Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. 95 „NOORDBRABAND" FEUILLETON Dit nummer bestaat uit Drie Bladen. EtiRSl E BLAD 125 jaar onafhankelijk. V N.S.B, en Vorstenhuis, De beslissing van burge meester Oud. JAAR Croquetten en Bitterbollen, Automatiek PULLES-HEESBEEN. f Voor Jong en Oud mm "f4 HET DIAMANTEN .MEDAILLON. NUMMER 96. ZATERDAG 3 DECEMBER 1938. 61c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijsper 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Woensdag j.l. was het op den dag af 125 jaar geleden, dat de Prins van Oranje te Scheveningen voet aan wal zette, waarmee het hernieuwde onaf hankelijke volksbestaan der Neder landen onder Oranje aanving. We hebben reden om deze gebeur tenis met vreugde en warme erkente lijkheid te herdenken, één blik over de grenzen (en waarlijk niet enkel naar het Oosten) is voldoende om on ze gevoelens in dankbaarheid te doen opwellen. In tal van landen heerscht terreur, verdrukking, verwarring, ten on zent, al zijn de zorgen ons niet vreemd, heerschen rust en "vrijheid; bij ons is er voor het leed vertroosting. We dan ken dat aan ons volkskarakter, maar vooral aan God en aan Oranje. Zoo lang onze geschiedenis met die van 't Huis van Oranje verbonden was, werd zij gezegend, onze trouw aan Oran je zal de voorwaarde zijn, dat het ons ook in de toekomst goed ga. De huidige dag is om velerlei rede nen wellicht minder geneigd om het feit onzer 125-jarige herwonnen onaf hankelijkheid met veel feestgedruisch te vieren, maar onze gedachten zijn vervuld, méér dan ooit, van dank en trouw. Aan Vaderland en Oranje. Wij hebben een vorige maal den nadruk gelegd op een gedeelte der ta felrede van H.M. de Koningin bij het bezoek van den koning van België, n.l. waar H.M. sprak van de gehechtheid aan de burgerlijke vrijheden, die den onvervreemdbaren grondslag vormen van het staatkundig leven. En waarin onze Koningin sprak over onzen moei zaam verworven regeeringsvorm, die ruimte laat voor door eigen kracht verstandig geleiden groei en ontwik keling. Het is goed de aandacht te vestigen op het feit, dal het dagblad der N.S.B. deze rede heeft doodgezwegen. Zij kwam niet in ue kraam van de heeren nationaal-socialisten te pas. Welnu, zoomin als in dat dagblad ooit een betoog van een politiek tegenstan der juist wordt weergegeven, zoo min mag een rede van Neêrland's Konin gin, die de nationaal socialistische idealen afwijst, onder de oogen van de lezers komen. De oogen van die lezers mochten eens open gaan! Het is niet de eerste keer dat zoo iels gebeurt. Het bezoek van H.K.H. Prinses Juliana aan het gebouw van de Joodsche Invalide werd ook aan de lezers van het nat. soc. dagblad ver zwegen. Het dagblad dat het telegram adres „waarheid" voert. Door dergelijke voorvallen wordt de houding van het nationaal-socialisme ten opzichte van het Koningschap pre cies aangegeven. Zoodra het Vorstenhuis iets doet of zegt, wat den heeren nationaal-socia- listen niet naar den zin is, houden de aanhankelijksbetuigingen op om plaats te maken voor een mokkend stilzwijgen. Het is zonneklaar, zooals elders is geschreven, dat hier H.M. de Koningin onder censuur is gesteld, omdat Zij uiting gaf aan ideeën, die door de N. S.B. worden verworpen. Door zoo te handelen heeft de N.S.B. haar onnationaal karakter wel zeer duidelijk doen blijken en wij zullen goed doen, dit sprekende feit nimmer te vergeten. I)e Duitsche pers is zeer