BINNENLAND GEMENGD NIEUWS „DE ECHO" NET MEISJE lOHont foemaat JAN VERAA DRUKWERK ERFHUIS FEUILLETON HET WAS IN AUSTRALIË.... Advertentiën biedt zich aan E.BRiNGKMAN, Bedipl.Pédicure Notaris Schreurs publiek a contant verkoopen W^aalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen Een gedeeltelijken INBOEDEL NAAR DE ENGELSCHE RADIO GELUISTERD. Niettegenstaande het uitdrukkelijke verbod naar buitenlandsche radio-uit zendingen te luisteren, waarop in de pers kortelings nog eens uitdrukkelijk is gewezen, schijnen er toch inenschen te zijn, die zich willens en wetens moei lijkheden op den hals willen halen. Door de Schiedamsche politie is de 66-jarige G. L. G. aangehouden. Hij is op heeterdaad betrapt bij het luisteren naar een Engelschen zender. Met het v in beslag genomen radio-toestel is G. ter beschikking vaq de Duitsche politie gesteld. Mr. J. LINTHORST HOMAN. Vraagt ontslag als commissaris der provincie Groningen. Wij vernemen, dat mr. J. Linthorst Ho- man, nu hij door zijn medewerking aan de leiding der Nederlandsche Unie zich in het politieke leven heeft begeven, daarvan ten volle de consequenties wil aanvaarden, zoodat hij het als 'n plicht heeft gevoeld, een verzoek om eervol ontslag als commissaris der provincie Groningen in te dienen, wat hij dan ook dezer dagen heeft gedaan. DE MEISJES VAN BOUVIGNE ZIJN WEER THUIS. Zij zetten in Fransch dorpje nuttig werk voort. Zaterdagavond zijn de 72 meisjes van den dienstbodencursus van Bou- vigne, die met acht catechisten en drie leidsters bij de evacuatie van Breda en Ginneken naar Frankrijk gegaan waren teruggekeerd. Vrijdag arriveerden ze te Parijs, vanwaar ze Zaterdagmorgen in twee autobussen vertrokken en kwart over zeven Zaterdagavond kwamen ze na een geneeskundig onderzoek te heb ben ondergaan, op Bouvigne aan. Allen verkeerden in besten welstand. Zondagochtend om tien uur heeft 'n Pontificale Hoogmis plaats gehad, waarbij de Bisschop van Breda de te rugkomst van de meisjes van de dienst bodenopleiding gedacht. Daarna zijn door den administrateur van het departement van Sociale Za ken, mr. M. de Vries, de meisjes na mens het waarnemend hoofd van het departement toegesproken. Omtrent het wedervaren van de meisjes, die onder leiding ston den van de catechiste mej. v. d. Horst uit Roosendaal, werd bij de ontvangst plechtigheid, die 's morgens na de H. Mis plaats had, nog het een en ander verteld. De meisjes zijn gezamenlijk te voet tot ongeveer bij Antwerpen ge gaan en daarna hebben zij in goederen wagens gedurende negen dagen door België en Frankrijk gedoold, meestal niet wetend met welke bestemming de herhaaldelijk onderbroken reis ging. Tenslotte kwamen zij in Clermont, een stadje in de nabijheid van Montpellier. Van hier werden zij na een halven dag met autobussen vervoerd naar Tressan Herault, een klein dorpje van 500 inwo ners, waar de meisjes gedurende de rest van hun gedwongen verblijf een goed onderdak hebben gevonden. Nadat zij aanvankelijk enkele dagen bij particu lieren waren ingekwartierd geweest, betrokken zij in het plaatsje een zaal en daar wisten zij niet beter te doen dan het kampwerk maar op den gewonen voet voort te zetten, voorzoover dat in deze omstandigheden mogelijk was. Zoo werden daar in het uiterste Zuiden van Frankrijk- de lessen in algemeene ontwikkeling en huishoudkunde