Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. 1843 „NOORD- BRABAND Buitenlandsch Nieuws. V Na veertig jaren vredesarbeid. Actieve gezinspolitiek en nog wat. Dit nummer bestaat uit Drie Bladen EERSTE BLAD rrr\ Croquetten en Bitterbollen Automatiek PULLES-HEESBEEN, NUMMER 42. ZATERDAG 27 MEI 1939. 62c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven. Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijsper 3 maanden f 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. GIRO-No. 50798. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel: minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. JZ Wij denken aan den Pinksterzang: „Veni, Creator Spiriti", Kom, Schepper van den Geest, vervul de harten der geloovigen en ontsteekt in hen het vuur Uwer liefde. Het was met dezen Geest, dat God op Pinksteren Zijn apostelen bezielde, hen aldus bekrachtigde tot de taak, welke Hij hun had toevertrouwd en opgelegd: de wereld te hervormen in Zijnen naam, Zijn kerk stichtende, de Waarheid verbreidende, Zijn Vrede brengende. Zijn Vrede Wij weten het wel: de Vrede Gods is geen synoniem van den vrede dezer wereld. De eerste is iets hoogers, ver- heveners; hij is geen zaak van tijd, maar van eeuwigheid. Maar de weg, dien we moeten gaan om den Vrede Gods te bereiken, is de weg der Liefde en als allen den weg der Liefde trachten te gaan, dan pas- seeren ze den vrede der wereld. Mede daarom is de Pinkstergedachte en is het Pinkstergebed „Kom Schepper van den Geest, vervul de har ten der geloovigen en ontsteek in hen het vuur Uwer Liefde", zoo schoon. En ook daarom zijn we nog zoover Vorige week is het 40 jaren geleden, dat op initiatief van de Russische Tsaar Nicolaas II en op uitnoodiging van on ze Vorstin in 's-Gravenhage de eerste vredesconferentie tot stand kwam. Ironie van het noodlot, dat juist in dezen tijd met zijn vele politieke ver wikkelingen en permanent oorlogsge vaar dit feit moet worden herdacht. De eerste vredesconferentie, is even1 als de volgende een grandiooze misluk- king geworden. Op het einde van de vorige eeuw ^.was er onder de verschillende groote mogendheden een zeer sterke naijver welke haar oorzaak vond in den im- perialistischen drang naar uitbreiding van de invloedsfeer. Terwijl de hooge heeren aan de ron de tafel in Den Haag zaten te beraad slagen over een eeuwigdurende vrede, maakte Engeland zich gereed voor den grooten krijg tegen de boeren in Zuid- Afrika; de Vereenigde Staten hadden juist Cuba en de Philipijnen ingepalmd, een diplomatieke oorlog werd gevoerd om concessies in China. Servië en Grie kenland lagen klaar om Europeesch Turkije te verdeelen, Oostenrijk wierp begeerige blikken op Bosnië en Herze- gowina, terwijl de belangen van de w groote mogendheden in Noord-Afrika voortdurend met elkaar in botsing kwa men. Maar iflen confereerde over „vrede". 40 Jaren zijn sinds verloopen, nage noeg de geheele wereld werd in vuur en vlam gezet, millioenen jonge men- schen, vol groote idealen lieten hun le ven in een vreemd land op het slag veld, badend in hun bloed. Men zou denken, dat iedere gedachte aan oorlog door het bloed van de slachtoffers zou zijn weggewist. Helaas echter heeft de wereld nog maar weinig geleerd en 40 jaren na de eerste vredesconferentie bevinden wij ons weer in een toestand die veel over eenkomst vertoont met dat tijdperk, van den vrede der wereld, omdat we zoo weinig hebben gezocht de Liefde Gods; er zoo weinig om hebben ge beden. Het is een lichtstraal in de duister nis onzer dagen, dat zooyelen hetgeen we hiervoren zeiden, erkennen en zich bereid toonen om op hun dwaling te rug te komen. Wij allen ijveren