Buitenlandsch Nieuws.
Binnenlandsch Nieuws.
iTTih
Zaterdag 28 October 1939 No. 85
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
Dampo bij Hoofd- Neus- Keel- en Borstverkoudheid
Toen Hans over de grens naar Canada
wilde.
„WIJ ZIJN BEREID
ZEGT CHAMBERLAIN.
„Von Ribbentrop heeft aangekon
digd, dat het de bedoeling van de Duit-
sche regeering is, den strijd met alle
kracht voort te zetten. Indien dat de be
slissing der Duitsche fegeering is. dan
kan er maar één antwoord zijn en wij
zijn bereid dat te geven", zeide minis
ter-president Chamberlain gisteren in
het Lagerhuis in antwoord op de rede,
die de Duitsche minister van Buiten-
landsche Zaken Dinsdag te Danzig ge
houden heeft. Chamberlain wees er op,
hoe von Ribbentrop, die volgens den
premier „Rusland blijkbaar tot een
kruistocht tegen het Britsche rijk
wenscht uit te noodigen van meening
veranderd is. Nog in 36 heeft von Rib
bentrop verklaard, aldus Chamberlain,
dat het communisme ,,de ergste van al
le kwalen is en het eenige werkelijke
gevaar voor Europa en het Britsche
rijk".
Met voldoening maakte Chamberlain
gewag van de onderteekening van het
verdrag met Turkije „een zuiver de
fensief pact, dat niemand bedreigt"
en van de besprekingen met de Turk-
sche militaire missie te Londen, betref
fende de levering van oorlogsmaterieel
en het geven van economischen bijstand
aan dit land.
Wat de krijgsverrichtingen betreft,
merkte de premier op, dat de Duitsche
luchtmacht in deze week bij haar aan
vallen op Britsche konvooien 6 a 7
bommenwerpers verloren heeft en 33
duizend ton aan schepen, terwijl En
geland 22.715 ton verloor. Chamber
lain protesteerde ten slotte tegen het
torpedeeren zonder voorafgaande
waarschuwing.
DE ACTIVITEIT AAN 'T FRONT
NEEMT TOE.
Het Fransche legerbericht van gis
teravond luidt: Handgemeen tusschen
verkenningsafdeelingen en weder-
zijdsch artillerievuur op verschillende
punten van het front.
Over den militairen toestand meldde
Havas gisteravond, dat de activiteit
tusschen Rijn en Moezel, niettegen
staande het slechte weer, toeneemt.
Toch duurt de periode van „strategisch
afwachten" voort. Een (groote) Duit
sche operatie teekent zich nog niet af.
De sluiting of de controle van de tele
fonische verbindingen tusschen Duitsch
land en de neutralen, schijnt er op te
wijzen, dat troepen verplaatst worden
en dat men de berichten daaromtrent
zooveel mogelijk wil vertragen.
WEERBARE MANNEN MOETEN
ZICH MELDEN IN TURKIJE.
Volgens een officieele verordening
hebben zich alle weerbare mannen van
de lichtingen 1900 tot 1918 moeten mel
den, die tot nu toe nog geen militairen
dienst hadden gedaan.
DE CITY OF FLINT
VRIJGEGEVEN.
De Amerikaansche minister van Bui-
tenlandsche Zaken heeft, naar Reuter
meldt, op een persconferentie medege
deeld, dat verscheidene stappen bij de
Sovjet-regeering zijn gedaan om vrij
lating van het Amerikaansche stoom
schip de „City of Flint" met bemanning
en lading te verkrijgen, maar dat tot op
heden geen antwoord was ontvangen,
ofschoon de ambassadeur der Ver-
eenigde Staten tweemaal een onder
houd met den Sovjet-Russischen vice-
volkscommissaris van Buitenlandsche
Zaken had gehad.
Des avonds heeft, naar United Press
meldt, de Moskousche radio medege
deeld, dat de Sovjet-autoriteiten, na de
lading onderzocht te hebben, besloten
hadden het schip vrij te geven, onder
voorwaarde, dat het onmiddellijk de
haven zou verlaten.
