Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. De Landkaart gewijzigd* „NOORD- BRABAND 1843 Automatiek PÜLLES-HEESBEEN, mSm Dit nummer bestaat uit Drie Bladen EERSTE BLAD Bekrompen. Actieve Gezinspoli tiek» Heerlijke Chocoladebollen WmÊm jjjj|J| Thans versterkt door Codeine NUMMER 22. ZATERDAG 18 MAART 1939. 62c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven. Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.25. Franco per post door 't gehcelc rijk 1.40. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Wij hebben meermalen de gelegen heid gehad erop te wijzen hoe prettig over 't algemeen genomen de verhou dingen in onze plaats en streek zijn tusschen katholieken en protestanten kortom tusschen de verschillend denkenden en we hebben voorbeelden van goede samenwerking, aangename verhouding en wederzijdsche waardee ring kunnen aanhalen. Dat zulks jammer genoeg, vooral in dezen lijd van geestelijke herbewape ning en broederschap, overal nog niet 't geval is, blijkt echter herhaaldelijk. We ontleenen daarvoor een paar citaten aan de „Nieuwe Venlosche Courant", „De Tijd", „Ons Noorden" en de „Maasbode". Het eerste blad schrijft o.m.: „Protestanten en katholieken zon gen te Groningen samen in een pro- testantsche kerk: 't was een liturgi sche dienst vol diep-ontroerende schoonheid, waaraan de vooraanstaan de geestelijke en wereldlijke autoritei ten deelnamen. Dat was nu geestelijke herbewape ning en broederschap van de beste soort. Er waren protestanten, die di rect protesteerden. Er werd zelfs een protestvergadering gehouden, waar op dictatoriale wijze een protest-motie werd aangenomen. Z.H. Paus Pius XI sterft. Een groote wereldfiguur is heengegaan. Deze souverein-Paus wordt in de Kamer officiëel herdacht. De antipapisten Kersten c.a. verlaten uit protest de Kamer. Is dat geen beleediging van een staatshoofd en van hun katholieke collega's? Zoo iets kan in het enge Holland, zooals ook het vernielen dei- mooie roos Pius XI indertijd in het Utrechtsche rosarium. Dit land trok zijn gezant uit het Vaticaan dan ook terug. De Kerk kan beter verder, zon der dan ons kleine landje. „De Tijd" herinnert er nog aan, hoe bij het overlijden van Paus Pius XI ons landje, onze regeering ontbrak bij de condoleantie-betuigingen van schier alle staatshoofden en regeerin gen op 't Vaticaan. Wij volstonden met een officieel bezoek van rouwbe klag van onzen MifTister bij den In ternuntius en de aanwezigheid bij de plechtige uitvaart in de Parkstraat. Minder kon 't ook niet, schrijft „Ons Noorden": „Nu betrad een nieuwe Paus den Pauselijken troon. Bijna alle landen van de wereld, zoowel het protestantsche Engeland als de Methodistische Ver. Staten, zon den hartelijke telegrammen van ge- lukwensch. Alleen Nederland liet niets van zich hooren. Terwijl hier toch de Katholieken een derde der bevolking uitmaken en 4 katholieken in de Regeering hebben. De „Nieuwe Venl. Crt." heeft gelijk; de Paus en de Kerk zullen van dit alles geen hinder hebben. Maar voor de internationale reputatie van ons land is zooveel kleinheid toch zeker niet bevorderlijk". En ook niet voor geestelijk herstel voor ware broederschap en verdraag zaamheid, zouden wij er bij willen voegen. In verband met de kroningsplech tigheid van Z.H. den Paus schrijft de Maasbode o.m. De katholieken van de geheele we reld en de katholieken niet alleen hebben ongetwijfeld ontroerende oogenbDikken meegemaakt, toen zij, door de hulpmiddelen der moderne techniek, de grootsche plechtigheid konden volgen van de kroning van Pius XII, die zich ten aanschouwe van honderdduizenden op de buiten loggia van den St. Pieter voltrok. Maar de Nederlandsche