Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
95
J00K0-BSABM'
abdijsiroop
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
ELRS1E BLAD
DE BEDRIEGLIJKE GELIJKENIS.
JAAR
Croquetten
en Bitterbollen,
Automatiek PULLES-HEESBEEN.
NUMMER 100.
ZATERDAG 17 DECEMBER 1938.
61c JAARGANG.
V
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijsper 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
KWESTIES VAN
HART ÈN VERSTAND.
Ons hart: ik bedoel het hart van den
gemiddelden Nederlander is zóó
bewogen door het leed der Joodsche
vluchtelingen, dat we om hunnentwille
de eer en den goeden naam van de
eigen regeering en van den persoon
van een aantal ministers tot mest op
den akker der naastenliefde vermalen.
En daarmede schieten we 't goede
doel voorbij!
We zullen een paar zinnetjes citee-
ren, zooals men er eiken dag kan vin
den in de bladen der A.P. Wij bedoe
len er géén critiek mee op de A.P.,
want velen, van onderscheidene rich
ting of overtuiging, uiten zich in deze
dagen op gelijke wijze.
Het gaat over het terugzenden van
een aantal Duitsche Joden of kinderen
die geen geldige papieren hadden.
,,Een Hollander had twee zusjes uit
een bevriend gezin gehaald, om ze
in zijn gezin te verzorgen. Onverant
woordelijk nietwaar? Het is niet te
rijmen met „het goede Hollandsche
verstand" om een kind van twee en
een van vijf bij je in huis te willen
nemen en ze als je eigen kinderen op
te voeden. Den Haag vindt zulk een
sentimentaliteit niet in overeenstem
ming met onze befaamde nuchtere
nationale levenshouding."
„Twee dribbelende beentjes onder
een rood manteltje uit, zwarte krul
letjes om een bleek, treurig smoel
tje
Als we nu niet oppassen, laten we
waarachtig weer ons hart spreken
en dat vindt het ministerie van Justi
tie niet wenschelijk en niet mensche-
lijk."
Zulke beschrijving is natuurlijk ver-
van „De Echo van het Zuiden".
4)
O, hem gaat 't heel goed, zooals
trouwens met ons allemaal. Net als
met uw hooioogst, oorzoover ik oor-
deelen kan naar wat ik er in het voor-
hijgaan van gezien heb.
Ja, we hebben dit jaar niet te
klagen. Maar we moeten dan ook de
oogst van verleden jaar maar heele-
maal vergeten. Tusschen twee haak
jes, juffrouw, ik moest u zeggen, dat
meneer Ingatrew wel niet voor het
avondeten naar huis zou komen; hij
is op de fiets uitgegaan.
Paul en ik storen ons niet veel
aan regels, meneer Halfont, zei het
meisje, nadat de hospita de kamer ver
laten had. We gaan allebei onzen ei
gen weg en zien ellAar vaak niet an
ders dan aan tafel. Maar het gaat heel
goed.
Dat is dan maar gelukkig, was 't
antwoord. Gewoonlijk willen andere
menschen je altijd laten doen wat zij
willen.
Het gesprek ging als het ware van
zelf en ongedwongen verder en onbe
wust vormde hij zich langzamerhand
een oordeel over haar.
Neemt u mij niet kwalijk, juf
frouw Ingatrew, maar ik heb heele-
maal vergeten op den tijd te letten en
ik had gehoopt dat uw broer nog thuis
zou komen, zoodat ik ook met hem
kennis zou kunnen maken.
schrikkelijk mooi. Het maakt een ge
weldige indruk op de lezers. En je balt
je vuisten. Tegen „Den Haag en tegen
den minister van justitie.
Maar zijn we op die manier wel
rechtvaardig en is het wel échte naas
tenliefde, welke zich aldus uit?
Gelooft ge in waarheid, lezer, dat
onze ministers er eenig persoonlijk be-
fang bij hebben om Duitsche vluchte
lingen uit ons land te weren? Gelooft
ge niet, dat onze ministers het beseften,
dat ze zich op 1 et oogenblik een gewel
dige populariteit, niet enkel in ons land,
maar in heel de wereld, zouden kunnen
verwerven door zich op de borst te
bonzen en uit te roepen: „Vooruit!