Uit dit communiqué viel niet op te
maken of de Duitsche dan wel de Ame
rikaansche bemanning het schip zou
varen, en of het schip met de lading
zou vertrekken. In diplomatieke krin
gen te Moskou meende men echter, dat
het schip weer aan de Duitsche beman
ning overgegeven was.
GRIEKSCH SCHIP MET 35 OPVA
RENDEN VERGAAN.
Het D.N.B. meldt uit Athene, dat het
Grieksche stoomschip Ambrakia, dat
den lijndienst onderhoudt tusschen Vo-
lo en Piraeus, is gezonken.
Tot dusver worden 35 personen als
verdronken opgegeven. De kapitein
van het schip is tengevolge van deze
ramp krankzinnig geworden.
DUITSCHE DUIKBOOT
VERGAAN IN HET KANAAL?
Volgens een mededeeling van de
Britsche admiraliteit is op de Goodwin
Sands in het Kanaal een Duitsche on
derzeeboot vergaan.
SCHOLING VAN RUSSISCHE
TECHNICI IN DE DUITSCHE
INDUSTRIE.
Meer dan 10 pet. van Duitschlands
export zal naar Rusland gaan.
Men telefoneerde gisteravond uit
Berlijn aan de N.R.Crt.:
Naar wij vernemen is er tusschen
Duitschland en Rusland principieel
overeenstemming bereikt ten aanzien
van het onderbrengen van een nog on
bepaald, maar in elk geval groot aantal
Russische ingenieurs en arbeiders in de
Duitsche industrie, waar zij zullen wor
den opgeleid om de industrieele onder
nemingen, welke Duitschland in Rus
land oprichten zal, op bekwame wijze
te leiden.
Volgens schattingen van Duitsche
experts zou, zoodra het DuitschRus
sische warenverkeer op volle toeren
draait, meer dan tien procent van den
Duitschen uitvoer naar Rusland gaan,
waardoor Nederland zijn positie van
Duitschland's beste klant aan de Sow-
jets zou moeten afstaan.
van de bevoorrading der vreedzame
burgerbevolking met levensbehoeften,
brengt ernstig de gezondheid en het
leven der vreedzame bevolking in ge
vaar en voorspelt ontelbare rampen
voor de massa van het volk.
HERKEURING VAN EENIGE
LICHTINGEN?
Eventueel in begin 1940.
Wanneer de mobilisatie van langen
duur zou worden, spreekt het vanzelf,
dat gestreefd zal worden naar een zoo
groot mogelijke verlichting van de per
soonlijke lasten van de dienstplichti
gen. Naast de verruiming van de ver
lofregeling, kunnen wellicht ook an
dere maatregelen hiertoe strekken. Al
le mogelijkheden zullen worden be
keken.
Zoo is op het oogenblik, naar de
„Tel." verneemt, ten departemente van
Defensie o.m. in studie de vraag, of 't
wen schel ijk en mogelijk zou zijn, door
herkeuring van afgekeurden van een
aantal der jongste lichtingen en door
opheffing van vrijstellingen wegens
door de regeering. De minister beloof
de nog verderen steun, \yaar zulks
door de omstandigheden zal worden
vereischt, maar wees op de vele be
zwaren, die bij desbetreffende regelin
gen moeten worden overwonnen. Spr.
deed een beroep op de landbouwende
bevolking om de productie zoo hoog
mogelijk op te voeren en aldus mee te
helpen om de Nederlandsche gemeen
schap een tijd van beproeving te doen
doorstaan.
EEN MODERN VLIEGVELD
BIJ PARAMARIBO.
De mogelijkheid van een trans-Atlan-
tischen dienst der K.L.M.
Naar wij vernemen, heeft de regee
ring zich in beginsel bereid verklaard,
om aan het gouvernement van Surina
me een leening toe te staan van
BELASTINGVERHOOGING
VOOR DE BELGEN.
Het Belgisch kabinet zal hedenavond
9 uur bijeenkomen. Men verwacht, dat
de zitting uitsluitend gewijd zal zijn aan
de bestudeering van financieele maat
regelen voor de begrootingen 1939 en
1940. De offers, die de regeering in den
vorm van verhooging der directe en in
directe belastingen- van het volk zal
vragen, zullen, zegt men, uiterst rigou
reus zijn.
