Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
95
„NOORD BRA8AND"
PRESTO
VIRGINIA'S KEUZE
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
NUMMER 39.
ZATERDAG 14 MEI 1938.
61e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag ei
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
BIJ DEN DOOP VAN
PRINSES BEATRIX.
De Gouden Koets trok weer door de
straten van de residentie, voorafgegaan
en gevolgd door militairen en hooge
dignitarissen in schitterende uniformen*.
Aan weerszijden van den weg stonden
tienduizenden samengepakt om 't schit
terend schouwspel te bezien en te
trachten een glimp op te vangen der
gezichten van een gelukkigen vader,
een blij-ontroerde moeder en een stra
lende grootmoeder, -dan wel een
stukje van het teere kantwerk te zien
wuiven, waarin de kleine prinses, de
hope des vaderlands, ter beleving van
haar eerste geestelijke hoogtij was ge
wikkeld.
Bij zóóveel glans en schittering en
bij zóóveel lieflijkheid in het besef
van de jonkheid van het leven, dat
daar werd gedragen en van de hoop,
welke deze jonkheid vergezelde, is het
wel heel moeilijk om zich den dieperen
zin van dat alles te realiseeren.
Maar die is er toch en dubbel mooi
en beteekenisvol is deze plechtigheid
voor degenen die dit gebeuren begrij
pen als een bestempeling met het
eeuwigdurend teeken van Gods gena
de; een genadeverbond met God, waar
door de mensch deelachtig wordt aan
't Verlossingswerk.
Toen Koningin Wilhelmina het ge
doopte Juliaantje indertijd in haar ar
men hield, maakte Dr. Gerretsen tegen
over haar deze schoone toepassing:
,,En Jezus gaf hem aan Zijn moe
der."
Daarmee herinnerende aan de be
kende Bijbel-geschiedenis over de op
wekking van den dooden jongeling
van Naïm. Ook het gedoopte kind is
uit den doode opgewekt en zóó
met zijn God verbonden geeft Hij
het aan zijn moeder weer.
De stoet is teruggekeerd vanuit de
aloude Sint Jacobskerk, hoofdkerk van
Den Haag, door het prinselijk paar
voor deze plechtigheid uitgekozen in
pieuze herinnering aan het feit, dat het
in deze zelfde kerk het vorige jaar zijn
huwelijksvoltrekking mocht vieren.
Thans is er waarlijk reden tot jui
chen.
Opnieuw is der ouders en ons volk
een prinses geboren. God verwekte ons
prinses Beatrix en: Hij gaf haar weer
aan haar moeder. En aan ons, gelou
terd, begenadigd, gesterkt.
De kracht onzer vorsten was hun ge
loof in God, waaraan ook hun trouw
jegens het volk ontsproot. Hij zette zijn
werk voort in onze geschiedenis en gaf
ons een jonge christen-vorstin, die ons
in welke positie dan ook,
eens
in Zijn naam zal leiden of helpen lei
den naar een toekomst, die waardig
zal aansluiten aan hc.t groote en zegen
rijke verleden van ons land en volk.
W'tter dan wit
worden Uw tanden wanneer U poetst met
wat goeds, namelijk met
Tube 60 en 40 ct. Doos 20 ct.
WERKELOOSHEID.
Met klem wordt overal het nijpende
vraagstuk naar voren gebracht.
,,De Tijd" heeft er een speciaal num
mer aan gewijd, thans gevolgd door de
Katholieke Werkgever". Een artikel
wijst op vroegere pensioneering der ar
beiders en ruimere toepassing van het
twee-op-één-stelsel; een ander spreekt,
o.a. dr. Kortenhorst, over een laag
kosten-niveau tegenover 't buitenland
en 't verleenen van export-premies, om
ons gunstiger uit te rusten voor export
op de wereldmarkt.
De Chr. Hist. Ned. zegt dat de onaf
wijsbare voorwaarde voor het slagen
van een waarachtig offensief tegen de
werkeloosheid is een koersverandering
ten aanzien van de financieele politiek.
