DRUKWERK
Aangifte leerlingen vnor de R.K. Lycea.
op Dinsdag 9-11 uur cn Donderdag van 2-4 uur
N.V. Stoomschoenfabriek
A. H, van Schijndel
Algemeene Vergadering
E.BRINGKMAN.Gedipi. Pédicure
Waalwijksche
Stoomdrukkerij
Antoon Tieten
Het lijden der geëvacueerden.
Gemengd Nieuws.
Advertentiën.
een net R.K.
DAGMEISJE.
Relaas van een ooggetuige.
Wij zijn er in geslaagd in contact
te treden met een relatie uit Breda,
die de gehecle lijdensgeschiedenis der
evacuatie heeft meegemaakt.
Hij vertelt ons hierover het volgen
de:
Hoewel aanvankelijk was bepaald,
dat Breda niet verdedigd zou worden,
oordeelde de commandant der Fran
sche troepen, die Zaterdagochtend in
Breda arriveerde er anders over:
Zondagmorgen om ongeveer 10 uur
kwam het bericht dat Breda ontruimd
moest worden.
In den haast pakte ik de meest on
ontbeerlijke benoodigdheden in een
deken en dan sloten wij aan bij den
kilometers lange stoet van vluchtelin
gen, die tevoet Breda verlieten. Om
de hoek van de straat wierpen we
nog even een ineewarigen blik op ons
mooie huisje; zouden we er nog ooit
iets van terug zien?
M'n jonge vrouw hield zich kranig
en stapte er lustig op los. Voor op m'n
fiets had ik de beide pakken gebon
den. De bagagedrager van m'n rijwiel
was verrijkt met een rieten kinder
stoeltje, waarin onze anderhalf jaar
•oude baby zat. Het ventje lachte en
kraaide van plezier. Ik kon de ge
dachte aan m'n huisje en m'n mooie
groentetuin niet van me af zetten en
het leek alsof iedere stap die me ver
der bracht zwaarder werd.
Intusschen werd de groep gesplitst.
De eene helft nam de richting Zun-
dert en wij gingen met de overige
tienduizenden naar Hoogstraten.
Geregeld vlogen Duitsche toestellen
over onze hoofden en de houding van
de Fransche soldaten was er de oor
zaak van, dat wij ons steeds angstiger
gingen gevoelen: geregeld als er Duit
sche toestellen over de lange stoet
van vluchtelingen trokken werd hel
consigne „dekken" gegeven. Op de
meest nabije en meest geschikte plaats
lieten we ons dan plat op de aarde
vallen. Terwijl we vol angst de
actie van Duitsche vliegers afwach
ten, liepen de Fransche soldaten met
draagbare mitrailleurs dwars door de
vluchelingen en openden het vuur op
de overvliegende toestellen. Het ligt
voor de hand, dat de tienduizende
vluchtelingen hierdoor in groot ge
vaar werden gebracht en deze hou
ding van de Fransche soldaten is als
niet anders, dan onverantwoordelijk
te kwalificeeren.
Enfin, heel langzaam naderden we
de Belgische grens, maar voor we
's avonds in Hoogstraten kwamen, wa
ren we allen totaal uitgeput.
Mijn vrouw kon niet meer; de ba
by had het laatste uur niets anders
gedaan dan geschreid en mijn beenen
waren lam van het loopen. De fiets
sleepte ik haast mee.
Om goed zeven uur waren we in het
Belgische plaatsje Hoogstraten.
We werden hier ingekwartierd in
een seminariegebouw. Met een groote
groep moesten we slapen in een toch-
tigen gang.
Er lag zelfs geen stroo.
Ziende, dat het niet anders kon,
rolde ik m'n vrouw en baby samen
in een deken en kroop zelf in de an
dere. Over dezen nacht kan ik niet
veel meer zeggen dan dat het vreese-
lijk was. De harde steenen plavuizen
trokken koud op. Geregeld stonden
de deuren tegen elkaar open: de tocht
was niet om uit te houden. Ieder
oogenblik hoorden we het zware ron
ken der vliegtuigen en het geratel der
mitrailleurs. Met donderend geweld
hoorden we bommen inslaan.
