Het oorlogsgevaar voorbij. rrr^rri s Zaterdag 1 October 1938 No. 78 De Echo van het Zuiden Tweede Blad CONFERENTIE VAN ENGELAND, FRANKRIJK, ITALIË EN DUITSCHLAND BRENGT NIEUWE HOOP. Rheumatische pijnen De schat op het Koraaleiland. - - Ons vorig nummer was nauwelijks verschenen en men wachtte zenuwach tig op het bevel tot mobilisatie in Duitschland, die tegen twee uur was afgekondigd, toen plotseling een ge heel onvoorziene en onverwachte wen ding kwam in den toestand. En in de geheele wereld werd een zucht van verlichting geslaakt, toen Woensdagmiddag het groote nieuws bekend werd, dat Donderdag te Miin- chen een conferentie-van-vier gehou den zou worden ter bespreking van het Duitsch-Cechisch geschil. Het gevoel van ontspanning, dat tot uiting kwam in de hartstochtelijke toejuichingen van Lagerhuis-leden en publiek, die staande en wuivende den Britschen premier een ovatie brachten voor zijn mededeeling: „Ik ga naar München om te zien wat ik als laatste poging tot behoud van den vrede kan doen", was stellig symbolisch voor de gevoelens in alle landen. „Geen lid van het Huis zal zijn hart niet van vreugde voelen opspringen, nu de crisis opnieuw is uitgesteld. Het Huis zal mij nu wel willen laten gaan..." zeide Chamberlain. En toen hij in Downing Street terugkeerde en tot het publiek zeide ,,It is allright this time", kende ook de vreugde der Lon- denaars geen grenzen. Er was een speciale zitting belegd, waarin Chamberlain aan de Lagerhuis leden een uitvoerig verslag zou uitbren gen over z'n reis naar Bergtesgaden en Godesberg en z'n onderhandelingen met Hitier. Hieruit bleek welke pogin gen ondernomen waren, maar welk resoluut standpunt Hitier innam. En aan 't slot kwam de groote mede deeling van de nieuwe conferentie in München, die met een slag als 't ware de directe oorlogsdreiging verdreef. Hoe dit in z'n werk gegaan is, licht te Chamberlain als volgt toe: Ik heb ten einde raad aan Mussolini de volgende boodschap gezonden: „Ik heb vandaag een laatste beroep tot Hitier gericht, opdat hij zich ont houden zal van gebruikmaking van ge weld tot oplossing van het Sudeten- duitsche probleem, dat, daar ben ik ze ker van, zou kunnen worden opgelost ,^oor een korte bespreking, die hem het geheele essentieele gebied met de be volking zou geven en dat evenzeer de Sudetenduitschers zou beschermen als de Tsjechen gedurende de overdracht. Ik heb aangeboden mij onmiddellijk naar Berlijn te begeven om een rege ling te bespreken met de Duitsche en Tsjechische vertegenwoordigers en, wanneer de rijkskanselier dit wenscht, ook met de vertegenwoordigers van Italië en Frankrijk. Ik vertrouw, dat Uwe Excellentie den Duitschen rijks-, kanselier er van in kennis zal willen stellen, dat gij bereid zijt u te doen vertegenwoordigen en hem aan te sporen mijn voorstel te aanvaarden. Ik heb reeds den waarborg gegeven, dat de Tsjechische beloften zullen worden uitgevoerd en ik vertrouw, dat een volledige overeensteming in den loop van de week bereikt zou kunnen worden." Naar Chamberlain in zijn rede in het Lagerhuis verder mededeelde, ont ving hij in antwoord op zijn bood schap aan Mussolini het bericht, dat instructies waren gezonden aan den Italiaanschen ambassadeur te Berlijn om v. Ribbentrop onmiddellijk op te zoe ken. Dit teneinde hem mede te deelen, dat, terwijl Italië volkomen haar be loften Duitschland te steunen zou na komen. Mussolini in verband met de groote beteekenis van het verzoek van de Britsche regeering hoopte, dat Hit- Ier een middel zou weten te vinden om zijn actie, welke naar Wilson Cham berlain had medegedeeld, Donderdag middag om twee uur begonnen zou zijn, uit te stellen voor tenminste 24 uur om den toestand nog eens te be zien en een vreedzame regeling te vin den. Mij is medegedeeld door Hitier, dat hij mij uitnoodigt