Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Techniek en werkloosheid. Goede rustige belegging GELD TER LEEN rehte 3% 95 „NOOBD BRABAND" SCHUDT UW LEVER WAKKER FEUILLETON Rijksschool voor Leerlooiers en Schoenmakers Dit nummer bestaat uit Vier Bladen EERSTE BLAD JAAR HET DIAMANTEN MEDAILLON. NUMMER 55. ZATERDAG 9 JULI 1938. 61e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs, per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 3S. Telegr.-adres: ECHO Advertentiën moeten Woensdag d Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. De machine is de Kop van Jut voor de economisch-ontmoedigden en allen, die geen weg weten uit de crisis. Het is een simpele waarheid: als een be paalde machine het werk van 5 man doet, dan maakt ze 4 man overbodig. Aangenomen, dat de machine zelt het toezicht enz. van een volle mensche- lijke werkkracht vereischt. Het is een waarheid, nochtans, wel ke.... misleidend is. Want, van groote beteekenis is ook het antwoord op een andere vraag: als de machine er niet was, zou dan ook het werk ei zijn, dat met haar hulp wordt ver richt? Wij hebben vroeger eens het voor beeld van het horloge gebruikt. Ge steld dat een machine of een samen stel van machines, tien horloges per uur opleveren, vast staat, dat in handwerk nog niet één horloge in de tien uur kan worden gemaakt. Dus is het bewezen, dat het gebruik van ma chines bij de horloge-fabrikatie de werkloosheid bevordert? Nog geens zins! Immers, hoeveel menschen zou den zich de weelde van het bezit van een horloge kunnen permitteeren, als dit instrument slechts in handwerk kon (of mocht) worden vervaardigd? Wij komen terug op dit onderwerp, dat wij vroeger al eens behandelden naar aanleiding van een artikel in "De Ingenieur", waarin de kwestie op voortreffelijke wijze wordt belicht. Het Kamerlid Kuiper had de op merking herhaald, welke zoo vaak wordt gemaakt, als zou de ontwikke ling der techniek werkloosheid heb ben veroorzaakt. ,,Hebt gij er u al eens een voorstel ling van gemaakt zoo vraagt Dr. Ir. B. Bfölger in „De Ingenieur" wat er van ons land en van ons volk zou zijn geworden, wanneer de technische ontwikkeling niet of in veel mindere mate zou hebben plaats gevonden? Denkt gij, dat hier dan acht millioen menschen in een betrekkelijk hooge welvaart zouden kunnen leven? En zoo er dan al geen werkloosheid in den zin zooals wij die kennen, zou zijn, dan zou dat slechts komen, om dat een kleine bevolking zich in pri mitieve omstandigheden een sober be staan zou moeten trachten te verwer ven. In een zoodanige lechnisch-eco- nomisch laag-ontwikkelde gemeen schap kent men' inderdaad geen werkloosheid", daar heerscht slechts armoede, gebrek en ontbering. Dank zij het onvermoeide streven onzer technici naar hooger en beter, dank zij de voortdurende uitvindingen en ontdekkingen op het gebied der na tuurkundige en chemische weten schappen zijn er tal van nie.uwe bron nen van bestaan geschapen, die niet alleen aan honderdduizenden en nog eens honderdduizenden werk hebben gegeven, doch die tevens het gemid delde welvaartspeil, vooral van de ar beiders klasse, tot een hoogte hebhen opgevoerd, waarover men vroeger niet heeft durven droomen. En dat alles kon gepaard gaan met een geleidelijke verkorting van den arbeidstijd, met 'n voortdurende verbetering van de so ciale voorzorg en met een versterking van de rechtspositie van den arbeider, waardoor, in tegenstelling met vroe ger den z.g. ouden tijd tegen woordig ook op den arbeider het be grip mensch toepasselijk is geworden. Dit is te danken aan het feit, dat de technici rusteloos hebben doorgewerkt aan vernieuwingen en verbeteringen; dat zij, gedwongen door den categori- schen imperatief, het beste wat in hen was hebben gegeven om nieuwe bron nen van bestaan aan te boren en nieu we mogelijkheden voor den arbeid en welvaart te scheppen. Wanneer dan de menschheid door gebrekkige economische organisatie of door tegenstellingen en onverdraag zaamheid van rassen en volken eens niet in staat is .,vze technische ont- Een door Eerw. Zusters geleide, bekende R.K. ONDERWIJSINRICHTING vraagt geheimhouding verzekerd Brieven onder No. 59706 aan het Bureau van dit blad. Levensverzekering 1938 GEEFT ZEKERHEID. DOOR ERVARING STERK. wikkeling bij te houden, waardoor tij delijk voor een aantal hunner geen gelegenheid kan worden gevonden om aan het economische productie proces deel te