Buitenlandsch Nieuws.
Binnenlandsch Nieuws.
Zaterdag 6 Mei 1939 No. 36
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
Het goud van Mr. Kalaghan
V
Sr
HITLER BIEDT NOORSCHE
STATEN NON-AGRESSIE
VERDRAG AAN.
Onderhandelingen reeds begonnen?
Van verschillende zijden komt het
bericht, dat Duitschland aan Denemar
ken, Noorwegen, Zweden en Finland
heeft voorgesteld tweezijdige non-ag
ressieverdragen te sluiten.
Reeds zijn onderhandelingen daar
over gaande.
Het blad Hufvudstadsbladet meldt,
dat de Duitsche regeering den vier
Noordschen staten wederzijdsche ga
rantieverdragen met Duitschland heeft
voorgesteld en dat de onderhandelingen
daarover reeds begonnen zijn.
De correspondent van de Times te
Kopenhagen meldt dat de Duitsche re
geering aan Denemarken een non-
agressieverdrag heeft voorgesteld. Het
zelfde voorstel heeft zij waarschijnlijk
gericht tot Oslo, Stockholm en Helsin
ki.
De correspondent van de News
Chronicie te Kopenhagen vertelt het
zelfde.
Een later bericht uit Stockholm zegt,
dat men daar officieel de Berlijnsche
berichten heeft bevestigd.
Uit Stockholm meldt Havas: Op uit-
noodiging van de Zweedsche regeering
zal op 10 Mei te Stockholm een confe
rentie geopend worden tusschen de
Noorsche staten.
De versterking der
Aalandseilanden.
Officieel wordt bevestigd, dat de
Duitsche regeering op de desbetreffen
de vragen van Finland en Zweden
heeft toegestemd in een militaire ver
sterking van de Aalandseilanden.
Als voorwaarde wordt gesteld, dat
beide landen neutraal zullen blijven bij
een eventueelen oorlog in de Oostzee.
BRITTEN UITGEWEZEN UIT
DUITSCHLAND.
Zes Britsche, in Duitschland wonen
de onderdanen, hebben bevel gekregen
van de Duitsche regeering om Duitsch
land tegen 24 Mei a.s. te verlaten. De
ze uitwijzingen vormen rechtstreeksche
represaillemaatregelen voor de uitwij
zing van zes Duitschers uit Engeland.
Er is duidelijk gemaakt, dat verdere
,,niet rechtvaardige' uitwijzigingen
door Engeland gevolgd zullen worden
door verdere Duitsche represailles.
DUIZEND DOODEN
TE FOETSJAU.
Naar het Chineesche persbureau
meldt zijn in de hoofdstad van Foekien,
Foetsjau, die door Japansche vliegtui
gen op moorddadige wijze gebombar
deerd is. meer dan duizend burgers om
het leven gekomen of gewond. Sedert
21 Maart is de stad driemaal gebom
bardeerd.
INCIDENTEN TE WARSCHAU.
Ter gelegenheid van den nationalen
feestdag is te Warschau een militair
défilé gehouden, dat twee uur duurde
en door vele autoriteiten werd bijge
woond.
Tijdens dit défilé heeft het publiek
herhaaldelijk en op verschillende plaat
sen tegen Duitschland betoogd. Kreten
weerklonken als ,,Leve het Poolsche
Dantzig,,Leve het Poolsche Oost-
Pruisen" en ,.Weg met Hitier!"
Een gemompel van ontevredenheid
en afkeuring ging eveneens door de
menigte bij het passeeren van twee
auto's der Duitsche ambassade, getooid
met het hakenkruis.
LITWINOV GAAT HEEN.
Molotov zal hem vervangen.
Het Russische telegraafagentschap
Tas meldt, dat Litwinov op zijn eigen
verzoek ontheven is van zijn functie
van volkscommissaris van Buitenland-
sche Zaken.
De taak van Litwinov wordt over
genomen door Molotov, voorzitter-van
den Raad van Volkscommissarissen.
Litwinov heeft de functie van volks
commissaris van buitenlandsche zaken
bijna 9 jaar bekleed, als opvolger van
Tsjitsjerin, die wegens ziekte zijn ont
slag had genomen.
Na het uitbreken van de October-
revolutie van 1918 was hij door de
Sowjetregeering als haar eerste gevol
machtigde vertegenwoordiger in En
geland benoemd. Hij werd nog geen
jaar na zijn benoeming als zoodanig te
Londen als gijzelaar gevangen genomen
voor den in Rusland gearresteerden
Engelschman Lockhart tegen wien hij
in 1919 werd uitgewisseld.
