Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
95
„NOORD BRABANO"
VIRGINIA'S KEUZE
FEUILLETON
Objectiviteit.
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
JAAR
Witter dan wit
NUMMER 35.
ZATERDAG 30 APRIL 1938.
61e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.'adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag efl
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
ONZE KROONPRINSES.
Wie Oranje minden, zijn nooit zoo
blij geweest als op dien laatsten dag
van April in den jare 1909
Neen, 't is niet juist, dat de situa
tie op den laatsten dag van Januari in
1938 dezelfde was. I)e geboorte van
prinses Beatrix beteekende de nor
male uitkomst van een jong huwe
lijksleven, maar in 1909 had het Ko
ninklijk Gezin en het Nederlandsche
volk achtereenvolgende teleurstellin
gen beleefd en gedeeld. In 1909 had
den we ons bijna gewend aan de som
bere gedachte, dat de dynastie van het
Huis van Oranje voor ons land ver
loren zou gaan, afstervende in trouw
aan land en volk.
Daarom, omdat een zoo schoone
belofte opnieuw aan ons volk werd
geschonken, eene, waarop we niet
meer hadden durven rekenen,
daarom was onze vreugde zoo groot
op dien 30en April 1909 en omring
den we het kind, dat toen geboren
werd, met onze liefde en zorg en ver
eering, het kind, dat voorbestemd
scheen als de leidster op den weg van
vrijheid.
We behoeven den strijd voor het
verwerven van onze vrijheid niet
meer te strijden, maar de strijd om
liet behoud er van belooft een zware
te zullen zijn. Tevens echter een,
waarin we ons gesterkt zullen weten
door het schitterend voorbeeld, ons in
den loop der eeuwen door de Oranjes
gegeven; gesterkt ook door de blijk
bare genade des Hemels, van waaruit
we opnieuw met Oranje werden ver
honden, toen de eerste dreigingen
zich openbaarden tegen datgene, wat
we onder den Vader des Vaderlands
en diens zonen, aan karakter en geest
hadden gewonnen.
Zoolang onze Kroonprinses leeft
en God schenke ons volk haar leven
tot in lengte van dagen! zullen we
dankbaar en opgeruimd haar geboor
tedag herdenken. Een dag, welke de
ze keer met te grooter warmte is
omstraald, nu H.K.H. hem voor het
eerst viert als de jonge moeder, in
wie God naar wij het meenen te
mogen zien datgene vervulde, wat
Hij op den 30en April 1909 aan Neder
land en Oranje beloofde.
Moge alle geluk, dat den mcnsch
beschoren kan zijn, voor onze Kroon
prinses zijn weggelegd. Vrede naar de
ziel, gezondheid naar het lichaam,
trouw en liefde in haar gezin en
over en weer in hare verbonden
heid met ons volk.
Dat wenschen we Prinses Juliana
van harte toe op dezen, haar verjaar
dag.
vleiende dingen over den Franschen
socialistischen minister Blum gezegd
en werd deswege door het Volksblad
te kijk gezet we citeeren uit het
socialistische dagblad als »een
venijnige oude tante«, die »kletspraat
over Blum verkondigt«, wier redactie
als »verjarig« wordt afgebeeld en
die zich graag aan »venijnigheidjes
en zelfs aan leugentjes te buiten
gaat« Bij het later-afwerken van dat
niet zeer vleiende portret, blijkt het
»Volksblad« niet eens de illusie te
koesteren, dat de N. R. Ct. haar
«venijnig gekwebbel« zal staken.
Daar kan de Nieuwe Rotterdam-
sche Courant het voorloopig mee
doen Maar, in een tweede artikel
wordt ze in eere hersteld.... De N.
R Ct. had n.l. ook over Oss ge
schreven en nn verschijnt ineens de
«venijnige oude tante« van zoojuist
met haar «overjarige redactie«, met
haar «kletspraatjes^, haar «venijnig-
heidjes« en zelfs »leugentjes«, met
haar «venijnig gekwebbel« als een
We hebben dezer dagen een paar
staaltjes kunnen zien van de objecti
viteit van het socialistisch orgaan
»Het Volksbladcc.
