Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. „NOORD- BRABAND 1843 Dit nummer bestaat uit Drie Bladen. EERSTE BLAD Croquetten en Bitterbollen Automatiek PULLES-HEESBEEN. Beroep van de kleine natiën op het wereldgeweten. Duitschland zoowel als Engeland en Frankrijk houden voet bij stuk. NUMMER 67. ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1939. 62c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven. Ingezonden stukken, gelden, •nz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.25. Franco per post door 't gcheele rijk 1.40. UITGAVE i WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telcgr.-adres: ECHO. GIRO-No. 50798. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel: minimum 1.50. Reclames 40 cent per-regel. Bij contract flink rabat. BESLISSENDE UREN VOOR EUROPA. Het staat vast, dat het Duitsche le ger, dat bijna volledig gemobiliseerd is. gereed staat om Polen binnen te trekken, Dantzig in bezit te nemen niet alleen, maar ook dat deel van Po len weer aan zich te trekken, dat in 1918 aan Duitschland werd ontnomen (zuiver Poolsch gebied). En in het deel van Polen, dat na deze operatie nog overblijft, zal Duitschland een vazallenstaal inrichten als Slowakije thans is, of anders afstaan aan z'n nieuwen vriend, Rusland. En nu één van de twee: ofwel Engeland en Frankrijk moeten zich na het verraad van Rusland, onmach tig verklaren om Polen te helpen en dan stond Duitschland niets meer in den weg om land na land in Europa aan zich te onderwerpen en er aan Berlijn welgevallige bestuurssystemen in te richten en er slaafsche regeerin gen aan het bewind te brengen; ofwel Frankrijk en Engeland moesten be sluiten om te vechten voor het be staan van Polen, waarmee thans hun eigen bestaan, hun eigen macht al thans, verbonden is. Een oorlog is de laatste kans gesteld dat de Duit sche aanval op Polen wordt ingezet om zich te handhaven. Een kans, niet méér. Een oorlog het is een verschrik kelijke waarheid is dan de laatste kans voor alle democratiën van Europa. Engeland en Frankrijk hebben ge kozen. Is het niet ontzettend De Oslo-Staten (waaronder Neder land) hebben in Brussel geconfereerd om onderling de handhaving van hun neutraliteit te bespreken en vast te leggen. En voor het behoud van den vrede te ijveren. De oproep van ko ning Leopold namens de 7 landen is er 't resultaat van. Of de vrede behouden kan blijven, hangt enkel en alleen af van de vraag, of Duitschland wil onderhandelen over zijn eischen en afzien van ge weld, anders zal in Europa geweld met geweld moeten worden beant woord of Europa, de vrijheid zijner volkeren althans, zal ondergaan. Uren van spanning. Beslissende uren voor het bestaan der Europee- sche volkeren. HET DILEMMA In de eerste jaren van de N.S.B. zijn we ten onzent doorgezaagd met de leuze: communisme of fasicsme. Twee „uitersten", waartusschen we zouden moeten kiezen. Welnu: les extremes se touchent. De uitersten raken (vinden) elkaar. Ook in dit geval hebben ze elkaar ge vonden. Het communisme, dat slecht en te gemeen was, volgens de natio naal socialisten, om er tegen te knip- oogen, heeft een accoordje gesloten met het nationaalsocialisme om Duitschland agressie mogelijk te ma ken. En Moskou krijgt van Berlijn voor dat Judaswerk een belooning van 180 millioen rijksmark aan credieten! 