FEUILLETON,
DE BROEDERS,
Zaterdag 13 Juli 1940 No. 55
De Echo van het Zuiden.
Tweede Blad
Officieele mededeeiingen en verordeningen.
ZezdJuuuti
en <*i de
BURGERWACHTEN
ONTBONDEN.
Op aanzegging van de overheid zijn
de Burgerwachten thans ontbonden,
waarmede dus een einde komt aan de
werkzaamheden bij wachtdiensten en
verschillende hulpdiensten, aldus be
richt de N.R.C.
PUNTENKAART
VOOR TEXTIELDISTRIBUTIE.
Gelijk reeds gemeld, is een distribu
tieregeling voor alle soorten textielgoe-
deren in voorbereiding. Op het oogen-
blik is de verkoop van deze goederen
'V reeds in eenigszins vrij verband ge
rantsoeneerd, doch eerlang zal er een
straffe distributieregeling komen.
Met het oog op de invoering hiervan
is een zeer nauwkeurige inventarisee-
'L ring van alle textielvoorraden in ons
jj land, ook bij de winkeliers, noodzake-
lijk. In verband hiermede kan worden
verwacht, dat over eenigen tijd alle
winkels, welke textielproducten ver-
koopen, (hieronder vallen dus alle klee-
s dingstukken) eenigen tijd, waarschijn
lijk een dag of vier, gesloten zullen zijn.
Naar verluidt, zal de distributie-rege
ling, evenals dit in Duitschland het ge
val is, geschieden door middel van zoo
genaamde puntenkaarten.
Dit stelsel werkt aldus, dat ieder met
het oog op de aanschaffing van klee
ding en andere textielproducten, de be
schikking krijgt, telkens voor een be-
I paald tijdvak, over een zeker aantal
punten. Deze kan men binnen het tijd
vak waarvoor de kaarten gelden, naar
behoefte besteden. Bij den aankoop van
ieder artikel moet men het hiervoor te
voren vastgesteld aantal punten inleve
ren. Wie dus b.v. voldoende onder-
kleeding heeft, kan des te meer over
hemden koopen en wanneer men geen
overjas noodig heeft, heeft men des te
meer armslag met het oog op het koo
pen van een costuum enz.
DEVIEZENBANKEN.
De Nederlandsche Bank bericht, dat
zij, gebruik makende van de bevoegd
heid, haar toegekend bij artikel 12, 3de
lid, van de Deviezen-verordening 1940,
de volgende banken en bankiers heeft
aangewezen als deviezenbank in den
zin van genoemde verordening.
Amsterdamsche Bank, De Twentsche
Bank, Handel Mij. H. Albert de Bary
Co., Heldring Pierson, Hope
Co.,, Incasso-Bank, R. Mees Zoonen.
Nederlandsche Handel Mmaatschappij,
Nederlandsch-Indische Escompto Mij.,
Nederlandsch Indische Handelsbank,
Pierson Co., Rotterdamsche Bank-
vereeniging.
Het is de bedoeling, dat bovenge
noemde deviezenbanken haar functie
als zoodanig aanvaarden op 15 Juli '40.
Art. 12, lid 3, der Deviezenverorde-
ning bepaalt:
De Nederlandsche Bank kan onder
door haar te stellen voorwaarden aan
andere banken en bankiers het recht
toekennen als deviezenbank buiten-
landsche betaalmiddelen, buitenland-
sche geldswaardige papieren en buiten-
landsche vorderingen voor rekening
der Nederlandsche Bank of voor eigen
rekening te verkrijgen of te vervreem
den.
VERLIESCIJFERS
VAN NEDERLANDSCHE
WEERMACHT.
3000 Gesneuvelden, 7000 Gewonden.
Naar de Tel. van zeer goed inge
lichte zijde verneemt, is thans van om
streeks 3000 personen komen vast te
staan, dat zij in de uitoefening van hun
militairen plicht zijn gevallen.
Het aantal zwaar- en lichtgewonden
te zamen bedraagt omstreeks 7000.