Open die grensdeuren voor al die arme
drommels!"?
Wanneer zij de verguizing van een
groot deel des volks trotseeren en den
jubel rond hun persoon ontgaan, dan
moeten zij daartoe toch wel zeer zwaar
wichtige redenen hebben, ontleend aan
het algemeen belang.
Hebben we zulke ministerieele over
wegingen niet te respecteeren?
Dit staat vast: geen enkel ander land
laat eenig beteekenend aantal vluchte
lingen over zijn grenzen komen. Wij
doen het wel. Indien wij onze grens
deuren geheel open zouden stellen,
dan waren ze na een week allen
uit Duitschland. En een ieder zal
het er toch over eens zijn, dat wij geen
600.000 tot 800.000 vluchtelingen kun
nen herbergen en een plaats in het eco
nomisch bestel van ons land aanwijzen!
Het is de bittere plicht van regeer
ders dat ze in bepaalde omstandigheden
de stem van het eigen hart het zwijgen
moeten opleggen en slechts de aanwij
zingen van het verstand mogen volgen.
Zóóver behoeft het volk niet te gaan,
maar wel eischt de rechtvaardigheid,
dat het volk op de ingeving van het
hart tenminste de overweging van het
verstand inschakelt.
Talloozen, die thans de Duitsche Jo
den bij honderdduizenden zouden willen
binnenhalen, zouden vast en zeker over
een half jaar op deze ongelukkigen sma
len; ze zouden 't anti-semitisme ten on
zent helpen versterken en wellicht een
beweging helpen verbreiden, welke er
op uit is om de Joden die uit Duitsch
land zijn gegooid, nog een eind verder
op te gooien en hun Nederlandsche ras-
genooten er bovenop, dat leert de on
dervinding.
En nu hebben wij nog niet eens gespro
ken van de politieke gevaren voor ons
onafhankelijk volksbestaan, wanneer
ons land een centrum zou worden van
vreemde anti-Duitschers. Tsjecho-Slo-
wakije heeft er zijn ondergang mee ver
haast.
Wij bedoelen geenszins een domper
te zetten op den ijver om véél te doen
voor de Joodsche vluchtelingen. Laten
we vooral intensiever een afdoende op
lossing nastreven, welke enkel kan
worden gevonden in internationaal
verband. Het schijnt, dat men in die
Levensverzekering
1843
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
richting thans te Londen, wat de voor
bereiding betreft, een heel eind gevor
derd is.
Laten we voortdurend onze liefde
en hulp voor de vluchtelingen blijven
betoonen.
Maar, laten we deze liefde niet
onthouden aan onze landgenooten, al
zijn die dan ook maar ministers, door
hun eed gebonden aan hun taak om in
alle omstandigheden het belang van
het volk van Nederland te beschermen
en te verdedigen.
GEESTELIJKE MALAISE
IN DUITSCHLAND.
Betrouwbare inlichtingen, die de di
plomatieke correspondent van de Man
chester Guardian heeft ontvangen, wij
zen op den groei van een geestelijke
malaise in Duitschland, naast de reeds
bestaande stoffelijke. Hitiers triomf in
midden-Europa (aldus genoemd blad
voor wiens rekening we deze interes
sante doch gedeeltelijk onwaarschijnlij
ke verhandeling geheel laten), heeft
weinig indruk gemaakt op het Duitsche
volk en heeft zijn gezag niet merkbaar
verhoogd. De pogroms hebben diep in
de ziel van 't volk gevreten en hebben
de moreele basis van het regime ern
stig, misschien onherstelbaar aangetast.
De genoemde correspondent geeft
drie motieven voor de pogroms, het
eerste was: uidrukking te geven aan de
ware gevoelens van de nazileiders, Hit-
Ier in de eerste plaats, tegenover de
Joden; het tweede was de onteigening
van Joodsch eigendom ten behoeve van
de bewapening; het derde was een in
drukwekkende waarschuwing te rich
ten tot alle opposities in het land, de
katholieken, de confessioneele kerk, de
ontevreden aristocraten, die allen te
zamen nu worden gekenschetst als
„witte Joden".