CONTRABANDE.
Russische klacht aan het adres van
Londen.
In antwoord op de Britsche nota be
treffende de oorlogscontrabande heeft
de Russische regeering geantwoord,
dat zij deze contrabande-verklaring een
schending acht van de beginselen van
't internationale recht.
De Britsche regeering aldus de
Russische verklaring schept de mo
gelijkheid eener onbeperkte willekeu
righeid om alle artikelen van volksge
bruik onder te brengen in de klasse van
oorlogscontrabande. Dit leidt onver
mijdelijk tot een diepe desorganisatie
broederdienst de beschikking te krij
gen over een behoorlijk aantal vol
waardige vervangers voor degenen, die
het langst in dienst zijn.
Aangezien eventueel deze iyeuwe
dienstplichtigen eerst nog volledig op
geleid zullen moeten worden, zullen tij
dig de noodige maatregelen moeten
worden genomen. Voor het geval tot
herkeuring mocht worden besloten,
hoorden wij als datum van aanvang
hiervan 1 Januari 1940 noemen.
Tijdens de vorige mobilisatie is er
pas in 1917 een herkeuring geweest van
de afgekeurden van een aantal lichtin
gen, de z.g. Bosboomlichting, genoemd
naar den toenmaligen minister van De
fensie.
MINISTER STEENBERGHE VOOR
DE RADIO.
De Minister van Economische Zaken
heeft zich Dinsdagavond met een bij
zonder woord tot de boeren gericht,
waarin hij er op wees, wat de regeering
in den laatsten tijd heeft gedaan om
de boeren te steunen, wier belooning
voor gepresteerden arbeid in het al
gemeen te laag werd geacht, óók
1.400.000, bestemd voor den aanleg
van een modern geoutilleerd vliegveld
bij Paramaribo.
Dit feit is van buitengewoon groot
belang voor Suriname, daar eindelijk,
wanneer zulk een vliegveld kot stand
komt, een vaste basis zal ontstaan voor
de reeds jaren bestaande plannen yan
de K.L.M. om onze Zuid-Amerikaan-
schc gebiedsdeelen door middel van
een trans-Atlantische luchtlijn met het
moederland te verbinden.
TWEE NEDERLANDSCHE SCHEPEN
VERMIST.
Ongerustheid over de Tegri.
Het is ruim 4 weken geleden dat de
Nederlandsche kustvaarder Tegri, me
tende 400 ton, afkomstig uit Gassel-
terneveen, met een lading vertrokken
is uit een Zweedsche haven. Er bevon
den zich zeven personen aan boord.
Sedert het vertrek van het schip heeft
men niets meer van schip of beman
ning vernomen. Men verkeert dan ook
in ernstige ongerustheid over het lot
van de Tegri. Nasporingen in de oor
logvoerende landen hebhen tot nu toe
geen resultaat opgeleverd.
Jarenlang had Hans bij zijn oom in
gewoond, maar toen hij groot genoeg
was om de wereld in te trekken, vroeg*
hij of hij weg mocht, naar Amerika,
om geld te verdienen. Zijn oom zei
hem, dat het lang niet gemakkelijk
was 0111 rijk te worden, ook in Ameri
ka niet, maar Hans stelde zich veel
van „Het land van de toekomst" voor.
En zijn oom, dié in zijn hart vond, dat
hij al lang genoeg voor zijn ouderloo-
zen neef had gezorgd, stemde dan ook
maar toe en maakte met een kennis
in orde, dat Hans op een vrachtboot
mee kon varen naar Canada.
Zo nam Hans afscheid van zijn ken
nissen en ging op weg „naar het gro
te avontuur", zoals hij het zelf noem
de.
In Canada.
De reis verliep vlot, maar toen hij
eenmaal in Canada kwam, merkte hij
wel, dat het lang niet mee viel om
geld te verdienen. Hij kreeg wel eens
iets te doen bij een grote zaak in een
stad of bij een boer op het land, maar
lang duurde dat nooit en na een tijdje
moest hij maar weer zien, waar hij
onderdak vond. In de oogsttijd had hij
een goed leven, trok hij van de ene
boerderij naar de andere en hiel])
overal mee. Hij stond 's morgens vroeg
op met de andere knechten en hielp
de hele dag mee op het land. Hij kreeg
goed eten en sliep 's nachts op een
hooizolder of in een van de bijgebou
wen. Aan het eind van zijn werktijd
kreeg hij dan zelfs nog een klein loon.
