Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
1843
PERZIS£^
PIJROL er od!
De Algemeene Toestand
„NOORD-
BRABAND"
JONKERS'
Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen
EERSTE BLAD
Het verzacht en geneest
Croquetten
en Bitterbollen
Automatiek PULLES-HEESBtEN
63e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden.
\z. franco te zenden aan den Uitgever
abonnementsprijsper 3 maanden
f 1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
GIRO-No. 50798.
Advertentiën moeten Woensdag ei
V rijdag des morgens om uiterlijk 9 uw
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum f 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
DIE ARME RUSSEN.
We hadden 'het over den oorlog in
het hooge Noorden van Europa, in Fin
land. De Finnen hadden weer een
„mooie" overwinning behaald en veel
materiaal buit gemaakt. Duizenden
van hun tegenstanders waren gesneu
veld of bevroren van kou en ellende,
slecht gekleed als ze zijn, slecht ge
voed en verzorgd.
We prezen, de een vóór en de ander
na, dan moed van de Finnen, den dap
peren weerstand van een klein volk
tegen de laffe agressie van een mach
tigen buur. Tot er op eens een vrouw
in ons midden verzuchtte:
Die arme Russen
We keken elkaar eens verwonderd
aan en we staarden" ook naar de
spreekster.
Je bedoelt natuurlijk de Finnen!
zei er een.
Maar ze verklaarde, dat ze wel dege
lijk de Russen had bedoeld. Doch na
tuurlijk ook groot medelijden had met
de Finnen, wier moed ze bovendien
bewonderde. „Maar zoo vervolgde
zij heb jullie dan geen gevoel voor
hel lijden van die duizenden Russen,
die gewond liggen dood te vriezen in
hun lompen, terwijl het ongedierte ze
jeukt, honger en dorst hen kwellen en
hulp uitbdijft?
Wat moet een mensch ik zeg: een
mensch op zóó iets antwoorden?
Wat maakt de oorlog ons wreed, al
thans gevoelloos. Hebben we niet iets
als voldoening in ons, als we lezen, dat
duizenden Russen omkwamen in den
strijd tegen de Finnen. En tóch wat
was de schuld van deze doodarme, on
ontwikkelde menschen? Voor zoover
ze er een eigen zienswijze op na hou
den, kunnen ze deze niet laten gelden.
In Rusland bestaat geen persoonlijke
vrijheid. Ze worden gedreven om te
vechten, ook al zouden ze niet besef
fen waarom en tegen wie. Ze moeten,
niet zij zijn de aanvallers, maar de
genen, die achter hen staan: de poli
tieke commissarissen, trawanten van
een onmenschelijk regime. Arme Rus
senp
ln een onzer dagbladen lazen wij 'n
oproep van iemand, die evenals wij
allen de Finnen prees, maar daarnaast
verzuchtte van „Arme RussenHij
wilde, dat we ook tegenover deze laat-
sten onzen menschel ij kheidspiicht zou
den vervullen; dat we ambulances zou
den zenden, kleeren en voeding.
Maar als we dat doen, dan zullen we
daarmee de physieke kracht van het
Roode Leger verhoogen en dit in staat
stellen om met meer succes den aan
val tegen Finland te volvoeren, dus
méér Finnen in dood of ellende te
storten.
Wat een afschuwelijk iets is toch
de oorlog, die je in eerste instantie
vreugde doet beleven over het mar
telend sterven van medemenschen en
in tweede instantie als je je ge
voelens naar rede en verstand hebt
herzien, beletselen opwerpt om een
menschenplicht te vervullen.
MILLIONNAIRS ALS SLAVEN.
De oorlog maakt slaven van de men
schen. Omdat de kosten van een oor
log schier ontelbaar zijn en tóch
betaald dienen te worden, moeten de
overlevenden tot slaven worden ge
maakt, die voor den staat werken. En
geland heeft zijn onderdanen de eer
ste oorlogsrekening aangeboden en die
beloopt voor 1 kwartaal 800.000.000.
