Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Buitenlandsch Nieuws 95 „N00BD-BR4B4ND" VIRGINIA'S KEUZE FEUILLETON ïr Sproeten kemen vrceg in Dit nummer bestaat uit Twee Bladen EERSTE BLAD JAAR NUMMER 38. WOENSDAG 4 MEI 1938. 61e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs, per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag efl Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel: minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. CHAMBERLAIN IN HET LAGERHUIS. De Britsch-Italiaansche overeen komst is door den premier Chamber lain met kracht verdedigd in een La gerhuisrede, waarin hij zeide, dat de politiek zijner regeering er op gericht blijft, geleidelijk alle gevaarlijke plek ken op te ruimen. Hij stelde met vol doening vast, dat door de onderteeke- ning van het accoord, welks goed keuring door het Lagerhuis hij ver zocht, reeds een algeheele wijziging in de verhouding tusschen beide landen was tot stand gekomen. IN VIER PROVINCIES VAN CHINA WORDT GEVOCHTEN. In tegenstelling tot het oorlogsto neel in Zuid-Sjantoeng, waar de be wegingsoorlog steeds meer tot een loopgravenoorlog verstart, kan men thans naar uit Chineesche militaire bron wordt medegedeeld in de pro vincie Sjansi belangrijke gebeurtenis sen verwachten. Deze mededeeling, al dus United Press, beschouwt men als de aankondiging van een groot offen sief, daar de Chineesche legerleiders kort voor hun offensief bij Taiert- sjwang zich op soortgelijke wijze uit- lieten. De Chineesche strijdkrachten zou den de stad Tantsjeng omsingeld heb ben. De Japansche bezetting, die een paar duizend man sterk is, heeft tot dusver vergeefs getracht door de Chi neesche linies heen te breken en zich zoodoende een uitweg naar het Noor den te banen. Volgens de Chineezen is de situatie voor de Japanners zoo hachelijk, dat, tenzij deze versterkingen krijgen, zij geheel uit de provincie Sjansi gewor pen zullen moeten worden. Daarentegen hebben op 80 K.M. ten Noord-Westen van Woehoe, naar het Duitsche persbureau verneemt, Ja pansche troepcndeelen, die van Nos- jien aan den Noordelijken oever van den Jangtse waren opgerukt, de stad Tsjausjien bezet, welke aan de spoor lijn naar Loetsjau gelegen is. BENES AAN HITLER. De Tsjechoslowaaksche president Benesj heeft ter gelegenheid van den 1 Mei aan Hitier een telegram van ge- lukwensch gezonden. Het is niet be kend, of Hitier deze beleefdheid be antwoord. De Sudeten-Duitschers hebben tei gelegenheid van den 1 Mei-dag be toogd en hun leider Henlein heeft daarbij betoogd, dat zijn eerder ver melde 8 eischen geen maxima moch ten worden gedacht, maar werkelijke eischen, welker vervulling onvoor waardelijk cn volledig zal moeten zijn. Ook aan datgene, wat hij over de bui- tenlandsche politiek had gezegd, viel niets toe te voegen, zei hij of af te doen. (Henlein verwerpt het verbond van Tsjechoslowakije met Rusland). EEN BALKAN-UNIE VAN 70.000.000 ZIELEN Bij gelegenheid van de hernieuwing van het vriendschapsverdrag tusschen Turkije en Griekenland pleiten de Turksche bladen, en met name het blad „Dzjoemhoeriët", voor een zoo danige ontwikkeling van de Balkan- groep, dat de entente een nauwver- bonden eenheid wordt, welke op de zelfde beginselen steunt en, bijna 70.000.000 zielen omvattend, over 8 millioen soldaten kan beschikken". De dagbladen meenen, „dat een der gelijke coalitie, waaraan, naar men verwacht, ook Bulgarije