Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. DuidelijkevefklanngenvanChambeflain Buitenlandsch Nieuws. „NOORD- BRABAND 1843 Dit nummer bestaat uit Twee Bladen EERSTE BLAD Algemeene steun ook van oppositie in het Lagerhuis De wereld-toestand wijzigt zich nog dagelijks* Heerlijke Chocoladebollen Automatiek PULLES-HEESBEEN. NUMMER 27. WOENSDAG 5 APRIL 1939. 62e JAARGANG Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven. Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE t WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Zooals we elders reeds terloops zeiden, werd Maandagmiddag een historische zitting van 't Engelsche Lagerhuis gehouden. „Hetgeen ons voor alles bezighoudt, is de handhaving van onze onafhankelijkheid en wanneer ik zeg onze, dan bedoel ik niet alleen de Britsche, maar ook de onafhankelijkheid van alle staten, die bedreigd mochten worden door agressie". Aldus verklaarde Chamberlain Maandagmiddag is een histo risch Lagerhuisdebat, waarin hij luide toegejuicht een nieuw hoofdstuk inluidde van de Britsche buitenlandsche politiek, een politiek, die zooals de premier zelf verklaarde af wijkt van de traditioneele opvattingen. Deze nieuwe politiek geldt voor het geval een poging zou worden gedaan om de wereld door geweld te overheerschen. Als deze politiek de politiek der Duitsche regeering zou zijn, aldus de Engelsche premier, dan is Polen niet het eenige land, dat gevaar loopt. De nieuwe Britsche politiek, die aan War schau steun beloofde, kan niet haar doel verwezenlijken, in dien Engeland zich daarbij zou beperken tot een enkel geval, dat zich wellicht in het geheel niet zou voordoen. Indien de bezorgdheid in Duitschlands nabuurstaten over de toekomstige plannen van Berlijn op een misverstand berust, dan zouden de overeenkomsten ter verzekering van de onaf hankelijkheid van deze landen nooit in werking treden en Europa zou geleidelijk naar een toestand van rust weerkeeren, waarin het bestaan der overeenkomsten zelfs vergeten zou kunnen worden. Met klem verklaarde Chamberlain, dat de besprekingen tus- schen Engeland en andere landen geen bedreiging voor Duitsch- land inhouden, zoolang Duitschland een goede buur zal zijn. Laten we nog enkele passages vol gen uit z'n rede: Ik overdrijf niet, wanneer ik zeg, dat de openbare meening in de ge heele wereld diep geschokt en ge alarmeerd is. Engeland in zijn geheel is er eensgezind van overtuigd, dat wij ons standpunt duidelijk en onmis kenbaar moesten uiteenzetten, wat er ook het gevolg van moge zijn. Niemand kan meer dan ik betreu ren, dat hel noodzakelijk is dergelijke woorden te moeten spreken. Ik hen thans niet méér een man van den oor log, dan ik in September hen ge weest. Ik hen niet van plan en ik heb niet het verlangen het groote Duitsche volk anders te behandelen, dan ik ons volk behandeld zou wenschen te zien. Er is hier gezegd, dat wij niet kun nen stilstaan bij den toestand, zooals die thans is. Mocht de Duitsche regee ring een dergelijke politiek voeren, dan is het duidelijk, dat Polen niet het eenige land zou zijn, dat gevaar loopt en de politiek, welke ons er toe gebracht heeft, deze verzekering aan Polen te geven, zou natuurlijk niet voldoende zijn, of zou niet uitgevoerd kunnen worden, indien wij ons be perkten tot een enkel geval, dat zich per slot van rekening niet zou kun nen voordoen. Deze jongste gebeurtenissen hebben, terecht of ten onrechte, eiken staat, die grenst aan Duitschland, onbehaag lijk, bezorgd en onzeker gemaakt om trent Duitschlands toekomstige be doelingen. Indien dat alles te wijten is aan een misverstand, indien de Duitsche regee ring nooit een dergelijke gedachte ge had mocht hebben, des te beter. In dal geval zou een accoord, gesloten tot waarborging van de onafhankelijk heid van die landen, nooit toegepast moeten worden; Europa kan dan ge leidelijk terugkeeren naar een toe stand van kalmte en men zou zelfs kunnen vergeten, dat die accoorden bestaan. Het is fantastisch te beweren, dat deze politiek van zelfverdediging om singeling kan worden genoemd, indien met omsingeling een agressive actie wordt bedoeld. Ik wil vandaag niet uitvoerig mededeelen, met welke re geeringen wij nu, of in de toekomst, overleg willen plegen over de situatie, ik wil echter iets zeggen over de Sov jetUnie, omdat ik zeer goed weet, dat de leden der oppositie steeds aan de SovjetUnie denken en zij nog steeds eenigszins argwanend zijn, of de z.g. ideologische verschillen Engeland