GEMENGD NIEUWS UIT DE LANGSTRAAT EN OMGEVING FEUILLETON DE BROEDERS SPRMG—CJPELLE. delaar niet voorradig heeft kan hij een bestelbon krijgen bij den provincialen voedselcommissaris. In die gevallen, waarin de handel geen voldoende voorraad heeft, kan de provinciale voedselcommissaris voorschotten ver strekken. THEORIE DER VERVANGINGS WAARDE. De Hooge Raad heeft gisteren uit spraak gedaan in een zaak tegen B. P. M. L. te Dordrecht, wien ten laste werd gelegd een overtreding der Prijs- opdrijvings- en Hamsterwet 1939. De Hooge Raad overwoog, dat niet is in te zien, waarom een wederverkoo- per die, om zijn goederenvoorraad van normale grootte op peil te houden, re gelmatig in plaats van de daaruit ver kochte goederen, andere gelijksoortige goederen inslaat en die zijn verkoops prijzen aan de inmiddels opgeloopen, hem door zijn leveranciers in rekening gebrachte fabrieksprijzen aanpast, on redelijk zou handelen, tenzij de aldus door hem tot richtsnoer genomen fa brieksprijzen, met het oog op de om standigheden als onredelijk zouden zijn te beschouwen, hetgeen echter in casu niet als bewezen is aangenomen. Hiermede is de theorie der vanvan- gingswaarde in hoogste instantie aan genomen. Ontzettende uren op de «Protinus». Het tragisch verhaal van het lijden der Neder- landsche zeelieden. Thans worden nog nadere bijzon, derheden bekend over den onder gang der «Protinus», den Neder- landschen treiler, die op de Noordzee tot zinken is gebracht. Zooals men zich zal herinneren, werd het schip door een üuitsch vliegtuig met bommen bestookt. Twee leden van de bemanning, kapitein K. VVijker en de matroos S. Buis werden tijdens het bombar dement gedood, terwijl de stoker J. Piers en de tremmer G. Worsingin de reddingsboot van uitputting zijn gestorven. Vijf dagen lang hebben de over levenden in een open reddingsboot die zich bovendien nog in buiten gewoon slechten staat bevond, op de koude zee rondgezworven, al vorens zij werden opgepikt door de Britsche duikboot Unity, die hen, ergens aan de Schotsche kust, aan wal bracht. Woensdagavond 20 Maaart om ongeveer half zes verscheen er plotseling boven ons schip een Duitsch vliegtuig, vertelde de tweede machinist Glazemaker. Vijfmaal cirkelde het vliegtuig rond de Pro tinus. Het vliegtuig bleek ernstige bedoelingen te hebben, toen wij 'n doordringend fluitend geluid hoor den. Het vliegtuig maakte een diepe welhaast waaghalzerige duikvlucht. Aan stuurboordzijde liet het'n aan- van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch door RAYMOND PARSONS. Nadruk Verboden. Ze had een vage herinnering dat ze ergens dat typische, roodgestreep te mes in Clair's handen had gezien en waarom hij zoo'n gevaarlijk wa pen in handen had gehad. Ze vroeg hel haar broer niet, ter wille van Do rothy en omdat ze er niet zeker van was, van hem een bevredigend ant woord te krijgen met het oog op zijn gevoelens voor Mr. Clair's dochter. Ze vertelde hem ook niet, wat de wer kelijke reden was geweest waarom zij in het hosch was gaan zoeken. Omdat zijn hoed er niet was, zei Willy, om haar redeneering aanneme lijk te maken, kon Mr. Hallon niet gelooven dat Sir John in den grafkel der vermoord was. Natuurlijk veroorzaakte de moord een geweldige opschudding, zoowel in Londen als in de provincie. Swanson ging naar Londen en kon nagaan, dat de overledene zijn kan toor om twee uur verlaten had en met den trein van vijf uur vijftien naar Beltan was gegaan. Hij had van te vo ren een bediende zijn valies naar de garderobe laten brengen en hij had datzelfde valies weer in de zorg van de spoorwegambtenaren in Beltan achter gelaten, toen hij om half zeven zijn noodlot in het Koekoeksbosch tege- tal bommen vallen, die gelukkig in zee terecht kwamen. Da lijken niet meer gevonden. Het vliegtuig kwam terug, opnieuw onheilspellend