Als een waarschuwing voor de ka
tholieken zijn de pogroms zeer afschrik
wekkend, omdat alle voorbereidingen
voor een nazi-aanval op de katholieken
en hun eigendommen, die van de kerk
ook, gereed zijn en in Oostenrijk reeds
een begin van uitvoering schijnen te
KOMT EvEN SMULLEN.
uitsluitend van 1e kwaliteit
k a I f s v I e e s c h.
vinden. Het aanvalsignaal kan elk
oogenblik worden verwacht. De katho
lieken behoeven individueel niet de
zelfde ongenadige behandeling te ver
wachten, die de Joden hebben gekre
gen. Het doel is onteigening van de ka
tholieke kerk in Duitschland en de
vernietiging van haar organisatie. Het
regime verlangt, dat deze kerk zich
Al in oude tijden gebruikten
de geleerden de „Geneescruy-
den", die nog heden bij de
bereiding van Abdijsiroop ge
bruikt worden. Reeds toen en
nu nog steeds zijn deze kruiden
gebruikt ter bestrijding van
hoest, bronchitis en asthma.
Een/ge
der 20
geneeskr.
kruiden
AKKER'
v&Lstenfcbe
Maar dal zult u toch nog wel
eens doen? kwam het antwoord. Als
u hier in de buurt komt, zullen we u
met genoegen ontvangen.... als we
thuis zijn. En bij zulk weer gebeurt
dat niet vaker dan noodzakelijk is.
Tot ziens! En wat ernstiger voegde ze
er aan toe: En nog hartelijk bedankt!
Halfont mompelde iets, waarvan hij
wel wist, dat het absoluut niets met
de zaak te maken had en dat waar
schijnlijk een idiotigheid was. Toen
zei hij:
Als u het goedvindt, zal ik mijn
zusters vragen u eens op te zoeken.
Natuurlijk vind ik dat goed, ik
zou het zelfs heel aardig en vriendelijk
van ze vinden.
Op weg naar huis vroeg Halfont
zich af, of hij niet meer beloofd had
dan hij kon bewerken. De verhouding
met zijn familie was niet zoo bijster
vrienschappelijk en het viel dan ook
zeer te betwijfelen, of de vrouwelijke
leden bereid zouden zijn kennis te ma
ken met een vreemd meisje, zonder
dat iemand anders dan hij voor haar
instond. En als zij er niet toe te be
wegen waren, zou dat zijn eigen ver
houding zeer bemoeilijken; hij dacht
er n.l. niet over deze nieuwe kennis
uit het oog te verliezen. Ja, hij wilde
wel dat hij die belofte niet gedaan had!
HOOFDSTUK III.
De bewoners van Halfont.
Het was een vroolijke kamer zonder
iets van het sombere, dat onmiddellijk
bij den bezoeker de gedachte aan boe
kenwormen doet opkomen. De kamer
was in licht notenhout uitgevoerd eu
alles wees er op, dat de 'eigenaar van
Halfont van lichte kleuren en vroolijk-
heid hield, want zelfs de oude boeken
waren op planken achteraf geplaatst
en op het eerste gezicht zag men niets
anders dan kleurige banuen. De ka
mer werd nog vroolijker gemaakt door
het groote venster dat openstond, en
dat uitzicht gaf op een schitterend pa
norama van golvende velden, terwijl
de horizon door enkele hooge duinen
afgesloten werd. In deze kamer bracht
de eigenaar van Halfont het grootste
gedeelte van den tijd door, dien hij
binnenshuis sleet. Op de tafel vóór
hem lagen papieren, die er allemaal
erg zakelijk uitzagen. Doch hiernaar
keek de landheer niet. Hij zat in zijn
stoel achterover geleund en keek droo-
merig naar het schoone panorama.
Tusschen zijn tanden had hij een
zwartgerookt pijpje en op tafel lag
binnen het bereik van zijn handen een
groot aantal andere pijpen.
Hij dacht aan zijn zoon de pa
pieren die voor hem lagen hadden
grootendeels betrekking op zijnz oon
en zijn gedachten waren niet zeer
opgewekt. Halfont zou hem opvolgen,
zijn plaats innemen en dat zou niet
zoo lang meer duren; dit was geen
erg geruststellende gedachte voor
hem. En als hij aan zijn beide doch
ters dacht, had hij al niet veel meer
reden om opgewekt te zijn. En zooals
zoo vaak, als hij alleen was, dacht hij
aan zichzelf en hiermede was hij mis
schien nog het allerminst tevreden,
want zijn leven was bedorven.
