Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Buitenlandsch Nieuws
95
1
„NOOBD BRABAND"
VIRGINIA'S KEUZE
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Twee Bladen
EERSTE BLAD
JAAR
NUMMER 38.
WOENSDAG 11 MEI 1938.
61e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag el
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Tsjecho-Slowakije
Europa's zwakke vredespunt.
j |Het is een feit en als zoodanig
kreeg het weer eens zijn bevestiging
tijdens Hitler's bezoek aan Rome,
dat de staatkundige structuur
van Tsjecho-Slowakije het zwakke
punt van den Europeeschen viede
is. Voor het oogenblik althans.
De Britsche gezant, Newton, heeft
Zaterdagmiddag het aangekondigde
bezoek gebracht aan het ministerie
van buitenlandsche zaken en er bij
minister Krofta op aangedrongen,
dat het gewenscht is, dat de Tsjecho-
Slowaaksche r?geering bij haar
onderhandelingen met Henïein, den
leider der Sudeten-Duitsche partij,
een maximum aan concessies doet
voor zoover vereenigbaai met de
veiligheid van den staat. De Fran-
sche gezant Delacroix heeft een
soortgelijke stap bij den minister
ondernomen.
Krofta, de Tsj.-Sl. minister van
Buit Zaken, heeft in zijn antwoord
gewezen op het nationaliteitensta
tuut, dat op het oogenblik wordt
uitgewerkt en verderverklaard.dat
dit statuut ook wetsontwerpen be
treffende een wijziging van het
openbaar bestuur in den geest van
een regionale decentralisatie be
vatten zal
De Britsche ambassadeur te
Berlijn heeft de Duitsche regeering
officieel in kennis gesteld met de
Britsch-Fransche démarche te Praag
welke ten doel heeft, een vreed
zame oplossing te verkrijgen van
de kwestie der Duitsche minderheid
in Tsjecho Slowakije.
Inmiddels heeft nu ook de Hon-
gaarsche minderheid in Tsjecho-
Slowakije bij monde van graaf
Esterhazy een gelijken eisch gesteld
als de Duitsche minderheid, n.l.
die van zelfbestuur binnen het
Tsjecho Slowaaksche staatsverband.
Mede werd de erkenning geëischt
der diploma's van de Universiteit
te Boedapest, behaald door Hon
garen, die TsjechoSlowaaksche
staatsbuigers zijn.
Hitler's bezoek aan Rome.
Men mag aannemen, dat Hitler's
bezoek de vriendschapsgevoelens
van Rome ten aanzien van Berlijn
weer wat heeft opgehaald, nadat
deze in de Anschlussdagen dieper
waren geschokt dan officieel tot
uiting was gebracht. En geheel
verdwenen is het wantrouwen ook
thans nog niet. Dat schijnt Hitier
zelf wel te hebben gevoeld, want
hij heeft openlijk de plechtige be
lofte afgelegd in Rome, dat hij voor
altijd de natuurlijke Alpengrens
tusschen Duitschland en Italië zal
erkennen (niettegenstaande aan de
Italiaansche zijde dier grens enkele
honderdduizenden Duitschers wo
nen in het vroegere Oostenrijksche
Zuid-Tirol, dat in 1918 door Italië
werd geannexeerd).
Mussolini heeft zich met nadruk
de volkomen vrijheid van zijn re
geering voorbehouden om met
andere mogendheden politieke over
eenkomsten (als die van onlangs
met Londen) af te sluiten.
De Duce schijnt bereid gevonden
te zijn om de Duitschers vrij te
laten, hoe dezen willen handelen
ten aanzien van Tsjecho-Slowakije,
maar hij voor zich heeft zich het
spel van «invloed uitoefenen« op
den Balkan gereserveerd. Voor de
vraagstukken, verband houdende
met de Donau en den Balkan, is
Mussolini zich sterk blijven interes
seeren, na de overweldiging van
Oostenrijk door Duitschland.
