WINKELIER GEEF ACHT. Uit de oude Notulen-boeken der Herv. Kerk te Capelle. KLOOSTERBALSEM STRAMHEID Tweede blad mm Zaterdag 17 Februari 1940 No. 14 De Echo van het Zuiden AKKER' S DE ETALAGE. IV. Vorige week bespraken wij met U de m jat ij «beden ter verkrijging van een smaakvolle etalage en wij m >eten bier nog het een en ander aan toevoegen. Vooreerst, de be kleeding. De goederen of voorwerpen moeten tegen de Oekleeding op zijn voor- deeligst uitkomen. Toch zonden wij de voorkeur geven, aan een lichte kleur zooils beige, rose, licht geel of licht blauw. Nimmer zwart of bruin gebruiken. Maak er vooral geen begrafenisstemming van. Hier tegen wordt nogal eens gezondigd.- De winkels welke geen bekleediug hebben zoo als banket winkels zorgen er voor dat de geschilderde achter wand een frissche kleur heeft. Wij kennen winkels waarvan de achter en zijwanden vuil beige en zelfs grijs geschilderd zijn en het is voor ons onoegrijpelijk hoe men tot deze sooere kleuren kan komen. Ook de z.g. kubussen kunnen veel bijdragen ter verkrijging van een smaakvolle etalage. L)e plattegrond van een etalage kan door een groote of kleine, een langwerpige of hooge kubus in zijn voordeel veranderen. De vervaardiging van een kubus is zeer eenvoudig. Als U een leeg kistje overtrekt met dezelfde stof waarmee Uw etalage bekleed is en U plaatst dit tegen den zij of achter wand zal niemand op het idee komen dat U maar een gewoon kislje in de etalage geplaatst hebt en het leent zich uitstekend om er kleine voor werpen op te etaleeren. De heeren winkeliers die niet over een kistje beschikken, maar dat zal wel niet voorkomen, knnnen bij een fruit handelaar, voor enkele cenlen wel een leeg sinaasappel, of druivenkistje verkrijgen Een vaas met bloemen op de kubus geplaatst kan aan de etalage iets fleurigs geven, maar zorg ei dan voor dat de bloemen er steeds frisch en üeurig uitzien. Als U een weinig zout bij het water voegt, zullen zij langer mooi blijven. De verschillende firma's waarvan U uw goederen betrekt, zonden U terzijnertijd Showcards. De firma's die deze laten vervaardigen doen dat niet om U ook 'ns iets te sturen. Zij waren wel degelijk overtuigd van het nut, dat een goed vervaardigde showcard afwerpt. Leg die Show- card niet in de een of andere lade of laat ze niet overal rondslingeren zoodat zij vuil of beschadigd wordt, maar geef haar een plaats in de etalage of toonbank. Echter niet zoo inaar in een hoekje, daar zij anders ruimte inneemt waar U goederen wilde etaleeren, of, wat vele winkeliers doen: vooraan tegen de etalageruit, maar bij de goederen welke van die tirma afkomstig zijn. Als U de showcard op deze manier gebruikt kan zij veel bijdragen tot verfraaiing der etalage. Dergelijke kleinigheden mogen niet over het hoofd gezien worden. Bij bijzondere omstandigheden zooals Voorjaar, Zomer, Herfst, St. Nicolaas, Kerstmis of Opruiming maken enkele winkeliers gebruik van raambiljetten. De taak, die het raambiljet te vervullen heeft, is weer geneel anders dan de Showcard. De Showcard vertelt uilvoeiiy de bijzonderheid van een artikel, maar net raambiljet moeteen korte krach tige tekst hebben. Het moetin enkele woorden vertellen dat er iets nieuws is. Doe het op een bescheiden wijze. Gebruik geen schreeuwende kleuren of ietiers. Bij de opruiming mogen de kleuren iets feller, de teksten iets schreeuwender zijn, maar bij andere gelegenheden is dit uit den booze. Bevestig het raambiljet niet te laag waardoor het puoliek er hinder van heeft als men de geëtaleerde artikelen wil bezichtigen en maak er vooral geen puzzle van door een letter te gebruiken met veel krullen en halen. Gebruik een duidelijke lettertype,want in een momentmoet het gelezen kunnen worden. Wij hebben in het voorgaande en in dit artikel de weg gewezen naar een smaakvolle etalage. Pas ze toe gij kruideniers, slagers, bakkers, mode-magazijnen en ijzerwinkels, kortom alle die met uw winkel in uwonderhoud moet voorzien. Iedere winkelier weet het beste wat in zijn etalage te veranderen en te