nemen, mag men dan, zoo vraag ik, de techniek liet verwijt voor de voeten werpen, dat zij het is, die voor het grootste deel deze ramp heeft veroorzaakt? Is dat billijk? Ver geet men dan verblind door den be trekkei ijken nood der werkloozen, dien men om zich heen ziet, niet de gewel dige zegeningen, die deze techniek aan de wereld heeft gebracht en die ons zelfs nog in staat stellen om door mid del van steunuitkeeringen den werk loozen althans een redelijk mensch- waardig bestaan te waarborgen?" Ontzaglijk veel goeds, ontzaglijk veel van wat we thans „onontbeer lijk" heeten, zou buiten het bereik van de massa zijn gebleven, wanneer de techniek den prijs niet gedrukt en de massafabrikatie niet had mogelijk ge maakt. Thans zoekt men naar verbe teringen in de machines om den prijs van het product te kunnen verlagen en aldus de concurrentie het hoofd te kunnen bieden, ware er slechts handwerk mogelijk, dan zou de con currentie worden gebouwd op den werktijd van den arbeider en op zijn loon. De werklooze van thans heeft het ongetwijfeld beter dan de werkende arbeider het zou hebben, wanneer er geen machines waren. Niet de machines maakten de werk loosheid, maar deze ontstond uit eco nomische, politieke en militaire mis standen uit de wanverhoudingen der volkeren, die over en weer liever de eigen productie-tekorten blijven lijden dan af te nemen van eikaars overvloe den (autarkie). Nochtans, men kan rekening hou- den met het bestaan van deze misstan den en dan komt men tot de vraag, of het niet beter is 0111 in bepaalde omstandigheden den zegen van de techniek te versmaden ten behoeve van den zegen van den arbeid. Deze vraag is vooral klemmend voor de overheid, die, wat ze bij de uit voering van openbare werken wint door gebruik van machines, uit moet geven aan werkloozcnsteun. Die vraag is er ook een voor over heid en particuliere ondernemers te- samen. Nagegaan zou kunnen worden, in hoeverre het gebruik van machines in verschillende industrieën ware uit te schakelen door een geldelijke be looning van de overheid voor het ge bruik van menschelijke arbeidskracht; een vergoeding, welke zou moeten die nen ter compensatie van de verhoog de productiekosten. Dat er werkloosheid is, mag de techniek niet worden aangewreven, maar wel is een oordeelkundige uit schakeling van de techniek mogelijk, een middel om den zegen van den ar beid weer wat te verbreiden. te Waalwijk. INLICHTINGEN EN AANGIFTE BIJ DEN DIRECTEUR (Zie toelichting in dit hl: d 59709 van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van CHARLOTTE M. BRAME. 1) Nadruk verboden. HOOFDSTUK I. Ik heb al heel wat menschen de hand gelezen, zei de oude vrouw, maar nog nooit heb ik zulke vreemde lijnen gezien als deze. Terwijl ze dit zei, hield ze een hand je vast, een mooi klein handje van een heel jong kindje, roze-rood in de palm, heel teer, een handje dat een schilder in verrukking zou hebben ge bracht maar waarover de oude vrouw bedreven in haar geheimzinnige kunst peinzend gebogen zat met getronste wenkbrauwen. ik begrijp er niets van, zei ze, het is de eerste hand die ik niet kan lezen. Maar, zei het dienstmeisje tegen over haar, je gelooft toch niet dat al les wat je in de hand leest, ook wer kelijk uitkomt? Het is bijna nooit mis, zei de oude. Ik ben eens ik was toen nog heel jong in het huis geweest van een voornaam heer, om zijn vrouw op te passen; ze had een kleinen jongen en in zijn hand zag ik een lijn, die altijd noodlottig is. Iemand, die die lijn in zijn hand heeft, stertt door den strop. Het was heel wonderlijk, ging ze voort, een lief onschuldig kind met dat vreeselijke teeken in zijn kleine handjes. Het deed mijn hart zeer en toch moest ik er telkens weer naar kijken en ik zag de lijn al dieper en dieper worden. Ik waarschuwde de ouders, maar durfde niet alles zeggen. Ik zei alleen dat dit kind hun veel moeite zou geven en dat ze hem moes ten leeren, zich zelf te beheerschen en zijn driften in te toornen. Toen ik aanhield, begonnen ze me uit te la chen. Arme kleine handjes! Het zou beter geweest zijn voor het kind als het toen gestorven was. Wat is er met hem gebeurd? vreg het kleine dienstmeisje angstig. Toen hij een-en-twintig was, werd bij verliefd op het mooiste meis je ,uit de streek en zij hield van hem. Een mooi meisje is als een drop honig met een zwerm insecten er 0111 heen. Zij was de drop honig, arm kind, en de mannen die haar