DOUWE EGBERTS Dat blijft de echte Het goud van Mr. Kalaghan zacht en de fluit trilde ook een beetje, maar na een paar minuten vergat Lie- neke dat ze in het ziekenhuis speelde en toen ging het meteen veel beter. Bob's fluit trilde niet meer en Lieneke was opeens helemaal niet bang meer. Ze kreeg er zelfs plezier in. Toen het stuk uit was, hoorden ze uit alle zalen een applaus opklinken en ze keken elkaar lachend aan. De directrice, die iets verder in de hal zat en met een paar hoofdzusters naar hen luisterd, knikte hen toe en klapte ook in haar handen. Lieneke straalde. Ze zocht de nieuwe muziek uit en toen begonnen ze weer te spelen. En zo gin gen ze een hele tijd door. Ze speelden ernstige dingen en vrolijke dansjes en elke keer klonk het applaus weer op uit de zalen. Toen ze eindelijk klaar waren en alle stukken, die op het pro gramma stonden hadden afgespeeld, ging de directrice naar hen toe en zei: ,,Het was erg mooi en we bedanken jullie namens alle patiënten heel har- lelijk voor jullie muziek. Jullie kun nen niet zelf langs alle zalen gaan, maar je hebt wel gehoord, dat ze hel mooi vinden. Ik hoop dat jullie nog eens terug willen komen. Jullie mo gen nu even naar elke zaal gaan, maar in de deur blijven staan, dan kunnen jullie de toehoorders even groeten." Bob en Lieneke liepen langs alle zalen en wuifden naar de kinderen, die in de bedden lagen. Ze straalden allemaal van blijdschap en Lieneke voelde zich erg gelukkig, dat ze ge speeld hadden. Daarna dronken ze nog een glaasje limonade en kregen een taartje in de kamer van de directrice en toen was het alweer afgelopen. Maar ze beloof den, dat ze nog eens zouden terugko men. En zo namen ze afscheid van de directrice en de hoofdzusters en rie pen nog eens: „Tot de volgende keer!" Do uwe Egberrs liftl £c/t^ FRIESCHE HEEREN-BAAI en BAAI-TABAK De reizigers waren in het land van den Negus aangekomen. Het was al ongeveer 12 uur en dus hadden Oom Koos en Herr Beckmaun er op gere kend met het vliegveld geen radiogra fische verbinding meer te kunnen krij gen. De eerste pogingen daartoe mis lukten ook grandioos en aangezien er in Addis Abeba nagenoeg geen verlich ting was op dit late uur, kon men niet landen. Herr Beckmann stuurde echter onvermoeid zijn boodschap den aether in, achtereenvolgens in Duit- Engels, Frans en een klank die op Ita liaans moest gelijken. Eindelijk, nadat „de witte vogel" 'n minuut of 10 hoven het stadje had gecirkeld, kreeg men gehtfor in goed Engels: „Hallo, hallo, benaming „wit te vogel", hier is Mr. Konoyo, men is al bezig de landing te verzorgen, bin nen enkele minuten gaan de schijn werpers aan en kimt u landen". „Hallo Konoyo, hier Beckmann, al les wel?" „O kee, alles wel, en bij jullie?" „Uitstekend; tot direct". Wim en Anny werden wakker ge maakt, nog eenige malen cirkelde „de witte vogel" rond en in glijvlucht zette Herr Beckmann zijn toestel zachtjes op de aarde neer. Drie mensen kwamen aangehold, voorop Konoye, daarachter twee Abes- sijnen, die voor het vliegtuig zouden, zorgen. Onze reizigers sprongen uit 't vlieg tuig en zetten de eerste voet op Abes- sijnse grond. „En meneer Terberg een voor spoedige reis gehad?" „Alles is goed gegaan, Konoyo", antwoordde Oom Koos, „wanneer al door M. BURGHOUTS. les zo goed gaat zullen Wim en Anny weer gauw op school zijn". „Nou, dan mag ik lijden dat het maar niet allemaal zo goed gaat", zei Anny, „want ik vind het hier veel leuker dan op school. Nadat Oom Koos nog enkele maat regelen had genomen ter verzorging van het vliegtuig, begaven de reizigers zich naar het grootste hotel in de „stad". Dit hotel, hoewel het niet zo mooi en luxueus was dan de gebou wen die wij hier gewend zijn, liet niet te wensen over. In de grote benedenzaal waardoor het gezelschap moest gaan om hun kamers te bereiken, zalen tal van Eu ropeanen. Sommigen in uniform, an deren weer niet. Slechts