't Is goed, dat de zaken thans dui delijk zijn blootgelegd. Het gaat niet langer om communs- me of fascisme. Ze zijn beide één. Wat velen reeds lang wisten; commu nisme en fascisme zijn gesproten uit één stam: de dictatuur. En alle metho den hebben ze gemeen. En beiden zijn ook in anderen zin gemeen. Als Rusland thans een ver bond sloot met Duitschland, dan zit daarbij de bedoeling voor om straks, als de oorlogsverwarring op z'n hoogst is, zijn macht over Europa te verbreiden. En Duitschland is onge twijfeld thans reeds van plan om Rusland te overweldigen, zoodra het straks, dank zij Ruslands onthouding, Polen, Frankrijk en Engeland heeft overwonnen. Een mogelijkheid, die zich intusschen nog moet bewijzen! Men beweert, dat Frankrijk en Engeland erg teleurgesteld moeten zijn over de sensatie in den loop der onderhandelingen met Moskou. Och, de Westersche democratiën weten thans tenminste, waaraan zij toe zijn. Beter geen bondgenoot dan een on betrouwbare. Een onbetrouwbaren bondgenoot te hebben is een voordeel, dat men zijn bittersten vijand kan gunnen. Zóó bezien is het voor de demo cratiën misschien niet slecht, dat Ber lijn en Moskou het met elkaar eens zijn geworden. Als von Ribbentrop de Russen nog een beetje hooger crediet verleent, dan de thans toegestane 180 millioen, sluit Moskou zich misschien ook nog bij het anti-Kominternpact aan! MENDELSSOHN DOCET. De déconfiture van de bankfirma Mendelssohn en Co., waarvan de ge naturaliseerde heer Mannheimer op z'n Duitsch gezegd de leider was, heeft heel wat pennen in beroering gebracht en gaten geslagen in brand kasten. De Nat. Soc. pers in Neder land, met name „Volk en Vaderland" wrijft den heer Mannheimer heel wat leelijks aan. Diens booze opzet zou het zijn geweest om eerst Nederland vol te stoppen met tot waardeloosheid gedoemde Duitsche leeningen, vervol gens om Fransche en Belgische staats- leeningen ten onzent te plaatsen, ter wijl België en Frankrijk „in een zeer slechten financieelen toestand ver- keeren" en uiteindelijk heeft de heer Mannheimer altijd volgens V. en V. ons heet gehad door op een geraf fineerde wijze dood te gaan Ter toelichting diene, dat de heer Mannheimer reeds eenige jaren een ernstig hartlijden had en in Parijs plotseling aan een beroerte bezweek. V. en V. gelooft niet aan toevalligheid, het was boos opzet! Het blad schrijft: De heer Mannheimer kwam door een „natuurlijke oorzaak" plotse ling om het leven, precies op het oogenblik dat de firma mis ging. Dat zijn zoo van die „toevallig heden." Deze manier van critiseeren waar mee men den tegenstander tot den dood vervolgt, is geen verdere aan dacht waard. Maar toch is er in deze zaak veel gebeurd, dat ook ernstigen menschen aanleiding gaf tot het uiten van eer lijke bedenkingen. Het is een feit, dat de naturalisatie van den heer Mannheimer sterk be vorderd is door groote figuren uit Nederlandsche bankkringen, met name o.m. door mr. Trip, directeur van de Nederlandsche Bank. In de zaken van den heer Mannheimer waren belang rijke figuren uit de Nederlandsche bankwereld op directe wijze betrok ken. De heer van Aalst, directeur van de Ned. Handels-Mij. was commissa ris van Mannheimers bank, diens zoon was mede-vennoot. Groote vorderin gen op Mendelssohn en Co. blijken thans te hebben: de Nederlandsche Handels Mij., Nederlandsche Bank, Pierson en Co., A'damsche Bank enz., enz. die blijkbaar alle zonder aarzelen en op wel zeer ruime schaal met de firma Mendelssohn hebben gehan deld. De leidende figuren dezer finan- cieele instellingen behooren tot de be faamde „negen", die op een zeer os- LEVENSVERZEKERING f» WAALWIJK tentatieve wijze de Nederlandsche re geering in een Open Brief hebben aangespoord tot een voorzichtiger fi- nancieele politiek en op de laakbaar heid van het „lichtvaardig" aanvaar den van steeds weer nieuwe finan- cieele verplichtingen! Wat thans