voor verbetering van de wereld door te streven naar verbetering van het individu, van zich zelf. Daarom heffen we de vaan der zelfverloochening en strijden we met het wapen der Liefde, het vlammende zwaard, dat niet wondt, maar loutert. Door Liefde tot geestelijke en ino- reele herbewapening. Door Liefde tot Eeuwigen Vrede via den vrede dezer wereld. Smeeken we er om, dat het zóó moge zijn. Bidden we, dat de Geest Gods onze harten moge vervullen en ons daar mee de kracht moge schenken, welke eens het deel werd der apostelen; de kracht, welke muren slecht van taal en vooroordeel: de kracht, welke volke ren en rassen vereenigt, ze bindende in de Waarheid. want weer is het de imperialistische drang naar uitbreiding van de invloeds feer, die Europa op een krater plaatst, die ieder oogenblik vuur kan spuwen en die ieder oogenblik alle leven en het laatste restje beschaving kan wegva gen. De lucratieve aanspraken van som mige landen op vreemd gebied doen ons aan de verschrikkelijkste oorlogs dreiging bloot staan. Toch, wanneer men dieper op de kwestie ingaat, komt men tot de con clusie, dat niet alle vredesarbeid te vergeefs is geweest. Hoe ver wij ook nog van het eind doel mogen zijn. de voorzichtigheid en behoedzaamheid van eiken staatsman, ook al is hij vol bedreigingen, waar mede hij de verantwoordelijkheid vlucht om een nieuwen wereldbrand te ontke tenen, wijst op een vooruitgang, welke voortvloeit uit den moeizamen vredes arbeid, die 40 jaren geleden in ons land is begonnen. Reeds meerdere malen hebben wij over bovenstaand geschreven en ook thans willen wij ons even met dit groo te vraagstuk bezig houden. Allereerst willen wij onze voldoe ning uiten over het feit dat ex-minister de Wilde in zijn nieuwe belasting-ont werpen rekening heeft gehouden met de b.elangen van de groote gezinnen; vooral het bewijs dat ook in regeerings- kringen een groeiende belangstelling voor dit vraagstuk bestaat stemt toch tot vreugde. Hiervoor zijn we ons chris telijk kabinet dankbaar en ondanks de herhaalde aanvallen en suggesties van de liberale en de z.g. neutrale pers, het welk weer eens overduidelijk werd ge demonstreerd in de perscommentaren over het aftreden van minister de Wil de, komt het ministerie hiervoor lof toe. Ook wij zijn het niet heelemaal eens met de financieele politiek van onze re geering, maar: eere, wie eere toekomt. De commentaren op het aftreden van minister de Wilde waren zeer lu cratief. ,,De Telegraaf' heeft minister Rom- me maar als het zwarte schaap ge brandmerkt en is van meening, dat het ministerie in twee kampen is verdeeld, hetgeen o.m. te wijten zou zijn aan minister Romme. De „Nieuwe Rotterdamsche Cou rant is al niet veel wijzer en stelt den „partij-politieken" minister Romme tegenover den het 's lands belang die nenden oud-minister de Wilde. „Het Handelsblad doet er nog een schepje op en suggereert een Katho- liek-Protestantsche tegenstelling, zoo dat er dus een conflict zou heerschen in den boezem van onze regeering. Opmerkelijk is het echter, dat juist minister Romme, de man van de actie ve gezinspolitiek en der sociale wetten alleen de oorzaak van „die slechte ver standhouding'' zou zijn, opmerkelijk, gezien van uit het standpunt, dat het juist de bladeif zijn, die zich van ouds her hebben gekant tegen een christelij ke gezinspolitiek. De liberale en .neutrale" bladen hébben een nieuw object gevonden, waarover ze hun toorn kunnen uitstor ten. LEVENSVERZEKERING ff WAALWIJK Ongetwijfeld zouden zij vol vreugde zijn, wanneer de actieve gezinspolitiek van minister Romme, welke hen altijd een doorn in het oog is geweest, aan leiding werd tot