Buitenlandsch Nieuws. Met Ivorol een super reiniging van mond en tanden, Gestraite nieuwsgierigheid. Zaterdag 22 October 1938 No. 84, De Echo van het Zuiden Tweede Blad. Aan onze jeugdige lezers Conversie geldleeningen. De raad dezer gemeente kwam Woensdagavond in openbare ver gadering bijeen onder voorzitter schap van burgemeester Smit. Waar nemend secretaris, de heer Verhoe ven. De heer Versteeg is afwezig. Vaststelling notulen der vorige vergadering werd verdaagd. Ingekomen is een dankbetuiging van H. M. de Koningin voor de Haar aangeboden gelukwenschen bij gelegenheid van Haar Begee- ringsjubileum. Als eenigst punt stond op de agenda conversie van geldleeningen, dat vervolgens in behandeling kwam. De voorzitter zegt dat er nog een leening liep bij de Maatschappij voor Gemaente-crediet te Amster dam. Deze was groot f 150.000, tegen 33/< pet. Nu achten B. en W. den tijd gekomen om te trachten deze leening te converteeren. B. en W. hebben zich daartoe eerst in verbinding gesteld met bovengenoemde maatschappij, ter wijl spreker persoonlijk naar Amster dam geweest is om deze zaak te bespreken. De heeren voelden er echter niets voor om de rente nog meer te verlagen. Toen hebben B. en W. zich tot een anderen geld gever gewend en bij hem zijn zij er in geslaagd een leening te plaat sen van f 101,000,tegen 3 pCt. en een van f 46,200,met een looptijd van 20 jaar tegen 3'/a pEt. Aan de maatschappij voor gemeente- crediet moet nu wel de boete be taald worden wegens te vroege opzegging, maar dit neemt toch niet weg dat het tweede jaar een aanmerkelijke winst zal verkregen worden van niet minder dan f750, De raad gaat daarmede accoord. Werkverschaffing. De voorzitter deelt dan ten aan zien van de werkverschaffing mede, dat deze gemeente daarbij steeds een nadeelige positie heeft inge nomen in vergelijking met andere, doordat daar de werkloozen meer plaatsingsdagen werden ge geven. Spreker kan zich indenken dat dat voor de menschen van Sprang, die meermalen in de werk verschaffing slechts enkele guldens boven hun steunbedrag kunnen komen, een doorn in het oog is B. en W. hebben deze zaak dan ook eens bekeken en stellen voor ook voor Sprang Capelle ruimere plaatsingsdagen te geven. De heer J. Vos juicht dit voorstel loe. Er waren vele klachten van menschen, die het moesten aanzien dat in de naburige gemeenten meer verdiend werd. Zoo werd er in Dongen vastgesteld dat 17 weken gewerkt kon worden zonder het rouleersysteem toe te passen. De voorzitter zegt dat dat ook hier de bedoeling is. De heer Kraak vraagt waarom menschen met drie kinderen even veel dagen moeten werken als anderen zonder kinderen. De voorzitter zegt dat dit punt zich niet zoo goed leent voor be spreking in de raadsvergadering. Spreker raadt den heer Kraak aan zich tot de gemeentesecretarie te wenden, waar alle gewenschte ge gevens zullen worden verstrekt. De heer Michael heeft vele klach ten over de werkverschaffing, daar personen die uitgesloten zijn, zich nergens om beroep kunnen wen den. Zoo is er ook een persoon bij spreker geweest die door den inspecteur voor 5 weken ontslagen was en de schuld daarvan gaf aan den burgemeester. Spreker wilde dit niet hebben (bilarieteit), maar hij wist toch ook geen middel om den man tegemoet te komen. Spr. zegt dat er destijds wel een com missie van onderzoek voor derge lijke aangelegenheden gekozen is, waarin hijzelf ook zitting heeft Hij heeft er evenwel nooit meer iets van gehoord. De voorzitter zegt dat wat betreft die commissie, deze zaak voor den raad heelt afgedaan. De commissie is er en moet zelf nu in samen werking met de vakvereenigingen handelend optreden. De heer Kraak vraagt hoe het zit