veront waardigd over het feit dat de Burge meester van Rotterdam den voetbal wedstrijd HollandDuitschland ver bood. Zij spreekt zelfs van pressie van Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50., Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Joden en Marxisten en vraugt, of Rot terdam, dat in hoofdzaak van Duitscli vervoer leeft, z'n belang niet begrijpt. Ook Karei Lotsy van den K.N.V.B. keurt dit verbod ten krachtigste af, waar sport en politiek niets met elkaar te maken hebben. Eerlijk gezegd heeft ons dit verbod ook in den beginne verbaasd; wij meenden niet dat de agitatie in ons land van dien aard was, wij waren overtuigd dat we hier vrij-uit onze meening konden zeggen zonder dat er sprake was van agitatie en wij kon den ons moeilijk voorstellen dat er in ons land bij een voetbalwedstrijd wer kelijk beteekenende manifestaties of erger zouden voorkomen; daarvoor zijn wij toch te nuchter en hebben we ten slotte het gezags-apparaat te on zer beschikking. Anderzijds mag niet ontkend worden wat de „Maasbode", die de beslissing toejuicht, zegt: „Het is in de verste verte een niet louter denkbeeldig gevaar, dat deze ontmoeting op sportgebied aanleiding zou worden tot een zeer rumoerige en voor de gasten buitengewoon onaan gename uiting van de gevoelens, door ons volk en waarlijk door ons volk Levensverzekering 1843 1938 GEEFT ZEKERHEID. DOOR ERVARING STERK. niet alleen gekoesterd ten opzichte van de maatregelen, waarvan een déél onzer medemenschen in Duitschland de zoo ontzettend hard geslagen slachtoffers werden. Het besluit van mr. Oud voorkomt ongewenschte manifestaties en brengt daarenboven, onbedoeld maar daar om niet minder raak, nog eens heel scherp tot uiting, hoe de beschaafde wereld tegenover dé Duitsche metho den ten opzichte van de Joden staat". Ook de Telegraaf noemt het besluit 'l „kleinste kwaad" en zegt o.m.: „Zoo wij het verbod van den Rotter- damschen burgemeester verstandig noemen, dan is dat, omdat wij ons pu bliek kennen. Het zijn in Nederland niet alleen Joden en Marxisten, die de vervolging in Duitschland afkeuren. Het zal moeilijk zijn slechts één enke len Nederlander aan te treffen, die met kennis van zaken hetgeen in Duitschland gebeurt, goedkeurt. Ook zij, die bij ons een open oog hebben voor het vele goede, dat het nationaal- socialisme in Duitschland heeft be werkt, veroordeelen de wijze, waarop de Duitsche machthebbers in de Jo denkwestie te werk gaan. Het was een ongelukkige samenloop van omstandigheden, dat deze wed strijd juist moest plaats hebben op hetzelfde oogenblik dat iedereen bij ons in de weer is Joodschen vluchte lingen de hulp te bieden, die wij als mensch nieenen hun verschuldigd te zijn. Ook deze dingen zullen voorbij gaan en ook de geesten bij ons zullen zich op den duur kalineeren. Geen verstandig Nederlander zal er aan me dewerken de tegenstellingen tusschen ons land en zijn grooten nabuur te verscherpen. Juist daarom keurt hij dit verbod goed, want onder de gege ven omstandigheden beschouwt hij 't als het kleinste kwaad." Stel het geval dat er eens iets ge beuren zou, dat de een of ander, niet onbegrijpelijk trouwens, een dwaas heid zou begaan. En dat is natuurlijk altijd mogelijk en zeker daar waar tienduizenden en tienduizenden bijeen komen! Hoe zou de reactie aan gent zijde van de grens daarop zijn? Men kan zich daarvan 'n idee vormen als men 't laatste artikel in het S.S.