Het was een vreesclijke nacht en al
leen aan het feit, dat we totaal uitge
put waren is 't te danken, dat we al
en toe even insluimerden.
Naar Antwerpen.
Maandagmorgen luidde het bevel:
„doortrekken naar Antwerpen", en
met lood in de schoenen aanvaardde
de menigte de tweede etappe.
Aanhoudend kwam men Fransche
en Belgische troepentransporten te
gen en keer op keer moest de stroom
van stakkerds een heenkomen zoeken
langs den uitersten,kant van den weg.
Ik voor mij had nog steeds zeer veel
hinder van m'n rijwiel, dat ik mee
voerde, doch van den anderen kant
moet gezegd worden, dat het uitste
kende diensten bewees. VaaJ< werden
de troepentransporten door Duitsche
vliegtuigen onder vuur genomen en
evenzoo vaak vielen de duizenden plat
op den grond.
Ook nu weer hielden de Belgische
en Fransche soldaten-in 't geheel geen
rekening met de vluchtelingen en
brachten hen vaak in een zeer gevaar
lijke positie.
Dan komt het angstige oogenblik
van onzen geheelen tocht.
Over de brug.
Stap voor stap zijn we bij het ka
naal van Antwerpen naar Turnhout
gekomen.
Hier moeten we over de brug.
Ten noorden van bet kanaal liggen
Belgische cn Fransche troepen.
Heel in de verte worden vliegtuigen
zichtbaar, die recht naar ons koersen.
Het geronk wordt steeds heviger; het
is een heel eskader. Dan volgt er een
onbeschrijfelijke verwarring.
Een Belgisch officier schreeuwt ons
tóe dekking te zoeken, maar Fransche
militairen jagen ons over de brug. Ik
begrijp het niet goed. Het is toch le
vensgevaarlijk, nu de brug over te
gaan. Een Fransch soldaat, die in m'n
onmiddellijke nabijheid staat bemerkt
mijn dralen en in gebroken Vlaamsch
helpt hij me uit den droom.
De voorhoede van onzen scoet rent
reeds over de brug. Wij moeten vol
gen. We rennen den dijk op. M'n
vrouw grijpt de baby uit het mandje,
struikelt en valt op den grond. Twee
jonge meisjes, die achter haar loopen
springen over haar heen. Ik help haai
overeind en we rennen verder. Als we
op de brug zijn cirkelen de Duitsche
vliegtuigen laag over ons heen. Een
voltreffer op de brug en duizend
vluchtelingen verdrinken. Een onbe
schrijflijke paniek maakte zich van
ons meester. Zwakke vrouwen zakken
ineen van vermoeienis. Sterke jonge,
kerels dragen haar verder; fietsen
worden in den steek gelaten. Kinde
ren schreien, vrouwen gillen, kortom
het is een vreeselijke toestand.
Als alle vluchtelingen veilig over
de brug zijn en ver genoeg hiervan
verwijderd, vallen de eerste bommen
uit de Duitsche vliegtuigen, die er
reeds eenige malen overheen gecir
keld hadden.
Geheel afgetobt vinden we later op
den dag een rustplaats bij Belgische
militairen, die heel goed voor ons zijn.
's Avonds komen we in Deurne. M'n
vrouw en ik vinden logies bij een Ne-
derlandsche familie, waar wc zoo
prachtig ontvangen worden dat ik
ween van blijdschap.
Dien nacht slapen we heerlijk. Niets
is in staal ons te wekken. Wat zijn
morpheus' armen zacht en verkwik
kend.
Dinsdagmorgen trekken we dwars
door Antwerpen naar de Cadixstraat.
In een schoolgebouw kunnen we een
paar uren rusten. De gemeente Ant
werpen heeft gezorgd voor uitstekend
voedsel.
Met auto's en wagens worden we
van hier over Gent naar Sas van Gent
gebracht. Het onderdak dat we daar
vonden in een schoolgebouw was
goed; we sliepen op stroo.
Met een brandweerauto werden we
Donderdag vervoerd naar Koewacht.
