ijKEIHI -
183, UUih - (Firma Th. v. Wijd.)
Van Harens Schoenfabrieken
een Chef voor de Stikkerij,
een Chef voor de Snijderij,
SNIJDERS,
JONGENS
Dienstbode*
Bakkersleerling,
GEHEIME INGANG
RECHTSZAKEN.
GEMENGD NIEUWS.
ADVERTENTIEN
FEUILLETON
Jongens en Meisjes
Adverteeren
doet
Verkoopen.
nr
die voor snijder wenschen opgeleid
te worden.
Gevraagd
MARION SCHOENFABRIEK N.V.
Bakkersleerling.
Gevraagd i
Bericht van Inzet.
Notaris Schreurs
E, BRINGKMaN, 6edipl. Pédicure
Achter het Muis 38 - Tel. 4869 - 's BOSCH.
De doodslag te Sprang-Capelle.
Naar wij vernemen, zal op Donder
dag 16 November a.s. des voormiddags
te tien uur voor de arrondissements
rechtbank te 's-Hertogenbosch worden
behandeld de strafzaak tegen H. G., 21
jaar, sjouwer te Sprang-Capelle, gede
tineerd, als verdacht van doodslag op
K. Snijders te Sprang-Capelle op 30
September j.l. Vanwege het O. M. zijn
vijf getuigen gedagvaard. Als verde
digster treedt op Mr. Emma Lion te
's-Hertogenbosch.
KANTONGERECHT.
Het Kantongerecht te 's-Bosch nam
in behandeling de uitgestelde strafzaak
tegen M. P. te Waalwijk, aan wien
was ten laste gelegd, daj hij de aan zijn
zorgen toevertrouwde afsluitboomen
van een spoorwegovergang niet had
gesloten. Hij beweerde bewusteloos te
zijn geweest op het oogenblik, dat hij
voor het neerlaten van de boomen had
moeten zorgen. De trein was voorbij
toen hij we^y bijkwam.
Hoewel verdachte beweerde, wel
vaker last van iets dergelijks te heb
ben, is hij niet voor zijn betrekking af
gekeurd door de Spoorwegen en uit het
getuigenverhoor bleek ook niet, dat dit
zoo hard noodig was, als verdachte
wilde doen voorkomen.
De kantonrechter heeft verdachte
veroordeeld tot 25.— boete of 25 da
gen hechtenis.
WAARSCHUWING.
De Hoofd-Commissaris van Politie
te Amsterdam geeft in overweging al
vorens eenigerlei functie te aanvaarden
bij de Verbruiksartikelen Verkoop Cen
trale A.D.V.A. (Altijd Durend Ver-
bruiks Artikel), gevestigd Keizers
gracht 153 te Amsterdam, bij zijn ad
ministratie inlichtingen in te winnen.
INBRAKEN TE PRINCENHAGE.
Te Princenhage is in den nacht van
Zaterdag op Zondag ingebroken in 4
naast elkaar gelegen villa's aan de Lies-
boschlaan. Een van deze villa's is on
bewoond en daarin heeft de inbreker
waarschijnlijk eenige dagen gebivak
keerd, aangezien de bewoonster van de
belendende villa mevr. Pool, in den
nacht van Donderdag op Vrijdag daar
gestommel had gehoord. Zij schonk
daaraan geen bijzondere aandacht,
meenende, dat het gestommel veroor
zaakt werd door een openstaande deur.
Het eerst werd ingebroken in de vil
la van den heer v. Meer, waar uit de
garage een damesrijwiel en een lan
taarn werd buitgemaakt. Ook werd
aan de achterzijde een ruit uitgesneden.
Uit de villa zelf wordt niets vermist.
Vervolgens heeft de inbreker uit de
garage van de villa van den heer Pool,
die tijdens het weekeind afwezig was,
een aantal gereedschappen gestolen.
Door een ruit aan de achterzijde uit te
snijden heeft hij zich toegang verschaft
tot de villa. Alle kasten en laden wer
den opengebroken en een partij tafel
zilver, sieraden, zooals broches, col
liers, armbanden enz. buit gemaakt en
voorts twee heerencostuums, een win
terjas en eenig ondergoed. De totale
waarde van het hier gestolene bedraagt
meer dan duizend gulden. Vervolgens
heeft de man zich tegoed gedaan aan
de in de villa aanwezige drank.
Tenslotte heeft hij zich door uitsnij
ding van een ruit toegang verschaft tot
de villa van de familie Mol. Daar wordt
niets vermist. Na deze inbraken heeft
de man in de leegstaande villa blijk
baar zijn buit gesorteerd. De bij den
heer Pool gestolen gereedschappen en
eenige voorwerpen van geringe waarde
zijn daar teruggevonden.