De voordeelen, die Italië vroeger
aan Oostenrijk inzake Triëst heeft
gegeven, wenscht het niet te hand
haven ten bate van Duitschland,
tenzij Duitschland groote concessies
doet. De autarkische politiek van
Duitschland levert het gevaar op,
dat bepaalde grondstoffen, zooals
hout, waaraan Italië evenveel be
hoefte heeft als Duitschland,
schaarsch worden op de markten
van de Donaulanden en den Balkan
Hittler vertrokken.
Te midden van geestdriftige toe
juichingen heeft Hittler Maandag-
morgenafscheid van Romte genomen
en is hij doorgereisd naar Florence
waar hij door Mussolini ontvangen
werd.
De beide staatslieden hebben zich
toen per auto naar de kerk van
het Kruis begeven, waar Hittler een
krans heeft doen neerleggen op het
gedenkteeken voor de Florentijnen,
die tijdens de laatste oorlogen en
bij de fascistische revolutie zijn
gedood.
Later in den middag heeft Hittler^
Levensverzekering
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
in gezelschap van Mussolini, op het
balcon van het Palazzo Vecchi, aan
het Signoria-plein, de hulde van de
bevolking in ontvangst genomen.
In het Riccardi-paleis bood Musso
lini het diner aan en vervolgens
begaven de beide staatslieden zich
naar den stadsschouwburg, ler bij
woning van een uitvoering van
Verdi's Simon Boccanegra.
Met de bijwoning van de opera
voorstelling was het einde van
Hittler's verblijf in Italië genaderd
Mussolini heeft Hittler naar het
station begeleid. Op het stations
plein was een enorme menigte bijeen
om de beide staatslieden toe te
juichen.
Op het perron hebben Hittler en
Mussolini met een hartelijke om
helsing afscheid genomen.
Onder het spelen van het Duitsche
volkslied vertrok de trein om kwart
over twaalf.
Victor Emanuel naar Berlijn
Zooals gebruikelijk is, heeft rijks
kanselier Hitier bij zijn bezoek aan
Italië den koning tot een tegenbe
zoek aan Duitschland uitgenoodigd.
Naar de Tel. verneemt zou koning
Victor Emanuel, alsmede kroon
prins Umberto toegezegd hebben,
begin Augustus naar de rijkshoofd
stad te komen.
De gezondheidstoestand van
den H. Vader.
Opnieuw hebben onrustbarende
geruchten de ronde gedaan over
den gezondheidstoestand van Z. H.
den Paus. Ten bewijze dat deze
geruchten ongegrond zijn, is het
voldoende mede te deelen, dat de
Heilige Vader sedert zijn aankomst
te Castel Gandolfa dagelijks vijf
particuliere audiënties heeft ver
leend en Woensdag en Zaterdag
duizenden pelgrims heeft ontvangen.
lederen dag maakt Zijne Heilig
heid verder een wandelrit van
anderhalf uur in de tuinen van het
Pauselijk zomerverblijf.*
Regeeringscrisis dreigt
te Brussel.
Middelstand protesteert
tegen lasten.
Nog steeds is er in België geen
oplossing gevonden voor ue iinan-
cieele moeilijkheden, welke nieuwe
belasting voorzieniugen noodig
maken. Zooals men weet weigert
het katholieke bloc en weigeren
ook de liberalen, het complex van
belastingen en belastingvernoogin-
gen, door de regeermg voorgesteld,
te aanvaarden en staat bet de
herinvoering voor van de crisis-
belasting.
Er was Vrijdag j.l. reeds sprake
vau, dat het kabinet-Janson zou
altreden, maar na 5 uur achtereen
beraadslagen besloot de regeering
om hedeu, Dinsdag, in de Kamer
de kwestie van vertrouwen te
stellen.