Buiten het dorp in een klein winkel
tje bij t\yee arme oude vrouwen, wer
den we ingekwartierd^ Zij waren heel
goed voor ons en vertroetelde baby.
Zaterdagmorgen kregen we bericht,
dat we, veelal met het oog op mijn
vrouw, die in blijde verwachting was,
naar 't ziekenhuis konden in Hulst.
Toen we daar echter aankwamen luid
de het devies, dat we niet opgenomen
konden worden. Er was geen plaats.
Weer terug naar Koewacht. We wer
den nu ingekwartierd hij een rijken
boer, die ons een schuurtje als ver
blijfplaats aanwees.
Den anderen dag was 't Zaterdag.
De boer en z'n gezin aten konijnen en
eieren. Mijn zieke vrouw, onze baby
en ik kregen aardappelen en sla en
sla en aardappelen.
Maandag werden we ingekwartierd
in het St. Claragesticht in Koewacht.
Hier hebben we 't goed gehad.
We sliepen fijn en aten heerlijk.
De Fransche militairen, die in deze
plaats lagen, maakten Maandagmor
gen plaats voor de Duitschers. De
Duitsche soldaten waren-vriendelijk
en correct en hielpen waar ze helpen
konden. Zij maakten een uitstekenden
indruk.
Fransche artillerie op Koewacht.
In den nacht van Dinsdag op
Woensdag werd Koewacht door de
Fransche artillerie onder vuur geno
men. Het was een hevig geweld. Der
tig meter van ons af, sloeg een gra
naat in en verwoeste een kapitale
boerderij. Door hel bovenlicht van
ons kamertje floot een scherf. Geluk
kig werd niemand geraakt.
Naar huis.
Woensdagmiddag om 1 uur, dus op
22 Mei, aanvaardden wij den tocht
naar huis. Te voet gingen we naar
Hulsï en vandaar uit werden we met
paard en wagen naar de Schelde ge
bracht.
De overtocht duurde een uur. Toen
kwamen we in Rilland Bath. Met
auto's zijn we vervolgens naar Bergen
op Zoom gereden, waar we 's avonds
om 7 uur aankwamen.
Donderdagavond om 6 uur kwamen
we thuis in Breda.
Twaalf dagen waren we weg ge
weest.
Ons huisje had niets geleden; de
tuin stond er goed bij; vooral de dop
erwten waren flink gegroeid.
Wat andere Bredasche vluchtelin
gen overkomen is, kan men lezen in
't onderstaande ontleend aan 't Dbl.
v. N. en Z.; behalve degenen die op
den. weg naar Rijsbergen, Zundert
enz. zijn gesneuveld.
51 bewoners van Breda en om
geving onder de slachtoffers.
De burgemeester van Breda, die
zich nog met een groep vluchtelingen
in België bevindt, heeft aan liet Dag
blad van Noord-Brabant medegedeeld,
dat tijdens gevechtshandelingen, wel
ke zich op Vrijdag 17 Mei rondom het
dorp SI. Niklaas hebben afgespeeld,
een bom is gevallen op een school,
waar o.a .vluchtelingen uit Breda en
omgeving waren ondergebracht.
Van de 79 personen, die daarbij
werden gedood, zijn er 51 afkomstig
uit Breda en omgeving, alsmede een
twintigtal gewonden, onder wie één
ernstig gekwetste. De omgekomenen
en de gewonden zijn geïdentificeerd.
De geestelijkheid der stad en omge
ving heeft zich er mee belast de be
trokken families van de ramp, die
haar getroffen heeft, op de hoogte te
stellen.
Van een ooggetuige heeft het blad
een sober relaas gehoord over deze
ontzettende ramp. Vrijdagmiddag, 17
Mei, om één uur, verschenen vliegtui
gen boven de stad, die het vermoede
lijk gemunt hadden op een vijandelij
ke colonne, welke getrokken was door
een der straten in de nabijheid van de
•school, waar een gedeelte der Breda
sche vluchtelingen was ondergebracht.
De menschen zalen rustig buiten
en waren bezig met het schillen van
de aardappelen voor het middagmaal.