niet van Rusland scheiden. Ik beweer geen oogenblik, dat er geen ideologi sche verschillen bestaan. Zij blijven onveranderd. Ons standpunt is echter, dat, welke ook die ideologische ver schillen mogen zijn, zij niet van in vloed zijn in kwesties als deze. Hetgeen ons voor alles bezighoudt is de handhaving van onze onafhanke lijkheid. En wanneer ik zeg, onze, dan meen ik niet alleen onze, maar ook de onafhankelijkheid der vrije volken. Nimmer heeft sedert het einde van den wereldoorlog een debat in het Engelsche parlement omtrent Groot- Brittannië's buitenlandsche politiek plaats gevonden, dat zulk een volledi ge mate van instemming met het re- geeringsstandpunt naar voren bracht als het Lagerhuisdebat van heden. Chamberlain's meest geduchte cri tici, zoowel onder zijn politieke tegen standers, zooals de woordvoerder van de Labour-partij oud-minister Arthur Greenwood, de leider der liberale op positie sir Archibald Sinclair en de liberale oud-premier Lloyd George, als die onder zijn eigen volgelingen zoo als Winston, Churchill en de oud-mi nister van Buitenlandsche Zaken An thony Eden, kwamen nu verklaren, dat zij in deze heroriënteering der Britsche politiek achter den premier staan. De rede van den premier onder streepte de vastbeslotenheid van GrootBrittannië, om zich tegen elke agressie met beslistheid te weren. De vraag, door sommige sprekers ge steld, waarbij tevens de positie dei- kleine naties in West-Europa met name ook die van Nederland werd aangeroerd, namelijk of elke aanval op de vrijheid eener natie gericht, GrootBrittannië in het geweer zal roepen, vond inderdaad in Chamber lain's verklaring reeds een antwoord. „Wat ons thans bezighoudt", zeide de premier, „is het behoud van de on afhankelijkheid van alle staten welke door agressie mochten worden be- dreigd." In deze woorden is de quin tessence der nieuwe Britsche politiek, welke Chamberlain als een nieuw hoofdstuk in de wereldhistorie aan duidde, vervat. Het is geen gemakkelijke taak een overzicht te schrijven, een beeld te ge ven van de wereld-constellatie, waar die als 't ware met het uur zich wij zigt. Na Chamberlain's verklaring om trent hulp aan Polen, die we nog in ons laatste nummer gaven, was alles weer gespitst op de rede van Hitler op Zaterdagmiddag. De belangrijkheid daarvan, de co- mentaren daarop zijn al weer lang achterhaald door de gebeurtenissen, die zich Maandag in het Engelsche Lagerhuis afspeelden, een zitting, waar regeering en oppositie zoo homogeen waren, als de geschiedenis niet ken. Als we beginnen met een en ander te zeggen over de rede van Hitler, Za terdag te Willemshaven bij de tewater lating van het slagschip „Von Terpi- ten". Zooals te verwachten was, heeft hij de fiolen zijns toorns over Engeland uitgestort. Uitgaande van de leer, dat LEVENSVERZEKERING 91 WAALWIJK de aanval de beste verdediging is, heeft hij de rollen omgekeerd en het voorgesteld, of niet Duitschland, maar Engeland de oorzaak is van de hui dige spanning in Europa. Alle oude grieven, waarvan er vele maar al te gerechtvaardigd zijn, heeft hij weer te berde gebracht, doch hij heeft verge ten, dat Engeland, al moge het dan niet het initiatief genomen hebben tot het herstel van deze grieven, zich niet verzet heeft, zoolang Duitschlands op treden zich ertoe bepaalde de artikelen van hel verdrag van Versailles, welke het tot een natie van den tweeden rang maakten, buiten werking te stellen. Zelfs de aansluiting van Oostenrijk, hoewel dezen al buiten het kader viel, heeft in Engeland, al keurde men de wijze waarop zij tot stand kwam ook af, geen verzet van beteekenis ont moet, en men weet nog maar al te wel, dat de huidige Engelsche regeering meegewerkt heeft om het door Duit- schers bewoonde Sudetenland bij het Duitsche rijk te voegen. Ook over Me mel heeft men in Engeland gezwegen, hoewel de inlijving van dit gebied ge schied is na den aanslag op Tsjecho- Slowakije, welke de oorzaak is van de huidige moeilijkheden. Hitier verdedigt de verovering, om hel nu zoo maar eens te noemen, van Boheinen en Moravië met te zeggen: ik heb weer vereenigd, wat door ge schiedenis en aardrijkskundige ligging volgens alle regelen van het verstand vereenigd moest worden. Deze uil- spraak Ss wel heel kras, omdat zij woordelijk als motief zou hebben kun nen gelden voor het behoud van de Tsjecho-Slowaaksehe republiek in baai- ouden vorm, d.w.z. van voor Mün- chen. Maar ja, toen gold nog de leus van het nationaliteitenbeginsel, welke