In den Zaterdag gehouden minis
terraad heelt de regeering besloten,
den burgemeester van Brussel te
verzoeken, de manifestatie van de
middenstanders tegen de nieuwe
belastingplannen, welke Zondag in
de hoofdstad zou gehouden worden,
te doen verbieden. Het college van
B. en W. van Brussel, gezien de
plannen van tegenmanilestaties o.m.
van socialistische zijde, heeft zich
bij de zienswijze van de regeering
aangesloten en heeft Zaterdag
middag op alle hoeken van de
straten aanplakbiljetten laten aan
brengen, waarop aan de bevolking
van deze beslissing werd kennis
gegeven. Dit besluit heeft groote
verbittering gewekt.
De Spaansche burgeroorlog
Over de krijgsverrichtingen meldt
United Press uit baragossa, dat er
geen wijziging in de situatie is ge
komen. De regen blijft elke poging
om tot operaties van beteekenis
over te gaan, verhinderen. Het
schijnt, dat generaal Miaja er vooral
op bedacht is te voorkomen, dat
de nationalisten de vruchtbare
vlakten bereiken, welke van vitaal
belang zijn voor de voedselvoor-
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
48
Zij heeft kou gevat in een nacht,
dat ze naar de lamineren is gaan kij
ken om te zien of ze geen kou leden.
Toen Michael later over het erf
wandelde, zag hij de eenden, die rustig
in den half bevroren vijver zwommen.
Wat had tante Molly ook weer gezegd?
Breng Virginia hier zij kan
voor mijn eenden zorgen jullie kin-
ren zullen dol zijn op mijn eendjes,
Michael.
Dien nacht kwam er een gunstige
wending in de ziekte van tante Molly.
Zij herstelde echter maar heel lang
zaam en zij wilde Michael veel bij zich
hebben. Hij reed daarom op en neer
tusschen New-York en Winchester en
was er, zooveel hij maar eenigszins
kon. Hij leerde zoo langzamerhand
alle vrienden en buren van tante Mol
ly kennen en bemerkte, hoe groot de
plaats was, die zij in aller harten in
nam. Zij had altijd voor anderen ge
leefd, niet op een bekrompen manier,
maar oprecht en met heel haar liefde,
met vreugde in hun vreugde en smart
in hun verdriet. Michael begreep in
die dagen dat dit de sleutel was tot
het ware geluk: jezelf niet afsluiten
van de wereld, maar er deel van wor
den en de wederwaardigheden des
levens deelen met rijk en arm, als ge
zamenlijke reizigers op weg naar een
gemeenschappelijk doel.
Er volgde 'n tijd van voorjaarsweer
en Michael voelde ook in zichzelf den
invloed van het komende jaargetijde,
nu hij zoo dikwijls buiten was. Overt
al zag je het: de kleine kabbelen, in
beschutte hoekjes sproot al wat teer
groen uit de donkere aarde, er vlogen
vogels uit het Zuiden aan, er waren al
kalveren en lammetjes, biggetjes en
jonge eendjes die hun eerste onder
zoekingstochten waagden in de onbe
kende, heerlijke wereld.
Wat zou Virginia van dit alles ge-
noten hebben!
Toen tante Molly opzat, begon zij op
een dag weer over Virginia.
Wanneer komt zij nu eens?
Michael staarde uit het raam en
antwoordde met een heesche stem:
Zij komt niet.
Waarom niet?
Hij vertelde haar van den Kerst
avond op Derekdale; van haar briefje
en haar plotselinge verdwijning en
van wat Rickey hem had gezegd over
haar huwelijk met Tony Bleecker.
Tante Molly zat heel stil, haar kal
me oogen staarden naar de voorbij-
vlietende wolken.
En heb je haar zoo laten gaan?
Ja.
Waarom?
Omdat ik begreep, dat zij net
was als alle anderen, zeide hij. Waar
om zou ik nog geloof hebben in een
vrouw?
Wees niet zoo kortzichtig, Mi
chael.
Haar toon lokte zijn verzet uit.
Ik ben niet kortzichtig.
Dat ben je wel! verzekerde zij
met een heftigheid, die hij niet van
haar kende. Om een vrouw als Virgi
nia te beoordeelen naar den maatstaf,
waarmee je Helen oordeelde.