hervat en men heeft er bovendien nog een cur sus in de Fransche taal bij geopend. Het meisjeskamp heeft de voortdu rende sympathieke belangstelling van de bevolking van het kleine dorp gehad en dat kwam op treffende wijze tot ui ting, toen deze week de drie autobus sen het gezelschap kwamen ophalen. Van alle kanten kwamen de bewoners toen aandragen met souvenirs en ver snaperingen. De thuisreis is buitengewoon vlot verloopen. Dit is'zeer in het kort wat mej. van der Horst tijdens de korte ontvangst plechtigheid wist te vertellen. Mgr. F. Frenken, directeur van het jeugdkamp „Bouvigne", verwelkomde de meisjes. Van de gelegenheid maakte hij gebruik woorden van dank te rich ten tot den heer Meijer de Vries, verte genwoordiger van het departement van sociale zaken, voor het vele, dat het de partement voor het meisjeskampwerk heeft gedaan. Ook de heer de Vries richtte wel komstwoorden tot de meisjes. Tenslotte sprak een der ouders der meisjes. Schokker gezonken. Vrijdagnamiddag is de schokker Sch. *82, schipper G. Spaans, in de haven van Scheveningen binnenge komen met twee gewonden van de Sch. 49, welk visschersvaartuig des middags omstreeks 12 uur op drie vier mijl ten N.W.W. van Sche veningen ten gevolge van een mijn- ontploffing is vergaan en waarbij de zestienjarige scheepsjongen van de Sch. 49, Wittebol genaamd, is ver dronken. De schokker was bezig met de vischvangst toen bij het ophalen van het net een van de drie opvarenden daarin een mijn ontdekte. De man waarschuwde onmiddellijk, doch op hetzelfde moment kwam hethelsche voorwerp tot explosie. Het vaartuig werd zoodanig beschadigd, dat het binnen twee minuten zonk. Met be hulp van de reddingsboei en de drijvend gebleven kap van de stuur hut wisten de ongeveer 40-jarig schipper D. Bas, en de matroos Fr. Brun hun leven te redden. De zestienjarige scheepsjongen was in de golven verdwenen en van hem werd helaas geen spoor meer ge vonden. De Sch. 82, die in de omgeving visschende was,stevende metachter- laling van zijn vischtuig dadelijk naar de plaats van het ongeval, waar de twee gewonden aan boord werden genomen. Beiden zijn naar een ziekenhuis overgebracht. Knaapje onder auto geloopen Vrijdagmiddag kwam het 8-jarig zoontje der familie S. uit Eindhoven, logeerende bij den heer S. te üister- wijk, al spelende den Udenhoutschen weg opgeloopen. Een auto der Duitsche Weermacht, waarvan de chauffeur een aanrijding niet meer kon voorkomen, reed den knaapaan, die zwaar gewond bleef ligger*. Hij bekwam een schedelbasisfractuuren een gebroken beentje. In den nacht van Vrijdag op Zaterdag is de jongen zonder bij kennis te ziju geweest overleden. Twee baders verdronken te Scheveningen Zondagmiddag was mevroufr A.M. P. uit Botterdam met haar echtge noot aan het zwemmen op het strand Noord in de richting van Wassenaar. Blijkbaar was zij de zwemkunst niet goed meester en waagde zich te ver van het strand, waardcor zij op een gegeven oogenblik door de sterke strooming werd meegetrokken. Haar echtgenoot zag geen kans haar te redden. De man kwam later aangifte doen aan het politiebureau Gevers Deynootplein; dat zijn vrouw in zee verdwenen was en vermoedelijk verdronken. Des avonds om 9 uur spoelde het lijk aan het Noorder- strand aan ter hoogte van de tweede trap in de richting Wassenaar. Zondagmiddag omstreeks tweeuur was een