Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. 95 „N00BD-B8ABAND" REGAL Hit is waarborg voor VIRGINIA'S KEUZE Rijwielen Loopen Licht Van Boxtel n.v FEUILLETON Dit nummer bestaat uit Drie Bladen EERSTE BLAD De S.O.A.P. in de oppositie. ZELFMOORDEN. JAAR NOG STEEDS OSS. NUMMER 33. ZATERDAG 23 APRIL 1938. 61e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs, per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE; WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag e| Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Per motie heeft de S-D.A.P, haar leiders laten weten, dat ze méér oppo sitie partij wil zijn. van minder adoratie voor het koningshuis wil laten blijken geen plasdankjes in de vorm van on derscheidingen van onze regeering wil zien aanvaard en het repubhkeinsche beginsel méér op den voorgrond wil zien gesteld. Dat alles vormt en zaak, welke de partij alleen aangaat. Als buitenstaanders betreuren wij deze houding echter Omville van veel goeds, dat niet slechts de partij en ons ten deel is. maar heel ons Nederlandsche gemeenschap. Al zijn het nog maar kleine groepjes welke ons geestelijk volksbezit van binnenuit bedreigen, de drang van buiten af is des te grooter Wanneer we ward :n gedwongen in een oo log onze zelfstandigheid te verdedigen, dan scha ren we ons in één front: rooden, katholieken, christelijken. vrijzinnigen W'j blijven weten wat we zijn en wnrinwe van elkaar verschillen, maar zoolang er oorlog is en 'n gemeenschap pelijke vijand tegenover ons staat, dan praten we niet over wat ons scneidt, maar handelen we, vechten we, tesamen, kracht puttende uit de begin selen, welke we gemeen hebben. We leven ook thans in oorlogstijd, - we zitten midden in 'n geestelijken we- reldstrijd- £n het is jammer, dat in deze digen een groote bevolkingsgroep het uitspreektlaten we toch in de oppositie blijven binnen het leger der geallieerden', laten we toch vooral doen uitkomen, dat wi andere manieren hebben dan een groot deel van degenen die mèt ons voor het behoud van onze geest dijke onafhankelijkheid strijden; laten we niet meedoen aan huiselijke spelletjes (decoraties) van onze wapen broeders; laten we vechten tegen den gemeenschappelijken vijand, maarintus- schen trappen tegen onze medestanders. Wat «de partij* nastreeft, zij het on bewust, is een verzwakking van onze nationale geestelijke verdediging. En het zijn misschien wel het ergst de leden dier partij, die te lijden zullen hebben als het nationale front ineen komt te storten. «De partijis naar onze meening wel zéér op het verkeerde spoor geloo- pen. Wie de liefde niet heeft kan haar ook niet geven. Niet ten onrechte bliiken vele burgerlijke democraten te hebben betwijfeld, of de nati male bewustwor ding wel zoo écht was in den linkschen hoek, als men ze daar deed schijnen. Wie* de liefde niet heeft kan ze niet schenken. Maar hij kan alfhans zijn vóóroordeel onderdrukken al ware het maar uit tactische overwegingen. De massa hoe ook gekleurd is nooit tactisch. Daarom doet een partij zich schade, als ze zich »en masse« de zorg voor de partijpractijk aanhaalt. Tactiek is een zaak der bestuurders die uit den aard van hun functie de mogelijkheden en moeilijkheden, welke de politiek oplevert, het beste kennen en kunnen beoordeelen. In sommige builenlandsche bladen was een groot getal genoemd om aan te geven, hoeveel zelfmoorden er den laatsten tijd in Weenen waren gepleegd. Het officieele Duitsche Nieuwsbureau spreekt 't cijfer tegen en herinnert er aan, dat in Weenen ook vóór den Anschluss «dagelijks gemiddeld 5 zeltmoorden« werden gepleegd, welk getal thans niet hooger zou zijn. Met den politieken kant van het gecijfer laat ik me thans niet in, maar ik wil getuigen van mijn ontzetting over het getal »5« als gemiddelde van 't aantal zelf moorden per dag in één stad 1 Ook ten onzent hoort men heel veel is het niet meer dan vroeger? van menschen, die vrijwillig den dood zochten. De slachtoffers zijn grootendeels stakkerds, wier geestelijke kracht niet sterk genoeg was om den zwarigheden van het leven 't hoofd te bieden. Ze raakten uit hun evenwicht, velen dezer onge luk kigen zijn ongetwijfeld niet ver antwoordelijk te stellen voor wat ze tegenover zich zelf, hun gezin en tegenover God, den Heer van leven en dood, misdreven. Maar wij, wij, de.... sterkeren. Zijn