Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen;
95
„NOOBD-BRHBANll"
AKÜHHES
Zenuwpijnen overal?
m
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Twee Bladen.
EERSTE BLAD
1 October moet Sudeten-Duitsch gebied in
ons bezit zijn, op de door mij gestelde con
dities, anders kom ik het halen, aldus Hitier.
JAAR
HET DIAMANTEN MEDAILLON.
NUMMER 77.
WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1938
61c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Er is sinds Zaterdag al weer heel
wat gebeurd. Men herinnert zich dat
Chamberlain weer naar Hitler is ge
trokken om hem te vertellen dat de
eisch, overgang van Sudetenland
naar Duitschland, was ingewilligd,
maar dat de besprekingen toch niet
vlotten, omdat Hitier zijn eischen blijk
baar weer had gepreciseerd en uitge
breid.
't Slot was dat Chamberlain een
nieuw memorandum van Hitier mee
naar huis kreeg en beloofde dit aan de
Praagsche regeering te doen toekomen.
Wat dat antwoord eigenlijk inhield, is
men pas later te weten gekomen en 't
is wel goed dat wij die punten hierna
eens weergeven, opdat de lezer kan zien
dat de eischen nogal sterk zijn aange
schroefd, al zegt Hitler in z'n rede van
Maandagavond, dat dit slechts de de
tail-uitwerking is van hetgeen Praag
geheel heeft toegegeven, zonder iets
nieuws te eischen.
1. Terugtrekking van alle Tsjechi
sche strijdkrachten, politie, gendarme
rie, douanebeambten en grenswachen
uit de te ontruimen gebieden, zooals de
ze uiteengezet zijn in de bij het memo
randum gevoegde landkaart.
Dit gebied moet op 1 October aan
Duitschland worden overgedragen.
2. Het ontruimde gebied moet in zijn
tegenwoordigen toestand worden over
gedragen, d.w.z. zonder dat de militai
re, economische of verkeersinrichtingen
met inbegrip van de grondorganisatie
van de luchtdienst en alle radiostations
vernield of onbruikbaar gemaakt zijn.
Het rollend materiaal van het spoor
wegnet in het gebied moet in onbescha-
digden staat worden overgedragen.
3. De Duitsche regeering gaat ermee
accoord, dat een gevolmachtigde verte
genwoordiger van de Tsjechoslowaak-
sche regeering en het Tsjechoslowaak-
sche leger wordt toegevoegd aan. het
hoofdkwartier van de Duitsche militai
re strijdkrachten, om de bijzonderheden
van de wijze van uitvoering der evacu
atie te regelen.
4. De Tsjechoslowaaksche regeering
moet onmiddellijk alle Sudeten-Duit-
schers, die waar dan ook op het gebied
van den Tsjejchoslowaakschen staat
dienst doen bij de militaire strijdkrach
ten of bij de politie, ontslaan en toe
staan huiswaarts te keeren.
5. De Tsjechoslowaaksche regeering
moet alle politieke gevangenen van
Duitsch ras vrijlaten.
6. De Duitsche regeering is bereid
toe te staan, dat voor 25 November ui
terlijk een volksstemming wordt gehou
den in nog nader vast te stellen gebie
den.
7. Veranderingen in de nieuwe grens
voortvloeiende uit de volksstemming,
moeten door een Duitsch-Tsjechische
of een internationale commissie wor
den geregeld.
8. De volksstemming zelf moet ge
schieden onder toezicht van een inter
nationale commissie.
9. Duitschland stelt voor dat een ge
zaghebbende Duitsch-Tsjechische com
missie wordt ingesteld voor de regeling
van alle verdere details.
10. Gedurende de volksstemming
moeten beide partijen haar militaire
strijdkrachten uit de gebieden terug
trekken.
Dat Chamberlain en de Engelsche
regeering van Praag heel wat gedaan
gekregen hadden, is begrijpelijk, alsook
dat zij den toestand steeds ernstiger
gingen inzien. Daarom werd in 't week
einde druk geconfereerd en werden de
Fransche ministers Daladier en Bonnet
wederom daarbij uitgenoodigd, alsook
de Fransche opperbevelhebber Game-
lin. Ook hier werd weer volkomen
overeenstemming bereikt. Ondertus-
schen kwam er een nieuw geluid: Hit-
Ier zou Maandagavond een „historische
rede houden op een historisch oogen
blik" in het Sportpaleis te Berlijn!