tweedracht in het ka binet. De wensch is de vader der gedach ten, en gezien in het licht van dit spreekwoord zijn de fantasieën en sug gesties van genoemde bladen wel te begrijpen. De bovengenoemde bladen zijn ijve rig aan 't speuren gegaan, zooals we zeiden, wie de belhamels wel zijn en als goed vaderlander komt men vanzelf tot de conclusie dat de katholieken dat wel gedaan zullen hebben. Natuurlijk! Die minister Romme ook met z'n dure sociale maatregelen, z'n spaarpotten voor werkloozen, z'n toe slagen voor dit en voor dat, z'n plan nen tot bestrijding van de jeugdwerk loosheid. Net of minister de Wilde het geld maar op z'n rug groeit. Enne dat plan-Westhoff, allemaal onpro ductieve uitgaven! En die motie van de Katholieken bij het Kweekschoolont- werp Beslist, de Roomschen hebben het gedaan. Slechts als terloops wijst die en gene op de ontzettende stijging van de mili taire lasten. Maar daarom zal de mi nister van financiën 't bijltje er niet bij hebben neergelegd, meent men, want de heer de Wilde is in elk geval een goede vaderlander. We willen de lezers niet vermoeien met veel cijfers. Slechts dit moeten we vaststellen: nog maar weinige jaren ge leden bedroegen de militaire lasten in Nederland rond 80 millioen gulden per jaar. thans rond 400 millioen gulden. Wij hebben er vrede mee. want ook wij achten ons goede vaderlanders. En meermalen hebben wij in den laatsten tijd het belang en de noodzaak van een sterke weermacht naar voren gebracht. Maar er zijn grenzen, tenzij men hier een leefregel wil aanvaarden, welke in een nabuurland geldt en volgens welken kanonnen in alle omstandigheden beter zijn dan boter. Toen onze militaire lasten 80 mil lioen 's jaars bedroegen, stuitte het tref fen van overigens zeer gewenschte so ciale en cultureele voorzieningen af op het bezwaar: er is geen geld voor. In middels werden voor de weermacht steeds nieuwe millioenen beschikbaar gesteld. We betalen voor haar thans 400 millioen per jaar. Maar „er is geen geld" om onder wijzers, die extra worden belast met de practische opleiding van kweekelingen, daarvoor loon uit te betalen, niettegen staande deze plicht slechts een paar ton per jaar vergt. Men kan zich vereenigen met den aanbouw van slagschepen die honder den millioenen kosten en wier bedrijfs kosten 4 millioen per stuk en per jaar KOMT EVEN SI^BlÜËn. uitsluitend van Ie kwaliteit kalfsvleesch. bedragen, maar we achten het zeer aannemelijk, dat minister de Wilde de beenen zou hebben genomen op grond van het feit, dat collega Romme 5]/2 millioen per jaar vraagt voor de be strijding van de jeugdwerkloosheid. Wij critiseeren niet de maatregelen tot versterking van de weermacht: wij 1 critiseeren slechts dat men daartoe als 't ware onbeperkte middelen beschik baar weet te stellen en vele sociale en cultureele (onderwijs) behoeften onver zorgd laat onder het motto: er is geen geld. Er mag geen sprake zijn van kanon nen óf boter (en wat daaraan belangt), maar er moet worden gehandeld naar de behoefte van kanonnen èn boter. De financiën, welke beschikbaar zijn. moe ten in de juiste verhouding voor beide zaken worden gedeeld. Willen we straks geen volk zijn. dat geslagen is, zonder dat het oorlog heeft gekend, laten we ook het oog gericht houden op de noodzaak van het be houd van economische en financieele weerbaarheid en van cultureele kracht. I)E VOLTOOIïNG VAN HET ANTI-AGRESSIEFRONT NADERT. DE BRITSCH-RUSSISCHE BESPREKINGEN. Eindelijk dan, door lange onderhan delingen, gaat het er toch naar uitzien, dat het BritscliRussisch accoord een feit zal worden. Het Britsche kabinet heeft besloten een pact met de Sovjets te sluiten en wel op