Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
1843
„NOORD-
BRABAND
Buitenlandsch Nieuws.
V Na veertig jaren vredesarbeid.
Actieve gezinspolitiek en nog
wat.
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
rrr\
Croquetten
en Bitterbollen
Automatiek PULLES-HEESBEEN,
NUMMER 42.
ZATERDAG 27 MEI 1939.
62c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven. Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijsper 3 maanden
f 1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
GIRO-No. 50798.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel: minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
JZ
Wij denken aan den Pinksterzang:
„Veni, Creator Spiriti", Kom,
Schepper van den Geest, vervul de
harten der geloovigen en ontsteekt in
hen het vuur Uwer liefde.
Het was met dezen Geest, dat God
op Pinksteren Zijn apostelen bezielde,
hen aldus bekrachtigde tot de taak,
welke Hij hun had toevertrouwd en
opgelegd: de wereld te hervormen in
Zijnen naam, Zijn kerk stichtende, de
Waarheid verbreidende, Zijn Vrede
brengende.
Zijn Vrede
Wij weten het wel: de Vrede Gods
is geen synoniem van den vrede dezer
wereld. De eerste is iets hoogers, ver-
heveners; hij is geen zaak van tijd,
maar van eeuwigheid.
Maar de weg, dien we moeten gaan
om den Vrede Gods te bereiken, is de
weg der Liefde en als allen den weg
der Liefde trachten te gaan, dan pas-
seeren ze den vrede der wereld.
Mede daarom is de Pinkstergedachte
en is het Pinkstergebed „Kom
Schepper van den Geest, vervul de har
ten der geloovigen en ontsteek in hen
het vuur Uwer Liefde", zoo schoon.
En ook daarom zijn we nog zoover
Vorige week is het 40 jaren geleden,
dat op initiatief van de Russische Tsaar
Nicolaas II en op uitnoodiging van on
ze Vorstin in 's-Gravenhage de eerste
vredesconferentie tot stand kwam.
Ironie van het noodlot, dat juist in
dezen tijd met zijn vele politieke ver
wikkelingen en permanent oorlogsge
vaar dit feit moet worden herdacht.
De eerste vredesconferentie, is even1
als de volgende een grandiooze misluk-
king geworden.
Op het einde van de vorige eeuw
^.was er onder de verschillende groote
mogendheden een zeer sterke naijver
welke haar oorzaak vond in den im-
perialistischen drang naar uitbreiding
van de invloedsfeer.
Terwijl de hooge heeren aan de ron
de tafel in Den Haag zaten te beraad
slagen over een eeuwigdurende vrede,
maakte Engeland zich gereed voor den
grooten krijg tegen de boeren in Zuid-
Afrika; de Vereenigde Staten hadden
juist Cuba en de Philipijnen ingepalmd,
een diplomatieke oorlog werd gevoerd
om concessies in China. Servië en Grie
kenland lagen klaar om Europeesch
Turkije te verdeelen, Oostenrijk wierp
begeerige blikken op Bosnië en Herze-
gowina, terwijl de belangen van de
w groote mogendheden in Noord-Afrika
voortdurend met elkaar in botsing kwa
men.
Maar iflen confereerde over „vrede".
40 Jaren zijn sinds verloopen, nage
noeg de geheele wereld werd in vuur
en vlam gezet, millioenen jonge men-
schen, vol groote idealen lieten hun le
ven in een vreemd land op het slag
veld, badend in hun bloed.
Men zou denken, dat iedere gedachte
aan oorlog door het bloed van de
slachtoffers zou zijn weggewist.
Helaas echter heeft de wereld nog
maar weinig geleerd en 40 jaren na de
eerste vredesconferentie bevinden wij
ons weer in een toestand die veel over
eenkomst vertoont met dat tijdperk,
van den vrede der wereld, omdat we
zoo weinig hebben gezocht de Liefde
Gods; er zoo weinig om hebben ge
beden.
Het is een lichtstraal in de duister
nis onzer dagen, dat zooyelen hetgeen
we hiervoren zeiden, erkennen en zich
bereid toonen om op hun dwaling te
rug te komen.