Als het tegen de N.S.B. gaat, dan
schaart de redactie zich naast de
geestelijkheid van Oss, maar toen
het een paar dagen schreef over de
vervolging wegens laster door den
minister en den deken van Oss,
toen schreef hetzelfde blad argeloos
«Wij vinden het merkwaardig dat
die twee bewuste geestelijken geen
aanklacht indienen O, zoo.
Een ander staaltje van Volksblad
objectiviteit, waarop we de aandacht
vestigen: Een en hetzelfde nummer
van het »Volksblad« bevatte twee
artikelen, waarin sprake was van de
«Nieuwe Rotterdamsche Courant«.
Deze laatste courant had minder
Levensverzekering
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
zeer betrouwbare kroongetuige van
wie gezegd wordt, dat hij een nieuw
licht werpt over de zaak-Oss.
Het artikel, waarin zulks heet te
geschieden, geniet de eer ten voeten
uit in de Kolommen van het «Volks
blad« te worden afgedrukt; met aan
het slot deze verklaring van het
socialistische blad, dat de mededee-
lingen van de N. R. Ct. heel duidelijk
in het licht stellen, dat de Oss-sche
zaak met dit antwoord van minister
Goseling nog allerminst haar op
lossing heeft gevonden.
De N.R.Ct verkoopt «kletspraat.
jes« en »kwebbelt«, wanneer zij zich
tegeu een socialistischen minister
richt; maar zij is een nieuwe-licht-
werper en een alleszins betrouwbare
gids, wanneer zij tegen een katho
lieken minister uitpakt.
worden Uw tanden wanneer U poetst met
wat goeds, namelijk met
Tube 60 en 40 ct. Doos 20 ct.
MISDRIJF TEGEN VEILIGHEID
VAN DEN STAAT
Zooals werd medegedeeld heeft het
Eerste Kamerlid jhr. de Savornin
Lohman aan de ministers van Alge-
meene Zaken en van Justitie schrifte
lijke vragen gesteld omtrent pamflet
ten voor een gehouden vergadering
van de nationaal-socialistiSche Neder-
sche Arbeiderspartij, in welke pam
fletten den Nederlandschen „arbei
ders van het hoofd en de vuist" met
verwijzing naar het voorbeeld-van de
„Ooslenrijksche kameraden" wordt
aangeraden, zich met hun „Duitsche
kameraden" te verbroederen.
Genoemde ministers hebben thans
hierop hel volgende geantwoord:
Naar liet optreden in den laatsten
tijd van de nationaal-socialistische
Nederlandsche Arbeiderspartij, groot-
Duitsche beweging in Nederland,
welke overigens een zeer geringen
aanhang heeft, wordt door de justitie
een nauwkeurig onderzoek ingesteld.
Moeht dit onderzoek de voorloopige
aanwijzingen in de richting van één
of meer van de misdrijven van den
eersten titel van het tweede boek van
het wetboek van strafrecht (misdrij
ven tegen de veiligheid van den Staat)
nader bevestigen, dan zullen een straf
vervolging en andere daarmede ver
bonden maatregelen niet achterwege
blijven.
De preventieve en repressieve be
voegdheden van de overheid op dit
stuk worden uitgebreid in het reeds
aangekondigde ontwerp van wet tot
wijziging en aanvulling van de wet
van 1855 op het recht van vereeniging
en vergadering, dat bereids het de
partement van justitie heeft verlaten.
Ook het Eerste Kamerlid Bruine-
man had schriftelijke vragen inge
diend omtrent bedoelde vergadering,
waarop de partijleider dr. E. H. van
Rappard een toespraak heeft gehou
den, waarin hij een pleidooi hield
VOOR WAS EN VAAT
S&c&is 5cts.fieA fTaJi
HET LAAGST IN PRIJS EN
BOVENAAN IN KWALITEIT!