overeenkomst van de Russische voorstellen, hiermede is dus ook de onderteekening in feite verzekerd. Onder de gegeven omstandigheden, zal het echter nog wel enkele dagen duren alvorens de juiste inhoud van de overeenkomst bekend is. In officieele kringen geeft men ech ter toe, dat hel een drievoudig ver band van wederzijdschen bijstand zal worden, een bijstand die niet alleen beperkt blijft, wanneer een van de bondgenooten rechtstreeks in een con flict gewikkeld wordt, maar ook, wan neer Engeland of Frankrijk zich ge noodzaakt zullen zien bij een even tueel conflict Polen, Roemenië, Grie kenland of Turkije ter hulp te ko men, zal Rusland moeten bijspringen. En met dit feit heeft zich dus een blok gevormd van 3 groote mogend heden, welke de sympathie van tal rijke andere staten hebben en waar mede het algemeen verlangen naar vrede sterk is gediend. De daden van agressie, welke de totalitaire staten ons reeds bij herha ling als voldongen feiten hebben op gelegd, zijn practisch gesproken on mogelijk gemaakt. Zoodra Duitsch- land of Italië zich al te sterk gaan in teresseeren voor Poolsch, Roemeensch, Grieksch of Turksch gebied zullen de bedreigde landen van zich af durven bijten, omdat zij de hulp van sterke broeders achter zich vinden, een hulp, welke zich niet alleen zal beperken tot mooie woorden, maar die zich zal uiten in daden. Alle imperialistische aspiraties van Duitschland en Italië zullen voortaan aan de ronde conferentietafel behan deld moeten worden, want geweld zal met geweld beantwoord worden. In dictatoriale kringen noemde men het verdrag tusschen Duitschland en Italië, de eerste vredesdaad na Ver sailles, maar wij zouden liever dit laat ste accoord als zoodanig bestempeld zien, want de geheele strekking er van is toch niets anders, dan voorkomen van verdere Duitsche of Italiaansche agressie en te betreuren is het, dat dit besluit niet enkele jaren vroeger is genomen, veel leed zou de wereld dan bespaard zijn gebleven. Natuurlijk zullen de commentaren in de dictatoriale pers wel trachten deze diplomatieke overwinning van Engeland in het discrediet te brengen, maar of dat geheel zal lukken betwij felen wij. De vraag blijft nu: Hoe zal Hitier de Dantziger kwestie willen oplossen, en het antwoord hierop ligt besloten in de kracht van het non-agressie-pact. Er zal een weg zijn tot besprekingen; het stellen van een fait accompli wordt gevaarlijk. De conferentie-tafel moet weer in eere worden gesteld, want men zal bij een eventueelen oorlog weer op twee fronten moeten vechten. Benieuwd zijn we of de overeen komst geldt alleen voor Europa of ook voor Azië. Zoo 't laatste waar is, zal dit natuurlijk Japan weldra drijven in de armen van Duitschland en Italië. HET BRITSCH—RUSSISCH ACCOORD. Minister-president Chamberlain heeft in het Lagerhuis medegedeeld, dat na de besprekingen van Halifax te Parijs en Genève alles thans duidelijk is ge worden. Spreker heeft alle reden te hopen, dat het als resultaat van de voorstellen, welke de regeering thans kan doen, terzake van de voornaamste kwesties, mogelij 1; zal zijn spoedig vol ledige overeenstemming te verkrijgen. Er moeten nog steeds eenige punten worden opgeklaard, doch spreker ge looft niet, dat deze aanleiding zullen geven tot ernstige moeilijkheden. Chamberlain hoopt, dat het na het Pinksterreces mogelijk zal zijn een volledig verslag te geven van de over eenkomst, welke, naar hij vertrouwt, dan bereikt zou zijn. De verklaring van Chamberlain was een antwoord op een vraag van Attlee, De Eclio van het Zuiden, Waalwyfesche en Langstraatscke Courant* PINK

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 1