Litwinov was in 1928 de leider van
de Sowjetdelegatie ter conferentie te
's-Gravenhage; in 1927 stond hij aan
het hoofd van de Russische delegatie
bij de ontwapenings-onderhandelingen
te Genève.
Onder zijn bewind trad Rusland in
1935 tot den Volkenbond toe en wer
den de verdragen met Frankrijk en
Tsjecho-Slowakije gesloten.
In den loop van zijn ambtstijd heb
ben er herhaaldelijk geruchten geloo-
pen dat hij in ongenade zou gevallen
zijn, doch deze geruchten ten spijt is
hij tot nu toe in functie gebleven.
HET INCIDENT IN BELGIË.
Duitsch journalist uitgewezen.
De Belgische socialistische afgevaar
digde Pierard, die een interpellatie zou
indienen over het incident te Winter-
slag op Zondag 1.1. heeft tegenover
vertegenwoordigers van de pers ver
klaard. dat de regeering hem er offici
eel van in kennis heeft gesteld, dat de
Duitsche journalist Ehlert, die het in
cident verwekt heeft, uit het land is
gewezen.
Ehlert is directeur van de „Deutsch-
Belgische Rundschaucorrespondent
van de ..Westdeutscher Beobachter
leider van verschillende Duitsche orga
nisaties in België en vice-voorzitter van
de buitenlandsche persvereeniging in
België.
Genoemd incident kwam hierop neer,
dat Ehlert tegen den commandant der
rijkswacht, die de identiteitskaarten
vroeg van bezoekers van een vergade
ring van het Duitsche arbeidsfront, ge
zegd heeft: ,,Over drie dagen zult gij
zelfs niet meer het recht hebben hier
naar identiteitskaarten te vragen
NON-AGRESSIEPACT
LETLAND—DUITSCHLAND.
Op grond van een bij vroegere ge
legenheden tusschen de Duitsche en de
Letlandsche regeering gevoerde be
sprekingen, zijn de regeeringen dezer
beide landen thans overeengekomen,
een non-agressiepact te sluiten, over
welks inhoud reeds overeenstemming
bestaat.
Tevens worden tusschen de rijksre-
geering en de regeering van Estland
onderhandelingen gevoerd over het
sluiten van een non-agressiepact, welke
eveneens reeds ver zijn gevorderd.
BECK'S REDE.
Naar uit goed-ingelichte bron wordt
vernomen, zal de Poolsche minister
van Buitenlandsche Zaken, Beck in
zijn rede op besliste, doch rustige en
niet-provoceerende wijze het Poolsche
standpunt uiteenzetten. Hij zal in geen
geval nieuwe concessies doen, doch
uitdrukkelijk verklaren, dat Warschau
door M. BURGHOUTS.
9)
Tjwee dagen later dan men aanvan
kelijk verwacht had, was de expeditie
aan het einddoel gekomen. Het was
een moeilijke tocht geweest, door on
herbergzaam gebied, met grote gebie
den van droogte. Bovendien was hel
er verschrikkelijk heet. De zon brand
de zo recht boven op je hoofd alsof je
zou smelten. Niet minder dan 19 maal
hadden de reizigers riviertjes over
moeten steken. Soms ging dit heel ge
makkelijk, maar er waren verschil
lende grote stromen bij die heel breed
en diep waren met stroomversnellin
gen, en dan kon het soms uren duren
voor men een geschikte plaats om
door de rivier te trekken, had gekre
gen.
Herr Beckmann, die het best be
kend was in Afrika en de wildernis
zo ongeveer wel kende was de gids,
en zijn baantje was lang niet gemak
kelijk. Maar in ieder geval, ze waren
er gek mien. Konoyo had de speciale
opdracht om de lui van Horbalt in de
galen te houden en het moet gezegd
worden, hij deed dit prachtig. Zonder
dat hij een spoor achterliet sloop hij
soms naar het kamp van de mannen
van Horbalt, luisterde daar de ge
sprekken af en zonder dat iemand het
in de gaten had stond hij ook weer te
midden van zijn vrienden. Horbalt
had 4 mannen, te weten 3 inlanders
onder leiding van een Egyptenaar
achter de expeditie aangestuurd, die
heel trouw hun opdracht uitvoerden.
Zij lieten zich nooit zien, bleven altijd
enige kilometers achter de reizigers
en wanneer men niet ter juister tijd
achter het gemene plan was gekomen,
zouden zij zeker in hun opzet geslaagd
houden hoor, dat kon je gerust aan
Konoyo overlaten.