Anderen weer spreken over het ruimer
nemen van afschrijvingstermijnen van
groote werken, zoodat er ruimer geld
vrijkomt voor productief werk en ook
en terecht het nageslacht mede de las
ten betaalt van de werken waarvan het
ook de lusten voelt.
De regeering zal de arbeiders in de
werkverschaffing met 50 verhoo-
gen, zoodat men ziet dat van alle zij
den wordt aangedrongen en gewérkt
om de werkeloosheid zooveel doenlijk
te beperken, zij het niet tot staan te
brengen.
Iets wat in 't algemeen belang ook
absoluut noodzakelijk is, ook voor de
toekomst van land en volk.
DEN BOEREN HUN ZIN.
De practijk wijst uit, dat men óók te
veel kan willen ordenen. En dat het
natuurlijke verloop van zaken altijd
orde als resultaat heeft. Zij het vaak
op zeer harde wijze. Om té veel hard
heid te voorkomen, moeten we dan wel
eens met kunstmatige ordeningsmetho-
JAAR
LEV ENSVERZEKER1NG
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
den in den gang van zaken ingrijpen.
Maar overigens
Tegenwoordig hebben we al die din
gen geordend. Wie vroeger zóóveel
varkens hield, mag er thans nog slechts
„zóóveel min zóóveel" in de hokken
hebben. Hetzelfde geldt ten aanzien
van de kalveren, de kippen (via de fok-
teeltregeling)de aardappelen en weet-
ik-niet-wat-al-meer.
Met het gevolg, dat iedereen aan
houdt, wat hij hebben mag en voortdu
rend vecht om wat méér, daar hij
vreest, anders geleidelijk te worden
uitgeschakeld uit het bedrijf.
Heel de Landbouwcrisispolitiek der
overheid is een zeer dure geschiedenis
voor den consument en stelt geen en
kelen landbouwer tevreden. Misschien
is die politiek ook inderdaad nutteloos.
Millioenen zijn er ten koste gelegd om
b.v. onzen melkovervloed te beperken,
maar deze waste regelmatig, totdat....
het uitbreken van mond- en klauwzeer
de situatie radicaal veranderde.
De boeren ontvangen „steun", maar,
in het algemeen gesproken, ze waar-
deeren dezen steun geenszins. Veel en
veel liever hebben ze, dat de overheid
ze vrijlaat om zooveel kalveren te fok
ken (koopen) als ze willen en zooveel
varkens aan te houden, als ze zich wen-
schen.
We zouden willen zeggen: geef den
boeren toch hun zin, aan de natuur
haar ordeningskansen en aan de consu
menten goedkoope producten, want op
't oogenblik lijkt het daar geenszins op,
zie maar eens de prijzen van aard
appelen, vleesch enz.
LAMME GOEDZAK.
„We willen ons geen Lamme Goed
zak betoonen!" Het fiere woord is van
oud-minister Verschuur en werd tegen
over Duitschland geuit, dat chicaneer
de bij economische onderhandelingen.
Aan dat fiere woord hebben velen
nog wel eens teruggedacht op momen
ten, dat er .reden was om zich als Ne
derlander te schamen.
We gaan nog fier op onze vrijheid,
maar zóóver is het al met ons gekomen,
dat een stelletje terroristen, N.S.B.-ers,
menschen van Zwart Front of N. N.
S. A. P., ongestraft onze openbare orde
kunnen verstoren.
Het blijkt, dat oud-minister van
Schaick al tweemaal is mishandeld
door Zwart-Front-menschen, éénmaal
op straat en éénmaal zelfs in zijn huis.
En dat feit kwam voorloopig niet in de
krant, omdat men blijkbaar bevreesd is,
dat de zaak nog erger wordt.
Mr. van Schaick heeft zich zelf in
Schutzhaft moeten stellen, hij staat
althans onder speciale politiebescher
ming. Ook Dr. Colijn geniet deze sinds
eenigen tijd. En ook minister Goseling.