enkele Abes- sijnen waren hier te vinden. De kelners waren inlanders, die echter in een onberispelijk rokcos- tuum waren gestoken en volkomen met de etiquetten op de hoogte bleken te zijn. Het gezelschap werd verwelkomd door den directeur van het hotel, die, gekleeM in een modern colbert-cos- tuum de bezoekers in gebroken Frans, vermengd met enkele Engelse en Duit se woorden zich alle mogelijke moeite getroostte om de gasten een hartelijk entree te bezorgen. Hij slaagde daar inderdaad in, en naar het zich liet aanzien, zouden de bezoekers niets te kort komen. Na nog enkele verfrissingen te heb ben genomen ging men naar bed en natuurlijk sliepen allen heel lekker en vast, want het was een vermoeien de dag geweest. (Wordt vervolgd). 1 OPLOSSINGEN RAADSELS van vorige week. 1. Goed getroffen; 2. Noodhavens; NIEUWE RAADSELS. Ik heb een tong, een vreemde tong, Ze kan geen woordje spreken. den verminderd. Ook zullen de bedragen die betrekking hebben op de aanstelling van een nieuwe gemeente-veldwachter worden afgevoerd, terwijl de vergoeding aan den heer Smulders toegekend, met 250.wordt verminderd. Eenige rec tificaties, voortvloeiende uit beschik kingen, welke eerst na de vaststelling van de begrooting door hoogere instanties werden genomen, brengen ook nog een kleine uitgave-vermindering. Ook al kunnen B. en W. zich niet in alle deelen vereenigen met de wijzigingen welke worden voorgeschreven, stellen zij toch voor, daarmede te bewilligen, waar door een spoedig einde van den veelom- vattenden begrootingsarbeid zal worden bevorderd. De voorzitter deelt hierbij nogmaals uitdrukelijk mede, dat het vergunnings recht eerst het volgende jaar verhoogd zal worden. Z. h. st. gaat de raad dan met deze wij zigingen accoord. Het volgende agendapunt, n.l. het voorstel tot wijziging van de verordening tot heffing van vergunningsrecht voor den verkoop van sterken drank in het klein in deze gemeente, gaat, nadat de voorzitter heeft verklaard dal 't bittere noodzaak is en dat de schatter, die uit de opbrengst de huurwaarde van het be drijf moet bepalen, de noodigc coulance in aanmerking zal nemen, onder den hamer door, evenals het volgende voor stel, houdende opheffing van de zeker heidstelling van den gemeente-ontvan ger en van den administrateur bij het gemeentelijk gasbedrijf. Nu daarin op andere wijze, n.l. door toe treding tot de Vereeniging „Fraude Risico On derlinge Gemeenten", is voorzien, kan tot in trekking van deze zekerheidstellingen worden overggaan. Verband houdend met deze intrekking is de beheerdersverordening van het gasbedrijf in dier voege te wijzigen, dat de daarin voorgeschreven verplichting tot het stellen van zekerheid komt Ie vervallen en is gelijke wijziging noodig van het Reglement voor het Burgerlijk Armbestuur, waarin voor den administrateur dezelfde cisch wordt gpsteld. Hier behoeft evenwel niet tot op heffing van de zekerheid te worden bsloten, wijl dit tot de competentie van het Armbestuur behoort. Dit voorstel lokt geen opmerkingen uit en wordt z. h. st. aangenomen. Ziekenfonds voor iverkloozen. Thans komt aan de orde de behande ling van het verzoek van het bestuur van het Maatschappij-Ziekenfonds te Geertruidenberg en omstreken als onder- afdeeling van de Nederlandsche Maat schappij tot bevordering der genees kunst, houdende voor de werkloozen en daarmede gelijk te stellen personen een crisis-regeling in hel leven te willen roe pen inzake de te betalen ziekenfonds premie. De vorige raadsvergadering kon dit stuk niet in behandeling worden geno men, aangezien het niet op zegel was gesteld. In het adres, dat thans op zegel is gesteld, wordt er op gewezen, dat de Minister van So ciale Zaken er zich mede heeft kunnen verceni- ge, dat door de gemeenten in de premie door werkloozen of daarmede gelijk te stellen per sonen aan het ziekenfonds te betalen, Vi deel wordt bijgedragen, onder