Verder was de hele tocht voorspoe
dig verlopen, alleen was er een vracht
wagen in puin geredeh die ze maar
achter hadden gelaten, omdat hij toch
onherstelbaar verwoest was. Dat had
den ze te danken aan de nieuwsgierig,
heid van een van de Abessijnen, die in
het nachtelijk donker eens wou gaan
proberen of hij ook auto kon rijden.
De auto's stonden dien nacht een
heel stukje van het kamp verwijderd,
zodat niemand er iets van had ge
hoord. 's Morgens bleek, dat er een van
de wagens weg was en toen men het
spoor volgde, zag men enkele kilome
iers verder de wagen liggen, met den
man er bij.
Hij vertelde dat hij toch zo nieuws
gierig was of hij ook auto zou kunnen
rijden, dat hij 's nacht, toen alles in
diepe rust was voorzichtig uit het
kamp was weggeslopen en een tocht
je was gaan maken. Het was een goed
terrein en de rit ging dan ook voor
spoedig. Toen hij echter om wilde
keren had hij met hel achteruit rijden
ie veel gas gegeven en was met volle
vaart tegen een groep bomen aangebotst.
Hei achtergedeelte van den wagen was
helemaal beschadigd. Met veel moeite
had hij toen de motor weer op gang
gebracht en wilde naar huis tuffen.
Toen had hij echter het gebrul var
een leeuw gehoord, met volle vaart
was hij verder gereden, totdat een
tweede groep bomen hem staande,
hield. Met volle vaart was hij tegen
een paar dikke bomen gekletterd en
het mocht een wonder heten dat hij
niks mankeerde.
„Waarom* ben je dan toch niet te
zei Konoyo.
„Ik dacht dat de meester heel erg
kwaad zou zijn en mij zou doodslaan",
antwoordde de man.
De bagage werd toen van de wagen
genomen en verdeeld over de reste
rende auto's en verder ging de tocht.
Niets bijzonders was er overigens
voorgevallen. Tekenend was het, dat,
toen de inlander gemerkt had, dat
men hem niet dood zou slaan, hij ont
zaglijk ijverig werd en een grote liefde
voor de reizigers begon te koesteren.
Het was avond en de schitterende
tropische sterrenhemel stond wijd, tol
in hel oneindige uitgestrekt over het
kamp van onze reizigers. Alles was in
diepe rust. Alleen Janus met een in
lander hielden de wacht. Janus zat
aan de Noordkant van het kamp en
de inlander aan het Zuideinde. Alles
was stil, doodstil. Plotseling hoorde
Janus een licht geluid. Reeds enigs
zins gewend aan de tactiek, die Kono
yo hem voorgespeld had, bleef hij on
beweeglijk zitten. Hij deed net of hij
niets had gehoord, maar met dubbele
aandacht boorden zijn ogen in de
nacht, een revolver en een dubbelloops
geweer lagen naast hem, dus wat had
hij te vrezen? Een meter of zes van
hem vandaan zag hij iets bewegen.
Nog bleef hij stil zitten. Duidelijk zag
hij nu de gedaante van een mens. Wat
moest hij doen, de andere wachter
waarschuwen, die zat te ver weg.
Moest hij hem dan trachten gevangen
te nemen? Wanneer het dan echter
iemand van Horbalt was en dat lag
toch het meest voor de hand, dan zou
den ze ook gelijk bemerken, dat de
expeditie met de plannen van Horbalt
op de hoogte was. Nee, 't beste was,
dat hij hem rustig zijn gang liet gaan.
Wanneer hij verder het kamp insloop,
zou hij hem volgen. Zo kon men te
weten komen wat hij eigenlijk zocht.
Misschien kwam men dan ook in de
buurt van den inlander, die gewaar
schuwd zou kunnen worden en wan
neer overduidelijk bleek, dat het het
beste was hem gevangen te nemen,
dan zou dat toch nog altijd kunnen
geschieden. Nu was het maar de vraag
of de indringer hem niet op zou mer
ken. Janus verstopte zich nog verder
achter de palmen, zodat de nachtelij
ke bezoeker rakelings langs hem heen
kon gaan zonder hem te zien. Hij
sloop verder het kamp in en Janus
hem natuurlijk achterna. Op handen
en voeten, zich verschuilend achter
alles wat hiervoor maar kon dienen,
steeds tot onderhandelen bereid is. Het
initiatief voor dergelijke onderhande
lingen zal echter niet van Poolsche
zijde komen.
