Chamberlain's antwoord aan Hitier.
Zaterdag 14 October 1939 No. 81
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
Engeland en Frankrijk wenschen eerst
doeltreffende waarborgen van Duitschland
n
Voor een boordevol Lagerhuis heeft
minister-president Chamberlain gister
middag het antwoord van de Britsche
regeering op de voorstellen welke Hit-
Ier in zijn jongste rede in den Rijksdag
heeft gedaan, ter sprake gebracht.
Chamberlain ging eerst den achter
grond der voorstellen van Hitier na en
ging dan verder:
Wij moeten aannemen, dat de voor
stellen, welke de Duitsche rijkskanse
lier doet, voor de vestiging van wat hij
noemt ..de zekerheid der Europeeszl'C
veiligheid" gebaseerd moeten worden
op de erkenning van zijn veroveringen
en op zijn recht om met het veroverde
gebied te doen wat hij wil. Het zou on
mogelijk zijn voor Groot-Brittannië zulk
een grondslag te aanvaarden zonder
zijn eer te verbeuren en zijn eisch prijs
te geven, dat internationale geschillen
dienen te worden opgelost door over
leg en niet door geweld. De passages
in de redevoering, welke bestemd zijn
nieuwe verzekeringen te geven aan de
nabuurlanden van heer Hitier, ga ik
voorbij, aangezien deze landen zullen
weten welke waarde daaraan gehecht
kan worden, denkende aan dezelfde
verzekeringen welke hij vroeger gege
ven heeft.
Hitier verwierp alle vredesvoorstel
len totdat hij Polen overweldigd had,
zooals hij vroeger Tsjecho-Slowakije
neerwierp. Vredesvoorwaarden kunnen
niet aanvaard worden wanneer zij be
ginnen met aggressie goed te praten.
De voorstellen in de redevoering van
den rijkskanselier zijn vaag en onzeker
en bevatten geen denkbeelden om het
onrecht goed te maken jegens Tsjecho-
Slowakije en Polen. Zelfs indien de
voorstellen van den heer Hitier nauw
keuriger zouden zijn aangegeven en
denkbeelden aan de hand deden om dit
onrecht goed te maken, zou het nog
noodzakelijk zijn te vragen met welke
practische middelen de Duitsche regee
ring voornemens is de wereld te over
tuigen, dat de aggressie zal ophouden
en dat beloften zullen gehouden wor
den (toejuichingen). De ervaringen in
het verleden hebben aangetoond, dat
geen vertrouwen gesteld kan worden
in de beloften van de huidige Duitsche
regeering. Dienovereenkomstig moe
ten er daden, en niet alleen woorden
komen alvorens wij, het Britsche volk
en Frankrijk, onze dappere en oprech
te bondgenoot, gerechtigd zouden zijn
op te houden met inspanning van al
onze krachten oorlog te voeren.
Ofwel de Duitsche regeering moet
een overtuigend bewijs geven voor de
oprechtheid van haar verlangen naar
vrede, door definitieve daden en door
't verschaffen van doeltreffende waar
borgen van haar voornemen om haar
verplichtingen na te komen, ofwel wij
moeten in onze taak tot het einde vol
harden. Duitschland moet zijn keuze
doen.
De herhaalde miskenning van zijn
gegeven woord en de plotselinge om
mekeer in zijn politiek, vormen voor
mij de fundamenteele moeilijkheid, mij
bezig te houden met de voorstellen,
welke de Duitsche rijkskanselier in zijn
redevoering gedaan heeft. De simpele
waarheid is, dat na onze ervaring in het
verleden, het niet langer mogelijk is te
vertrouwen op het ijdele woord van de
huidige Duitsche regeering.
DE WERELD OVER DE REDE
VAN CHAMBERLAIN.
BERLIJN: Geloofde men hier na Da-
ladier's rede, dat ,,nog vele deuren wa
ren opengelaten", na Chamberlain s re
de gelooft men daaraan niet meer.