clubje vrienden aan het zwemmen in de Noordzee ter hoogte van golfbreker 47 en 48 in de richting Wassenaar. Er stond een zoo sterke strooming dat twee van het groepje, de 20-jarige C. D. van der H. uit de Waalstraat en het 17-jarige meisje P. Z. uit de Jacob Gatsstraat, beiden ver in zee werden getrokken, zoodat zij weldra in levensgevaar verkeer den. Twee vrienden, de 20-jarige P Bodes uit de Pieter van der Zandestraat en de 24-jarige Utrech tenaar F. Beynum, zwommen de drenkelingen achterna. De heer Bodes wist tot tweemaal toe zijn vriend Van der H. te grijpen, doch beide keeren moest hij hem weer loslaten, omdat de drenkeling hem zoodanig beet greep, dat de redder zelf dreigde te verdrinken. Hij slaagde zoodoende er niet in Van der H. te redden. Mej. P. Z., wier toestand niet minder gevaarlijk was, werd ten slotte door Bodes en Beynum gegrepen en kon met ge zamenlijke krachten door den ster ken stroom getrokken worden, zoo dat ze weer veilig het strand be- reikte. Hel lijk van den 20-jarigen G. D. van der H. spoelde later op het Noorderstrand aan. Abonneert U op U is en blijft dan steeds vol komen op de hoogte van het geen ge in dezen tijd weten moet betreffende distributie, luchtbescherming, enz. enz. f 1.25 p. kwart. - 10 ct. p. week GETROUWD: Ir. JAN TIMMERMANS b. i. en JULES DE BRUYN. Breda, 20 Aug. 1940. De Heer en Mevrouw TIMMEBMANS-DE BBUYN zeggen, mede namens weder- zijdsche familie, hartelijk dank voor de belangstelling bij hun huwelijk ondervonden. Toekomstig adres Drossaard Bernagiestraat 2, Tilburg. GETROUWD ANTOON VAN IERSEL Jr. en LEENTJE MEENS. De Heer en Mevrouw VAN IEBSEL MEENS zeggen hartelijk dank voor de belangstelling bij hun huwelijk ondervonden Venlo, 20-8-1940. Bij deze betuigen wij, ook namens onze kinderen, onzen besten dank, speciaal aan 't buurtcomité, voor de vele en hartelijke blijken van-belang stelling. die wij op zoo tal van wijzen mochten ontvangen bij gelegenheid van onze Gouden Bruiloft en waardoor deze dag voor ons tot eeif onvergetelijke is geworden. JAC. VAN DEN HOEK M. VAN DEN HOEK-Vos. Waalwijk, Augustus 1940. P. G. als hulp in de huishouding voor dag en nacht. Goed kun nende naaien en koken. Blieven onder No. der adv. a. h. Bur. v. d. blad. 63533 Tg Kö-OP Ongeveer om te hooien. Ook in gedeelten. Bevragen bij J. L. RIETVELD KerkeindCtió - Capelle N.-Br. ictater bel Sladbuis 38 - Tel. 4869 - '8 BOSCB. DES MAANDAGS ADRES: Café-Rest. „MOLENVLIET" TEL. 242 WAALWIJ K TE HERPT. te Drunen, zal op Donderdag 22 Augus tus 1940, des nam. 2 uur precies, ten verzoeke van de Erven van wijlen Mej. de Wed. HENDR. HUB. BUIJS-BUIJS te Herpt, ten sterfhuize van erflaatster, o m. bestaande uit tafels, stoe len, spiegels, kasten, kachels, schilderijen, vloerkleeden, loo- pers, bedden, matrassen, gor dijnen, kapstok, regulateur, trap, tuinbank, glas- en aarde werk, potten en pannen, teilen en emmers, en al hetgeen verder ten verkoop zal worden aangeboden. Bezichtiging een uur voorden aanvang der verkooping. Op karwei MARKT - WAALWIJK OP ELK GEBIED van „De Echo van het Zuiden". bewerkt door J. VAN DER SLUYS. Nadruk verboden. 