein van negen
uur, dan ben ik juist op tijd vóór het
dansen begint.
Mary Lee's vreugde verdween weer,
toen hij dat zei. Maar het was toch ai
vast iets om hem nu hier te hebben,
al wist zij dan ook heel goed, dat zijn
vroolijkheid niet voortkwam uit het
feit, dat hij haar terugzag. Hij bracht
alle speelgoed weer opnieuw aan den
gang, bond het poesje een halsband
van zilverguirlande om, zette Weenie
-^.een muts van rood papier op en floot
en danste met Mary Lee.
Toen het souper gedaan was, vroeg
hij Mary Lee om nog eens het liedje
van het Chineesche meisje te zingen.
En toen de laatste droevige noten ver
klonken, zei hij
Ik geloof dat je op weg bent een
groot artiste te worden, Mary Lee.
Want alleen een artiste kan zoo'n
klein dingetje zóó volmaakt tot zijn
recht laten komen. Het is als een mi
niatuur in oud ivoor of een ragfijn
weefsel.
Mary Lee bloosde onder zijn lof. Zij
zat naast hem en even later vroeg zij
heel zacht:
Waarom zou je nog teruggaan
vanavond?
Ik moet, het is mijn lot. Ik voel
het, Mary Lee, ik wordt gedreven door
iets, dat sterker is dan ikzelf.
Word je soms gedreven door
jouw Marty? vroeg Mary Lee, vuur
rood.
Zij is nog nietde mijne.
Zij staarde hem verbaasd aan.
Dénk je heusch dat ze ooit de
jouwe zal zijn?
Waarom niet?
Durf je haar vragen je armoede
te deelen?
Ik zal haar toonen, dat geld niet
noodig is om gelukkig te zijn, zei Ric
key warm.
Maar Mary was hel niet met hem
eens.
Geld maakt wèl gelukkig, dat
weet je heel goed, Rickey. Je zou niet
eens naar Marty van Duyne kijken, als
zij niet de middelen bezat om haar
schoonheid op z'n voordeeligst te doen
uitkomen.
Je hebt in zekeren zin gelijk, gaf
hij na een oogenblik toe. Maar ik ben
haar aan het leeren, dat er ook dingen
zijn, die met geen geld te koop zijn.
Ik kan ze haar geven en Tony Bleec-
ker niet.
Schrijf je nog in dien tijd?
Ja, ik denk wel, dat ik een beetje
zal werken. Maar het voornaamste is,
dat ik nieuwe ideeën zal opdoen.
Heeft Virginia je verteld, dat ze
naar de bovenste verdieping verhuist?
Ja.
En vind je dat goed?
Maar m'n lieve kind, wat kan ik
ertegen doen? Jinny drijft toch haai
eigen zin door. Zijn stem klonk een
beetje heftig.
Mary Lee keek hem scherp aan.
Ik zal je maar niet vertellen wat
ik van je denk.
Hij haalde zijn schouders op.
Niets vleiends, denk ik.
Je bent een zelfzuchtig wezen.
Het genie is altijd zelfzuchtig.
Genie! Zij had moeite om het
woord niet uit te schreeuwen. Ja, dat
heb ik ook eens gedacht, maar ik heb
veel geleerd. En één ding dat ik ge
leerd heb is, dat er een hemelsbreed
onderscheid is tusschen genie en ta
lent. Ik dacht dat ik een stem had,
maar ik heb niet meer dan een beetje
geluid.
Dit was een tragische Mary Lee, de
Mary Lee van het Chineesche liedje.
Rickey voelde plotseling sympathie
voor haar.
Je bent méér waard, dan je zelf
vermoedt. Ik heb het je daarnet nog
gezegd
Dat weet ik, maar ik verlang geen
roem, ik verlang geluk Rickey...
Geluk verlangen wij allemaal. Ik
ook, het groote, het allesoverweldi-
gende het geluk dat je zal verhef
fen ver boven de aarde
Zijn oogen straalden. Mary Lee leg
de haar hand op zijn arin.
Rickey, als je vleugels gebroken
zijn, kom dan terug bij mij.
Hij keek haar aan.
Wat bedoel je?
Dat je nog naast mij kunt flad
deren als je niet meer vliegen kunt.
Zij lachte een beetje bitter. Begrijp jij
me niet?
Ik geloof het niet, antwoordde
hij en zij ging er niet verder op in.
Voor hij wegging was Rickey nog
maar een oogenblikje met Virginia
alleen.
Ik zal je niet meer zien vóór ik
ga, Jinny. Je moet me niet zelfzuchtig
vinden. De dingen zijn sterker dan ik
ben
Je bedoelt je gevoelens voor Mar
ty van Duyne?
Ja, Jinny, ik geloof dat ik wel
kans heb. Niemand heeft haar ooit de
dingen gezegd die zij mij laat zeggen.
Hij haalde snel adem. Ik zeg haar de
waarheid over haarzelf en dat zal ik
altijd blijven doen.
Zij waren in zijn klein kamertje en
Virginia had haar armen om zijn hals
geslagen.
Rickey, ik ben blij, dat je van
avond gekomen bent. Wat er nu ook
gebeurt, ik zal altijd deze herinnering
hebben
Wat kan er gebeuren, Jinny?
O, zooveel.
Kom, moed houden, kindje. Ik
zal terug zijn vóór je het weet.
Hij had een paar dingen in een kof
fertje gepakt en nam het nu op. Zij
bracht hem niet naar beneden, maar
liet dat aan Mary Lee over.
Denk er dus aan, zei Mary Lee,
toen zij de laatste trede had bereikt,
als je niet kunt vliegen, kun je altijd
nog fladderen.
XVIII.
TONY GAAT NAAR DE MARKT.
Toen Virginia den dag na haar te
rugkomst in New York in Rickey's
manuscript bladerde, dat zij op zijn
bureau had gevonden, kwam er plot
seling een gedachte in haar op.
Zou zij misschien kunnen doen wat
Rickey niet gedaan had? Zou zij zijn
boek kunnen omwerken en voltooien?
Zou zij in haar eenzaam zolderkamer
tje geen inspiratie krijgen? In ieder
geval was het wel de moeite waard
het te probeeren.
Zij had met mrs. Leonardi over het
verhuizen gepraat, en de goedhartige
Italiaansche had dadelijk voor onder
verhuurders gezorgdeen schilder en
zijn vrouw, die de kamers wilden
hebben, zooals zij waren.
Zoo trok Virginia dan met een paar
stoelen en wat kussens en Michael's
potje naar haar zolderkamertjes.
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsche en Langstraatsche Courant*
ICDOOBOAJWll)
KederlanJsch
fabrikaat
V S+*