Wij allen ijveren voor verbetering
van de wereld door te streven naar
verbetering van het individu, van zich
zelf. Daarom heffen we de vaan der
zelfverloochening en strijden we met
het wapen der Liefde, het vlammende
zwaard, dat niet wondt, maar loutert.
Door Liefde tot geestelijke en ino-
reele herbewapening.
Door Liefde tot Eeuwigen Vrede via
den vrede dezer wereld.
Smeeken we er om, dat het zóó
moge zijn.
Bidden we, dat de Geest Gods onze
harten moge vervullen en ons daar
mee de kracht moge schenken, welke
eens het deel werd der apostelen; de
kracht, welke muren slecht van taal en
vooroordeel: de kracht, welke volke
ren en rassen vereenigt, ze bindende
in de Waarheid.
want weer is het de imperialistische
drang naar uitbreiding van de invloeds
feer, die Europa op een krater plaatst,
die ieder oogenblik vuur kan spuwen
en die ieder oogenblik alle leven en het
laatste restje beschaving kan wegva
gen.
De lucratieve aanspraken van som
mige landen op vreemd gebied doen
ons aan de verschrikkelijkste oorlogs
dreiging bloot staan.
Toch, wanneer men dieper op de
kwestie ingaat, komt men tot de con
clusie, dat niet alle vredesarbeid te
vergeefs is geweest.
Hoe ver wij ook nog van het eind
doel mogen zijn. de voorzichtigheid en
behoedzaamheid van eiken staatsman,
ook al is hij vol bedreigingen, waar
mede hij de verantwoordelijkheid vlucht
om een nieuwen wereldbrand te ontke
tenen, wijst op een vooruitgang, welke
voortvloeit uit den moeizamen vredes
arbeid, die 40 jaren geleden in ons land
is begonnen.
Reeds meerdere malen hebben wij
over bovenstaand geschreven en ook
thans willen wij ons even met dit groo
te vraagstuk bezig houden.
Allereerst willen wij onze voldoe
ning uiten over het feit dat ex-minister
de Wilde in zijn nieuwe belasting-ont
werpen rekening heeft gehouden met
de b.elangen van de groote gezinnen;
vooral het bewijs dat ook in regeerings-
kringen een groeiende belangstelling
voor dit vraagstuk bestaat stemt toch
tot vreugde.
Hiervoor zijn we ons chris
telijk kabinet dankbaar en ondanks de
herhaalde aanvallen en suggesties van
de liberale en de z.g. neutrale pers, het
welk weer eens overduidelijk werd ge
demonstreerd in de perscommentaren
over het aftreden van minister de Wil
de, komt het ministerie hiervoor lof toe.
Ook wij zijn het niet heelemaal eens
met de financieele politiek van onze re
geering, maar: eere, wie eere toekomt.
De commentaren op het aftreden
van minister de Wilde waren zeer lu
cratief.
,,De Telegraaf' heeft minister Rom-
me maar als het zwarte schaap ge
brandmerkt en is van meening, dat het
ministerie in twee kampen is verdeeld,
hetgeen o.m. te wijten zou zijn aan
minister Romme.
De „Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant is al niet veel wijzer en stelt den
„partij-politieken" minister Romme
tegenover den het 's lands belang die
nenden oud-minister de Wilde.
„Het Handelsblad doet er nog een
schepje op en suggereert een Katho-
liek-Protestantsche tegenstelling, zoo
dat er dus een conflict zou heerschen
in den boezem van onze regeering.
Opmerkelijk is het echter, dat juist
minister Romme, de man van de actie
ve gezinspolitiek en der sociale wetten
alleen de oorzaak van „die slechte ver
standhouding'' zou zijn, opmerkelijk,
gezien van uit het standpunt, dat het
juist de bladeif zijn, die zich van ouds
her hebben gekant tegen een christelij
ke gezinspolitiek.
De liberale en .neutrale" bladen
hébben een nieuw object gevonden,
waarover ze hun toorn kunnen uitstor
ten.
LEVENSVERZEKERING
ff
WAALWIJK
Ongetwijfeld zouden zij vol vreugde
zijn, wanneer de actieve gezinspolitiek
van minister Romme, welke hen altijd
een doorn in het oog is geweest, aan
leiding werd tot tweedracht in het ka
binet.
