Butenlandsch Nieuws
GEMENGD NIEUWS
SPORT
FEUILLETON
DE BEDRIEGLIJKE GELIJKENIS.
VICTOR EMANUEL KONING
VAN ALBANIë.
I)e nieuwe Albaneesche Nationale
vergadering heeft Woensdagmiddag
met algemeene stemmen het regime
van Koning Zog en de onder zijn he-
stuur afgekondigde grondwet afge
schaft en koning-keizer Victor Ema
nuel de kroon van Albanië aangebo
den.
Albanië blijft, volgens een te Tirana
afgelegde verklaring, een afzonder
lijke staat met een eigen regeering en
eigen vlag, doch is voortaan door een
personeele unie verbonden met Italië,
dat de Albaneesche grenzen zal be
schermen.
Het leven en de lotsbestemming van
Albanië wordt „allerinnigst met het
leven en de lotsbestemming van Italië
verbonden door nog op te stellen ac-
coorden, waarin de nauwste solidari
teit tusschen heide landen tot uitdruk
king zal komen".
DE ITALIANEN UIT SPANJE.
Woensdagavond is te Rome het vol
gende officieele communiqué uitgege
ven:
„Generaal Gambara, de opperbevel
hebber der Italiaansche legionnairs in
Spanje, heeft aan den duce rapport
uitgebracht over de repatriatie van de
Italiaansche vrijwilligers en den da
tum van deze repatriatie."
De Italiaansche zaakgelastigde te
Londen heeft hiervan mededeeling ge
daan aan het Foreign Office.
Uit Burgos wordt aan de Deutsche
Allgemeine Zeitung gemeld, dat de
plechtige marsch, die het einde van
den burgeroorlog zal vieren, op 2 Mei
zal worden gehouden in Madrid voor
generaal Franco en met deelneming
van alle Spaansche strijdkrachten,
d.w.z. 500.000 manschappen en 700
vliegtuigen, de Italiaansche troepen,
welker hoofdkwartier te Alicante is
gevestigd, en de Duitsche vrijwilligers
zullen aan het défilé deelnemen.
Het bericht van genoemd blad zou de
strekking hebben aan te toonen, dat
de Italiaansche en Duitsche troepen
niet uit Spanje zullen worden terug
getrokken vóór 2 Mei. Het blad geeft
echter toe, dat een belangrijk deel van
de buitenlandsche troepen na dien da
tum zal kunnen worden teruggeroe
pen.
KONING LEOPOLD GRIJPT
WEER IN.
Nu, na de verkiezingen op 2 April
j.l., het ontslag van het kabinet, dat
tot dien tijd door Koning Leopold was
opgeschort, een feit was geworden,
heeft de Koning op het paleis te Lae-
ken een conferentie belegd van voor
aanstaande leden der drie groote par
tijen, waaronder minister Spaak en
burgemeester Max, benevens vele an
dere ministers.
Pierlot heeft na afloop van de con
ferentie tegenover de pers de volgende
verklaring afgelegd:
„De Koning heeft aan de aanwezi
gen bepaalde beginselen, die de basis
voor het programma van de toekom
stige regeering moeten vormen, voor
gelegd.
De Koning heeft mij, tijdens de con
ferentie de opdracht verstrekt, de re-
gèering te formeeren.
Ik koester echter niet het plan hier
toe oogenblikkelijk over te gaan; ik
zal mij namelijk voorloopig verstaan
met een kleine groep vooraanstaande
personen uit verschillende politieke
groepeeringen voor de opstelling van
liet programma. Wanneer mijn voor
stellen gunstig worden ontvangen, zal
deze voorloopige toestand niet van
langen duur zijn, en in ieder geval
Vrijdag eindigen. Zaterdag kan ik mij
dan bezig gaan houden met de uitnoo-
digingen om zitting te nemen in de
Regeering.
Het is duidelijk, dat wij er ons nu
op moeten toeleggen om zonder ver
wijl tot een gunstig einde te komen.
400.000 SLACHTOFFERS VAN DEN
BURGERSTRIJD
In kerkelijke Spaansche kringen te
Rome wordt vernomen, dat, volgens
een eerste telling, het aantal religieu
zen en leeken dat als slachtotfer van
den burgeroorlog is omgekomen,
400.000 bedraagt.
Inbraak te Tilburg.
Ruim f400 verdwenen.
Na een rustpooze van eenige dagen
laat de inbrekersbende.dieden laat
sten tijd in Tilburg opereert, op
nieuw van zich hooren.