duikend, terwijl er wederom ongeveer 30 cm. lange bommen vielen. Ditmaal troffen er twee doel: een doffe harde knal dreunde over de zee. Het stuurhuis was getroffen. Van kapitein Wijker en den matroos Buis hebben wij niets meer gezien, zelfs hun lijken hebben wij niet meer gevonden. Tot groote verbazing begon het schip niet onmiddellijk te zinken. Gelukkig maar want de reddingsboot welke wij wilden strijken, bleek slecht in orde te zijn, üe proppen voor de spuigaten waren zoek. Wij moesten nieuwe snijden. De katrollen van de reddingsboot werkten niet, men kon haar wenden noch keeren. Met een smak kwam zij op het water terecht, half met water gevuld. Pas een goed half uur nadat het schip was getroffen, zonk het plotseling met den voorsteven dreigend in de hoogte. Het vliegtuig dat ons had aangevallen, keerde nog eenmaal terug en verdween toen in den donkeren avond. 'Lot onze schrik bevonden wij ons in een boot die slecht in orde bleek te zijn. Het drinkwater ontbrak en de scheepsbeschuiten waren muf; de dollen en de riemen waren rot. Met dit slechte voedsel en dit ondrinkbare water hebben wij vijf dagen rondgezworven. De tremmer Worsing had geen weerstandsver mogen genoeg om dit alles te door staan. Op den dag van den Goeden Vrijdag stierf hij. Uit piëteit hebben wij zijn lijk toen niet overboord gezet. De toestand van den stoker Piers werd inmiddels slechter en op den tweeden Paaschdag stierf hij. Wij konden de beide lijken natuur lijk niet in de boot houden en wij besloten hen beide in de zee te «begraven». Kort nadat de twee zeelieden hun zeemansgraf hadden gevonden doemde redding op in den vorm van de donkergrijze huid van een Britsche duikboot. Het bleek moeilijk om de matroos Stam aan boord van de duikboot te krijgen Loopen kon hij niet meer. Twee Engelsche matrozen probeer den hem aan boord te trekken, terwijl de eerste machinist de reddingsboot zoo dicht mogelijk bij de Engelsche duikboot bracht. Tot twee maal toe is de boot ondergedoken. Door een lier gegrepen en gedood. Op he't terrein van de Nederland- sche Scheepsbouwmaatschappij aan L moet ging. Maar Swanson kon er niet achter komen wat Newby had gedaan tus- schen het oogenblik, waarop hij zijn ba_ gage in de garderobe van Fenchurch Street station kwam halen. Daar Ri chard, die secretaris van zijn tweeling broer was geweest, ook werd vermist, was men in het begin ook bang voor zijn veiligheid Maar Mrs. Broil, de huishoudster van Sir John, vertelde ze, had zijn broer Zaterdagochtend naar Rusland gestuurd voor particuliere zaken, maar ze wist geen adres waar hij te bereiken was. En men vond geen spoor van hem. Het gerechtelijk onderzoek vond plaats in „I)e Duif", de voornaamste herberg van Beltan, want Mr. Clair had positief geweigerd een dergelijke gruwelijke vergadering te doen plaats hebben in den toren van Abt Hudlcy of onder het geheiligde dak van de Ma- nor. Hij verbood bovendien zijn doch ter en Lady Panwin bij de zitting te genwoordig te zijn. Maar toen Mr. Clair naar het dorp ging met Hallon en Billy Minter, die zijn zuster vergezelde ze moest getuigen, omdat ze het mes en den hoed gevonden had konden de twee dames haar nieuwsgierigheid niet langer bevredigen en volgden hen. Ze dorsten de herberg niet binnen te gaan, maar hielden in de stoffenwin- kel aan den overkant een oogje in het zeil, waar ze zich allebei lieten toonen, wat ze niet noodig hadden. Lady Panwin vooral was verlangend den uitslag van het onderzoek te hoo- ren en ze kon niet nalaten dat Dorothy te vertellen toen ze naar het dorp wan delden. Haar nichtje was tamelijk ver wonderd over die nieuwsgierigheid en zei dat ook. Beste kind, zei Lady Panwin boos, terwijl ze voortmacheerde als 'n grenadier, het is heel logisch dat ik nieuwsgierig ben. Het is afschuwelijk dat een goede vriend, ik