Buitenlandsch Nieuws. Binnenlandsch Nieuws. Zaterdag 6 Mei 1939 No. 36 De Echo van het Zuiden Tweede Blad Het goud van Mr. Kalaghan V Sr HITLER BIEDT NOORSCHE STATEN NON-AGRESSIE VERDRAG AAN. Onderhandelingen reeds begonnen? Van verschillende zijden komt het bericht, dat Duitschland aan Denemar ken, Noorwegen, Zweden en Finland heeft voorgesteld tweezijdige non-ag ressieverdragen te sluiten. Reeds zijn onderhandelingen daar over gaande. Het blad Hufvudstadsbladet meldt, dat de Duitsche regeering den vier Noordschen staten wederzijdsche ga rantieverdragen met Duitschland heeft voorgesteld en dat de onderhandelingen daarover reeds begonnen zijn. De correspondent van de Times te Kopenhagen meldt dat de Duitsche re geering aan Denemarken een non- agressieverdrag heeft voorgesteld. Het zelfde voorstel heeft zij waarschijnlijk gericht tot Oslo, Stockholm en Helsin ki. De correspondent van de News Chronicie te Kopenhagen vertelt het zelfde. Een later bericht uit Stockholm zegt, dat men daar officieel de Berlijnsche berichten heeft bevestigd. Uit Stockholm meldt Havas: Op uit- noodiging van de Zweedsche regeering zal op 10 Mei te Stockholm een confe rentie geopend worden tusschen de Noorsche staten. De versterking der Aalandseilanden. Officieel wordt bevestigd, dat de Duitsche regeering op de desbetreffen de vragen van Finland en Zweden heeft toegestemd in een militaire ver sterking van de Aalandseilanden. Als voorwaarde wordt gesteld, dat beide landen neutraal zullen blijven bij een eventueelen oorlog in de Oostzee. BRITTEN UITGEWEZEN UIT DUITSCHLAND. Zes Britsche, in Duitschland wonen de onderdanen, hebben bevel gekregen van de Duitsche regeering om Duitsch land tegen 24 Mei a.s. te verlaten. De ze uitwijzingen vormen rechtstreeksche represaillemaatregelen voor de uitwij zing van zes Duitschers uit Engeland. Er is duidelijk gemaakt, dat verdere ,,niet rechtvaardige' uitwijzigingen door Engeland gevolgd zullen worden door verdere Duitsche represailles. DUIZEND DOODEN TE FOETSJAU. Naar het Chineesche persbureau meldt zijn in de hoofdstad van Foekien, Foetsjau, die door Japansche vliegtui gen op moorddadige wijze gebombar deerd is. meer dan duizend burgers om het leven gekomen of gewond. Sedert 21 Maart is de stad driemaal gebom bardeerd. INCIDENTEN TE WARSCHAU. Ter gelegenheid van den nationalen feestdag is te Warschau een militair défilé gehouden, dat twee uur duurde en door vele autoriteiten werd bijge woond. Tijdens dit défilé heeft het publiek herhaaldelijk en op verschillende plaat sen tegen Duitschland betoogd. Kreten weerklonken als ,,Leve het Poolsche Dantzig,,Leve het Poolsche Oost- Pruisen" en ,.Weg met Hitier!" Een gemompel van ontevredenheid en afkeuring ging eveneens door de menigte bij het passeeren van twee auto's der Duitsche ambassade, getooid met het hakenkruis. LITWINOV GAAT HEEN. Molotov zal hem vervangen. Het Russische telegraafagentschap Tas meldt, dat Litwinov op zijn eigen verzoek ontheven is van zijn functie van volkscommissaris van Buitenland- sche Zaken. De taak van Litwinov wordt over genomen door Molotov, voorzitter-van den Raad van Volkscommissarissen. Litwinov heeft de functie van volks commissaris van buitenlandsche zaken bijna 9 jaar bekleed, als opvolger van Tsjitsjerin, die wegens ziekte zijn ont slag had genomen. Na het uitbreken van de October- revolutie van 1918 was hij door de Sowjetregeering als haar eerste gevol machtigde vertegenwoordiger in En geland benoemd. Hij werd nog geen jaar na zijn benoeming als zoodanig te Londen als gijzelaar gevangen genomen voor den in Rusland gearresteerden Engelschman Lockhart tegen wien hij in 1919 werd uitgewisseld. Litwinov was in 1928 de leider van de Sowjetdelegatie ter conferentie te 's-Gravenhage; in 1927 stond hij aan het