- blad „Das Schwarze Korps" leest. Het verklaart dat indien van Joodsche zij- KOMT EVEN SMULLEN. uitsluitend van Ie kwaliteit k a I f s v I e e s c h. de nog een aanslag gepleegd wordt op het leven van een vooraanstaand per soon in Duitschland, de Joden en mas se in het derde rijk zullen worden uit gemoord. „Op den dag, waarop een Joodsch wapen of een wapen door Joden ge kocht gebruikt wordt tegen een van de leidende personen van Duitschland zullen er geen Joden meer in Duitsch land zijn. Wij hopen, dat wij duidelijk zijn" aldus het S.S.-blad. Zou het verbod dus toch nog goed zijn? AKKER'S Ve&st&ikte van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van CHARLOTTE M. BRAME. Nadruk verboden. 41) Marguerite, liefste, toe, vertel me wat er gebeurd is! Een oogenblik werd hij door zijn ontroering overweldigdtoen vervolg de hij Toe, zeg dat ik niet krankzinnig ben; spreek tegen me! Heb ik nog niet genoeg geleden? Jij bent de eenige, die ik ooit heb liefgehad, de moeder van mijn kind, de vrouw om wie ik zoo lang getreurd heb. Waarom heb je me alleen gelaten, zonder hoop, zon der troost, bijna achttien jaar lang? Waarom, Marguerite? Toe, antwoord me! Ik zal antwoorden, zei ze. Ik werd van huis gedreven; liever zou ik ge storven zijn, dan de schande van echt scheiding te moeten dragen, die jij van plan was me aan te doen. Wat geeft je het recht te denken dat ik dat gedaan zou hebben? Lady Perth verzekerde het me. En jij geloofde haar, Marguerite? Er klonk een groote teederheid en verwijt in zijn stem. Hoe kon ik twijfelen aan wat ze zei? vroeg ze zacht. Maar Marguerite, denk je dan werkelijk dat ik jaloersch was op dien armen Darcy? Dat ik niet bfij was, dat je zoo'n goeden vriend gevonden had? Darcy was toen mijn eenige wer kelijke vriend, naar ik dacht. Ik weet het, Marguerite, ik erken mijn schuld. En toch hield ik innig veel van je. Alleen had ik lady Perth nooit moeten toestaan bij ons te blij ven wonen en ik heb verkeerd gedaan me op te sluiten met mijn boeken. La ter heb ik dit alles verwenscht, heb ik mijn werk vervloekt, Marguerite, om dat ik er jou door had verwaarloosd. Maar in mijn hart heb ik altijd even veel van je gehouden als in het begin. Ik wist dat ik Darcy Este en jou kon vertrouwen, nooit heb ik een oogen blik verdenking tegen jullie gekoes terd. Geloof je me, Marguerite? Ja, zei ze bijna onhoorbaar, om dat jij het zegt. Hoe kon je ooit denken, dat ik, die jou boven alles liefhad, echt scheiding zou verlangen! Ik had er toch geen enkele reden voor! Je kon toch niet denken dat ik met je zou willen breken omdat je Darcy Este een kus gaf en schreide toen hij weg ging? Je hadt mij beter moeten ken nen, je hadt me meer moeten vertrou wen. Was het werkelijk uit vrees voor dat echtscheidingsproces dat je heen ging, Marguerite? Ja. Ik wist niet meer wat ik deed. Denk eens aan alles wat ik heb geleden, vervolgde lord Stair, toen ik thuis kwam en je niet meer vond. Mijn huis is me als een graf geweest. Telkens en telkens weer las ik den brief, dien je had achtergelaten. Kijk, hier is hij, vergeeld, maar de inhoud is helaas hetzelfde gebleven. Ze zag den fatalen brief, in zulk een geagiteerde haast geschreven op dien Decemberavond. Ik weet dat ik op je had moeten wachten, zei ze, maar ik geloofde lady Perth en ik was half krankzinnig van verdriet. Ik had maar één gedachte: te ontsnappen voordat jij thuis kwam. Ze zag dat ze hem pijn deed