DE OORLOG. Algemeene beschouwingen ir®i Zaterdag 7 October 1939 No. 79 De Echo van het Zuiden Tweede Blad. HET ZWARTE GEVAAR W' Wij hebben in de verschillende bla den beschouwingen kunnen lezen, voortvloeiende uit het vermoedelijk vre- des-aanbod of vredes-offensief van Duitschland, waarin tot uiting komen de a.s. moeilijkheden van Engeland en Frankrijk, tegenover Duitschland en... Rusland en... Italië Ook wij hebben daarop in ons vorig nummer gewezen. In 't licht der berichten van de laat ste dagen zijn er op 't oogenblik nog andere mogelijkheden, we zouden haast schrijven waarschijnlijkheden. Ook de verklaringen van Engelsche staatslieden o.a. Churchill wijzen er op. Deze laatste verklaarde b.v.: dat er door de duistere sfeer van verras sende feiten en wendingen heen een be langengemeenschap van Engeland, Frankrijk en Rusland te onderkennen is. Het zijn woorden, die in Moskou, waar men de nieuwe grens met Polen er door erkend kan achten, worden ver staan. Ook uit hetgeen de laatste dagen van uit Moskou bekend werd, valt duide lijk op te maken, dat Rusland geen oor log zal voeren aan de zijde van Duitsch land tegen de Westersche democratieën Rusland heeft dank zij den nationaal socialistischen aartsvijand Duitschland, voor zichzelf werkende, het in 1920 door Polen geannexeerde gebied terug- verworven en in het verloren gegane Oostzeegebied zijn prestige hersteld. De randstaten Estland, Letland en Li- tauen de ministers van buitenland- sche zaken dezer staten haalden deze week nog onafgebroken instructies te Moskou zijn in feite Russische pro tectoraten geworden. De Russische vloot beschikt thans weer over ijsvrije havens in de Oostzee en de vernieuw de kracht der Russische vloot richt zich, kan zich enkel richten tegen Duitschland. Zeker, als plasdankje voor de in schikkelijkheid van Hitier jegens Sta lin hebben de Russen de Duitsche vre desboodschap aan het Westen mede onderteekend, maar het staat thans vrijwel vast, dat Rusland zich op geen enkele wijze met Duitschland militair heeft verbonden of dat van plan is te doen. Hitier moge zichzelf hebben ver loochend door zijn vriendschap op te dringen aan de bosjewisten, Stalin en de zijnen blijven het nationaal-soci- alisme als de kwaadste concurrentie ter wereld beschouwen. Die Russische ge voelens komen duidelijk tot uiting in de overwegingen, welke zij bij de Turksch Russische onderhandelingen laten blijken. Moskou streeft de totstandko ming na van een accoord met Turkije over het weren van vreemde invloe den in het Zwarte-Zee-gebied, maar Stalin en Molotow hebben den Turk- schen onderhandelaar verzekerd, dat zij geen bezwaar hebben tegen 'n Turksch Fransch Britsche alliantie, welke in haar opzet toch duidelijk tegen Duit sche agressie is gericht. Een Turksche missie is voor nadere besprekingen in zake deze alliantie van de week te Lon den aangekomen. De Turksch-Fransch -Britsche overeenkomst tegen agressie zal binnenkort ongetwijfeld kunnen worden onderteekend. Is het thans vrijwel vaststaande, dat Rusland in geen geval aan de zijde van Duitschland zal strijden, hetzelfde kan nu met de grootst mogelijke mate van waarschijnlijkheid van Italië worden gezegd. In Rome is men merkbaar ontstemd over den gang van zaken, door Hitier geforceerd. De Europeesche politiek, zoo meende men er, dreef nu jarenlang op de Duisch-Italiaansche verbonden heid en daar sluit Hitier opeens een in nige vriendschap met de Russen en hij deelt met dezen alle voordeelen, welke voor het oogenblik in Europa zijn te behalen. Zelfs inderdaad! ten koste van Italië, dat zijn Poolsche vrienden overweldigd zag en zijn in vloed op den Balkan afgesneden. Mussolini heeft blijkbaar niets meer gevoeld voor het overleg, dat Hitier achteraf! nog met zijn Italiaan- sche bondgenooten wilde voeren. Cia- no is op uitnoodiging der Duitsche re geering nog in Berlijn gaan praten en eten, maar hij gunde zich nauwelijks tijd voor het dessert. Een dag nadat hij in de Duitsche hoofdstad was aangekomen, zat hij in Rome alweer tegenover zijn schoon vader Mussolini. Uit de officieuze ver klaringen, welke sindsdien te Rome zijn gedaan, kan men concludeeren, dat