De daarvoor ingevoerde belastingen
zijn in hoofdzaak geconcentreerd op
de groote inkomens. Eigenlijk is al
leen een werkman in Engeland een
vrije burger. Als hij minder dan 40
per week verdient, behoeft hij geen be
lasting te betalen. Althans geen direc
te belasting. En wie 3000 per jaar
verdient, kan met een betaling van
1 pet. aan den staat volstaan. Wie
8000 verdienen, moeten 18 pet. daar
van aan den staat afdragen; bij
250.000 inkomen wordt de totale
heffing 70 pet.; bij 400.000 77 pet.
en bij een millioen gulden 89V£ pet.
Toegegeven dat men nog voordee-
liger millionnair-staatsslaaf kan zijn
dan vrije burger met 40 per week;
maar tóch, neen, tóch vinden wij
het een rare wereld. Als je van elke
tien guldens die je verdient, er negen
aan den staat moet afstaan, dan ben
je toch niet anders dan een groote
knecht voor anderen.
ZORG VOOR GEVALLEN
MILITAIREN.
Rij de ongevallen, welke onze Marine
troffen, hebben velen met ons hun
verontwaardiging uitgesproken, dat
voor de nabestaanden van deze man
nen in het openbaar gebedeld moest
worden, wilden hun weduwen en wee
zen niet van gebrek omkomen. Wij
achten dit diep beschamend voor ons
volk en meenen, dat deze slachtoffers
er recht op hadden, waar hun man en
vader zijn leven gelaten had in het be
lang van geheel ons volk, dat heel het
volk ook voor hen zou zorgen.
We staan nu weer voor een gelijk
soortig geval, schrijft Ons Noorden:
„Dezer dagen hebben een vijftal
dienstplichtige militairen in Gronin
gen bij zeer gevaarlijke werkzaamhe
den hun leven gelaten in dienst van 't
vaderland. Maar de wijze waarop nu
voor de nabestaanden van deze slacht
offers wordt gezorgd, is meer dein treu
rig
Practisch komt het hier op neer, dat
de militaire autoriteiten zich met een
klein briefje van rouwbeklag aan de
weduwe van de zaak afmaken en ver
der niets van zich laten hooren. Men
stuurt nog een peleton voor de „mili
taire eer", maar daarmee is de zaak
afgedaan
Bij dit alles behoeven we niet meer
te vertellen, dat van eenige uitkeering
of steun aan de weduwe en haar kin
deren ook geen sprake is. Deze men
schen worden zonder meer aan de ar
moede en de bedeeling prijs gegeven.
Men spreekt wel eens van 't groote
belang van den goeden geest in het
leger en van het groote belang van een
goede verhouding tusschen de burgerij
en het leger. Maar het wil ons voor
komen, dat toestanden als deze den
goeden geest in het leger alerminst ten
goede komen, en 'n zoo pijnlijk schrie
le behandeling van weduwen en wee
zen slachtoffers van de defensie, de
banden tusschen het leger en de bur
gerij allerminst versterken".
ADVERTEERT IN „DE ECHO
VAN HET ZUIDEN". HET
BLAD VOOR WAALWIJK EN
OMGEVING.
De dappere Finnen verheugen zich in
de bewondering van bijna heel de we
reld en iedereen is bereid om te hel
pen, maar even velen zijn benauwd,
dat ze zich zullen branden aan het
oorlogsvuur.
Men put zich uit om gelden bijeen
te brengen voor het Finsche Roode
Kruis en we hebben zoo'n idee, dat el
ke Finsche gewonde kan worden ge
zwachteld in ponds- en dollarbiljetten.
Maar men schuwt het van allen kant
om geld beschikbaar te stellen voor
oorlogsmateriaal of dit rechtstreeks te
leveren.
Slechts voor Italië kunnen we, wat
dit betreft, een uitzondering maken
en ongetwijfeld zullen ook Engeland
en Frankrijk een en ander doen. Maar
tesamen is dat onvoldoende om den
weerstand met succes te kunnen schra
gen van een volk van 3Vz millioen te
gen een macht van 180 millioen zielen.
Afdoende hulp blijft uit. In Amerika
heeft men de Finnen tot verzet tegen
Ruslands eischen aangespoord en nu
is er daar zelfs een onverwoestbare
oppositie ontstaan tegen het leenen
van geld aan Finland!