Men wijst er op, dat Hitler's en
Chamberlain's standpunten lijnrecht te
genover elkander staan. De actie om
het „vredesoffensief" acht men dan ook
op dood spoor geloopen. Op een ver
scherping van den toestand wijzen ook
de geruchten, dat Hitler's hoofdkwar
tier naar den Westwall wordt ver
plaatst, en dat de evacuatie in West-
Duitschland hervat is.
LONDEN: Chamberlain heeft de
meening van de overgroote meerder
heid van het Britsche volk vertolkt. Bij
zondere instemming vonden de passa
ges, welke de Britsche premier wijdde
aan Engelands oorlogsdoeleinden. Bij
het debat in het Lagerhuis klonken en
kele stemmen, die het met den premier
niet eens waren; Lloyd George deed er
echter- het zwijgen toe. Aller instem
ming had de eindconclusie, dat het
woord thans aan Hitler is.
PARIJS: Men is zeer getroffen door
de overeenkomst tusschen de argumen
ten en conclusies van Chamberlain en
die van Daladier.
Engeland noch Frankrijk sluit de
deur van den vrede, maar Hitler's voor
waarden gedoogen niet, dat de gealli
eerden thans de wapens neerleggen.
ROME: Men was voorbereid op djt
Britsche antwoord aan Hitier. Italië zal
nog steeds geen enkel initiatief nemen,
r/iaar het heeft de hoop op vrede geens
zins opgegeven. De bladen leveren geen
commentaar op Chamberlain's rede.
WASHINGTON: Men is verheugd,
dat Roosevelt zich onthouden heeft van
het aanbieden van zijn bemiddeling.
Prins Bernhard heeft
zijn beide dochtertjes
gefotografeerd. Prin
ses Irene met haar
zusje Prinses Beatrix,
die kennelijk schik
in het geval heeft.
DE DUITSCHE PERS OVER DE REDE
VAN DALADIER.
De Deutsche diplomatisch politi-
sche Korrespondenz houdt zich bezig
met de radiorede van Daladier.
Duitschland, zoo schrijft het blad,
voelt zich ver verheven boven de ver
denking naar een hegemonie van Eu
ropa te streven en daarmede over vol
keren waarmede het slechts in vrede
en vriendschap wenscht te leven.
Duitschland kan zich evenmin verwij
ten sedert het einde van den wereld
oorlog Frankrijk op eenigcrlei wijze
te hebben bedreigd of plannen daar
toe gekoesterd of voorbereid te heb
ben. Dit standpunt heeft Hitier vaak
genoeg bekend gemaakt. Hetzelfde
geldt ten opzichte Van Engeland.
Wanneer in dien tusschentijd be
paalde haarden van onrust in Europa
uit den weg zijn geruimd en ook uit
den weg moesten worden geruimd,
dan is dat alleen hiervan een gevolg,
dat Duitschland zich zelf bedreigd
zag in zijn recht om te leven.
Wanneer Daladier aan Praag en
Polen herinnert het noemen van
het Duitsche Oostenrijk, aldus de Di-
plo, zal wel een lapsus linguae zijn
geweest dan kan men vaststellen
dat het in deze gevallen juist haarden
van onrust betrof, die de machten
van Versailles tegen de veiligheid en
de rust van Duitschland hadden op
gericht.
Ook Duitschland kent gelijk de
omsingelingspogingen hebben aange
toond de kwestie van zijn veilig
heid en het heeft alle aanleiding om
zich eens en voor al tegen dergelijke
pogingen te beveiligen. Veiligheid
moet op wederkeerigheid berusten.
Over de rede van Daladier schrijft
de Berlijnsche correspondent van het
Hamburger Fremdenblatt o.m.:
Wanneer men bij de Westelijke mo
gendheden voorgeeft, door een Duit
sche bedreiging in den oorlogstoe
stand te zijn gedwongen, dan zal men
zich van Duitsche zijde moeten la
ten zeggen, dat in Duitschland thans
sedert twintig jaar het gevoel bestaat
van een in gevaar brengen en afsnoe-
ren van de Duitsche levensbelangen.