zou haast zeg den overkant van het IJ te Amster dam, op het gedeelte waar thans het nieuwe, groote dok in aanbouw is, is gistermiddag een arbeider van de Hollandsche Beton Maatschappij, welke ter plaatse een werk uitvoert, door de lier van een hijsmachine gegrepen. De man werd zoo ernstig gewond, dat hij korten tijd later overleed. Dood gevallen Gistermiddag is de 75-jarige tim merman A. van der E., die op een dak van een woning aan den Maas dijk, even buiten de kom der ge meente Maasland werk verrichtte, gevallen. De man werd levenloos opgenomen. Auto van dijk gestort. Drie gewonden. Zondagavond om kwart over zeven werd op den Haagschen weg onder Hoofddorp een groote personenauto komende uit de richting Den Haag naar A-msterdam, waarin zich be vonden een echtpaar uit de hoofd stad en een Engelsch echtpaar met twee kinderen. De auto werd be stuurd door een der dames. Bij het passeeren van een bus raakte zij het stuur kwijt en de auto kwam terecht tegen de leuning van het viaduct over den kruisweg. De leuning werd verbrijzeld en de auto stortte onge veer vijf meter den dijk af. Hierbij viel een der kinderen van de Engel sche familie, een vierjarig meisje, uit de auto. Het kind is met een schedelbasis fractuur opgenomen. Ook haar moeder werd zeer ernstig gewond. Zij is, eveneens met een schedelbasis fractuur, met haar doch tertje door een ziekenauto uit Haar lemmermeer naar de diaconessen- inrichting te Amsterdam vervoerd. Ook de Engelsche heer, die licht gewond werd, is naar genoemd ziekenhuis gebracht, waarin tevens hetdriejarig zoontje van deze fami lie, die ongedeerd bleef, is opgeno men. Het Nederlandsche echtpaar bleef zonder letsel. Tragisch ongeluk op onbewaakten overweg. Militair maakte ontzettende oogenblikken mee. Een zeer tragisch ongeluk heeft Zondagavond plaats gehad op een onder de gemeente Rilland-Bath gelegen onbewaakten overweg. De militair van G. passeerde even na tien den overweg te voet. Door de duisternis struikelde hij en hij kwam met zijn hoofd zoodanig op de rails terecht, dat hij bewusteloos bleef liggen. Verscheidene minuten lag de man zoo op de rails zonder dat gen onder je eigen dak vermoord wordt. En je weet hoe nerveus je va der is. Ik zou niet graag willen dat hij ziek werd en dat onderzoek zou hem wel eens heelemaal van streek kunnen maken. Geen wonder, gaf Dorothy toe, terwijl zij terugdacht aan wat zij van den doode had gezien. Het is een vervelend geval en we zijn allemaal van streek. Maar waarom zou vader dat meer zijn dan de anderen? Lady Panwin keek strak voor zich en was blijkbaar van plan zoo weinig mogelijk los te laten. Je vader heeft gevoelige zenuwen, kindje en... en... wel, je zult het wel hooren op de één of andere keer. Wat hooren? Niets kindje. Maar als je trouwt... Natuurlijk trouw ik. Met Percy Hallon! Dat zal je vader nooit goed vin den, antwoordde Lady Panwin en perste haar smalle lippen op elkaar. Mr. Hallon is niet rijk en jij moet met een rijk man trouwen als we de Manor in de familie willen houden. Het kan me geen steek schelen of ze in onze familie blijft. Ik zou liever willen dat je heele maal niet trouwde, zei Lady Panwin en er klonk iets spijtigs in haar harde stem, Dorothy sperde haar oogen wijd open. Waarom niet? Dat kan ik je nu niet zeggen. En u zou blij geweest zijn als ik met Sir John getrouwd was?! Nee! Nee! riep haar tante heftig. Francis wilde dat om het geld. Maar ik wist dat er redenen waren waarom het niet gebeuren kon. Francis had me overgehaald. Ik ben niet makkelijk over te halen, voegde Lady Panwin er grimmig aan toe, maar bij deze ge legenheid was ik gedwongen tegen be ter weten in toe te geven. Maar Sir John is dood en zal morgen begraven iemand hem in deze verlaten streek had opgemerkt Vanuit de richting Bergen op Zoom naderde inmiddels