DOUWE EGBERTS
Dat
blijft de echte
Het goud van Mr. Kalaghan
zacht en de fluit trilde ook een beetje,
maar na een paar minuten vergat Lie-
neke dat ze in het ziekenhuis speelde
en toen ging het meteen veel beter.
Bob's fluit trilde niet meer en Lieneke
was opeens helemaal niet bang meer.
Ze kreeg er zelfs plezier in.
Toen het stuk uit was, hoorden ze
uit alle zalen een applaus opklinken
en ze keken elkaar lachend aan. De
directrice, die iets verder in de hal
zat en met een paar hoofdzusters naar
hen luisterd, knikte hen toe en klapte
ook in haar handen. Lieneke straalde.
Ze zocht de nieuwe muziek uit en toen
begonnen ze weer te spelen. En zo gin
gen ze een hele tijd door. Ze speelden
ernstige dingen en vrolijke dansjes en
elke keer klonk het applaus weer op
uit de zalen. Toen ze eindelijk klaar
waren en alle stukken, die op het pro
gramma stonden hadden afgespeeld,
ging de directrice naar hen toe en zei:
,,Het was erg mooi en we bedanken
jullie namens alle patiënten heel har-
lelijk voor jullie muziek. Jullie kun
nen niet zelf langs alle zalen gaan,
maar je hebt wel gehoord, dat ze hel
mooi vinden. Ik hoop dat jullie nog
eens terug willen komen. Jullie mo
gen nu even naar elke zaal gaan, maar
in de deur blijven staan, dan kunnen
jullie de toehoorders even groeten."
Bob en Lieneke liepen langs alle
zalen en wuifden naar de kinderen,
die in de bedden lagen. Ze straalden
allemaal van blijdschap en Lieneke
voelde zich erg gelukkig, dat ze ge
speeld hadden.
Daarna dronken ze nog een glaasje
limonade en kregen een taartje in de
kamer van de directrice en toen was
het alweer afgelopen. Maar ze beloof
den, dat ze nog eens zouden terugko
men. En zo namen ze afscheid van de
directrice en de hoofdzusters en rie
pen nog eens: „Tot de volgende keer!"
Do uwe Egberrs
liftl
£c/t^ FRIESCHE HEEREN-BAAI en BAAI-TABAK
De reizigers waren in het land van
den Negus aangekomen. Het was al
ongeveer 12 uur en dus hadden Oom
Koos en Herr Beckmaun er op gere
kend met het vliegveld geen radiogra
fische verbinding meer te kunnen krij
gen. De eerste pogingen daartoe mis
lukten ook grandioos en aangezien er
in Addis Abeba nagenoeg geen verlich
ting was op dit late uur, kon men
niet landen. Herr Beckmann stuurde
echter onvermoeid zijn boodschap den
aether in, achtereenvolgens in Duit-
Engels, Frans en een klank die op Ita
liaans moest gelijken.
Eindelijk, nadat „de witte vogel" 'n
minuut of 10 hoven het stadje had
gecirkeld, kreeg men gehtfor in goed
Engels: „Hallo, hallo, benaming „wit
te vogel", hier is Mr. Konoyo, men is
al bezig de landing te verzorgen, bin
nen enkele minuten gaan de schijn
werpers aan en kimt u landen".
„Hallo Konoyo, hier Beckmann, al
les wel?"
„O kee, alles wel, en bij jullie?"
„Uitstekend; tot direct".
Wim en Anny werden wakker ge
maakt, nog eenige malen cirkelde „de
witte vogel" rond en in glijvlucht zette
Herr Beckmann zijn toestel zachtjes
op de aarde neer.
Drie mensen kwamen aangehold,
voorop Konoye, daarachter twee Abes-
sijnen, die voor het vliegtuig zouden,
zorgen.
Onze reizigers sprongen uit 't vlieg
tuig en zetten de eerste voet op Abes-
sijnse grond.
„En meneer Terberg een voor
spoedige reis gehad?"