De geheele wereld was daarop ge
spitst. Zou Hitier 't verlossende woord
spreken, zou hij genoegen nemen met
z'n eerste eischen, die ingewilligd zijn
en daardoor den vrede in Europa ver
zekeren. Hij heeft dit niet gedaan, zoo
min als hij direct militaire maatregelen
heeft aangekondigd.
Hij blijft de eischen van 't memoran
dum handhaven, hij zegt dat 't memo
randum geen nieuwe eischen stelt, maar
een logische leiddraad voor uitvoering
van Praag's belofte. Hij wil zelfs volks
stemming onder buitenlandsch of
Levensverzekering
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
Britsch toezicht en voegde er bij dat hij
na 't Sudeten-Duitsche gebied, in Eu
ropa geen enkele territoriale eisch
meer had en de beslissing van oorlog
of vrede thans bij Benesj berust.
De bijeenkomst werd geopend door
Goebbels, die de verklaring, dat het ge
heele Duitsche volk op dit beslissende
oogenblik achter Hitier staat, besloot
met den slagzin: „Führer, beveel, wij
volgen".
In zijn door talrijke, minutenlange
toejuichingen en Sieg-Heil geroep on
derbroken rede, behandelde Hitier al
lereerst de blijken van vredelievend
heid, welke hij tegenover Polen, Enge
land, Frankrijk en andere landen in de
afgeloopen jaren heeft gegeven, alsme
de de totstandkoming van de spil Ro
meBerlijn.
Er bleven toen nog twee problemen,
waarbij tien millioen Duitschers buiten
de grenzen van het Rijk waren betrok
ken.
Ten aanzien van Tsjechoslowakije
zeide Hitler: ,,Dit is de laatste territo
riale eisch, welken ik stel in Europa,
doch ik zal dezen niet prijsgeven
Verder verklaarde hij alleen voor de
Duitschers te spreken, hoewel hij na
tuurlijk medegevoel heeft met de Slo-
waken, Hongaren en Polen. De vriend
schappelijke houding van Italië in de
zen zal nooit vergeten worden en, in
dien ooit Italië in een dergelijke positie
zou komen, dan zal Duitschland te
hulp snellen.
Hitier liet zich in dit verband zeer
fel uit tegen den president der Tsje
choslowaaksche republiek, ,,Herr Be
nesj' die in 1919 de „leugen" had uit
gevonden, dat er een Tsjechoslowaak
sche natie was en die daarop een poli
tiek van „terreur' tegen de minderhe
den had geleid. Van dezen staat be
dient zich thans het bolsjewisme als
toegangspoort.
Hitier verklaarde: Benesj heeft oor
log en vrede in de hand. Of hij zal den
Sudetenduitschers de vrijheid geven
öf wij zullen deze vrijheid halen.
Hitier handhaafde het memorandum,
dat hij Chamberlain ter hand had ge
steld, met name den daarin gestelden
termijn van 1 October, waarbinnen het
nader omschreven gebied zou moeten
worden ontruimd
Twee andere belangrijke punten,
die uit de redevoering van den Führer
naar voren gebracht dienen te worden,
zijn:
1. Een aanbod om in plaats van
een bezetting der opgeëischte gebieden
door Duitsche troepen een „Britsch le
gioen" met deze taak te belasten ter
handhaving van de orde en veiligheid.
2. De toezegging, welke in het
Duitsche memorandum aan Praag ont
brak, dat Duitschland, nadat Praag al
le minderhedenproblemen zal hebben
opgelost, bereid is het resteerende deel
van Cechoslovakije te garandeeren.
Ondertusschen stuurde Chamberlain
Maandag Sir Horace Wilson per vlieg
tuig naar Hitler met een extra-bood
schap om hem blijkbaar nog over te
halen om z'n eisch te matigen of tot de
eerste en toegestane eischen terug te
keeren.
President Roosevelt richtte een tele
grafische boodschap tot Hitier en Be
nesj, waarin hij met kracht pleit voor
t behoud van den vrede.