Hiervan zullen er vermoedelijk niet
meer dan 150 blijvend invalide zijn,
waaronder ook zijn begrepen zij, die
een arm of een been missen. Van een
deel der gewonden is bericht ontvan
gen, dat zij weer als geheel genezen zijn
ontslagen.
Er moet evenwel rekening mee ge
houden worden, dat er nog eenige dui
zenden vermisten zijn. De meesten de
zer vermisten zijn, naar vermoed wordt,
naar Frankrijk uitgeweken. Ook bij de
ze categorie zullen dooden en gewon-
te betreuren zijn, zoodat een definitieve
balans nog niet kan worden opge
maakt.
Nog dagelijks komen er bij de mili
taire instanties nalatenschappen binnen
van als vermist opgegeven personen,
waaruit dan al of niet met zekerheid
kan worden vastgesteld, of zij gesneu
veld of gewond zijn.
Eenige onzekerheid wordt ook nog
veroorzaakt door het feit, dat een aan
tal Nederlandsche krijgsgevangenen
vrijwillig in Duitschland is achtergeble
ven om te blijven werken. Niet van al
deze militairen is volledig bericht bin
nengekomen of zij zich in leven en goe
den welstand bevinden. Ook zijn er
nog enkele gewonde Nederlanders in
Duitschland aanwezig.
LAATSTE WAARSCHUWING
AAN DUIVENHOUDERS.
Er mag geen enkele duif rondvliegen.
eigenaars zich aan zeer zware straffen
bloot.
Zoolang geen tegenbevel wordt uit
gevaardigd, moeten postduiven, maar
ook alle andere soorten duiven, zonder
eenige restrictie binnen gehouden wór
den.
De afsluiting van het hok moet zoo
danig verzekerd zijn, dat ontsnapping
volstrekt uitgesloten is. Te dien aan
zien worden verontschuldigingen bij
voorbaat radicaal van de hand gewe
zen.
Alle liefhebbers in Nederland, maar
ook particulieren hebben den onafwijs-
baren plicht, wanneer zij duiven zien
losvliegen, hiervan onverwijld kennis
te geven aan den burgemeester of de
politie ter plaatse, met duidelijke ver
melding van uur en straat- en huisnum
mer waar de duiven thuis behooren.
Nalatigheid ter zake kan tot betreu
renswaardige consequenties leiden, wel
ke voorkomen worden indien men een
voudig zijn plicht doet.
Dezer dagen zijn, als eersten maatre
gel, te Hilversum bij verscheidene lief
hebbers, evenals te Amsterdam, duiven
in beslag genomen en gedood. Vele
menschen willen nu eenmaal niet lee-
ren, zooals de practijk van bijna zes we
ken heeft aangetoond.
DE HANDEL IN BUITENLAND-
SCHE FONDSEN VERBODEN.
Certificaten worden gerekend tot
binnenlandsche papieren.
De waarnemend secretaris-generaal,
waarnemend hoofd van het departe
ment van Financiën, heeft gisteren in
een beschikking bepaald, dat de han
del in buitenlandsche fondsen verboden
is. Als buitenlandsche fondsen worden
de effecten aangemerkt, welke ingevol
ge de deviezenverordening 1940 art. 2
lid 2 als buitenlandsch zijn aan te mer
ken.
Wij kunnen hieraan direct toevoe
gen, dat de certificaten, door admini
stratiekantoren in Nederland afgege
ven tegen buitenlandsche fondsen zul
len worden beschouwd als te zijn bin
nenlandsche effecten.
Het bovenstaande verbod geldt dus
niet voor de certificaten van Ameri-
kaansche shares, waarbij het publiek en
de Amsterdamsche beurs zulke groote
belangen hebben.
VERKOOP VAN ROOM
VERBODEN.
Met ingang van Zondag a.s.
Naar het Leidsche Dagblad verneemt
wordt met ingang van Zondag a.s. de
verkoop van room verboden.
De verkoop van ijs, waarin, room is
verwerkt, mag tot nader order voort
gang vinden.
DUITSCH—NEDERLANDSCH
VLUCHTELINGEN-COMITÉ.