Tijdens de afwezigheid, die nog
geen vo! uur duurde, van de be
woners, verschaften dieven zich
toegang tot de woning van de familie
H. P. aan de Veestraat, aldaar. De
ongewenschte bezoekers kwamen
binnen door uitsnijding van een ruit
aan de voorzijde van het huis. Een
kast in de voorkamer werd gefor
ceerd en het daarin aanwezige
bedrag van f425 aan zilvergeld
verdween in de zakken der'.inbrekers.
De bende, die nu reeds verschei
dene weken links en rechts in de
stad haar slag slaat, maakt steeds
handig gebruik van de afwezigheid
der bewoners en bepaalt er zich
steeds uitsluitend toe om geld te
stelen. Deze laatste omstandigheid
vooral bemoeilijkt in hooge mate
het onderzoek der politie, daar hier
door het helers-element, dat zoo
vaak bij het opsporingswerk een
niet onbelangrijke rol speelt, vol
komen komt te vervallen.
Jongetje verdronken te Helmond.
Woensdagavond om zeven uur is
het zes jarige knaapje T. uit de
Tiendstraat bij het spelen langs de
Zuid Willemsvaart nabij de spoor-
haven te Helmond te water geraakt
en verdronken. Een uur later werd
het lijkje opgehaald.
Een „losse zakcent" verloren.
Op de te Venray gehouden vee
markt had een boer het ongeluk
om een portemónnaie met inhoud
van circa f4500 te verliezen.
Uit een vrachtauto gevallen
en gedood.
Woensdagavond om half negen
reed op den Utreehtschenweg te
Ooslerbeek een zeswielige vracht
auto van den bouwmaterialenhandel
te Westervoort, op weg naar Wijk
bij Duurstede. Plotseling sloeg het
portier van de cabine open, waar
door de naast den bestuurder ge
zeten 39-jarige B. Jansen uit Wes
tervoort uit den auto viel en op den
straatweg terecht kwam. Hij was op
slag dood. De man was gehuwd en
vader van vier kinderen. Het stof
felijk overschot is naar het politie
bureau te Oosterbeek gebracht.
Kolendampvergiftiging in Breda.
Woensdagmorgen heeft zich te
Breda een geval van kolendamp
vergiftiging voorgedaan in de woning
van de wed. Vlaminse in de Nieuwe
Boschestraat. Toen de dienstbode,
zooals gewoonlijk, 's morgens om
zeven uur aanbelde, kreeg zij na
herhaald bellen, geen gehoor. De
buren en tevens de politie werden
gewaarschuwdzij drongen even
later het huis aan den achterkant
binnen. Hier troffen zij de vrouw
bewusteloos aan. Een bij haar in
wonende nicht verkeerde eveneens
in zorgelijken toestand. De dokter,
die spoedig ter plaatse was, con
stateerde kolendampvergiftiging. De
oude dame verkeert thans in zor
gelijken toestandhaar nicht is
reeds tot bewustzijn teruggekeerd.
Kind in kokend water gevallen.
Een ruim eenjarig kindje is te
Nieuwenhagen in een bak kokend
water gevallen. Het kind is zwaar
gewond naar het ziekenhuis te
Heerlen vervoerd, waar het is over
leden.
Soldaat schiet zich in den buik.
De 20-jarige dienstplichtige Haas
broek uit Doetinchem, te Lent in
garnizoen, had het ongeluk,zich bij
het schoonmaken van zijn geweer
in den buik te schieten. De onge
lukkige werd naar het ziekenhuis te
Nijmegen overgebracht, waar hij
vrij spoedig aan de opgeloopen
wonden is bezweken.
Astbestfabriek te Apeldoorn
verbrand.
In den nacht van Woensdag op
Donderdag is de Asbest- en Kurk-
plateufabriek van den heer H.
Geerdink aan het Apeldoornsch
Dierensche kanaal te Apeldoorn
door vuur vernield.
De brand werd ongeveer één uur
ontdekt door een nachtwaker, die
eerst trachtte het vuur met een
brandbluschapparaat te bedwingen.
Hij slaagde hierin echter niet en
alarmeerde de Apeldoornschebrand
weer, die het vuur met dertien
stralen aanpakte.
De vlammen vonden veel voedsel
in de aanwezige kurkvoorraden en
oe brandweer kon dan ook niet
verhinderen, dat de fabriek ter
grootte van 18 bij 28 meter in vlam
men opging.
Een nabij de fabriek gelegen loods
van een coöperatie werd eveneens
door het vuur aangetast, doch met
groote krachtsinspanning wist men
hier het vuur meester te worden. De
schade, welke belangrijk is, wordt
ten deele door verzekering gedekt.