De wensch is de vader der gedach
ten, en gezien in het licht van dit
spreekwoord zijn de fantasieën en sug
gesties van genoemde bladen wel te
begrijpen.
De bovengenoemde bladen zijn ijve
rig aan 't speuren gegaan, zooals we
zeiden, wie de belhamels wel zijn en als
goed vaderlander komt men vanzelf tot
de conclusie dat de katholieken dat wel
gedaan zullen hebben.
Natuurlijk! Die minister Romme ook
met z'n dure sociale maatregelen, z'n
spaarpotten voor werkloozen, z'n toe
slagen voor dit en voor dat, z'n plan
nen tot bestrijding van de jeugdwerk
loosheid. Net of minister de Wilde het
geld maar op z'n rug groeit. Enne
dat plan-Westhoff, allemaal onpro
ductieve uitgaven! En die motie van de
Katholieken bij het Kweekschoolont-
werp
Beslist, de Roomschen hebben het
gedaan.
Slechts als terloops wijst die en gene
op de ontzettende stijging van de mili
taire lasten. Maar daarom zal de mi
nister van financiën 't bijltje er niet bij
hebben neergelegd, meent men, want
de heer de Wilde is in elk geval een
goede vaderlander.
We willen de lezers niet vermoeien
met veel cijfers. Slechts dit moeten we
vaststellen: nog maar weinige jaren ge
leden bedroegen de militaire lasten in
Nederland rond 80 millioen gulden per
jaar. thans rond 400 millioen gulden.
Wij hebben er vrede mee. want ook
wij achten ons goede vaderlanders. En
meermalen hebben wij in den laatsten
tijd het belang en de noodzaak van een
sterke weermacht naar voren gebracht.
Maar er zijn grenzen, tenzij men hier
een leefregel wil aanvaarden, welke in
een nabuurland geldt en volgens welken
kanonnen in alle omstandigheden beter
zijn dan boter.
Toen onze militaire lasten 80 mil
lioen 's jaars bedroegen, stuitte het tref
fen van overigens zeer gewenschte so
ciale en cultureele voorzieningen af op
het bezwaar: er is geen geld voor. In
middels werden voor de weermacht
steeds nieuwe millioenen beschikbaar
gesteld. We betalen voor haar thans
400 millioen per jaar.
Maar „er is geen geld" om onder
wijzers, die extra worden belast met de
practische opleiding van kweekelingen,
daarvoor loon uit te betalen, niettegen
staande deze plicht slechts een paar ton
per jaar vergt.
Men kan zich vereenigen met den
aanbouw van slagschepen die honder
den millioenen kosten en wier bedrijfs
kosten 4 millioen per stuk en per jaar
KOMT EVEN SI^BlÜËn.
uitsluitend van Ie kwaliteit
kalfsvleesch.
bedragen, maar we achten het zeer
aannemelijk, dat minister de Wilde de
beenen zou hebben genomen op grond
van het feit, dat collega Romme 5]/2
millioen per jaar vraagt voor de be
strijding van de jeugdwerkloosheid.
Wij critiseeren niet de maatregelen
tot versterking van de weermacht: wij
1 critiseeren slechts dat men daartoe als
't ware onbeperkte middelen beschik
baar weet te stellen en vele sociale en
cultureele (onderwijs) behoeften onver
zorgd laat onder het motto: er is geen
geld.
Er mag geen sprake zijn van kanon
nen óf boter (en wat daaraan belangt),
maar er moet worden gehandeld naar
de behoefte van kanonnen èn boter. De
financiën, welke beschikbaar zijn. moe
ten in de juiste verhouding voor beide
zaken worden gedeeld.
Willen we straks geen volk zijn. dat
geslagen is, zonder dat het oorlog heeft
gekend, laten we ook het oog gericht
houden op de noodzaak van het be
houd van economische en financieele
weerbaarheid en van cultureele kracht.
I)E VOLTOOIïNG VAN HET
ANTI-AGRESSIEFRONT NADERT.
DE BRITSCH-RUSSISCHE
BESPREKINGEN.
Eindelijk dan, door lange onderhan
delingen, gaat het er toch naar uitzien,
dat het BritscliRussisch accoord een
feit zal worden. Het Britsche kabinet
heeft besloten een pact met de Sovjets
te sluiten en wel op overeenkomst van
de Russische voorstellen, hiermede is
dus ook de onderteekening in feite
verzekerd.