„Alles is goed gegaan, Konoyo",
antwoordde Oom Koos, „wanneer al
door M. BURGHOUTS.
les zo goed gaat zullen Wim en Anny
weer gauw op school zijn".
„Nou, dan mag ik lijden dat het
maar niet allemaal zo goed gaat", zei
Anny, „want ik vind het hier veel
leuker dan op school.
Nadat Oom Koos nog enkele maat
regelen had genomen ter verzorging
van het vliegtuig, begaven de reizigers
zich naar het grootste hotel in de
„stad". Dit hotel, hoewel het niet zo
mooi en luxueus was dan de gebou
wen die wij hier gewend zijn, liet niet
te wensen over.
In de grote benedenzaal waardoor
het gezelschap moest gaan om hun
kamers te bereiken, zalen tal van Eu
ropeanen. Sommigen in uniform, an
deren weer niet. Slechts enkele Abes-
sijnen waren hier te vinden.
De kelners waren inlanders, die
echter in een onberispelijk rokcos-
tuum waren gestoken en volkomen
met de etiquetten op de hoogte bleken
te zijn.
Het gezelschap werd verwelkomd
door den directeur van het hotel, die,
gekleeM in een modern colbert-cos-
tuum de bezoekers in gebroken Frans,
vermengd met enkele Engelse en Duit
se woorden zich alle mogelijke moeite
getroostte om de gasten een hartelijk
entree te bezorgen. Hij slaagde daar
inderdaad in, en naar het zich liet
aanzien, zouden de bezoekers niets te
kort komen.
Na nog enkele verfrissingen te heb
ben genomen ging men naar bed en
natuurlijk sliepen allen heel lekker
en vast, want het was een vermoeien
de dag geweest.
(Wordt vervolgd).
1
OPLOSSINGEN RAADSELS
van vorige week.
1. Goed getroffen; 2. Noodhavens;
NIEUWE RAADSELS.
Ik heb een tong, een vreemde tong,
Ze kan geen woordje spreken.
den verminderd. Ook zullen de bedragen
die betrekking hebben op de aanstelling
van een nieuwe gemeente-veldwachter
worden afgevoerd, terwijl de vergoeding
aan den heer Smulders toegekend, met
250.wordt verminderd. Eenige rec
tificaties, voortvloeiende uit beschik
kingen, welke eerst na de vaststelling van
de begrooting door hoogere instanties
werden genomen, brengen ook nog een
kleine uitgave-vermindering.
Ook al kunnen B. en W. zich niet in
alle deelen vereenigen met de wijzigingen
welke worden voorgeschreven, stellen zij
toch voor, daarmede te bewilligen, waar
door een spoedig einde van den veelom-
vattenden begrootingsarbeid zal worden
bevorderd.
De voorzitter deelt hierbij nogmaals
uitdrukelijk mede, dat het vergunnings
recht eerst het volgende jaar verhoogd
zal worden.
Z. h. st. gaat de raad dan met deze wij
zigingen accoord.
Het volgende agendapunt, n.l. het
voorstel tot wijziging van de verordening
tot heffing van vergunningsrecht voor
den verkoop van sterken drank in het
klein in deze gemeente, gaat, nadat de
voorzitter heeft verklaard dal 't bittere
noodzaak is en dat de schatter, die uit
de opbrengst de huurwaarde van het be
drijf moet bepalen, de noodigc coulance
in aanmerking zal nemen, onder den
hamer door, evenals het volgende voor
stel, houdende opheffing van de zeker
heidstelling van den gemeente-ontvan
ger en van den administrateur bij het
gemeentelijk gasbedrijf.
Nu daarin op andere wijze, n.l. door toe
treding tot de Vereeniging „Fraude Risico On
derlinge Gemeenten", is voorzien, kan tot in
trekking van deze zekerheidstellingen worden
overggaan.