De Russen hebben met buitengewo
ne middelen, na reusachtige verster
kingen te hebben aangevoerd, een
nieuw 1 machtig offensief tegen Fin
land ontketend, benoorden het Ladoga-
meer en tegen de Manperheim-linie. In
bloedige gevechten heeft het kleine
Finsche leger ook dezen aanval weer
neergeslagen; duizenden doode Rus
sische soldaten liggen voor hun linies.
Maar de Russische vliegtuigen zoe
men bij vele honderden tegelijk over
het ongelukkige aangevallen land, de
woonoorden verwoestende. En voor
eike duizend van hun dooden voeren
ze tienduizenden manschappen ter ver-
LEVENSVERZEKERING
WAALWIJK
sterking aan en ter voorbereiding van
nieuwe aanvallen. De Finnen hebben
geen reserves! Hoe lang kunnen zij
dezen ongelijken strijd volhouden?
Ineens grenst Roemenië aan Duitsch-
land, zonder dat de wereld tevoren
van iets vernam. Over het lot van
vreemde volkeren en vreemde gebie
den wordt beslist in onderonsjes van
Nazi's en Bolsjewieken. Schreven we
in ons vorig overzicht dat duizenden
Duitsche technici zijn neergestreken in
Russisch Galicië, d.i. het voormalige
Poolsche gebied om Lemberg (Lwow)
inmiddels is komen vast te staan, dat
deze streek ook door Duitsche troepen
is binnengetrokken. Of de Russen de
provincie Galicië ook politiek geheel
aan de Duitschers hebben afgestaan,
dan wel haar enkel hebben „verpacht"
opdat de Duitschers, die nu tot aan de
Roemeensche grenzen staan, druk kun
nen uitoefenen op Roemenië om af
stand te doen van de exportgoederen
(olie) en den vlotten doorvoer van
deze goederen per spoorweg naar
Duitschland kunnen verzekeren
daarvan staat nog niets vast. Natuur
lijk zullen zij de Duitschers zich
ook bijzonder beijveren om de olie*
voorraden van Galicië zelf, te cxploi-
teeren. Men zegt, dat de Polen bij hun
terugtocht alle bestaande bronnen on
bruikbaar hebben gemaakt en dat dus
opnieuw zal moeten worden geboord.
Hoe dat ook zij, Roemenië heeft
een sterken vijand te méér aan zijn
grenzen gekregen. Van zulke dingen
merk je tegenwoordig pas wat, als je
op een goeden keer 's morgens opstaat
en je de oogen goed hebt uitgewreven!
Zal Roemenië klein worden onder
Duitschen druk? In Engeland houdt
men rekening met deze mogelijkheid en
is reeds de bedreiging geuit, dat de
uitvoer van Britsche materialen naar
Roemenië kan worden stopgezet en
dat de buitenlandsche ondernemingen
in Roemenië de oliebronnen zouden
kunnen afsluiten, precies zooals de
Polen dat in Galicië hebben gedaan.
DUITSCHE AANVAL OP GROOTE
SCHAAL VERWACHT?
Militaire Fransche kringen te Parijs
hebben de waarschuwing doen hooren
dat een Duitsche aanval op groote
schaal verwacht kan worden, over een
tot anderhalve maand. De huidige on
beweeglijke toestand der troepen aan
het Westelijk front, zoo zeide men,
moet niet beschouwd worden als een
tecken dat een dergelijke situatie
waarschijnlijk onbeperkt zou voort
duren. Men herinnert er aan dat de
Duitschers gereed waren om het his
torisch offensief tegen Verdun te ope
nen op 21 Februari.
GEEN DUITSCHE HULP AAN
RUSLAND.
Een Finsche woordvoerder te Londen
heeft Reuter verklaard, dat de Finsche'
regeering geen bewijs heeft, dat
Duitschland eenige materieele of mi
litaire hulp geeft aan de Sovjet-unie.
De woordvoerder zeide verder, dat
men in officieele kringen te Helsinki
zeer voldaan is over de woorden, wel
ke door Churchill en lord Halifax zijn
gesproken over Finland. Men be
schouwt deze als een officieele belofte
voor werkelijke hulp.
Tenslotte dankte hij de Deensche en
Zweedsche kolonies te Londen voor
hun geldelijke bijdrage.
BRITSCHE GARANTIE VOOR
BELGIë.