een personentrein. De locomotief zal op ongeveer een vijfhonderd meters van bedoelden overweg ver wijderd zijn geweest, toen bij de man 't bewustzijn terugkeerde. Hij hoorde den trein naderen, zag ook de lichten al meer en meer naderbij komen, doeh was niet in staat op te staan. Met veel moeite slaagde de ongelukkige erin zijn lichaam van de rails weg te werken. Hij had echter nog geen kracht genoeg om ook zijn handen van de rails te verwijderen, zoodat de wielen van de locomotief hem de vingers totaal afreden. Zoo heeft men den onge lukkige later op den avond aange. troffen. De plaatselijke dokter heeft hem voorloopig behandeld en Van G. is daarna naar het ziekenhuis te Middelburg overgebracht. Maandag ochtend was zijn toestand naar om standigheden redelijk wel. Een verrassing voor zijn vrouw. Joseph Delmotte, gepensioneerd overwegwachter der Belgische Spoor wegen in de Waalsche gemeente Pont-a-Celles, heeft bij de trekking der koloniale loterij den prijs van een millioen francs gewonnen. Daags te voren had hij pas het lot gekocht zonder dat zijn vrouw er iets van af wist. Bij brand omgekomen. In een pension op den hoek van den Zijlweg en de Pieter Kiesstraat te Haarlem heeft Zondagmorgen een korte doch felle binnenbrand gewoed. Een der pensiongasten, de 52-jarige heer R. Mensink, die een kamertje op den zolder bewoont, vond hierbij den dood. Op den zolder van hei huis had men door middel van een houten afscheidingen een zevental kamer tjes gebouwd, waarvan vijf bewoond waren. Ondanks deze zeer brand bare inrichting gebruikte een der bewoonsters een petroleumvergasser. Gistermorgen omstreeks half elf had zij dit toestel ontstoken en was hierop even naar beneden gegaan. Waarschijnlijk hebben eenige gor dijnen vlam gevat en in een oogwenk verspreidde het vuur zich over den geheelen zolder. De 52 jarigeheer Mensink ontdekte den brand en ging ijlings naar be neden om de overige bewoners te waarschuwen. Daarna snelde hij weer naar boven om te trachten nog wat van zijn bezittingen te red den, Daarna heeft men niets meer van hem gezien. ADVERTEERT IN DIT BLAD. worden, dus ik hoop, Dorothy, dat je alle gedachten aan trouwen laat va ren. O! En de Manor? Die zal aan jou overgaan met 't geld van mij en je vader. Je kunt er makkelijk in blijven wonen. En u zegt dat ik met een rijk man moet trouwen om hem te kunnen houden Dat heb ik ook gezegd. jEn toch denk ik dat het zoo geschikt kan wor den dat je hier alleen kunt blijven wonen. Ik zie niet in waarom. Ik dank er voor een oude vrijster te worden. Er zijn erger dingen, kindje. En... Lady Panwin brak haar woorden plotseling af en weigerde verder te spreken. Er scheen een buitengewoon goede reden te bestaan waarom ze zich tegen een mogelijk huwelijk verzette, want ze hield veel van Dorothy en zou haar graag gelukkig zien. Dorothy be greep er dan ook niets van. Ik vind dat u me wel kon zeggen, wat er tegen mijn huwelijk met Percy is. Ik heb niets tegen Mr. Hallon speciaal, zei Lady Panwin, terwijl ze vlug doorstapte; hoewel, als je trouwde, ik liever zou zien dat je een beter huwelijk deed. Maar ik vind dat je heelemaal niet moest trouwen. Maar waarom waarom dan toch? We zijn bij den winkel van Win ter, zei Lady Panwin ontwijkend, ter wijl ze naar het raam wees. Kijk eens wat een aardige stof voor een jurk, Dorothy! Ik moet eens even gaan vragen hoe duur die is. Ze stapte de kleine, donkere winkel in, gevolgd door het verbaasde meisje en maakte daarmede een einde aan 't gesprek. De stoffenwinkel was tegenover „De Duif" en er stond een groote menigte voor de herberg. De oude dame en SPRANG. Tot koster bij de Ned. Herv. Kerk alhier, in de vacature ontstaan door het overlijden van wijlen den heer R. van Drongelen, is benoemd de heer P. Treffers. A.s. Donderdagavond half acht houdt de