smakelijk ejW
SPORT
BURGERLIJKE STAND
FEUILLET™
KAATSHEUVEL.
m
Marktberichten
PRESTO ZEEPPOEDER SLECHTS 5er. PER PAK
DE BEDRIEGLIJKE GELIJKENIS.
Schoon maakrecepten.
v-'i
34)
p
„Zangvogeltjes".
Als le nummer wordt gezongen:
Kent gij het Land" en vervolgens
„Ochtendliedje", die zeer goed werden
gezongen en zeer in den smaak vielen.
Ter afwisseling treden enkele leer
lingen op om een versje te reciteren.
Geen wonder dat voor de ouders het
zingen en reciteren dé attractie van de
avond vormden, 't Is altijd aardig die
jonge debutantjes zo echt naief en on
bevangen te zien optreden. Alle"
biachten het er gelukkig weer heel goed
af. De diepe stilte waarmee het Proza~
stukje „Vergelding" werd aangehoord,
bewees wel dat ook dit zeer in de
smaak viel. Na nog verschillende zang-
nummertjes vormt het mooie opstan-
dingslied een goed slot voor dit rijk
gevarieerd programma. Een compli
ment voor dirigent en koor is niet mis-
Pl DsSt'Oostenbrug nu het woord ver-
krijqende houdt een toespraak naar
aanleiding van Ps. 78 4-6en wijst
op de zware taak welke de ouders heb
ben. Ook zij moeten de kinderen laten
zien wie God is en wie de mens is.
Evenals het voorgeslacht hen de waar
heden Gods heeft doen zien, zo is het
ouderplicht ook weer het nageslacht op
de „loffelijkheden des Heeren" te wij
zen. Dit moet gebeuren door gebruik te
maken van alle instellingen die daarbij
kunnen helpen. Vanzelf neemt de Chr.
school hierbij een belangrijke plaats in.
Spreker wijst er op hoe het tegenwoor
dige geslacht de vruchten plukt van de
schoolstrijd. Toch is het doorgeven
niet voldoende. Ds. Oostenbrug besluit
z'n toespraak met er op te wijzen dat
„doorgeven" alleen niet voldoende is.
maar ervaring aan eigen hart en leven
noodzakelijk is.
In de pauze die volgt, wordt door ve
len 't gewone werk en de handwerken
der leerlingen bekeken en daarover met
het onderwijzend personeel gesproken.
Met het zingen van Ps. 89 8 wordt
de vergadering heropend, waarna h'et
Hoofd der School gelegenheid krijgt
z'n lezing te houden getiteld: „Verho
ging en zitten blijven op school". Spr.
begint met er op te wijzen welk een
gewichtige dag de dag van de „verho
ging" op school, zowel voor kinderen
als ouders is. Getekend wordt de vrees
die vaak nog bestaat bij mooie rappor
ten. Ook voor den betrokken onderwij
zer is de beslissing vaak moeilijk door
de „twijfelgevallen". Duidelijk worden
de bezwaren van klassikaal onderwijs
getekend. Gewezen wordt op groot
verschil in aanleg. Geen twee kinderen
zijn door God gelijk geschapen. Dhr.
Rijken wijst er voorts op hoe domheid
geen schande is. Als oorzaken van zit
ten blijven worden genoemd: le gerin
ge aanleg, 2e groot schoolverzuim, 3e
de aard van het kind. Tegenover lui
heid, gemakzucht, afwezigheid, is het
nodig streng eisend op te treden. Spr.
tekent de gemoedsgesteldheid van kin
deren, die hoewel ze niet mee konden,
toch overgingen. Dat gevoel van: ik
kan het toch niet", kan levenslang bij
blijven. Bij het zitten blijven neemt de
lust tot leren weer toe en keert vaak
het zelfrespect terug. Tenslotte wijst
spr. er op hoe „verandering van school
niet aan te bevelen is bij zitten blijven,
daar door de andere methoden het in
werken vaak moeilijk wordt, terwijl ze
anders dezelfde stof nog eens door-
werken.