Ita lië besloten is om zich buiten den oor log te houden. De as zou een knak ge kregen hebben, welke met 'n breuk ge lijk scaat. Deze feiten zijn tot Berlijn doorgedrongen en moeten waarschijn lijk de vertraging verduidelijken welke in het bekend maken van Hitler's vre desaanbod is ontstaan. Men zal te Berlijn weten det Duitsch land kans heeft alleen te staan als de oorlog in het Westen wordt voortge zet. En die wetenschap zal de nazi-lei ders ongetwijfeld benauwen. Op net oogenblik, dat we dit over zicht samenstellen, kennen we Hitler's vredesaanbod als het nog wordt ge daan, nu de reacties in Londen en Pa rijs zoo heslist afwijzend waren ten aan zien van elke erkenning van eenig ge welddadig fait accompli we zeggen: we kennen het op het oogenblik nog niet. Men zie daaromtrent eventueel de rubriek .laatste berichten" in dit blad nét. Het is mogelijk, dat Hitler in zijn aanbod, b.v. óók zal opkomen voor een vredesconferentie, waarin ook de Ita- liaansche aanspraken op de agenda zou den prijken (naast den Duitschen eisch van koloniën), maar het is vrijwel ze ker, lc, dat Hitier óók de erkenning van de verovering van het Poolsche gebied eischt, al of niet onder de verdoezeling van een Poolschen protectoraatstaat, 2e. dat de geallieerden elk Duitsch gewin der overweldiging van Polen zullen verwerpen, 3e. dat de geallieerden het herstel van het onrecht tegenover andere vol keren (Tsjechen en Slowaken) zullen eischen. de. dat de Nazi's daarin niet zullen treden, 5e. dat Duitschland den strijd met Frankrijk en Engeland zal hebben uit te strijden. Aan de voortdurende dreiging moet een einde komen. Zoowel de Britsche minister van bui- tenlandsche zaken, Halifax, als de Fransche minister-president Daladier hebben verklaard, dat Engeland en Frankrijk zullen doorvechten, zoolang er zich geen omstandigheden voordoen, die een einde maken aan de voortdu rende dreiging met geweld. Geen der beide landen zal bukken voor het geweld of het voldongen feit. Zij zoeken geen voordeel of terrein winst voor zichzelf, maar vechten tegen voortdurende agressie en voor allen, die de vrijheid en rust liefhebben en dat is zeer zeker nog t grootste deel van de wereld. Vredesvoorstellen, van welken aard ook, zullen overwogen worden in het licht van drieërlei omstandigheden: in de eerste plaats de omstandigheden waarin zij worden aangeboden, ten tweede de regeering, waardoor zij naar voren worden gebracht en ten derde de zekerheid, die men zou kunnen hechten aan eenigerlei overeenkomst, die denk baar bereikt zou kunnen worden. HITLER INSPECTEERT BIJ WARSCHAU TROEPEN. Het D. N. B. meldt: „Hitler heeft een bezoek gebracht aan de troepen, die aan de bezetting van Warschau hebben deelgenomen en, nu hun ope raties in het Oosten met de overwin ning geëindigd zijn, vrijkomen. Het bezoek van den Führer eindigde met een défilé van eenige troepenafdee- lingen, die aan den strijd om Warschau hebben deelgenomen. BIJSTANDSPACT TUSSCHEN LETLAND EN RUSLAND. Tusschen Letland en de Sovjet-Unie is een pact van wederzijdschen bijstand gesloten. Het Sovjet-Russische agentschap Tass meldt hieromtrent het volgende: ,,Van 2 tot 5 October zijn te Moskou onderhandelingen gevoerd tusschen den volkscommissaris van Buitenland- sche Zaken, Molotof tevens voorzit ter van den raad van volkscommissa rissen en Munters, den Letlandschen minister van Buitenlandsche Zaken over de afsluiting van een pact van we derzijdschen bijstand tusschen de Sov jet-Unie en Letland. De onderhandelin gen waaraan ook Stalin, Potemkin, de Sovjetgezant in Letland, en de Let- Een sensationeele ontsnapping. Uit de gevangenis te Haarlem zjjn vfjf gevangenen van Duitsche nationali teit op sensationeele wijze ontsnapt. Na het neerslaan van den bewaker ontvluchten zij door het k,olenhok, waarvan de tralies verbogen werden, klommen toen over een hooge muur (zie stippellijn) en kwamen zoo op straat terecht. De plaats waar de uitbrekers de vrijheid herkregen. landsche gezant te Moskou hebben deelgenomen, zijn op 5 October beslo ten met de onderteekening van een pact van wederzijdschen bijstand. OOK LITAUEN IN PRINCIPE ACCOORD MET RUSLANDS