Dat spaarde hij zuinig op, want hij
wist nu, wat het betekende om zondei
huis te zijn en niet te weten, hoe je
aan eten moest komen.
Zo zwierf hij een paar jaar dwars
door Canada. Maar op het laatst kreeg
hij genoeg van dat onzekere bestaan
en hij besloot om naar de Vereenigde
Staten te gaan en te probeeren daar
werk te krijgen of anders weer met
een boot naar Holland terug te keeren.
Hij kon niet over de grens.
Maar al gauw begonnen de moeilijk
heden. Het was niet gemakkelijk om
over de grens te komen, als je geen
pas had en ze schenen er in de Ver
enigde Staten helemaal niet op ge
steld te zijn om hem binnen te laten.
Zo zat hij al vier weken in een haven
plaats aan de Westkust van Canada
en wachtte op een goede gelegenheid
om over de grens te gaan. Hij hoefde
niet te proberen om erover heen te
sluipen, zoals de Chinezen 's nachts
deden, want hij" kende niemand in de
V. S. en hij zou dus al heel gauw weer
teruggezet worden. Maar toch, op een
dag kwam plotseling de kans.
Hans zat weer eens in een café aan
de haven. Opeens kwam de waard met
een geheimzinnig gezicht naar hem
toe en wenkte hem mee naar een ach
terkamer. Toen fluisterde hij hem een
plan in, dat lang niet mis was. Er
moest weer eens een groot transport
over de grens gebracht worden en
daarvoor waren een paar flinke jon
gens nodig, die niet tegen kleine moei
lijkheden opzagen. Hij kreeg honderd
dollar en mocht in de V. S. verder
gaan, waarheen hij wilde. Ook kreeg
hij een prachtige valse pas.
De man vertelde niet, wat het voor
transport was, maar Hans begreep di
rect, dat het een partij opium of whis
ky moest zijn die gesmokkeld zou
worden.
Hij dacht lang over het aanhod na.
Het avontuurlijke lokte hem wel aan
en bovendien kwam hij dan met een
valse pas over de grens, maar aan de
andere kant was hij nog nooit met de
politie in aanraking gekomen en hij
voelde daar ook nu nog niet veel voor.
Hoe meer hij erover nadacht, hoe
minder hij voor het plan begon te voe
len. Het zou bovendien heel slecht zijn
voor heel veel mensen, als die opium
of wat het ook mocht zijn, gesmok
keld werd. Nee, hij deed het niet. Hij
zou wel eens op een andere manier
over de grens komen.
Hij kwam zelfs zo ver, dat hij be
sloot om aan de politie te gaan vertel
len, wat hij gehoord had. Dan zou het
transport tegengehouden kunnen wor
den.
Weg uit Amerika...
'De beambte, die naar zijn verhaal
luisterde, bleef hem een lange tijd stil
aankijken, zodat Hans al dacht: „Hij
vertrouwt mij niet. Hij gelooft het
niet!", maar toen zei de man opeens,
dat het onmogelijk zou zijn voor de
politie om hem, Hans, in bescherming
te nemen voor de wraak van de smok
kelaars, als het eenmaal uitkwam, dat
hij de zaak had aangebracht. Daarom
zou hij hem een pas geven en 50 dol
lar, dan mocht hij met de eerste de
beste boot, die nog die nacht wegging,
mee naar Japan.
Hans begreep plotseling, dat hij in
een gevaarlijke positie was en omdat
hij toch niet langer in Canada wilde
blijven en het nieuwe avontuur in Ja
pan hem lokte, nam hij het geld aan,
en verdween. Eerst had de beambte
hem nog verzekerd, dat hij den consul
in Tokio vast zou waarschuwen.