Een lid van het Duitsch-Nederland-
sche vluchtelingen-comité in Frankrijk
is juist in Nederland teruggekeerd.
Hieromtrent kan het volgende offi
cieel worden medegedeeld:
De Hollandsche vluchtelingen-groe
pen in Frankrijk bevinden zich hoofd
zakelijk bij Nantes, La Rochele, Bor
deaux, Biarritz, Bayone, Montauban,
Tarbes, Touloune en aan de Rivièrra.
Zoover deze steden in het door de
Duitsche weermacht bezette gebied lig
gen, worden de vluchtelingen van hun
aanstaande terugkeer door de Duitsche
diensten of door de Hollandsche con
suls op de hoogte gesteld. Daar het niet
mogelijk is, dit groote aantal menschen
gezamenlijk onder te brengen, wordt
deze mededeeling van tijd tot tijd her
haald. Men is van plan enkele groepen
bij elkaar te krijgen en deze dan zoo
spoedig mogelijk naar Nederland terug
te zenden.
De hiertoe noodige maatregelen ge
schieden in de nauwste samenwerking
met de Duitsche weermacht en van het
Duitsche welvaarts-comité dat voor de
verzorging zorg draagt. Voor rustpau
zen in de omgeving van Parijs is zorg
gedragen. Voorloopig zijn de spoor
wegen en wegen in Zuid-Frankrijk zeer
sterk bezet, in casu nog niet in vollen
omvang bruikbaar, zoodat uiteindelijke
terugkeer nog wel minstens 14 dagen
zal duren. Midden van deze week kan
reeds het eerste transport van oude
menschen en kinderrijke families hoofd
zakelijk uit Breda verwacht worden, die
met 10 speciale bussen vervoerd wor
den.
De terugkeer van alle naar Frank
rijk gegane vluchtelingen zaj door een
bijzondere afdeeling der Duitsche Mi
litaire afdeeling in Frankrijk voorbe
reid en afgewerkt worden, zoodat op
goeden afloop en vermijding van bij
zondere hardheid gerekend mag wor
den. De commissie kan er zich van
overtuigen, dat de vluchtelingen in
Frankrijk overal goed ondergebracht
zijn en geen bijzonderen nood lijden.
Het in Parijs gebleven deel der com
missie heeft daarenboven stappen ge-
De commissie-Hornstra, die den scha
kel vormt tusschen de Duitsche over
heid in het bezette Nederlandsche ge
bied en de duivenhouders hier te lande,
deelt ons nopens haar ervaringen van
de laatste weken het volgende mede: 1
Over het algemeen wordt er in de
kringen van postduivenliefhebbers wel
begrip aan den dag gelegd voor de ab
solute noodzakelijkheid om in dezen
oorlogstijd hun vogels onverbiddellijk
vast te houden.
Hetpercentage dergenen, dat zich
kennelijk niet wenscht te storen aan de
uitgevaardigde verboden, is echter der
mate groot, dat een laatste waarschu
wing langs dezen weg mogelijk nog
veel onheil in dubbele beteekenis kan
voorkomen.
Immers: wanneer van heden af over
tredingen worden geconstateerd van t
uitvliegverbod, zullen niet alleen alle
duiven van de betrokkenen op staan-
den voet in beslag worden genomen en
gedood, maar bovendien stellen de
WmM
De badgasten
kunnen zich per
omnibus van het
station Schoorl
naar het strand
bad Camperduin
laten vervoeren.
Het vertrek van
de omnibus, wel
ke herinneringen
oproept aan den
ouden tijd, van
het strandbad
Camperduin.
Op den achter
grond de Honds-
bossche Zeewe
ring.
„De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
door
RAYMOND PARSONS.
39)
Ik wil niets weten, zei miss Clair
minachtend.
Toch wel, zei Halion haastig.