wij wel geheel onschuldig aan die tragedies? Doen wij wel alles, wat we kunnen, om het leven van de geestelijk.zwakken minder zwaar te maken of het dragelijk te doen schijnen Eén zorg wordt den laatsten tijd al te zeer verwaarloosd en dat is onze terughouding tegenover het zelfmoordeuvel. Zelfmoordgevallen worden vooral in de pers te veel als een sensatie behandeld. En sensatie lokt de zwaarmoedigen. Jaren geleden is van hoogerhand eens 'n verzoek gedaan aan de Levensverzekering 1843 1938 GEEFT ZEKERHEID. DOOR ERVARING STERK. pers om van zelfmoordgevallen,als bijzondere omstandigheden daartoe geeu aanleiding geven, niet of op slechls uiterst sobeie wijze rucht baarheid te verleenen. Dat was een goede wenk, want verhalen met details over zellmoordi n, werKen op geesielijk-onevenwichligen zeer aan- slekeiijk. Vooral vóór en najaar scüijnt een gevaarlijke tijd voor zielszieken te zijn. Nu is het me opgevallen, dat er op het oogenblik iets van een zelf moord-epidemie ten onzent schijnt te woeden. Om aan enkele zeer recente en bloedige voorvallen te herinneren Lochem,Nieuwenhage, Den Haag, Eindhoven, enz. enz. Laten de bladen in hun berichten toch sober zijn, wat lugubere bij zonderheden belieft. En laten we met z'n allen, ieder voor zich, diezelfde soberheid betrachten in onze gesprekken over dergelijke gebeurtenissen. Er over zwijgen zou nog beter zijn. Volledige garantie. In de Kamer hebben zich ver tegenwoordigd s van alle politieke partijen uitgezonderd natuurlijk die van Mussert en Ds. Kersten volkomen bevredigd verklaard door de verklaringen van minister Gose- ling, maar bladen van verschillende politieke richling blijven mokken en wantrouwen wekken. Mr. Wendelaar, voorzitter van den Vrijheidsbond en leider der liberale Kamtrfiactie stelt in het «Liberale VVeekblad« nog eens duidelijk zijn conclusie, welke een veroordeeling is van het gewroet. Hij schrijft: Wat een grooten indruk maakte, was dat de Minister elk woord dat hij sprak waar wist te maken met aanhalingen uit ambtelijke rap porten, bijna zonder uitzondering opgemaakt door de aangevallen marechaussée zelve. Het was inder daad alles zóó klemmend, dat er geen speld tusschen te krijgen was. De eenige vragen waarover ver- Reeds vanaf 75 ct. p. week Contant vanaf f39.75 RUIME KEUZE. GROOTESTRAAT 313 WAALWIJK TELEF. 293 REGAL VA L U A S CYRUS SAFFIER worden van de beste materialen in de grootste Nederlandsche Rijwielfabiiek vervaardigd111 schil van meening mogelijk blijlt, zijn deze, of de Minister de mare chaussee te üss niet onnoodig hard heeft aangepakt en waarom er zulk een haast noodig was, maar uit de door den minister opgesomde ge vallen bleek stellig b.el duidelijk, dat de brigade Oss der marechaussee in strijd met de belangen van het volk, meermalen buiten hare be voegdheid was gegaan en onnoodig hard was opgetreden. Dat de Minister daaraan een einde heeft willen maken was niet alleen zijn goed recht, het was zijn plicht. van „De Echo van het Zuiden". Naar het Amerikaansch van TEMPLE BAILEY. 43) (Nadruk verboden). Hij kuste haar broederlijk op alle bei haar wangen en Mary Lee had wel kunnen jubelen! Komt u ook op het feest? riep kleine Roger. En Rickey zei: Natuurlijk, daar kom ik voor. Ik kon er niet aan denken met Kerstmis zonder jou aan tafel te zitten, Jinny. Ik ga terug met den trein van negen uur, dan ben ik juist op tijd vóór het dansen begint. Mary Lee's vreugde verdween weer, toen hij dat zei. Maar het was toch ai vast iets om hem nu hier te hebben, al wist zij dan ook heel goed, dat zijn vroolijkheid niet voortkwam uit het feit, dat hij haar terugzag. Hij bracht alle speelgoed weer opnieuw aan den gang, bond het poesje een halsband van zilverguirlande om, zette Weenie -^.een muts van rood papier op en floot en danste met Mary Lee. Toen het souper gedaan was, vroeg hij Mary Lee om nog eens het liedje van het Chineesche meisje te zingen. En toen de laatste droevige noten ver klonken, zei hij Ik geloof dat je op weg bent een groot artiste te worden, Mary Lee. Want alleen een artiste kan zoo'n klein dingetje zóó volmaakt tot zijn recht laten komen. Het is als een mi niatuur in oud ivoor of een ragfijn weefsel. Mary Lee bloosde onder zijn lof. Zij zat naast hem en even later vroeg zij heel zacht: Waarom zou je nog teruggaan vanavond? Ik moet, het