hem morgenochtend te München te ontmoeten (hernieuwde toejuichingen). Hij heeft ook Mussoli ni en Daladier uitgenoodigd. Musso lini heeft die uitnoodiging aanvaard en zonder twijfel zal Daladier hetzelfde doen. Ik behoef niet te zeggen wat mijn antwoord zal zijn (op dit oogen- blik verhieven alle leden van het Huis zich om den eersten minister toe te juichen en zij wuifden met papieren en sommige leden riepen: Gode zij dank!) Mede kwam 't bericht dat Hitier de mobilisatie 24 uur had uitgesteld. Mussolini is reeds Woensdagmid dag naar München vertrokken, Don derdagochtend door Chamberlain en Daladier gevolgd. In bevoegde kringen te Rome ver klaart men, dat nu men 't eens is ge worden over een samenspreking tus- schen de regeeringsleiders der vier groote mogendheden, dit beteekent, dat de grondslagen voor een accoord reeds aanwezig zijn; zooals er trou wens ook reeds overeensteming be stond alvorens de jongste complicaties der Tsjechische crisis de situatie zoo ernstig gingen verscherpen. Zeer aangemoedigd achtte men op het Witte Huis te Chicago het bericht van de conferentie te München, zoo. deelde de secretaris van president Roosevelt aan de pers te Washington mede. De tijding bereikte de hoofdstad der Ver. Staten slechts enkele uren na dat te Rome de Anierikaansche ge zant aan den duce en graaf Ciano een persoonlijke boodschap van Roosevelt had overhandigd. Hierin deed Roosevelt een beroep op den duce om zijn medewerking te verleenen, ten einde het conflict door onderhandelingen of andere vreedza me middelen, in elk geval zonder oor log met al zijn verschrikkelijke gevol gen, op te lossen. De duce verzocht den gezant aan den president zijn dank en groote waardeering uit te spreken voor diens geste. Ook in Duitschland en Frankrijk wordt deze conferentie zeer toege juicht. Men hoopt dat na een modus :n de Tsjechische kwestie, de vier groo- ten, ook andere problemen onder het oog zullen zien, die Europa sinds de laatste jaren zoo aanhoudend verder drukten. Aan een mislukking der conferentie twijfelt men. Moge het bewaarheid worden in 't belang der geheele we reld. Hedennacht ten ongeveer half vijf konden wij het volgende bericht pu- bliceeren en in onze gemeente bulleti neeren: ACCOORD TE MÜNCHEN. Vier regeeringshoofden ondertee kenden te München protocol met bij voegsel betreffende gebiedsafstand en Duitsche bezetting tusschen 1 en 10 October, geleidelijk in zones. Volkssteming onder internationale commissie en verdere gebieden onder internationale troepen-controle. Kwestie der Poolsche en Hongaar- sche minderheden moet onderling ge regeld worden, anders over drie maanden wederom 4-mogendheden- conferentie. Engeland en Frünkrijk waarborgen deze grenzen. Voor regeling Poolsche en Hongaarsche minderheden ook Duitsche en Italiaansche garanties. Nadere berichten zeggen 't volgen de: Volgens berichten uit München zou den Daladier, Chamberlain, Hitler en Mussolini gisteren een principieele overeensteming hebben bereikt inzake de Tsjecho-Slowaaksche kwestie, waarvan in nadere conferenties de modaliteiten nog moeten worden vast gesteld. Over de toepassing der regeling zal een gedetailleerd en nauwkeurig me morandum worden opgesteld, dat aan Praag zal worden medegedeeld, zoo dra de termen er van definitief zullen zijn vastgesteld. Dit memorandum zal een plan vormen tot geleidelijke ont ruiming der gebieden, die aan Duitsch land zullen komen. In de eerste plaats zullen de gebieden, waarin de Duit sche bevolking onbetwistbaar in de meerderheid is, tusschen 1 en 10 Oc tober door de Tsjechen moeten wor den prijsgegeven onder controle van het „Britsche legioen" of van een in ternationale troepenmacht. Ten tweede zal ten aanzien van de gebieden, waar de Duitsche bevolking minder dicht is en waarvan Tsjecho- Slowakije niet