Ons genootschap, begon Jules,
is opgericht om geld te krijgen voor
een revolutie in Rusland. We proheer-
den Sir John Newby ook in de zaak te
betrekken, maar hij wilde niet. Maar
zijn broer Richard bleek een schurk
te zijn; ze ontdekten het doet er
niet toe hoe dat hij chèques ver-
valscht had en daar hebben we ge
bruik van gemaakt. Verder wist ik dat
Sir John Newby een goede vriend van
mijn geëerden meester was en ik maak
te, dat die me als butler huurde. Ik
hoorde de legende van het Aas van
den Duivel en van den grafkelder en
bedacht, dat die geheime plaats een
goede ontmoetingsplaats voor ons ge
nootschap zou zijn. Dus zorgde ik, dat
ik den plattegrond van de onderaard-
sche gangen waarvan de huishoudster
me verteld had, te pakken kreeg en
vond den grafkelder. Toen deelde ik
mijn vondst aan onze leden mee en
alle vijf en dertig u ziet, dat het
maar een klein genootschap is kwa
men hier naar toe.
Wat?, vroeg Hallon scherp,
zonder dat de politie er iets van af
wist?
U vergeet, dat er hier in 't dorp
maar één veldwachter is Hobson
en dat is een idioot. Ook komen veel
van onze leden als landloopcrs ver
momd, die vallen hier in de buurt niet
op de anderen komen met auto's
of met den trein. En doordat ze alle
maal des avonds komen en altijd al
leen, wekt dat geen achterdocht op.
Maar ze kunnen toch niet in den
tuin komen zonder achterdocht op te
wekken?, zei Dorothy.
Waarom niet? We komen niet
langs den hoofdweg. U vergeet het pad
dat door het Koekoeksbosch loopt,
miss Clair.
O! riep Dorothy. En langs dat
pad hebben jullie Richard Ncwby's
lijk hier naar toe gebracht?
Nu wilt u te veel weten, zei Jules
droogjes. U zult later misschien
hooren hoe dat gegaan is als wij
Newby's millioenen hebben. Nu wil ik
u niets anders meer zeggen dan dat ik
den brief geschreven heb, waarin Sir
John gevraagd werd hier te komen.
Richard heeft dien brief onderschept
en kwam zelf.
Sir John is óók gekomen, riep
Percy. Wat is er met hem gebeurd?
Dat vertel ik u nog niet. Dat zul-
u morgenavond hooren. Dan hebben
we hier een vergadering en zal alles
u duidelijk worden.
Maar je zult mr. Hallon en mij
toch niet in dien grafkelder laten?,
zei Dorothy verschrikt. Jules, laat
ons alsjeblieft vrij
Neen. De butler bleek onver
murwbaar. U weet te veel, alle
twee, en daarom bent u gevaarlijk
voor ons. Als u u bemoeit met dingen
die u niet aangaan, moet u de gevol
gen ook maar dragen. Mr. Hallon zal
hier blijven en u, miss Clair, wordt
naar een aangrenzend gewelf ge
bracht. Stribbelt u niet tegen, want
dat zal alles maar erger maken.
Op dat oogenblik besefte Hallon dat
het leven soms bitterder is dan de
dood. Maar wat kon hij doen?
HOOFDSTUK XXVII.
Jules was een verrader en een ge
vaarlijk anarchist, dacht Dorothy toen
hij haar in een anderen kelder op
sloot, maar ze moest eerlijk bekennen,
dat hij haar behoorlijk behandelde,
afgezien dan van het feit dat hij haar
gevangen hield ter wille van de vei
ligheid van het 1 Kinkergenootschap.
Heel vroeg in den morgen bracht hij
haar een kopje warme koffie en wat
brood met koud vleesch. De natuur
liet haar rechten gelden en Dorothy
tastte gretig toe. En het dwaze van
het geval was, dat de butler haar een
spel kaarten gaf, zoodat ze patience
kon spelen hij wist dat ze daar
veel van hield en drie of vier kaar
sen hij haar achterliet, zoodat ze niet
heelemaal in het donker zou zitten.
Jules scheen toch haar vriendelijkheid
gedurende zijn ziekte niet geheel ver
geten... En hij had haar beloofd Hal
lon goed te behandelen en zijn boeien
los te maken. Maar hij wilde niet, dat
ze naar den anderen grafkelder ging.