De eenige aanwijzing in welke rich
ting de man is verdwenen, bestaat in
de mededeeling van een bewoonster
van een villa in den omtrek, die Zon
dagochtend om zes uur een man op een
damesfiets met een groot pak achterop
heeft zien wegrijden. De man slingerde
hevig en maakte den indruk onder in
vloed van drank te verkeeren.
De politie stelt een uitgebreid onder
zoek in.
DRAMA IN EEN HOTEL
TE BREDA.
den betreden, klonk in de kamer op
nieuw een schot, waarna de politie zich
met geweld toegang verschafte. Op een
bed in de kamer vonden zij een man en
een vrouw. Bij de vrouw waren de le
vensgeesten reeds geweken, de man
gaf nog flauw teekenen van leven,
doch overleed na enkele oogenblikken.
Een revolver lag vlak naast hem.
Uit brieven bleek, dat de man uit
wanhoop de vrouw van het leven had
beroofd. Daarna heeft hij de hand aan
zichzelf geslagen. Tevens bleek uit de
brieven de identiteit der slachtoffers,
die beiden in het Algemeen Politieblad
stonden gesignaleerd: de vrouw, de 19-
jarige H. S. uit Den Haag, omdat na
mens haar vader opsporing en voorge
leiding was gevraagd, daar zij 13 Oc
tober jongstleden de ouderlijke woning
zonder toestemming van haar ouders
had verlaten; de man, de 34-jarige G.
W., omdat hij als korporaal-telegrafist
der Koninklijke Marine was gedeser
teerd en op 13 October j.l. niet van pe
riodiek verlof was teruggekeerd. Bij 't
verzoek tot aanhouding en voorgelei
ding van den man stond vermeld, dat
bij aanhouding de noodige voorzichtig
heid moest worden betracht, aangezien
hij zich in het bezit bevond van een met
scherp geladen revolver en zeer ge
vaarlijk moest worden geacht.
In een hotel te Breda heeft zich j.l.
Maandagmiddag een drama afgespeeld
dat aan .twee personen het leven heeft
gekost.
Te ongeveer kwart voor één hoorde
de hotelhouder op een der kamers op
de eerste étage een harden knal, ge
volgd door het neervallen van stukjes
kalk uit het plafond. Toen hij naar het
plafond keek, bleek, dat daarin een
rond gaatje zat, terwijl zich recht daar
onder in den vloer eveneens een gaat
je bevond, waarin een kogel stak. On
middellijk waarschuwde de hotelhouder
de politie. Even later verschenen de
waarnemend commissaris, de heer
Mansveld, de politie-deskundige in
specteur N. A. v. d. Schatte Olivier en
rechercheur Van Brugge. Toen dezen
zich naar boven begaven en de kamer,
waaruit het schot had geklonken, wil-
Heden overleed na een
kortstondig lijden, in vol
ledige overgave aan God s
H. Wil, tijdig voorzien van
de H.H. Sacramenten der
Stervenden, mijne dier
bare Echtgenoote
Mejuffrouw
MARIA JOHANNA
SCHAMBERGEN
geb. van Nooij,
in den ouderdom van 64
jaren.
J. M. SCHAMBERGEN.
Waalwijk, 24 Oct. 1939.
vragen
61962
Mevr. HAARTSEN
vraagt tegen 1 December a.s.
een nette
Aanmelding te Sprang No.
A 417- 61963
PRIMA
Tevens
van 15—16 jaar.
TE DRUNEN.
EEN
liefst eenigen tijd bij het vak.
Adres: J. KEETELS Festen,
61964 Waalwijk.
te Drunen,
bericht dat het buis met erf,
tuin en bouwland, gelegen te
Haarsteeg, in de Hoeven,eigen
dom van de KINDEREN G.
DEKKERS, is ingezet als volgt:
Koop 1 op f 2000.—koop 2
op f 1000.koop 3 (massa 1
en 2) op f3100.koop 4 op
f2210.—
De toeslag blijft bepaald op
Dinsdag 31 October 1939 des
nam, 7 uur precies ter herberge
van J. v. ÜYEN te Haarsteeg.
61943
DES MAANDAGS ADRES:
Café-Rest. „MOLENVLIET"
TEL. 242 WAALWIJK.
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch door
JOHN FINNEMORE.
Nadruk Verboden.
8)
Het doet me plezier dat te hoo-
rep, zei Richard. Jack is een beste
kerel; ik mocht hem altijd graag.
Als je zin hebt, mag je me naar
de pastorie rijden, hernam Lady An
ne. Ik blijf er niet, ik moet er alleen
maar een pakje afgeven. Op den te
rugweg kunnen we dan langs het sta
tion rijden om Margaret op te pik
ken. Haar trein komt tegen dien tijd
binnen.