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
45)
(Nadruk verboden).
We moeten soepgroenten hebben
Roger, en tomaten voor sla en de si
naasappelen zijn ook goedkoop, zei ze
tegen het jongetje.
Toen hoorde zij Tony's stem
Wij zullen alles koopen, wat er
op de markt te krijgen is. Er zijn al
aardbeien uit Florida, en jonge erw
tjes. Kom hier Virginia, laat mij je
mandje vullen.
Met een ruk draaide zij zich om.
Tony! riep zij uit.
Hij lachte opgewonden.
Ik wist wel, dat ik je ééns vin
den zou. Ik had er een voorgevoel van,
dat je nog hier in de buurt zat, daar
om slenterde ik hier maar eens rond.
En nu je me gevonden hebt, wat
nu?
Laat mij bij je komen?
Zij keek lachend naar hem op, haar
oogen straalden, want zij was blij hem
te zien. Hij wist het en hield haar
hand vast in zijn sterken greep.
Mag ik?
Tony het kan niet.
Waarom niet?
Ik heb geen kamer om menschen
te ontvangen. Ik woon op twee zol
derkamertjes op de bovenste verdie
ping.
Op de bovenste verdieping?
Waarom?
Haar stem klonk koel.
Omdat mij dat het beste leek.
Dat is alles wat ik je kan zeggen.
Kleine Roger, ongeduldig over het
oponthoud, klaagde:
Waarom koopen wij niets, miss
Virginia?
Het was Tony die hem antwoord
gaf
Wij gaan al Roger, wat zullen
wij het eerste koopen?
Koekjes, zei Roger hoopvol, en
een pot honing en een vette kip.
Waarom een vette kip? vroeg
Tony.
Omdat je daar veel ineer van
krijgt als je ze kookt, legde Roger uit.
veel saus en zoo.
Roger kreeg zijn koekjes en zijn
honing en zijn vette kip en nog veel
meer lekkers en Tony liet alles in een
taxi naar huis brengen. En toen de
taxi-chauffeur achter Roger aan de
trap opging had Tony een onderhoud
met Virginia.
Je hoeft er niet aan te denken,
dat ik weg ga zonder met je gepraat
te hebben.
Zij glimlachte.
Je kunt hier naast me op de
trap komen zitten.
Dank je wel. Mijn auto staat een
blok verder. Kom mee, dan gaan we
samen lunchen.
Ik zou het natuurlijk wel kunnen
doen, als.
Als je niet zoo koppig was? Dat
geloof ik niet!
Tony zag, dat zij heel veel zin had,
en benutte deze gunstige stemming.
Goed, maar dan ga ik even een
anderen hoed opzetten.
Die je nu op hebt is anders een
droom.
Een droom, die honderd jaar oud
is!
Zij rende licht de duistere trap op
en hij wachtte met zijn hand aan den
trapstijl. Zijn oogen rustten op den
bronzen ridder, maar hij zag hem niet
als een kruisvaarder die een kleine
wereld verlichtte, maar als een tame
lijk kaal overblijfsel van vergane
grootheid. Tony had niet veel fanta
sie en hij vond dit huis absoluut geen
omgeving voor Virginia. Hij zou haar
het liefst voorgoed eruit weghalen.
Toen hij Riverside opreed, zei hij:
Ik breng je naar huiten. Dan
kunnen we een grooteren tocht ma
ken.
Maar zij vond het heerlijk om in
Tony's mooien wagen langs de blauwe
zonnige rivier te rijden. Zij sloeg geen
acht op den weg, dien zij volgden cn
schrok ervan toen zij ongeveer een
uur later de poort van Derekdale bin
nen reden.
Je had me niet hierheen moeten
brengen, Tony.
Waarom niet? Ik heb je ge-
geschaakt Virginia.
Zij was een beetje angstig.
Wat bedoel je?
Maar zijn lachje stelde haar gerust.