thans voor die van de levensruimte plaats heeft gemaakt. „Het Tsjechische volk zal meer vrijheid hebben dan de onderdrukte volken der deugdzame naties!" Het kan zijn, dat een uitroep als deze op een Duitsch gehoor indruk maakt, maar wie dagelijks ziet, hoe de volken onder totalitair bewind van elke vrijheid beroofd zijn, beseft de innerlijke voosheid van zulk een ge zegde. Dit alles geldt echter slechts den loon van Hit Iers rede. Van meer be lang is de zakelijke inhoud en die komt daarop neer, dat Duitschland voor het oogenblik nog een afwach tende houding aanneemt. Zelfs het vlootverdrag met Engeland blijft voor- loopig nog gehandhaafd.. Men krijgt den indruk, dat de hou ding van Engeland en met name de garantie aan Polen, zoo zij te Berlijn althans geen rechtstreekschen indruk hebben gemaakt, toch zeker het besef hebben levendig geroepen van den in druk op andere landen, en dat dien tengevolge de Duitsche regeerders voor het oogenblik niets willen onder nemen, dat de vrees, gewekt door de overweldiging van Boheinen en Mo ravië in andere Europeesche landen zou aanwakkeren. Hitiers rede brengt echter geen ver andering ten goede in den toestand. Geruststellend is zij niet, ook al heeft Hitier dan besloten het eerstvolgende Duitsche congres den naam te geven van „partijdag van den vrede." Van belang is ook Hitiers opmer king, dat Duitschland geen omsinge ling zal dulden. Deze uitlating mag gelden als een waarschuwing aan Roemenië en misschien ook Zuid Slavië, om zich niet te laten meeslee- pen tot een coalitie, gelijk men te Londen op het oog schijnt te hebben. Dit laatste schijnt intusschen wer kelijkheid te gaan worden. Naar verscheiden Engelsche bladen uit Boekarest vernemen en volgens United Press door mededeelingen van volkomen betrouwbare zijde bevestigd wordt, hebben koning Carol van Roe menië en zijn kabinet besloten, een garantie van Engeland tegen even- tueele agressie te aanvaarden, in den geest van de garantie, welke aan Po len is verleend. KOMT EVEN SMULLEN. met slagroom. Roemenië is verzocht, de verzekering te geven, dat het terstond Polen te hulp zal komen, indien dat land mocht worden aangevallen. Te Boekarest zou er geen bezwaar tegen bestaan, zulk een toezegging te doen. Ook wordt reeds gesproken over onderhandelingen met Turkije, dat den toegang tot de Zwarte Zee beheerscht, ten einde de zekerheid te krijgen, dat landen, die Roemenië te hulp willen komen, vrije doorvaart voor hun oor logsschepen zullen krijgen door de Dardanellen en den Bosporus. En ondertusschen is Beek, de Pool- sche minister van Buitenlandsche Za ken in Londen aangekomen ter nadere besprekingen! BELGISCHE VERKIEZINGEN. KATHOLIEKEN EN LIBERALEN WINNEN. De verkiezingsslag is geleverd en heeft markante wijzigingen in de sa menstelling van het parlement ge bracht, veel markanter zelfs dan men had durven verwachten. Op de eerste plaats moet geconsta teerd worden, dat de katholieken en de liberalen de groote overwinnaars van den dag zijn. Volgens de voorloopige cijfers heb ben de katholieken in de kamer tien en in den senaat vier zetels gewonnen. De liberalen winnen er tien in de kamer en vijf in den senaat. De socialisten daarentegen verliezen zes zetels in de kamer en vier in den senaat. De communisten behouden hun aan tal in de kamer en verliezen één zetel in den senaat. De Vlaamsche nationalisten winnen één zetel in de kamer en drie in den senaat. De Rex-partij verliest zeventien ze tels in de kamer en zeven in den se naat. NIEUWE SAMENSTELLING DER KAMER. Katholieken 73 63 79 Liberalen 33 23 24 Sosialist en 63 70 73 VI. Nationalisten 17 16 8 Rex-partij 4 21 Communisten 9 9 3 Dr. MARTENS ONTSLAG GEVRAAGD. Dr. Martens, het veel bestreden lid van de Koninklijke Vlaamsche Aca demie voor Geneeskunde, wiens be noeming grooten politieken strijd heeft veroorzaaktheeft aan de pers medegedeeld, dat hij bij den Koning zijn ontslag als zoodanig heeft aan gevraagd. Deze ontslagaanvrage kan be schouwd worden als een groote per soonlijke overwinning van Koning Leopold. LEBRUN'S CANDIDATUUR VOOR DE PRESIDENTSVERKIEZING IN FRANKRIJK. Zwichtend voor de van vele zijden op hem uitgeoefenden aandrang, heeft president Lebrun thans definitief be sloten. zich weer candidaat te stellen voor een nieuwe ambtsperiode. HET LAATSTE OORLOGS— COMMUNIQUé IN SPANJE. Radio National heeft het laatste De Echo van het Zuiden. Waalwykscie en Langstraatsche Courant

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 1