Hij was niet in zijn tegenwoordige
positie geboren ofschoon men moei
lijk iemand zou kunnen vinden, die
er beter gesehikt voor was maar hij
had deze positie te laat verworven.
Hij voelde dat zijn leven een mis
lukking was en dat helemaal buiten
zijn schuld. Door de een of andere on
naspeurlijke oorzaak, was hij er niet
in geslaagd „er te komen", terwijl an
deren, die niet een tiende van zijn ver
stand hadden, daar wel in geslaagd
waren. Hij was met hooggespannen
verwachtingen en idealen begonnen
en, had ze de een na de ander als een
kaars in den wind zien uitgaan. En
toen hij den middelbaren leeftijd be
reikt had, had hij geen enkel ideaal
meer en vertrouwen in niemand. Zoo
kwam het dat, toen een aantal won
derbaarlijke omstandigheden hem in
zijn tegenwoordige positie geplaatst
had, het eerste wat hij deed, was, een
specialist te gaan consulteerer.; uit
gaande van het principe, dat iemand,
die het grootste deel van zijn leven in
den harden strijd om het bestaan had
doorgebracht, moest oppassen als hij
opeens temidden van weelderige le
vensomstandigheden geplaatst werd.
Maar de dokter stelde hem volkomen
gerust; er scheelde hem niets en er
was geen reden, waarom hij niet ééns
zoo oud zou worden. Hoewel hij op dit
punt nu gerustgesteld was, had hij
geglimlacht, want hij wist, dat het
noodlot iemand, die zoolang een van
zijn slachtoffers was geweest, niet zoo
vlug loslaat.
Zijn huiselijk leven scheen wel het
punt, waarop het lot hem, ook nu nog,
achtervolgde. Reeds jaren lang was 't
één voortdurende twist geweest. En
toen de voornaamste reden van al dat
getwist weggenomen was stond hem 'n
groote teleurstelling te wachten, want
zijn kinderen, die volwassen waren ge
worden, wendden zich hoe langer hoe
meer van hem af en met geen van hen
kon hij het eigenlijk goed vinden. Ze
waren allemaal erg egoïstisch; zoolang
ze hun zin maar kregen ging het wel,
maar zoodra dit niet het geval was,
had Richard Halfont reden, zich bit
ter gestemd te voelen.
Alles bij elkaar genomen, was Squi
re Halfont's geluk te laat gekomen
om ervan te genieten. Hij had geen
idealen meer; en het verleden had
niets aangenaams om op terug te zien.
Als hij aan de toekomst dacht, zag hij
één zwarte massa.
Halfont, zijn zoon, was naar de ko
loniën gegaan, en was daar verder ge
komen dan tal van anderen; hij was
er in geslaagd zichzelf te bedruipen.
Maar tot groote teleurstelling van zijn
vader was hij onverwacht teruggeko
men zonder eenig plan voor de toe
komst. Van zijn beide dochters was
de eene vol van der echten van de
vrouw en de gelijkheid van de beide
seksen en de ander vol medelijden met
arme menschen. Geen van deze beide
dingen trok den squire erg aan. Het
laatste misschien nog het minst, want
het had een inmenging in de regels
van het huishouden tengevolge gehad,
die hem erg lastig was.
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Langstraatscbe Courant*
MCCOOBPAfWlL)
Meer nog, de tegenwoordige weten
schap keert zelfs weer terug naar
de genezing door middel van plan
ten en kruiden. Behalve kruiden
extracten bevat Abdijsiroop thans
bovendien ..codeïne", de krachtig
ste hoeststillende stof. Deze aldus
versterkte Abdijsiroop verdrijft nu
nog sneller en beter benauwdheid
bij het ademhalen, beklemming
op de borst, hoest en bronchitis
SERevii
tegen hoest, griep, bronchitis, asthma
Flacon 90 ct.. f 1.50. f 2.40. f 1.20. Alom verkrijgbaar