voorwaarde, dat het betrokken ziekenfonds deel dier premie voor zijne rekening neemt. Bij de beoordeeling van dit verzoek moet men en dit zeker terecht de vraag stellen, of i.e. de daarvoor noodige middelen kunnen worden aangewezen, of de inwilliging daarvan niet tot onbillijkheden tegenover andere zieken fondsen zal leiden en of in de huidige omstan digheden de daaraan voor de gemeente verbon den belangen van dusdanigen aard zijn, dat ge redelijk tot invoering te besluiten is. Ten aanzien van de eerste vraag moge wor den opgemerkt, dat. de regeering, na velerlei be snoeiingen op de begrooting 1939 en terugbren ging van den post voor onvoorziene uitgaven, er toe is kunnen komen om een bijzondere bij drage van 21.712,— in uitzicht te stellen, te genover 34.390,57 als gevraagd was. Daardoor mag het alleszins begrijpelijk hee- ten dat de gemeente in het doen van nieuwe niet verplichte uitgaven dermate is beknot, dat volmondig te zeggen valt, dat daarvoor geen middelen kunnen worden aangewezen. Zooals de zaken zich thans voordoen mag gerust worden aangenomen, dat eventueele meevallers, die overigens gering zulen zijn, noodig zijn om mo gelijke tegenvallers te dekken, terwijl de met ruim 2.200,verlaagde post voor onvoorziene uitgaven, gereserveerd behoort te blijven, welke wettelijk worden voorgeschreven en waartoe de bestaande posten niet toereikend zuilen blijken te zijn of voor uitgaven waarvan de betaling noodakelijk wordt geboden. Ten opzichte van de tweede vraag n.l. of door de inwilliging van het verzoek niet een onbillijkheid tegenover de andere in deze ge meente werkende ziekenfondsen zal worden be gaan, mag de opmerking worden geplaatst, dat in deze gemeente naast het Maatsclinppijfonds nog werken het ziekenfonds van de R.K. Werk- liedenvereeniging te Kaatsheuvel en het dokters fonds te Loonopzand. Zouden deze, doordat zij niet In staat zijn het 'A deel van de te betalen premiën voor hunne rekening te nemen, bij de voorgestelde regeling worden uitgeschakeld, dan wordt aan het Maatschappijfonds een bevoor rechte positie gegeven, die haar in staat stelt om. met uitsluiting van de andere fondsen, voor de daarvoor aangewezen gezinnen tot een voor- deeliger tarifieerlng te komen. B. en W. zijn van meening, dat door de gemeente daartoe geen medewerking mag worden verleend. Niet minder dan het Maatschappijfonds zijn de andere fond sen lot tevredenheid van de verzekerden werk zaam en mogen B. en W. er als zoodanig niet aan denken om het eene fonds boven het andere te gaan stellen of in de hand te werken, dat voorkeur bij de verzekering wordt gegeven. Dit toch zou het geval zijn indien alleen het Maatscliappijfonds' tot deze regeMng vermclcht te komen. Daarbij mag niet onvermeld blijven, dat, tenzij men ook daar, gesteld dat zulks mogelijk is, geneigd is het tarief met >/4 te reduceeren een deel der bevolking van deze gunstige rege ling zal worden uitgesloten nu in Loonopzand het Maatschappijfonds toch niet werkt en van deze inwoners bezwaarlijk kan worden gevor derd dat zij zich bij het fonds van Kaatsheuvel zullen aansluiten. Afgescheiden van dit alles blijft het evenwel de vraag of het finanticel voor de gemeente van belang is tot de voorgestelde regeling te komen. Voor het geval er toch werkelijk van behoeftig heid sprake is, bestaat de mogelijkheid dat deze gezinnen gratis worden geholpen, waartoe zij alsdan een bewijs aan het Burgerlijk Armbe stuur kunnen aanvragen. Daarmede wordt het eene deel der verzekering, n.l. de gewone ge neeskundige hulp voor hen, wier inkomsten, van dusdanigen aard zijn, dat zij de premie niet kunnen betalen, ondervangen. En voor wat de opname in een ziekenhuis aangaat, waarvoor jaarlijks veel geld moet wor den uitgegeven, is het Burgerlijk Armbestuur toegetreden tot de door de Vereeniging Centraal Beheer in het leven geroepen medische controle, die zal