is mijn lot. Ik voel het, Mary Lee, ik wordt gedreven door iets, dat sterker is dan ikzelf. Word je soms gedreven door jouw Marty? vroeg Mary Lee, vuur rood. Zij is nog nietde mijne. Zij staarde hem verbaasd aan. Dénk je heusch dat ze ooit de jouwe zal zijn? Waarom niet? Durf je haar vragen je armoede te deelen? Ik zal haar toonen, dat geld niet noodig is om gelukkig te zijn, zei Ric key warm. Maar Mary was hel niet met hem eens. Geld maakt wèl gelukkig, dat weet je heel goed, Rickey. Je zou niet eens naar Marty van Duyne kijken, als zij niet de middelen bezat om haar schoonheid op z'n voordeeligst te doen uitkomen. Je hebt in zekeren zin gelijk, gaf hij na een oogenblik toe. Maar ik ben haar aan het leeren, dat er ook dingen zijn, die met geen geld te koop zijn. Ik kan ze haar geven en Tony Bleec- ker niet. Schrijf je nog in dien tijd? Ja, ik denk wel, dat ik een beetje zal werken. Maar het voornaamste is, dat ik nieuwe ideeën zal opdoen. Heeft Virginia je verteld, dat ze naar de bovenste verdieping verhuist? Ja. En vind je dat goed? Maar m'n lieve kind, wat kan ik ertegen doen? Jinny drijft toch haai eigen zin door. Zijn stem klonk een beetje heftig. Mary Lee keek hem scherp aan. Ik zal je maar niet vertellen wat ik van je denk. Hij haalde zijn schouders op. Niets vleiends, denk ik. Je bent een zelfzuchtig wezen. Het genie is altijd zelfzuchtig. Genie! Zij had moeite om het woord niet uit te schreeuwen. Ja, dat heb ik ook eens gedacht, maar ik heb veel geleerd. En één ding dat ik ge leerd heb is, dat er een hemelsbreed onderscheid is tusschen genie en ta lent. Ik dacht dat ik een stem had, maar ik heb niet meer dan een beetje geluid. Dit was een tragische Mary Lee, de Mary Lee van het Chineesche liedje. Rickey voelde plotseling sympathie voor haar. Je bent méér waard, dan je zelf vermoedt. Ik heb het je daarnet nog gezegd Dat weet ik, maar ik verlang geen roem, ik verlang geluk Rickey... Geluk verlangen wij allemaal. Ik ook, het groote, het allesoverweldi- gende het geluk dat je zal verhef fen ver boven de aarde Zijn oogen straalden. Mary Lee leg de haar hand op zijn arin. Rickey, als je vleugels gebroken zijn, kom dan terug bij mij. Hij keek haar aan. Wat bedoel je? Dat je nog naast mij kunt flad deren als je niet meer vliegen kunt. Zij lachte een beetje bitter. Begrijp jij me niet? Ik geloof het niet, antwoordde hij en zij ging er niet verder op in. Voor hij wegging was Rickey nog maar een oogenblikje met Virginia alleen. Ik zal je niet meer zien vóór ik ga, Jinny. Je moet me niet zelfzuchtig vinden. De dingen zijn sterker dan ik ben Je bedoelt je gevoelens voor Mar ty van Duyne? Ja, Jinny, ik geloof dat ik wel kans heb. Niemand heeft haar ooit de dingen gezegd die zij mij laat zeggen. Hij haalde snel adem. Ik zeg haar de waarheid over haarzelf en dat zal ik altijd blijven doen. Zij waren in zijn klein kamertje en Virginia had haar armen om zijn hals geslagen. Rickey, ik ben blij, dat je van avond gekomen bent. Wat er nu ook gebeurt, ik zal altijd deze herinnering hebben Wat kan er gebeuren, Jinny? O, zooveel. Kom, moed houden, kindje. Ik zal terug zijn vóór je het weet. Hij had een paar dingen in een kof fertje gepakt en nam het nu op. Zij bracht hem niet naar beneden, maar liet dat aan Mary Lee over. Denk er dus aan, zei Mary Lee, toen zij de laatste trede had bereikt, als je niet kunt vliegen, kun je altijd nog fladderen. XVIII. TONY GAAT NAAR DE MARKT. Toen Virginia den dag na haar te rugkomst in New York in Rickey's manuscript bladerde, dat zij op zijn bureau had gevonden, kwam er plot seling een gedachte in haar op. Zou zij misschien kunnen doen wat Rickey niet gedaan had? Zou zij zijn boek kunnen omwerken en voltooien? Zou zij in haar eenzaam zolderkamer tje geen inspiratie krijgen? In ieder geval was het wel de moeite waard het te probeeren. Zij had met mrs. Leonardi over het verhuizen gepraat, en de goedhartige Italiaansche had dadelijk voor onder verhuurders gezorgdeen schilder en zijn vrouw, die de kamers wilden hebben, zooals zij waren. Zoo trok Virginia dan met een paar stoelen en wat kussens en Michael's potje naar haar zolderkamertjes. (Wordt vervolgd). De Echo van het Zuiden, Waalwpsche en Langstraatsche Courant* ICDOOBOAJWll) KederlanJsch fabrikaat V S+*

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1