We bukken blijkbaar gewillig onder
het juk en de dreiging van een stelletje
menschen, die zóó klaarblijkelijk op
twist en burgerstrijd uit zijn, dat ze met
z'n driehonderden tegelijk een stil ste
deke binnenvallen om er lach niet!
te „colporteeren"!
Als onze democratie ondergaat, dan
bezwijkt ze daaraan, dat ze de vrucht
van eeuwenlangen strijd, de vrijheid,
voor zich heeft willen genieten tot
tot op de wormsteeksels toe. In plaats
van deze uit te snijden.
VOOR WAS EN VAAT
S&c&s 5ets.,rieA
HET LAAGST IN PRIJS EN
BOVENAAN IN KWALITEIT!
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
49
Marty kende geen zenuwen en zei
dat ook.
Als het hun verveelt laat'ze dan
aan land gaan.
En ons hier achterlaten? Dank je!
Wij zouden met hen kunnen mee
gaan.
Waarheen? Het regent overal.
Er zijn toch wel tea-dances in de
hotels.
Dal zou heter zijn dan niets. Maar
wij moeten toch terugkomen, en dan
is de storm misschien veel erger
er steekt wind op.
Laten wij dan hier aan boord
iets organiseeren en menschen invi
teeren. Dan zullen zij het zijn, die de
elementen te trotseeren hebben.
Jane keek haar bewonderend aan.
Je bent onbetaalbaar, Marty. Je
weet altijd hoe je de onaangename
dingen op anderen kunt schuiven.
Waarom niet? zei Marty lui. Ik
houd er van de melk voor mijzelf af
te roomen.
Marty droeg geen hoed, maar een
roodzijden zakdoek om het haar, het
geen in tegenstelling met haar gewone
zilver-grijze toiletjes een brutaal ef
fect aan haar schoonheid gaf.
Rickey kwam op haar toe.
Hoe heb je het in je hoofd ge
haald, dat ding om je haar te doen?
Bevalt het je niet?
Neen, het doet mij aan bloed
denken, aan iets wreeds aan guillo
tines en heulen.
Hij rilde en zijn gezicht werd wit.
Marty legde haar hand op zijn arm.
Je bent al net als Jane. Je hebt
last van je zenuwen.
Geen wonder. Die regen is al erg
genoeg en dan sluit jij je nog den
heelcn morgen in je kamer op.
Jane stond aan de andere balus
trade, met den rug naar hen toe. Toen
Rickey naar haar toekwam was zij
daar gaan staan. Zij wilde dat Marty
dien jongen niet zoo aanhaalde, zij
wilde.
Hij leunde over de balustrade, en
spon zijn gedachten uit.
Waarom zou ik mezelf niet op
sluiten? zei Marty. Het was een uitge
lezen morgen om te slapen.
Ik kon niet slapen. Voor mij was
het een hel.
Je maakt het een hel voor je
zelf, Rickey. Je piekert te veel. Neem,
wat je van het leven krijgen kunt en
laat de rest gaan.
Dat kun jij gemakkelijk zeggen,
mokte hij. Jij hebt alles.
Lang niet alles. Ik had vanmor
gen net zoo ongedurig kunnen zijn als
Jane, maar toen ik mijn oogen open
deed en zag dat het nog regende
ging ik weer slapen!
Haar woorden drukten zóó absoluut
haar levensopvatting uit, dat Rickey
ondanks zichzelf moest lachen.
Rickey-lief, iedereen verveelt
zich dood. Kun je niet iels verzinnen
een tooneelstuk, of een pantomime
om vanavond voor te dragen?
Het idee lokte hem aan.
Goed, ik zal iets maken.
- Wij zullen menschen inviteeren.
Er zal niet veel tijd zijn om de cos
tumes in elkaar te flansen of te repe-
teeren, maar wij kunnen er toch wel
iets leuks van maken.
Ik zal jou de vrouwelijke hoofd
rol geven en mijzelf de mannelijke. En
Tony zal de schurk zijn.