hoofd van de Russische delegatie bij de ontwapenings-onderhandelingen te Genève. Onder zijn bewind trad Rusland in 1935 tot den Volkenbond toe en wer den de verdragen met Frankrijk en Tsjecho-Slowakije gesloten. In den loop van zijn ambtstijd heb ben er herhaaldelijk geruchten geloo- pen dat hij in ongenade zou gevallen zijn, doch deze geruchten ten spijt is hij tot nu toe in functie gebleven. HET INCIDENT IN BELGIË. Duitsch journalist uitgewezen. De Belgische socialistische afgevaar digde Pierard, die een interpellatie zou indienen over het incident te Winter- slag op Zondag 1.1. heeft tegenover vertegenwoordigers van de pers ver klaard. dat de regeering hem er offici eel van in kennis heeft gesteld, dat de Duitsche journalist Ehlert, die het in cident verwekt heeft, uit het land is gewezen. Ehlert is directeur van de „Deutsch- Belgische Rundschaucorrespondent van de ..Westdeutscher Beobachter leider van verschillende Duitsche orga nisaties in België en vice-voorzitter van de buitenlandsche persvereeniging in België. Genoemd incident kwam hierop neer, dat Ehlert tegen den commandant der rijkswacht, die de identiteitskaarten vroeg van bezoekers van een vergade ring van het Duitsche arbeidsfront, ge zegd heeft: ,,Over drie dagen zult gij zelfs niet meer het recht hebben hier naar identiteitskaarten te vragen NON-AGRESSIEPACT LETLAND—DUITSCHLAND. Op grond van een bij vroegere ge legenheden tusschen de Duitsche en de Letlandsche regeering gevoerde be sprekingen, zijn de regeeringen dezer beide landen thans overeengekomen, een non-agressiepact te sluiten, over welks inhoud reeds overeenstemming bestaat. Tevens worden tusschen de rijksre- geering en de regeering van Estland onderhandelingen gevoerd over het sluiten van een non-agressiepact, welke eveneens reeds ver zijn gevorderd. BECK'S REDE. Naar uit goed-ingelichte bron wordt vernomen, zal de Poolsche minister van Buitenlandsche Zaken, Beck in zijn rede op besliste, doch rustige en niet-provoceerende wijze het Poolsche standpunt uiteenzetten. Hij zal in geen geval nieuwe concessies doen, doch uitdrukkelijk verklaren, dat Warschau door M. BURGHOUTS. 9) Tjwee dagen later dan men aanvan kelijk verwacht had, was de expeditie aan het einddoel gekomen. Het was een moeilijke tocht geweest, door on herbergzaam gebied, met grote gebie den van droogte. Bovendien was hel er verschrikkelijk heet. De zon brand de zo recht boven op je hoofd alsof je zou smelten. Niet minder dan 19 maal hadden de reizigers riviertjes over moeten steken. Soms ging dit heel ge makkelijk, maar er waren verschil lende grote stromen bij die heel breed en diep waren met stroomversnellin gen, en dan kon het soms uren duren voor men een geschikte plaats om door de rivier te trekken, had gekre gen. Herr Beckmann, die het best be kend was in Afrika en de wildernis zo ongeveer wel kende was de gids, en zijn baantje was lang niet gemak kelijk. Maar in ieder geval, ze waren er gek mien. Konoyo had de speciale opdracht om de lui van Horbalt in de galen te houden en het moet gezegd worden, hij deed dit prachtig. Zonder dat hij een spoor achterliet sloop hij soms naar het kamp van de mannen van Horbalt, luisterde daar de ge sprekken af en zonder dat iemand het in de gaten had stond hij ook weer te midden van zijn vrienden. Horbalt had 4 mannen, te weten 3 inlanders onder leiding van een Egyptenaar achter de expeditie aangestuurd, die heel trouw hun opdracht uitvoerden. Zij lieten zich nooit zien, bleven altijd enige kilometers achter de reizigers en wanneer men niet ter juister tijd achter het gemene plan was gekomen, zouden zij zeker in hun opzet geslaagd houden hoor, dat kon je gerust aan Konoyo overlaten. Verder was de hele tocht voorspoe dig verlopen, alleen was er een vracht wagen in puin geredeh die ze maar achter hadden gelaten, omdat hij toch onherstelbaar verwoest was. Dat had den ze te danken aan de nieuwsgierig, heid van een van de Abessijnen, die in het nachtelijk donker eens wou gaan proberen of hij ook auto kon rijden. De auto's stonden dien nacht een heel stukje van het kamp verwijderd, zodat niemand er iets van had ge hoord. 