Verband houdend met deze intrekking is de
beheerdersverordening van het gasbedrijf in dier
voege te wijzigen, dat de daarin voorgeschreven
verplichting tot het stellen van zekerheid komt
Ie vervallen en is gelijke wijziging noodig van
het Reglement voor het Burgerlijk Armbestuur,
waarin voor den administrateur dezelfde cisch
wordt gpsteld. Hier behoeft evenwel niet tot op
heffing van de zekerheid te worden bsloten,
wijl dit tot de competentie van het Armbestuur
behoort.
Dit voorstel lokt geen opmerkingen
uit en wordt z. h. st. aangenomen.
Ziekenfonds voor iverkloozen.
Thans komt aan de orde de behande
ling van het verzoek van het bestuur
van het Maatschappij-Ziekenfonds te
Geertruidenberg en omstreken als onder-
afdeeling van de Nederlandsche Maat
schappij tot bevordering der genees
kunst, houdende voor de werkloozen en
daarmede gelijk te stellen personen een
crisis-regeling in hel leven te willen roe
pen inzake de te betalen ziekenfonds
premie.
De vorige raadsvergadering kon dit
stuk niet in behandeling worden geno
men, aangezien het niet op zegel was
gesteld.
In het adres, dat thans op zegel is gesteld,
wordt er op gewezen, dat de Minister van So
ciale Zaken er zich mede heeft kunnen verceni-
ge, dat door de gemeenten in de premie door
werkloozen of daarmede gelijk te stellen per
sonen aan het ziekenfonds te betalen, Vi deel
wordt bijgedragen, onder voorwaarde, dat het
betrokken ziekenfonds deel dier premie voor
zijne rekening neemt.
Bij de beoordeeling van dit verzoek moet
men en dit zeker terecht de vraag stellen,
of i.e. de daarvoor noodige middelen kunnen
worden aangewezen, of de inwilliging daarvan
niet tot onbillijkheden tegenover andere zieken
fondsen zal leiden en of in de huidige omstan
digheden de daaraan voor de gemeente verbon
den belangen van dusdanigen aard zijn, dat ge
redelijk tot invoering te besluiten is.
Ten aanzien van de eerste vraag moge wor
den opgemerkt, dat. de regeering, na velerlei be
snoeiingen op de begrooting 1939 en terugbren
ging van den post voor onvoorziene uitgaven,
er toe is kunnen komen om een bijzondere bij
drage van 21.712,— in uitzicht te stellen, te
genover 34.390,57 als gevraagd was.
Daardoor mag het alleszins begrijpelijk hee-
ten dat de gemeente in het doen van nieuwe
niet verplichte uitgaven dermate is beknot, dat
volmondig te zeggen valt, dat daarvoor geen
middelen kunnen worden aangewezen. Zooals de
zaken zich thans voordoen mag gerust worden
aangenomen, dat eventueele meevallers, die
overigens gering zulen zijn, noodig zijn om mo
gelijke tegenvallers te dekken, terwijl de met
ruim 2.200,verlaagde post voor onvoorziene
uitgaven, gereserveerd behoort te blijven, welke
wettelijk worden voorgeschreven en waartoe de
bestaande posten niet toereikend zuilen blijken
te zijn of voor uitgaven waarvan de betaling
noodakelijk wordt geboden.
Ten opzichte van de tweede vraag n.l. of
door de inwilliging van het verzoek niet een
onbillijkheid tegenover de andere in deze ge
meente werkende ziekenfondsen zal worden be
gaan, mag de opmerking worden geplaatst, dat
in deze gemeente naast het Maatsclinppijfonds
nog werken het ziekenfonds van de R.K. Werk-
liedenvereeniging te Kaatsheuvel en het dokters
fonds te Loonopzand. Zouden deze, doordat zij
niet In staat zijn het 'A deel van de te betalen
premiën voor hunne rekening te nemen, bij de
voorgestelde regeling worden uitgeschakeld, dan
wordt aan het Maatschappijfonds een bevoor
rechte positie gegeven, die haar in staat stelt
om. met uitsluiting van de andere fondsen, voor
de daarvoor aangewezen gezinnen tot een voor-
deeliger tarifieerlng te komen. B. en W. zijn van
meening, dat door de gemeente daartoe geen
medewerking mag worden verleend. Niet minder
dan het Maatschappijfonds zijn de andere fond
sen lot tevredenheid van de verzekerden werk
zaam en mogen B. en W. er als zoodanig niet
aan denken om het eene fonds boven het andere
te gaan stellen of in de hand te werken, dat
voorkeur bij de verzekering wordt gegeven.