In het Lagerhuis heeft Henderson
Steward den premier gevraagd, of de
verklaring van generaal Gort, volgens
welke de Britsch-Fransche garanties
bliksemsnel in werking zouden treden
bij een aanval op België, de welover
wogen opvatting der regcering weer
geeft. Chamberlain antwoordde, dat de
regeering haar volle aandacht wijdt
aan de vraag, door welke middelen En
geland zijn garantie-toezeggingen van
welken aard zal nakomen. De premier
herinnerde aan het verdrag van Lo
carno van 1925, bevestigd in 1936, aan
de Britsch-Fransche verklaring die
daarop volgde en aan die, door den
gezant te Brussel op 27 Augustus 1939
tegenover den koning der Belgen af
gelegd. Steward stelde daarop de
vraag: „Wat is het criterium voor een
aanval? Zou het een bedreiging met
aanval inhouden?" Hierop ant
woordde Chamberlain: „De regeering
moet zich 't recht voorbehouden daar
over te beslissen".
ABONNEERT U OP DIT BLAD
KOMT EVEN SMULLEN.
uitsluitend van Ie kwa
liteit kalfsvleesch.
REORGANISATIE ROEMEENSCHE
BRONNEN.
Een te Londen uitgegeven commu
niqué van het Roemeensche Nieuws
bureau maakt melding van de reorga
nisatie der Roemeensche petroleum-
bronnen. In het communiqué wordt
verklaard:
„Met het oog op het feit, dat petro
leum en haar bijproducten 62 procent
van de totale uitvoeren van Roemenië
uitmaken, is de noodzakelijkheid ge
voeld een centrale organisatie te vor
men met het oogmerk de productie, 't
binnenlandsch verbruik en den uitvoer
te coördineeren.
Om deze reden is een commissie
voor de petroleumindustrie in 't leven
geroepen door een op 15 Januari 1940
aangenomen wet. Deze wet geeft de
commissie de bevoegdheid de ontwik
keling van de nijverheid te controlee
ren, zooals in het verleden is geschied
voor de petroleummaatschappijen dooi
de Roemeensche regeering inzake de
organisatie, uitbreiding en coördinatie
van de nationale productie.
Men staat thans op het punt een
dergelijke commissie te stichten met
de bedoeling de mijn- en metaalindu
strie te coördineeren.
Al deze maatregelen worden enkel
en alleen ingegeven door de interne
behoeften van Roemenië en zij moeten
in het buitenland geen reden geven tot
bezorgdheid".
STEEDS MASSA-AANVALLEN
DER RUSSEN.
Zoowel uit de officieele legerberich-
ten als uit de beschrijvingen van de
oorlogscorrespondenten aan 't Finsche
front blijkt, dat de Sovjet-Russische
troepen ten Noordoosten van het La-
dogameer nog steeds massale aanval
len blijven ondernemen, die, volgens dc
officieele Finsche berichten, geen re
sultaat geoogst hebben omdat de Rus
sen telkens worden teruggedreven.
Ook in andere sectoren zijn de Rus
sen weer in actie gekomen, o.a. bij Pet-
samo in het hooge Noordm, waar de
Russen troepenversterkingen uit Moer-
mansk ontvangen hebben.
Voorts hebben de Russen een nieuw
offensief ingezet in den Salla-sector
(Midden-Finland)hier trokken zij op
tien verschillende punten ten aanval
tegen de Finsche troepen, die, volgens
berichten van Italiaansche ziide, in
dezen sector versterking hebben ont
vangen van Zweedsche vrijwilligers-
afdeelingen.
TWEE NEUTRALE SCHEPEN
GETORPEDEERD.
Donderdag zijn opnieuw neutrale
schepen het slachtoffer geworden van
een meedoogenloozen duikbootoorlog.
Nadat overdag op verschillende tijd
stippen Britsche en Fransche oorlogs
schepen en vliegtuigen jacht hadden
NUMMER 8.
ZATERDAG 27 JANUARI 1940.
Waalwybsebe en Langslraatsche
Als Uw Handen ruw zijn of gesprongen
cn Uw Lippen schraal en pijnlijkmaar
vooral ook bij brand- en snijwonden,
ontvellingen en allerlei huidverwondingen
IN SAMENWERKING MET
AMSTERDAM