De heer Geerdink hoopt een ge
deelte van het personeel aan het
werk te kunnen houden in het ge
spaarde gedeelte, zoodat slechts 30
personen zonder werk zouden
komen.
HET BETREKKELIJK KLEINE
BEDRAG, BESTEED AAN GERE
GELD AD VERTEEREN, KOMT
VEELVOUDIG TERUG.
VOETBAL
K. N. V. B.
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.
NECAchilles
DWSAjax
AFDEELING IV.
Tweede klasse B.
WilhelminaDe Valk
Derde klasse D.
Baardwijk—RWB
HaaftenVlijmen
ZBVVZalt bommel
PROMOTIEWEDSTRIJDEN.
BleijerhaideLimburgia
OM HET KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.
De strfjd der matadoren wordt morgen
voortgezet. NEC, dat Zondag kans zag
van Eindhoven te winnen, zal het nu
gaan probeeren tegen Achilles. Op het
allereerste oogenblik zou men zeggen,
dat het ook hier een groote Nijmeegsche
overwinning zou worden, gezien het goe
de resultaat van NEC en het slechte dito
van de Noorderlingen. Toch is dit echter
niet zoo heel zeker. Weliswaar heeft
NEC van Eindhoven weten te winnen,
maar het was op het kantje af en van een
overwicht van de Nijmeegsche menschcn
viel niets te bespeuren, eer het tegendeel.
DWS gaat den strijd aanbinden met
Ajax en wat hiervan het resultaat zal
zijn, valt niet te zeggen. Beide ploegen
hebben goede dingen laten zien en beide
ploegen hebben slechte dagen gehad, zoo
dat we af zullen moeten wachten wie
hier met de puntjes gaat sleepen.
AFDEELING IV.
Tweede klasse B.
Wilhelmina, dat Zondag van het Waal-
wijkschc WSC moest verliezen, gaat mor
gen probeeren om tegen De Valk een
beter resultaat te behalen. Wij achten de
Bosschenaren hiertoe echter niet in
staat.
Derde klasse D.
In deze afdeeling krijgen wij aan het
einde van de competitie nog een derby
te zien. Baardwijk zal op eigen teirein
den strijd aanbinden met RWB en na
tuurlijk zal hel er hier gaan spannen.
Over het resultaat is weinig of niets te
zeggen, aangezien beide clubs over de
zelfde papieren beschikken.
Haaften zal het gaan probeeren met
Vlijmen en de eerstgenoemde achten wij
in staat een mooi resultaat te behalen,
wanneer zij tenminste hetzelfde spelpeil
houdt van eenige weken.
In de Betuwe wordt de strijd gestreden
tusschen ZBVV en Zaltbommel en de
gasten zullen hier wel met de puntjes
gaan sleepen.
SPORTLIEFHEBBERS MISSIE
VRIENDEN NAAR RIJEN.
Zondag a.s. is de lang verwachte groote
Missiewedstrijd BredaDen Bosch. Deze
wedstrijd wordt gespeeld op het R.A.C.-
terrein, vlak bij het station te Rijen, waar
plaatsruimte is voor pl.ni. 6000 toe
schouwers.
Het pinkje der Brabantsche spelers
zullen elkanders krachten meten.
Geen sport- of missievriend mag dit
evenement missen.
van „De Echo van het Zuiden'
38)
HOOFDSTUK XXV.
Voor het opperhoofd.
Ndabamatoba was in een somber
gesprek gewikkeld met zijn stokouden
raadsman en „Rijkskanselier", Bula-
ningi, toen de patrouille met haar
blanken gevangene bij de plek in het
bosch kwam, waar de verslagen kaf
fers hun schuilplaats hadden gezocht.
Ze werden met een groot vreugde-ge-
huil ontvangen en de opwinding der
wilden nam nog toe, toen ze zagen wie
de gevangene was.
U Haviriepen de mannen in
koor. Er waren er, die verbaasd wa
ren. Hier was een blanke, die in relatie
tot Ndabamatoba stond een vriend
van hem was en die werd nu ge-
honden hierheen gebracht? Anderen,
die wisten, dat de beiden twist hadden
gehad, verbaasden zich echter niet.
Maar opgewonden waren zij allen.
Halfont, die nu voor het opperhoofd
stond, keek hem onderzoekend aan.
Hij had hem nog nooit gezien, al
leen maar van hem gehoord. Hij zag
een goed gebouwden Zoeloe, met een
verre van ongunstig uiterlijk, in zijn
soort was de man zelfs knap. En het
drong tot hem door, dat hij weer voor
Harland werd aangezien.