Deze practische, leerzame lezing
werd onder grote stilte aangehoord,
wel een bewijs dat ze bij de aanwezigen
in de smaak viel.
Van de gelegenheid om vragen te
stellen, werd door enkele leden gebruik
gemaakt.
De heer Kerst dankte het Hoofd der
School voor de mooie lezing en voor de
moeite die hij zich getroost had de
„Zangvogeltjes" op deze wijze te laten
zingen".
Ds. Dijk, nu het woord verkrijgend,
dankt allereerst voor het erelidmaat
schap en belooft samenwerking bij het
mooie schoolwerk. Op het belang van
een opvoeding in de vreeze des Heeren
wordt gewezen. Bij de doop hebben
de ouders reeds beloofd ook hun kinde
ren te doèn onderwijzen. Als gehoor
zaamheid aan God moeten de kinderen
gaan op een school m. d. bijbel. Daar
gaat het om den Christus en wordt on
derwijs gegeven op grond van Gods
Woord. Ds. Dijk wekt ten slotte allen
op levende propagandisten te zijn van
het Chr. onderwijs. Dan aleen zal God
door ons geëerd worden.
Na deze toespraak dankt de voorzit
ter alle sprekers, inzonderheid de ere
leden voor hun medewerking en sluit
Ds. Oostenbrug na psalmgezang de
vergadering met dankgebed.
't Was weer een mooie, leerrijke
avond, weer hebben we sterker de
band gevoeld, die ouders en school
bindt.
Gegund.
Het bouwen van een nieuw woonhuis
aan de boerderij van den heer Jos. van
Noye onder architectuur van den heer
J. A. Prins is gegund aan Gebr. Bre-
kelmans alhier voor de som van
3438.-.
Kegelsport.
5. Sluiting.
Volgens de bepaling der statuten zijn
dit jaar aftredend van het bestuur de
heeren J. Beerens, G. Molenschot en
P. Schoenmakers, en van de commissie
van toezicht de heer J. Wouters te L.-
op-Zand. De aftredende leden stellen
zich allen herkiesbaar.
BERKDIJK.
Prins Hendrik.
In de Zondag gehouden vergadering
van het kruisbooggezelschap Pr. Hen
drik werd o.m. besloten den doel te
openen op Tweeden Paaschdag met on
derlinge schietwedstrijden.
Kippendief.
Bij verschillende personen werden in
het begin der week een 40-tal kippen
dood in de hokken gevonden, waarbij
bleek dat een hond den dader moet
zijn. Men zij dus op zijn hoede daar tot
heden den dader nog niet is gevangen.
Uitvoering.
Maandag Tweeden Paaschdag geeft
de harmonie haar laatste seizoenuitvoe
ring. Een mooi programma zal ten ge-
hoore worden gebracht. Voor dezen
avond zal ook een humorist geënga
geerd worden. Een volledig program
ma plaatsen we volgende week.
De bij de Tilburgsche Kegelbond
aangesloten vereenigingen waren j.l.
Woensdagavond op haar bekende
rondgang op bezoek bij de Kegelclub
„N.O.P." alhier. Er werd met veel am
bitie gekegeld en heel wat hout ge
gooid.
De uitslag was:
Vijftallen: Ontmoeting Totaal
Kaatsh. ontm.
N.O.P. 657 1649
Vriendschapskring 613 1701
K.I.K. 609 1724
Herinnering 612 1841
Alle Negen 530 1456
Onder Ons 565 1685
Strijdlust 509 1549
Vereeniging 588 1758
Drietallen:
Elf Provinciën 340 1075
Herinnering le 348 950
Herinnering 2e 221 875
Geslaagd.
Voor het godsdienstexamen aan de
R. K. Kweekschool Juvinaat Eikelen
burg te Eindhoven, slaagde o.m. Br.
Geofridus in de wereld J. Molenschot.
R.K. Coöp. Ver. Broederhulp.
Maandag a.s. wordt de algemeene
vergadering gehouden van bovenge
noemde coöperatie. De agenda luidt als
volgt:
1Opening door den voorzitter.