zal deelne men, gelijk staat met een groote mo gendheid, dat dit nieuwe blok van 70 millioen menschen stem in het kapit tel heeft en dat de samenwerking met dit Balkanblok ten zeerste op prijs zou worden gesteld." HITLER OP WEG NAAR ROME. „Het zal alles wel in orde komen", zei de Führer uit het coupéraam han gend, toen de extra-trein de groote hal van het Anhalter station te Berlijn uitreed om de reis naar Rome te be ginnen. Wel zelden zal een staatshoofd zulk een hartelijk cn indrukwekkend af- Levensverzekering 1843 1938 GEEFT ZEKERHEID. DOOR ERVARING STERK. scheid hebben beleefd, als Adolf Hit ler Maandagmiddag van de bevolking van Berlijn ten deel viel. Reeds uren voordat het vertrek was aangekondigd was de korte weg van de rijkskanse larij in de Wilhelmstrasse naar hel station op den Askanischen Platz om zoomd door tienduizenden en nog eens tienduizenden, die den rijkskanselier voor zijn vertrek uit de rijkshoofdstad een laatsten groet, een laatste ovatie wilden brengen. Met het bekende meesterschap op dit gebied had de nationaal-socialis- tische leiding 't vertrek van den Füh rer tot een geweldige demonstratie weten te maken, en zoowel op hen, die Berlijn verlieten, als op degenen, die achterbleven, zal dit afscheid een blij- venden indruk hebben gemaakt. Het plein voor het station, versierd met vaandels en vlaggen van Italië en Duitschland, omringd door gevels, ge tooid in feestelijk groen en goud, was door duizenden bezet, terwijl de toe gangsstraten aan beide zijden waren afgezet door zwart geüniformeerde S.S.-formaties. Te Rome zijn de toebereidselen ge- voor den triomfalen intocht en hel verblijf van Hitler in de Italiaansche hoofdstad. Rome pronkt in een feest gewaad, zooals hel er nog nooit een heeft gedragen. Het nieuwe „Ostien- se"-station is af en is rijk met groen en bloemen opgesierd. In de stationshal staan twee enorme beelden, het ééne stelt „Italia" voor, het andere „Germania". Met vlaggen in de kleuren der beide landen is de stad zóó overdadig be plant, dat sommige wijken een vanen bosch lijken. De herhaalde proeven, of de grandi ose verlichting en de machtige schijn werpers het wel „doen" zijn telkens uitstekend geslaagd en evenzeer de experimenten met de talrijke over heel de stad verspreide luidsprekers. Aan de decoratie der wegen, waar langs de Duitsche heerscher het im periale Rome zal binnenrijden, is ui teraard de grootste zorg besteed cn de Romeinen zijn over hun prestaties zeer tevreden. Ook deze straten lijken één vlaggenzee. Het programma der feesten, dat tij dens Hitler's bezoek aan de stad zal worden afgewerkt, vermeldt o.a. een grandiose opvoering van spelen uit Renaissance-tijd in het Bosoli-park. Zeventien honderd personen in oude kleederdrachten zullen aan die opvoe ring deelnemen. Een bijzonder grootsch vuurwerk, een gala-soirée in het stadstheater, verlichting der be langrijkste gebouwen en de illumina tie met vijftien duizend candelabers van de kaden langs de Arno. het voorjaarUooptijdig een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. BIJEENKOMST' VAN DEN FRANSCHEN MINISTERRAAD. De Fransche ministerraad is Maan dag bijeengekomen. Daladier en Bonnet gaven een uit eenzetting van hun besprekingen te Londen. Eensgezind, aldus het com muniqué, sprak de ministerraad zijn groote voldoening uit over de resul taten dezer besprekingen. De ministerraad heeft voorts de eerste