't Heeft Hitier blijkbaar niet van z'n
plan kunnen afhouden om te blijven
bij z'n laatste eischen, zooals duidelijk
wordt uit z'n rede van Maandagavond.
Wat 't resultaat zal zijn.
Wij weten 't niet en op 't oogenblik
dat we dit schrijven, zijn de reacties op
deze rede in de Europeesche hoofdste
den nog niet bekend, evenmin wat
Praag zal doen, maar een nieuwe Brit-
sche waarschuwing en verdere mobili
satie der marine in Engeland, zeggen
niet veel goeds.
Deze Britsche mededeeling luidt als
volgt:
In officieele kringen te Londen,
wordt erop gewezen, dat gedurende de
afgeloopen week Chamberlain getracht
heeft met den Duitschen rijkskanselier
te komen tot een vreedzame oplossing
van de Tsjechoslowaaksche kwestie.
Het is nog mogelijk dit te doen door
Van die verschietende pijnen,
dan hier, dan daar? Ze blijven
weg met één of twee van die
UsU
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
CHARLOTTE M. BRAME.
Nadruk verboden.
23)
Jenny kreeg een kleur van plezier.
Dat zal ik zeker doen, zei ze hartelijk.
Ze haastte zich naar huis. De kant
was spoedig op de japon gezet, de her
togin merkte niets, maar Jane's ge
weten bleef kwellen. Ze was altijd
eerlijk geweest tegenover haar mees
teres en 's avonds toen de partij afge
loopen was, vertelde ze haar de heele
geschiedenis.
Laat me de kant eens zien, zei ze
vriendelijk en ze was vol bewondering
voor de prachtige manier waarop de
scheur hersteld was.
Wie heeft het gedaan? vroeg ze,
Jenny vertelde het en voegde er bij,
dat, ofschoon juffrouw Grey in een
van de kleine huisjes woonde, ze zon
der twijfel een dame was.
En denk eens aan, ging ze voort,
ze had er misschien wel den heelen
nacht aan gewerkt en toch wou ze er
heelemaal geen geld voor aannemen.
Geen geld voor aannemen? Hoe
vreemd. En toch zeg je dat ze arm is?
Ze moet wel arm zijn; al de
menschen van „De Linden" zijn arm.
Ik zal naar haar toegaan om
haar te bedanken, zei de hertogin in
een plotselinge opwelling, het is heel
vriendelijk van haar.
De volgende drie dagen had de her
togin het te druk om haar voornemen
ten uitvoer te brengen, maar den dag
daarna stopte haar auto voor „De Lin
den" No. 9.
HOOFDSTUK XXXI.
Het mooie gezicht van het dakraam
klaarde op toen de auto in het gezicht
kwam, maar toen deze stilhield voor
haar deur stond juffrouw Grey op van
haar werk en vouwde haar handen
als in gebed. God, geef me moed en
kracht om sterk te blijven.
Ze wachtte, doodsbleek en met klop
pend hard, haar heele lichaam trilde
in spanning. Het kleine dienstmeisje
kwam haar vertellen, met oogen groot
van verbazing: Het is de auto van het
kasteel en de hertogin zit er zelf in.
Een oogenblik kwam er een groote
angst over haar, ofschoon ze voor dit
uur gaarne haar leven geofferd zou
hebben. Toen werd ze opeens heel
kalm en ging naar beneden. Het
dienstmeisje had intusschen de her
togin in de huiskamer gelaten. Lang
zaam kwam de eenvoudige vrouw in
het donkere kleed de trap af. De voor
deur stond wijd open en een vloed van
gouden zonlicht stroomde binnen.
Eindelijk is het uur gekomen,
fluisterde ze.
Ze ging de kamer binnen. Een oo
genblik wankelde ze 'n mist kwam
voor haar oogen een geluid als van
stroomend water suisde in haar ooren.
Toen klonk een klare, vriendelijke
stein
Ik hoop niet dat ik u gestoord
heb? U is toch niet ongesteld?
Ze begreep hoe bleek ze moest zijn.
Een onweerstaanbaar verlangen greep
haar aan, haar armen uit te strekken
en haar kind aan haar hart te druk
ken.