Jules bracht ook een bezoek aan
Percy, maakte zijn boeien los, bracht
hem eten en drinken en gaf hem een
hoek en een kleine voorraad kaarsen.
Hij verzekerde hem dat Dorothy goed
behandeld werd. Toch zou Percy Ju
les dolgraag afgeranseld hebben en
dan naar het dorp ontsnapt zijn om
hulp te halen; maar de butler nam
steeds zijn twee assistenten mee. Het
eenige, wat Percy overbleef, was
kalm te wachten op de vergadering
van de anarchisten; daarna zouden
hij en Dorothy wel hooren wat voor
lot hun beschoren was.
De lange dag ging voor Percy en
Dorothy traag voorhij; de uren kro
pen om in hun donkeren kerker. Ze
wisten niet wanneer de dag eindigde
en de avond viel. Dorothy had geen
horloge hij zich gehad en een eerlijke
anarchist in Soho had Hallon's exem
plaar tot zich genomen. En daarom
brak de tijd van de vergadering gau
wer aan, dan ze gedacht hadden. Do
rothy, die in slaap was gevallen, werd
wakker, doordat iemand een hand op
haar schouder legde en ze zag een
man met een lantaarn voor zich,
blijkbaar een van Jules' helpers. Hij
zei haar dat ze mee moest gaan naar
de vergadering en ze herkende zijn
stem.
Graaf Bezkoff!, riep ze uit, ler-
wijl ze overeind sprong.
Sstzei hij zacht. Zeg niets. Ik
ben uw vriend en de vriend van mr.
Hallon. Ik heb miss Minter beloofd u
te redden .Vertrouwt u maar op mij.
Wat bent u van plan te doen?,
vroeg ze fluisterend.
Voorloopig niets. U moet wach
ten, tot de vergadering afgeloopen is.
Hebben ze op de Manor gemerkt
dat,ik weg ben?
Ja. Iedereen zoekt naar u. Maar
ze hebben er de politie niet ingehaald,
omdat ze denken dat dat gevaarlijke
gevolgen kan hebben.
Het is maar goed, dat de politie
er niet is, voegde Bezkoll er aan toe,
want ons hecle genootschap is van
avond in den grafkelder en al zijn ze
allemaal apart gekomen, dan zou het
nog moeilijk zijn om niet de aandacht
van Trusk en zijn mannen te trekken.
Maar Hobson?
Hij is naar een plaats twee mij
len hier vandaan gelokt. Zeg nu niets
meer en laat hun niet merken, dat u
hoos bent. Ik zal alles doen wat ik
kan om u te helpen.
Dorothy's hart bonsde, toen ze in
den grafkelder gebracht werd. De
ruimte was verlicht met lampen en
kaarsen en vol met menschen, zoowel
mannen als vrouwen. Er waren
vreemdelingen en Engelschen; som
migen waren goed gekleed en ande
ren waren in lompen. Maar ze had
den allemaal fel-glinsterende oogen
en magere gezichten en ze schenen
verteerd te worden door fanatisme.
Percy stond ongeboeid aan het verste
uiteinde van den grafkelder en Doro
thy werd naar hem toegebracht.
U kunt naast elkaar gaan zitten,
zei Bezkoff met voorgewende koel
heid.
Jules zat op een stoel aan het
hoofdeinde van de stecnen tal el,
waarop wat schrijfgerei stond. Doro
thy keek rond of ze den valschen Sir
John ook vinden kon, maar ze zag
hem nergens.
Jules zat, als A, met de vier andere
leden van 't genootschap, die respec
tievelijk met de letters E, I, O en U
werden aangeduid om de steenen ta
fel. De overige leden leunden tegen
den muur of zaten op den steenen
grond. Er waren er dertig. Jules was
meestentijds aan het woord, maar
ook verschillende andere leden brach
ten ^yerslag uit over het resultaat van
hun pogingen om geld te krijgen. De
ze dingen waren spoedig afgehandeld
en toen begon de bespreking van wat
blijkbaar het hoofdpunt van de agen
da was.
(Wordt vervolgd).
i