met de halve ziekenfondspremie waarop een werklooze recht heeft bij ziekte of ongeval. Daar weid spreker door een persoon naar ge vraagd, die daarin geen tegemoet koming ontvangen had, terwijl voor een ander, die even met van Willi- genburg had gesproken, de zaak zoo in orde was. Wethouder van Willigenburg licht in deze toe dat bedoelde persoon, zich tot B. en W. had moeten wenden, evenals die persoon welke de heer Kraak aanhaalde, gedaan had De heer Michael, waarom De voorzitter. De laatste woorden van Johan van Oldenbarnevelt waren; »Maak het kort«. De heer Michael. Waarom is er nog geen oproeping geplaatst voor een gemeentesecretaris? Is het kort of lang? De voorzitter zegt dat hij in be sloten vergadering daarover nadere mededeelingen zal doen Het lang. durige uitstel is te wijten geweest aan de ziekte van wethouder van Willigenburg waardoor de vergade ringen van het college van B. en W. niet voltallig waren en spreker niet den schijn op zich wilde laden van op eigen houtje te handelen. De heer Michael wil geen be handeling in gesloten vergadering en dreigt dan de raadzaal te ver laten. De voorzitter blijft bij zijn stand punt en sluit de openbare vergade ring. De heer Michael verlaat de zaal 1 Een accoord Londen Rome? De Homeinsche correspondent van de »Völkischer Beobachter« meldt uit HomeNaar alhier in kringen, die in nauw contact staan met de Britsche ambassade, wordt verze kerd, zou een overeenkomst bereikt zijn tusschen Italië en Engeland in de kwesties, die gedurende de laatste gesprekken tusschen den Italiaan- schen minister van Buitenlandsche Zaken, graaf Ciano, en den Engel- schen ambassadeur lord Perth, te berde zijn gebracht. Deze overeen^ komst zou in de eerste dagen van November aan het Lagerhuis ter goedkeuring worden voorgelegd. Bij de besprekingen te Rome ging het lo. om het Spaansche vraagstuk, 2o. het in werkingtreden van het Britsch.Italiaansch accoord van 16 April 1938, 3o. om de erkenning van het Ita- liaansche keizerrijk door Engeland. Deze erkenning zou op 15 November door Engeland worden uitgesproken. Tot zoover de Romeinsche cor respondent van de »Völkischer Beobachter«, welk officieel blad niet tot publicatie zou overgaan, indien voor deze berichten geen goede gronden aanwezig waren. Verder zal waarschijnlijk worden getracht een conferentie met Hitier te beleggen, waar geen enkel onder werp uitgesloten zal zijn. Chamber lain wenscht precies te weten, wat de doeleinden en grieven van Hitler zijn, en hoe daaraan naar zijn meening kan worden tegemoetge komen. Dit wordt beschouwd als een onontbeerlijke eerste stap voor een allesomvattende regeling met Duitschland, welke, naar men in Britsche olficieele kringen meent, geenszins onmogelijk is. Beperking der bewapeningen, veiligheidspacten voor Duilschlands naburen, econo mische regelingen en de toekomst der voormalige Duitsche koloniën zullen tot de punten behooren, die daarbij ter sprake zullen worden gebracht. Verder gelooft men in Londen, dat Japan bereid zal zijn, bemidde ling in het conllict met China te aanvaarden, zoodra het Hankauen Canton zal hebben ingenomen. De Britscheregeering onderhoudt nauw contact met de Chineesche zoowel als met de Japansche regeering, ten einde te bemiddelen, zoodra zich daartoe de gelegenheid voordoet. De kabinetsraad te Londen. Groote vraagstukken aan de orde. De te Londen gehouden kabinets raad de eerste na de Europee- sche crisis heeft twee en een half uur geduurd. Naar Havas meldt is het rapport van MacDonald, waar in verklaard wordt dat het verdee- lingsplan voor Palestina moet wor den opgegeven, goedgekeurd. In Whitehall is men van oordeel, dat het herstel van de orde moet