Daarom wordt het in Duitschland
ook als een welkome wending be
schouwd, dat als resultaat van de re
de van den Führer de kwestie van be
scherming tegen toekomstige verwik
kelingen tot het eigenlijke thema van
de gesprekken over de vredesmoge-
lijkhcden is geworden.
Wat de directe uitwerkingen van
de verklaringen van Daladier betreft,
kan echter het oordeel worden uitge
sproken, dat zij ruimte lieten voor
verdere besprekingen over een
grootsch opgezetten vredesarbeid,
zonder weliswaar voor het oogenblik
wezenlijke bijdragen daartoe te leve
ren.
158.000 ENGELSCHEN OVERGE
BRACHT IN VIJF WEKEN.
De Britsche minister van Oorlog
heeft hedenmiddag in het Lagerhuis
verklaard, dat Engeland zijn Ver
plichtingen jegens Frankrijk meer
dan vervuld heeft. Binnen de vijf we
ken sedert het uitbreken van den oor
log zijn 158.000 man Britsche troepen
het Kanaal overgestoken; in 1914
had men zes weken nadat de^oorlog
uitbrak 148.000 man over het Kanaal
gebracht.
BRITSCH-RUSSISCHE RUIL-OVER-
EENKOMST.
Officieel wordt medegedeeld, dat
tusschen de Sovjet-Russische handels
delegatie te Londen en het ministerie
van Bevoorrading een accoord tot
stand gekomen is over de uitwisseling
van Russische hout tegen rubber en
tin. Het gaat daarbij om een handels
transactie en niet om een politieke
overeenkomst.
AMERIKA EN SCANDINAVIË
WENDEN ZICH TOT MOSKOU.
Als pleitbezorgers van Finland.
De eerste Russisch-Finsche bespre
kingen te Moskou, welke een uur duur
den, zijn Donderdag voorafgegaan door
een onderhoud van eveneens een uur
tusschen den Amerikaanschen gezant
te Moskou, Steinhardt, en Molotof. De
gezant heeft uitdrukking gegeven aan
de diep-ernstige hoop der Vereenigde
Staten, dat er niets moge gebeuren, wat
schadelijk zou kunnen zijn voor de
vreedzame betrekkingen tusschen Fin
land en de Sovjet-Unie.
Ook de gezanten van Denemarken,
Noorwegen en Zweden te Moskou
hebben des middags, op instructie van
hun regeeringen, een bezoek gebracht
aan de Sovjet-regëering. Bij die gele
genheid hebben de gezanten in dezelf
de bewoordingen medegedeeld dat alle
Scandinavische landen met de grootste
aandacht de onderhandelingen volgen,
die thans tusschen de Sovjet-Unie en
Finland ingeleid worden. Zij uitten hun
verwachting, dat hierbij niets voorval
len zal, dat Finland belet in de toe
komst volkomen onafhankelijk zijn neu
trale positie te handhaven, die het in de
nauwste samenwerking met de overige
ZIJ WILLEN EEN EIGEN
SCHOOL.
Het kleine plaatsje Aspley in het
Engelsche graafschap Nottingham kan
zich erop beroemen de wonderlijkste
school uit heel Engeland te hebben.
Maanden lang weigerden de ouders uit
dit plaatsje om hun kinderen naar de
school in Bilborough te sturen. Vroe
ger was er namelijk een school in As
pley geweest maar die was opgeheven
en nu moesten alle kinderen uit dit
dorp naar het naburige Bilborough
om daar het onderwijs te genieten.