Richard voldeed met de grootste
bereidwilligheid aan het verzoek van
zijn tante. Nauwelijks had hij de
paarden tot staan gebracht, voor het
station of de trein kwam binnen.
Lady Anne ging het station bin
nen om den chef iets te vragen en
onmiddellijk daarop zag Richard
Margaret door het hek komen. Zij
stapte in het rijtuig en ging op haar
plaats zitten, terwijl Richard de paar
den, wier gevoelige zenuwen geïrri
teerd werden door het schrille gesis
van de locomotief, kalmeerde. De
trein vertrok weer, de paarden kwa
men tot rust en Richard had gelegen
heid om rond te kijken. De weinige
andere passagiers, die aan de kleine
halte uitgestapt waren, gingen den
weg op of begaven zich naar een
autobus, die de verbinding vormde
tuschen de spoorlijn en een groot
dorp ongeveer vijf mijlen van Spring-
meads en welke route lang „De Drui
ventros liep. Richards aandacht werd
getrokken door den man over wien
Jack Clavell gesproken had. Hij was
weer geheel en al een invalide, be
woog zich langzaam en moeilijk, aan
houdend zachtjes kuchend, naar de
bus en klom er met zichtbare in
spanning in.
Wat ziet die man er ziek uit!
merkte Margaret, die ook de bewe
gingen van mr. Withers had gevolgd,
op. Ik denk dat hij in de dorpsher
berg logeert. Den laatsten tijd heb ik
hem herhaaldelijk door de aanplan
tingen zien wandelen. Het is wel Iaat
in het jaar voor Block om nog gas
ten te hebben.
Richard stond juist op het punt
om haar te vertellen wat hij van Jack
Clavell gehoord had, toen hij van zijn
onderwerp werd afgebracht door La
dy Anne, die zich in het rijtuig zei-
te met de woorden:
Nu Richard, laat je beestjes
maar eens loopen. Ik heb nog van al
lerlei te doen vóór het diner.
Toen het drietal de hall van het
buiten binnentrad, hadden verschei
dene gasten, die van de jacht waren
teruggekeerd, zich daar om het vuur
verzameld.
Enkele van de dames voegden zich
hij Margaret, terwijl Lady Anne haar
neef ter zijde nam.
O ja, voor ik het vergeet, Dick;
ik heb er nog niet aan gedacht je
te zeggen dat je bagage van de roode
kamer naar de zoogenaamde Lady's
chamber, aan het andere einde van
de galerij is gebracht. Je hebt daar
ruimte in overvloed.
De lady's chamber, herhaalde
Richard. Ik dacht dat Margaret daar
altijd zoo bijzonder op gesteld was.
Dat is zoo geweest, antwoordde
Lady Anne, maar, ze heeft genoeg
van de kamer en heeft gevraagd of
ze de kleine, blauwe kamer kon krij
gen. En de Lady's chamber is ruimer
dan de kamer, die je tot nu toe had;
daarom dacht ik dat je het wel pret
tig zou vinden om te ruilen.
O, uitstekend, zei Richard, en
kan ik de kamer direct in gebruik
nemen?
Ja zeker, was het bescheid.
Toen Richard Villiers boven kwam
om zich te verkleeden, keek hij* be
langstellend in de kamer rond, die
tot voor enkele uren Margarets ver
blijf was geweest.
Het is heel wat jaartjes geleden
dat ik in deze kamer was, bepeinsde
hij. Vanaf dat ik als schooljongen
met vacantie kwam, logeerde hier al
tijd iemand. Slechts een keer was de
kamer leeg. Ik herinner het mij als
de dag van gisteren. Hei was toen
wij den plattegrond vonden en ons
een weg wilden hanen door gangen
en geheime schuilplaatsen. De weg
voerde toen naar deze kamer.
Hij zocht in zijn geheugen of hij
nog wist waar liet paneel zat dat de
toegang naar de geheime kamer
vormde. Het eenige, wat hij zich te
binnen kon brengen was, dat de veei
vanuit de kamer werkte.
Tusschen de paneelen liepen guir-
landers van bloemen en vruchten van
boven naar beneden, welke met groo-
te kunstvaardigheid en natuurge
trouw in het donkere hout uitgesne
den waren. Een bepaalde peer
men moest maar weten welke!
deed bij een flinken druk het paneel
achteruit wijken.
Richard probeerde er verschillen
de voor hij de juiste te pakken had;
toen vloog het paneel geruischloos
open en hij staarde in de duisternis
van een nauwen gang.
Hier hebben we hem, lachte hij
in zichzelf. Margaret gaf een gilletje
van plezier, toen wij in haar lieve
lingskamer uitkwamenEn nu
schijnt ze er genoeg van te hebben.
