Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Verplichte Arbeidsdienst 95 „N00RDB8ABAND" helpt BINNENLAND. Elke Lepel FEUILLETON Dit nummer bestaat uit Drie Bladen. EERSTE BLAD JAAR HET DIAMANTEN MEDAILLON. NUMMER 84. ZATERDAG 22 OCTOBER. 1938. 61c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Het vraagstuk der jeugdwerkloosheid eischt een oplossing. De jeugdwerkloosheid is het ernstig ste der crisisvraagstukken. Voor zoo ver men het vrijwel normaal gewor den samenstel van economische wan verhoudingen heden ten dage nog „cri sis" kan heeten. De oudere werkloozen, de gezins hoofden vooral, zijn tenminste nog te helpen, met steun en zoo meer. Ook zij beloopen overigens het gevaar van demoralisatie als gevolg van den ledig gang, maar toch, wie een beetje kerel is en zich zijn verantwoordelijkheid te genover het gezin bewust blijft, zal steeds hunkeren naar de mogelijkheid om door arbeid de levensomstandig heden van zich en de zijnen wat te ver beteren. Erg is het evenwel, dat er steeds streken in ons land zijn waar de loonen in het vrije bedrijf niet of uiterst weinig verschillen van de steun-, normen en de basis-uurloonen in de werkverschaffing, waardoor de vreug de van den arbeid sterk wordt ge drukt. De huidige jeugd voelt in het alge meen, voor wat de bestaansverzeke- ring betreft, weinig verantwoordelijk heid. Zoowel ten aanzien van zich zelf als tegenover het gezin, waarvan de jongeman deel uitmaakt. Het verant woordelijkheidsgevoel ter zake werd in tal van gevallen nimmer gewekt. De jongen groeit op buiten de idee van arbeidsnoodzaak. Zijn vader is altijd thuis en haalt wekelijks zijn stempel geld bij de gemeente. De jongen leert uit deze praktijk, dat het zoo hoort. Nu en dan moet vader naar de werkver schaffing en de zoon leert deze ver plichting zien als een soort straf of een onbillijke dwang. De jongen komt van school en hij vindt geen werk. Hij zoekt er trou wens ook niet bijzonder naar, want de heele gedachte „werken" staat hem vreemd. Enfin, na de noodige aanspo ringen en soms uit een instinctieve ar- beidslust, komen sommigen aan den slag. Ze verdienen een grijpstuiver enmet een bedrag, gelijk aan twee derden van het eerste arbeids loon van den knaap, wordt de schame le steunuitkeering verminderd. Dat is de straf van mijn werken, denkt de jongen. We bedoelen niet om critiek te leve ren op de bij ons bestaande steun- en werkverschaffingsregelen, waarlijk niet! Ook wie deze onvoldoende oor deelt, weet dient althans te weten dat die regelingen voor de werk loozen gunstiger zijn dan waar ter we reld ook. We wilden slechts duidelijk maken, dat de werkloosheid als maatschappe lijk verschijnsel voor de jeugd het bij zondere gevaar meebrengt, dat ze tot een zin voor werkloosheid, tot arbeids- schuwheid zal leiden. Zonder dat men zulks den jongelui ten volle kan aan rekenen. Wanneer men ter zake oor deelt en veroordeelt zonder den onder grond te peilen, dan is dat onrecht vaardig. De jeugd moet aan arbeid worden geholpen, niet enkel om de financieele voordeelen van dezen, maar om den arbeid zeiven; aan de jeugd moet de arbeid als een noodzakelijke levens functie worden geleerd. In deze richting ondernamen de vak centrales tot heden iets door de in richting van arbeidskampen voor de jeugd, velen vonden in die kampen een moreele verkwikking. Maar het wordt hoe langer hoe moeilijker de leiding van zoo'n kamp verzekerde het ons