ver beteren is. Iedere branche heelt zijn eigen mogelijkheden en het aantal is legio, mits U er maar voldoende aandacht aan besteedt. Veel succes en tot volgende week. S. N. M. VI. Het beroepen van een predikant. HET BEROEPEN VAN EEN PREDIKANT. (Slot). Ruim 50 jaren zijn voorbijgegaan. We schrijven thans iets over „het beroepen van een predikant" in 1795. Behalve het jaartal 1795, lezen we in vele officiële stukken tegelijk: Het eer ste jaar der Bataafsche Vrijheid". We zijn in DE FRANSE TIJD, in de tijd van Vrijheid, Broederschap en Gelijk heid. Al het oude heeft afgedaan, men han delt voortaan in overeenstemming met de rechten van den mens en den burger. In deze tijd krijgt Ds. THEODORUS HEIJMANS (1754—1795) zijn emeritus- schap, na bijna 42 jaar trouw de gemeen te van Capelle gediend te hebben. De 14e Juli 1795 wordt kerkeraadsver- gadering gehouden. „Werd het oogmerk der vergadering te kennen gegeven, namentlijk, om eene be- roepinge te doen, in de plaats van den Emeritus verklaarde Predikant deser ge meente Theodorus Heijmans. Eenparig en met advies en toestem ming van die daar in te zeggen hebben, wordt uijt het 9 tal (dat door de kerken raad opgemaakt was. d. R.), beroepen Ds. LUDOVICUS SCHEMKES Oud Predi kant van Deventer." De beroepsbrief wordt opgesteld en aan Ds. Schemkcs gezonden, die enkele dagen later antwoordt dat hij het beroep aanneemt. De 3e Sept. 1795 wordt de approbatie van de Classis van Zuid-Holland ontvan gen, maar met de mededeling dat zy de approbatie van den Ambachtsheer mis sen. „Hier op omvrage gedaan zijnde, ten eijnde te weten, wat in dese zake te doen, is eenpariglyk besloten, dat men niet kon resolveerenom een zogenaemde Am- bagts Heer te erkennen, en zijne zoge noemde Regalia-) te respecteeren, welke door' het kennis geven van een te doenc beroeping, en het vragen van approbatie op een gedane beroeping niet weynig zoude gerespecteerd worden, vooral, wan neer men, blijkens de Retro-acta de oude form letterlijk volgde, maar welke twee leden des kerkeraads moesten wor den afgezonden tot den zogenaenulen Ambagts Heer, gemunieerd met4) eene crcdcntie,5) geteekent door den geheelen kerkeraad, waar in niet minder, dan de ze aanstotelijke uijtdrukkingen voorko men: OMME DEN HOOG ED. WELGE BOREN IIEER OP 'T NEDRIGSTE EN ERNSTIGSTE TE BESOLL1CITEEREN. \AN I)E GEMEYNTE VAN CAPELLE TE ACCORDEEREN, TOETESTAAN, EN TE GUNNEN, DAT DE BEROEPLNE AL HIER, ALS HERDER EN LEER AAR MAG BEVESTIGD WORDEN (deze zin was dik onderstreept, d. R.), als zijnde strijdig met de ziel der Publication van de Re presentanten van Hollandvan 31 Jan. en 0 Maart 1795, waarbij den zogenaam- den AmbagtsHeeren alle Regalia, welker gemis hun geen wezenlijk nadeel toebren gen, en als strijdig met de Regten van den mensch en Burger moeten beschouwd worden, ontnomen zijn. Eijndelijk is geresolveerd zich bij Re- queste te vervoegen bij de Provisioneele Representanten des Volks van Holland u) met vriendelijk en dringend verzoek, om te mogen weten, of zij, bij te doene be- roepinge, zich, gelijk voor de gelukkige omwenteling7) placht te geschieden, bij den zogenaemden Ambagtslleer hadden moeten vervoegen, met kennisgeving en verzoek van approbatie, dan of zij, gelijk zij gedaan hebben, de stem des Volks moesten erkennen, en het geüsurpeerd Regt8) de zo genoemde Regalia van den AmbagtsHeer, voor geabrogeerd moes ten houden. En zijn, ten eynde deze zaak in den Haag te weeten te komen, gecom mitteerd de ouderlingen Pieter van der Hoeven en Arend Huysman. De „gecommitteerden" kregen het vol gend antwoord mee terug: Extract uijt de Dccreeten der vergadering van de Provisio neele Representanten van het Volk van Holland. Maandag den 14 September 1795. Het eerste Jaar der Bataafsche Vrijheijd! Het Comité van Algemeen Welzijn diend van Consideratie10) en Advies op de bij Appoinctement van den 7den dezer in deszelfs handen gestelde Requeste van den Kerkeraad, van Schrevelduyn Cap- pel en Vrijhoeven Cappelle, waar bij ver zoeken om verklaring, dat de door de