Geref. Meisjesvereeniging ,Bidt en Werkt'' in het Geref. Kerkge bouw alhier haar jaarvergadering. De bijeenkomst staat onder leiding van Ds. B. A. van Lummel. Door mej. A. Braspenning zal een onderwerp in geleid worden over Huwelijk en Ver loving". Naast de jaarverslagen bevat het uitgebreide programma voorts tal van voordrachten, enz. De Afdeeling Sprang van den Nederl. Bond van Chr. Fabrieks- en Transportarbeiders kwam j.l. Donder dagavond in de zaal van den Christel. Volksbond in feestelijke vergadering bijeen onder leiding van haar voorzit ter, de heer C. Braspenning. Na opening der bijeenkomst las de voorzitter een gedeelte der H. Schrift en ging voor in gebed, waarna hij de aanwezigen welkom heette en de hoop uitsprak op een gezelligen avond. De heer M. J. Kunst uit Den Haag hoofdbestuurder van den bond, voerde het woord, waarbij hij opwekte tot trouw aan de organisatie. De afge vaardigden van zusterorganisaties en plaatselijke vereenigingen spraken de beste wenschen uit voor den verderen groei der afdeeling. Met medewerking van de mond-ac cordeon- en reciteerclub „Onder Ons" werd vervolgens het feestprogramma bestaande uit een groot aantal voor drachten en zang- en muzieknummers correct afgewerkt, terwijl ondertus- schen door de dames tractaties werden rondgediend. Aan het slot dankte de voorzitter met enkele woorden voor de medewerking aan het welslagen van deze feestverga- dering. Het 6-jarig dochtertje van dhr. v. T. kwam j.l. Zondag zoo ongelukkig te vallen dat het een ernstige verwon ding aan het hoofd bekwam, welke door Dr. Winkelman moest worden gehecht. Maandagavond werd in de zaal van den Chr. Volksbond alhier, van wege den Chr. Besturenbond Sprang- Capelle, een vergadering gehouden, waartoe verschillende personen waren uitgenoodigd, ter bespreking van de mogelijkheid der oprichting eener plaatselijke commissie van het Alg.- Prit. Chr. Comité voor de verzorging van de geestelijk-zedelijke belangen der gemobiliseerden. De vergadering stond onder leiding van den voorzitter van den C.B.B., de heer W. M. Dalmaijer. Van een 6-tal uitgenoodigden waren berichten van verhindering ingekomen, waarin zij hun sympathie met de plan- haar nichtje bladerden een paar mo deplaten door en hielden ondertusschen een oogje op de menschenmassa. De kleine Miss Winter, de eigenares van den winkel, was op de hoogte van alle dorpspraatjes en ratelde aanhoudend door over den moord. Ik ben benieuwd, zeide zij ten slotte, aan wie Sir John zijn geld zal hebben nagelaten. Dat weet ik heusch niet, zei La dy Panwin koel. Misschien aan zijn broer, ging Miss Winter, die niet uit het veld te slaan was, door. Ze zeggen dat Mr. Richard Newby sprekend op Sir John leek. Dat geloof ik ook, want ik heb het met eigen oogen gezien, Miss Win ter. Maar wie heeft u dat verteld? Mrs. Broil, mylady. De huishoudster van Sir John?, zei Dorothy. Is die hier? Ja, miss. Ze is voor het gerechte lijk onderzoek gekomen. En ze heeft een vriendin bij zich, een mooi meisje, maar stokdoof en bijziend. Julia Flint, denk ik, zei Dorothy, terwijl ze haar tante aankeek. De verdere discussie werd afgebro ken door de aankondiging van Miss Winter, die onder het praten door uit de deur had staan kijken, dat er Mrs. Broil juist aankwam. Mrs. Broil was even klein als Miss Winter zelf, een klein donker vrouw tje, uitgedroogd als perkament en knoestig als een boomstronk. Ze had donkere oogen, die onder overhangen de wenkbrauwen glinsterden en een grooten mond met opvallende tanden. Haar onmogelijk veelkleurig toilet werd bekroond door een ouderwetsche muts, met linten onder de kin vastge- strikt en dat gevaarte was vol met bloemen en veeren en tulle in alle kleu ren van de regenboog. (Wordt vervolgd). 10) 9

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1940 | | pagina 2