katholieken hebben helaas! een allerpijnlijkst mo ment moeten beleven, toen zij bij de opsomming van de indrukwekkende reeks 40 officieele vertegenwoordi gers van de verschillende landen, van Amerika tot de negerrepubliek Liberia deze zorgde tenminste voor een Ne- derlandscben naam! hun eigen va derland ontbrak. En wij gelooven, dat zelfs n'iet-ka- tbolieke Nederlanders op dat oogen- blik hebben gevoeld, dat zoo ooit, hier een gelegenheid is verzuimd, om te toonen, dat Nederland, naar het woord van een nog steeds geëerbiedigde Vrouwe, groot kan zijn 'in alles, waar in een klein land groot kan zijn. Of is wellicht het feit met wereld- beteekenis van de kroning van Paus Pius XII niet veeleer benut als een ge legenheid om te doen zien, dat een groot land een imperium van 70 millioen zielen ook wel eens klein kan zijn? De groote vreugde, die deze blijde gebeurtenis bracht, is thans voor ons, Nederlandsche katholieken, helaas! niet onvermengd gebleven. Onze liefde voor Vorstin en land /al er niet op verminderen, maar het had toch zoo goed anders gekund. Neder land had daarvoor niets bijzonders, nog minder iets opvallends behoeven te doen. Integendeel: de aanwezigheid van een Nederlandsch officieel verte genwoordiger in die lange rij van re presentanten van hunne regeering en hun volk zou iets geheel natuurlijks geweest zijn. Juist de afwezigheid van een officieel vertegenwoordiger plaat ste ons in een weinig benijdenswaar dige uitzonderingspositie. Onze regeering liet de gelegenheid onbenut om aan een staatshoofd met een eenige moreele beteekenis de eere te brengen, die Hem door zoovele an deren werd gebracht, en aan een zoo talrijk onderdeel van ons volk een vol doening te schenken, d'ie daaraan gaarne ook door niet-katholieke land- genooten zou zijn gegund. Ook de liberale „Avondpost" keurt de houding der regeering af. En ten slotte plaatst „Ons Noorden" deze scherpe tegenstelling. „Toen de thans afgetreden Negus den troon besteeg van Abessyn>ië waar Nederland ook geen gezant bad werd een speciale Nederland sche delegatie naar Addis-Abeba ge zonden, terwijl toch de positie van den Paus als internationaal staatshoofd zeker heel wat belangrijker is, dan die van den Negus ooit geweest fis" ding gaat het ook met de doorvoering van maatregelen, die een gezonde ge zinspolitiek in de hand werken lang niet snel genoeg. Ons positief-christc- lijk kabinet mocht aan dit belangrijke punt wel eens een grootere aandacht besteden. Ieder is doordrongen van de groote waarheid, dat het gezin de kiemcel is, LEVENSVERZEKERING 91 WAALWIJK waaruit de maatschappij bestaat. Be halve natuurlijk door eenige extremis ten, die alles beter schijnen te weten, neemt ieder aan dat de maatschappij bestaat uit de som van de gezinnen. Dit is een uitvloeisel van het feit dat de mensch een sociaal wezen is en ge oriënteerd moet zijn op zijn mede burgers. Hieruit blijkt echter, dat willen wij over een gezonde maatschappij be schikken allereerst het gezin gezond gemaakt dient te worden. Diit gezond- maken kan uiteraard het best ge schieden door de bepalingen die dit gezond maken in den weg staan, te verwijderen en hier nu spiegelt zich de laak van onze regeering duidelijk af. In onze huidige maatschappij zijn vele mistoestanden en verschillende hiervan verslechteren steeds meer den normalen gang van zaken in een ge zin. Wij zullen de werkloosheid even buiten beschouwing laten, want het behoeft natuurlijk geen betoog, dat ook hierdoor een zeer nadeelige in vloed op het gezinsleven wordt uitge oefend, maar ook wanneer we de werkloosheid niet meerekenen zien we verschillende tosetanden die zeer zwaar op het gezin