Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
oss,
12+1
95
„NOORD BSABAND"
VIRGINIA'S KEUZE
UW KRANT
„De heilige berg" van
„De Echo van hetZuiden"
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
WERKELIJKELIJKE ARMOE.
dus 13Akkertjes'
JAAR
FEUILLETON
JMMER 53.
ZATERDAG 2 JULI 1938.
61e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk f 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag el
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
De openbare behandeling van
een zaak als die van Oss, welke voor
het ambtenarengerecht werd gehouden,
is lang niet zonder bedenking. Het
recht dat werd nagestreefd voor de
ambtenaren deed onrecht geschie
den jegens bepaalde burgers, die in
het conflict geen partij waren. Wij
doelen hier op de wijze, waarop de
persoonlijke aangelegenheden dezer
menschen in het geding werden ge
bracht, omdat deze onderwerp zijn
geweest van een politioneel onderzoek,
dat thans op zijn juistheid werd getoetst.
Afgezien daarvan heeft de open
baarheid der behandeling groot voor
deel opgeleverd. Te constateeren valt,
dat het luide gerucht over de „zaak
Oss" vrijwel is verstomd, nu
minder het rechtsgevoelen, maar
vooral de nieuwsgierigheid
van de massa naar wat zich achter de
schermen had afgespeeld, is bevredigd,
Voer de rest interesseert het publiek
zich nu weinig, zelfs niet voor de uit
spraak, welke nog moet volgen. De
publieke intuïtie is, als ze uit kennis
van feiten en omstandigheden voor
komt, meestal niet ver mis. Welnu,
het algemeene gevoelen is op het
oogenblik ongetwijfeld, dat er in de
zaak Oss geen baarlijke duivelen
hebben gestaan aan de eene zijde
tegenover blanke engelen aan den
anderen kant. Alles wat er voor het
ambtenarengerechtgetuigd en verklaard
is, was verwarrend door zijn tegen
stellingen, maar uit die verwarring
ontstond publieke rust, doordat één
conclusie zich slechts met zekerheid
stellen lietdat de onschuld, aan welke
zijde men zich die ook had voorgesteld,
lang niet zonder vlekken en spatten
was.
Noch de partij ter eenre, noch die
die ter andere zijde is zonder kleer
scheuren gebleven bij de openbare
behandeling van de zaak Oss.
Hoe de uitspraak ook moge uitval
len, welke partij daarbij (misschien) ook
zal worden aangewezen, als dragende
schuldige verantwoordelijkheid voor
dien misstand, eisch van tact en
beleid, eisch van gezag en justitie is,
die niet en nóóit meer de plicht tot
samenwerking wordt herschapen tus-
schen personen en organen, welke
elkaar klaarblijkelijk niet verdragen.
't Is te hopen, dat de gebeurtenissen
te Oss aanleiding moge geven tot een
meer algemeen onderzoek naar de
verhouding tusschen politie en justitie,
en naar de verhouding ook tusschen
de verschillende politiecorpsen onder
ling.
Over het proces zelf spreken wij
natuurlijk niet, daarvan dient eerst de
uitspraak afgewacht.
De raad van de gemeente Emmen
heeft een onderzoek laten in stellen
naar den finantieelen en maatschappe-
lijken toestand in de gezinnen van
werkloozen.
De omstandigheden van 510 ge
steunde gezinnen werden gecontroleerd
en het uitgebrachte rapport bevat
ernstige bijzonderheden.
De conclusie voor deze groep luidt,
dat de verwachting, dat de voorziening
van bovenkleeding in de grootere
gezinnen tekort zou schieten, volkomen
opgaat voor mannen en vrouwen. Voor
jongens en meisjes is de toestand,
hoewel iets minder ongunstig, toch
nog onvoldoende.
Wat schoenen en klompen betreft,
vooral in de groote gezinnen hebben
personen boven 13 jaar slechts bij uit
zondering naast een paar klompen ook
nog een paar schoenen.
Wat buitenkleeding aangaat (man
tels, overjassen) kan worden geconclu
deerd, dat van 23 pet. in kleine gezin
nen) tot 81 pet. (mannen in groote ge
zinnen) niet in het bezit is van eenig
kleedingstuk om buiten te dragen.
Alle ook totaal versleten, dekens
meegerekend, bleek er gemiddeld nog
niet één deken per slaapplaats
meestal door meerderen gedeeld 1
beschikbaar te zijn.
Practisch zijn er geen gezinnen, waar
de aangenomen norm van twee dekens
per slaapplaats gehaald wordt. In de
kleine gezinnen is gemiddeld één hand
doek voor twee personen, in de middel-
groote gezinnen een voor vier en in de
groote een voor zes personen aan
wezig.
Ondanks deze soberte, welke werke
lijk armoede is, hebben de gezinnen zich
niet uit de schulden kunnen houden.
De cijfers betreffende de schulden
luiden aldus: Van de 510 gezinnen
waren er 145 zonder schulden, 21
hadden schuld tot f 10 51 van f 10
25, 71 van f25—50, 86 van f50—100,
57 van f 100-150, 29 van f 150-200,
16 van f200—300 en 34 meer dan
f300.