Dit toch zou het geval zijn indien alleen het
Maatscliappijfonds' tot deze regeMng vermclcht
te komen.
Daarbij mag niet onvermeld blijven, dat,
tenzij men ook daar, gesteld dat zulks mogelijk
is, geneigd is het tarief met >/4 te reduceeren
een deel der bevolking van deze gunstige rege
ling zal worden uitgesloten nu in Loonopzand
het Maatschappijfonds toch niet werkt en van
deze inwoners bezwaarlijk kan worden gevor
derd dat zij zich bij het fonds van Kaatsheuvel
zullen aansluiten.
Afgescheiden van dit alles blijft het evenwel
de vraag of het finanticel voor de gemeente van
belang is tot de voorgestelde regeling te komen.
Voor het geval er toch werkelijk van behoeftig
heid sprake is, bestaat de mogelijkheid dat deze
gezinnen gratis worden geholpen, waartoe zij
alsdan een bewijs aan het Burgerlijk Armbe
stuur kunnen aanvragen. Daarmede wordt het
eene deel der verzekering, n.l. de gewone ge
neeskundige hulp voor hen, wier inkomsten, van
dusdanigen aard zijn, dat zij de premie niet
kunnen betalen, ondervangen.
En voor wat de opname in een ziekenhuis
aangaat, waarvoor jaarlijks veel geld moet wor
den uitgegeven, is het Burgerlijk Armbestuur
toegetreden tot de door de Vereeniging Centraal
Beheer in het leven geroepen medische controle,
die zal hebben uit te maken of opname in een
ziekenhuis noodzakelijk is en te wier beoordee
ling mede het verblijf n.l. of al dan niet ontslag
behoort te worden gegeven, staat. Waar deze
controle nog slechts korten tijd loopend is, valt
nog niet de prognose te trekken, welke invloed
daarvan voor het Armbestuur zal uitgaan.
Echter hebben B. en W. den indruk, dat deze,
evenals elders, tot passende voordeden zal weten
te leiden en dat, zonder te derogeeren aan het
geen op medisch gebied noodzakelijk is, in deze
regeling een waarborg is gelegen dat alleen bij
gebleken noodzakelijkheid tot ziekenhuisopname
zal worden overgegaan en dat de in genoemde
instellingen op te nemen personen aldaar niet
langer dan noodig is zullen verblijven.
Hierboven hebben wij reeds vermeld, dat
de medische zorg en dit meer in het bijzonder
de specialistische hulp en de ziekenhuisverpic-
ging een zeer belangrijke uitgaaf van het Arm
bestuur vraagt.
Blijkens de begrooting voor het jaar 1939 is
daarvoor in totaal een bedrag van niet min
der dan ongeveer 5000,geraamd.
B. en W. achten het niet gewettigd, dat ten
deze verder wordt gegaan.
Nu moge het misschien al waar zijn, «lat bij
verdere doorvoering van de ziekteverzekering
eenige besparing op deze uitgaven wordt ver
kregen, «loch deze besparing weegt niet op tegen
dc meertlere uitgaven welke voor de premiebe
taling wor«len gevraagd en waarvan de hoe
grootheid, nu er sprake is van „werkloozen en
daarmede gelijk te stellen personen" niet te
ramen is. Zij tneenen op grond van den finan-
tieelen toestand der gemeente, «lie het finan-
ch-ren van niet direct noodzakelijke uitgaven
niet mogelijk maakt en vooral mede op grontl
van lut feit, «lat in «lc metlische verzorging der
behoeftigen behoorlijk is voorzien, tot afwijzing
van het verzoek te moden advisceren.