hebben uit te maken of opname in een ziekenhuis noodzakelijk is en te wier beoordee ling mede het verblijf n.l. of al dan niet ontslag behoort te worden gegeven, staat. Waar deze controle nog slechts korten tijd loopend is, valt nog niet de prognose te trekken, welke invloed daarvan voor het Armbestuur zal uitgaan. Echter hebben B. en W. den indruk, dat deze, evenals elders, tot passende voordeden zal weten te leiden en dat, zonder te derogeeren aan het geen op medisch gebied noodzakelijk is, in deze regeling een waarborg is gelegen dat alleen bij gebleken noodzakelijkheid tot ziekenhuisopname zal worden overgegaan en dat de in genoemde instellingen op te nemen personen aldaar niet langer dan noodig is zullen verblijven. Hierboven hebben wij reeds vermeld, dat de medische zorg en dit meer in het bijzonder de specialistische hulp en de ziekenhuisverpic- ging een zeer belangrijke uitgaaf van het Arm bestuur vraagt. Blijkens de begrooting voor het jaar 1939 is daarvoor in totaal een bedrag van niet min der dan ongeveer 5000,geraamd. B. en W. achten het niet gewettigd, dat ten deze verder wordt gegaan. Nu moge het misschien al waar zijn, «lat bij verdere doorvoering van de ziekteverzekering eenige besparing op deze uitgaven wordt ver kregen, «loch deze besparing weegt niet op tegen dc meertlere uitgaven welke voor de premiebe taling wor«len gevraagd en waarvan de hoe grootheid, nu er sprake is van „werkloozen en daarmede gelijk te stellen personen" niet te ramen is. Zij tneenen op grond van den finan- tieelen toestand der gemeente, «lie het finan- ch-ren van niet direct noodzakelijke uitgaven niet mogelijk maakt en vooral mede op grontl van lut feit, «lat in «lc metlische verzorging der behoeftigen behoorlijk is voorzien, tot afwijzing van het verzoek te moden advisceren. Dhr. Snoeren acht deze uitgaaf wel verantwoord, aangezien er een groot be lang mee wordt gediend; sommige gezin nen zouden zoodoende toch bijgestaan worden. Voorts dienen alle werkloozen niet als armlastig te worden beschouwd. Verder rekent spreker er op, dat 't Dok tersfonds te Loonopzand en het zieken fonds van de R.K. Werkliedenvereeniging alle mogelijke medewerking zullen ver- leenen. Spreker is van meening, dat de raad hier dient te helpen. Hij denkt ook dat de controle dan beter zal worden. Hij wil dan uit den raad een commissie be noemen, die met de twee overige zieken fondsen een regeling zal treffen en daar na in de volgende vergadering er op te rug komen. Dhr. v. d. Heuvel zegt, dat hij liever niet in het prae-advies had gezien dat thans nu het verzoek op zegel is gesteld, het in behandeling kan worden geno men. Hij zegt verder dat er ook wel eens andere verzoeken die niet op zegel wa ren gesteld, in behandeling zijn genomen. Ook beroept spreker zich op den minis ter van Binnenlandsche Zaken, die voor deze regeling wel oor heeft. De controle zal door deze nieuwe regeling ook ge makkelijker worden in verband met de simulanten, die thans de gemeente een groot bedrag kosten. Voorts stelt hij zich op het standpunt van den heer Snoeren en is dus ook voorstander om een com missie in het leven te roepen om het een en ander te onderzoeken. Dhr. Boestenberg zegt, dat wanneer de raad de werkloozen kan helpen, op ge zonde basis, hij dat altijd heeft gedaan. Als raadsleden zijn wij dat overigens verplicht. Deze maatschappij heeft ech ter een andere doelstelling dan een ziek- tekas, het is een gewoon bedrijf waar men kijkt naar de winst bij de beoordee ling daarvan. Geheel anders is dit echter met de ziektekassen die geheel, zonder er zelf eenig voordeel van te hebben, een soort verzekering in het leven hebben geroepen om de werkloozen in tijden van ziekte te kunnen helpen. Hier doet het menschcUjkheidsprinciepe agio. Bij de maatschappij het winstprinciepe. Spr. is er tegen op dit adres in te gaan, want wanneer men hierop in zou