zelve gedane beroeping van den Predi kant Schemkes, zonder Approbatie van den AmbagtsHeer mogt bestaan en voort gang hebben, waar op het voorschreve advis ge hoord zijnde, is dien conform, zonder Resumtiegoed gevonden en verstaan, het Comité voor Algemeen Welzijn te ciualificeeren. omhangende de verdere delibiratien dezer vergadering, over de ze en andere dergelijke questiën bij Pro visie, 12) en zonder benadeeling van iemands sustenue13) in dit speciaal ge val, aan den kerkeraad van Schrevelduyn Cappel en Vrijhoeven Capelle consent te verleenen, om met de bevestiging van den beroeping Predikant Schemkes te mogen voortgaan, voor zoo veel dezelve beroe ping ten genoegen van de gemeente is geschied. En zal Extract dezer aan de Requestran- ten, als mede aan het Comité van Alge meen Welzijn gegeven worden, tot infor matie en narigt. (w.g.) Dirk de Weile. Hier op is eenparig besloten de beves tiging, waar toe, op deze wijze vrijheijd werd gegeven, op den bepaalden tijd, lieden den 20 September te doen voort gang hebben. In 1825 (dus 30 jaar later wordt Ds. Schemkes Emeritus. Dan is gelukkig de Franse overheersing voorbij, en wordt weer, by het beroep op Ds. C. GUTTE LING aan den Ambaglsheerappro batie verzocht- Andere tijden, andere wetten!? ->- I d. R. resolveeren: besluiten. 2) Regalia: landsheerlijke rechten. Let ook op: zogenoemde Ambagtsheer, en zogenaemde Regalia. 3) Retro-acta: de vroegere handelin gen (van de kerkeraad). Gemunieerd met: vergezeld van. 5) Credentie: „geloofs brief". De Representanten van Holland: de toenmalige regering. Provisioneele Re presentanten: de tijdelijke, voorlopige vertegenwoordigers van het Hollandse volk. 7) Zou dit gemeend zijn? 8) geüsurpeerd Regt: 't recht, dat door overmacht is toegeëigend. geabrogferd: afgeschaft. 10) Consideratie: overweging. Resumtie: eigenlijk: korte samen vatting; hier hoogstwaarschijnlijk: beper- king. ,2) bjj Provisie: intussen. 13) sustenue: levensonderhoud. Km (OUDE DAG) Wordt Ge gekweld door stramheid in de lede maten? Hebt G(j last van pynlyke spieren? Gy zijt toch nog veel te jong, om nu reeds als een oude gebroken man een pijnlijken en stijven rug en stroeve gewrichten te hebben. IETS OVER CHINA. (Vervolg). Ln ondertussen werden er steeds ineer spijzen opgediend. Een gebra den wild zwijn, kippen met amandelen gevuld, groenten, pruimen, meloenen, melkrijst, taart, cake, zoete vruchten. Eindelijk, eindelijk verscheen het te ken dat het diner ten einde liep, er werd thee geschonken in dunne kop jes. Het was gewoon ongelooflijk zo veel koppen thee als die mannen dron ken. Op het laatst moesten de bedien den warm water en handdoeken bren gen, opdat ze zich wassen konden. Toen ging de gastheer langs iedere ta fel en keek of iedereen wel genoeg ge geten had. Daarop gaf hij zijn bedien den een wenk, die onmiddellijk met jassen en hoeden op ons toe renden, je kreeg haast de indruk dat je nu zo gauw mogelijk moest maken dat je weg kwam. Het is daar namelijk de gewoonte dat je direct na het eten weggaat, en de eregasten nog wel het eerst. Ik nam onder veel mooie woor den afscheid van mijn gastheer en Gezicht op de Parelrivier mei de typische woonschuiten langs de Kant. toen werd ik in een draagstoel door de bedienden van Msi-He-Ping naar huis gebracht. Hier blijkt wel uit wat een uitste kende keuken dc Chinezen hebben. Een beetje te veel voor ons, anders. Op de Chinese dievenmarkt. Elke Chinese stad heeft een dieven markt. De naam is niet erg aanlok kelijk, maar je hocfj niet bang te zijn, dat die markt iets met dieven te maken heeft. Op een Chinese markt vind je net als hij ons allerlei prullen. Maar toch is er wel verschil tussen een Chinese en een Hollandse markt. Je kunt b.v. niet voorstellen, dat iemand kan handelen in gebruikte wandelstokken. Maar een Chinees weet daar wel raad mee. Als er eens een vreemdeling komt, weet hij te vertellen, dat die wandelstok vroeger van den beroemden Pi-Pa-Po is ge- weest. Direct roept hij er een paar collega's hij, die verzekeren dat die