2. Voorstel tot goedkeuring van de
balans, het jaarverslag en verdeeling
overschot van het boekjaar 1938.
3. Verkiezing van bestuur en com
missie van toezicht.
4. Rondvraag.
Het voorjaar is voor de uit zijn
winterslaap ontwakende natuur een
tijdperk van buitengewone activiteit,
welke ons huisviouwen, niet onbe
roerd laat. De eerste zonnige dagen
van Febr.—Maart zijn voorde vuor-
irekster het begin van het groote
gebeuren: De Voor|aarsschoonmaak
en alle anderen volgen vioeg ot
laat.
Dit groote en belangrijke werk
doet ons alles, wat uitstel kan lijden,
tot later uitstellen. De voeding moet
echter regelmatig doorgaan. Zooveel
mogelijk passen wij hierbij trucjes
en middelen toe, om op bet kost
bare artikel «tijd» te bespaien. We
bereiden dus maaltijden, die volledig
zijn, weinig arbeid viagen en flink
verzadigen, zooals bruine boonen,
erwtensoep, macaronischotel, stamp
pot en dergelijke.
Bij het klaar maken van dieschoon-
maakpotjes moeten wij ookweerin
het bijzonder de woorden lijd en
geld in het oog houden en methoden
volgen, die voor de meeste onztr
misschien een beetje ongewoon zijn.
Daar is b.v. erwtensoep; maken
we die klaar volgens ons recept,
dan hebben we volop groenten, die
ook in eiwtensoep onmisbaar zijn,
maar we hebben niet die dure
versche te koopen en verliezen geen
tijd om die schoon te maken. Ook
het vleeschkoken vraagt dan geen
tijd; eiwit leveren de erwten vol-
dcende en een stuk natuurboter
zorgt voor vitaminenrijk vet..Ook
voor vleeschlooze dagen is deze
erwtensoep geschikt.
Te Amsterdam vond het jaarlijksclie diner van het Corps Consulaire plaats in
het Amstel Hotel. V.r.n.l. de burgemeester van Amsterdam dr. W. de Vlugt,
de president van het Corps Consulaire J. van Haute (consul van België te
Amsterdam), de commissaris in de provincie Noord-Holland mr. dr. A. baron
Roëll, de heer Möller en de command ant van de marine te Amsterdam, ka
pitein ter Zee N. A. Rost v. Tongeren.
Stamppot is eveneens met behulp
van zoo'n Maggi's Soeptablet in
luttel tijd gereed; in plaais van lang
durig schoonmaken en koken van
de versche groenten wrijfi men in
enkele oogen blik ken het tablet fijn
en kookt het tegelijk met de aard-
appellen gaar.
Het verdient aanbeveling om van
zoo'n stamppot een flinke portie
extra door te koken, desnoods een
dubbele portie. Doen we dit dan
maken we er met tsevoegirg van 'n
paar rauwe eierdooiers voor den
volgenden dag of voor s avonds
«Groenteballen» van (zie recept).
Het vormen van deze ballen kunnen
we al den vorigen dag in een ver
loren oogenblik doen. wat zelfs
aanbeveling verdient. Door even wat
slaolie of vet aan den kook te
brengen en de groenteballen daarin
bruin te koken, is zoo'n maal in
enkele oogenhlikken gereed.
PIKANTE MACARONI
(4 personen).
y2 pond macaroni, 2 pakjes Maggi's
Groente met Vermicellisoep, 1 ons
geraspte kaas, y2 h- kokend water,
een stukje boter, paneermeel.
Breek tie macaroni in stukjes en
werp ze in een pan met kokend wa
ter, zonder toevoeging van zout en
kook ze gaar in plm. y2 uur. Laat ze
uitlekken in een vergiet. Strooi de in
houd van twee pakjes Groente met
Vermicelli in y2 L. kokend water en
laat ze 20 min. op een zacht vuur tot
een dikke pap inkoken en roer ze door
de macaroni. Doe de massa in een
vuurvaste schaal, strooi er de geraspte
kaas en wal paneermeel over, leg hier
en daar een stukje boter en laat den
schotel in den oven lichtbruin wor
den.