De ouders zeiden nu, dat de kinderen
elke dag veel te ver moesten lopen. Ze
weigerden hun kinderen naar die
school te sturen. Omdat de mensen,
die het toezicht op het onderwijs in
deze streken hadden, niet wilden toe
geven en niet weer een school in As
pley wilden oprichten, besloten de
ouders om zelf het heft in handen te
nemen. De vaders en moeders verdeel
den de 80 schoolgaande kinderen in
verschillende klassen. Daarna wer
den de meest geschikte vaders en
moeders uitgekozen om de kinderen
les te geven en deze „onderwijzers"
en „onderwijzeressen" deelden zelf de
schooluren zo in, dat de vaders ook
nog hun oorspronkelijk beroep kon
den blijven uitoefenen. Nadat deze
nieuwe school vier maanden bestaan
had, besloten de schoolopzieners om
de opstandige ouders maar hun zin
te geven. Ze kregen niet helemaal hun
zin, want er werd bepaald, dat de
kleine kinderen in Aspley les konden
krijgen, maar dat de groten naar Bil
borough moesten gaan. Maar ook dit
vinden de ouders nog niet goed. Ze
willen, dat ook hun grote kinderen
dicht bij huis op school gaan en ze
hebben hen verboden om naar de
school in Bilborough te gaan. Deze
grote kinderen krijgen voorlopig ook
nog van de ouders zelf les.
Het is te begrijpen, dat de kinderen
al deze maatregelen helemaal niet
vervelend vinden en dat ze liever op
school zitten bij hun ouders dan bij
„echte" onderwijzers.
EEN MAN MET EEN FIJNE
NEUS.
Ze zeggen wel eens van iemand,
dat hij een fijne neus heeft en dan
wordt daarmee bedoeld, dat hij direct
merkt als ergens een bepaalde geur
hangt. Ook wordt het in de figuurlij
ke betekenis gebruikt en dan bedoelt
men ermee, dat iemand altijd ergens
komt, als er iets te halen is. „Jij hebt
een fijne neus Jij weet altijd wan
neer er gebakjes zijn!" wordt dan bij
voorbeeld gezegd.
In dit stukje willen we het over de
letterlijke betekenis hebben. In Lon
den is een man met een bijzonder fij
ne neus, Johnny heet hij. Hij heeft er
zelfs een heel apart beroep door ge
kregen. Hij moet de hele dag ruiken!
Het gaat er bij dit beroep om elke
fout en elk gaatje van de ondergrond
se gasbuizen van Londen op te mer
ken, door de fijne gaslucht, die dan
onvermijdelijk in die omgeving moet
hangen. Het spreekt dus vanzelf, dat
Johnny een heel belangrijk persoon is
en dikwijls zijn er al rampen voorko
men, omdat Johnny merkte, dat er
ergens iets haperde.
Hij heeft niets anders te doen dan
de hele dag door de verschillende wij
ken van Londen te lopen en te ruiken
Nu en dan blijft hij staan en snuift als
een jachthond in de lucht. Dan heeft
hij iets verdachts geroken. Als hij
merkt, dat het geen verbeelding is,
haalt hij een boor te voorschijn en be
gint in het plaveisel te boren. Bijna
altijd blijkt dan, dat er werkelijk iets
mis is.
Niet lang geleden beweerde hij, dat
hij een groot lek ontdekt had en dat
een brede straat direct opengebroken
moest worden. Toen dit werkelijk ge
beurde, bleek, dat hij het weer eens
bij het goede eind had gehad en dat
het hoog tijd was om het buizenstel
sel onder die straat te verbeteren.
Johnny moet wel een bijzonder fij
ne neus hebben, dat hij bij al de ver
schillende geuren, die in een grote
stad als Londen hangen, direct een
fijne gaslucht kan ontdekken!
HIJ WILDE HEM HOREN SPELEN
De beroemde violist Paganini kwam
een keer op één van zijn concertrei
zen in Marseille. Het was winter en
in zijn kamer werd een lekker vuur
tje gestookt.
Paganini ging, zodra hij zich op
zijn kamer geïnstalleerd had, spelen.
Behalve een beroemd violist is hij ook
een heel bekend componist en onder
het spelen schreef hij telkens nieuwe
stukken en variaties op, die hem in
het hoofd kwamen.