wandelstok minstens 250 gulden waard is, maar de koopman wil hem voor deze keer verkopen voor 15 gul den. Nu moet je weten dat die koop man er zelf waarschijnlijk nog geen 5 cent voor betaald heelt. Er zijn nog meer rare dingen op de markt te zien. Daar staat een huis, dat blijkbaar bewoond is door een tandarts. Dat kun je zien aan een paar lange snoeren met uitgetrokken tanden eraan, die voor de deur han gen. Hier kun je je tanden laten trek ken voor één stuiver, maar zondei tang, de „tandarts" .gebruikt alleen zijn handen. Als je soms een „auto" wilt hebben, ga dan gerust naar de dievenmarkt. Een hele auto zul je er niet vinden, maar wel alle mogelijke onderdelen. In het ene stalletje kun je wielen ko pen, in het andere banden, in weel een ander stalletje kun je de motor krijgen. Als je maar lang genoeg zoekt, krijg je alles we! bij elkaar. Na tuurlijk zijn deze dingen waardeloos, maar de arme Chinees kan het er best mee doen, als hij eens een buitenkans je heeft en een eigen „wagen" kan ne men. En dan is er iets dat je hij ons he lemaal niet kent. Een Chinese sprook jesverteller. In het midden zit de ver teller en om hem heen zitten wel een driehonderd koelies, die aandachtig naar zijn sprookjes luisteren. En verderop zit een tovenaar. Die doet altijd maar dezelfde truc. Hij to vert namelijk levende vissen en por seleinen schalen met water gevuld uit zijn kleren te voorschijn. Zo'n kunst is dat niet, want om zijn lichaam heeft hij allemaal zakken, gevuld met water en vissen, en die laat hij onder zijn wijd gewaad vol lopen, niemand die het ziet. De Chinezen zelf. De meeste Chinezen zijn niet groot, ongeveer 165 cm. Ze zijn over het al gemeen erg tenger, dikke Chinezen horen tot de zeldzaamheden. Mis schien vinden ze daarom dikke men sen erg mooi. Over de ingepakte voet jes van de Chinese meisjes zullen jul lie wel eens gehoord hebben. Als ze 2 of 3 jaar waren, werden de voetjes zo stevig ingepakt, dat de teentjes on der de voetzolen kwamen. Zo hieven ze, zodat ze op het laatst helemaal klein en mismaakt waren. De meisjes konden er dan haast niet meer op lo pen. Gelukkig is deze rare gewoonte meer en meer uit de tijd geraakt. Wel wordt een heel klein voetje nog steeds erg mooi gevonden. Nu weten jullie iets van China, maar dit is nog maar een heel klein beetje. Je moet maar eens dikke hoe ken lezen, want dit land heeft zoveel interessante dingen! En wie weet krij gen jullie later nog eens de gelegen heid China zelf te bezoeken. mamm ZE HEBBEN ER WAT OP GEVONDEN, KIJK HOE HARD ZE GAAN! RAADSELS. 1. Welke neus past aan je hoofd niet. En neem je toch, tree na tree, Waar je heengaat, waar je staan blijft, Altijd aan de voorkant mee? 2. Wat zie je 's morgens 't eerst heel goed. Als je de oogen open doet? 3. Met vier pootjes, kopje en staart Zijn we diefjes naar den aard. Zonder pootjes, kopje of staart Zijn we kind'ren heel wat waard. Wat zijn we? 4. Wij slaan en doen toch niemand pyn; Kan je ook zeggen wie wij zijn? 5. Wat wordt er goed, myn kleine maat, Als het eens flink aan 't prut'len gaat? 6. Wat mag er razen, zonder dat Je moe gaat roepen: „Stil toch wat! 7. Ik ken een pot, en 't is geen pot; Hij past ook niet bij 't spel; Hij is by menigeen, dat 's waar, Wel niet heel erg in tel, Doch als hy maar goed honger heeft, Dan smaakt die pot hem wel. ■mill— a—3—a—s—————w— 4| Laat U toch wrijven met den beproefden Akkers Kloo9terbalsem. welke de bij zondere eigenschap heeft diep ih de weefsels door te dringen. Kloosterbalsem bevat aromatische, geneeskrachtige stof fen, die verwarmend, afleidend en oplos send werken tegen de stoffen, die zich ln Uw spieren en gewrichten vastzetten. Kloosterbalsem tast dus die stijfheid ln Uw spieren en gewrichten In haar oor zaak aan. dat voelt Ge na elke wrijving. Ongeëvenaard als wrljfmiddel bU spit, rheumatlek. splerverrekkingen. stram heid. kneuzingen, ischias, pijnlijke spieren. Per pot van 25 Gram f 0.62i/2, pot van 50 Gram f 1.04

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1940 | | pagina 5