Ten besluite geeft het rapport ge
tallen omtrent de beantwoording van
de vraag wat zoudt gij koopen, als
gij geld had? In 455 gevallen wordt
gezegd: onder- en/of bovenkleeding,
in 32 beddegoed, 22 schoeisel, in
slechts één linnengoed.
Wie niet onder den geesel der
werkloosheid lijdt, oordeelt wel eens
lichtvaardig over de bestaansvoorwaar
den van den werklooze al moge dan
de toestand misschien niet overal zoo
zijn als in het hier besproken Emmen.
Maar hier toch ziet men er een
voorbeeld van wat de werkelijkheid
soms voor onsverborgen houdt. Wat
een tekort aan alles 1 Wat een offerzin
blijkt niet uit de conclussie, dat de
kinderen méér zij het nog te weinig
kleeren aan het lijf hebben dan de
ouders.
Wat moeten deze menschen niet
snakken naar werk en een nor
maal loon 1
12 stuivers
Levensverzekering
1843
I938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
Onlangs hebben we in ons blad
een bericht geplaatst over de stich
ting van een «Nationale Kerk« in
Duitschland, waarin uitvoerig de
nieuwe godsdienst werd beschreven.
Kort daarop kwam een oflicieele
tegenspraak, 't was 't werk vaneen
«geestelijk gestoorde«, van een gek.
Goed, 't is mogelijk en we accep
teeren het.
Maar wat moeten we nu denken
van «Julius Streicher«, den beken
den Joden- en Christen-bestrijder,
die 't volgende ten beste gaf
«In den nacht op Zondag heeft
de nationaal socialistische leider
van het Frankenland met 23.000
getrouwen den Hesselberg, volgens
eigen zeggen, den «heiligen berg«
beklommen.
Op den top van den «heiligen
Hesselberg« gekomen, werd het
hoofd van Julius Streicher verlicht.
Hij liet een groot vuur ontsteken,
wierp er - oveiigens onzichtbaar
al zijn zouden in om dan ten
aanschouwe van duizenden te con
stateeren, dat de nazi s «geen zwarte
mannen»noodig hebben om tebiech-
ten. Wij aanschouwen de vlammen
van den heiligen brandstapel en wij
werpen onze zonden in het vuur.
Wij kunnen vervolgens van dezen
berg afdalen met zuivere ziel. Wij
zijn onze eigen priesters geworden
en zijn dichter bij God na dezen
berg beklommen te hebben«.
voo
Wellicht waren onder het gehoor
van Julius lieden, die zichtbaar
twijfelden aan de beteekenis van het
vuur en van hun eigen priester
schap, waarvan zij zich tevoren
nooit bewust waren. Voor dezulken
had de nazi-leider nog een andere
geruststelling; «beklim den heiligen
Hesselberg en je staat dichter bij
God, dan wanneer je naar de kerk
gaat«
We weten niet onder welke ca
tegorie de Duitsche regeering dezen
paladijn zal scharen 1»
Geestelijk gestoord lijkt hij ook
wel.»
MOET Z IJ N
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
Hij glimlachte tegen haar.
Ik hou ook van de lammetjes en
de eenden en de duiven, maar het al
lermeest van jou, Mary Lee, zei hij
tevreden.
Toen zwegen zij, terwijl zij verder
samen tegen den stroom oproeiden.
62
XXVIII.
TONY NEEMT AFSCHEID.
Jane Bleecker had al zooveel jaar
haar eigen zin weten door te drijven,
dat het haar, nu alles juist tegen haar
zin in scheen te gaan, heel moeilijk
viel zich met de situatie te vereenigen.
Na een paar weken in New York te
hebben doorgebracht met het kiezen
van haar zomer-garderobe, was zij nu
weer in Derekdale terug. Zij was van
plan den zomer in een der mondaine
4 4 Fransche badplaatsen door te brengen.
Tony zou op zijn tocht dicht genoeg
in de buurt komen om zich zoo nu en
dan bij hen te voegen. Marty moest
natuurlijk meegaan. Tony en Marty
moesten elkaar maar zooveel mogelijk
zien.
Je kon anders in deze dagen heele-
maal niet meer van Marty op aan. Na
dat Rickey Farquhar het jacht had
verlaten was zij teneergeslagen en lus
teloos geworden. Zij had geweigerd
om met Jane in New York inkoopen
te gaan doen en nu praatte zij erover
om zich dezen zomer te begraven in
haar buitenhuis in de Maine-bosschen.
Ik heb niets noodig, had ze ge
zegd.
Enfin, je kunt alles wat je noo
dig hebt in Parijs krijgen, had Jane
geantwoord.
Ik ga niet naar Parijs.
Tony zal er zijn.
Wat kan het mij schelen, of To
ny er is?
Ik dacht, dat je het prettig zoudt
vinden.
Och, wat geef ik om Tony of
Tony om mij, had Marty verveeld ge
antwoord. Je doet beter met dat uit
je hoofd te zetten, Jane.