a priori een aanhechting aan Duitschland toegeeft, een interna tionale commissie, waarin niet alleen Duitschland, Groot Brittannië, Frank rijk en Italië, maar ook Tsjecho-Slo- wakije zitting zou hebben, geroepen zijn om alle geschilpunten op te lossen, welke de toewijzing der gebieden zal opwerpen, zoowel ten aanzien van de souvereiniteit als van de economische en financieele consequenties. De taak dezer internationale commissie, die al dus in de plaats komt van het plebes- ciet, zal snel ten uitvoer moeten wor den gelegd en in ieder geval in staat moeten stellen tot afbakening der nieuwe grenzen en tot de daaropvol gende inbezitneming tegen 25 Novem ber. Op 1 October zal 't Egerland door de Tsjechische troepen en politie zijn ontruimd en door Duitsche troepen be zet. De overige Sudeten-Duitsche gebie den, waar de Duitschers in de meer derheid zijn, zullen vóór 10 October door de Tsjechen worden ontruimd en door de Duitsche troepen bezet. Deze gebieden zijn aangegeven op een nieuwe kaart, die ter goedkeuring zal worden voorgelegd aan den Tsjechi- schen gezant te Berlijn, Mastny, en aan den parlementairen secretaris van minister Krofta, Hubert Masaryk, die gisteren te München zijn aangekomen. De intocht der Duitsche troepen zal niet den indruk wekken van een bin nenrukken in een veroverd land. In de gebieden, waaromtrent onze kerheid bestaat, aan wie zij ten slotte zullen toevallen, zullen volksstemmin gen worden gehouden onder interna tionale controle, waarbij de orde ook door een internationale instantie ge handhaafd zal worden. Mijnhardtjes doen deze snel verdwijnen 12 stuks 50 ct PAUSEN BEWOGEN ROEP OM VREDE. CASTEL GANDOLFO, 29 Sept. - Vanavond heeft Paus Pius XI zijn aangekondigde radiorede gehouden. Hij sprak langzaam met zeer bewogen stenf en spoorde de geloovigen aan zich rrtft' hem te vereenigen in een ge bed om vertrouwen in het behoud van den vrede, in rechtvaardigheid en liefde, opdat God, in wiens handen het lot der wereld ligt, bij alle regeerders het vertrouwen in vreedzame midde len, alsmede in duurzame verdragen, in stand houdt, en dat hij allen inspi reert in overeensteming met de zoo dikwijls herhaalde vredeswoorden, te werken om den vrede te bevorderen en dezen te grondvesten op het hechte fundament van het recht en de leer van het evangelie. De Paus voegde hieraan toe, dat hij Gode van ganscher harte zijn leven wil geven voor het heil van den vrede der wereld, hetzij dat de Meester over leven en dood hem dit reeds lange le ven wil nemen of het nog wil verlen gen om verder te werken. Ten slotte gaf de Paus aan alle katholieken en de geheele menschheid zijn zegen. De Paus zoo meldt „United Press sprak voor een microfoon, die op zijn bureau in de bibliotheek stond. Een speciale telefoonlijn bracht zijn woorden van zijn villa aan het Albanomeer naar Castelgandolfo over, waar zij uitgezonden werden en in bijna alle landen ter wereld gerela- geerd. De rede werd achtereenvolgens in het Engclsch, Fransch, Duitsch, Tsjechisch, Poolsch, Hongaarsch, Ne- derlandsch en Spaansch vertaald. De Daily Telegraph verneemt, dat de radiorede van den Paus met diepe ontroering te Rome aanhoord werd, waar in de straten, buiten de café's en op andere plaatsen, waar luidsprekers waren opgesteld, de menschen neer- Slechts een paar meter diep onder de zee, in het zand van een klein ei landje in de Stille Oceaan, ligt een schat verborgen met een waarde van honderd millioen gulden. Jullie denken natuurlijk, dat het niet waar is, maar het is heus zo. Me neer John Young, goudzoeker en we reldreiziger gelooft dat hij er alle be wijzen voor heeft. Hij vertelde ons na melijk het volgende: Het was een stormachtige nacht in het jaar 1912, toen Charles Howe, die in een hut op Nieuw-Zeeland woonde, legen zijn deur hoorde