drukken. In d|it verband wijen wij op de belastinghef fing en vooral de indirecte-belastin- gen werken hier zeer schadelijk. Steeds meer valt de aandacht op het groote vraagstuk der actieve gezins politiek en ondanks de onmogelijke pogingen, die vele vrijzin. bladen aan wenden om de menschheid van de on juistheid van de actieve gezinspolitiek te overtuigen is het o.i. een verheu gend verschijnsel dat de gedachte aan een betere gezinspolitiek in breeden kring veld wint. Onze regeering heeft in dit opzicht reeds het een en ander gedaan, maar evenals bij de werkloosheidsbestrij- En juist alsof het van geen beteeke nis is rukken de Duitsche troepen Tsje- cho-Slowakije binnen, en weer ver dwijnt een souvereine staat van de landkaart. De officieele berichten lui den, dat president Hacha Hitier zou hebben verzocht het Tsjecho-Slowaak- sche volk te beschermen, maar zeer op merkelijk is het, dat naar men algemeen aanneemt, de Duitsche troepen reeds de grens overschreden, toen Hacha nog op reis was naar Hitier. In ieder geval, Duitschland maakt geschiedenis en nog vele eeuwen hier na zullen de geschiedenisleeraren uit weiden over deze merkwaardige periode. Opmerkelijk is het om de percommentaren van de ver schillende landen eens te hooren. Engeland is, zooals na München steeds nog in twee groote groepen verdeeld. De eene groep zou een krachtig ingrij pen van Engeland wenschen en des noods door middel van geweld de Duit sche expansie-zucht tot staan willen brengen, terwijl de andere groep vast houdt aan de vredespolitiek van Cham berlain. In beide kampen echter laakt men het Duitsche optreden en vele groote bladen maken er melding van, dat Hit- Ier voor de zooveelste maal bewezen heeft, dat men aan zijn woord voortaan beter geen aandacht kan schenken. Het vertrouwen in internationale verdragen is direct reeds na Hitler's eerste optre den naar buiten aanmerkelijk geschokt en op het oogenblik staat het er zoo voor, dat er van dit vertrouwen niet het minste meer is overgebleven. Het nationaal-socialisme gaat nu eenmaal zijn eigen gang en stoort zich niet aan afspraken of consequenties. In Frankrijk slaat men ongeveer de zelfde toon aan. Ondanks de nieuwe eigenmachtige daad van Hitier, schijnt het alsof men toch niet geheel en al durft te zeggen, wat men gaarne wilde. Anders is dit in Zwitserland. Daar neemt de pers geen blad voor den mond en keurt op de heftige wijze 'deze nieu we Duitsche putsch af. De Italiaansche pers staat natuurlijk achter de Duitsche, maar toch schemert hier en daar in Ita lië de opinie door, dat Hitier zijn hege monie in het Oosten wel wat ver uit breidt en dat dit ook voor Italië gevaar lijk zou kunnen worden. Bovendien merken we nu eerst de spijt die er in de Italiaansche pers be staat over het feit, dat Hitier Italië's eischen zoo slecht ondersteund heeft. De Duitsche pers is natuurlijk vol lof over den grooten „Führer" die Duitsch land weer groot en sterk maakt. Open lijk wordt gezegd, al is het dan ook niet met zooveel woorden, dat dit nog niet het laatste zal zijn van Duitsch- lands verlangens. En hieraan kunnen wij de vraag kop pelen, wat de volgende zet is van het Duitsche staatshoofd op het schaak bord van Europa, want we moeten het toegeven, het zou onverantwoordelijk zijn, aan te nemen dat Hitier het hierbij zou laten. De territoriale eischen blij ken zeer gemakkelijk verwezenlijkt te kunnen worden. Gemakkelijker waar schijnlijk, dan men dit in Duitschland zelf wel heeft gedacht en daardoor ligt het voor de hand, dat het thans zijn oog zal gaan richten op een nieuw gebied en onder het een of ander voorwendsel dit in bezit zal nemen. Temeer waar Hitier het principe