onlangs nog men grooten nadruk om de jongelui bereid te vinden een achttal weken gezond buitenwerk te komen doen, een prettige kameraad schap onder velen te komen deelen en nog met een paar gulden zakgeld per week beloond te worden. Men vroeg me om een opwekkend stukje in de krant Dat zóó iets noodig is, zegt duide lijk, hoe mis het op het oogenblik met de werklooze jeugd is. Maar, lezer, veroordeel ze niet. Om u van haar geestesgesteldheid inzicht bij te brengen, daartoe diende de aan loop tot dit artikel. De jeugd beseft niet, wat ze ver werpt; ze gaat blindelings haar moree- len ondergang tegemoet. Ze moet worden beschermd tegen zich zelf; ze moet worden gedwongen in het zegen rijke gareel van den arbeid. Dus verplichte arbeidsdienst We heben het woord nog niet wil len noemen, want het maakt vele men- schen kopschuw. We zouden willen raden: noem het anders, maar laat het verplichte arbeidsdienst zijn. Levensverzekering 1843 1938 GEEFT ZEKERHEID. DOOR ERVARING STERK. De idee „verplichte arbeidsdienst" scheidt de massa in twee groepen, vóór- en tegenstander. En toch is het eigenlijk, zooals wij het zien, niet de idee als zoodanig, welke deze schei ding wekt. Het woord is verbonden helaas aan een practijk, welke velen y verwerpelijk achten. Dat is de Duitsche practijk. In de Duitsche arbeidskampen wordt den jongelui marcheeren geleerd; hun wordt de militaire tucht bijgebracht; ze wor den te werk gesteld aan militaire we gen en aan inrichting van verdedi gingswerken; het is er een soldaten- scholing. We hebben geen bezwaar, dat de jeugd haar bijdrage levert aan de na tionale verdediging, maar daartoe is het leger. Soldaterij kan niet worden beschouwd als een opleiding tot nor malen maatschappelijken arbeid. In de Arbeidspers lazen we onlangs een artikel, waarin de redactie, pole- miseerend tegen ,Ons Noorden", zich tegen den verplichten arbeidsdienst verklaarde op grond van de Duitsche praktijk. Op dien grond is men er ook in kerkelijke kringen tegen. Néén, zei de redactie van de A.P., geen verplichte arbeidsdienst, maar een verplichte vakopleiding. Geduren de een aantal jaren. Zooals dat b.v. reeds gebeurt in Ossendrecht en Oos- telbeers en in Egmond. Maar- dan uit gebreid, dus niet beperkt tot acht we ken. „Dat ware aldus de A.P. - een goede en Nederlandsche methode". Inderdaad! Maar het zou dan toch verplichte arbeidsdienst wezen. Daar is veel vóór en nog meer te gen geschreven, terwijl we het over het wezen van de zaak eigenlijk alle maal eens zijn. We willen de jeugd beschermen door haar tot arbeid en het leeren van een vak te verplichten. We willen niet de Duitsche praktijk van den ver plichten arbeidsdienst. Welnu, laten we de zaak dan anders heeten. En haar spoedig aanpakken. AKKER 'S vesistèükte Eenige der 20 geneeskr. kruiden MEER LUCHTREIZIGERS PER K.L.M. Uit de bedrijfsresultaten der K.L.M. over de eerste acht maanden van het jaar blijkt, dat op het binnenlandsche luchtnet het vervoer met 98% is .ge stegen. Ook het Europeesche luchtnet wijst op vooruitgang, namelijk met 15%. Op de Indië-lijn steeg het aantal passagiers, dank zij de verhoogde fre quentie, met 42%. In totaal hebben 30.000 passagiers gebruik gemaakt van de binnenland sche verbindingen. Het goederenver voer toont een stijging van 34% ten opzichte van 1937. Gebleken is, dat zich een groote kern van geregelde binnenlandsche luchtreizigers heeft gevormd. Die stijging van 't binnenlandsche van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van CHARLOTTE M. BRAME. 