Onder de gegeven omstandigheden,
zal het echter nog wel enkele dagen
duren alvorens de juiste inhoud van
de overeenkomst bekend is.
In officieele kringen geeft men ech
ter toe, dat hel een drievoudig ver
band van wederzijdschen bijstand zal
worden, een bijstand die niet alleen
beperkt blijft, wanneer een van de
bondgenooten rechtstreeks in een con
flict gewikkeld wordt, maar ook, wan
neer Engeland of Frankrijk zich ge
noodzaakt zullen zien bij een even
tueel conflict Polen, Roemenië, Grie
kenland of Turkije ter hulp te ko
men, zal Rusland moeten bijspringen.
En met dit feit heeft zich dus een
blok gevormd van 3 groote mogend
heden, welke de sympathie van tal
rijke andere staten hebben en waar
mede het algemeen verlangen naar
vrede sterk is gediend.
De daden van agressie, welke de
totalitaire staten ons reeds bij herha
ling als voldongen feiten hebben op
gelegd, zijn practisch gesproken on
mogelijk gemaakt. Zoodra Duitsch-
land of Italië zich al te sterk gaan in
teresseeren voor Poolsch, Roemeensch,
Grieksch of Turksch gebied zullen de
bedreigde landen van zich af durven
bijten, omdat zij de hulp van sterke
broeders achter zich vinden, een hulp,
welke zich niet alleen zal beperken
tot mooie woorden, maar die zich zal
uiten in daden.
Alle imperialistische aspiraties van
Duitschland en Italië zullen voortaan
aan de ronde conferentietafel behan
deld moeten worden, want geweld zal
met geweld beantwoord worden.
In dictatoriale kringen noemde men
het verdrag tusschen Duitschland en
Italië, de eerste vredesdaad na Ver
sailles, maar wij zouden liever dit laat
ste accoord als zoodanig bestempeld
zien, want de geheele strekking er van
is toch niets anders, dan voorkomen
van verdere Duitsche of Italiaansche
agressie en te betreuren is het, dat dit
besluit niet enkele jaren vroeger is
genomen, veel leed zou de wereld dan
bespaard zijn gebleven.
Natuurlijk zullen de commentaren
in de dictatoriale pers wel trachten
deze diplomatieke overwinning van
Engeland in het discrediet te brengen,
maar of dat geheel zal lukken betwij
felen wij.
De vraag blijft nu: Hoe zal Hitier de
Dantziger kwestie willen oplossen, en
het antwoord hierop ligt besloten in
de kracht van het non-agressie-pact.
Er zal een weg zijn tot besprekingen;
het stellen van een fait accompli
wordt gevaarlijk. De conferentie-tafel
moet weer in eere worden gesteld, want
men zal bij een eventueelen oorlog weer
op twee fronten moeten vechten.
Benieuwd zijn we of de overeen
komst geldt alleen voor Europa of ook
voor Azië. Zoo 't laatste waar is, zal
dit natuurlijk Japan weldra drijven in
de armen van Duitschland en Italië.
HET BRITSCH—RUSSISCH
ACCOORD.
Minister-president Chamberlain heeft
in het Lagerhuis medegedeeld, dat na
de besprekingen van Halifax te Parijs
en Genève alles thans duidelijk is ge
worden. Spreker heeft alle reden te
hopen, dat het als resultaat van de
voorstellen, welke de regeering thans
kan doen, terzake van de voornaamste
kwesties, mogelij 1; zal zijn spoedig vol
ledige overeenstemming te verkrijgen.
Er moeten nog steeds eenige punten
worden opgeklaard, doch spreker ge
looft niet, dat deze aanleiding zullen
geven tot ernstige moeilijkheden.
Chamberlain hoopt, dat het na het
Pinksterreces mogelijk zal zijn een
volledig verslag te geven van de over
eenkomst, welke, naar hij vertrouwt,
dan bereikt zou zijn.
De verklaring van Chamberlain was
een antwoord op een vraag van Attlee,
De Eclio van het Zuiden,
Waalwyfesche en Langstraatscke Courant*
PINK