Hij sloot het paneel en keerde te
rug naar het vuur; zijn gedachten
hielden zich weer bezig met haar af
zijdige houding, totdat de tweede
gong hem haastig het vertrek deed
verlaten.
Margaret van haar kant dacht ook
aan hem. Zij stond bij haar toillet-
tafel, terwijl zij het bundeltje bank
papier, dat zij dien middag op de
bank gehaald had, inpakte. Het wa
ren biljetten van vijf en tien pond,
gemakkelijk om te wisselen. Twin
tig van vijf en tien deed ze in de klei
ne vierkante enveloppe. Ze gruwde
van haar heimelijke bezigheid en
haar afschuw nam nog toe bij het
vooruitzicht dat zij den volgenden
dag Levinge van aangezicht tot aan
gezicht moest ontmoeten. Met een
zucht lakte zij de enveloppe dicht.
Hoe ze de zaak bekeek, ze zag geen
hoop voor de toekomst. Zij wist dat
Levinge om nieuwen voorraad zou
aankloppen zoodra de voorgaande
op was, en daar tegenover zou zijn
arrestatie en straf haar niet de min
ste verlichting geven. Want dat be-
teekende ellende en schande voor
een kring van vrienden en verwan
ten, die haar dierbaar waren en ter
wille van de harten, die door zijn ge
vangenneming zouden breken, moest
hij verborgen blijven.
Zoodra ik hem dit geld gegeven
heb, ga ik weg, peinsde zij. Ik kan
hier niet tegelijk met Richard zijn
dat is te veel.
De gedachte dat Richard 0111 haar
gaf was te bitter-zoet. Ze had wel
doof en blind moeten zijn, als de wij
ze waarop hij haar had aangekeken,
niet tot haar doorgedrongen was.
Zijn blik, zijn stem, verrieden maar
al te duidelijk wat er in hem omging.
Zij wist nu dat zij vier jaar geleden
ook den waren aard van zijn gevoe
lens daaruit had kunnen lezen, maar
toen was zij onwetend geweest en
had die taal niet verstaan. Thans kon
zij zich niet vergissen.
Ik moet gaan, ik moet dadelijk
gaan, als ik hem gesproken heb, her
haalde zij en huiverde.
Aan tafel zat zij naast Richard,
terwijl majoor Walford tegen ovei
haar was geplaatst. Verscheidene
malen merkte Richard op dat Wal
ford haar op een eigenaardige ma
nier aankeek. Maar zoodra Margarets
blik op hém viel, dan liet hij zijn
oogen weer op zijn bord rusten, tot
dat hij weer onbeschaamd begon te
staren.
Onbeschaamd was het eenig-toe-
passelijke woord, vond Richard. Hij
mocht Walford niet hij kende dat
opgeblazen soort mannen en verfoei-
deze uit den grond van zijn hart.
Toen de heeren na het diner naar
den salon gingen, was Walford niet
van de partij, maar zocht zijn heil in
de rookkamer. Het was een opluch
ting voor Richard. De wijze, waarop
hij Margaret had aangekeken, voelde
hij niet minder dan een beleediging,
maar wat de oorzaak daarvan was,
kon hij onmogelijk gissen. Het was
uitgesloten dat de majoor ook maar
eenigszins op intiemen voet met Mar
garet stond, want een dergelijk di
ners-verslindend, whiskey-drinkend
en patrijzenschietend leeghoofd, was
in geen enkel opzicht haar type.
Er bleek geen schaduw van kans
te zijn, om het gezellige gesprek van
den avond te voren, toen zij samen
over duizend dingen hadden gepraat,
te herhalen. De afstand, welken zij
tusschen hem geschapen had, en dien
zij ook thans angstvallig bewaarde,
was meer dan ondragelijk, en Ri
chard voelde zich diep rampzalig.
Hoe open en zonnig had zijn weg gis
teren geschenen en wat een diepe,
duistere schaduw was thans er over
gevallen.
Tegen half twaalf slenterde Ri
chard, die nauwelijks gelegenheid
had gekregen een woord met Marga
ret te wisselen telkens had ze zich
hij anderen aangesloten, had op ver
zoek van Lady Anne wat gezongen
en was hem op honderd maniefén
uit den weg gegaan in een trieste
stemming de rookkamer binnen en
vond die vrijwel verlaten. Alleen ma
joor Walford en Jack Clavell zaten
er en bij een sigaar voerden zij een
gesprek over jachtgeweren en schuil
plaatsen van wild.
Het was een lang vertrek en Ri
chard richtte zijn schreden naar den
versten hoek.
(Wordt vervolgd.)
ra
t
De plechtige uitvaart, waarna
de begrafenis, zal plaats hebben
°P Vrijdag 27 October a,s. ten
9 uur in de parochiekerk van
St. Jan Baptist te Waalwijk.