29) Nadruk verboden. HOOFDSTUK XXXIX. Den volgenden middag waren allen, die op Neath Castle verblijf hielden, verzameld in de groote hall. Ook juf frouw Grey was aanwezig. De Londen- sclie politie-beambte was van meening dat iemand van de kasteelbewoners den diefstal moest hebben bedreven. Om deze reden had de hertog allen bijeengeroepen en hun verteld, dat, of schoon hij persoonlijk niemand van zijn bedienden verdacht, het recht zijn loop moest hebben. Hij verzocht hun, tijdens het onderzoek de hall niet te verlaten. Toen hij geëindigd had wendde hij zich hoffelijk op juffrouw Grey en zei Dit heeft natuurlijk geen betrekking op ,u. Deze woorden trokken de aandacht van den detectieve. Hij werd getrof fen door haar schoon, smartelijk ge zicht. Wie was deze vrouw, die zeker niet tot de bedienden behoorde? Hij merkte met zijn scherpen blik dade lijk op, dat juffrouw Grey niet was wat ze voorgaf te zijniets in haar verschijning trof hem onmiddellijk als onnatuurlijk. Terwijl hij naar haar keek, zei hij in zichzelf Ze heeft óf de kleur van haar gezicht óf de kleur van haar haar ver anderd en een paar minuten later was hij tot de overtuiging gekomen dat het haar blond moest zijn geweest ze moet het zwart hebben geverfd, ook haar wenkbrauwen zijn geverfd, dacht hij; vermomming duidt op een of an der geheim en dikwijls op schuld. Het was hem ook niet ontgaan hoe juffrouw Grey verbleekt was toen de hertogin vertelde dat met de Neath familiediamanten ook enkele van haar moeders juweelen waren verdwenen. Mr. Barton verwijderde zich een oo genblik onder voorwendsel even een glas sherry te gaan drinken en in en kele minuten wist hij alles wat er be kend was over juffrouw Grey. Niemand wist iets omtrent haar vroegere leven. Ze was in Clavering komen wonen, kort nadat de hertog en zijn jonge vrouw voor goed hun in trek namen op Neath Castle en de her togin had zich tot haar aangetrokken gevoeld. Waarom is ze op het kasteel? Om antiek behangsel en kant te herstellen. Een avonturierster, daar hen ik zeker van, zeide de detectieve bij zich zelf. Misschien een van een bende, hier heen gestuurd met het speciale doel de diamanten te bemachtigen of den diefstal voor te bereiden. Terwijl hij langzaam zijn glas sherry uitdronk, wenschte hij zichzelf geluk met zijn vondst. Terug in de hall, nam hij de sleu tels van de verschillende bedienden en vroeg den hertog of de butler hem in zijn onderzoek mocht bijstaan. Doe, zooals u noodig vindt, zei de hertog, voor wie het heele verloop van dit onderzoek .uiterst pijnlijk scheen te zijn. Kamer na kamer werd onderzocht, doch geen spoor van de diamanten werd gevonden. Doch de detectieve was niet ontmoedigd, zijn gedachten waren geconcentreerd op juffrouw Grey. De hertog en de hertogin waren aan tafel toen hun een boodschap werd gestuurd door den butler of de kamer van juffrouw Grey ook moest worden onderzocht. Neen, riep de hertogin, in geen geval, maar iets van zijn vroegeren argwaan kwam boven in den hertog, en hij zei: Absoluut wel. Toen keek hij verontschuldigend glimlachend naar zijn vrouw. Het spijt me, Ethel, maar het zou niet fair zijn tegenover de anderen. De detectieve vond juffrouw Grey in haar kamer. U heeft gelijk, zei ze, als ant woord op Barton's verontschuldiging, ik hen geheel tot uw dienst. Kalm en rustig begon de