2) Nu, zooals ik reeds zei of heb ik liet nog niet gezegd? Ik vergeet het je valt mij zoo dikwijls in de rede. Kapitein Lal hom ziet volstrekt niet in dat ik ziek hen, werkelijk ziek en vindt dat ik volstrekt niet naar Sid ney behoef terug te keeren, terwijl dr. Haldane slechts 30 mijlen hier van daan woont, alsof dertig mijlen, der tig meter warenEn ik heb zoo'n he kel aan dr. Haldane, met zijn borste- ligen baard, zijn ruwe stem en ordi naire manieren. Zij rilde gemaakt en keek in het gelaat van het meisje dal onverschil lig voor zich uitkeek. Zie je, Helen, zooals ik je reeds zei, kapitaan Lathom stelt je heel hoog, want hij heeft natuurlijk opge let hoe erg lief je voor mij bent. Dat heeft hij hcuscli gezegd. Kapitein Lathom is altijd heel vriendelijk en edelmoedig voor mij ge weest, mevrouw. Dat ligt in zijn aard. Zelfs de kettinggangers weten dat. Die vreeselijke schepsels! Spreek daar alsjeblieft niet van. Een hunner heeft hem eens een hamer naar het hoofd gegooid en getracht hem te vermoorden en toch was hij dwaas genoeg dat door de vingers te zien, inplaats dat hij hem veroordeeld had tot tweehonderd en vijftig zweep slagen de minimumstraf. Het meisje antwoordde niet. Zij kende het verhaal en wist dal de goedhartige Lathom en de even me delijdende dr. Haldane hadden be weerd, dat gevangene Noontoere kenbaar was wat ook werkelijk op dat oogenblik liet geval was geweest en zoodoende den ongelukkige een vreeselijke straf hadden besnaard. Zooals je zegt, hij is heel vrien delijk en nadenkend, Helen, en gaal geheel op in zijn plicht. Maar ik kan je immers geheel vertrouwen, nietwaar? Ik lien een misdadigster, me vrouw. Wat ben je vervelendriep me vrouw Lathom toornig uit, maar vlei end vervolgde zij: Ik wou, dat je iets voor me deed. Ik zal je er goed voor beloo- nen, Helen. Ik verlang geen belooning, me vrouw. Ik zal gaarne alles voor u doen wat in mijn vermogen ïs. Wat zeg je dat lief. Welnu jc. kunt iets voor mij doen. Ik wou dat je kapitein Lathod zegt, dat ik alles behalve sterk hen en naar Sidney moet gaan. Hij is zelf zoo krachtig, dat hij zich niet kan voorstellen dat een ander zwak en ziek kan zijn. En hij zou er ernstig over denken als jij het hem zei. De vallende duisternis verborg den minachtenden glimlach op het gelaat van het meisje. Het zou van mijn standpunt heel aanmatigend zijn, mevrouw, als ik liet waagde met kapitein Lathom over uw gezondheid te spreken. Dat zou het ook zijn als ik je niet zei dat je het doen'kon. Maar ik verlang dat je het doet. Ik zal er over spreken mevrouw. Dat is goed. Je bent een verstan dig meisje en zult ongetwijfeld weten wat je te zeggen hebt. Laten wij nu naar huis terugkeeren. Zij liepen langzaam terug langs het smalle voetpad dat van kapitein La- thom's huis leidde naar den oever van Waringa Kreek. Aan beide zijden was een eindelooze reeks grauwe gomboo- men, aan wier gladde, ronde stam men strooken en stukken bruinroode bast hingen, gebarsten en verschroeid door de zomerzon. Zij kwamen aan een stuk land, een groote graslooze vlakte omsloten door een ruwe schut ting van gombast. Een ijzeren bout sloot den toegang af. Het meisje ging vóór haar meesteres heen, schoof het zware ijzer op zij en ging toen weer op eerbiedigen afstand achter haar loopen. Binnen de grootere ruimte was een kleinere, waar kapitein Lathom's wo ning was en die der vijf en twintig soldaten, welke de wacht vormden. Hier zag men sporen van landbouw, ofschoon de kolonie pas twee jaar be stond. De mais was rijp en wachtte op het plukken; groote grijze