dat hij geen mensch van vreemde nationaliteit wilde annex- eeren, heeft losgelaten. Maar of het dan ook zoo gemakkelijk zal blijven gaan durven wij niet te zeg gen. Met zijn aspiraties in Oost-Euro pa stuit Hitier dan toch immers op ster ker mogendheden, die ongetwijfeld zul len vechten voor hun zelfstandigheid. Bovendien zou het niet onmogelijk zijn, dat indien de Duitsche hulp ten behoe ve van de Italiaansche eischen zoo ge ring blijft als deze tot nu toe geweest is, de zwarthemden meer nut zouden gaan zien zich bij het bolwerk in Oost en Midden-Europa aan te sluiten en hun Germaanschen vriend in den steek te laten. Het nationaal-socialisme blijkt echter tot veel in staat te zijn en dat vele is juist niet veel goeds. Maar ook Engeland zal klaar komen met zijn herbewapening en of dan de reactie zoo uitermate kalm zal zijn als thans staat nog te bezien. In ieder ge val, de democratieën hebben nu vol doende geleerd wat zij aan de totalitai- ren hebben Dat de diplomaten met de ze duur gekochte wetenschap thans hun voordeel zoeken. Een samengaan der democratieën, ook van Amerika, zal meer en meer nood zakelijk worden. KOMT EVEN SMULLEN. met slagroom. Belasting is nu eenmaal een nood zakelijk kwaad en ook de hooge be lastingen zijn (in verband met de heer- schende werkloosheid noodig, maar het is toch wel een groote onrecht vaardigheid, dat de indirecte belastin gen zoo zwaar drukken op het groote gezin. Op de moderne kinderarme gezin nen kan de maatschappen nu eenmaal niet bestaan. Zelfs specifieke tegen standers van liet Christendom zijn ge noodzaakt dit toe te geven, maar niet temin worden de gezinnen met vele kinderen, die een steunpilaar vormen voor de samenleving, zoo zwaar door de belastingen getroffen, dat het leven hun welhaast ondragelijk wordt ge maakt. Wanneer wij aan tafel zitten en we nuttigen ons ontbijt, en we werpen dan een oog op de verschillende pro ducten waaruit onzen disch bestaat, komen we tot de ontstellende ont dekking, dat er nagenoeg geen enkel voedingsartikel is, dat niet zwaar is belast. En juist de producten, waar aan men het meest behoefte heeft worden het zwaarst getroffen. Bij alles wat we eten, spekken we onze Nederlandsche schatkist en de groote gezinnen, die natuurlijk vanzelfspre kend meer nuttigen dan de kleine spekken deze schatkist het meest, al zal dan natuurlijk het prijs- ¥<WÉm. wiiWs. Een oud middel, in nieuwe samenstelling AKKER 'S vesist&ikte Eenige der 20 geneeskr. kruiden verschil tusschen artikelen van hetere en mindere kwaliteit hier eenigszjins compenseerend werken. Duidelijk is intusschen, dat de indi recte belastingen te zwaar drukken op de groote gezinnen aangezien de nood zakelijke levensmiddelen te zwaar zijn belast en niet meer dan voor de hand liggende is het dat een positief chris telijke regeering, zooals we nu een hebben, verplicht is hierin zoo spoe dig mogelijk verandering te brengen. Er wordt reeds iets in die richting gedaan, maar nog niet genoeg. Met al i De Echo van het Zuiden, Waalwpscbe en Langslraatsebe Courant* 4 OXJSIROq De slijmoplossende werking der oude kruiden en hoestbedwingende codeïne".maken tezamen AKKER's Abdijsiroop tot ..'s-Wereids béste Hoestsiroop De beproefde Abdijsi roop zal ook Uw borstbenauwdheden kunnen verlichten, ook voor U de vastzittende en prikkelende slijm losmaken, Uw afmattende hoest buien. evengoed als 't kriebelhoestje in den nacht stoppen. Volg de raad: .Neern bij 't minste kuchje AKKER's Abdijsiroop die U snel zal helpen. DBOSIRA JE«»VUI Legen hoest, griep,bronchitis, asthma Flacon 90 ct.. f 1.50. f2 40. f 4.20. Alom verkrijgbaar

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 1