Hij staarde haar aan, maar zag haai
niet. Wat hij zag was zijn vrouw He
len en haar koude schoonheid en daar
naast Virginia's lieflijkheid, haar war
men, helderen, kinderlijken blik. En
plotseling bekende hij
Ik ben een dwaas geweest, tante
Molly.
Een lieve dwaas, zei ze en reikte
hem glimlachend haar hand, maar
toch een dwaas.
Toen hij zijn tante verlaten had,
wandelde Michael met een licht hart
onder de blauwe lucht. Hij zou naar
Virginia toegaan en haar vragen hem
te vergeven.
Laat mij je toonen wat ik je te
geven heb, zou hij haar zeggen.
En hij zou haar op de boerderij van
tante Molly brengen en zij zou begrij
pen, wat hij bedoelde. Dat hij haar
geen wereldsche goederen aanbood,
maar een schat voor de ziel en 't hart.
Derekdale had zijn schuren en zijn ak
kers en zijn veestapel, maar hier op
tante Molly's boerderij was een ge
meenzaamheid met de natuur, die
ginds ontbrak. Op Derekdale verzorg
den gehuurde knechts het geheele
landgoed, maar hier drong je zelf door
tot het hart der dingen, hier kende
ieder dier zijn meesteres en had haar
lief.
Jij en ik, zou hij tegen Virginia
zeggen, wij zullen het leven beleven,
zooals tante Molly het heeft beleefd.
Zooal niet hier op de boerderij, dan
in een ander plekje op deze aarde,
waar wij zullen leven en het leven
liefhebben en een geluk zaaien, dat tot
aan het einde onzer dagen bloem en
vrucht zal dragen.
Een week later ging hij naar het
oude huis in Washington Square. Hij
trad de hal binnen en zag den bronzen
ridder met zijn toorts. Zijn hart bons
de heftig, toen hij aan de deur van
Virginia's kamer klopte.
Een vreemde dame deed hem open.
Miss Farquar heeft mij verzocht
haar adres niet bekend te maken, ant
woordde zij op zijn vraag.
Waarom was Virginia zoo verdwe
nen? En waarheen?
Aan het eind van de week ging hij
naar Annapolis. Het huis van de Far-
quars was gesloten en droeg het bord
je: Te koop.
De Maartwind deed de droge blade
ren in den ouden tuin ritselen. Hij
vroeg aan de vrouw, die er naast
woonde, of er iemand van de familie
Farquar in de stad was. Zij zeide hem
van niet, en toen hij vroeg of hij het
huis mocht zien, gaf zij hem den
sleutel. Zijn voetstappen echoden
dreunend door 't leege, donkere huis.
Hij sliet in de woonkamer de blinden
open, en het daglicht stroomde naar
binnen en verlichtte de kamer en de
hal die eraan grensde. Michael stond
doodstil. Hij zag Virginia weer, zoo
als hij haar hier voor het eerst had
gezien, in het sjofele groene jumper-
tje en met de beide zilveren kande
laars beschermend in haar armen ge
klemd.
XX.
DE PANTOMIME.
Er kwamen een paar van die koude
vochtige dagen zooals men die zelfs in
Florida kent, en die het verblijf op het
water verre van aangenaam maken.
Het humeur van het gezelschap op 't
Van Duyne-jacht leed er sterk onder.
De regen viel kil en miezerig en on
ophoudelijk, zoodat er geen mogelijk
heid was om zich op het dek te amu-
seerenen den ganschen dag kaarten
in de kajuit was ook niet alles.
Marty was tot na de lunch blijven
liggen, en toen zij in haar bontjas ge
huld het dek opging, trof zij daar Jane
eveneens in bontjas en zich doodelijk
vervelend.
Ik word nog gek, als dat weer
zoo blijft, zei Jane nerveus. Ik heb
geen geluk bij het spel, en de mannen
zijn in een vreeselijk humeur. Zelfs
Tony snauwt me af.
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwükscbe en Langstraatsebe Conrant.
NCÖOOBOABAriÜ