Maar toen Hans in Tokio kwam,
wist de consul van niets en hij lachte
hem zelfs hartelijk uit. „Begrijp jo
niet, dat je lelijk in de knel zat! Die
beambte was natuurlijk-ook een hand
langer en door de smokkelaars omge
kocht. Daarom wilde hij jou zo gauw
mogelijk uit het land hebben. Want
als hij werkelijk een politiebeambte
was geweest, zou hij je vastgehouden
hebben, zodat je later bij de rechts
zaak had kunnen getuigen. En na
tuurlijk kon hij je dan wel bescher
men. Het schijnt daar een mooi boel
tje te zijn, dat zelfs de agenten al wor
den omgekocht! Maar als je er
voor voelt om hier te blijven, heb ik
mischien wel werk voor je!"
En zo kwam het, dat Hans in Tokio
bleef. Hij heeft nooit gehoord, hoe het
met die smokkelpartij is afgelopen,
maar hij begreep wel, dat hij er nog
goed was afgekomen. De boeven had
den uit angst, dat hij iets zou ver
klappen, wel ergere dingen kunnen
doen
NASREDDIN HODSCHA.
Nog niet lang geleden schreven we
over een Amerikaansen grappenma
ker, die net als Tij 1 Uilenspiegel in
zijn land werd vereerd. We zeiden
toen al, dat in veel landen een bepaal
de grappenmaker heeft geleefd of nog
leeft, waar de mensen altijd om moe
ten ^lachen en die de gekste dingen
uithaalt. In Turkije-was ook een der
gelijke nar. De mensen kwamen uit
andere steden bij hem om hem te ho
ren vertellen en dikwijls hoorden ze
helemaal niets, want Nasreddin maak
te zich er vast vanaf, door te zeggen:
„Er zijn hier geen narren... tenzij er
misschien juist een uit een andere
stad is gekomenen het spreekt van
zelf, dat hij daar de reiziger mee be
doelde, die apart een reis had gemaakt
om grappen te horen vertellen.
Vooral tegenover mensen, die veel
praatjes hadden en erg over zichzelf
opschepten, kon Nasreddin wel eens
scherpe dingen zeggen. Heel vaak
trokken ze zich dat zo aan, dat ze
daarna hun leven beterden. Zo is bij
voorbeeld bekend, dat een verwaande
jongeman tegen heel gelovige Musel-
mannen zei: „Ik geloof niet in het be
staan van engelen, want ik heb er nog
nooit een gezien!"
Nasreddin hoorde dat. Hij keek den
jongeman ironisch aan en zei: „Netzo
geloof ik niet, dat jij ook maar een
vleugje verstand hebt, want ik heb er
nog nooit iets van gezien
Een andere keer ging Nasreddin
met een vriend een partijtje schaken.
Tegen een anderen vriend, die erbij
zat, had hij van tevoren al gezegd:
„Je zult zien, dat ik hem een klap om
zijn oren geef, zonder dat hij er iets
over zal durven zeggen!"
Plotseling zei de schaakvriend mid
den in het spel: „Ik stommeling! O,
wat ben ik toch een ezel!"
„Stil", antwoordde Nasreddin, „ik
wil dat niet nog eens horen!" De
vriend keek hem verbaasd aan, maar
zweeg toen. Enige ogenblikken later
schold hij zich echter weer uit.
„Ik wil dat niet horen", herhaalde
Nasreddin.
„Ja, maar ik ben werkelijk zo'n
uilskuikenZo'n echte ezel, ik heb
zo'n domme zet gedaan
En toen gaf Nasreddin hem een
draai om zijn oren. Toen de ander hem
verbaasd aankeek en net woedend wil
de uitvallen, zei Nasreddin veront
waardigd: „Ja, wat denk je wel? Je
bent mijn vriend en ik wil niet heb
ben, dat iemand mijn vriend beledigt.
Wie dat toch doet krijgt een oorvijg
van me!"
Inderdaad kon de arme schaak
vriend hier niets op zeggen
ZOEKPLAATJE.
Waar is de Jager?
Wonderlijk zooals dat helpt zoowel bij kinderen als volwassenen. Pot 50 ct. Tube 40 ct. Doos 30 ct. Bij Apothekers en Drogisten.