en gele pompoenen lagen te braden in de zon; tegenover hel huis zelf was een bloe mentuin Helen's pleegkind, haar steun en troost, wanneer „de me vrouw van den kapitein" haar eens een r-' keer vrijliet. Het huis was flink en netjes. Het was gebouwd van hardsteen, door de gevangenen uit de gehate groeven gehouwen. Hel dak bestond uit leien en hoewel liet huis slechts één verdieping hoog was, waren de kamers ruim, hoog en koel, want een brcedc veranda omgaf het aan de vier zijden en één kant was geheel herVkt met het lichte, donker groene gebladerte van een wingerd. Op cenigen afstand stond liet huis van den tweeden luitenant Willet, het was een landhuisje van twee kamers, maar stevig van steen gebouwd. Op dezelfde rij met de officierswoningen stond het soldatenverblijf een ru we kazerne met een houten dak en de gevangenis, een laag lang, stevig opgetrokken steenen gebouw, met ge traliede vensters en een sterke deur. Buiten het „militaire" gedeelte be stond het stadje uit een lange rechte straat met aan heide zijden huizen en winkels van vrije kolonisten en enkele vrijgelaten gevangenen. Een einde van de straat reikte tot Warin ga Kreek, waar een werf was ge maakt; het andere verliep in een war net van reuzen stom pen van gomboo- men, die nog niet waren uitgegraven en doorliepen tot het bosch, een dicht woud van blauwe gomboométi en smeerboomen, met een dicht opeen- gegroeid kreupelhout. De „Mevrouw van den Kapitein", zooals de bewoners van Waringa me vrouw Lathom noemden, stapte lang zaam op de veranda, gevolgd door Helene, en ging zitten in een rieten luierstoel, die geplaatst was bij een openstaand venster van de eetkamer Ga eens kijken waarom de lam pen nog niet zijn aangestoken sprak zij scherp. Ik heb een hekel 's avonds thuis te komen en alles duister te vin den. Zacht ging het meisje de eetzaal binnen en na weinige oogenblikken vielen de heldere lichtstralen door de open ramen in den tuin. Mevr. Lathom lag achterover in haar stoel met de handen onder het hoofd ineengesla gen. Zij dacht aan haar man en haar mond kreeg scherpe trekken. Als hij het weer weigerde? Hij moest het niet wagen. Wel, zij zou hem aan het ver stand brengen, dat zij niet van plan was haar leven te slijten op zulk een vervelende plaats als Waringa Kreek, terwijl zij zich in Sidney kon'amusee ren. Zij had meer dan genoeg van zijn plannen tot uitbreiding en verbetering der kolonie Van zijn tijd verbeuze len, terwijl hij alleen maar behoefde aan te vragen naar Sydney te worden verplaatst. Wat zou het heerlijk zijn weer in Sydney te wezen, weer te hooren„De mooie mevr. Lathom", „Lathom's mooi vrouwtje komt", „mevr. Lathom gaat een ritje met mij maken", „mevr. Lathom zag er gis teravond allerbekoorlijkst uit". Zij glimlachte en vroeg zich af wat luite nant Maurice Wray wel zou zeggen, als zij hem weerzag. Ik zal hem vanavond schrijven en zeggen dat hij mij verwachten kan, dacht zij. Wanneer wilt u dineeren, me vrouw? vroeg een ruw uitziende, grol gebouwde vrouw, aan de deur ko mend. (Wordt vervolgd.) kunt U toch niet met een slob berig werkpak loopen. Draag de vlotte, keurige Jumbo Overall, de overall met de 10 groote voor deden. Stof en uitvoering bere kend op zeer langen levensduur! Zie de mooie, practische modellen

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1940 | | pagina 4