DRUNEN.
Geboren
Adr., zv. Moonen-Bergmans Maria,
dv. Oosterhout-v. Beynen Petronella,
dv. v. Wezel-v. Daelen.
Overleden
Leon. v. d. Sanden, wedr. van Ant.
Laarakker, oud 8D jaren.
SCHAKEN.
DRUNEN.
De uitslag van den competitie-wed
strijd van SDJC.is als volgt:
Th. KouwenbergF. v. d. Leest 10
M. van HuitenEd. IJsseldijk 10
W. BrokB. van Huiten 10
H. KouwenbergF. van Leest 01
Waalwijk, 30 Maart 1939.
Op de Maandmarkt werden de
volgende prijzen betaald
Eieren 4-5 cent.
Bigg< n f 15.50 f18 50
van „De Echo van het Zuiden'
HOOFDSTUK XXI.
Thuiskomst.
Op Halfont heerschte de grootste
opwinding.
Iets meer dan een maand was ver
streken, sinds men het bericht ont
vangen had van de vermissing van
den zoon-en-erfgenaam, een bericht,
dat bijna direct gevolgd was door een
telegram van den vermiste, dat hij vei
lig ontkomen was en van plan was
om met de eerste de beste gelegenheid
naar huis terug te keeren. Dit tele
gram werd weer gevolgd door een,
waarin hij meedeelde, dat hij zich in
gescheept had. Nu werdhij vanavond
thuis verwacht.
Het ifericht van zijn vermissing had
zijn familie ongeveer in dezelfde mate
getroffen als Paul Ingatrew; in ieder
geval heel wat minder dan Agnes In
gatrew. Vermist wilde nog niet zeggen
dood en er was dus nog een kans, dat
hij nog wel terug zou komen. Mis
schien trok zijn vader zich van de drie
er nog het meest van aan. Halfont was
zijn eenige zoon, en al konden zij het
nu niet erg goed samen vinden, er
was toch een tijd geweest veel te
kort wel is waar dat dit anders
was. Maar het bericht van de terug
komst van zijn zoon vervulde den va
der toch met groote vreugde.
En nu zou hij binnen enkele uren
huiskomen. Onder de scheepsberich
ten in het ochtendblad hadden zij de
aankomst van de Molesden Castle ge
meld gezien. Den vorigen avond, tegen
middernacht was hij in Plymouth aan
gekomen. Hij zou wel vroeg genoeg in
Londen zijn, om met den trein van
5.40 van Victoria te vertrekken, dan
kon hij juist tegen het diner thuisko
men. Sybil zou met Ethel naar het sta
tion East Welstead gaan om hem af
te halen.
Toen ze met een boek op het gras
veld voor het huis zat, trof een geluid
haar oor, het gekraak van wielen op
hel grind. Er kwam een rijtuig de op
rijlaan in en zij sprong overeind.
Ethel, riep zij onder het raam
van de kamer van haar oudere zuster,
kom naar beneden. Halfont is er.
Een huurrijtuig je reed voor. Met
veel geknars en gekraak draaide het
voor de voordeur; een gebruinde hand
kwam naar buiten om het portier te
openen.
Wel, Halfont, riep het meisje,
je hebt ons allemaal erg in angst la
ten zitten en we zijn blij, dat je nu
gezond en wel weer komt opdagen.
Heb je zoo in angst gezeten?
De ernstige toon waarop hij dit zei,
tezamen met den eigenaardig strak-
ken blik, scheen haar te ontroeren. Zij
omhelsde hem en kustte hem herhaal
delijk. Zij werd zich bewust, dat zijn
afwezigheid en het gevaar, waarin hij
verkeerd had, een verandering in haar
broer teweeg gebracht had.
Natuurlijk hebben wij dat, toen
we dachten, dat.
Wel, blijf je buiten staan?
Het was Ethel, die Sybil's relaas
onderbrak. Ze stond deftig en vrien
delijk glimlachend in de hall en haai
ontvangst van den „verloren zoon"
miste de hartelijkheid, die zijn jong
ste zuster direct getoond had.