Ndabamatoba en de mannen om
hem heen staarden zwijgend naar den
gevangene. De blik van den ouden
Bulaningi scheen door hem heen te
gaan; met vooruitgestoken hoofd en
open mond keek hij naar Halfont. Na
geruimen tijd schudde hij zijn hoofd
en mompelde wat binnensmonds.
Wel, Havi, zei Ndabamatoba
eindelijk, zoo zien wij elkaar dan
weer.
Zien wij elkaar weer, herhaalde
Halfont, die voor alles tijd wilde win
nen.
Het is een heelen tijd geleden,
dat we elkaar voor het laatst zagen.
Deze opmerking deed een geheel
nieuwe gedachte hij Halfont opkomen.
Ndabamatoba, noch een van zijn man
nen was den laatsten tijd meer in de
buurt van het „Berg-hotel" geweest,
behalve de paar mannen, die een
nachtelijke poging gedaan hadden, om
hem te vermoorden en bijgevolg wis
ten zij niets van die wonderbaarlijke
gelijkenis tusschen hem en Harland.
Hij vroeg zich af of hij hen op dit
punt al of niet zou inlichten. Maar
toen hij den ouden Bulaningi zoo zijn
hoofd zag schudden begreep hij, dat
de beslissing hierover niet meer bij
hem lag. Met zijn doordringenden blik
steeds op Halfont gevestigd begon Bu
laningi hem te ondervragen.
De oude heer deed hem allerlei vra
gen en steeds was die doordringende
blik op den ondervraagde gevestigd.
Hal font, die nog niet wist welke hou
ding hij aan moest nemen, gaf slechts
zeer spaarzaam antwoord en onder-
tusschen probeerde hij er achter te
komen, of het verstandig was de rol
van Harland verder te spelen of niet.
Maar Halfont's kennis van de Zoeloe-
taal was maar zeer gering. En zoo
kwam het, dat na eenigen tijd Bulanin
gi op fluisterenden toon tegen het op
perhoofd zei
Dat is U Havi niet!
Ndabamatoba schrok op en een kreet
van verbazing en ongeloof ontsnapte
hem.
Niet U Havi? fluisterde hij terug.
Wie dan? Er kunnen er geen twee zijn.
Hij is het niet; hij kan maar wei
nig praten.
Dan is het zijn tweelingbroer, zei
het opperhoofd, er kunnen er geen
twee zijn.
Het is U Havi niet, hield de oude
vol. Ik heb hem over twee dingen ge
sproken en daar wist hij niets van af
en hij heeft het niet kunnen voorwen
den.
Maar als hij het niet is, wie is
het dan wel? vroeg het opperhoofd.
Kijk, hij staat daar en hoort ons
niet, hield de ander overtuigend vol.
U Havi zou den heelen tijd gepraat
hebben en ons gesmeekt en beloofd
hebben. Deze begrijpt ons niet.
Een heele tijd keken de beide man
nen met scherpe blikken naar den ge
vangene voor hen, wat dezen niet in
het minst van zijn stuk bracht. Toen
sprak Ndabamatoba:
Waar is U Havi
Dat weel ik niet, was het ant
woord. Ik ben U Havi niet. Uw man
nen hier, hebben mij bij de Gcoma ge
vonden. Ik was verwond en zij brach
ten mij hierheen. Waarvoor ik hun
dankbaar ben. Eens zal ik hen beloo-
nen, want ik ben niet arm. En daar
ik hier de gast van het opperhoofd
ben wel deze touwen zijn ongemak
kelijk.
Invergelijking met de vloeiende ma
nier, waarop Harland de Zoeloetaal
kon spreken, waren Halfont's woor
den hulpeloos gestamel.
Maar wie is u dan? vroeg het
opperhoofd. Zijn broer?
- Neen, ik ben geen familie van
hem.
Een gemompel van verbazing steeg
uit de groep, die steeds dichter om
den gevangene heen gedrongen was en
al zijn woorden met aandacht gevolgd
had.
Het is vreemd heel vreemd,
mompelde Ndabamatoba.
Opeens kwam over de toppen der
hoornen de sombere klank van artil
lerievuur aangewaaid. Allen luister
den gespannen en de uitwerking was
niet bepaald gunstig voor den gevan
gene.
Het is tagati! riep er een uil den
troep.
Ye-bo! Tagati! riepen de ande
ren nu ook, op een allesbehalve vrien
delijken toon. De blanke man zal hier
anderen brengen. We moeten hem in
stukken hakken.
Dit voorstel vond algemeenen bijval
bij de omstanders, die nu om 't hardst
schreeuwden
We moeten hem in stukken hak
ken. Hij heeft het uiterlijk van U Havi
aangenomen en dat kan alleen maar
doordat hij tagati is. Hij moet sterven.