Voorts zal Beek er, naar Reuter ver
neemt, den nadruk op leggen, dat de
Poolsche rechten in Dantzig niet aan
getast mogen worden. Er moeten
nieuwe garanties in de plaats komen
van de bescherming der rechten, die
tol nu toe verleend werden door den
Volkenbondscommissaris. Deze func
tie zal, zooals reeds eerder gemeld,
door de Volkenbondscommissie van
drie opgeheven worden.
Dat Beek territoriale eischen aan
Duitschland zou stellen, wordt ont
kend. Volgens United Press gelooft
men aan de mogelijkheid van Italiaan-
sche bemiddeling, hetgeen vooral ge
concludeerd wordt uil de bezoeken van
von Ribbentrop en Goering aan Italië.
POLITIEK VAN PARIJS
ONGEWIJZIGD.
Met nadruk heeft de Fransche pre
mier Daladier aan de pers verklaard,
dat Frankrijks politiek ongewijzigd is
en dat zij gericht blijft op samenwer
king in Europa en tegen overheer-
sching.
DE ENGELSCH-ROEMEENSCHE
BESPREKINGEN.
De geruchten, dat de Engelsch
Roemeensche handelsbesprekingen het
doode punt zouden hebben bereikt,
worden door beide partijen tegen
gesproken.
Zij voegen hier aan toe, dat de on
derhandelingen >een normaal verloop
hebben. Van beide zijden zijn natuur
lijk tegenvoorstellen gedaan, doch
men verklaart, dat dit onvermijdelijk
is, wanneer twee landen onderhande
lingen over de uitbreiding van hun
handel nemen. Er is reden te geloo-
ven, dat een nieuw Britsch voorstel
is ingediend inzake het crediet, dat
Groot-Brittannië bereid is te geven, in
hoofdzaak voor wapeningsdeoleinden.
GOERING NAAR SPANJE
Goering en zijn echtgenoote worden
weer in San Remo verwacht.
Ofschoon het nog niet mogelijk was,
in gezaghebbende kringen inlichtin
gen te verkrijgen over de reis van
Goering naar Italië, schijnt het toch ze
ker, dat Goering inderdaad Berlijn
verlaten heeft.
Goering zal ongeveer een week in
San Remo blijven.
Politieke conferenties schijnen
niet op zijn reisprogram te staan. Er
is geen kans, eenige nauwkeurige in
lichting te verkrijgen over het doel
van deze reis, maar in sommige krin
gen zou men niet verwonderd zijn, als
San Remo slechts een etappe was en
Goering zich vandaar naar Spanje zou
begeven, om Duitschland en den
Fiihrer te vertegenwoordigen bij het
a.s. militaire défilé voor Franco.
Deze geruchten worden intusschen
officieel noch officieus bevestigd en
ze moeten dus met het noodige voor
behoud worden aanvaard.
GEEN AANBOD VAN HITLER
AAN NEDERLAND.
Het ,,Alg. Hdbld." meldt:
Een bericht in de Engelsche radio
uit Berlijn afkomstig meldt, dat de
Duitsche regeering Nederland, België
en Zwitserland een soortgelijk aanbod
van een non-agressie-verdrag zou heb
ben gedaan als aan de Scandinaafsche
landen.
Wat nu het aanbod aan Nederland
betreft, we hebben er te bevoegder
plaatse naar geïnformeerd, maar men
kon ons slechts mededeelen, dat er van
een Duitschen stap als in het Engelsche
bericht wordt verondersteld, niets be
kend is.
Vroeger heeft Hitier de Nederland-
Janus zorgde wel, dat hij enkele me
ters achter de indringer bleef, opdat
deze, wanneer hij soms onverwachts
om zou kijken, zonder dat Janus ver
scholen zat, hem niet zou kunnen
zien. Ze waren nu bij de tenten. De
vreemdeling hield halt, verschool zich
achter een bosje kreupelhout en bleef
stil zitten. Janus naderde hem zo dicht
mogelijk. Hij kreeg plezier in het ge
val. Nu was hij maar een paar meter
meer van hem vandaan. Plat op de
grond liggend, kon hij zich helemaal
schuil laten gaan onder het kreupel
hout, terwijl hij toch iedere beweging
van de vreemde zou kunnen zien.
Wat zou hij van plan zijn? Kijk,
hij sloop weer verder. Hè, waar ging
hij nu naar toe? Naar de benzine-op-
slagplaats. Zou hij de zaak in brand
willen steken?
OPLOSSINGEN RAADSELS
van vorige week.
1 De hazewindhond.
2 Onder-, boven- en beddegoed.
3 De zee.
4 Ieder, die geld in de zak heeft,
want op geld staan leeuwen ge
slagen.
5 De fietser.
Het zijn staande klokken.
7 Rotting-olie.
.8 Katjes-spel.