meerderen, o.m. de re dactie van „De Nederlander" aanlei ding gaf tot de vraag, of niet de de bacle van het huis Mendelssohn een deel dezer critici vermaant tot zich- zelven in te keeren en de door hen zoo warm verdedigde financierings methode van de zuinige huismoeder allereerst in eigen omgeving toe te passen, alvorens als propagandist daarvan naar buiten te treden. Allerwegen wordt nu ook de nood zaak bepleit van overheidstoezicht op dergelijke emissie-banken. Men heet het fataal, dat een firma als Mendels sohn en Co. haar millioenen-transac- lies af kon sluiten, zonder dat aan ie mand ook maar iets bekend was over de verplichtingen, die zij op zich nam, over al dan niet aanwezige reserves, enz. enz. Aldus geeft deze sensationeele ge beurtenis in de bankwereld den een en ander wel wat leeren. KOMT E\/EN SMULLEN. uitsluitend van 1e kwaliteit kalfsvleesch. Bij monde van Koning Leopold. De verklaring, waarvan ik voorle zing ga doen, wordt afgelegd in het Paleis te Brussel in tegenwoordigheid van de ministers van Buitenlandsche Zaken en uit naam der Staatshoofden van de Oslo-groep. De wereld beleeft een tijdperk van zoodanige spanning, dat elke nor male samenwerking onder de Staten onmogelijk dreigt te worden. Groote mogendheden treffen maatregelen, die bijna gelijk staan met de mobilisatie hunner gewapende macht. Moeten de lkeine mogendheden niet vreezen het slachtoffer te worden van een even tueel conflict waarin zij, tegen hun eigen wil in, zouden worden medege- sleept, niettegenstaande hun politiek van onbetwistbare onafhankelijkheid en hun vasten wil onzijdig te blijven? Zijn ze er niet aan blootgesteld, het voorwerp te worden van buiten hen om getroffen schikkingen? Zelfs zonder dat er vijandelijkheden geopend worden, wordt de wereld door een economische instorting be dreigd. Alom heerschen wantrouwen en argwaan. Onder onze oogen vormen zich de strijdkampen, stellen de legers zich op, wordt een afschruwelijke strijd in Europa voorbereid. Gaat ons wereld deel zelfmoord plegen door zich te storten in een ontzettende oorlog, waarin er noch overwinnaar noch overwonnene zou zijn, maar waarin alle geestelijke en stoffelijke waar den, door de beschaving van eeuwen geschapen, ten onder zouden gaan De oorlogspsychose dringt alle hui zen binnen, en alhoewel de openbare meening er zich zeer goed van belust is, welk een ondenkbare ramp een volkenstrijd voor de gansclie mensch- heid zou beteekenen, laat zij zich meer en meer over aan de gedachte, dat wij er onvermijdelijk in medegesleurd zul len worden. Het is van belang tegen een zoo noodlottige gelatenheid op te komen. Er bestaat geen volk wij leggen hier den nadruk op dat zijn kinde ren den dood zou willen inzenden om aan andere natiën het recht op het bestaan te ontnemen, dat het voor zich zelf opeischt. Stellig zijn de belangen van alle Staten niet alle dezelfde. Maar zijn ei wel belangen, die niet op vredelieven de wijze tot overeenstemming kunnen gebracht worden, en kan dat niet on eindig veel beter vóór dan na een oorlog? Dat het geweten der wereld wakker worde. Het ergste kan nog vermeden worden. Maar de tijd dringt. De evolu tie der gebeurtenissen kan weldra elk rechtstreeks contact nog moeilijker maken. Dat men zich niet vergisse. W ij we ten, dat het recht om te kunnen leven op een hechten grondslag moet steu nen, en de vrede, dien wij wenschen, is de vrede, welke berust op den eer bied van alle Staten. Een duurzame vrede kan niet gevestigd zijn op de macht, maar enkel op een zedelijke orde. Gebiedt niet de wijsheid op dit oogenblik, een einde te stellen aan