Arme Tony! Waarom hen je toch
jaloersch op hem? Hij wil heeleinaal
niet met mij trouwen.
Neen. Maar hij zal het tenslotte
tóch doen. En jij jij zult toestem
men.
Natuurlijk. Is dat dan niet het
meest logische?
Kan er sprake zijn van logica in
de liefde? vroeg hij heftig. O, ik zou
je in het tooneelstuk moeten laten op
treden als een vrouw met een glazen
hart, een hart zonder bloed of gevoel,
waarmee je even gelukkig verder leeft
als het gebroken wordt.
Niemand is gelukkig, antwoord
de zij kalm, en we hadden het over het
tooneelstuk en niet over mijn hart.
Hij kwam erop terug.
Ik zal het symbolisch maken,
satyrisch, zooals je wel meer van die
moderne dingen hebt. En jij zult een
wezen zijn uit een andere wereld, dat
door een sterfelijk mensch in zijn net
ten verstrikt wordt en aan een huis
houden geketend. Ik zou jou wel eens
aan een huishouden geketend willen
zien, Marty.
Praat nou alsjeblieft alleen over
het stuk.
Rickey was nu een en al enthousi
asme.
Snap je wat ik bedoel? De titel
zou zoo iets kunnen zijn als; „De too-
verfee aan de waschmachine", of „Hel
nimfje als mannequin".
Rickey, je bent een wonderkind
Marty riep Jane weer hij zich.
Wij hebben al een goed idee voor
een tooneelstuk.
Jane's verveelde bui zakte een beet
je, toen zij hoorde wat er op handen
was.
Maak jij nou een lijst van de lui,
die we zullen inviteeren, zei Mary la
ter, dan zal ik er wel iemand op-uit
sturen om te telefoneeren. Zeg maar
aan iedereen dat het wel laat zal wor
den, maar dat ze kunnen rekenen op
een middernacht-souper.
De kajuit was niet groot, maar er
was toch plaats voor een klein tooneel
en de stoelen werden in rijen gezet.
Marty deelde alle instructies uit, ter
wijl Rickey in zijn hut als een razen
de aan het stuk werkte. Het heette nu
definitief„De tooverfee en de per
manente haargolf" en Marty zou de
tooverfee in kwestie zijn en moest
vleugels hebben. De electricien kreeg
de opdracht een helsche machine in
elkaar te flansen, zooiets als de kap
pers die voor de permanent wave ge
bruiken.
De regen was vergeten in de alge-
meene bedrijvigheid bij het treffen
van de voorbereidselen. Tony werd
aan wal gestuurd om een werkschort
met lange mouwen te koopen voor
Marty, als zij naar de wereld was ver
bannen. Hij moest ook massa's goud
papier halen en meters en meters
rood, geel en groen crêpe papier. Pot
ten en pannen werden bij den kok
weggehaald, en alle vrouwelijke leden
van het gezelschap werden druk aan
hel naaien gezet.
De wind blies stevig, maar niemand
bekommerde er zich om. Een paar be
vreesde invite's stuurden bericht, dat
zij met het óog op den opstekenden
storm liever aan land bleven, maar de
meerderheid was dapperder en kwam,
niettegenstaande storm en regen. Toen
brak plotseling de maan door de wol
ken en een warme bries maakte het
binnen onhoudbaar. Men besloot de
voorstelling dus maar op het dek te
houden en na een druk half uurtje
was de verandering tot stand gebracht
Het was halftien toen het gordijn op
ging-
Het eerste tafereel vertoonde het
feeënrijk. Een open plek bij een bosch
in elkaar geflanst van massa's mos
groen doek en struiken in tonnen. In
het midden was een troon van goud
papier aangebracht en daarop troonde
Oberon, de feeënkoning.
Rickey was Oberon, een Oberon van
zulk een jeugdige en aantrekkelijke
schoonheid, dat de toeschouwers el
kander vroegen:
Wie is die jongen?
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwükscbe en Langstraatschr ('onraiit,
rKöOOBPAfWil)