gaan, zou den alle bedrijven wel kunnen komen om zich op de een of andere manier zeker te stellen. Dc maatschappij is een gewoon bedrijf. De voorzitter antwoordt den heer van den Heuvel, dat hij voortaan beter doet met aan B. en W. over te laten, welke verzoeken zij, al of niet, die zonder zegel zijn gesteld, in behandeling willen ne men. Verder deelt hij nog mede, dat de relaties met de maatschappij nu juist niet van zoo'n heel aangenamen aard zijn. Door niet in te gaan op dit verzoek komt het medégevoel in het geheel niet in het gedrang. Verder zegt de voorzitter dat hij er groot op gaat, dat er in deze gemeente al het mogelijke voor de werk loozen is gedaan. Met deze nieuwe rege ling zouden de werkloozen niet gediend zijn, aangezien alle drie de doktoren een bezoldiging van de gemeente genieten, waarvoor zij de patiënten die een be wijs hebben, moeten helpen. Ook de dok terskeuze hebben zij zelf in de hand. Door deze nieuwe regeling wordt er dus in het geheel niets verbeterd. Echte Friesche Heeren^o^i a i VIT Of Echte Friesche Heeren-Baai en Echte Friesche Baai-tabak komt uit de aloude fabriek van Douwe Egberts te Joure Let daarom op het merk D E. U rookt dan die zachte, geurige tabak, waaraan Douwe Egberts zijn reputatie te danken heeft. K 88 Aan den heer Snoeren antwoordt de voorzitter, dat het Armbestuur doet wat het kan. Dat er werkloozen zijn die geen armlastigen zijn, gaat het hier niet over. Er zijn drie geneesheeren die een be zoldiging van de gemeente krijgen en daarvoor de menschen die bij hen ko men om medisch advies en die een be wijs bij zich hehben van onvermogen, gratis moeten helpen. Om te voorkomen dat de gemeente zou worden geplukt door geheel of gedeeltelijke simultanten is de controle, die door het Centraal Be heer in het leven is geroepen, voldoende. Door deze controle zijn wij bij het Rijk en de Provincie geheel verantwoord. De geheele kwestie is eigenlijk terug te brengen tot de vraag: Heeft de ge meente genoeg gedaan om de medische hulp voor de armen voldoende te ver zorgen, en hierop moeten we met een volmondig ja antwoorden. Bovendien dient men er rekening mee te houden dat het Armbestuur niet alleen menschen helpt die specifiek armlastig zijn, maar ook hen, die er soms door een kleine bij drage weer bovenop zijn te helpen. Het afgcloopen jaar heeft men hiervoor niet minder dan 664 gulden uitgegeven. Men schen die in onze gemeente doktershulp noodig hebben, krijgen deze ook. Er is dus geen enkele reden aanwezig om toe te treden. Hij kan ook niet inzien welk nut een commissie hiervoor zou hebben, aangezien het absoluut overbodig is. Dhr. Snoeren merkt op, dat de jaar- lijksche bijdrage aan het armbestuur dan kan vervallen. Hij is voor een uniforme regeling en blijft op zijn standpunt staan om toch een commissie in het leven te DOETJE 6) Maar met twee ogen heeft zij toch Haar leven lang gekeken. Toe, zeg mij nu eens kort en goed, Waar men die tong toch zoeken moei. Zonder wortels, zonder aarde Geuren zij en bloeien zij. Welke bloemen, zijn dat, vrinden? Weet ge waar ze zijn te vinden? Ja? Welnu dan, zegt het mij! Weet gij wie heel veel pennen heeft, Maar 't in zijn leven nooit beleeft, Dat hij eens wat te schrijven heeft? Welke stoel is toch heel goed, Schoon hij 't zonder poten doet? Zeg my toch eens welke schoen Niemand aan zijn voet zal doen? Welk een taaie lange pit Zit te midden van het wit, Maar wordt nooit door ons gegeten? Wie zou wel het antwoord weten? Vertel mij even, als je kan, Mijn kleine meid, of kleine man, Welke ezel er niet balken kan. Een ander kan er zitten, Maar jij vast nooit, mijn kind! Wie kan mij 't antwoord geven, Als ik vraag; „Zeg me eens even Waar je dat paatsje vindt?" Als Pasen er niet was, Och, zeg mij toch eens ras, Wat er dan ook niet was. roepen. Ook de heer v. d. Heuvel blijft voor stander van een commissie. De voorzitter zegt, dat