's Morgens bleek, dat er een van de wagens weg was en toen men het spoor volgde, zag men enkele kilome iers verder de wagen liggen, met den man er bij. Hij vertelde dat hij toch zo nieuws gierig was of hij ook auto zou kunnen rijden, dat hij 's nacht, toen alles in diepe rust was voorzichtig uit het kamp was weggeslopen en een tocht je was gaan maken. Het was een goed terrein en de rit ging dan ook voor spoedig. Toen hij echter om wilde keren had hij met hel achteruit rijden ie veel gas gegeven en was met volle vaart tegen een groep bomen aangebotst. Hei achtergedeelte van den wagen was helemaal beschadigd. Met veel moeite had hij toen de motor weer op gang gebracht en wilde naar huis tuffen. Toen had hij echter het gebrul var een leeuw gehoord, met volle vaart was hij verder gereden, totdat een tweede groep bomen hem staande, hield. Met volle vaart was hij tegen een paar dikke bomen gekletterd en het mocht een wonder heten dat hij niks mankeerde. „Waarom* ben je dan toch niet te zei Konoyo. „Ik dacht dat de meester heel erg kwaad zou zijn en mij zou doodslaan", antwoordde de man. De bagage werd toen van de wagen genomen en verdeeld over de reste rende auto's en verder ging de tocht. Niets bijzonders was er overigens voorgevallen. Tekenend was het, dat, toen de inlander gemerkt had, dat men hem niet dood zou slaan, hij ont zaglijk ijverig werd en een grote liefde voor de reizigers begon te koesteren. Het was avond en de schitterende tropische sterrenhemel stond wijd, tol in hel oneindige uitgestrekt over het kamp van onze reizigers. Alles was in diepe rust. Alleen Janus met een in lander hielden de wacht. Janus zat aan de Noordkant van het kamp en de inlander aan het Zuideinde. Alles was stil, doodstil. Plotseling hoorde Janus een licht geluid. Reeds enigs zins gewend aan de tactiek, die Kono yo hem voorgespeld had, bleef hij on beweeglijk zitten. Hij deed net of hij niets had gehoord, maar met dubbele aandacht boorden zijn ogen in de nacht, een revolver en een dubbelloops geweer lagen naast hem, dus wat had hij te vrezen? Een meter of zes van hem vandaan zag hij iets bewegen. Nog bleef hij stil zitten. Duidelijk zag hij nu de gedaante van een mens. Wat moest hij doen, de andere wachter waarschuwen, die zat te ver weg. Moest hij hem dan trachten gevangen te nemen? Wanneer het dan echter iemand van Horbalt was en dat lag toch het meest voor de hand, dan zou den ze ook gelijk bemerken, dat de expeditie met de plannen van Horbalt op de hoogte was. Nee, 't beste was, dat hij hem rustig zijn gang liet gaan. Wanneer hij verder het kamp insloop, zou hij hem volgen. Zo kon men te weten komen wat hij eigenlijk zocht. Misschien kwam men dan ook in de buurt van den inlander, die gewaar schuwd zou kunnen worden en wan neer overduidelijk bleek, dat het het beste was hem gevangen te nemen, dan zou dat toch nog altijd kunnen geschieden. Nu was het maar de vraag of de indringer hem niet op zou mer ken. Janus verstopte zich nog verder achter de palmen, zodat de nachtelij ke bezoeker rakelings langs hem heen kon gaan zonder hem te zien. Hij sloop verder het kamp in en Janus hem natuurlijk achterna. Op handen en voeten, zich verschuilend achter alles wat hiervoor maar kon dienen, steeds tot onderhandelen bereid is. Het initiatief voor dergelijke onderhande lingen zal echter niet van Poolsche zijde komen. Voorts zal Beek er, naar Reuter ver neemt, den nadruk op