kloppen. Hij ging open doen en zag een man voor zich slaan, die door en door nat was en er vreselijk slordig uitzag. De man keek Charles vriendelijk aan en vroeg of hij voor die nacht in de hut mocht slapen. Charles had medelijden met den man en zei, dat het natuurlijk goed was. Hij moest maar gauw bin nen komen, dan zou hij eten voor hem klaar maken. Toen hij binnen was, liet Howe hem zijn kleren uitdoen en droogde ze voor het vuur. Hij gaf hem eten en de man viel er als een uitge hongerde wolf op aan. Zij praatten wat met elkaar, maar de man vertelde niet, wat hij in déze streek deed en Howe wilde hem er niet naar vragen. De volgende dag was de storm veel minder erg en het regende ook niet meer. De vreemdeling bedankte harte lijk voor de gastvrijheid en vertrok weer. )we naburige stad. Hij werd verzocht zo gauw mogelijk naar het ziekenhuis te komen, omdat een zekere meneer Kil- lorain, een oude man, ernstig ziek was en voortdurend naar hem vroeg. Howe kon zich niet herinneren ooit een meneer Killorain ontmoet te heb ben, maar hij besloot toch maar eens te gaan kijken. Toen hij in de ziekenkamer kwam, zag hij onmiddellijk, dat deze Killo rain de landloper was, die een paar dagen geleden in zijn hut had over nacht. „O," riep de man uit, „ik ben zo blij, dat u gekomen is! Ik wilde u iets zeggen voor ik sterf". Toen vertelde hij het verhaal van een heel grote schat, die hij met drie andere mannen uit een kerk in Peru had gestolen en van een hele rij won derlijke avonturen, waarvan het slot was, dat ze alle vier hun buit op een koraalrif in de Zuidzee hadden ver borgen. Hij vertelde dat ze later in Australië waren gekomen in de hoop daar een groot schip te kunnen krij gen. Maar niemand wilde hen geloven en ze konden van niemand een boot huren. Killorain was de eenige van de man nen, die nog in leven was en al sinds vele jaren droeg hij altijd een papier bij zich, waarop precies stond aange- teekend, waar de schat verborgen was. „Wilt u even mijn jas geven?" vroeg te scheurde de rechterarm open en haal de er een stuk papier uit, dat erg vies en verkreukt uitzag. „Dit papier heeft een waarde van millioen pond," zei hij, terwijl hij het aan Howe gaf. De volgende dag stierf de landloper en Howe had het hele verhaal al gauw vergeten. Toen vond hij toevallig het papiertje weer en .uit nieuwsgierig- beid besloot hij eens na te gaan of het verhaal, dat Killorain verteld had, waar was. Toen hij merkte, dat alles uitkwam, zoals het op het kaartje stond, was hij erg verbaasd. Hij liet navragen of er werkelijk een grote schat uit een kerk in Peru was gestolen en dat was waar. '1 oen huurde hij een boot en ging op zoek naar het Koraaleiland, dat nogal overeenstemde met de beschrij ving van Killorain. Zeven jaar lang bleef hij op het kleine eiland en al die tijd zocht hij naar de schat. Hij had de grond over al omgespit, maar kon niets vinden. Toen besloot hij het geheim aan een vriend te vertellen en hij liet hem tie tekening zien. Deze vriend was ka pitein op een koopvaardijschip en hij zag al direct, dat hier iets niet goed moest zijn. En opeens dacht hij eraan, dat de bewoners van die eilanden al tijd de „t" en de „p" door elkaar haal den, zodat een inboorling een eiland, dat Papete heet, Tapete noemt. De vier rovers hadden de naam waar schijnlijk van een inboorling gehoord en ze wisten niets van dit verschil in letters. Zo hadden ze een verkeerde naam op de kaart geschreven en het echte eiland lag mijlen ver weg. Dat vertelde de kapitein allemaal aan den arme Howe, en je kan je voorstellen, hoe wanhopig hij was. Hij had al die jaren voor niets gewerkt. Maar hij gaf het niet op en hij besloot om dan maar naar het andere eiland toe te gaan. Na vier dagen was hij daar aangeko men en hij begon direct te zoeken. Na een paar dagen had