voor deze woorden. Het is voor een groot deel mijn eigen schuld geweest, zei hij langzaam, als ik minder 0111 mijn boeken had ge dacht en meer 0111 jou, zou het nooit gebeurd zijnMarguerite, vertel me nu alles wat je doorgemaakt hebt van het oogenblik af dat je ons huis ver liet. Ze vertelde hem het heele lijdens verhaal. Hij luisterde zwijgend en toen ze geëindigd had, zei hij ontroerd: Je bent meer dan een gewoon nobele vrouw, Marguerite; je bent een wonder van zieleadel en zelfopoffe ring. Ik heb altijd geweten dat je een groot hart had, maar nu pas leer ik je in al je grootheid kennen! HOOFDSTUK L1V. N,u wist hij al de droeve bijzonder heden van haar leven van zelfopoffe ring. Hij trok haar naar zich toe, nam haar de gevangeniskap af en wierp die op den grond, terwijl hij met zijn an dere hand het gouden haar streelde. Marguerite, fluisterde hij. Ver geef 111e! Laten we trachten het ver leden te vergeten, laten we een nieuw leven beginnen en aan elkaar goed maken wat we verkeerd deden. Als eenig antwoord sloeg ze haar ar men 0111 zijn hals en kuste hem. Van dit ogenblik af begon een nieuw leven voor hen. Het was een moeilijk ogenblik voor lord Stair toen hem bekend werd dat hij zijn vrouw niet direct mocht mee nemen. De zaak moest het gewone of- ficieele verlop hebben. Doch na enke le dagen was lady Stair vrij! Lord Stair vertelde niet dadelijk al les aan zijn dochter, doch toen haar moeder thuis kwam, was ze volkomen op de hoogte. Zijn lordschap deed wat het beste was onder de gegeven om standigheden, hij ging met zijn vrouw naar het buitenland. Het volgend jaar, toen het weer zomer werd, keerden ze terug op Oakclifft. Ethel's begroeting, toen haar moe der thuis kwam, was eerst niets dan een stomme omhelzing. Maar later kuste ze telkens en telkens weer het lieve, zachte gelaat en fluisterde ze innig: U ging zelfs naar de gevangenis 0111 mij verdriet te besparen. O, er is niets op de wereld zoo wonderbaar als een moeder! Langzamerhand werd het bekend dat lady Stair uit den doode was her rezen, maar niemand begreep er het rechte van. Iedereen was echter ver heugd over haar terugkomst. Er wer den slechts gissingen gemaakt die niet in het minste verband stonden met eenige afkeuringswaardige daad van haar kant. Toen brak op Oakclifft een gelukki ge tijd aan. Moeder en dochter waren dikwijls samen en op een keer, dat zij samen bij de Reigers-Plas zaten, zei Ethel: Mijn hart ging al naar u uit, moe der, die eerste inaal, toen ik u zag ach ter het parkhek en vroeg of u binnen wilde komen 0111 bloemen te plukken. Toen glimlachte Marguerite met tra nen in de oogen; ze kuste haar dochter en fluisterde: Mijn offer is niet tevergeefsch geweest; ik ben zoo gelukkig! EINDE. De Echo van het Zuiden, Waahvykschc en Langstraatsche Courant» XOMIBthflAM) SfBPVllI elschen Hoest en Verkoudheid op de borst dadelijk goede verzor ging. Hoe licht kan een kleine verergering groote gevolgen heb ben en oorzaak zijn dat men ge- ruimen tijd het bed moet houden. Wacht dus niet. maar neem In zoo'n geval dadelijk de beproefde Abdij siroop, welke de voortgang stuit. Abdijsiroop heeft een dubbele wer king. want zij bevat kruiden extracten en de beste hoestbe- dwlngendestof..codeïne". Daardoor slijmoplossend en hoeststillend. tegen hoest, griep, bronchitis, asthma Flacon 90 ct.. f 1.50. f 2.40. f 4.20. Alom verkrijgbaar

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1