de jaarlijksche bijdrage dan niet kan vervallen want niet alle menschen worden in deze nieu we regeling betrokken. Hij ziet het nut van een dergelijke commissie niet in. Hij stelt dan voor deze aangelegenheid voorloopig te laten rusten. Wanneer de controle van hel Centraal Beheer een jaar heeft gewerkt, zal men over concrete cijfers beschikken. Dhr. Snoeren verklaart echter toch 'n commissie te willen hebben. Dhr. Roestenberg brengt nog naar ve ren, dat, wanneer dit voorstel wordt aan genomen er niet minder dan drie vor men zijn van gemeentelijken en genees kundigen dienst. Het kan toch niet de bedoeling zijn van den raad een dergelij ke decentralisatie te bewerken. Het pres tige van den raad staat hier op het spel. De gemeente zou dan aan drie genees heeren voor niets betalen. Het is echter een zeer gecompliceerd geval en daarom stelt hij voor om die inwilliging van het verzoek van den heer Snoeren toch eens rustig te overwegen, teneinde niet on verwijld te werk te gaan. Wethouder Grootswagers merkt op, dat de heeren afdwalen van het vooi^tei. Verder zegt hij, dat men er wel goed rekening mee moet houden dat de pre mie van deze maatschappij 30 a 40% hooger is dan die de ziekenkas van de R.K.W.V. heft. Nadat de voorzitter nog heeft opge merkt dat de raad geen enkele blaam kan treffen betreffende de medische ver zorging van de werkloozen, stelt hij voor om dan in de volgende vergadering een commissie in het leven te roepen met een juist omschreven taak, een taak, die door de gemeenteraads-leden zal worden vastgesteld. Dhr. v. d. Heuvel zegt, dat de com missie toch ook nu wel kan worden sa mengesteld, hetgeen echter blijkens het advies van den burgemeester onmogelijk is, aangezien volgens den logischen gang van zaken eerst een taak omschreven dient te worden voor de commissie-leden, zoodat zij dan weten waar zij aan af zijn. Dhr. v. d. Heuvel zegt dan nog, dat de commissieleden geen boodschappenjon gens dienen te worden, maar dat zij een groote vrijheid en bevoegheid moeten hebben, zoodal zij ook een prae-advies dienen te kunnen uitbrengen. De voorzitter zegt, dat de omschrijving van de taak door den raad wordt vast gesteld, zoodat bij de behandeling daar van nog alles kan worden besproken. De raad stelt de taak vast, niet B. en W. Dhr. v. d. Heuvel zegt, dat het niet lang moet duren alvorens die taak in een volgende vergadering wordt vastge steld, waarop de voorzitter antwoordt dat dit wel los zal loopen. Het voorstel om in de volgende ver gadering met een juist omschreven taak te komen voor de commissieleden, komt dan in stemming, en alle leden blijken voorstanders te zijn. Rondvraag. Bij de rondvraag bepleit de heer Snoe ren een geneeskundig onderzoek van de werkloozen, zooals dit reeds in veel ge meenten wordt toegepast alvorens zfj in de werkverschaffing geplaatst worden, dit in verband dat er verschillende per sonen physiek ongeschikt zijn om dit werk te doen. Dhr. Marcus vraagt de belangstelling voor de betegeling van de speelplaats. Zooals men zich herinnert, aldus de heer Marcus, heeft de voorzitter in de vorige raadsvergadering verklaart, dat, indien het mogelijk was, de betegeling door aan nemers zou geschieden. Spreker zou nu graag weten of dit gebeurd is, en zoo ja door wie. De voorzitter antwoordt den he^r Snoeren dat zijn voorstel om alle werk loozen, alvorens zij in de werkverschaf fing worden geplaatst te laten keuren, wel wat ver gaat. Wanneer deze genees kundige keuring zich zou beperken tot twijfelachtige gevallen, zou het te over wegen zijn. Wat de vraag van den heer Marcus be treft zegt de voorzitter, dat hij ook in de vorige raadszitting reeds heeft ver klaard, dat hij daar niets over te zeggen heeft. Voor 't geval een raming van een aan nemer boven de raming gaat van de Openbare Werken, zullen deze laatsten

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 6