ontwerp-decreten betreffende de vergrooting der productie, uitbrei ding van het crediet en saneering der financiën goedgekeurd. Krachtens deze wetsdecreten zal van het land een opoffering worden gevraagd, van bijzonderen en tijdelij- ken aard, tot een bedrag van vier mil liard. Men houdt rekening met een verhooging met acht procent van alle rijksbelastingen, welke ten behoeve van de gewone begrooting of van de autonome amortisatie-kas worden ge- van „De Echo van het Zuiden". Naar het Amerikaansch van TEMPLE BAILEY. (Nadruk verboden). 46) Als je er zoo over denkt. Zij stak haar hand naar hem uit. Het spijt mij, Tony. Hij bracht de hand naar zijn lippen. Het spijt je niet half zoo erg als mij Zij lunchten met hun drieën en Vir ginia zuchtte toen zij eindelijk moest gaan. Ik heb een gevoel als Assche- poester die het bal moet verlaten. Maar je hoeft het toch niet te verlaten. Jawel, het moet, Tony. Maar het was heerlijk. Toen Tony den wagen .uit de garage ging halen was zijn vader een oogen blikje met Virginia alleen. Mag ik je iets zeggen? vroeg hij. Je zou slechter kunnen doen dan met mijn zoon trouwen. Dat weet ik. Misschien volg ik ook wel den verkeerden weg. Maar ik moet het doen. Toen zij met Tony naar huis reed, jfraatten zij over alles behalve over dat waar hun hart vol van was. Pas toen zij Riverside weer bereikt hadden, en de rivier, die nu het laatste goud van de ondergaande zon droeg, vroeg hij met een stem, die heesch klonk van emotie: Is er iemand anders? Zij keek hem niet aan. Ja. Michael McMillan? Zij knikte. Hij boog zich naar haar over. Maar ik geef je nog niet op, onthoud dat. Virginia. Ik zal je nooit opgeven. Toen zij het huis bereikt hadden, smeekte hij haar in de hal: Laat me nog eens terugkomen. Zij schudde van neen. Ik kan het niet doen. Komt McMillan? Neen. Niemand komt bij mij, be halve Mary Lee. En Tony, als je Mi chael ontmoet, zeg hem dan niet Dat je hier woont? Ja. Hij staarde haar aan. Ik begrijp het niet als je toch van hem houdt? Zij hief afwerend haar hand op. Tony, stel geen vragen alsjeblieft. Ik zal het niet doen, lieveling. Plotseling nam hij haar in zijn ar men en kuste haar op haar wang, toen snelde hij naar de deur en verdween. Virginia stond heel stil en keek naar den bronzen ridder. Zij vroeg zich af of hij een vrouw, zóó zou ge kust hebben zonder dat zij het wilde. Maar de dagen der ridderlijkheid waren voorbij. Tony en zijn vader zaten dien avond nog laat bij het haardvuur in de groo te hal van Derekdale. Buiten woei een hevige storm, maar het stevige huis ondervond er niet den minsten hinder van. Zij zou zooveel voor mij kunnen doen, zei Tony. Zij zou niet om mijn geld geven als ze van mij hield, zij zou een goede trouwe kameraad voor mij zijn. Zij zou mij alles kunnen geven wat ik verlang. U weet, wat ik bedoel, vader; u hebt het gemist. De oude man knikte. Ja, ik heb dat gemist. Ik heb nooit een thuis gehad, zoolang ik ge trouwd ben. Ik kan het eerlijk zeggen jij weet het en ik weet het. Ik heb huizen genoeg gehad, maar je moeder en ik hebben nooit samen ergens ge woond, gelukkig, dat wij met z'n twee- en konden zijn. Toen wij trouwden verlangde ik naar een eigen haard, je moeder verlangde genot en opwinding. Zij heeft wat zij verlangt, en ik tracht mijn leven zoo goed mogelijk in te richten als het gaat. Ik wil niet klagen ik heb haar zelf gekozen, en als het een vergissing is geweest, dan