hij al een groot deel van de schat gevonden. Maar nu kwam de grote moeilijkheid. Hoe zou hij de schat op zijn schip weg kunnen voeren? De Franse beambten op het eiland letten al een tijdje op hem, want ze vertrouwden hem niet erg en hij wist zeker, dat zijn schip goed on- weg ging. Daarom besloot hij om de schat door de nauwe zeedoorgang naast het eiland te verstoppen. Hij zou dan naar Australië terug keren en zo gauw hij kon met een eigen schip te rug komen om de schat te halen. Maar toen hij in Australië kwam, wilde niemand hem geloven, net als vroeger bij Killorain en zijn vrienden. Eindelijk wist hij een journalist, William Edwardes, te overtuigen en op den 23ste Juni 1930 landde Edwar des op Papete om te kijken of Howe de waarheid had gesproken. Als dat zo was, zou hij het aan de Franse re geering vertellen en dan met toestem ming van de regering de schat bergen. Hij merkte al gauw, dat Howe in derdaad de waarheid had gesproken en enige tijd later, kwamen ze met een grote expeditie op het eiland terug. Howe was er zelf niet bij, want vlak voor de expeditie uit Australia ver trok, stierf hij onverwacht. De andere leden van de expeditie vonden het eiland al gauw en ook de plaats, waar de schat verborgen was, want Howe had het precies op een kaart aangetekend. De volgende dag ging één van de mannen in een dui- kerspak naar de bodém van de lagune en.... hij ontdekte, dat een orkaan een paar grote rotsblokken voor de plaats had geschoven, waar de schat lag en dat er ook een kleine zandbank voor was gekomen. Zo gauw hij het zand probeerde weg te scheppen, vulde hel gat zich weer direct. Hij werkte uren achter elkaar, maar kwam niets verder. Toen hij 's avonds weer naar boven ging had hij eindelijk een klein stukje weg kun nen graven, maar de volgende morgen zag hij, dat er in die nacht weer nieuw zand bij was gekomen. Het bleek dat het onmogelijk was om de schat op te graven, zonder een heel kostbare baggermolen tegebrui- ken en die hadden ze daar niet en ze hadden er ook het geld niet voor. Maar de duiker zegt nog steeds: „Ik ben er van overtuigd, dat we met een som van 10.000 pond een expeditie zo goed uit zouden kunnen rusten, dat we de schat in korten tijd hadden op gegraven". Het is nog steeds niet gebeurd, maar het is heel goed mogelijk, dat men elkaar heeft gekregen om het nog eens te probeeren. OPLOSSINGEN. RAADSELS. 1. Een handsvat. 2. Opslag. 3. Aalmoes. 4. De voet van een berg. 5. Kapitalen. 6. Onder Napoleon heeft Nederland ondervonden wat onderdrukking is. 7. De vingerhoed. 8. Ja, als er een gat in is. 9. De bok van een rijtuig. 10. Hugo de Groot. 11. Kilometer. 12. De andere helft. 13. De solsleutel. 14. In een muizennest. 15. In Scheveningen, want daar zijn ze altijd bij de pinken. SPREEKWOORD RAADSEL. 1. Spreekwoord van 7 woorden of 22 letters. 4 19 14 7 2 20, schapenhoeder. 1 8 17 125 14 108 9, struikelblok. 18 21 22 3 13 20, geneesheer. 6 11 16 10 15, deel van het jaar. 2. Spreekwoord van 12 woorden of 46 letters. 26 39 17 29 31 6 42 44 9 13, boer. 44 21 46 4 32 30 3 33 40, begunstiger. 5 12 18 4 28 1 26, strikvraag. 23 46 7 14 28 2 26 45 36 8 28, schielijk. 44 15 30 13 41 22 11 43, windwijzer. 24 15 27 16 25 35 34, jongensnaam. 10 38 19 20 1 37, voeten vegers. 3. Spreekwoord van 8 woorden of 29 letters. 2 13 1 24 9, trekdier 19 20 21 24 25 9 10, voetstap 18 28 13 3 29, banket 6 12 28 13 2, jongeling 19 20 21 8 14 19 5 16 4 29, waterkeering 27 7 11 9 25 3, smal bruggetje 15 23 17 6 28 13 26, vuurspuwende berg, krater. 9 22 8 24, niet goedkoop. 4. Spreekwoord van 6 woorden of 27 letters. 1 10 17 3 19 4 26 23, rivier, kanaal. 7 18 2.19 23 14 9 6 16, geregeld gedurig 1 11 26 15 19 3 6 27 3 19, sportman, In Nnncben is overeenstemming bereikt.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 5