EISCHEN De Litausche regeering heeft, naar Reuter verneemt, in beginsel besloten de Sovjet-voorstellen, inzake een aan merkelijke uitbreiding van den handel, het transitoverkeer via den Kowno- Wilna-Libau-spoorweg en de terug keer volgens ethnografisch beginsel van het Litausche deel van het gebied van Wilna, in principe te aanvaarden. Van niet-officieele, doch gezagheb bende zijde verneemt Reuter uit Kow- no, dat de Sovjet-regeering ook aan Li- tauen een pact van wederzijdschen bij stand heeft voorgesteld en tevens twee vliegtuigbases voor de Sovjet-Russi sche luchtmacht in Litauen wenscht te vestigen. POLEN DEFINITIEF VERDEELD. Duitsch—Russisch protocol te Moskou onderteekend. De volkscommissaris van buitenland sche zaken der sovjet-unie, Molotof en de Duitsche ambassadeur, graaf von der Schulenburg hebben Woensdag het bij artikel 1 van het Duitsch'Russi sche grens- en vriendschapsverdrag voorziene aanvullende protocol onder teekend, dat de in groote trekken reeds bekende grenslijn tusschen de politieke belangen van Duitschland en de sovjet unie op het gebied van den vroegeren Poolschen staat nauwkeurig vaststelt. In het protocol is verder overeenge komen, dat de thans vastgestelde grenslijn door een gemengde Duitsch- Sovjet-Russische commissie in* het ter rein zal worden aangegeven. De commissie zal haar werkzaamhe den beginnen op 9 October. Het protocol is reeds met zijn onder teekening van kracht geworden. FRANKRIJK REKENT AF. In verband met de aangekondigde actie tegen de vroegere communisti sche afgevaardigden is Donderdag een aanhoudingsbevel uitgevaardigd tegen de heeren Ramette.en Florimond Bon te, respectievelijk voorzitter en secreta ris van de „arbeiders- en boerengroep" welken naam de communistische fractie gelijk bekend na de ontbinding der par tij, aangenomen had. De arrestatie van genoemde Kamerleden heeft echter tot dusverre niet kunnen plaats vinden, daar zij onvindbaar blijken. Ook verschillende communistische gemeenteraden zijn afgezet. DUITSCHE DUIKBOOT ZET OP VARENDEN VAN GETORPE DEERD SCHIP AAN WAL. In de Ventry-baai in het Iersche graafschap Kerry, zijn 28 opvarenden aangekomen van het Grieksche schip „Diamantis", dat ter hoogte van Lands End door een Duitschen onderzeeër tot zinken was gebracht. De schepelingen hebben den tocht naar den wal niet in hun reddingsbooten gemaakt; de Duit sche onderzeeboot heeft hen, voordat het 4990 ton metende schip tot zinken gebracht werd, opgenomen en 36 uur aan boord gehouden. Zij zijn vervol gens naar de Iersche kust gebracht en daar op een stille plek aan land gezet. De Iersche kustwacht zag den onder zeeër, nadat hij zijn passagiers afgezet had, onder water verdwijnen. Het was te laat om te pogen het Duitsche schip vast te houden. GROOTVADER VERTELT. „Jullie kijken niet eens meer op als er een trein langs komt", zei grootva der. Jullie zijn er al zo aan gewend, je weet niet beter of het hoort zo. Dat was heel wat anders toen ik jong was. Toen reden de treinen nog niet zo lang en in ons kleine dorpje hadden we nog nooit een trein gezien. We hadden er wel eens van gehoord, maar we kon den ons er geen voorstelling van ma ken. Een heel enkele inwoner van het dorp was wel eens naar de stad ge weest en vertelde over die wonderlijke machines, de locomotieven, die wagens voorttrokken en die vanzelf konden rijden, alleen geholpen door een beetje stoom. Ik herinner me nog heel goed, dat wij voor het eerst een locomotief zagen in ons dorp." De kinderen begonnen te lachen. „Had u dan heus nog nooit een trein gezien, opa? Wat gek is dat!" „Ja, dat vinden jullie gek, maar er is in de tijd dat ik nog jong was en nu zoveel gebeurd, het is bijna niet op te noemen, zoveel is er veranderd en bij gekomen." „Maar hoe was het dan, toen u hel eerst een trein zag?" „Dat zal ik jullie vertellen. We wa ren nog op school, toen ons dorp plot seling helemaal veranderde. Er werd een grote fabriek gebouwd en het spreekt vanzelf, dat dat.iets heel bij zonders voor ons allemaal was. Waar nog kort geleden weidevelden waren, stonden nu steenhopen en waren werk lieden bezig kuilen te graven voor de kalk. Er werden rails over het