Dhr. Snoeren acht deze uitgaaf wel
verantwoord, aangezien er een groot be
lang mee wordt gediend; sommige gezin
nen zouden zoodoende toch bijgestaan
worden. Voorts dienen alle werkloozen
niet als armlastig te worden beschouwd.
Verder rekent spreker er op, dat 't Dok
tersfonds te Loonopzand en het zieken
fonds van de R.K. Werkliedenvereeniging
alle mogelijke medewerking zullen ver-
leenen. Spreker is van meening, dat de
raad hier dient te helpen. Hij denkt ook
dat de controle dan beter zal worden. Hij
wil dan uit den raad een commissie be
noemen, die met de twee overige zieken
fondsen een regeling zal treffen en daar
na in de volgende vergadering er op te
rug komen.
Dhr. v. d. Heuvel zegt, dat hij liever
niet in het prae-advies had gezien dat
thans nu het verzoek op zegel is gesteld,
het in behandeling kan worden geno
men. Hij zegt verder dat er ook wel eens
andere verzoeken die niet op zegel wa
ren gesteld, in behandeling zijn genomen.
Ook beroept spreker zich op den minis
ter van Binnenlandsche Zaken, die voor
deze regeling wel oor heeft. De controle
zal door deze nieuwe regeling ook ge
makkelijker worden in verband met de
simulanten, die thans de gemeente een
groot bedrag kosten. Voorts stelt hij zich
op het standpunt van den heer Snoeren
en is dus ook voorstander om een com
missie in het leven te roepen om het een
en ander te onderzoeken.
Dhr. Boestenberg zegt, dat wanneer de
raad de werkloozen kan helpen, op ge
zonde basis, hij dat altijd heeft gedaan.
Als raadsleden zijn wij dat overigens
verplicht. Deze maatschappij heeft ech
ter een andere doelstelling dan een ziek-
tekas, het is een gewoon bedrijf waar
men kijkt naar de winst bij de beoordee
ling daarvan. Geheel anders is dit echter
met de ziektekassen die geheel, zonder
er zelf eenig voordeel van te hebben, een
soort verzekering in het leven hebben
geroepen om de werkloozen in tijden
van ziekte te kunnen helpen. Hier doet
het menschcUjkheidsprinciepe agio. Bij
de maatschappij het winstprinciepe. Spr.
is er tegen op dit adres in te gaan, want
wanneer men hierop in zou gaan, zou
den alle bedrijven wel kunnen komen
om zich op de een of andere manier
zeker te stellen. Dc maatschappij is een
gewoon bedrijf.
De voorzitter antwoordt den heer van
den Heuvel, dat hij voortaan beter doet
met aan B. en W. over te laten, welke
verzoeken zij, al of niet, die zonder zegel
zijn gesteld, in behandeling willen ne
men. Verder deelt hij nog mede, dat de
relaties met de maatschappij nu juist
niet van zoo'n heel aangenamen aard
zijn. Door niet in te gaan op dit verzoek
komt het medégevoel in het geheel niet
in het gedrang. Verder zegt de voorzitter
dat hij er groot op gaat, dat er in deze
gemeente al het mogelijke voor de werk
loozen is gedaan. Met deze nieuwe rege
ling zouden de werkloozen niet gediend
zijn, aangezien alle drie de doktoren een
bezoldiging van de gemeente genieten,
waarvoor zij de patiënten die een be
wijs hebben, moeten helpen. Ook de dok
terskeuze hebben zij zelf in de hand.
Door deze nieuwe regeling wordt er dus
in het geheel niets verbeterd.