Voordat iemand zich van den ernst
van het dreigende gevaar bewust was,
was het noodlottige gebeurd. Een
bom, misschien ook meer, maar de
meesten hebben het zich na de over
rompeling van het oogenblik niet
meer kunnen herinneren, ontplofte in
de onmiddellijke nabijheid van de
groote groep, waarin zich ook bewo
ners van St. Niklaas hadden gemengd.
De uitwerking van de ontploffing
was zoo rampzalig, dat de van alle
zijden loeloopende menschen bij het
zien van het onbeschrijfelijke tooneel,
zich nauwelijks konden realiseeren
wat er gebeurd was. De menschen
stonden als versuft en zagen de lijken
van hun familieleden zonder tranen
te kunnen vinden om hun leed uit te
schreien. Dokters en chirurgen en een
legertje van verpleegsters kwamen en
hielpen waar nog geholpen kon wor
den.
Twee kapelaans uit Breda stonden
de stervenden in hun laatste lijden bij
„en zij hebben de meesten nog de sa
cramenten kunnen toedienen. Daarna
zijn de dooden en de gewonden naar
twee ziekenhuizen in de stad overge
bracht. Bij aankomst daar bleek, dat
79 mannen, vrouwen en kinderen ter
stond of vrijwel terstond overleden
waren.
Met trieste plechtigheid zijn alle
slachtoffers in een gemeenschappe
lijk graf begraven.
Den volgenden Zondag vond op
nieuw een bomaanval op de stad
plaats, waarbij op de markt zes inwo
ners van de zeer getroffen plaats wer
den gedood.
De terugtocht der Bredanaars uit
St. Niklaas is Vrijdag begonnen.
Groot bedrag aan bankbiljetten
opgevischt.
'n Merkwaardige vondst
van een kolenwerker te
Amsterdam.
Uit het water van de Reguliers
gracht te Amsterdam heeft een
kolenwerker een pakje opgevischt
dat een groot bedrag aan bank
biljetten bleek te bevatten.
De vondst bestond uit: honderd
twee en dertigNederlandschebank
biljetten van duizend, twintig Neder-
landsche bankbiljetten van vijfhon
derd gulden, voorts uit eenige hon.
derden Engelsche pondenbiljelten,
en eenige duizenden Amerikaansche
dollarbiljetten, aldus meldt de Tel.
Deze schat had gelegen tusschen
eenige oude kolenschuiten te midden
van hetgrachtvuil. In krantenpapier
verpakthad 'tkapitaal rondgedreven.
Het merkwaardigste van deze
vondst is, dat de bankbiljetten
geschonden zijn. Er is niet één
gaaf stuk bankpapier bij Van alle
biljetten was een deel afgeknipt,
zoodat het vermoeden voor de hand
ligt, dat de tot nu toe onbekende
eigenaar van de nog niet gevonden
resten van het bankpapier'n tweede
pak heeft gemaakt en dit eveneens
in een der Amsterdamsche grachten
geworpen is.
«Wat er in mij omging, toen ik
Nu de geëvacueerde bevolking van Amersfoort en omgeving in haar
haardsteden is teruggekeerd, gaat het dagelijksche leven wederom normaal
verder. De bij het station inderhaast achtergelaten kinderwagens, worden
nu weer door de eigenaressen teruggehaald.
al dat geld opeens voor mijnoogen
zag, kan ik u niet zeggen,» vertelde
de kolenwerker. Ik ben meester-
knechtkolenwerker en was nog wat
aan het werk gebleven. Wanneer er
distributie var» brandstoffen komt,
zal het misschien wel afgeloopen
zijn. Maar zoo was ik dan gisteren
nog laat in den middag met een
kleine jongen op de schuit aan het
werk. Ik was het vaartuig aan het
opschilderen, toen ik het zag
Half boven half onder water zag
ik plotseling een typisch pakje
drijven. Er zat een steen aange
bonden juist dat trof mij. Wat zou
er in zitten, dacht ik, Vlug greep ik
het pakje en stopte het dadelijk in
een zak. Voor dien kleinen jongen
wilde ik niet weten dat ik iets ge
vonden had.