voor. afgaan aan de verwezenlijking van iedere oplossing. Over een zooda nige oplossing moeten de Arabische en Joodsche leiders onderhandelin gen aangaan met Londen. De Engelsche regeering zou een regeling overwegen op den volgen den grondslag: Een wetgevend li chaam, waarin Joden en Arabieren in gelijke mate zijn vertegenwoor digd, zal in Palestina worden inge steld en zal te handelen krijgen over het meerendeel van de wetten en administratieve maatregelen. De verhouding, die op het oogenblik bestaat tusschen het Arabische en het Joodsche bevolkingscijfer zal voor detoekomst worden beschouwd als een constante verhouding, dat wil zeggen, dat de Arabieren zich zouden verplichten den status quo te handhaven, maar dat aan den anderen kant geen vrije imigratie van Joden meer zal zijn toegestaan. De opmarsch der Japanners. De Chineezen zijn er niet in ge slaagd de met spoed opgeworpen verdedigingslinie op den üostelijken oever van de Sjaho rivier, een zij stroompje van de Ooslrivier, tegen de Japanners te houden. De aan vallers zijn de rivier bij Pakhom overgestoken en hebben den rech tervleugel van de Chineezen ver nietigd. De aanvallers zijn nu Sjekloeng, waar de Engelsch-Chi- neescbe spoorweg, die Kanton met Hongkong verbindt, de Oostrivier kruist, binnengetrekken. De door Britsche ingenieurs gebouwde brug gen zijn opgeblazen Sjekloeng is ongeveer 60 K.M. van Kanton af gelegen en bet land er omheen is zeer vl k en de Japanners kunnen hier zeer goed hun tanks en geme chaniseerde eenheden gebruiken. Een opmarsch naar Kanton langs den spoorweg zou de moeilijkheden, die in een opmarsch langs anderen weg in de talrijke watertjes en moe rassen te vinden zouden zijn. weg nemen. Om deze nieuwe Japansche bedreiging te voorkomen, zenden de Chineezen thans in allerijl verster kingen, met inbegrip van zware artillerie, langs den spoorweg. Voor het overige schijnen de Chineesche verdedigers bij Tsjengtsjeng nog met eenig resultaat tegenstand te bieden, hoewel de laatste berichten ook hier van Japansche successen melding maken. De Japanners hebben een nieuwe beweging gemaakt naar Tsjoeng- moektao door het land in de richting van de Boeca Tigris-forten in den mond van de Parelrivier en zij zouden de forten reeds tot op een 30 K M. genaderd zijn. Zij moeten hier door een gebied van rijstvelden trekken, zoodat hun gemechaniseer de eenheden weinig kans op succes hebben, doch naar het schijnt, want het actieve zelfreinigend schuim dringt door tot in de meest verborgen schuilhoekjes waar gewone tandpasta niet komt. Tube 60-40-25 ct Het najaar is aangebroken en daar mee genieten we weer meer van de gezellige avonden bij vader en moeder thuis; en ook het jeugdhoekje in ons blad krijgt weer grootere waarde; men heeft meer tijd tot lezen, men leeft meer mee, kortom de wintertijd is ook de glorie-tijd voor ons jeugdhoekje. Of we groote plannen hebben, ja zeker, we hopen de rubriek eenigszins te reorganiseeren, zoo interessant mo gelijk te maken voor de jeugd, talrijke prijsvragen uit te schrijven, met mooie boekenprijzen, kortom we zullen van onzen kant alles doen om deze rubriek zoo prettig en onderhoudend mogelijk te maken, maar we verwachten ook van onze lezertjes medewerking in den vorm van een verhaaltje, een versje, een puzzle of i.d. Men kan z'n medewerking ook ver- leenen door zooveel mogelijk nieuwe belangstellenden voor dit jeugdhoekje te werven, nieuwe lezertjes. Brengt een onzer vriendjes of vriendinnetjes een nieuw abonné voor ons blad aan, en men heeft daardoor zeker nieuwe le den voor deze jeugdrubriek aangewon nen, dan krijgt hij of zij een prachtig jongens- of meisjesboek cadeau: con ditie is dat men zich minstens