Echte Friesche
Heeren^o^i a i
VIT Of
Echte Friesche Heeren-Baai en Echte Friesche Baai-tabak
komt uit de aloude fabriek van Douwe Egberts te Joure Let
daarom op het merk D E. U rookt dan die zachte, geurige
tabak, waaraan Douwe Egberts zijn reputatie te danken heeft.
K 88
Aan den heer Snoeren antwoordt de
voorzitter, dat het Armbestuur doet wat
het kan. Dat er werkloozen zijn die geen
armlastigen zijn, gaat het hier niet over.
Er zijn drie geneesheeren die een be
zoldiging van de gemeente krijgen en
daarvoor de menschen die bij hen ko
men om medisch advies en die een be
wijs bij zich hehben van onvermogen,
gratis moeten helpen. Om te voorkomen
dat de gemeente zou worden geplukt
door geheel of gedeeltelijke simultanten
is de controle, die door het Centraal Be
heer in het leven is geroepen, voldoende.
Door deze controle zijn wij bij het Rijk
en de Provincie geheel verantwoord.
De geheele kwestie is eigenlijk terug
te brengen tot de vraag: Heeft de ge
meente genoeg gedaan om de medische
hulp voor de armen voldoende te ver
zorgen, en hierop moeten we met een
volmondig ja antwoorden. Bovendien
dient men er rekening mee te houden dat
het Armbestuur niet alleen menschen
helpt die specifiek armlastig zijn, maar
ook hen, die er soms door een kleine bij
drage weer bovenop zijn te helpen. Het
afgcloopen jaar heeft men hiervoor niet
minder dan 664 gulden uitgegeven. Men
schen die in onze gemeente doktershulp
noodig hebben, krijgen deze ook. Er is
dus geen enkele reden aanwezig om toe
te treden. Hij kan ook niet inzien welk
nut een commissie hiervoor zou hebben,
aangezien het absoluut overbodig is.
Dhr. Snoeren merkt op, dat de jaar-
lijksche bijdrage aan het armbestuur dan
kan vervallen. Hij is voor een uniforme
regeling en blijft op zijn standpunt staan
om toch een commissie in het leven te
DOETJE
6)
Maar met twee ogen heeft zij toch
Haar leven lang gekeken.
Toe, zeg mij nu eens kort en goed,
Waar men die tong toch zoeken moei.
Zonder wortels, zonder aarde
Geuren zij en bloeien zij.
Welke bloemen, zijn dat, vrinden?
Weet ge waar ze zijn te vinden?
Ja? Welnu dan, zegt het mij!
Weet gij wie heel veel pennen heeft,
Maar 't in zijn leven nooit beleeft,
Dat hij eens wat te schrijven heeft?
Welke stoel is toch heel goed,
Schoon hij 't zonder poten doet?
Zeg my toch eens welke schoen
Niemand aan zijn voet zal doen?
Welk een taaie lange pit
Zit te midden van het wit,
Maar wordt nooit door ons gegeten?
Wie zou wel het antwoord weten?
Vertel mij even, als je kan,
Mijn kleine meid, of kleine man,
Welke ezel er niet balken kan.
Een ander kan er zitten,
Maar jij vast nooit, mijn kind!
Wie kan mij 't antwoord geven,
Als ik vraag; „Zeg me eens even
Waar je dat paatsje vindt?"
Als Pasen er niet was,
Och, zeg mij toch eens ras,
Wat er dan ook niet was.
roepen.
Ook de heer v. d. Heuvel blijft voor
stander van een commissie.
De voorzitter zegt, dat de jaarlijksche
bijdrage dan niet kan vervallen want
niet alle menschen worden in deze nieu
we regeling betrokken. Hij ziet het nut
van een dergelijke commissie niet in.
Hij stelt dan voor deze aangelegenheid
voorloopig te laten rusten. Wanneer de
controle van hel Centraal Beheer een
jaar heeft gewerkt, zal men over concrete
cijfers beschikken.
Dhr. Snoeren verklaart echter toch 'n
commissie te willen hebben.