Maar Jane dacht er niet aan, dat uit
haar hoofd te zetten. Zij dacht er juist
heel veel over en zocht naar een mid
del om hen beiden weer bij elkaar te
brengen.
Natuurlijk was er nog de feestweek
in Annapolis, in Juni. Zij zou Marty
zeker uitnoodigen om met haar mee
te gaan. Dan had je eerstens al de bals
van de adelborsten en verder nog de
feestelijkheden, die gepaard gingen
met het afscheid van den ouden su
perintendent en de ambtsaanvaarding
van den nieuwen admiraal. En Tony
moest maar zorgen, dat Marty overal
naar toe ging.
Maar Marty toonde al even weinig
belangstelling voor dit plan als voor
het andere.
Ik ben er al zoo dikwijls geweest
en dan, Rickey is er.
Ik dacht, dat je hem uit je leven
had verbannen? zei Jane scherp.
Dat heb ik ook. Maar ik kan hem
niet uit mijn gedachten zetten. Ik weet
wel, dat ik een dwaas ben. Kijk me
alsjeblieft niet zoo aan, Jane.
Maar het eind van het lied was toch
dat Jane haar zin kreeg en dat Marty
met haar naar Annapolis ging. Zij lo
geerden in het oude historische hotel,
op kamers, die uitzagen op de kapel
en den blauwen hemel daarboven:
Het was op den tweeden dag na hun
aankomst, dat Jane het oude huis van
de Farquhars passeerde en zag dat de
ramen openstonden en dat er weer
gordijnen hingen. Alles wees erop, dat
het weer bewoond zou worden.
Zij sprak er dien avond met Tony
over.
Heeft iemand het gekocht?
Ja, Michael McMillan. Hij gaat
trouwen met Virginia.
In haar verwondering zei Jane iets,
waarover zij later spijt had.
Ik ben blij, dat jij het niet bent,
die niet haar trouwt.
Heftig wendde Tony zich naar haar
toe.
Als je werkelijk van ine hield,
zou je dat niet zeggen, moeder!
Maar ik hou toch heusch van je.
Als dat waar is, dan zou je mijn
geluk willen. En mijn kans op geluk
is verkeken, nu mijn kans op Virginia
verkeken is.
Hij stond voor hel raam van zijn
moeder's zitkamer, met zijn rug naar
het licht. Het leek, alsof er een scha
duw over hem was gevallen, die het
stralende en jonge, wat hem altijd zoo
aantrekkelijk had gemaakt, verduis
terde.
Ik had gedacht dat we samen
naar het buitenland zouden kunnen
gaan dezen zomer, Tony, zei Jane
snel. Er zijn zoo'n massa dingen die
we zouden kunnen doen, jij en ik.
Tony schudde het hoofd.
Vader gaat ook naar Europa. Wij
hebben samen onze plannen gemaakt
zonder jou.
Zij was nu werkelijk beangst.
Maar Tony, ik wil niet buitenge
sloten worden!
Het is tot nu toe altijd vader ge
weest, die buitengesloten werd, en ik
ga nu probeeren een beetje goed te
maken, wat wij hem te kort gedaan
hebben, Midget.
Zij greep hem bij den arm.
Je houdt toch nog wel van me?
Hij glimlachte, maar het was niet
meer de oude, bewonderende glim
lach.
Natuurlijk. Maar dit jaar ga ik
niet met je mee. Jij hebt immers Mar
ty en je nieuwe kleeren, die je moet
laten zien;
Ik wil niet met Marty afgescheept
worden, zei ze heftig.
Zoo noemde je het vroeger niet
hielp hij haar herinneren. Hoe dik
wijls heb je vader en mij niet in den
steek gelaten om maanden en maan
den op het Van Duyne-jacht of de
Van Duyne-buitens door te brengen?
Waarom zou je ook dit jaar niet met
Marty meegaan naar haar Maine-bos
schen?
Jane zocht haar toevlucht in tranen.
Tony, je bent wreed
Hij legde zijn hand op haar schou
der.
Ik wil dezen zomer op mijn ei
gen manier doorbrengen. Ik hen niet
van plan mijn plannen overboord te
gooien voor die van jou Jane, en daar
mee uit.
Toen Tony weg was, zocht zij haar
toevlucht bij Marty.
Lieve, mag ik dezen zomer met
jou meegaan?
Natuurlijk.
Tony wil mij niet hebben!
Zij had' medelijden met zichzelf,
maar Marty niet in het minst.
CSlot volgt).
ho van het Zuiden,
WaalwUbscbe en Lingstnatsche Conrantj
Een koker "AKKERTJES" van
12 stuivers bevat tegenwoordig
13 "AKKERTJES". Voordeelen:
U heeft er één extra. En
U heeft ze dan altijd in huis
bij nacht en ontij, bij plotseling
opkomende Hoofdpijnen, Kies
pijn, Migraine, Rneumatische
pijnen, Kou, Griep en Koorts.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
Per koker met glazen buis van 13
MCDOO BOABATlD
••ui