Het rijtuigje werd naar den stal ge
zonden om afgeladen te worden en 't
paard te verkwikken en de reiziger
ging met zijn beide zusters naar bin
nen.
Hoe staat het met vader? vroeg
hij.
Zooals gewoonlijk in de biblio
theek, zei Sybil. Ga nu eens naar hem
toe en verras hem.
Maar Halfont aarzelde.
Ik geloof, dat het beter is als
jij eerst even gaat zeggen, dat ik er
ben, Sybil.
Ze keek hem eens even aan. Sybil?
Vroeger zei hij altijd „Syb", dacht ze.
En hij wilde aangediend worden.
Halfont was wèl veranderd.
Ga dan mee, zei zij.
Hij ging achter haar aan de trappen
op. Ze klopte aan de deur van de bi
bliotheek en nadat een stem „binnen"
had geroepen, deed zij de deur open.
Hier is Halfont, vader.
De squire stond met beide handen
uitgestrekt op.
Wel jongen, zei hij, je hebt ons
leelijk in angst laten zitten. Maar eind
goed enzoovoortWe dachten dat je
met een lateien trein zou komen.
Waarom heb je niet even getelegra
feerd, dan had iemand je kunnen af
halen
Hij keek zijn zoon eens aandachtig
aan en merkte ook een verandering
aan hem op, die hij echter niet zou
hebben kunnen onder woorden bren
gen. Halfont zag er ouder uit en alsof
hij ernstige zorg enhad gehad; alsof
hij iets ondervonden had, dat hem in
korten tijd ouder gemaakt had en het
overmoedige uit zijn houding had
doen verdwijnen.
Het spijt mij, antwoordde hij,
maar je kunt nooit precies den tijd
van aankomst van een schip opgeven.
En ik dacht, dat het maar het beste
was zoo gauw mogelijk hier naar toe
te gaan, om jullie te verrassen.
Nu, nu, het is in elk geval een
aangename verrassing. En je zal ons
heel wat van je avonturen te vertellen
hebben. Maar voor alles.. ..En hij
belde.
O, laat u maar vader. Op het
oogenblik wil ik niets. Wat ziet het
er'hier toch aardig uit, vervolgde hij,
naar het raam gaande, en met een
bewonderenden blik keek hij naar de
boomen, die door de ondergaande zon
met een gouden waas overgoten wer
den. Wat een verandering, ja, dit is
toch heel wat anders dan in Afrika,
ik ben toch blij, dat ik weer thuis ben.
Ja, het is nog geen jaar geleden,
dat je hier vandaan ging, maar je
hebt in dien tijd heel wat doorge
maakt
Ja, maar ik moet toch zeggen,
dat het mij niet spijt, dat ik dit alles
meegemaakt heb. Ik heb er een tijd
vol gevaar doorgebracht, maar 't heett
mij toch ook wel goed gedaan en ook
wel veranderd, vindt u niet? Flinker
gemaakt niet? en hij lachte mee. En
hoe gaat het met iedereen?
Allemaal hetzelfde. Ik zal je niet
vervelen, met alle mogelijke kleine,
onbeduidende nieuwtjes. Dat zullen
de meisjes en andere menschen je wel
vertellen. Maar hoe slaagde jij er in
daar uit die gevaarlijke positie daar
in.... in de.... ach, hoe heet het
daar nu ook weer. te komen?
De Gcoma-vellei, bedoelt u?
Juist, ik kan die namen niet
meer onthouden.
O, ik heb mij in de bergen ver
stopt gehouden tot de negers weg wa
ren. Ik was zoo'n neger nagegaan en
had hem bijna te pakken gekregen,
toen de onzen terugtrokken; nu, toen
heeft hij mij bijna te pakken gekre
gen, maar ik heb mij weten te verber
gen, tot ik een paar dagen later weg
kon komen. En in dien tusschentijd
zijn de kranten beginnen te vertellen,
dat ik vermist was, het is allemaal de
schuld van de kranten.
("Wordt vervolgd).