den strijd met woorden, aan ophitsin gen en bedreigingen, teneinde te be sluiten om over de gestelde vraag stukken te beraadslagen. Wij vormen plechtig den wensch dat de mannen, van wie de loop der gebeurtenissen afhangt, bereid zullen zijn hun ge schillen en eischen te onderwerpen aan een onderhandeling, ingezet in een geest van broederlijke samen werking. Het is uit deze overwegingen, dat jk in naam van Z.M. den Koning van Denemarken, den President der Finsche Republiek, H.K.H. de Groothertogin van Luxemburg, H.M. de Koningin der Nederlanden, Z.M. den Koning van Zweden, Z.M. den Koning van Noorwegen, en in Mijn eigen naam, ieder onzer in overeenstemming handelend met zijn regeering, dezen oproep doe. Wij drukken de hoop uit, dat ande re staatshoofden hun steun bij den onze zullen voegen, bezield door de zelfde zorg voor den vrede en de vei ligheid van hun volkeren. Straks zullen honderden millioenen menschen van harte met ons zijn om den wedloop naar den oorlog te stui ten. Mogen degenen, in wier handen het lot der wereld berust, deze gevoelens beantwoorden en den door hen me nigmaal uitgedrukten wensch verwe zenlijken, de moeilijkheden, die hen scheiden, op vredelievende wijze te regelen. Maar eerst dan zal een groote hoop herleven, die de zware atmosfeer van angst, welke op de wereld drukt, kan verdrijven, zooals de zeebries plots den mist verdrijft en het licht aan de aarde terugschenkt. Het pact tusschen Rusland en Duitsch land afgesloten, is van verre strekking. Dit zijn de voornaamste zaken die de wereld Donderdag werden voorgezet De Engelsche gezant te Berlijn had zich in opdracht zijner regeering naar Bertesgaden begeven, om Hitier per soonlijk in kennis te stellen van het vaste besluit der Engelsche regeering. dat zij, ondanks het Duitsch-Russische pact, zijn verplichtingen tegenover Po len zou volbrengen. De Führer heeft den gezant ontvan gen en hem kort en bondig medege deeld, dat de verplichtingen, die de Britsche regeering op zich genomen heeft, voor hem geen aanleiding kun nen zijn, om af te zien van de behai- tiging van de vitale nationale belangen van Duitschland. Het Duitsche communiqué betreffen de het onderhoud van den Engelschen ambassadeur met Hitier heeft in Rome de grootste voldoening gewekt, te meer, daar ook de Italiaansche minister van buitenlandsche zaken in zijn onderhoud met den Franschen ambassadeur, dat bijna drie kwartier duurde, geen twijfel heeft laten bestaan over het standpunt van Italië. Aan den anderen kant verluidt, dat ook de verklaringen van den Franschen ambassadeur aan Ciano in zoo ondub- belzinnigen vorm waren gehouden, dat men in Rome thans omtrent de opvat tingen en voornemens der Fransche re geering volstrekt is ingelicht. De mededeeling van Hitier aan den ambassadeur Henderson krijgt daar mede naar de te Rome heerschende op vatting een zeer bijzondere beteekenis, in zooverre dat thans niemand meer be weren kan gehandeld te hebben in on zekerheid omtrent het standpunt van den ander, om op die wijze de verant woordelijkheid van zich te kunnen af schuiven. De partijen staan dus openlijk en we lgewapend tegenover elkander en wij vreezen dat het indrukwekkende De Echo van het Zuiden, Waalwljksclie en Lanxslraalsrke Courant J&i Woensdagavond heeft de Koning der Belgen in te genwoordigheid van de minis ters van Buiten- landsche Zaken van Nederland, België, Luxem burg, Denemar ken, Noorwegen, Finland en Zwe den, te Brussel iir conferentie bijeen, voor de radio de volgende verklaring namens deze ze ven landen afgelegd:

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 1