Midden onder het spel brak een
snaar. In de plotselinge stilte, die nu
volgde, hoorde hij een vreemd geruis.
Paganini riep zijn bediende en zocht
met hem door de hele kamer, maar
ze konden niets vinden. Nauwelijks
begon hij weer te spelen, of er brak
opnieuw een snaar.
De violist begreep er niets van. Zou
het dan nog zo koud in de kamer zijn?
De snaren konden van de kou sprin
gen. Weer riep hij zijn bediende en
beval hem om nieuw hout te halen.
Even later vlamde het vuur hoog op.
Toen werd er plotseling lawaai ge
hoord in de schoorsteen en enige
ogenblikken daarna kwam een jonge
man, helemaal zwart van het roet en
de rook, hijgend en puffend door de
schoorsteen naar beneden.
„Neem me niet kwalijk!" riep hij
verschrikt. „Ik ben een arme muzi
kant en ik wilde U zo graag eens ho
ren spelen. Ik had geen geld om een
kaartje voor de concertzaal te kopen
en ben nu door een dakraam naar uw
schoorsteen gekropen om het zo te
horen. Maar ik kon het niet langer in
de schoorsteen uithouden!"
Paganini begon te lachen en liet
den jongeman de hele avond naai
zij n spel luisteren.
WAAR LIGT DIE STAD?
Een spel met atlas en panden.
Dikwijls gebeurt het, dat we met
een paar jongens en meisje bij elkaar
zitten en niet weten, wat we moeten
doen. Als het regent kun je niet naar
buiten gaan en alle spelletjes, die je
binnen kunt spelen heb je al zo dik
wijls gespeeld, dat je er helemaal geen
zin meer in hebt. Hier is nu een nieuw
spelletje, dat niet alleen heel leuk,
maar bovendien heel leerzaam is!
We hebben er alleen een atlas, pa
pieren en potloden voor nodig. We
gaan allemaal om de tafel zitten met
een stuk papier en een potlood. De at
las wordt gesloten middenop tafel ge
legd. Een van ons mag kiezen. Hij
noemt de naam van de een of andere
stad. Nu moeten alle de volgende vra
gen beantwoorden:
1. in welk werelddeel ligt de stad?
2. in welk land ligt ze?
3. ligt ze aan een rivier? Zo ja, aan
welke?
4. ligt ze aan een zee? Aan welke?
5. ligt ze in een vlakte?
6. ligt ze in de bergen? Welke?
We moeten de antwoorden natuur
lijk' vlug opschrijven, want als twee
of drie minuten (dat hebben we van
tevoren afgesproken) voorbij zijn.
moeten we het potlood neerleggen
Dan geven we ons papier aan onzen
buurman of buurvrouw en degene, die
de stad genoemd heeft, doet de Atlas
open. Daarin kunnen we precies na
kijken of de antwoorden goed zijn.
Alle fouten en niet ingevulde ant
woorden gelden voor één strafpunt.
De fouten, die degene, die de stad ge
noemd heeft, maakt tellen dubbel. Nu
worden alle fouten opgeteld en opge
geven en voor elke fout moet je een
pand geven. Degene, die de minste
fouten heeft gemaakt, mag nu een
nieuwe stad noemen.
Zo kunnen we net zolang doorgaan
als we zelf willen. We kunnen na
tuurlijk ook rivieren of meren noe
men, voor de afwisseling. Later wor
den alle panden verbeurd. Hoe dat
gaat hoeven we hier natuurlijk niet
te vertellen, want dat hebben jullie
allemaal wel eens gedaan. Je weet dat
er veel manieren van pandverbeuren
zijn en je moet zelf maar uitmaken,
hoe je dat wilt doen.
Veel plezier ermee!
Door filmopnamen, die later heel
langzaam werden afgedraaid, werd
vastgesteld, dat een vlieg 300 maal
per seconde met haar vleugels slaat!