Assegaaien werden dreigend opge
heven. De troep, die tot nu toe alleen
maar nieuwsgierigheid getoond had,
gaf nu duidelijk blijk van woede en
haat. Hun gezichten, die door de op
winding afzichtelijk vertrokken wa
ren, waren naar Ndabamatoba gericht.
Geef hem ons, vader, hij is blank
en tagati
In enkele seconden schenen de man
nen in een troep wilde, bloeddorstige
honden veranderd te zijn.
Weer dreunde het geluid van de
verwijderde artillerie.
Geef hem ons, geef hem ons, va
der!
De stemmen hadden niets mensche-
lijks meer; een zelfde rilling scheen
door allen heen te gaaneen rilling
van dierlijken bloeddorst. De wilden,
die het dichtst bij Halfont stonden,
schudden hun speren voor zijn ge
zicht. Halfonl werd er zich van be
wust dat de dood niet zoo heel veraf
meer zou kunnen zijn. Reeds vaker
was hij in den oorlog tegen de kaffers
in doodsgevaar geweest, maar iets
was er dat hem zei, dat de kans om er
dézen keer levend af te komen, gerin
ger was één der vorige keeren.
Onophoudelijk dreunde het geschut
van de Engelschen, zijn landslieden,
die niet ver-af waren en hem toch niet
konden redden!
HOOFDSTUK XXVI.
De vliegende mieren.
Hel geluid had de uitwerking van
olie op het vuur van haat. Bracht de
stem van de „baibnai" hun niet een
boodschap? vroegen de wilden zich af.
Sprak zij niet van hun stamgenooten,
die daar bij honderden en honderden
in de Gcoma-vallei lagen in stukken
gescheurd, door den ijzeren regen, die
de blanken op hen hadden doen neer
dalen? Nu hadden ze een van hen, die
dit gedaan had, te pakken? Moesten
ze hem ook niet in stukken scheuren?
Niet zóó maar, o neeHet zou nog een
genot op zichzelf zijn hem te zien pijn
lijden.
Halfont, die het grootste deel ver
staan had wat er om hem heen gezegd
werd, voelde dat zijn uur geslagen
had, dat niets op aarde hem meer kon
redden. Het vooruitzicht van den dood
was hem niet bepaald aangenaam,
maar de marteling, die hij zou moeten
ondergaan, deed zijn adem in zijn keel
stokken.
Wat had hij voor kans? vroeg hij
zich verward af, niet om aan den dood,
maar om aan de martelingen te ont
komen? Zou hij Ndabamatoba zóö
kunnen beleedigen, dat zijn verwoede
onderdanen oogenblikkelijk een einde
aan zijn leven zouden maken Neen.
Daarvoor kende hij niet genoeg van
hun taal. Als hij Harland geweest was,
zou hij dit gekund hebben. Toen
kwam er plotseling een plan bij hem
op, dat hem de eenige uitweg scheen;
als hij maar den moed en de handig
heid had om het ten uitvoer te bren
gen. Als hij het niet waagde, stonden
de vreeselijkste martelingen hem te
wachten. Hel halfduister van het om
ringende woud scheen vervuld met de
geluiden van wachtende demonen.
Er was een oogenblik stilte en op
een bijna onzichtbaar teeken van Nda
bamatoba voelde Halfont zich plotse
ling door een aantal sterke handen ge
grepen.
Maak een vuur, riepen sommi
gen, dan kunnen we hem braden.
Nee, geen vuur, de rook zou de
bai-bnai op ons opmerkbaam maken.
Dit was een heel verstandige op
merking.
De vliegende mieren, luidde een
ander voorstel.
Het verschrikkelijke plan werd met
gejuich begroet en dadelijk renden
eenigen naar het bosch om naar een
nest vliegende mieren te zoeken. De
man, dien zoo'n vreeselijk eind te
wachten stond, wachtte te midden van
zijn vijanden, doodsbleek en niet in
staat ook maar den minsten tegen
stand te bieden. Hij herinnerde zich
hoe hij eens in een boek de beschrij
ving van deze marteling gelezen had;
hoe het slachtoffer eenvoudig levend
opgegeten was. Het had uren geduurd
en de man was krankzinnig geworden
onder de pijnlijke beten van de in
secten. En nu stond hij hier, veroor
deeld tot die marteling.
De kaffers, die Halfont vasthielden,
duwden hem nu vooruit, in de rich
ting van een geluid, dat uit het woud
tot hen doordrong. Tegenstand zou
geen nut meer hebben, het zou hen
alleen maar vermaken.
(Wordt vervolgd).
TNëi doetje qoed!