bewonderden wa ren de insecten; het was haar schuld niet dat zij op haar afkwamen. Hij was jaloersch, niemand had hem ooit geleerd zich te beheerschen. In zijn jaloerschheid doodde hij haar. Of schoon de knapste advocaten hem verdedigden, werd hij veroordeeld tot den strop. Zijn moeder kwam later bij mij, grijs geworden; een gebroken vrouw. Waarom heb je me nooit verteld wat je in de hand van mijn jongen hebt gezien? vroeg ze, en ik herinner de haar er aan hoe ze gelachen had om mijn waarschuwing. Je maakt me zoo bang, zei het dienstmeisje plotseling. Waarom? vroeg de oude. De goe de God geeft zijn gaven zooals Hij wil. Sommige menschen lezen alles in het gezicht van een mensch; ik lees het in de hand! Waarom zou je bang zijn? Vroeger zouden ze je als een heks verbrand hebben, zei het meiske. Als ik in die dagen had geleefd, zou ik wel zoo wijs geweest zijn om mijn mond te houden, antwoordde de vrouw lachend. Ze hield nog steeds t kleine roze handje vast en keek er weer naar met ernstige, bijna angstige oogen. Ik lees een boek dat ik niet kan begrijpen, zei ze zacht, en enkele mi nuten lang was het heel stil, alleen de vogels buiten waren nu duidelijk hoor- baar. De kamer waarin deze twee zich be vonden was groot en goed gemeubeld. Er was geen weelde, maar alles adem de gezelligheid de enkele schilde rijen, de rijen boeken, een overvloed van bloemen en gemakkelijke stoelen. De kamer lag gelijkvloers, er waren geen ramen, alleen groote glazen deu ren die naar den tuin voerden. Een intieme, ouderwetsche tuin vol bloe men; rozen en anjelieren, waar de zon scheen, de bijen gonsden en de vogels zongen. De deuren stonden wijd open op dien heerlijken Juni-dag en de wind droeg de geuren van al die bloemen naar een wieg in het midden van de kamer, waarin een baby lag. De wieg was zoo mooi, dat alleen de hand van een moeder dat roze-roode nestje van zij en kant kon hebben opgebouwd. Het was een wiegje waarin een ko ningskind had kunnen rusten. En het kindje van enkele weken dat daar bin nen zoo veilig geborgen lag, was zelfs als een klein prinsesje, zoo teer en mooi. Het gezichtje was omgeven door goudblonde haren, de wenkbrauwen waren fijn gebogen en al duidelijk ge- teekend en de kleine trekken hadden een volmaakt kinderlijke schoonheid. Het kind glimlachte in haar slaap, on bewust van de vreemde lijnen in haar handje. Het dienstmeisje lag naast de wieg geknield, zij was pas even te voren binnengekomen met een boodschap voor de baker en was op haar knieën gaan liggen om het kind te bewonde- ren. De baker zat aan de andere zijde van de wieg, een bejaarde vrouw met heldere diepe oogen en een breed voor hoofd. Het was een gezicht dat men niet licht zou vergeten. Vrouw spar stond bekend als de beste baker in Hillside. Toen het dienstmeisje bin nenkwam had ze de oude vrouw aan getroffen, ernstig kijkend naar de palm van het kleine kinderhandje. Toe laat mij ook eens kijken, zei Anne Roberts, het dienstmeisje, die weer wat moed kreeg. De oude vrouw opende het handje en wees op de tee- re lijnen die zich in de palm at tee kenden. Kijk, zei ze, dat is de levenslijn; zij breekt plotseling af en dan is het alsof ze opnieuw begint en tot het ein de doorloopt. En dit is de lijn van het huwelijk zij wijst op een vroeg hu welijk en ook deze lijn wordt plotse ling afgebroken, maar dan komt er een nieuwe lijn die doorloopt. En zie je dat kruis daar in het midden van de palm? Dat beteekent altijd iets vree- selijks: een plotselinge dood, moord of zelfmoord. De hemel beware het arme kind, riep het dienstmeisje verschrikt, zeg toch niet zulke vreeselijke dingen! (Wordt vervolgd). De Echo van het Zuiden, WaahvUbsche en Langstraatstbe Courant, 1843 hU-»0BPAIWïr ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN en U zult '8 morgéns „kiplekker" uit bed springen. lederen dae moet Uw lever minstens een liter gal In Uw Ingewanden doen stroomen. Wanneer deze stroom van gal onvoldoende is. ve^ert"b raakt niet, het bederft. U voelt U opgeblazen. U raakt verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in. De meeste laxeermiddelen z(jn slechts lapmiddelen. U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer Keheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on overtroffen om de gal te doen stroomen. Eischt Carter's Leverpilletjes bU apothekers en drogisten, f. 0.75.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1