terrein aangelegd en daar reden de lorries op. Er werden huisjes getimmerd voor de werklieden en opslagplaatsen voor het materiaal. En toen op eens reed een zwart monster voorbij. Het werd door acht paarden getrokken. Het reed op een paar grote wielen en nog verschil lende kleine. Ook zat er een schoor steen op. Het werd naar het fabrieks terrein gebracht en daar op de rails gereden. We keken onze ogen uit en vroegen aan den onderwijzer, wat dat voor een monster was. We vermoedden al wel dat het een locomotief was, maar wis ten het toch ook niet zeker. Het was een locomotief en hij werd door stoom gedreven. Het spreekt vanzelf, dat wij na de schooltijd onmiddellijk naar de loco gingen kijken. We stonden er vlakbij, maar toen kwam een machinist en die joeg ons weg. „Jullie hebben hier niets te zoeken", zei hij. „Gaan jullie maar spelen." Maar wij waren zo nieuwsgie rig, dat wij een tijdje later toch weer vlak bij het zwarte gevaarte kwamen staan en toen liet de machinist ons maar staan. Hij had het ook druk met ♦zijn werk. Hij draaide aan knoppen en trok hefbomen neer. En opeens kwam er leven in het gevaarte, alle wielen begonnen te draaien en het ding stond te puffen en te blazen. Het leek een wonder Toen de werklieden dien avond weg gegaan waren, slopen wij met een paar jongens weer naar het fabrieksterrein en natuurlijk gingen we direct naar de locomotief. Nu was er niemand, die ons kon verbieden en we bekeken het ding van alle kanten. We streken voor zichtig over de zwarte platen en toen we opeens onze vingors brandden aan een klein deurtje, begrepen we, dat hij nog niet heelemaal uitgedoofd was en dat hij nog moest lopen als wij hem aan de gang konden brengen. De dikke Frederik had precies geke ken wat de machinist deed en zei, dat hij maar een hefboom hoefde neer te drukken, dan zou de locomotief moe ten lopen. Maar niemand van ons durf de de hefboom neer te drukken om het te proberen. Toen lachte Frederik, trok een erg verwaand gezicht en klom op de loco motief. We hadden nooit geweten dat hij zo moedig was en we stonden met open mond te kijken. Nu drukte hij de hefboom neerhet monster siste een paar maal en begon toen opeens te bevenDat was nog eens werk! Een paar van ons werden zo bang, dat ze hard wegholden. Het wiel begon al sneller en sneller te draaien en wij staarden in stomme bewondering naar onzen machinist. Frederik deed heel geheimzinnig en bekeek <Ie machine van onderen tot boven. „Haal de riem eens, dan zullen wc de pers ook in beweging zetten!" riep hij, maar we konden de riem nergens vinden, die was zeker in een van de loodsen opgeborgen. Intussen liep de machine nog steeds en nu zeiden we, dat Frederik hem toch maar weer stil moest zetten. „Dat is heel gemakkelijk", zei hij en drukte de hefboom nog verder naar beneden. Maar inplaats van stil te slaan, be gon de machine nog harder te lopen, zodat de grond onder onze voelen tril de. „Kom, help eens duwen!" riep Fre derik en we klommen er bij om mee te helpen. Maar hoe harder we duwden, hoe harder de locomotief werkte en opeens werden we allemaal zo bang, dat we van de machine afsprongen en de vlucht namen. Het was net op tijd, want we zagen al iemand aankomen, die zeker het ge luid van de locomotief gehoord had en nu kwam kijken, wat er wasNu duurde het niet lang, of de machine stond stil. We konden vanuit onze schuithoek zien, hoe de man, die hem stil gezet had, zich achter een van de schuren verborg, zeker om ons op te wachten. Maar we dachten er niet over om langs hem te lopen en toen 't he lemaal donker was, slopen we stil naar huis. Dal was onze eerste kennismaking mei ren locomotief. Maar we waren zo geschrokken, dat we voorgoed van dc machines afbleven. We begrepen, Jat het heel gevaarlijk was voor mensen, die er geen verstand van hebben." .En hoe ging het verder met die fa- hrek, opa?" vroeg Jettie. „Dal zal ik een andere keer vertel len, jongens, gaan jullie nu maar een beetje spelen!" WAT EEN KNAP KIND! Cq.K, „Pappie, kom eens kijken, wat een prachtige poppenkamer Jopie van de radio heeft gemaakt!" mimsM i J yV A/V

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 5