Dhr. Roestenberg brengt nog naar ve
ren, dat, wanneer dit voorstel wordt aan
genomen er niet minder dan drie vor
men zijn van gemeentelijken en genees
kundigen dienst. Het kan toch niet de
bedoeling zijn van den raad een dergelij
ke decentralisatie te bewerken. Het pres
tige van den raad staat hier op het spel.
De gemeente zou dan aan drie genees
heeren voor niets betalen. Het is echter
een zeer gecompliceerd geval en daarom
stelt hij voor om die inwilliging van het
verzoek van den heer Snoeren toch eens
rustig te overwegen, teneinde niet on
verwijld te werk te gaan.
Wethouder Grootswagers merkt op,
dat de heeren afdwalen van het vooi^tei.
Verder zegt hij, dat men er wel goed
rekening mee moet houden dat de pre
mie van deze maatschappij 30 a 40%
hooger is dan die de ziekenkas van de
R.K.W.V. heft.
Nadat de voorzitter nog heeft opge
merkt dat de raad geen enkele blaam
kan treffen betreffende de medische ver
zorging van de werkloozen, stelt hij voor
om dan in de volgende vergadering een
commissie in het leven te roepen met
een juist omschreven taak, een taak, die
door de gemeenteraads-leden zal worden
vastgesteld.
Dhr. v. d. Heuvel zegt, dat de com
missie toch ook nu wel kan worden sa
mengesteld, hetgeen echter blijkens het
advies van den burgemeester onmogelijk
is, aangezien volgens den logischen gang
van zaken eerst een taak omschreven
dient te worden voor de commissie-leden,
zoodat zij dan weten waar zij aan af zijn.
Dhr. v. d. Heuvel zegt dan nog, dat de
commissieleden geen boodschappenjon
gens dienen te worden, maar dat zij een
groote vrijheid en bevoegheid moeten
hebben, zoodal zij ook een prae-advies
dienen te kunnen uitbrengen.
De voorzitter zegt, dat de omschrijving
van de taak door den raad wordt vast
gesteld, zoodat bij de behandeling daar
van nog alles kan worden besproken.
De raad stelt de taak vast, niet B. en W.
Dhr. v. d. Heuvel zegt, dat het niet
lang moet duren alvorens die taak in
een volgende vergadering wordt vastge
steld, waarop de voorzitter antwoordt
dat dit wel los zal loopen.
Het voorstel om in de volgende ver
gadering met een juist omschreven taak
te komen voor de commissieleden, komt
dan in stemming, en alle leden blijken
voorstanders te zijn.
Rondvraag.
Bij de rondvraag bepleit de heer Snoe
ren een geneeskundig onderzoek van de
werkloozen, zooals dit reeds in veel ge
meenten wordt toegepast alvorens zfj in
de werkverschaffing geplaatst worden,
dit in verband dat er verschillende per
sonen physiek ongeschikt zijn om dit
werk te doen.
Dhr. Marcus vraagt de belangstelling
voor de betegeling van de speelplaats.
Zooals men zich herinnert, aldus de heer
Marcus, heeft de voorzitter in de vorige
raadsvergadering verklaart, dat, indien
het mogelijk was, de betegeling door aan
nemers zou geschieden. Spreker zou nu
graag weten of dit gebeurd is, en zoo ja
door wie.
De voorzitter antwoordt den he^r
Snoeren dat zijn voorstel om alle werk
loozen, alvorens zij in de werkverschaf
fing worden geplaatst te laten keuren,
wel wat ver gaat. Wanneer deze genees
kundige keuring zich zou beperken tot
twijfelachtige gevallen, zou het te over
wegen zijn.
Wat de vraag van den heer Marcus be
treft zegt de voorzitter, dat hij ook in
de vorige raadszitting reeds heeft ver
klaard, dat hij daar niets over te zeggen
heeft.
Voor 't geval een raming van een aan
nemer boven de raming gaat van de
Openbare Werken, zullen deze laatsten