voor 3 maanden abonneert, betaling natuurlijk naar verkiezing, per week of per kwartaal. Wie dingt mee naar 't eerste dozijn mooie kinderboeken. Aan 't werk dus voor onze rubriek. De Jeugd-redactie. Jan en Keesje waren twee broers, die op de vierde en derde klas der lagere school zaten. Jan, die in de vierde zat, was een jaar ouder dan Keesje, maar dat scheen van geen invloed te zijn op de gevoelens van vriendschap voor zijn jongere broer, want steeds kon men die twee bij elkaar vinden. Samen gin gen zij naar school en samen kwamen zij ook weer thuis, terwijl men hen ook op de vrije dagen steeds in eikaars na bijheid vinden kon, al dan niet in ge zelschap van andere speelkameraadjes. Deze hechte - vriendschap was wel zeer verwonderlijk wanneer men weet dat zij beiden geheel van karakter ver schilden. Jan was meer een stille jon gen, terwijl Keesje juist het tegenover gestelde daarvan was. Overal had Keesje het hoogste woord, was bekend om* zijn fijne plannetjes voor een of ander kattekwaad, zodat zelfs de jon gens uit de hogere klassen respect voor hem hadden. Dit was in hoofdzaak ook een ge volg van Keesjes geduchte vuisten, die hij van tijd tot tijd nodig scheen te hebben om zijn beweringen kracht bij te zetten, wanneer de jongens een of andere heldendaad van hem niet wil den geloven. Keesje was overal een echte haantje- pik-de-voorste. Op een gebied was hij echter de mindere van vele anderen. Leeren wilde, of kon Keesje schijn baar niet. Gewoonlijk was hij het die zijn les niet kon opzeggen, niet meer wist hoe een som gemaakt moest wor den of bij een leesbeurt op het onver wachte commando van de meester niet wist waar men gebleven was. Het gevolg daarvan was regelmatig nablij ven en strafwerk maken, om van de slechte puntenlijstjes nog maar niet te spreken. Wel wist Keesje als de beste krijt te smeren op meester z"h stoel, zodat deze een witte broek kreeg als hij opstond, of ongemerkt meikevers los te laten in de klas, zodat ze daar heel de middag rond vlogen, zonder dat iemand ze te pakken kon krijgen. Ja, dat waren weer echte streken van Keesje. De meester kon zich daarover soms vreeselijk boos maken en hij dacht de ergste plannen uit om Keesje te kun nen straffen. Met hardheid viel er evenwel bij hem niets te bereiken evenmin als trouwens met zachtheid. Keesje lapte immers alles aan zijn laars. Het meeste invloed had zijn broer Jan nog op hem. Wanneer deze weer van een of andere streek, die Keesje in de klas had uitgehaald, buiten ge beurde zoiets niet gemakkelijk, daar Jan er dan gewoonlijk bij was, gehoord had, dan wees hij hem op het slechte daarvan. Voor Jan had zijn broer een grote bewondering, omdat hij zo knap was en wanneer Jan daarom iets ten beste van Keesje zei nam Keesje dat direct aan. De gemaakte voornemens waren evenwel weer spoedig verdwenen. Eens echter was Keesje vast beslo ten om goed op te passen. Dat was op een Woensdag en men had hem thuis beloofd dat hij 's middags naar het cir- sus mocht, dat de dag te voren was aangekomen, wanneer hij tenminste goed had opgepast. Met de beste voor nemens bezield stapte Keesje op de bewuste morgen dan ook welgemoed naar school. Hij had zijn lessen goed geleerd en bovendien had Jan hem, voor zij beiden hun klas binnengingen, nog eens terdege op het hart gedrukt om toch vooral geen gekke dingen uit te halen. Tot ieders verwondering en niet het minst tot verbazing van de meester, was Keesje dan ook een toonbeeld van oplettendheid en ijver. Alles ging uit muntend en zonder een enkele stoor nis kwam om half twaalf de verlossen de bel. Vergenoegd in het vooruitzicht van een vrije middag stormden de jongens naar buiten. De meeste bega