Ik bedoel alleen maar, dat we
hier gaan lunchen. Mrs. Fiels, de huis
houdster, zal de honneurs waarnemen
en het fatsoen vertegenwoordigen.
Virginia vergat haar angst, toen de
oude dame haar verwelkomde en
Tony tegen haar zei:
U wilt zeker wel voor Virginia
zorgen. En maken dat wij onmiddel
lijk kunnen lunchen? Virginia, zet je
hoed af, ik wil je haar zien.
De huishoudster glimlachte, toen
zij Virginia naar hoven bracht om
zich te verfrisschen.
Mr. Tony weet, wat hij wil, zei ze,
en meestal krijgt hij het ook.
Toen Virginia even later hij Tony
terugkwam nam hij haar mee naar de
schilderijen-galerij en koos een zitje
aan het einde van het vertrek, zoodat
zij langs de heele rij imposante schil
derijen ter rechter en ter linker zijde
keek.
Weet je waarom ik je hier heb
gebracht? vroeg hij.
Neen.
Omdat ik wil, dat je al deze
mooie vrouwen bekijkt en jezelve tus-
schen haar voorstelt.
Tusschen haar?
Ja, geschilderd als de vrouw van
den achtsten Anthony Bleecker, in
goudkant met een purperrood tapijt
achter je, zooals ik je dien avond op
de trap heb zien staan.
Virginia zat heel stil. Zij zag zich
zelf plotseling tusschen al die ande
ren. Hoeveel generaties van vrouwe
lijke afstammelingen der Farquhars
waren niet in hun glorie en schoon
heid vereeuwigd, hadden als konin
ginnen geregeerd over beroemde hui
zen, zooals nu ook haar werd aange
boden? Wat een toekomst zou zij heb
ben als de vrouw van den achtsten
Anthony! En zij weigerde die toe
komstOmdat er in haar leven
een man was gekomen naast wien
Tony met al z'n geld en aantrekkelijk
heid in het niet verdween. En om dien
inan zou ze teruggaan naar haar zol
derkamertjes en haar eigen potje ko
ken en haar eigen borden wasschen,
teruggaan naar haar zorgelijk, eento
nig bestaan, ploeteren over Rickey's
hoek en eenzaam zijn.
En Tony kon haar dat alles hespa
ren. Zij hoefde maar een woord te
zeggen, en hier in dit groote huis, zou
den tal van bedienden zich uitsloven
om het haar gemakkelijk te maken.
Het huis zou van haar zijn, het park^
de bosschen, de heuvels en eindelooze
akkers! Meesteres van Derekdale
meesteres van Derekdale.... de wereld
zou voor haar open liggen!
Waarom eigenlijk niet? Zij aarzel
de
Toen kwam de oude Anthony en
redde haar. Hij verscheen plotseling
in de deur van de galerij.
Dat noem ik nog eens geluk heb
ben, Virginia. Ik ben onverwacht hier
aangekomen.
Virginia snelde op hem toe.
Ik ben geschaakt door uw zoon...
Zij lachte, maar de oude Anthony
voelde, dat er een diepere beteekenis
achter haar woorden schuilde. Hij
legde zijn arm beschermend op haar
schouders.
Nu ik hen er, ben je veilig.
Maar vader, bent u dan niet op
mijn hand? protesteerde Tony. Ik heb
getracht haar aan het verstand te
brengen, dat zij hier hoort, tusschen
al de anderen. Met een armbeweging
duidde hij naar de schilderijen.
Er is niemand die het liever zou
zien dan ik zei zijn vader hartelijk.
Maar wat denk jij ervan, kindlief?
Van een bepaalde kant zou ik 't
wel prettig vinden, zei Virginia. Maar
ik kan toch niet met een man trou
wen, alleen omdat hij mijn portret in
zijn verzameling wil hebben.
Tony kreeg een kleur.
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwykscbe en Langstraatsclie ('ouranl,
PHO.I7 020JA