VULKANEN IN DE OCEAAN.
DE BOGUSLAW-EILANDEN.
Nog wonderlijker is de geschiede-
van de Boguslaw-eilanden, die tot de
Aleoeten behoren bij de Beringzee. In
1708 ontdekte men hier voor het eerst
een nieuw eiland van vulkanische oor
sprong, dat „Ship Rock" werd ge
doopt. Ongeveer 30 jaar later, in 1796,
vond er een geweldige vulkanische uit
barsting plaats, 'waarbij een tweede
eiland werd geboren, dat door de Rus_
sen Boguslaw werd genoemd. In 1888
verdween het eiland Ship Rock weer
maar vlak voor het verdween kwam
er eerst een derde eiland boven de zee
uit. Dit derde eiland werd Nieuw Bo
guslaw genoemd en het hoogste punt
was 240 meter boven de zeespiegel.
Nu bleef het enige jaren rustig,
maar in 1906 vertoonde de Beringzee
weer tekenen van onrust. Op 1 Sep
tember 1907 vloog een van de toppen
van Boguslaw letterlijk de lucht in en
in September 1910 volgde een tweede
geweldige uitbarsting.
sche regeering al eens een dergelijk
aanbod gedaan, maar dat is toen op
grond van ons neutraliteitsstandpunt
afgewezen. Er is niet de minste reden
aan te nemen, dat de Duitsche regee
ring haar aanbod aan Nederland dus
zou herhalen.
En wat België en Zwitserland be
treft, die in het Engelsche bericht ook
worden genoemd, zij er aan herinnerd,
dat die landen bereids 'n garantie van
Duitschland bezitten.
TWAALF LOCKHEEDS VOOR
INDIË'S MILITAIRE
LUCHTMACHT.
De Indische regeering bestelde 12
nieuwe Lockheeds no. 12, die geschikt
zijn als bommenwerper, zoomede voor
naar de eilandengroep uitgestuurd en
deze expeditie ontdekte, dat er niets
meer te zien was van Nieuw Boguslaw
en dat er alleen nog maar een paar
in een lavabron was, die zijn kokende
massa uit de zee omhoog spoot. Tus
sen de zandbanken waren waterpoe
len en het water in die poelen was,
dank zij de hitte van de lava, 20
graden Celcius warm. Dat wil heel
wat zeggen in deze Noordpoolstreek.
Bedenk maar eens, dat het water van
de Noordzee bij ons in de zomer on-
geiveer 20 graden Celsius is. Grote
troepen zeehonden koesterden zich in
het warme water en heel veel vogels
zaten op het warme zand.
HET FALCON-EILAND.
Een ander stuk grond, dat sinds
tientallen jaren verstoppertje schijnt
te willen spelen met de mensen, is het
Falcon-eiland, dat in het Zuidelijk ge.
deelte van de Stille Oceaan ligt en dat
tot de Tonga-eilanden behoort. In hel
jaar 1865 werd dit eiland door den
kapitein van het Engelse oorlogsschip
„Falcon" ontdekt en de kapitein noem
de het naar zijn schip.
Na enige tijd kwam het oorlogsschip
in die buurt, maar er was niets meer
van het Falcon-eiland te zien. Het
enige wat men vond was een uit het
water opstijgende rookzuil. In 1885
ontdekte men, dat deze rookzuil uit
een vulkaan kwam, die zich onder wa
ter bevond. Met kleine tussenpozen
ontstonden nu weer geweldige uitbar
stingen en na een jaar was het Falcon-
eiland er weer. Het hoogste punt was
loen 100 meter boven de zeespiegel,
maar drie jaar later verdween 't weer.
In 1927 dook het eiland weer op en
deze keer wilde het schijnbaar de aan.
dachl op zich vestigen, want maan
denlang bleef de machtige vulkaan
die zich op het eiland bevond, as en
lava uitspuwen. In 1928 gelukte het
aan de inboorlingen van de Tonga-ei
landen om op het Falcon-eiland le
landen en daar de vlag te hijsen.
EEN EILAND OP EEN SCHEEPS
WRAK.
Tot de vele eigenaardigheden hoort
ook 'n eiland, dat oorspronkelijk door
een scheepswrak werd gevormd. Het
slagschip „Dauntless" liep eens in de
mond van Essequibo, een rivier in
Brits-Guyana, aan de grond. De be
manning moest het schip verlaten. Na
enige tijd spoelde zand tegen het wrak
aan, onkruid hechtte zich in dat zand
vast en nu is een eiland om dat wrak
ontstaan, dat 15 km. lang is en dat de