ven zich regelrecht naar het Circus- terrein, waar de laatste toebereidselen werden gemaakt, alvorens over enkele uren de poorten geopend zouden wor den. Ook Jan en Keesje begaven zich er heen. De eerste met de stille voldoe ning dat Keesje de morgen zo rustig had doorgebracht. Hij besloot hem echtei nog goed in het oog te houden, v/ant Keesje was er een die op het laatste moment alles nog voor hem zelf en een ander bederven kon. Gelukkig scheen dit thans niet het geval te zul len zijn. In diepe aandacht en bewon dering bezagen de jongens rustig de drukke bedrijvigheid. Voor Keesje was het een heele toer om kalm te blijven staan kijken. Het liefst was hij, juist als de andere jongens, onder het zeil door gekropen, om daardoor een voorproef je te krijgen van wat hem 's middags te wachten zou staan. Hij zag eens naar Jan op, die half met zijn rug naar hem toestond en een beetje angstig de wagens met de wilde dieren bekeek. Toe hij zag dat Jan blijkbaar in het ge heel niet meer op hem lette, kon hij zich niet meer houden en voordat iemand er erg in had, was Keesje al half onder het circuszeil door, waar zijn aandacht door telkens weer nieuwe tonelen getrokken werd. Hij was zo verdiept in dat vele moois, dat hij pas op het laatste mo ment bemerkte dat er een man aan kwam om de nieuwsgierige jongens weg te jagen. Snel wilde Keesje nog weglopen, maar door zijn haast had hij geen erg in een touw, waarover hij met een hevige smak struikelde. Een af schuwelijke pijn voelde hij nog in zijn been, hetgeen het laatste was wat hij zich nog wist te herinneren. Na enkele uren ontwaakte Keesje in het ziekenhuis uit zijn bewusteloos heid als uit een benauwde droom. Hij vrfllde zich oprichten, maar een zuster, die helemaal in het wit was, zei hem met een vriendelijke stem dat hij heel, heel rustig moest zijn want dat hij zijn been gebroken had. Keesje schrok hevig toen hij dit hoorde, maar hij begreep dat dit de straf was voor zijn nieuwsgierigheid en dat heeft hij nooit vergeten. Hij nam zich voor, voortaan goed op te zullen passen en tot zijn eer mag gezegd worden dat hij daarin goed geslaagd is, zodat hij zelfs een der beste leer lingen werd van de klas. Dat na deze gebeurtenis de vriendschap met Jan nog toenam kunnen jullie wel begrij pen natuurlijk. D. KRUISWOORDRAADSEL. Dit kruiswoordraadsel is een beetje anders, dan de meeste raadsels. Jullie zien ook hier een paar vakjes, die zwart gemaakt zijn, maar de vakjes, die je in moet v.ullen zijn niet hori zontaal en verticaal, maar liggen in een kringetje. Elk cijfer staat in een zwart vakje en daarom heen zijn vier witte getekend. In één van die witte staat een pijltje. In dat vakje begint het woord, dat je zoeken moet. Het gaat van dat vakje uit rechtsom, dus volgens de wijzers van de klok. Er ko men een paar moeilijke woorden in dit raadsel voor en daarom is het niet geschikt voor de kleintjes. Alleen de groteren onder jullie zullen het op kunnen lossen. Misschien zullen zelfs die de moeilijke woorden niet kunnen vinden, maar dan willen vader of moe der wel even helpen. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. een boom. een deel van het lichaam, een deel van een boom. ligt op de weg, als het in lang niet geregend heeft, een ander woord voor mogelijk heid. een dakbedekking in Indië. zit in een bijenkorf, een ander woord voor: kap. zit in een kiektoestel. gebruikt men om mee te wande len. gepehle gerst, een Indische groet, niet echt. een Indisch wapen. het Latijnsche woord voor: dus. een rivier in Spanje. ——■—i imrrnrnnmrnrrmrr —n imif i i ib iih bi ■■■■hiu—jji imi Gemeenteraad Sprang-Capelle.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 5