is het mijn eigen schuld. Maar dit wilde ik je zeggen, Tony: als je Virginia Farqu- har niet krijgt, doe dan geen ondoor- dachtige dingen. Je kunt beter je hee- le leven alleen blijven dan de verkeer de vrouw trouwen. U doelt op Marty? Ja. Niet de minste kans, dat zij mij zou willen, zelfs al wilde ik haar. Dat is niet waar, en dat weet je zelf heel goed. Zij zou het prettig vin den, als de twee fortuinen één wer den, zelfs al had ze geen greintje lief de voor je. Tony voelde een rilling van onbe- stemden angst. Wat Jane Bleecker wilde, dat kreeg zij meestal. Het was natuurlijk dwaas om te denken dat zij hem met iemand zou kunnen laten trouwen, die hijzelf niet wilde. Maar als Virginia onbereikbaar voor hem bleek, zou hij dan niet zoo onverschil lig kunnen worden dat hij den lust niet meer had om zich tegen den wil van z'n moeder te verzetten? Hij wierp de gedachte van zich af. Noch zijn moeder, noch Marty konden hem tot iets dwingen. Hij was meester over zijn eigen leven. Maar zóó machtig was zijn moeders invloed op hem dat hij, toen zij hem een week later schreef en vroeg zich bij hen te voegen op het Van Duyne jacht, vacantie vroeg en ging. Waar- om niet? Het zou hem helpen den tijd door te komen. De zee was purper en er woei een warme, vochtige wind op den dag, dat hij in Miami aankwam en aan boord ging. Niets kon een grooter contrast vormen dan zijn herinnering "aan Vir ginia op de kale, schemerige trap, en de vroolijke groep, die hem hier ver welkomde. Jane, in een luchtig rood toiletje, viel hem om den hals en kuste hem. Mijn eigen, lieve jongen! Marty, zilver onder de zon, kwam als een lichtstraal over het dek gevlo. gen. Tony Bleecker, ik heb je een massa dingen te vertellen. Laten we ergens rustig gaan zitten. Jane, ze roe pen je om te komen bridgen. Straks kun jij hem hebben. Jane lachte en verdween. Alleen Marty. Tony en Ricky stonden er nog. Rickey had Tony begroet en bood nu neerslachtig aan, hen alleen te la ten. Ik zal maar aan mijn werk gaan. Marty stemde in. Ga maar gauw. Je bent de laat ste dagen verschrikkelijk lui geweest. Zij tikte hem licht met haar vinger toppen op zijn schouder. Ga maar gauw, en schrijf mooie dingen over mij. Met tegenzin verliet hij hen. Tony zag zijn teleurstelling en had medelij den met den jongen. Hij vroeg zich af of Marty wel begreep wat zij met hem deed. Gaf zij echt iets om Rickey? En als dit niet zoo was, hoe zou dit dan voor hem afloopen? Hij daagde haar uit toen Rickey weg was: Hoe staat het nu met je tragi- schen jongen kunstenaar? Hij is heerlijk. Maar ik moet oogenblikken hebben, dat ik even van mijn verheven voetstuk kan afstap pen. Hoewel zij het schertsend zeide, voelde hij toch de ernstige onderge dachte. Wat ben je met hem van plan? De hemel mag het weten. Hij is dol op mij, Tony. Hij wil, dat ik met hem wegloop en hem trouw. Ik kan het natuurlijk niet doen, maar het gekste is, dat ik het zou willen. Daar om heb ik je hier laten komen, als een soort van anker, om mij aan vast te leggen. Het is wel een beetje hard voor den jongen, is het niet? Zijn eigen hartepijn deed Tony het verdriet van anderen meevoelen. Ik zou maar een beetje voorzichtig zijn, Marty. Je weet niet, waar zoo'n temperament in zijn wanhoop toe kan komen. (Wordt vervolgd). n het Zuiden, Waalvybsche en Langstraatscbe ('iirait, MCDOOBPAflAflD

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1