Ja ik ben een beetje ongesteld,
zei ze.
De twee vrouwen keken elkaar een
oogenblik aan.
Wat een merkwaardig gezicht,
dacht de hertogin, vreemd ontroerd,
hoe mooi en hoe intens droef. Ze nam
een stoel.
Het spijt me dat ik u ongesteld
vind, zei ze. Wilt u niet gaan zitten?
Ik ben bij u gekomen om u te bedan
ken voor uwe vriendelijkheid. Juf
frouw Grey nam een stoel en de her
togin ging zitten op de kleine rustbank
rustig en zwijgend om de ander de ge
legenheid te geven tot zich zelf te ko
men.
Na enkele minuten zei ze zacht: Wat
een mooie bloemen heeft u, maar plot
seling hield ze op getroffen door
den blik in de oogen van juffrouw
Grey.
Vergeef me, zei deze na een
oogenblik, ik ontvang zoo zelden be
zoek.
En nu heb ik u gestoord, zei
Ethel glimlachend, terwijl ze zich ver
wonderde over den teeren harmoni-
schen klank van die stem.
U is buitengewoon vriendelijk
geweest tegen mijn kamenier, ging ze
voort, ze heeft me alles verteld, en of
schoon ze buitengewoon zorgeloos is
geweest met de kant waardeer ik hel
toch ten zeerste dat ze het niet voor
mij heeft verzwegen.
Ze schijnt heel veel van u te
houden, zei juffrouw Grey zacht.
Ze is heel aanhankelijk en trouw.
Ik ben blij dat u de schade heeft kun
nen herstellen. Er is niets meer van
te zien.
Het verheugt me dat het naar
uw genoegen was, klonk het rustig.
Mijn kamenier vertelde me dat
u er bijna een dag en een nacht aan
gewerkt hebt. Ze zweeg plotseling. Ze
kon deze vrouw geen geld aanbieden.
Ethel gevoelde een wondere gewaar
wording alsof ze zich in de tegenwoor
digheid bevond van iemand die verre
haar meerdere was.
Ik ben u heel dankbaar, zei ze
nog eens, vooral ook omdat de hertog
zooveel waarde hecht aan deze kant.
Er is niet veel zulke kant in En
geland, antwoordde de kantwerkster.
Nog te meer reden om u dank
baar te zijn, glimlachte Ethel. Wat een
aardig huis heeft u hier, vervolgde
ze, woont u hier al lang juffrouw
Grey?
Ruim een maand.
En vind u het prettig in Clave-
ring? informeerde de hertogin verder.
Het bleeke gelaat kleurde diep.
Prettiger dan ergens anders, was
het haastige antwoord.
Ik heb gehoord dat u zulke prach
tige kant maakt. Zou ik uw werk eens
mogen zien?
Ik geloof wel dat het goed is zei
de oudere vrouw, zeventien jaar lang
heb ik niets anders gedaan en zooals
u weet, oefening kweekt kunst, voeg.
de ze er aan toe met een matten glim
lach.
U heeft het dus geleerd toen u
nog jong was?
Toen ik jong was, woonde ik bui
ten, zei de kantwerkster met een af
wezigen blik in haar oogen, terwijl een
visioen van Inisfail voor haar oprees.
En kantwerken was toen een tijdpas-
seering voor me. Ik had nooit gedacht
dat ik er eens mijn brood mee zou
moeten verdienen.
U leefde dus in andere omstan
digheden? vroeg de hertogin medelij
dend.
Ja, ik heb betere dagen gekend.
Er was een onzegbare droefheid in de
stem, die de jonge vrouw ontroerde.
Laat mij u mogen helpen, zei ze
impulsief. Ik wil u graag bloemen
brengen en boeken. U zult mij een
groot genoegen doen, als u mij dat
toestaat.
Ze begreep niet waarom het gezicht
van de vrouw nog meer verbleekte en
waarom de zachte oogen zich met tra
nen vulden.
(Wordt vervolgd).
Waalw\jfesebe en Langstraatsehe Courant*
De Internationale toestand
riQDöOBDAJWll'
c^WMLWUtV—
Volgens recept van Apotheker Dumont