leggen, dat de Poolsche rechten in Dantzig niet aan getast mogen worden. Er moeten nieuwe garanties in de plaats komen van de bescherming der rechten, die tol nu toe verleend werden door den Volkenbondscommissaris. Deze func tie zal, zooals reeds eerder gemeld, door de Volkenbondscommissie van drie opgeheven worden. Dat Beek territoriale eischen aan Duitschland zou stellen, wordt ont kend. Volgens United Press gelooft men aan de mogelijkheid van Italiaan- sche bemiddeling, hetgeen vooral ge concludeerd wordt uil de bezoeken van von Ribbentrop en Goering aan Italië. POLITIEK VAN PARIJS ONGEWIJZIGD. Met nadruk heeft de Fransche pre mier Daladier aan de pers verklaard, dat Frankrijks politiek ongewijzigd is en dat zij gericht blijft op samenwer king in Europa en tegen overheer- sching. DE ENGELSCH-ROEMEENSCHE BESPREKINGEN. De geruchten, dat de Engelsch Roemeensche handelsbesprekingen het doode punt zouden hebben bereikt, worden door beide partijen tegen gesproken. Zij voegen hier aan toe, dat de on derhandelingen >een normaal verloop hebben. Van beide zijden zijn natuur lijk tegenvoorstellen gedaan, doch men verklaart, dat dit onvermijdelijk is, wanneer twee landen onderhande lingen over de uitbreiding van hun handel nemen. Er is reden te geloo- ven, dat een nieuw Britsch voorstel is ingediend inzake het crediet, dat Groot-Brittannië bereid is te geven, in hoofdzaak voor wapeningsdeoleinden. GOERING NAAR SPANJE Goering en zijn echtgenoote worden weer in San Remo verwacht. Ofschoon het nog niet mogelijk was, in gezaghebbende kringen inlichtin gen te verkrijgen over de reis van Goering naar Italië, schijnt het toch ze ker, dat Goering inderdaad Berlijn verlaten heeft. Goering zal ongeveer een week in San Remo blijven. Politieke conferenties schijnen niet op zijn reisprogram te staan. Er is geen kans, eenige nauwkeurige in lichting te verkrijgen over het doel van deze reis, maar in sommige krin gen zou men niet verwonderd zijn, als San Remo slechts een etappe was en Goering zich vandaar naar Spanje zou begeven, om Duitschland en den Fiihrer te vertegenwoordigen bij het a.s. militaire défilé voor Franco. Deze geruchten worden intusschen officieel noch officieus bevestigd en ze moeten dus met het noodige voor behoud worden aanvaard. GEEN AANBOD VAN HITLER AAN NEDERLAND. Het ,,Alg. Hdbld." meldt: Een bericht in de Engelsche radio uit Berlijn afkomstig meldt, dat de Duitsche regeering Nederland, België en Zwitserland een soortgelijk aanbod van een non-agressie-verdrag zou heb ben gedaan als aan de Scandinaafsche landen. Wat nu het aanbod aan Nederland betreft, we hebben er te bevoegder plaatse naar geïnformeerd, maar men kon ons slechts mededeelen, dat er van een Duitschen stap als in het Engelsche bericht wordt verondersteld, niets be kend is. Vroeger heeft Hitier de Nederland- Janus zorgde wel, dat hij enkele me ters achter de indringer bleef, opdat deze, wanneer hij soms onverwachts om zou kijken, zonder dat Janus ver scholen zat, hem niet zou kunnen zien. Ze waren nu bij de tenten. De vreemdeling hield halt, verschool zich achter een bosje kreupelhout en bleef stil zitten. Janus naderde hem zo dicht mogelijk. Hij kreeg plezier in het ge val. Nu was hij maar een paar meter meer van hem vandaan. Plat op de grond liggend, kon hij zich helemaal schuil laten gaan onder het kreupel hout, terwijl hij toch iedere beweging van de vreemde zou kunnen zien. Wat zou hij van plan zijn? Kijk, hij sloop weer verder. Hè, waar ging hij nu naar toe? Naar de benzine-op- slagplaats. Zou hij de zaak in brand willen steken? OPLOSSINGEN RAADSELS van vorige week. 1 De hazewindhond. 2 Onder-, boven- en beddegoed. 3 De zee. 4 Ieder, die geld in de zak heeft, want op geld staan leeuwen ge slagen. 5 De fietser. Het zijn staande klokken. 