detectieve zijn onderzoek. Juffrouw Grey had 'n boek genomen en zat bij het raam te lezen. Een paar keer volgden haar oogen den detective. Eindelijk stond Barton voor een zwarten houten kof fer die in een hoek van de kamer neer gezet was. Toen zag hij duidelijk een trek van spanning op haar gelaat. Ze stond op met de waardigheid van een koningin. Dat is mijn persoonlijk eigen dom, zei ze zacht, maar de detectieve bespeurde dat haar stem licht beefde. Is het noodig dat u dezen koffer on derzoekt? Het spijt mij, was mr. Barton's antwoord, maar ik vrees dat het noo dig zal zijn. Ze stond enkele oogenblikken zwij gend, toen kwam ze naar hem toe. Wenscht u te zien wat er in den koffer zit? Wil u me dan toestaan het u te toonen? Als ik er alles stuk voor stuk uitneem, zal dat voldoende zijn? De detectieve hoog toestemmend. Juffrouw Grey knieldev oor den koffer. Een voor een nam ze de din gen er uit, tot hij geheel ledig was. Toen stond ze op. De oogen van den detectieve keken naar de- dingen op den grond, daarop weer naar den koffer. Eindelijk richt ten ze zich op juffrouw Grey. Neemt u me niet kwalijk, zei hij, terwijl hij den koffer tilde, deze kof fer heeft een dubbelen bodem. Wilt u zoo goed zijn dien voor mij te openen? Een doodelijke bleekheid kwam over haar gezicht. Haar oogen werden dof, haar mond opende zich, maar geen woord, geen klank kwam er over de bleeke lippen. Wilt u den dubbelen bodem voor mij openen of zal ik het zelf doen?? vroeg de detectieve nogmaals. Noch u, noch ik, antwoordde ze. Ik verbied u dien koffer verder aan te raken. De detectieve vroeg den butler: Wilt u den hertog verzoeken of hij onmid dellijk hier wil komen? We zullen de beslissing aan hem moeten overlaten. Een kreet van wanhoop ontsnapte juffrouw Grey. HOOFDSTUK XI. Het gouden licht viel op de antieke donkere meubelen in de kamer, op 't kostbare geweven behangsel, op de bevende vrouw en op het gezicht van den detectieve dat een ijzeren masker leek. Geen van beiden sprak, niets verbrak de diepe stilte, totdat de her tog met den butler de kamer binnen trad. Mylord, begon mr. Barton, ik ontdek dat deze koffer, die aan juf frouw Grey behoort, een dubbelen bo dem heeft. Ik wacht nu uw orders. Moet de koffer verder onderzocht wor den of niet? Een siddering ging door de arme vrouw; haar geheele houding sprak tegen haar. Hierdoor kreeg de hertog, die an ders wellicht geweigerd had, argwaan en hij gaf toestemming den dubbelen bodem te onderzoeken. Ik smeek u, bespaar me dit, sta melde juffrouw Grey. Ik zweer u. Ze kon niet verder spreken. De hertog weifelde. (Wordt vervolgd). c e Echo van het Zuiden, Waalwykschc en Laigstraatsrke Courant* XÏWQMWftiW) Zoedra U een lepel Abdijsiroop hebt Ingenomen voelt U al direct de ver zachtende. slijmoplossende werking. Na elke lepel bemerkt U dat de slüm loskomt, dat Uw hoest minder scherp en minder veelvuldig wordt. Ge zult U prettiger voelen, minder afgemat. Binnen enkele dagen zal Abdijsiroop dien naren hoest verdreven hebben. Deze werking dankt AKKER's Ab dijsiroop aan haar samenstelling uit oude beproefde geneeskruiden, waaraan nu nog is toegevoegd de krachtig hoeststillende stof codeïne. Terecht zegt men thans dan ook „•s-Werelds beste Hoestsiroop" is UIPVLII tegen hoest, griep,bronchitis, asthma Flacon 90 ct.. f 1.50. f2.40. f 4.20. Alom verkrijgbaar I ,i iw i mi-iwrw w r

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1