Toen ik het thuis openmaakte
neen, toen kon ik mijn oogen niet
gelooven. Mijn vrouw wist niet
meer hoe zij het had, Stel u eens
voor een arme slokker zooals ik,
d.e voor zijn gezin van negen kin
deren hard voort moet om een stuk
brood te verdienen en dan plotseling
zoo'n rijkdom op tafel.
Nadat ik eerst alle nummers van
het bankpapier in een boekje had
genoteerd, heb ik het kapitaal naar
het politiebureau gebracht.
Meisje te Weert vermoord
Dader pleegt zelfmoord.
Donderdagavond heeft zich op
Hushoven onder de gemeente Weert
een drama afgespeeld, waarbij de
ruim 15-jarige Toos Hendriks on
verhoeds met een mes werd aange
vallen. Zij was op slag dood.
Het meisje bevond zich omstreeks
10 uur in het café van haar vader
waar een paar klanten zaten en
begaf zich even naar buiten. Toen
zij wat lang wegbleef, aldus de Crt.,
ging haar zuster buiten zien. Zij vond
het meisje dood.
De ongeveer 25-jarigen M. J.,
eveneens uit het gehucht Hushoven,
zag men per rijwiel naar Weert
rijden.
Onderweg sprong hij in de Zuid-
Willemsvaart, waarin hij is verdron
ken. De aanleiding tot deze ontstel
lende daad moet waarschijnlijk ge
zocht worden in het feit, dat de
jongeman omgang zocht met het
meisje, waartegen haar ouders zich
in verband met den jeugdigen leef
tijd, verzetten.
De aardbeving in Peru.
De aardbeving, welke Peru heeft
geteisterd, was de hevigste sedert
veertig jaar. Voorzoover men tot
nu toe kan nagaan zijn meer dan
200 personen omgekomeu en 4000
gewond. Duizenden huizen zijn ver
nield en in de hoofdstad heeft de
bevolking een groot deel den nacht
op straat doorgebracht.
In den ochtend veroorzaakten
nieuwe aardschokken een paniek.
Alle winkels,bioscopen en theaters
zijn gesloten. De materieele schade
is vooral in de hoofdstad en omge
ving zeer groot, aangezien hier het
centrum van de aardbeving lag.
Hiermede vervullen wij
den treurigen plieht ken
nis te geven van het
overlijden in het Groot-
Ziekengaslhuis te 's-Her-
togenbosch van onzen
geliefden man en vader
den Heer
ADRIAAN VAN DER HOEVEN
in den ouderdom van 74
jaren.
Wed. P. J. van der
Hoeven Venis.
A. Z. van der Hoeven.
A. P. van der Hoeven.
's-Grevelduin-Gapelle.
24 Mei 1940.
Voor zoo spoedig mogelijk
GEVRAAGD
WED. A.v. BLAD EL-de Leyer,
Grootestraat. 286.
WAALWIJK.
van Aandeelhouders
op Dinsdag 4 Juni a.s.
des voormiddags om tien uur
ten kantore der Vennootschap
te Waalwijk.
Aandeelhouders, die deze
vergadering wenschen bij te
wonen en van hun stemrecht
gebruik willen maken, moeten
hunne aandeelen deponeeren
ten kantore der Vennootschap,
waar de punten van behande
ling ter inzage liggen.
Achter bel Stadbuis 30 - Tel. 4869 - '8 BOSCH
DES MAANDAGS ADRES:
Café-Rest. „MOLENVLIET"
TEL. 242 WAALWIJK.
OP ELK GEBIED
Aangifte van leerlingen voor het ST. JANSLYCEUM
(omvattende Gymnasium en Hoogere burgerschool A en B)
en het ST. MARIALYCEUM met Gymnasium en Middel
bare Meisjesschool: tot 1 Juli
aan de R.K. Lycea, Hinthamerstraat 74 te 's-Hertogenbosch.
Dr. J BAUWENS, Rector.
Dra! T. v. MACKELENBERGH, Rectrix.
11'(
"L' i||[j||