7 Rotting-olie. .8 Katjes-spel. VULKANEN IN DE OCEAAN. DE BOGUSLAW-EILANDEN. Nog wonderlijker is de geschiede- van de Boguslaw-eilanden, die tot de Aleoeten behoren bij de Beringzee. In 1708 ontdekte men hier voor het eerst een nieuw eiland van vulkanische oor sprong, dat „Ship Rock" werd ge doopt. Ongeveer 30 jaar later, in 1796, vond er een geweldige vulkanische uit barsting plaats, 'waarbij een tweede eiland werd geboren, dat door de Rus_ sen Boguslaw werd genoemd. In 1888 verdween het eiland Ship Rock weer maar vlak voor het verdween kwam er eerst een derde eiland boven de zee uit. Dit derde eiland werd Nieuw Bo guslaw genoemd en het hoogste punt was 240 meter boven de zeespiegel. Nu bleef het enige jaren rustig, maar in 1906 vertoonde de Beringzee weer tekenen van onrust. Op 1 Sep tember 1907 vloog een van de toppen van Boguslaw letterlijk de lucht in en in September 1910 volgde een tweede geweldige uitbarsting. sche regeering al eens een dergelijk aanbod gedaan, maar dat is toen op grond van ons neutraliteitsstandpunt afgewezen. Er is niet de minste reden aan te nemen, dat de Duitsche regee ring haar aanbod aan Nederland dus zou herhalen. En wat België en Zwitserland be treft, die in het Engelsche bericht ook worden genoemd, zij er aan herinnerd, dat die landen bereids 'n garantie van Duitschland bezitten. TWAALF LOCKHEEDS VOOR INDIË'S MILITAIRE LUCHTMACHT. De Indische regeering bestelde 12 nieuwe Lockheeds no. 12, die geschikt zijn als bommenwerper, zoomede voor naar de eilandengroep uitgestuurd en deze expeditie ontdekte, dat er niets meer te zien was van Nieuw Boguslaw en dat er alleen nog maar een paar in een lavabron was, die zijn kokende massa uit de zee omhoog spoot. Tus sen de zandbanken waren waterpoe len en het water in die poelen was, dank zij de hitte van de lava, 20 graden Celcius warm. Dat wil heel wat zeggen in deze Noordpoolstreek. Bedenk maar eens, dat het water van de Noordzee bij ons in de zomer on- geiveer 20 graden Celsius is. Grote troepen zeehonden koesterden zich in het warme water en heel veel vogels zaten op het warme zand. HET FALCON-EILAND. Een ander stuk grond, dat sinds tientallen jaren verstoppertje schijnt te willen spelen met de mensen, is het Falcon-eiland, dat in het Zuidelijk ge. deelte van de Stille Oceaan ligt en dat tot de Tonga-eilanden behoort. In hel jaar 1865 werd dit eiland door den kapitein van het Engelse oorlogsschip „Falcon" ontdekt en de kapitein noem de het naar zijn schip. Na enige tijd kwam het oorlogsschip in die buurt, maar er was niets meer van het Falcon-eiland te zien. Het enige wat men vond was een uit het water opstijgende rookzuil. In 1885 ontdekte men, dat deze rookzuil uit een vulkaan kwam, die zich onder wa ter bevond. Met kleine tussenpozen ontstonden nu weer geweldige uitbar stingen en na een jaar was het Falcon- eiland er weer. Het hoogste punt was loen 100 meter boven de zeespiegel, maar drie jaar later verdween 't weer. In 1927 dook het eiland weer op en deze keer wilde het schijnbaar de aan. dachl op zich vestigen, want maan denlang bleef de machtige vulkaan die zich op het eiland bevond, as en lava uitspuwen. In 1928 gelukte het aan de inboorlingen van de Tonga-ei landen om op het Falcon-eiland le landen en daar de vlag te hijsen. EEN EILAND OP EEN SCHEEPS WRAK. Tot de vele eigenaardigheden hoort ook 'n eiland, dat oorspronkelijk door een scheepswrak werd gevormd. Het slagschip „Dauntless" liep eens in de mond van Essequibo, een rivier in Brits-Guyana, aan de grond. De be manning moest het schip verlaten. Na enige tijd spoelde zand tegen het wrak aan, onkruid hechtte zich in dat zand vast en nu is een eiland om dat wrak ontstaan, dat 15 km. lang is en dat de

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 5